[Τέλος]Πέφτει η νύχτα στο Sea Train, part 1 [Διεγραμένος Χαρακτήρας]

Προσπαθώντας να δείξει ότι μόλις είχε ξυπνήσει, χτύπησε ελαφρά τα μάγουλα της για να πάρουν χρώμα, μετά το κρύο που έφαγαν από τον εξωτερικό αέρα, και άνοιξε. Ο νεαρός που στεκόταν έδειχνε ανήσυχος, σαν να ανακουφίστηκε κάπως μόλις του απάντησε. Στο φως του φαναριού που κρατούσε η κοπέλα είδε τα μάτια του να γουρλώνουν και τα μάγουλα του να κοκκινίζουν. Έδεσε βιαστικά την ρόμπα της που συνειδητοποίησε ότι είχε λυθεί.
-Τι συνέβη; Άκουσα μια κραυγή, έκανε λαμβάνοντας παρόμοια ανήσυχο ύφος με τον νεαρό.
-Δεν είμαι σίγουρος. Μια αναστάτωση στην άλλη μεριά του διαδρόμου. Ήρθα πρώτα να δω αν είστε καλά.
Άλλο ένα βάρος που "πλήρωνε" για την παρουσία της... Μαζί όμως με τον νεαρό, ξεπρόβαλε άλλος ένας απρόσμενος με το κεφάλι του να βγαίνει από την πόρτα της καμπίνας του.
-Ποιος ο λόγος της φασαρίας στην μέση της νύχτας;
Ο κύριος Black, που έμενε λίγα μέτρα μακρυά από την πόρτα της κοπέλας, έδειχνε πίσω από το ψυχρό του ύφος νευριασμένος.
-Δεν είμαι σίγουρος κύριε. Οι συνάδελφοι μου κατευθύνθηκαν προς το δωμάτιο του κυρίου Brown.
Δεν σκίρτησε ούτε το φρύδι του στο άκουσμα του ονόματος, ούτε την παραμικρή περιέργεια δεν έδειξε, παρότι η κοπέλα παρατηρούσε καλά τις αντιδράσεις του.
-Δεν αναφερόμουν σε αυτό. Περισσότερο με ενοχλεί η δική σας κουβέντα έξω από την πόρτα μου. Αν δεν υπάρχει λόγος, κόψτε το όταν οι υπόλοιποι προσπαθούμε να κοιμηθούμε.

Μετά το εξωφρενικό κατσάδιασμα, τους κοπάνησε την πόρτα στα μούτρα, αφήνοντας τους εμβρόντητους. Οι δυο τους θα μπορούσαν να σχολιάσουν ότι και άλλοι ταξιδιώτες είχαν βγει από τα δωμάτια τους ψιλοκουβεντιάζοντας με απορία. Πρώτον όμως, εκείνος δεν τους άφησε το περιθώριο να του το πουν και δεύτερον, θα κατέληγαν απλώς στο αρχικό, εμφανή συμπέρασμα: ότι ο κύριος Black ήταν αγενής μέχρι τα κόκαλα. Η κοπέλα καληνύχτισε τον υπάλληλο λέγοντας ότι θα προσπαθούσε να κοιμηθεί. Η γενική αναστάτωση θα ξεσπούσε αν μη τι άλλο το επόμενο πρωινό όταν θα εξαπλώνονταν τα νέα. Εννοείται πως δεν κατάφερε να χαλαρώσει για να κοιμηθεί παρά ελάχιστα λεπτά κι αυτά διάσπαρτα μέσα στην νύχτα, όταν δεν πεταγόταν με τα αυτιά τεντωμένα για να πιάσει τον παραμικρό ήχο. Το σχέδιο της μόνο καλά δεν είχε δουλέψει και δεν είχε φτάσει στα μισά του ακόμα. Ο δεύτερος της στόχος παρέμενε και πλέον τα μάτια όλων θα ήταν δεκατέσσερα για ύποπτες κινήσεις. Κάποιος είχε δολοφονηθεί, και ο ένοχος άφαντος. Πως θα αντιδρούσαν οι υπόλοιποι;
Περιμένοντας την ώρα με το βλέμμα στην οροφή πάνω από το κρεβάτι της, άκουσε τις πρώτες κινήσεις. Όπως και τις άλλες φορές, άφησε λίγο χρόνο να περάσει, να πάνε πρώτα άλλοι στην σάλα, και μετά ετοιμάστηκε, ισιώνοντας τα ρούχα και το πρόσωπο της, για να τους αντιμετωπίσει, παριστάνοντας την αθώα περιστέρα. Η ατμόσφαιρα ήταν βαριά. Οι μανάδες δεν άφηναν τα παιδιά τους να παίξουν προς μεγάλη δυσαρέσκεια των τελευταίων. Η ίδια έπιασε το μάτι του νεαρού υπαλλήλου που της είχε αδυναμία. Αφού κάθισε στην συνηθισμένη γωνία της του έκανε νόημα. Φαινόταν ότι ήταν η μόνη που δεν είχε πληροφορηθεί τα συμβάντα.

