[Τέλος-Τεχνική]Back for Extra more! [Διεγραμένος Χαρακτήρας]

Το καράβι έπλεε για άλλη μια φορά προς ένα γνώριμο πια μέρος. Το σχήμα του νησιού που πλησίαζαν μεγάλωνε και μαζί του, η κατάθλιψη της Shura. Το κοίταγε με κρεμασμένα μούτρα, έχοντας στερεώσει το κεφάλι της σαν φυλακισμένη ανάμεσα από τα προστατευτικά του καταρτιού και αναστέναζε μελαγχολικά.
-Τι αμαρτίες πληρώνω και πρέπει να βρεθώ και πάλι σε αυτό το παλιονήσι; μονολόγησε γκρινιάρικα.
-Πολλές, δίχως αμφιβολία, σχολίασε ο Kaze που και πάλι αναλάμβανε την πλοήγηση του μέσου τους αν και χωρίς ενθουσιασμό.
-Τουλάχιστον εσένα είναι η δεύτερη φορά που πατάς το πόδι σου στο ίδιο νησί! ξέσπασε λες και έφταιγε εκείνος. Βασικά αυτόν κατηγορούσε, λέγοντας στον εαυτό της ότι, εφόσον αυτός την οδηγούσε εκεί, εκείνος την τραβολογούσε να πάει και όχι το αντίθετο. Εμένα όμως είναι η τρίτη και καμία φορά από τις προηγούμενες δεν ήταν ευχάριστη εμπειρία!
-Αυτή τη φορά θα είναι καλύτερα τα πράγματα. Τουλάχιστον τώρα ξέρουμε ποιον θα βρούμε. Και δεν είναι κανένα θηρίο! Ένας πειρατής που σχεδόν τον λυπάμαι που του έλαχες εσύ.
-Θες να ξεκινήσω από σένα; του αγρίεψε στενεύοντας τα μάτια σε σχισμές.
Πράγματι αυτή τη φορά πήγαιναν προετοιμασμένοι. Μετά την εκπαίδευση που είχαν λάβει στο Marineford(κυρίως η Shura γιατί η προπόνηση του Kaze ήταν εντελώς ανούσια!), είχαν μάθει το αδιανόητο που ξεκίνησε την τρελή τους πορεία. Ένας πειρατής, μαζί με διάφορα άλλα αποβράσματα, το είχαν σκάσει από την Impel Down!

Δεν τους είχαν αναφέρει λεπτομέρειες για το πρωτοφανές περιστατικό. Κάτι της έλεγε ότι ούτε οι φύλακες είχαν ιδέα πως ακριβώς δραπέτευσαν κάτω από τις μύτες τους. Το θέμα ήταν ότι τους έλειπαν μερικά άτομα και ανάμεσα τους, ένας χρήστης Φρούτου του Διαβόλου ονόματι Silver Elf.
-Ίσως τηλεμεταφέρθηκαν! πέταξε μια θεωρία με τραβηγμένη φαντασία ενώ οι δυο τους αναρωτιόνταν πως θα μπορούσε να το πετύχει.
Σίγουρα κάποιο ρόλο είχαν παίξει οι δυνάμεις του Φρούτου του και, καθώς η κοπέλα είχε κληθεί να τον συλλάβει και αναγκαστικά θα μαχόταν μαζί του, έκαναν υποθέσεις για το τι θα αντιμετώπιζε.
-Μην λες ανοησίες. Αν μπορούσε τότε δεν θα έκλεβε ένα πλοίο marine για να φύγει! του υπενθύμισε.
Και αυτός ήταν ο λόγος που είχαν καταφέρει να υπολογίσουν την τοποθεσία τους. Κάποιοι ταξιδιώτες είχαν αναφέρει ότι είχαν δει ένα πλοίο marine με επιβάτες που φορούσαν την χαρακτηριστική ριγέ στολή. Μέσα στην ακτίνα που έπρεπε να ελέγξουν ήταν και το Little Garden και οι δυο τους είχαν αναλάβει ακούσια να το ελέγξουν.

