[Τέλος-Αλλαγή Παράταξης]My pirate dream comes true!.. The new Island! [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]

Οι ιστορίες μου...:

Στις προηγούμενενες ιστορίες μου :
Ενώ είμουν στην Loguetown για να εκτελέσω την αποστολή μου και τελείωσα , είχα φύγει κερδισμένος απο εκεί , διότι , καί είμουν ασφαλές , καί έμαθα πληροφορίες για τον υποτιθέμενα νεκρό αδερφό μου , τον Vladimir D. Drake , καί έμαθα για τον Daichi D. Drake , τον μικρότερο αδερφό μου... Επείσης , είδαμε την ιστορία οπου αναγράφεται ο θάνατος του Vladimir... Ο υποτιθέμενος για την ακρίβεια θάνατος!

Spoiler:
Τώρα :
Ενώ είχα φύγει απο την Loguetown , έχω φτάσει πλέον στο Gecko Island... Απ'όσο φαινόταν , τίποτα δεν είχε το ιδιαίτερο , ένα νησί σαν αυτό!... έδεσα την βάρκα μου , ετοίμασα την τσάντα μου βάζοντας μέσα τον κατάλληλο εξοπλισμό που χρειαζόμουν , παίρνοντας φυσικά και όπλα για ώρες ανάγκης , και έτσι κατέβηκα..... Κοίταξα γύρω μου και πάλι , μα συνέχήστικε να μήν υπάρχει κάτι που να μου κινήσει την προσοχή/ενδιαφέρον!

Ενώ πρωχορούσα χαλαρός και ανέβενα την μικρή ανιφόρα , κάτι ακούστηκε.. Είχε ένα μεγάλο δάσος απο την δεξιά και την αριστερή μεριά μου , και έτσι γύρισα και κοίταξα απότομα.... Κάτι ένιωθα σαν να συναίβενε... Έκλεισα τα μάτια μου να αυτοσυγκεντρωθώ , και να είμαι έτοιμος να αποφύγω ή να αποκρούσω οτιδήποτε... Ενώ ο ήχος συνεχίστηκε , άνοιξα τα μάτια μου νευριασμένος , και φώναξα :
ΕΝΤΑΞΗ ΛΟΙΠΟΝ ΔΕΙΞΕ ΤΟ ΠΡΩΣΟΠΟ ΣΟΥ! Ξαφνικά ένιωσα κάτι να με ακουμπά στην πλάτη , και γύρισα απότομα... Μα όπως γύρισα , συγκρούστικε το πρώσοπό μου με μία μπουνιά... Ήταν ένας τύπος με μία κουκούλα.. Ψηλός , και με αρκετά καλό σώμα απ'όσο φαινόταν.... Δέν μπορούσα να παρατηρίσω το πρώσοπό του , μα κατάλαβα πως ήθελε μπελάδες... Έβγαλα την τσάντα μου , και την ακούμπισα λίγο πιό εκεί... Σηκώθηκα , έκανα κράκ τα δάχτυλά μου , και πήρα στάση ετοιμότητας να μονομαχίσω!... Ενώ με πλησίαζε , άρχιζα να φωβάμαι... Τί στο καλό ήταν αυτός ο άντρας.. Για την ακρίβεια , ποιός στο καλό!? Αποφάσισα πάνω στον φόβο μου , και πήδηξα πάνω του προσπαθόντας να τον κλωτσίσω , μα έπιασε το πόδι μου , και το έσφυξε πάρα πολύ δυνατά..