-Ο κύριος Brown βρέθηκε νεκρός στο δωμάτιο του. Φαίνεται ότι δεν ήταν φυσικά τα αίτια, έθεσε κόσμια το ζήτημα, πιθανώς για να μην την ταράξει.
-Τς! Και λίγα λες! Το ειρωνικό σχόλιο της κυρίας White πυροδότησε ακόμα περισσότερο την κατάσταση. Δολοφονήθηκε. Πες το, μην ντρέπεσαι! Όχι ότι είναι απώλεια τέτοιος που ήταν, αλλά είναι κάπως ανησυχητικό να κυκλοφορεί ένας δολοφόνος ελεύθερος ανάμεσα μας!
-Αυτό είναι απαίσιο!
Η δήλωση προήρθε από την νεαρή δεσποινίς Greenpit, που έδειχνε τόσο ταραγμένη όσο και οργισμένη από τα λόγια της γριάς που δεν λύγισε.
-Και τι άλλο θα έλεγες εσύ; Τώρα το παίζεις οσία αλλά εσύ ήσουν που χτες τριγύριζες στους διαδρόμους και στο δωμάτιο του μακαρίτη. Τι δουλειά είχες εκεί πρώτα από όλα;! ζήτησε να μάθει σαν να την ανέκρινε. Μπορεί να κορόιδεψες τους φύλακες με το όμορφο πρόσωπο και τις τσιρίδες σου, αλλά όχι και μένα!
-Τι πράγματα είναι αυτά;! Η κυρία Firestorm ξέσπασε αναστατωμένη. Τουλάχιστον φερθείτε με ευπρέπεια για χάρη των παιδιών!
-Δεν νομίζω ότι είναι κουβέντες αυτές για τα αυτιά τους, Fiona. Arthur, στράφηκε στον άντρα της με υπεροψία, πάρε τα παιδιά και συνόδεψε τα στα δωμάτια. Ο άντρας της ακολούθησε τις εντολές της αμίλητος και μέχρι να φύγουν επικράτησε σιγή. Τι θα γίνει τώρα με το θέμα, George; ρώτησε με παρόμοιο ύφος τον νεαρό υπάλληλο.