Και έτσι συνέχιζε να λαμβάνει την δουλειά της η Shura, σαν αγγαρεία. Μόλις έδεσαν στην ακτή, προχώρησαν με τα πράγματα τους για το εσωτερικό.
-Καλύτερα να χωριστούμε. Ο Kaze την στραβοκοίταξε, έχοντας στο νου του τα καμώματα της προηγούμενης περιπέτειας της στο νησί.  Έτσι θα καλύψουμε μεγαλύτερη έκταση σε λιγότερο χρονικό διάστημα, δικαιολόγησε την επιλογή και όντως τον έπεισε.
-Κανένα πρόβλημα. Ορίστε! είπε και της πέταξε ένα baby den den mushi. Η κοπέλα το έπιασε στον αέρα και το έχωσε στην τσέπη. Ανοιχτό όλη την ώρα για να επικοινωνούμε, συνέχισε με έντονο ύφος, υπονοώντας ότι αν τον αγνοούσε και το έκλεινε, οι επιπτώσεις θα ήταν μεγάλες. Αν βρω κάποιο στοιχείο θα σε ειδοποιήσω. Το ίδιο θα κάνεις και εσύ! Ακόμα κι αν βρεθείς πρόσωπο με πρόσωπο με τον πειρατή, θα με ειδοποιήσεις να έρθω, σύμφωνοι;
-Ναι-Ναι! βιάστηκε εκείνη να πει και παρότι ο τόνος της δεν ήταν πιστικός, ο νεαρός διέκρινε ότι θα κρατούσε το λόγο της.
Ικανοποιημένος της έγνεψε και χώρισαν τους δρόμους τους.

Έχοντας μείνει μόνη, οι ήχοι της ζούγκλας έμειναν να την συντροφεύουν στην πορεία της, προκαλώντας της δυσάρεστες αισθήσεις. Καθόλου δεν της άρεσε το μέρος αυτό και γι αυτό αφοσίωσε την συγκέντρωση της στην άσκηση που της είχε μάθει ο Coby. Σταμάτησε και έκλεισε τα μάτια, ρυθμίζοντας την αναπνοή της για να φέρει τον εαυτό της στην ηρεμία που απαιτούταν. Έπειτα ένιωσε τις αισθήσεις της να διεγείρονται και να απλώνονται προς όλες τις κατευθύνσεις. Σε αυτήν την φάση δεν μπορούσε να βγάλει μεγάλο νόημα για το τι την περιτριγύριζε. Τέλος δοκίμασε να εστιάσει την συγκέντρωση προς την ευθεία κατεύθυνση που ακολουθούσε. Το σώμα της τινάχτηκε και άνοιξε πάλι τα μάτια. Ήταν η πρώτη που στράφηκε στο baby den den για να επικοινωνήσει με την άλλη πλευρά. Ο Kaze σχεδόν απόρησε όταν της απάντησε.
-Βρήκες τίποτα;
-Δεν έχω δει κανέναν, ήρθε η απάντηση άμεσα. Εσένα πως πάει;
-Δεν είμαι σίγουρη. Ένιωσα κάτι περίεργο λίγη απόσταση μακριά και θα το ελέγξω σύντομα. Αλλά δεν νομίζω πως είναι αυτό που ψάχνουμε. Ήταν πολύ μεγάλο για άνθρωπος. Πιθανότατα κάποιο ζώο αλλά... έκοψε την φράση παραξενεμένη.
Είχε ακόμα μέλλον μέχρι να φτάσει σε επίπεδο να ξεχωρίζει λεπτομέρειες.
-Ό,τι κι αν είναι, να προσέχεις. Ενημέρωσε με μόλις πιάσεις οπτική επαφή.

Ακολούθησε την περίεργη "αίσθηση" για αρκετή διαδρομή. Μέχρι τότε την ένιωθε ακίνητη αλλά όλα άλλαξαν όταν, απροειδοποίητα, η γη άρχισε να τρέμει. Ένα βουητό πλημμύρισε τα αυτιά της και σμήνη πουλιών εγκατέλειψαν ταυτόχρονα τις φωλιές στα δέντρα για τον αέρα. Ένα από τα βουνά της περιοχής είχε εκραγεί και καπνός και λάβα πετάγονταν στην ατμόσφαιρα με τρομαχτική δύναμη. Τότε ήταν που άλλαξε η αίσθηση. Λες και έβγαλε φτερά στα πόδια, άρχισε να κινείται με πρωτοφανή ταχύτητα για κάποια άγνωστη θέση. Η Shura εξεπλάγην και βεβαιώθηκε ακόμα περισσότερο ότι δεν θα ανακάλυπτε τον στόχο της στο τέρμα του κυνηγητού(πιθανώς ούτε κάποιον άνθρωπο). Συνέχισε όσο πιο γρήγορα της επέτρεπαν τα πόδια της ώσπου στην εμβέλεια της αίσθησης της μπήκε ένα δεύτερο, πανομοιότυπο με το πρώτο, σημείο ενδιαφέροντος. Όσο πήγαινε αυτή η ιστορία γινόταν και πιο περίεργη. Οι δύο "αισθήσεις" πλησίαζαν η μία την άλλη και συναντήθηκαν πάνω στην ώρα που άκουσε το baby den den να την καλεί με επείγον μήνυμα από την άλλη πλευρά.
-Τι έγινε; Τον ένιωσες τον σεισμό;
-Ναι... Αμήχανη σιωπή για λίγο επικράτησε. Δεν θα πιστέψεις τι είδα πριν από λίγο... Πρέπει να το δεις με τα μάτια σου. Που βρίσκεσαι;
-Αυτό κι αν είναι έκπληξη! παρατήρησε εκείνη με ενδιαφέρον. Από όσο καταλαβαίνω, δίπλα σου!

