[Tελος]Βrothers in arms (Part Two)

Πλεον το οχυρο απειχε μολις πενηντα μετρα.Με ενα σημα του Jake σταματησαμε και πηραμε θεσεις.
-Ηρθες λοιπον αλητη?ακουστηκε μια βροχνη φωνη απο ψηλα.Ολοι σηκωσαμε τα κεφαλια μας και ειδαμε εναν αντρα να στεκεται πανω σε εναν πυργο.Ηταν ψηλος,γεροδεμενος με ξυρισμενο κεφαλι και ενα παχυ μαυρο μουστακι.Μια τεραστια ουλη,που ξεκινουσε κατω απο το δεξι του αυτι και κατεληγε στην αριστερη πλευρα του σαγονιου,στολιζε το προσωπο του.Η στολη του δεν ηταν των απλων ναυτων αλλα ηταν στολη αξιωματικου.
-Τολμησες να ξαναπατησεις το ποδι σου εδω μετα απο τοσο καιρο? συνεχισε ο αντρας απευθυνομενος στον Jake.-Φανταζομαι οτι πρεπει να σε ευχαριστησω που μου δινεις στο πιατο την ευκαιρεια να παρω την εκδικηση μου.Μου ηταν πολυ δυσκολο να σας βρω μεσα σ'αυτο το παλιοδασος αλλα φαινεται πως η τυχη ειναι με το μερος μου και ετσι ηρθες εσυ σε μενα!
-Στην θεση σου δεν θα χαιρομουν τοσο!του απαντησε ψυχρα ο Jake και με ενα νευμα του ο Γκραβουν,τραβηξε με εκπληκτικη ταχυτητα το περιστροφο του και εριξε μια βολη που περασε ξυστα απο τον αντρα.Σε απαντηση ακουστηκαν δεκαδες τουφεκια που οπλιζαν.Η μαχη ξεκινουσε.

Ο αξιωματικος εδωσε την διαταγη και ο εκκωφαντικος θορυβος των πυροβολισμων ακουστηκε.Η μυρωδια του μπαρουτιου γεμισε τον αερα και οι Επαναστατες κρυφτηκαν οπου βρηκαν.Τραβηξαν με την σειρα τους τα οπλα τους και αρχισαν να πυροβολουν κρυμμενοι πισω απο τις θεσεις τους.Οι σφαιρες χτυπουσαν τα τειχη ενω και τα πυρα των marine δεν εβρισκαν τον στοχο τους.Ο Jake μου εκανε νοημα και μαζι με τον Baruch εγκαταλειψαμε την κρυψωνα μας και αρχισαμε να τρεχουμε προς το φρουριο.Οι marines φαινοταν να μας αγνοουν εντελως αφου ειχαν ολη την προσοχη τους στραμμενη στους Επαναστατες.Eιδικα ο αξιωματικος δεν ξεκολλουσε τα ματια του απο τον Jake,τον οποιο αγριοκοιταζε με πυρινο βλεμμα.Αφησαμε πισω μας την φασαρια της μαχης και τρεξαμε περιμετρικα του τειχους.Μας πηρε μερικα λεπτα για να βρεθουμε στην πισω πλευρα.Εκει βρισκοταν μια μεγαλη κοκκινη πορτα που φυλλασοταν μονο απο ενα ατομο.Το σχεδιο του Jake ειχε δουλεψει.

Παρατηρησα για λιγο τον ναυτη που προστατευε την πορτα και προσεξα οτι ηταν αρκετα ασυνηθιστος.Ειχε μεγαλη κοιλια,πρασινο γενακι και το προσωπο του εμπιαζε εξωφρενικα με ουρακοταγκου!Κρατουσε μια καραμπινα στον ωμο και ειχε ενα σπαθι περασμενο στην μεση.Απο την εκφραση του δεν φαινοταν και πολυ εξυπνος ενω δεν εδειχνε να καταλαβαινει και πολυ την σημασια της θεσης του.Ειπα στον Baruch να μεινει κρυμμενος και υστερα αρπαξα μια πετρα απο κατω και την πεταξα λιγο πιο περα απο τον φρουρο.Ξαφνιαστηκε και αρχισε να κοιταζει γυρω γυρω σαστισμενος αλλα τελικα προτιμησε να αγνοησει το συμβαν.Πεταξα και δευτερη πετρα,αυτη την φορα πιο κοντα του.Αρχικα αντεδρασε με τον ιδιο τροπο αλλα στο τελος κατεβασε την καραμπινα,σημαδεψε προς την μερια μας και φωναξε:
-Eιναι κανεις εκει?Μετα απο μερικες στιγμες ησυχιας,συγκεντρωσε το θαρρος του και πλησιασε πιο κοντα.
-Επαναλαμβανω.Ειναι κανεις εκει?Ξανα καμια αποκριση.Μερικα βηματα ακομα.Προσπαθησε να φωναξει και τριτη φορα αλλα δεν προλαβε.Πεταχτηκα γρηγορα και με την λαβη του μαυρου σπαθιου μου,τον χτυπησα στο κεφαλι κανοντας τον να λυποθημησει.O Baruch ηρθε διπλα μου και ετοιμαστηκαμε να προχωρησουμε προς την πορτα,οταν αυτη ξαφνικα ανοιξε...