Ο George φάνηκε απρόθυμος να την ενημερώσει. Μάλλον είχε οδηγίες να μην το κάνει αλλά όλα τα βλέμματα απαιτούσαν λεπτομέρειες. Ίσως πάλι απλώς να μην άντεχε να αντιμετωπίσει τις αντιδράσεις μετά από όσα τους πληροφόρησε.
-Είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο στο Sea Train. Η εταιρία δεν θέλει να χαλάσει την φήμη της. Δεν θέλει να γνωστοποιήσει το γεγονός γιατί οι πελάτες θα φοβηθούν για επαναλήψεις του περιστατικού. Θα χαθεί η αξιοπιστία της για ασφαλή ταξίδια, καταλαβαίνεται. Κανείς δεν έδειχνε να το κάνει. Τα ύφη τους έμοιαζαν έτοιμα να εκραγούν εναντίον του. Όλων εκτός της κ. White που από τα χρόνια εμπειρίας της έδειχνε να το περιμένει. Οι βραδυνές φρουρές θα ενταθούν όμως για την προστασία σας βεβαίως. Θα διεξάγουν μία έρευνα για στοιχεία, κατέληξε για να τους ανακουφίσει χωρίς αποτέλεσμα.
-Στην οποία βέβαια δεν θα πιέσουν ιδιαίτερα τους ακριβούς πελάτες τους, παρότι σίγουρα κάποιος από αυτούς έχει λερωμένη τη φωλιά του! Η απουσία απάντησης επιβεβαίωσε τις υποψίες. Οπότε, εμείς υποτίθεται ότι πρέπει να το κάνουμε γαργάρα και να λουφάξουμε στις καμπίνες μας, μέχρι το τέλος του ταξιδιού, ε;
-Όχι ότι θα έκανες κάτι διαφορετικό από μόνη σου εσύ! Έτσι κι αλλιώς δεν έπρηζες τους πάντες με τις γκρίνιες σου ότι δεν μπορούσες να κινηθείς εξαιτίας των αρθριτικών σου;
-Ακριβώς! Αλλά αυτό βγάζει απλά εμένα από την λίστα των υπόπτων!
-Τι υπονοείτε; Ότι όλοι εμείς οι υπόλοιποι είμαστε ύποπτοι για φόνο; Το ενδεχόμενο την εξόργιζε. Είμαστε οικογενειάρχες άνθρωποι εμείς! Ποτέ δεν θα έκανε κάτι τέτοιο κάποιος από εμάς!

-Λοιπόν, κάποιος το έκανε! Η Firestorm κοίταξε χωρίς να πιστεύει τι άκουσε από την ειρωνική κυρία Mustard. Μην με κοιτάς έτσι Fiona! Δεν σε ξέρω τόσο καλά για να σε εμπιστεύομαι τυφλά, ούτε ήμουν μαζί σου χτες το βράδυ!
-Το ίδιο ισχύει και για σένα, βέβαια, Melanie! αντιγύρισε εκείνη ανταποδίδοντας με εχθρικότητα.
Το θέμα αποκτούσε ενδιαφέρον! Όπως πήγαινε, οι επιβάτες του τρένου θα σφάζονταν μεταξύ τους από την έχθρα και την καχυποψία.
-Σίγουρα αυτό ισχύει για όλους. Θα προτιμούσα όμως πρώτα να ακούσω τι έχει να πει η δεσποινίς Greenpit πάνω στο θέμα. Ε, "Lily";
Προφανώς είχε πάρει το αυτί της τον κύριο Brown να την προσφωνεί με το μικρό της την προηγούμενη μέρα. Η νεαρή κοκκίνισε τόσο από νεύρα όσο και οργή. Όλα τα μάτια ήταν στραμμένα πάνω της. Είχε όντως γίνει ο βασικός ύποπτος. Αναγνωρίζοντας το, άφησε και εκείνη τα προσχήματα και πέρασε στην αντεπίθεση.
-Μην βγάζεις την ουρά σου από το θέμα, παλιόγρια. Ποιος σε έχρησε δικαστή; Από την κακία σου και μόνο είσαι πιο ύποπτη από εμένα!
-Εγώ δεν έχω κάτι να κρύψω! Όλο το απόγευμα και βράδυ χτες το πέρασα στην καμπίνα μου!
-Αυτό ισχύει, πήρε τον λόγο η Shura. Το να παραμείνει ήσυχη την έβγαζε από το στόχαστρο. Ωστόσο αναγνώριζε ότι έπρεπε να πάρει την "ισχυρή" πλευρά με το μέρος της για να αποφύγει μελλοντικές επιθέσεις. Σας άκουγα από την δική μου καμπίνα τη νύχτα που πονούσατε μιας και μένουμε δίπλα.

