[Τέλος] Mr Bel knows..

Όσο εκείνος μιλούσε η Yomiko ένιωθε σαν να της κόβεται ο αέρας. Λες και ένα βάρος είχε κάτσει πάνω στο στέρνο της, ένας μικρός βράχος! ένιωθε πιο βαριά και λίγο λίγο αποκοιμήθηκε. Όταν σηκώθηκε το επόμενο πρωινό λίγα από όσα συνέβησαν χθες έμοιαζαν αληθινά. Ήταν καθιστή στον καναπέ της με ένα βιβλίο στα πόδια της και μπροστά της είχε ένα μόνο ποτήρι με τσάι. Σίγουρα είχε δει κάποιο όνειρο το προηγούμενο βράδυ! Ναι, ήταν ένα πολύ ζωντανό όνειρο, αυτό έλεγε στον εαυτό της καθώς έφτιαχνε τον πρώτο καφέ της μέρας της. Ύστερα έπιασε το βιβλίο με το οποίο είχε αποκοιμηθεί για να το βάλει στην θέση του. Ήταν ένα βιβλίο για την ιστορία των επαναστατών, που δεν θυμόταν γιατί είχε ανοίξει. Μα ήταν αφημένο σε μια σελίδα που εξιστορούσε την σύντομη ζωή ενός επαναστάτη. Mayakovsky τον έλεγαν... Και δίπλα με στυλό κάποιος είχε γράψει:

ΜΙκρή μου, κι όλα τα βιβλία του κόσμου να μαζέψεις εδώ λίγη αξία θα χουν! Η γνώση πρέπει να φτάνει στον πραγματικό της αποδέκτη! Ξέρω ότι θα κάνεις αυτό που πρέπει..
Εις το επανιδείν.
Bel

Tην επόμενη κιόλας μέρα η Yomiko ξεκίνησε να φτιάχνει ένα τυπογραφείο στο νησί. Εκεί θα επανατύπωνε όσα βιβλία είχε και θα τα έστελνε σε εκατοντάδες αντίτυπα σε όλα τα νησιά που γνώριζε! Μέχρι να φτάσουν στους αποδέκτες τους όσα έπρεπε να γίνουν γνωστά!