Οι κρυφοί θαυμαστές [Tελος] [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]

O Tansui απο διπλα πηρε τον λογο στον ιδιο τονο
---Λοιπον Bernard, διαλεξε τον ευκολο ή τον δυσκολο δρομο...Εμεις δεν ηρθαμε για να κανουμε φασαριες, απλα θελουμε τα 30.000 belli που μας χρωστας. Το αφεντικο εχει εξοργιστει παρα πολυ μαζι σου. Ειδικα απο τοτε που εκλεισες το μαγαζι για να μας αποφυγεις...Τωρα που σε βρηκαμε ομως θα πληρωσεις το χρεος σου για να πανε ολα καλα. Το υφος τους ηταν ειρωνικο και απειλητικο. Γνωριζαν οτι ειχαν την δυναμη οποτε καταρχην τρομαζαν τον Bernard.Eκεινος ομως εδειχνε να μην φοβαται.
---Πως τολματε ρε... Πως τολματε να εισβαλετε ετσι στο σπιτι μου και να με απειλειτε?? Δεν σκεφτεστε την οικογενεια μου? Δεν σκεφτεστε τα παιδια μου? Αυτα που σας χρωσταω δεν τα εχω...Φυγετε οπως ηρθατε!
---Μα ακριβως αυτο Bernard! Τα παιδια σου σκεφτομαστε... Αν δεν ξεχρεωσεις τωρα αμεσως, θα εχουν προβλημα... ειπε χαζογελώντας ο ενας απ'αυτους.
Στο σημειο αυτο εκνευριστηκα παρα πολυ. Το αιμα μου ανεβηκε στο κεφαλι και εχασα την ψυχραιμια μου. Εκανα ενα μεγαλο βημα μπροστα πλησιαζοντας τους και εδωσα μια γερη μπουνια στο προσωπο του Gyaro.

Ωστοσο τα μελη της οικογενειας σηκωθηκαν και εφτασαν στον διαδρομο οπου εγω ειχα μολις ξαπλωσει τον εναν απο τους δυο ψαρανθρωπους κατω. Ο δευτερος, εμεινε να με κοιταζει σαν χανος προφανως ανικανος να αντιδρασει αφου δεν το περιμενε.
Κοιταξα τον Bernard και διαπιστωσα την συγχυση του, καθως εγω, ενας αγνωστος μαλλον θα τον εφερνα σε μπελαδες συγκρουομενος με τους δυο ψαρανθρωπους.
---Μεινετε πισω! φωναξα και με το χερι μου ωθησα και τον Bernard και την Εlvisa αρκετα πιο πισω μου.
Πλεον ημουν εγω και οι δυο ψαρανθρωποι. Δεν θα τους ξανααφηνα να απειλησουν τα παιδια ενος ανθρωπου εξ αιτιας χρεων. Η οικογενεια για μενα ηταν κατι το ιερο, ειδικα αφου δεν ειχα αδερφια και οι γονεις μου ειχαν πεθανει νωρις παραδιδοντας την ανατροφη μου σε εναν γερο.
"Θα δειξω εγω σε αυτα τα καθικια..." Σηκωσα το ποδι μου και "πατησα" την κοιλια του ξαπλωμενου Gyaro o oποιος σπαρταρησε κυριολεκτικα σαν το ψαρι εξω απο τα νερα του! Δυστυχως ομως ο Tansui συνηλθε απο την ταχυτητα των γεγονοτων και αφου ηρθε απο πισω μου , αγκαλιασε τον λαιμο και το κεφαλι μου τραβώντας με προς τα πισω. Η μαχη θα ηταν δυσκολη και το χειροτερο, οπως το να πιασουν ενα απο τα παιδια και απειλησουν τη ζωη του ηταν πιθανο...

Aν δεν εκανα κατι γρηγορα ο Tansui πολυ πιθανον να με επνιγε... Ετσι, πηρα φορα και εκανα πολλα βηματα προς τα πισω χτυπώντας τον στον τοιχο πισω μου. Ο Tansui ετσι, αναγκαστηκε να λυσει τα χερια του απο πανω μου και να ελευθερωθω. Toν ειχα σπρωξει τοσο δυνατα που τον εκανα να σπασει ενα καδρο, του οποιου τα γυαλινα θρυμματα σκορπισαν στο πατωμα , και να πεσει σε ενα μικρο κομοδινο προκαλώντας και εκει ζημιες.
Ωστοσο, ο Gyaro ειχε ηδη σηκωθει και πηγε να μου δωσει μια γροθια στο προσωπο την οποια απεφυγα την τελευταια στιγμη.Κρατησα το χερι του και εδωσα μια γονατια στο προσωπο του. Πρεπει να ηταν δυνατη γιατι η μυτη του ανοιξε και ετρεξε λιγο αιμα....
Ο Tansui που βρισκοταν ξαπλωμενος, αρπαξε ενα κομματι γυαλι και αφου σηκωθηκε προσπαθησε να το μπηξει στο λαιμο μου. Ευτυχως το παρατηρησα με την ακρη του ματιου μου και κλωτσησα το χερι του ριχνοντας κατω το γυαλι. Απλωσα το αριστερο μου χερι και τον επιασα απο το λαιμο. Τον εσπρωξα προς τον τοιχο και του εδωσα καμποσες γροθιες στο σωμα και την κοιλια. Σε καποια σημεια ενοιωσα και μια δοση ευχαριστησης οσο τον βαραγα αλλα ηξερα οτι το αξιζε αφου τοσο εκεινος οσο και ο αλλος ψαρανθρωπος, ο Gyaro, απειλουσαν και δημιουργουσαν προβληματα σε μια οικογενεια που ειχε περασει τοσα πολλα...