-Όλη τη νύχτα ή μήπως είχατε άλλες ασχολίες στην διάρκεια της, δεσποινίς Frostwind;
Τα βλέμματα τους συναντήθηκαν. Για λίγο, κεραυνοβόλησαν η μία την άλλη με τα μάτια, αλλά η δικαιολόγηση ήρθε από αλλού.
-Αυτό είναι γελοίο! Ο κύριος Black σηκώθηκε ευθυτενής και αγριωπός από την θέση του. Η αύρα του ήταν τόσο επιβλητική που κανείς άλλος δεν τον διέκοψε. Είδα την δεσποινίς Frostwind στην καμπίνα της, ελάχιστα λεπτά αφού άκουσα την στριγκλιά σας, να συνομιλεί με τον νεαρό George. Στράφηκε στον υπάλληλο, ο οποίος έγνεψε καταφατικά επιβεβαιώνοντας το. Παράλληλα όμως αθώωνε και τον ίδιο. Πότε πρόλαβε να κάνει φόνο, να περάσει απαρατήρητη από όλους τους φρουρούς και να βρεθεί τόσο μακριά από την καμπίνα του κυρίου Brown; Αντιθέτως, η δικιά σας είναι σχεδόν δίπλα, έτσι δεν είναι δεσποινίς Greenpit;
Η κοπέλα έτριξε τα δόντια.
-Δεν έχω κανένα λόγο να απαντήσω στις αδικαιολόγητες και παρανοϊκές κατηγορίες σας! Μάλλον αναθεώρησε, γιατί μετά από μια μακριά παύση συνέχισε: Ο κύριος Brown ζήτησε να με δει στο δωμάτιο του το βράδυ.
Και χωρίς να προσθέσει κάτι άλλο, έβγαλε από μία τσέπη το σημείωμα που της είχε πασάρει η Shura κρυφά. Οι υπόλοιποι το πήραν ο καθένας με την σειρά του για να διαβάσουν το μήνυμα. "Σε περιμένω το βράδυ στην καμπίνα μου. Είναι ανάγκη να μιλήσουμε." Η Shura το διάβασε με την σειρά της αν και ήξερε ήδη τι θα έβλεπε. Τουλάχιστον είχε προνοήσει να αλλάξει τον γραφικό της χαρακτήρα.
-Όποιος κι αν το έκανε, ήθελε να ενοχοποιήσει εμένα!
-Και που ξέρουμε ότι δεν το σκαρφίστηκες μόνη σου για να αποσύρεις τις υποψίες;

-Παρακαλώ ηρεμήστε! Δεν πρέπει να ρίχνετε το βάρος σε κανέναν. Η εταιρία θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να μην επαναληφθεί το περιστατικό. Η ασφάλεια των επιβατών είναι προτεραιότητα μας. Αν τελειώσατε το πρωινό σας, παρακαλώ επιστρέψτε στις καμπίνες σας. Να σας ενημερώσω ότι φτάνουμε στο San Faldo αύριο το πρωί. Η στάση θα διαρκέσει μισή ώρα για επιβίβαση/αποβίβαση και ότι θα αυξηθούν τα μέλη του προσωπικού ασφαλείας από εκεί και πέρα. Για σήμερα, συνίσταται να περιορίσετε τις μετακινήσεις σας και να απευθύνεστε στην συνοδεία των υπαλλήλων για τις μεταφορές σας, ειδικά το βράδυ.
Κανείς δεν διαμαρτυρήθηκε στην απελπισμένη και αδύναμη προσπάθεια του νεαρού να επιβληθεί η τάξη και η ψυχραιμία. Όχι γιατί συμφωνούσαν. Η Shura αναγνώριζε το παιχνίδι και γι αυτό μιμήθηκε τις κινήσεις των υπολοίπων επιβατών να επιστρέψουν στις καμπίνες τους. Οι επιβάτες θα έπαιρναν τα μέτρα τους μόνοι τους, εφόσον η υπάλληλοι δεν τους πρόσφεραν τις υπηρεσίες που απαιτούσαν, και θα έκαναν ό,τι μπορούσαν μυστικά για να ελέγξουν την κατάσταση και να βρουν τον ένοχο. Όλοι ήταν ύποπτοι. Καμία εμπιστοσύνη, αλλά σίγουρα θα υπήρχαν συνεργασίες για την προστασία. Τα χαρτιά είχαν μοιραστεί. Έμενε να αποδειχτεί ποιο ρόλο έπαιζε ο καθένας. Και αν ο δολοφόνος θα προλάβαινε να σκοτώσει τους πιο δυνατούς πριν τον ανακαλύψουν...