Απο μεσα βγηκε ακομα ενας παραξενος marine.Ηταν πολυ μεγαλοσωμος με εντονα χαρακτηριστηκα πιθηκου.Στα αυτια του φορουσε ακουστικα και στα χερια κρατουσε ενα δεμα.
-Εφερα λιγο φαϊ Shoujou.Πρεπει να πεθαινεις απο την πεινα.Shoujou?Κοψε τις πλακες αδερφε!Ελα τωρα,που εισαι?Καλως.Θα κατσω και θα φαω ολο αυτο το μεγαλο κομματι κρεας μονος μου ειπε και εβγαλε απο το δεμα ενα ζουμερο μπουτι χοιρινου.Δγκωσε μια μπουκια και την καταπιε γρηγορα κοιταζοντας γυρω και χαμογελωντας πονηρα.
-Μμμμ ειναι τοσο νοστιμο.Λιωνει στο στομα.Εισαι σιγουρος οτι δεν θελεις μια μπουκια Shoujou?Hσυχια για μερικα δευτερολεπτα.Η εκφραση του πιθηκομουρη marine αλλαξε και απο παιχνιδιαρικη εγινε ανησυχη.Κοιταξε γυρω και εβαλε το χερι στην λαβη του σπαθιου του.Σηκωθηκε ορθιος και αρχισε να ψαχνει τριγυρω.Την στιγμη που γυρισε την πλατη,πεταχτηκα απο την κρυψωνα και τον ακινητοποιησα με τον ιδιο τροπο που ειχα χρησιμοποιησει στον αδερφο του.Τραβηξα το μεγαλο σωμα του πισω και με την βοηθεια του Baruch,εδεσα τα δυο αναισθητα αδερφια σε εναν κορμο δεντρου ενω φιμωσα και τα στοματα τους.Περιμεναμε για λιγο κρυμμενοι μπας και βγει κανενας αλλος αλλα οταν ειδαμε οτι δεν συμβαινει αυτο,προχωρησαμε προς την πορτα που ηταν ηδη μισανοιχτη.

Χωθηκαμε μεσα στο κτηριο και αρχισαμε να τρεχουμε στους στενους,αδειους διαδρομους.Η πυροβολισμοι,που μεχρι πριν λιγο ακουγοταν πεντακαθαρα,τωρα ακουγοταν με δυσκολια και σε λιγο καθολου.Κοιτουσαμε σε καθε τοιχο,σε καθε γωνια,ψαχνοντας καποιο στοχειο που θα μας εδειχνε τον δρομο προς τα κελια.Ξαφνικα ο Baruch σταματησε μπροστα απο ενα τοιχο και φωναξε:
-To βρηκα!Πηγα προς το μερος του και ειδα τοι κρεμασμενο στον τοιχο,βρισκοταν ενα σχεδιαγραμμα της βασης.Στο κατω αριστερα μερος του,βρηκαμε αυτο που μας ενδιεφερε.Κοιταχτηκαμε και αρχισαμε να τρεχουμε κατα το σημειο που εδειχνε ο χαρτης.Συντομα βρεθηκαμε να κατεβαινουμε σκαλια.Βρεθηκαμε υπογεια και κακες αναμνησεις γεμισαν το μυαλο μου.Θυμηθηκα την αιχμαλωσια στα υπογεια της Οργανωσης και την φυλακιση μου,οχι πολυ καιρο πριν,στα σκοτεινα μπουντρουμια στο Ice Nine.Τα κελια εδω ηταν πολυ λιγοτερα,μολις τεσσερα,και δεν ειχαν φρουρους.Ολοι οι marines ειχαν καλεστει στην μαχη.Οταν οι κρατουμενοι αντιληφθηκαν την εισοδο μας,αρχισαν να φωναζουν.
-Ποιοι ειστε εσεις?Δεν μοιαζετε με marines!
-Γιατι δεν ειμαστε marines απαντησα ψυχρα.-Μας στελνει ο Jake!

