[Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Α')

Η είσοδός του στον χώρο συνοδεύτηκε απ'τις μηχανικές του κινήσεις. Μόλις βγήκε απ'το μπάνιο, ξάπλωσε στο κρεβάτι και άρχισε να επεξεργάζεται τα όσα άκουσε. Αν και είχε πολλά στοιχεία, δεν μπορούσε παρά να φανταστεί τι ήταν αυτό το "μεγάλο" που ανέφερε ο σιχαμερός τύπος. Σύμφωνα με όσα γνώριζε και κατάλαβε απ'την συζήτηση των δύο, ο Hijikata Toushizo είχε αξιοσημείωτο στρατηγικό μυαλό, για το οποίο ο κουστουμάτος έδειχνε να αδιαφορεί πλήρως. Αυτό σήμαινε πως είτε ήταν ηλίθιος, είτε φιλόδοξος ή πράγματι πανίσχυρος απέναντι σε όλη την Shinsengumi. Ένα γέλιο σχηματίστηκε στο πρόσωπό του σκεπτόμενος το τελευταίο. Στην West Blue είμαστε... Το πιθανότερο είναι να ανατινάξουν καμιά αποθήκη και τα σκουπίδια να πανικοβληθούν... παραμίλησε και τεντώθηκε. Βέβαια όμοια απορία είχε σχηματιστεί και γύρω απ'το αντικείμενο της ανταλλαγής. Το sake δεν φάνταζε πειστικό με τις νέες πληροφορίες που ήρθαν στο φως. Παρόλα αυτά, η "εκδοχή" που έδωσε αποδείχθηκε λανθασμένη, αν και το κομμάτι της έκρηξης ήταν εύστοχο.
Οι δύο επόμενες μέρες πέρασαν αργά και βασανιστικά για τον νεαρό, καθώς το μόνο που έκανε ήταν περίπατοι στην πόλη και τα βραδινά κατασκόπευε τον Isogai. Φυσικά οι ρυθμοί της καθημερινότητας κυλούσαν κανονικά, οι φρουρές στους δρόμους ήταν οι ίδιες και το σπίτι του νεαρού επιχειρηματία δεν επισκέφτηκε ξανά κανένας. Την νύχτα πριν την άφιξη του John Gotti στο νησί, ο Takeshi βρισκόταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι χαζεύοντας το φεγγάρι και ανυπομονώντας για την επερχόμενη μέρα και τα γεγονότα που θα την αγκάλιαζαν.

Η πολυαναμενόμενη ημέρα ξημέρωσε κι ο κοκκινομάλης αριστοκράτης έφαγε στο ισόγειο του πανδοχείου συνειδητοποιώντας πως σχεδόν όλο το χρηματικό του απόθεμα είχε τελειώσει και πως δε θα μπορούσε να πληρώσει για το δωμάτιο το αυριανό βράδυ. Ένας λόγος παραπάνω για να τελειώνουμε σήμερα... σκέφτηκε πίνοντας την τελευταία γουλιά του καφέ του. Ένας ακόμα περίπατος στην πόλη με τις φρουρές στη θέση τους, ενώ φυσικά στο εργαστήρι δεν υπήρχε ίχνος του Kakerou. Η ανυπομονησία του νεαρού μεγάλωνε όσο περνούσε η ώρα, αλλά εξαφανίστηκε όταν η ώρα πήγε 10. Είχε σουλουπωθεί και έδειχνε έτοιμος για αναχώρηση καθισμένος σε μια καρέκλα στο μπαλκόνι του δωματίου του, όταν "το πραγματικό παιχνίδι" ξεκίνησε. Ένα εκκωφαντικό "ντονγκ" ακούστηκε απ'τη μεριά του ανακτόρου, που έμοιαζε να προέρχεται από ένα γιγαντιαίο γκονγκ. Ο ήχος συνέχισε να ακούγεται και με κάθε χτύπο του, όλο και περισσότεροι άνθρωποι έβγαιναν στους δρόμους, Shinsengumi εμφανίζονταν και έδειχναν τον δρόμο διατηρώντας συνάμα την τάξη και γενικότερα, επικρατούσε φασαρία! Πρέπει να ήταν ο έβδομος ή ο όγδοος χτύπος, όταν ένας κρότος ακούστηκε και λίγες στιγμές αργότερα ακολουθήθηκε από μερικούς άλλους. Μια σειρά από εκρήξεις έλαβαν μέρος προς τη μεριά της πολιτοφυλακής, το σημείο που η Kanra του έλεγε πως πριν μερικά χρόνια λεηλατούσαν οι πειρατές. Εκείνη ακριβώς την στιγμή ένα σενάριο δημιουργήθηκε στο μυαλό του Takeshi και αναπηδώντας, έτρεξε προς το σταυροδρόμι. Εκεί βρέθηκε μπροστά σε μικρές και μεγάλες ομάδες της Shinsengumi που οργανώνονταν ταχύτατα, ενώ από παντού ακούγονταν φωνές. Μια ακόμα σειρά εκρήξεων ακούστηκε προκαλώντας περισσότερο πανικό. Μην έχοντας χρόνο για χάσιμο, έπιασε απ'τον ώμο το κοντινότερο μέλος των Shinsengumi και τον ρώτησε τι γινόταν.
-Μας επιτίθεται ο Cutlass Rogers! απάντησε διατηρώντας την ψυχραιμία του ο "σαμουράι".
-Cutlass Rogers; Πειρατής; ρώτησε μαντεύοντας, αν και ήταν σίγουρος για την απάντηση.
-Ναι! Ακολούθα την ομάδα του Nagakura! φώναξε δείχνοντας μια ομάδα συναδέλφων του που οδηγούσαν τους πολίτες σε ασφαλές μέρος, αλλά ο κοκκινομάλης άντρας είχε ήδη φύγει.

Τα σκάτωσα! Χρειάζονται πάνω από 5 καράβια για να το κάνουν αυτό... σκέφτηκε εξοργισμένος με τον εαυτό του, όσο έτρεχε προς το κέντρο της πόλης.

Όνομα χαρακτήρα: Kouen Takeshi

   P.o.M. Points:  53 (για Δεκέμβριο)

   Belli: 153.000

   Τυχόν παρατηρήσεις: Άψογες περιγραφές και στήνεις ένα πολύ ενδιαφέρον σκηνικό για τον χαρακτήρα σου. Μου αρέσει ο τροπος που σκέφτεται για τους άλλους και πως τους χρησιμοποιεί έξυπνα για όφελός του . Αυτα τα σενάρια με θέμα τον υπόκοσμο και τα πάρε δώσε τους,  πάντα μου άρεσαν..Keep it up man!

Στο δεύτερο μέρος περιμένω να δω ωραίο φινάλε με δράση! Ωραία ηταν και αυτή,δεν λέω αλλα δεν χύθηκε ούτε μια στάλα αίματος! (Η σκηνή με τον μεθυσμένο της πολιτοφυλακής δεν μετράει,δεν ηταν κανονικη μαχη!  )