Χωρίς δεύτερη σκέψη έπρεπε κάτι να κάνω , ωστε να αφήσει το πόδι μου..! Ήταν πράγματι αφόρρητος ο πόνος που ένιωθα την στιγμή εκείνη! Με έσφυγκε υπερβολικά δυνατά...
Ααααα!Π..Ποιός είσαι?! Ενώ άφησε το πόδι του , πήδηξε πάνω μου , και πήγε να με βαρέσει μπουνιά.. Την απέφυγα όσο πιο γρήγορα μπορούσα , και είπε :
καλή δουλειά Az! Ενώ απορριμένος εγώ τον κοίταξα και είπα :
Εεε?! Αυτός τότε με έπιασε με το άλλο χέρι του απο τον λαιμό! Με έσφυγκε πραγματικά δυνατά!... Του έπιασα το χέρι , και εκείνος με σήκωσε στον αέρα... Ενώ έβλεπε πως σιγά σιγά δέν άντεχα άλλο , με πέταξε πάνω σε έναν βράχο!... Σηκώθηκα ενώ πόνεσα αρκετά , και έτρεξα κατα πάνω του.... Λόγο του καπνού που βγήκε χάρη στην σύγκρουσή μου με τον σπασμένο πλέον βράχο , δέν με έβλεπε , και πήδηξα δίνοντάς του μπουνιά με ολη μου την δύναμη... Καθός τον χτύπισα , τον έριξα κάτω , και το αποτέλεσμα ήταν να του βγεί η κουκούλα , και να ματώσει λίγο το χείλος του.. Ενώ τον κοίταξα , σοκαρίστηκα!
Τ..Τιιι!? Ε...Εσύ!?

Πάντωτε βρισκόσουν σε αυτήν την ανετιμότητα Az! Όσο δυνατός και αν είσαι , η χειρότερή σου αδυναμία είναι αυτή.. Η ανετοιμότητα και... Η απροσεξία! Ενώ το είπε αυτό , πήδηξε , και με έπιασε απο τον λαιμό!... Με άφησε καθός εγώ του έπιανα τα χέρια ,και είπε :
Απο μικρός έτσι είσουν! Ποτέ δεν θα μάθεις πως δέν έχει σημασία η δύν-... Ενώ μιλούσε , τότε τον χτύπισα μπουνιά στο πρώσοπο γρήγορα , και είπα :
Απροσεξεία που λέγαμε?! Ενώ με έπιασε τα χέρια , είπε :
Αζ , αζ , αζ!.. Ξέρεις πως σε συμπαθώ , σαν να είσαι εγκονός μου!
Μα.. Είμαι εγκονός σου παππού!
Το ξέρω , αλλα πώς στο καλό έφτασε η συζήτησή μας εδώ?!
Αφού τώρα το ανέφερες...
Εσύ το ανέφερες!
Οχι εσύ! Ενώ για περίπου πέντε λεπτά μαλώναμε λέγοντας ο ένας στον άλλον πως το είπε , λίγο αργότερα σταματήσαμε , λέγοντάς του εγώ :
Καλά , άντε εγώ το είπα! Μα μπορείς να σηκωθείς απο πάνω μου?! Και να αφήσεις τα χέρια μου!

Φυσικά! Ενώ σηκώθηκε , σηκώθηκα και εγώ , σκούπισα τα λίγα αίματα που είχα στο πρώσοπό μου , τύναξα το χώμα που είχα πάνω στα ρούχα μου , και κοίταξα τον παππού μου... Τότε του είπα :
όι οι! Γιατί στο καλό είσαι εδώ?! Γιατί ήρθες στο νησί αυτό?! Γιατί με ακολούθησες τέλος πάντων , και γιατί με επιτέθηκες?
Καταρχήν , σου επιτέθηκα γιατί ήθελα να δώ πόσο δυνάμωσες... Έχω να σε δώ 4 χρόνια Az.. Και το ευχαριστώ σου που ήρθα να σε δώ και να σε δοκιμάσω , είναι να με ρωτάς γιατί? Σε πείραξε θέλεις να μου πείς?
Λογικό δεν είναι?! Αφού με επιτέθηκες στα καλά του καθουμένου , καί φορόντας μία κουκούλα!
Όχι , εσύ με επιτέθηκες , ενώ φωρούσα κουκούλα πρώτος!
Οχι εσύ!
Όχι εσύ!
Οχι εσ-... Τι στο καλό λέω , φτάνει πιά με αυτόν τον εγωισμό σου , μήν κάνεις τον χαζό , αφού ξέρεις πως εσύ μου επιτέθηκες!