Μια μικρη σιωπη ακολουθησε την δηλωσηε μου και επειτα δυνατες κραυγες χαρας ακουστηκαν απο παντου.Ο Baruch πηγε στα δυο κελια που βρισκοταν στα δεξια και εγω στα αριστερα.Βγαλαμε τα πιστολια μας και πυροβολησαμε τις κλειδαριες,ελευθερωνοντας τους κρατουμενους.Πολλοι βγηκαν με δακρυα χαρας να κυλουν στα μαγουλα τους ενω πολλοι ηταν αυτοι που δεν πιστευαν στην τυχη τους.
-Βaruch!Ενημερωσε τον Jake πως ελευθερωσαμε τους κρατουμενους.Να ετοιμαζεται για οπισθοχωρηση σιγα σιγα.Ο συντροφος μου εβγαλε ενα μικρο den den mushi απο τον σακο του και αρχισε να καλει.Η φωνη του Jake ακουστηκε απο την αλλη πλευρα με καποια παρασιτα να την παραμορφωνουν.Η φασαρια απο την μαχη δυσκολευε παραπανω τα πραγματα.
-Ειμαι στην μεση μιας μαχης εδω,οποτε πες γρηγορα τι θελεις τον ακουσαμε να λεει τελικα.
-Ελευθερωσαμε τους Επαναστατες.Ετοιμασου για αναχωρηση απαντησε λακωνικα ο Baruch.Eνα ξεσπασμα χαρας ακουστηκε απο τον Jake.
-Mπορουν να με ακουσουν οι αντρες μου?
-Μαλιστα αρχηγε φωναξαν ολοι μαζι
-Χαιρομαι πολυ που σας ακουω ξανα αντρες!Και αφου ειστε ελευθεροι,ξερετε τι πρεπει να κανετε!
-Μαλιστα! φωναξαν ολοι μαζι ξανα

-Για μια στιγμη.Τι τρεχει εδω?ρωτησα τους επαναστατες αλλα δεν ελαβα απαντηση.Aγνοωντας μας εντελως,οι επανστατες εκαναν ενα κυκλο και αφου ανταλαξαν μερικες κουβεντες ψιθυριστα,μπηκαν σε σειρα και βγηκαν απο την φυλακη.Ανεβηκαν γρηγορα τα σκαλια με εμενα και τον Baruch να τους ακολουθουμε κατα ποδας.Σε μικρο χρονικο διαστημα,βρεθηκαμε ξανα μπροστα στον χαρτη της βασης.
-Ξερω που βρισκεται η εξοδος!Απλα ακολουθηστε με!τους φωναξα αλλα πριν καν προλαβω να τελειωσω την φραση μου,ετρεχαν ηδη προς την αντιθετη απο την εξοδο πλευρα.Κοιταξα το σχεδιαγραμμα και μαντεψα που πηγαιναν.Το μονο πραγμα που θα μπορουσε να τους ενδιαφερει απο εκεινη την πλευρα ηταν το οπλοστασιο.Ο Βaruch εκανε να τους ακολουθησει αλλα τον σταματησα.Θα μεναμε στις θεσεις μας και θα τους περιμεναμε.Δεν ειχε κανενα νοημα να τους ακολουθησουμε.Περιμεναμε γυρω στα εικοσι λεπτα και τους ειδαμε να ερχονται προς το μερος μας απο την αλλη πλευρα του διαδρομου.Ηταν ακομα σε σειρα αλλα τωρα ολοι τους ηταν βαρια οπλισμενοι.Μας προσπερασαν και αυτοι την φορα πηγαν προς την εξοδο.Τους ακολουθησαμε ξανα και καταληξαμε μπροστα στην μεγαλη κοκκινη πορτα.Ενας ενας οι επαναστατες βγηκαν στον εξω κοσμο και τελευταιοι βγηκαμε εμεις.

