[Τέλος] Ο θαλασσοδαρμένος [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]

Καθώς ο Shin διηγούταν τον πόνο του, η πόρτα της ψαροταβέρνας άνοιξε και εμφανίστηκε ο νταής του νησιού, ο Βane… Δεν το ήξερε κανένας αλλά ήταν κι αυτός πληγωμένος από τον γάμο της Nora. Η άδοξη αγάπη του είχε φτάσει στο τέλος. Σκέφτηκε λοιπόν να πνίξει τον πόνο του στο ποτό. Οι φωνές και οι ανοησίες του Shin όμως δεν τον άφησαν σε ηρεμία κι έτσι σηκώθηκε πετώντας με νεύρο το ποτήρι με το κρασί στο πάτωμα.

"Ποιος είσαι εσύ που μου χαλάς την ησυχία; Σε προκαλώ σε μάχη!" φώναξε πετώντας στην άκρη το τζάκετ του.
"Τι είπες, λε;" ρώτησε ο Shin με πρόσωπο κατακόκκινο από το κρασί και χτύπησε το ποτήρι του στο τραπέζι.
"Σε προκαλώ σε μάχη!" επανέλαβε ο Bane με μάγουλα που έκαιγαν από το ποτό.
"Ωραία λοιπόν! Το τζάκετ που φρολάς θα γίνει δικό μου," δήλωσε ο Shin και σηκώθηκε από την καρέκλα του.

Μάλλον σηκώθηκε πολύ απότομα όμως γιατί του πήρε γύρω στο ένα λεπτό για να βρει την ισορροπία του. Παραπατώντας έφτασε στην τσάντα του όπου είχε φυλαγμένα δύο sai. Στο μεταξύ ο Bane είχε βγει ήδη έξω από το μαγαζί και ετοίμαζε τις γροθιές του. Η Mambi μόνο το κεφάλι της μπορούσε να κουνήσει με αυτά που έβλεπε και αποφάσισε να μη μπλεχτεί. Ούτως ή άλλως, τέτοιοι είδους μικροκαυγάδες ανάμεσα σε μεθυσμένους ήταν συχνό φαινόμενο στο λιμάνι

"Θα του δείξω εγώ, φολάει τζάκετ και νομίζει πως είναι ο καλύτεγος απ' όλους," είπε ανάμεσα στον λόξιγκά του ο Shin και προχώρησε παραπατώντας προς τα έξω γυρνώντας τα sai στα χέρια του. "Ετοιμάσου, Gane!"
"Bane!" τον διόρθωσε εκείνος νευριασμένα και όρμησε καταπάνω του με τη δυνατή του γροθιά.

Κανείς δεν ξέρει αν έφταιγε το ποτό που δεν πρόλαβε να σταματήσει τη γροθιά που πριν βρει την μύτη του sai, αλλά το αποτέλεσμα ήταν άσχημο για εκείνον. Είχε τραυματίσει το κυρίαρχο χέρι του άσχημα. Πλέον οι επιθέσεις του μπορούσαν να γίνουν μόνο με το αριστερό, πράγμα που δεν του έδινε πλεονέκτημα.

"Πάλεψε με τα χέρια σου αν είσαι άνδρας," φώναξε ο Akabane κοιτάζοντας τη ματωμένη του γροθιά.
"Το φόρεμα ήταν μόνο για τον διαγωνισμό!" απάντησε αγανακτισμένος ο Shin αλλά ούτε ο Akabane ούτε οι θαμώνες του μαγαζιού βγάζανε νόημα από αυτήν την απάντηση. "Θα σου δείξω εγώ που με είπες γυναίκα!"

"Μόνος σου είπες το τελευταίο," μουρμούρισε η Mambi κρύβοντας το πρόσωπό της μέσα στη χούφτα της από ντροπή.