Ενώ τότε σταμάτησε να μιλάει , κοίταξε δεξιά , και άρχισε να σφυρίζει , ενώ είπε :
Δέν θυμάμαι να έκανα κάτι απο αυτά που λές!
ΟΙ ΣΤΑΜΑΤΑ ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ! ενώ με κοίταξε , είπε :
Καλά λοιπόν..Θα σου μιλήσω ειλικρινά!... Ήρθα εδώ , για ένα θέμα που πιστεύω σε ενδιαφέρει πάρα πολύ!... Έχει σχέση με τον Daichi , και σχέση με κάτι που πολύ ήθελες!
Παππού , δέν έχω όρεξη για αποστολές και βλακείες! Δέν είμαι διατεθ-...
Σκάσε ηλίθιε και άσεμε να μιλήσω! Κάπωτε , μου είχες υποσχεθεί πως θα γίνεις επαναστάτης.. Και οι 2 γνωρίζουμε , πως δέν το ήθελες , και έγινες μόνο και μονο για να μήν στεναχωρεθώ... Έτσι δεν είναι? Έσκυψα το κεφάλι μου τότε ...Ένιωθα πολύ άσχημα , όχι επειδή έγινα επαναστάτης για χάρη αλλουνού , αλλα επειδή έμαθε πως δέν ήθελα , και σίγουρα θα στεναχωρήθηκε!... Θέλοντας να δείξω τον σεβασμό μου απέναντή του , τότε σήκωσα το κεφάλι μου , και του είπα :
Θέλω να είμαι ειλικρινής , και ναί.. Αυτό είναι αλήθεια! Δέν.. Δέν αγαπούσα αυτό το πράγμα.. Την επανάσταση και όλα τα σχετικά!... Το έκανα μόνο και μόνο για χάρη σου.. Διότι σε έβλεπα πως νευρίαζες και στεναχωριώσουν , μα δέν έκανες τίποτα , όταν ο Daichi και η Amaya έλεγαν πως θα γίνουν πειρατές!

Spoiler:
Τότε , ενώ άρχισαν να στάζουν δάκρυα απο τα μάτια μου , είπα :
Και.. Και ξέρω.. Πως πραγματικά.. Στεναχωρέθηκες... Όταν ο Vladimir πέθανε!... Ήθελες απο την στιγμή που γεννήθηκε , να τον κάνεις έναν άντρα γενναίο σαν εσένα... Έναν αρκετά δυνατό , θαρραλέο , και όλα τα σχετικά!.. Ήθελες να τον κάνεις να σε περάσει.. Ήταν το πρώτο εγκόνι σου και τον συμπαθούσες περισσότερο απ'όλους μας... Μα δυστηχώς δέν-... Ενώ με κοίταξε με απειλιτικό βλέμμα , είπε :
Και το κατάφερα αυτό! Δέν τον συμπαθούσα.. Τον συμπαθώ! Δέν ήθελα να τον κάνω καλύτερο απο μένα , τον έκανα! Λοιπόν , θα σου πώ κάτι και απο αυτό θα κριθεί το πόσο λογικά σκέφτεσαι! O Vladimir πιστεύεις πως πέθανε ε? Πως πέθανε μέσα στο σπιτάκι απο την φωτιά... Ενώ τότε τον κοίταξα νευριασμένος , τότε έσφυξε τις μπουνιές μου , και ενώ έτρεχαν τα δάκρυά μου , είπα :
Παππού!
Ε λοιπόν , πρέπει να ξέρεις , πως ο Vlad ζεί! Ζεί και βασιλεύει! Και ξέρω και το πού βρίσκεται αυτήν την στιγμή! Έχω μάθει για τα ταξίδια του , έχω μάθει τα πάντα απο αυτόν , όσα έκανε στον ελεύθερό του χρόνο! Τα κλάμματά μου συνέχισαν και αυξάνθηκαν! τότε είπα:
Τον είδα... Να μπένει στο σπιτάκι!..Και..Και να σκωτόνεται μαζί με τον Sam! Έβγαλε τότε το πουκάμισό του και την μπλούζα που είχε απο μέσα...