Ομως μια δυσαρεστη εκπληξη μας περιμενε εκει.Λιγα μετρα μπροστα απο την πορτα βρισκοταν γυρω στους σαραντα marines με τα οπλα τους να σημαδευουν κατ'ευθειαν προς τα εμας.
-Καλα το φανταστηκα οτι κατι περιεργο γινοταν εδω περα ειπε ενας νεαρος marine και σταθηκε μπροστα απο τους υπολοιπους.
-Απο τοτε που καταταχτηκα στο σωμα περιμενα αυτη την στιγμη!Την στιγμη που θ μου δινοταν η ευκαιρεια να αποδειξω την αξια μου!Και επιτελους αυτη η στιγμη εφτασε!Οταν ο διοικητης μαθει οτι απετρεψα την αποδραση σας τοτε σιγουρα θα μου δωσει προαγωγη!Και μετα θα παιρνω τις προαγωγες την μια μετα την αλλη,μεχρι να γινω Fleet Admiral!Και εσεις φιλοι μου,θα εχετε την τιμη να λετε οτι εισασταν οι πρωτοι που συνελαβε ο μεγαλος Fleet Admiral Zargon!Παραδοθειτε τωρα μπροστα μου!φωναξε μεσα στο παραληρημα του.
-Ποτε!απαντησαν ολοι οι Επαναστατες μαζι και πηραν θεση μαχης
-Οπως επιθυμειτε!απαντησε ο oνειροπολος marine.-Αντρες!Μολις κατεβασω το χερι μου,πυροβοληστε τους!φωναξε και σηκωσε το δεξι του χερι.

Ο ηχος ενος κανονιου,το σφυριγμα μιας κανονιομπαλας,μια δυνατη εκρηξη και υστερα σκοταδι.Για καποαι ωρα εχασα τελειως τις αισθησεις μου αλλα σιγα σιγα επανερχομουν.Ανοιξα τα ματια μου και κοιταξα τριγυρω.Ο μπροστινος τοιχος του κτηριου που βρισκοταν πισω μας ειχε γκρεμιστει.Διπλα μου ειδα ενα μεγαλο κομματι του,το οποιο υπεθεσα πως ηταν υπευθυνο για την λιποθυμια μου.Τα αυτια μου βουιζαν ανελεητα και δεν ακουγα τιποτα.Γυρω γυρω ηταν διασπαρτα πτωματα απο marines.Σηκωθηκα,σκορποντας πετρες και χαλικια και εψαξα πιο προσεκτικα.Αναμεσα στους πεσμενους,υπηρχαν μερικοι που ακομα ανεπνεαν αλλα φαινοταν οτι δεν θα αντεχαν για πολυ ακομα.Τους εβγαλα απο την δυστυχια τους χρησιμοποιωντας το δρεπανι μου.Οσο και να εψαξα ομως,δεν βρηκα ουτε εναν απο τους επανστατες.Το βουιτο στα αυτια μου καπως μειωθηκε και απο καπου μακρια ακουσα φασαρια.Koιταξα και ειδα οτι στον προαυλιο χωρο της βασης εξελισσοταν μια μεγαλη μαχη.Η πυλη ειχε σπασει και οι επαναστατες ειχαν περασει μεσα και μαχοταν σωμα με σωμα με τους marines.Αλλα δεν ηταν μονο ο Jake και η ομαδα του μαζι με τους πρωην φυλακισμενους.Ηταν πολλοι περισσοτεροι.