Η μάχη είχε γίνει πλέον θέμα τιμής και ο Shin πέταξε τα sai του στο έδαφος. Γεμάτος οργή χτύπησε το σαγόνι του Βane με το γόνατό του κάνοντάς τον να παραπατήσει ζαλισμένος. Αυτό του έδωσε την ευκαιρία να βρεθεί γρήγορα από πίσω του και να αρπάξει το χέρι του. Τον είδαν να ψιθυρίζει κάτι στο αυτί του Βane κι εκείνος να παίρνει μια έκφραση τρόμου που μερικά δευτερόλεπτα αργότερα αλλοιώθηκε από την κραυγή που έβγαλε. Τα κόκαλά του κάνανε ένα χαρακτηριστικό κρακ κι εκείνος έπεσε στα γόνατα προσπαθώντας να αντιμετωπίσει τον πόνο του.

"Δεν τελείωσε ακόμα," φώναξε.

Η πάλη που ακολούθησε ήταν σκληρή, ο Βane δεν το έβαλε εύκολα κάτω. Κατάφερε μάλιστα να πετύχει κάποια πολύ καλά χτυπήματα στα πλευρά του Shin ο οποίος ένιωθε τα κόκαλά του να ραγίζουν κάτω από τη γροθιά του αντιπάλου του. Όσο καλή μάχη όμως κι αν έδωσε ο Βane, στο τέλος έπεσε ηττημένος στο έδαφος, ζαλισμένος από το κρασί και τα χτυπήματα που είχε ανταλλάξει.

Αργότερα οι θαμώνες του μαγαζιού είπανε ότι η μάχη είναι φτάσει σε ακόμη καλύτερα επίπεδα αφού οι δύο αντίπαλοι εν μέσω της μάχης συζητήσανε για τα προϊόντα μαϊμού που κατακλύζουν την αγορά και την παγκόσμια οικονομική κρίση και ότι ο ένας μάλιστα χόρεψε και συρτάκι. Ήταν όμως φημισμένοι για τα μεθύσια τους στο χωριό κι έτσι κανένας δεν τους πίστεψε θεωρώντας ότι θα ήταν πιωμένοι.

"Είναι κρύα αυτή η νύχτα, Bane," είπε ο Shin φορώντας το νέο του τζάκετ ενώ δάκρυα κυλούσαν από τα μάτια του. "Δε θα ξεχάσω ποτέ την μάχη που έδωσες, αναπαύσου εν ειρήνη."
"Ζωντανός είναι ακόμα!" φώναξε αγανακτησμένη η Mambi προσπαθώντας να σύρει τον Bane μέσα στην ψαροταβέρνα της. 'Βάλε ένα χεράκι!"
"Σκάσε, γριά" γύρισε στα τέσσερα και φώναξε κλαμένος. "Δε θα μπορέσεις να καταλάβεις ποτέ τον πόνο ενός άνδρα!"
"Ε; Τι είπες;" τον ρώτησε κλωτσώντας τον στα πλευρά και ο Shin τσίριξε από πόνο. "Φαίνεται ότι πονάς πολύ. Καταλαβαίνω, πώς δεν καταλαβαίνω!"
"Τον πνευματικό πόνο, τον πνευματικό," είπε ο Shin φτύνοντας αίμα.

Η Mambi κοίταξε τον χτυπημένο νεαρό και κούνησε για άλλη μια φορά το κεφάλι της. Η αλήθεια ήταν πως είχε περάσει αρκετά μέσα σε λίγες ώρες και μόνο να τον λυπηθεί μπορούσε γι' αυτό. Η κούραση κατάφερε να τον νικήσει κι έτσι τον πήρε ο ύπνος στην αμμουδιά του νησιού Bliss. Ο Take έτρεξε να τον μαζέψει αλλά η Mambi τον σταμάτησε.

Ο Take δεν έφερε αντίρρηση, έγνεψε καταφατικά και την ακολούθησε μέσα βοηθώντας την να κουβαλήσουν τον Akabane. Τα αστέρια έλαμπαν δυνατά κι εκείνο το βράδυ αλλά ο Shin δεν μπορούσε να τα δει και ήταν κρίμα γιατί προσφερόντουσαν για μελιστάλαχτες ατάκες. "Nora, βλέπεις άραγε τον ίδιο έναστρο ουρανό;" πιθανών να αναρωτιόταν δυνατά και καλύτερα που δεν το έκανε.