Πράγματι οι δυο τους συναντήθηκαν λίγο πριν ανοιχτεί ένα ξέφωτο μπροστά τους. Κοιτάχτηκαν απορημένοι, χωρίς να ανταλλάσσουν λέξεις. Από το ξέφωτο έρχονταν τρανταχτοί θόρυβοι και κλαγγές όπως όταν συγκρούονται μεταλλικά αντικείμενα. Η γη τρανταζόταν σπασμωδικά και άκουγαν το χαρακτηριστικό ήχο ξύλου να σπάει σε τέτοια ένταση που μάλλον ξεριζώνονταν δέντρα. Εγκατέλειψαν το σημείο όπου τα δέντρα έκρυβαν τον ουρανό με το μέγεθος και την πυκνότητα τους μόνο και μόνο για να μείνουν με το στόμα ανοιχτό. Στο ξέφωτο ευθεία τους, δύο γίγαντες μάχονταν με σθένος και φασαρία. Σπαθί τεραστίου μεγέθους, συγκρουόταν με τσεκούρι και ασπίδα. Το θέαμα τους απορρόφησε ολοκληρωτικά, αν και όχι τόσο από ενθουσιασμό για τις διόλου ευκαταφρόνητες μαχητικές τους ικανότητες όσο για το γεγονός και μόνο ότι είχαν μπροστά τους αληθινούς γίγαντες. Κάποια στιγμή, ο αγκώνας του Kaze σκούντηξε τα πλευρά της Shura που μούγκρισε με προσηλωμένο το βλέμμα ακόμα στους γίγαντες.
-Ήξερες ότι υπάρχουν γίγαντες;
-Τι να σου πω... Μέχρι να δω αυτό το νησί, νόμιζα ότι ούτε δεινόσαυροι υπάρχουν!

H Shura συνήλθε του αρχικού σοκ και έμεινε για λίγο σκεπτική. Έπειτα αποφάσισε πως έπρεπε να αναλάβει δράση και γι αυτό έπρεπε να τους τραβήξει την προσοχή. Εύκολα το έλεγες παρά το έκανες, με τους δύο θηριώδεις τύπους απορροφημένους στην πάλη. Φώναξε όσο πιο δυνατά μπορούσε χωρίς το παραμικρό αποτέλεσμα. Επανέλαβε την προσπάθεια μια δεύτερη φορά χωρίς καμία πρόοδο. Κι επειδή ένιωθε τα νεύρα της σε άσχημη κατάσταση, συγκρατήθηκε με το ζόρι να μην λάβει κι αυτή μέρος στην μάχη τους.
-Αν έχεις την καλοσύνη, στράφηκε στον Kaze, που έγνεψε κάνοντας ένα βήμα μπροστά.
Σήκωσε στον αέρα την κάννη του πιστολιού του και τράβηξε την σκανδάλη. Ένας ήχος σαν κανόνι ακούστηκε που έκοψε την χολή στους πάντες και κατάφερε ό,τι δεν είχε καταφέρει η Shura με φωνές. Οι δύο γίγαντες έψαξαν σκιαγμένοι την πηγή του ήχου στο έδαφος και ανακάλυψαν τις δύο μικροσκοπικές φιγούρες, σκύβοντας τα κεφάλια τους.
-Άνθρωποι στο νησί; Τι κάνετε εσείς εδώ;
-Αυτό θα έπρεπε να το ρωτήσουμε εμείς! διευκρίνισε η κοπέλα. Ποιοι είστε και τι κάνετε στο νησί;

Ο γίγαντας που πήρε τον λόγο δεν έδειχνε να προσβάλλεται από τον ανακριτικό της τόνο. Πέταξε πίσω το κεφάλι ξεσπώντας σε γέλια, λαμβάνοντας ακόμα περισσότερες καχύποπτες ματιές από την κοπέλα.
-Τόσα χρόνια εδώ πέρα έχω ξεχάσει σχεδόν. Το όνομα μου είναι Dorry κι αυτός είναι ο Broggy, σύστησε τον άλλο γίγαντα που μοιραζόταν την καλή του διάθεση. Επί χρόνια βρισκόμαστε στην μέση μιας μάχης από την οποία δεν έχει κριθεί ακόμα νικητής.
Η ειλικρίνεια τους ήταν προφανής κι έκανε πιο σκεπτική την κοπέλα. Ο Kaze την κοίταξε πλάγια, αγνοώντας τι είχε στο μυαλό της. Τον πήρε είδηση που του ανέφερε:
-Από ότι φαίνεται, στο νησί δεν βρίσκεται εκείνος ο Elf. Αν ήταν ποτέ, έχει ήδη φύγει. Εφόσον αυτοί οι δύο δεν ασχολούνται με τίποτα άλλο πέρα από την κόντρα τους, δεν θα μας δημιουργήσουν πρόβλημα.
-Πρόβλημα για ποιο πράγμα; αλλά δεν του απάντησε.
-Για μερικές μέρες, σκοπεύουμε να μείνουμε στο νησί. Ελπίζω να μην ενοχλήσουμε ο ένας τον άλλο.
-Κανένα πρόβλημα, μικρή. Εμείς δεν πολεμάμε παρά μόνο μετά τις εκρήξεις του ηφαιστείου και τον υπόλοιπο καιρό μένουμε κοντά στα αντικριστά βουνά. Όλο το υπόλοιπο νησί είναι στην διάθεση σας!