Η Shura παρέμεινε στην καμπίνα δίχως να κινηθεί καθόλου. Μάλλον θα ήταν η μόνη που δεν έκανε καμία συζήτηση εκείνο το απόγευμα για το θέμα. Όλοι οι άλλοι θα πηγαινοέρχονταν κρυφά από τους φρουρούς για να εκφράσουν τις υποθέσεις τους. Ήξερε ήδη ότι η δεσποινίς Greenpit την υποπτευόταν, ότι θα προσπαθούσε να αποδείξει με στοιχεία την ενοχή της και να αθωωθεί η ίδια. Ας έψαχνε όσο ήθελε. Όσο πιο απελπισμένη γινόταν, τόσο περισσότερο θα τράβαγε τα βλέμματα. Και αν συνέχιζαν οι υπόλοιποι να έχουν στραμμένα τα βλέμματα πάνω της, τόσο πιο εύκολα θα έκανε αυτή τη δουλειά της. Αν έβγαζε από την μέση τον Black εκείνο το βράδυ, η δουλειά θα είχε τελειώσει και κανένας δει είχε το δικαίωμα να την σταματήσει από το να αποβιβαστεί στον επόμενο σταθμό με ασφάλεια. Αφού εξαφανιζόταν, ας την έψαχναν όσο ήθελαν! Το βράδυ σήμανε την άφιξη του όταν η κοπέλα έχασε την ικανότητα να διακρίνει τα περιγράμματα των πραγμάτων γύρω της με ευκολία. Η καρδιά της έστειλε κύματα αδρεναλίνης στις φλέβες της, που έκαναν την καρδιά της να χτυπάει τόσο δυνατά. Την δυσκόλευε να αφουγκραστεί τους ρυθμούς των βημάτων έξω από την πόρτα της. Ο σπαστικός βήχας της γριάς White ήταν ακόμα ένας λόγος. Ωστόσο, ήταν σίγουρη ότι οι περιπολίες έδιναν και έπαιρναν. Ύστερα από κάποια ώρα, αποφάσισε να αναλάβει δράση. Υποτίθεται ότι τέτοια ώρα, κανείς δεν ήταν ξύπνιος. Αλλά ακόμα και αν ο κύριος Black είχε υπερένταση, η δουλειά θα ολοκληρωνόταν γρήγορα. Η Shura άνοιξε το παράθυρο της για να κάνει την σύντομη μετακίνηση. Ήταν δική της παράβλεψη που δεν είχε αξιοποιήσει από την αρχή αυτή τη μέθοδο μετακίνησης. Το δωμάτιο του κύριου Black ήταν ακριβώς δίπλα. Το να φτάσει αθόρυβα ήταν το μοναδικό της μέλημα για να χρονοτριβήσει. Όμως μια έκπληξη την περίμενε όταν κρυφοκοίταξε στο παράθυρο του.