"Αυτό είναι ασυγχώρητο! Μάζεψες και φρόντισες τον Bane κι εμένα με παράτησες χτυπημένο στην παραλία!" φώναξε με δάκρυα στα μάτια ενώ έκοβε κρεμμύδι στην κουζίνα. "Γιατί Mambi; Νόμιζα πως είχαμε κάτι ιδιαίτερο μεταξύ μας! Νόμιζα πως μ' αγαπούσες!"

Είχε επαναλάβει τα ίδια λόγια πάρα πολλές φορές τις επόμενες τρεις μέρες μετά τη μάχη, καθώς περίμενε να αναρρώσει. Η Mambi είχε χάσει τα λόγια της και δεν μπορούσε να βρει τον κατάλληλο τρόπο για να απαντήσει πια, αφού αυτά δεν φαινόταν να τον αγγίζουν. Ένιωθε έναν κλοιό γύρω της να στενεύει και το μόνο που ήξερε ήταν ότι ήθελε να δραπετεύσει από αυτόν. Έτσι, όταν κατάφερε να ξεφύγει από το οπτικό πεδίο του Shin, που φρόντιζε να μην την περιτριγυρίζουν πολλοί άνδρες, άρπαξε τον Take στην άκρη.

"Τι συμβαίνει εδώ;" τον ρώτησε κολλώντας τον στον τοίχο.
"Μη μου κάνεις κακό!" παρακάλεσε εκείνος φοβισμένα.
"Γιατί να θέλω να σου κάνω κακό; Σου ζητάω απλά να μου εξηγήσεις τι γίνεται!"

Ο Take φάνηκε να ξεθαρρεύει κάπως και κοίταξε προς τη μεριά του Shin που ήταν απασχολημένος στην κουζίνα.

"Τίποτα το ιδιαίτερο, συνήθως έτσι είναι. Βλέπει μια γυναίκα, νομίζει ότι είναι ερωτευμένη μαζί του και πλάθει διάφορα σενάρια στο μυαλό του. Πάω στοίχημα πως έχει αποφασίσει να εγκατασταθεί εδώ," είπε ο Take κουνώντας τους ώμους.

"Τι έγινε λέει;" αναφώνησε ξαφνιασμένη η Mambi.

Κοίταξε με τρόμο προς την κουζίνα. Ο Shin φορούσε την ποδιά της και μέσα σε τρεις μέρες είχε καταφέρει να αλλάξει την κουζίνα της με βάση τις προτιμήσεις του. Είχε τροποποιήσει το μενού και έκανε σχέδια μέχρι και για εσωτερικές αλλαγές του χώρου. Όπως είπε ο Take, σίγουρα έφερνε σε άτομο που είχε σκοπό να εγκατασταθεί σε έναν χώρο. Έντρομη συνειδητοποίησε πως θα έπρεπε να κάνει κάτι σύντομα ενάντια σε αυτήν την απειλή, ο Shin μπορεί να ήταν καλό, και κυρίως φαντασιόπληκτο, παιδί αλλά έπρεπε να τον ξεφορτωθεί πάση θυσία.

"Πρέπει να τον κάνουμε να φύγει από εδώ," είπε αρπάζοντας κυριολεκτικά τον Take από τα μούτρα. "Και σύντομα μάλιστα, πριν πάει μόνος του να βγάλει άδειες γάμου."
"Θα μπορούσε να το κάνει, δεν έχει ιδιαίτερες προτιμήσεις και προδιαγραφές για τις γυναίκες που του αρέσουν, ανεξάρτητα ηλικιών."
"Υπονοείς κάτι;" γρύλισε η Mambi γυρνώντας προς το μέρος του.
"Όχι;" ψέλλισε ο Take.