Αφού φάνηκαν να συμφωνούν, η κοπέλα έκανε μεταβολή αφήνοντας τους να συνεχίσουν. Ο Kaze βιάστηκε να την ακολουθήσει, περίεργος για το τι είχε βάλλει στο μυαλό της.
-Τις προηγούμενες φορές που είχα πατήσει στο νησί είχα καταλήξει στο πόσο ακατάλληλο είναι για να μείνει κάποιος. Πράγματι είναι γεμάτο επικίνδυνα αγρίμια αλλά σίγουρα, εκτός από εκείνους τους δύο γίγαντες, δεν υπάρχει κανένας άνθρωπος. Πλέον δεν μου φαίνεται τόσο άγριος τόπος. Ό,τι κίνδυνος κι αν πλησιάσει, μπορώ να τον διαισθανθώ. Κι αυτό το κάνει ιδανικό μέρος για να πιέσω τα όρια μου παραπέρα και να βελτιωθώ. Θα στείλω αναφορά ότι ο στόχος δεν βρίσκεται εδώ κι έπειτα θα περιμένω απάντηση για την επόμενη κίνηση μας. Μέχρι να έρθει, έχουμε καιρό να εξασκηθούμε λίγο τι λες;
-Αυτό σκεφτόσουν; είπε αν και δεν του φαινόταν τόσο καλή ιδέα να παραμείνει σε έναν τέτοιο τόπο. Αυτός δεν μπορούσε εξάλλου να διαισθανθεί κινδύνους. Και τι έχεις σκοπό να κάνεις;
-Όχι μόνο εγώ, τον διόρθωσε πιάνοντας τον από τον σβέρκο. Αν θυμάμαι καλά, συνέχισε με χαιρέκακο ύφος, είχες μερικά θεματάκια με την προπόνηση στο Marineford. Θα σου κάνω εγώ λίγη που θα σε ωφελήσει όπως και να έχει!
Για κάποιο λόγο, αυτή η προοπτική ακουγόταν επικίνδυνη.

Κάπως έτσι βρέθηκα ο Kaze να τρέχει μέσα στην ζούγκλα. Και για κακή του τύχη, πίσω του έτρεχαν μερικά άγρια ζώα προσπαθώντας να τον πιάσουν, αναγκάζοντας τον να τρέξει ακόμα πιο γρήγορα. Στις μανιασμένες του εκκλήσεις για βοήθεια, η Shura συνέχισε τον δικό της χαβά, αρνούμενη να του απαντήσει. Φτάνοντας σε αδιέξοδο ως προς το τι να κάνει για να γλιτώσει, έκανε μεταβολή τραβώντας αστραπιαία το πιστόλι του. Δεν χρειάστηκε χρόνο για να μετρήσει πόσα ήταν και που, όντως το χέρι του λειτούργησε αυτόματα από τον ένα στόχο στον άλλο, ρίχνοντας τους κάτω με τρύπες μεγάλες και περισσότερο θόρυβο από όσο έκαναν τα κανονικά όπλα. Η Shura ανέβλεψε τελικά με την φασαρία για να τον κατσαδιάσει.
-Δεν σου είπα να μην επιτεθείς παρά μόνο να συγκεντρωθείς στο τρέξιμο;! Τι σόι ζέσταμα είναι αυτό;
-Τρελάθηκες;! Τι θα έπρεπε να κάνω όταν θα με έφταναν;! Ή νομίζεις ότι εσύ θα τα κατάφερνες καλύτερα;
-Τς! ρουθούνισε ειρωνικά με υπεροψία. Προφανώς! Σηκώθηκε από την θέση που υποτίθεται ότι τον επέβλεπε και πλησίασε έναν βράχο. Τον χτύπησε απλά με μια κλοτσιά και η πέτρα κατέρρευσε σε θρύψαλα μέχρι την βάση. Αυτό είναι το δικό μου ζέσταμα!