-Τελείωσα την δουλειά μου, πάμε να φύγουμε μου είπε η Erza. Άρχιζε να περπατάει και μετά σταμάτησε. Γύρισε προς τα μένα και είπε κάτι.
-Που είναι το καράβι σου??? Με ρώτησε. Με αυτό που είχε πει σημαίνει ότι θα μπει στο πλήρωμα μου αλλά θα πρέπει να της πω την αλήθεια αλλά φοβάμαι κιόλας μην θέλει μετά να μπει στο πηρατικο πλήρωμα μου. Όπως και να έχει πρέπει να της πω την αλήθεια όμως επειδή θα το μάθει έτσι και αλλιώς.
-Βασικά ήθελα να σου πω για αυτό το πράγμα, έχω την βάρκα στην ακτή και για να πω την αλήθεια δεν έχω φτιάξει ούτε σημαία αλλά ούτε και έχω καράβι μεγάλο ήταν λίγο νευριασμένη αλλά μετά ησύχασε.
-Δεν πειράζει, θα φτιάξουμε την σημαία και όταν βρούμε καράβι τότε θα την ανεβάσουμε όντως είχε ένα δίκιο με αυτό. Μετά φύγαμε προς την ακτή. Την βάρκα την είχα αφήσει στην ακτή και για αυτό λογικά θα κάνουμε πολύ ώρα μέχρι να φτάσουμε.
Μετά από 30 λεπτά
Περάσαν 30 λεπτά και επιτέλους είχαμε φτάσει στην ακτή, έδειχνε λίγο τσαντισμένη. Μάλλον θα ήταν επειδή είχα αφήσει την βάρκα στο λιμάνι. Αμέσως μετά πήγα και έβαλα την βάρκα στο νερό και μπήκα μέσα, μπήκε και η Erza μέσα στην βάρκα.
-Ξέχασα πρέπει να ονομάσω και το πλήρωμα μας κιόλας, λέω να το ονομάσω White Scarf Πειρατές εσύ τι λες??? Ρώτησα την Erza.
-Μια χαρά φαίνεται.
Πιάσαμε και οι δυο μετά τα κουπιά και αρχίσαμε να κάνουμε κουπί και πηγαίναμε προς το επόμενο νησί.
Τελος