Aυτός όσο έβγαζε τα ρούχα που φωρούσε απο πάνω , εγώ μιλούσα...
Τ...Το σπιτάκι κάηκε ! Είχε καεί ανατιναχθεί για την ακρίβεια... Και οι 2 τους πέθ-.. Τότε , ενώ πέταξε τα ρούχα , γύρισε και μου έδειξε την πλάτη του! Την κοίταξα , και είχε ένα μεγάλο σημάδι! Ένα μεγάλο σημάδι απο κάψιμο!.. Το κοίταξα σοκαρισμένος , και έμεινα με ανοιχτό το στόμα...
Να και κάτι που δέν είχες δεί ποτέ μικρέ!... Απο τί λές να το έπαθα αυτό?!
Ενα...Ενα κάψιμο!
Έχω και άλλα στοιχεία , για να σου αποδείξω πως λέω αλήθεια! Έβγαλε τότε αρκετά Wanted Posters απο το μικρό τσαντάκι που είχε , και μου τα έδωσε...
Ψάξε , και πές μου , ποιός σου μοιάζει με τον Vlad και τον Sam! Γρήγορα! Τα πήρα και άρχισα να ψάχνω τότε γρήγορα.. Τα δάκρυα της ευτιχίας , διότι τον πίστευα , σιγά σιγά άρχιζαν να πέφτουν εκείνη την στιγμή! Ήταν περίπου 40-50 Wanted Posters , και έπρεπε να τα δώ όλα προσεκτικά και γρήγορα για να βρώ τον Vlad και τον Sam!..

Η όρασή μου λόγο των δακρύων , ήταν θωλή!.... Τα σκούπιζα και τα ξανασκούπιζα τα δάκρυα!.. Τέλος , αποφάσισα να κρατηθώ και να ψάξω κανονικά , όχι μόνο γιατί με ενοχλούσε , αλλα γιατί όπως μου είχε μάθει ο Vlad , τα δάκρυα δέν είναι για τους άντρες , πόσο μάλλον στιγμές συγκίνισης! Έψαχνα για λίγο , και βρίκα 2 πόστερ... Το 1 που ήταν ο Vlad , και το άλλο που ήταν ένας άντρας σάν τον Sam , κάπως έτσι :
Spoiler:
Ο άντρας του έμοιαζε απίστευτα , μα η διαφορά ήταν το κάψιμο που είχε στο σώμα του όπως φαινόταν... Όταν κατάλαβα πως ο παππούς μου έλεγε αλήθεια , πέταξα τα πόστερ όλα κάτω , και συνέχισα να ξεσπάω σε κλάμματα!... Δέν μπορούσα ούτε να κρατηθώ μία στιγμή σαν και αυτήν!
Αzazel! Σταμάτα αυτά τα αδερφίστηκα , τα κλάμματα και τις βλακείες!... Το όνειρό σου ήταν να γίνεις πειρατής , και εγώ υποστιρήζω σαν επαναστάτης , την ελευθερία!... Πράγμα που σημαίνει , πως σε αφήνω ελεύθερο να κάνεις ότι θέλεις , δέν είμαι εμπόδιό σου! Κανένας δέν μπορεί να σου απαγορεύσει κάτι τέτοιο! Κανένας μα κανένας! Ούτε καλά καλά εγώ , ή τα ίδια σου τα αδέρφεια δέν αξίζουμε να σε πάρουμε , έστω 10 λεπτά ελευθερίας! Λοιπόν μικρέ , σταμμάτα τα κλάμματα , και πραγματοποίησε το όνειρό σου! Τα όνειρα είναι για τους γενναίους άντρες , άντρες οι οποίοι θέλουν και πραγματοποιούν τον σκοπό τους , με κάθε μέσον , σε κάθε περίπτωση , χωρίς καμία δεύτερη σκέψη!... Γιαυτό , άσε τα γυναικεία , δηλαδή τα κλάμματα και τις μπούρδες αυτές , και βγές στην θάλασσα κάνοντας το όνειρό σου πραγματικότητα!