Τότε της ήρθε μια ιδέα. Τελικά ο καυγάς με τον Bane θα της έβγαινε σε καλό. Μετά από μια βόλτα στην πόλη επέστρεψε στην ταβέρνα και μπήκε μέσα με το ύφος της τραγικής ηρωίδας.

"Ω, αυτό είναι τραγικό," είπε και σωριάστηκε σε μια καρέκλα.
"Τι συμβαίνει, Mambi;" ρώτησε παραξενεμένος και συνάμα ανήσυχος ο Shin και έτρεξε στο πλευρό της σκουπίζοντας τα χέρια του σε μια πετσέτα.
"Άκουσα αυτά που κυκλοφορούν στην πόλη. Ο Bane δε θα μείνει ήσυχος τώρα που τον νίκησες. Θα βάλουν αμοιβή για το κεφάλι σου και σύντομα θα έρθουν να σε βρουν. Τότε και εσύ και αυτή η ψαροταβέρνα θα είναι σε κίνδυνο," εξήγησε με όσο πιο τραγικό τόνο μπορούσε η Mambi.

Ο Shin έμεινε αμίλητος για μια στιγμή και μετά έβγαλε την ποδιά του. Με βαριά βήματα ανέβηκε στην κάμαρά του και μάζεψε τα λιγοστά του πράγματα. Έπειτα προχώρησε χωρίς λέξη προς την είσοδο όπου κοντοστάθηκε με τον σάκο στον ώμο και έξυσε τα φρέσκα ατημέλητα γένια του.

"Τι... Τι κάνεις, Shin;" είπε η Mambi προσπαθώντας να κρατήσει τα γέλια της αφού δεν φαινόταν πρόθυμος να κάνει κάποια άλλη κίνηση.
"Φεύγω, Mambi... Είναι καλύτερο και για τους δυο μας. Πιστεύω το ξέρεις κι εσύ πως δεν μπορώ να μείνω μακριά από την θάλασσα και τις προκλήσεις που με περιμένουν. Μια μέρα θα φτιάξω όνομα ως μάγειρας. Ίσως τότε ξαναβρεθούμε."
"Ναι... Φυσικά, γιατί όχι;" είπε νευρικά εκείνη.
"Take, να την προσέχεις. Αντίο!" είπε και έτρεξε με το που πάτησε έξω από την εξώπορτα.

"Πιστεύεις ότι θα τα βγάλει πέρα με αυτόν τον χαρακτήρα που έχει;" ρώτησε η Mambi παρακολουθώντας την σιλουέτα του να χάνετε και ο Take έγνεψε αρνητικά.

Αφήνοντας την ψαροταβέρνα της Mambi πίσω του μαζί με όλες τις αναμνήσεις του από το νησί ο Shin ακολούθησε τον μοναδικό δρόμο που ήξερε, αυτόν την θάλασσας. Παίρνοντας μια απλή σχεδία και ελάχιστα τρόφιμα μπάρκαρε για το επόμενο νησί.

"Να με θυμάστε, έτσι κουλ, όπως έφυγα," είπε καθώς στεκόταν στη μέση της σχεδίας κάνοντας κουπί.

Την ίδια στιγμή, πίσω στην ψαροταβέρνα, η Mambi παρατήρησε ότι κάτι έλειπε μαζί με τα πράγματα του Shin.

"Μου φαίνεται ή πήρε μαζί του το φόρεμα και την περούκα;" ρώτησε.

Κάπως έτσι άφησε πίσω του το νησί Bliss μαζί όλες τις περιπέτειες που έζησε και δυο μεγάλες αγάπες....

Όνομα χαρακτήρα: Yoshino Shin

P.o.M. Points: 30

Belli: 90.000 (+10.000)

Τυχόν παρατηρήσεις: Με κράτησε μέχρι το τέλος, χωρίς να κουραστώ καθόλου. Θα είναι η ιστορία που θα χρησιμοποιηθεί για πρότυπο, οπότε σου δίνω +10,000 belli.