Χρειάστηκε τρεις φορές να χαμηλώσει το κεφάλι για να σιγουρευτεί. Η κάθε μία διαρκούσε και περισσότερο σε χρόνο, μιας και κάθε φορά αποδεχόταν όλο και περισσότερο το ενδεχόμενο. Το δωμάτιο ήταν άδειο. Αλλά που ήταν ο κύριος Black; Η Shura βλαστήμησε δυνατά και άφησε τον άνεμο να παρασύρει τις κατάρες της. Εκνευρισμένη όσο δεν πήγαινε, επέστρεψε στην καμπίνα της χωρίς καμία προφύλαξη και κανένα εμπόδιο. Γιατί κατανοούσε τι σήμαινε αυτό για την ίδια. Εφόσον δεν είχε ολοκληρώσει την αποστολή της, η συνέχεια απαιτούσε την παραμονή της πέρα από την προσεχή στάση του Sea Train. Και ότι θα έπρεπε να συνεχίσει να προσποιείται και να καταφέρνει να περνάει για αθώα. Δεχόμενη με πίκρα την εξέλιξη, πέρασε την υπόλοιπη νύχτα στριφογυρίζοντας στο δωμάτιο της. Το επόμενο πρωινό την βρήκε να έχει ξεσπάσει τα νεύρα της κλοτσώντας τα πράγματα της για να ξεθυμάνει και να μπορεί να διατηρεί ανέκφραστο το πρόσωπο στην σάλα. Μπαίνοντας όμως, ένιωσε λες και ξαναζούσε την προηγούμενη ημέρα. Πρόσωπα κατεβασμένα μέχρι το πάτωμα. Καμία όρεξη για κουβέντα στην νεκρική σιγή. Και ήταν τόσο ταιριαστή με την περίπτωση! Τι είχε χάσει; Κάθισε στην γωνιά της σκυθρωπή από την απορία, επαναλαμβάνοντας με ειλικρινή επιτυχία την χτεσινή παράσταση. Ο George ήταν αυτός που της σέρβιρε καφέ και αυτός που της μαρτύρησε το γεγονός.
-Η δεσποινίς Greenpit βρέθηκε νεκρή στο δωμάτιο της. Μαχαιρώθηκε βίαια χτες το βράδυ.

Η μόνη διαφορά ήταν ότι τώρα, όλοι οι επιβάτες ήταν προετοιμασμένοι. Κανείς δεν ανέπτυξε το θέμα, κανείς δεν ένιωσε την ανάγκη να μοιραστεί τις σκέψεις του. Το συμπέρασμα της Shura ήταν ένα και ήταν προφανές για όλους. Η Lily Greenpit ήταν η βασική ύποπτος για τον φόνο του Stanford Brown. Μπορεί να ήταν αθώα στην πραγματικότητα αλλά αυτό το γνώριζε με σιγουριά μόνο η ίδια και η πραγματική δολοφόνος. Η εταιρεία δεν ήταν σε θέση να κάνει κάποια κίνηση. Ο ρόλος έπεφτε στους επιβάτες που ένιωσαν να απειλούνται. Που, στην αγωνία τους να ζήσουν, πήραν την κατάσταση στα χέρια τους. Τα χαρτιά είχαν ήδη μοιραστεί. Και παρότι ο ρόλος της απειλητικής δεσποινίδας είχε εξαλειφθεί, η ανάδειξη ενός δεύτερου δολοφόνου ανάμεσα τους ήταν άκρως ανησυχητική. Προς το παρόν οι ρυθμοί είχαν πέσει, ο κύριος ύποπτος είχε βγει από την μέση. Είτε ήταν ο αρχικός δολοφόνος είτε όχι, το μήνυμα είχε περαστεί. "Τα θύματα μπορούν να γίνουν θήτες αν απειληθούν". Ίσως πίστευαν ότι ο δολοφόνος -αν ήταν κάποιος άλλος- θα αποβιβαζόταν στην επόμενη στάση ή θα σταματούσε μελλοντικές επιδρομές για να μην μπει στο στόχαστρο. Τι θα γινόταν λοιπόν ότι η Shura δεν θα αποβιβαζόταν; Όταν θα επιχειρούσε την επόμενη δολοφονία; Η κοπέλα έπινε την κούπα της όταν άκουσε την ανακοίνωση. "Σε 5 λεπτά φτάνουμε στο San Faldo. Παρακαλούνται οι ενδιαφερόμενοι να αποβιβαστούν~" Και συνέχισε με μια δεύτερη, μετά την αναχώρηση. Τα βλέμματα όλων μετρούσαν τις αποχωρήσεις. Το ζεύγος Firestorm, όπως και οι Mustard παρέμειναν στην σάλα. Το ίδιο ίσχυε για την γριά White, όπως και τον κ.Black. Για τον τελευταίο το γνώριζε ήδη, μιας και ήξερε τον τελικό προορισμό του. Κάποιοι νέοι επιβιβάστηκαν για να φέρουν τις φωνές και πάλι στην ήρεμη σάλα, όπως και τουλάχιστον οι διπλάσιοι φύλακες της εταιρίας.

Και το ερώτημα παρέμεινε μετέωρο...