Ενώ , προσπαθούσα να συγκρατιθώ , πράγμα απίθανο μία στιγμή σαν αυτήν , διότη , η χαρά είχα , αφού ζούσε ο Vlad και ο Sam , και η χαρά του οτι θα έκανα το όνειρό μου πραγματικότητα , δέν συγκρινόταν με τίποτα , ούτε συγκρατούνταν!... Τα δάκρυα όλο και περισσότερα! Έσκυψα το κεφάλι μου , ωστε να μήν βλέπει ο παππούς μου τα δακρυσμένα μάτια μου και να με κατηγορεί πως φαίρομαι σαν γυναίκα , και κοιτούσα τα πόστερ!... Ξαφνικά , όπως ήταν πεσμένα όλα , κάποιο , μου φάνηκε γνωστό! Το κοίταξα , το άρπαξα , και το έφερα κοντά μου.. Κοίταξα , και έγραφε πάνω "Hayate".. Το ποσό ήταν 10.000.000 μπέλι! Κοίταξα την φωτογραφία , και είπα απο μέσα μου:
Α..Αδύνατον να είναι αυτ..αυτός!
Spoiler:
Σε φλάσμπακ φένεται μία σκηνή , 4 χρόνια μετά τον θάνατο του Vlad , οπου μιλούσα με τον Hayate...
Όι οι! Δ..Δέν περίμενα να έφτανε αυτή η στιγμή , που αποχαιρετιώμαστε! Είσαι σίγουρος πως δέν θέλεις να μίνεις? Να κάτσεις με μένα και τον δάσκαλό μου? Θα μας κάνει αρκετά δυνατούς , και όταν θα βγούμε στην θάλασσα , θα είμαστε έτοιμοι να γίνουμε πειρατές!
Δέν μπορώ να τα λέω 2η φορά Hayate! Σου είπα , πως πρέπει να φύγω... Κυνδινεύω , και εγώ και εσύ , καί ο δάσκαλός σου αν κάτσω μαζί σας!.. Γιαυτό , τα λέμε κάποια άλλη φορά.. Σε λίγα χρόνια ίσως που θα βγείς και εσύ στην θάλασσα , να συναντιθούμε , και να ταξιδεύουμε μαζί! Τί λές για αυτό?
Χμμ.. Καλά λοιπόν.. Το πέρνω σαν υπόσχεση , γιαυτό , πρέπει να δώσεις το χέρι σου! Ενώ δώσαμε τα χέρια μας , είπα :
Εντάξη λοιπόν , τα λέμε στην λίστα των κορυφαίων πειρατών! Που ελπίζω εώς τότε , να έχουμε γίνει οι πιό δυνατοί στον κόσμο!
Yosh! Αντίο τότε!

Υ.Γ. Μήν μου πείτε γιατί αναφέρω τον Rikuo , έχω συζητίσει μαζί του , και μετά θα κάνουμε την κοινή!

» [ΤΕΛΟΣ-Τιμωρία απο Boss]My pirate adventure starts... I stay for revenge! [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος-Παρελθόν]The orphans of the American Dream... [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος] Pirate brawl [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» The wrath of the One Eyed Pirate [Τέλος] [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» A young Pirate is Born [Τέλος] [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]