Ο Jake ηταν πιο μπροστα απο ολους και με το μεγαλο σπαθι του ανοιγε δρομο αναμεσα στους πεζουναυτες.Στα δεξια του βρισκοταν μια μεγαλη καφε αρκουδα και στα αριστερα ενας αφηνιασμενος καταμαυρος ταυρος που σκοτωναν οποιον πλησιαζε τον αρχηγο των Επαναστατων.Ο Baruch βρισκοταν λιγο πιο πισω και καλυπτε τα νωτα του αδερφου του.Ολοι απο την ομαδα που ηρθε για τον αντιπερισπασμο,τωρα πολεμουσαν.Κοιαταζοντας λιγο πιο προσεκτικα,αναγνωρισα αρκετα ατομα που ειχα δει την προηγουμενη μερα στην βαση των επαναστατων.Αρχισα να τρεχω προς την μαχη αλλα σταματησα.Ειδα τον Jake να συναντα τον διοικητη της βασης και μια επικη μονομαχια ξεκινησε.Οταν και υπολοιποι την προσεξαν σταματησαν και αυτοι της προσωπικες τους μαχες και ολα τα βλεμματα στραφηκαν στην μαχη των αρχηγων.Ηταν πολυ γρηγοροι και οι δυο και εξισου δυνατοι.Ομως οι λογοι για τους οποιους πολεμουσαν διεφεραν.Ο Jake πολεμουσε για τα πιστευω του ενω ο διοικητης μονο γιατι ηθελε εκδικηση απο τον αντιπαλο του.Ειχε ξεχασει εντελως την θεση του και πολεμουσε μονο για προσωπικους λογους.Και για αυτο επεσε τελικα νεκρος απο την λεπιδα του αντιπαλου του.Η μαχη τελειωσε και οι επαναστατες ξεσπασαν σε επευφημιες ενω οι marines με πεσμενο το ηθικο πλεον και εχοντας χασει τον διοικητη τους παραιτηθηκαν.Για αλλη μια φορα ξεκινησα για αν τους συναντησω αλλα και παλι σταματησα.Απο καπου πισω μου ακουσα βηματα.Γυρισα και ειδα τον νεαρο,ονειροπολο marine.Hταν σε πολυ κακη κατασταση και στεκοταν ορθιος με το ζορι.Εβγαλε το σπαθι του και φωναξε.
-Ειμαστε marines!Ποτε δεν τα παραταμε!Σηκωθητε και πολ....Ενα χτυπημα στο στερνο,με την λαβη του δρεπανιου ηταν αρκετο για να τον κανει να χασει τις αισθησεις του.Κανεις δεν τον ειχε ακουσει ετσι κι αλλιως.Για τριτη φορα ξεκινησα για να συναντηθω με τους υπολοιπους και αυτη την φορα τιποτα δεν με σταματησε.
-Απαιτω καποιες εξηγησεις Jake
-Φυσικα.Τα πραγματα ειναι απλα.Απο την αρχη το σχεδιο μας ηταν ενα.Αν πετυχαινατε και ελευθερωνοταν οι αντρες μας που βρισκοταν μεσα στην βαση,τοτε θα επιτιθομασταν με ολες μας τις δυναμεις.Αν αποτυγχανατε,δεν θα γινοταν τιποτα.Οι δυναμεις μας περιμεναν στις παρυφες του δασους και μολις μας ειπε ο Baruch τα νεα,τους καλεσα αμεσως.Αυτο απ'οτι φαινεται βοηθησε και εσας καθως η κανονια που σας εσωσε προερχοταν απο εμας.
-Αν το ηξερα οτι θα γινοταν ολο αυτο μπορει και να μην σας βοθηουσα
-Το ξερω.Για αυτο δεν στο ειπε αλλωστε
-Δεν μ'αρεσει να με εκμεταλλευονται απαντησα και εβαλα την λεπιδα του δρεπανιου στον λαιμο του.Ο Ren και ο Akio που οπως αποδειχτηκε ηταν η αρκουδα και ο ταυρος που ειχα δει νωριτερα,ξανα πηραν τις ζωωδες μορφες τους και γρυλισσαν απειλητικα.Πισω απο τον Jake,o Βaruch με κοιταξε με τρομο.Τον κοιταξα και τελικα μαζεψα το δρεπανι μου και το εβαλα στην θεση του.
-Σε ευχαριστω ψιθυρισε ο Baruch.-Tι θα κανεις τωρα?
-Θα φυγω οσο πιο γρηγορα μπορω απο αυτο το νησι και θα συνεχισω το ταξιδι μου.Εσυ?
-Εγω λεω να μεινω εδω με τον μικρο αδερφο μου.Ολα αυτα τα γεγονοτα μας εφεραν ξανα κοντα.
-Οποτε εδω λεμε αντιο.Χαρηκα πολυ που σε γνωρισα Baruch.Ποτε δεν θα ξεχασω την βοηθεια που μου εδωσες.Ουτε και τα προβληματα συμπληρωσα με νοημα και γελασαμε.Μετα απο τον αποχαιρετισμο,εφυγα απο την βαση και κατεβηκα στο λιμανι που ηταν γεματομε κοσμο που προσπαθουσε να καταλαβει τι ειχε συμβει.Αγνοησα τους παντες,μπηκα στα καραβι μου και εγκατελειψα το Lyneel.