Αφοτου σταματησα, γυρισα στον Gyaro και τον σηκωσα ορθιο τραβώντας τον μεχρι το σημειο που βρισκοταν ο Tansui. Κρατησα τον καθενα με ενα χερι και τους εσπρωξα προς την εξωπορτα κλωτσοντας τους ταυτοχρονα εξω απο το σπιτι .
---Μην τυχον και ξανααπειλησετε αυτο το σπιτι γιατι θα παθετε τα ιδια και χειροτερα! φωναξα και εκλεισα με δυναμη την εξωθυρα.
"Παει κι'αυτο..." σκεφτηκα απο μεσα μου και στραφηκα προς την οικογενεια που με κοιταζε αφωνη.
---Τί άλλα? ρωτησα μισοχαμογελώντας για να σπασω τον παγο.
Κοιταξα γυρω μου και συνειδητοποιησα οτι ο διαδρομος ειχε γινει γης μαδιαμ. Οχι μονο αυτο, αλλα μου περασε απο το μυαλο η σκεψη οτι μπορει οι δυο ψαρανθρωποι να επεστρεφαν μετα απο λιγο εχοντας καλεσει τον αρχηγο τους ή αλλες ενισχυσεις.
Αυτη τη φοβια επρεπε να ειχε ο θειος της Elvisa Βernard αν μπορουσα να ερμηνευσω σωστα το αγριο βλεμμα με το οποιο με κοιταζε.
---Πηγαιντε ολοι μεσα. ΤΩΡΑ ! Elvisa μεινε μονο εσυ...Εχεις να δωσεις πολλες εξηγησεις...

Η υπολοιπη οικογενεια πηγε στα δωματια της αφηνοντας το γευμα στη μεση. Απ'οτι φαινοταν ο Bernard ειχε τον πρωτο και τον τελευταιο λογο στο σπιτι και κανεις δεν αντεδρασε. Ο Bernard χωρις να μιλησει πηγε στην κουζινα και εκατσε στο τραπεζι οπου τα φαγητα ειχαν παψει να αχνιζουν. Το ιδιο εκανα εγω και η Elvisa. Σταυρωσε τα χερια πανω στο τραπεζι και απευθυνθηκε στην Elvisa.
---Για πες μου...
Η Elvisa εδειχνε να φοβαται λιγακι αλλα αποφασισε να μιλησει κοιτώντας τον θειο της στα ματια.
---Ο ανθρωπος εψαχνε βοηθεια για το καραβι του και στον εφερα... εκανα κακα??
---Βεβαιως και οχι! Καλα εκανες...Δεν ξερω τι μπορουμε να κανουμε απο δω και περα για να τα βγαλουμε περα... Αλλα αναρωτιεμαι που βρηκες αυτον τον τυπο που διελυσε το σπιτι μας και μας εβαλε σε ακομα μεγαλυτερους μπελαδες!! φωναξε γυρνώντας προς εμενα.
Κανονικα θα νευριαζα με την αχαριστια του αλλα προσπαθησα να νοιωσω οπως θα ενοιωθε εκεινος οποτε του απαντησα επιχειρώντας να τον ηρεμησω..

---Ακουστε κυριε Bernard, η αληθεια ειναι οτι αντεδρασα πολυ αυθορμητα και βιαια.Ειμαι σιγουρος οτι αυτοι οι τυποι θα επιστρεψουν οσο το δυνατο πιο γρηγορα και θα ζητανε εκδικηση αλλα και τα χρηματα τους πισω. Μπορω λοιπον να μεινω και να βοηθησω στην αντιμετωπιση τους. Μπορω μαλιστα να σας δωσω το ποσο που χρωστατε ωστε να ξεμπερδεψετε μια και καλη απ'αυτους με ανταλλαγμα βοηθεια στο καραβι...Τι λετε?
Τα ειχα αυτα τα χρηματα και σκεφτηκα οτι αυτη η οικογενεια τα ειχε πραγματικα αναγκη.
---Kαι ποιος εισαι εσυ που θα αντιμετωπισεις τον Macro? Ειναι πολυ δυνατος και πανεξυπνος... Εχει διασυνδεσεις και ...
---Ειμαι αυτος που αντιμετωπισε ηδη δυο απο τα παλικαρια του... τον διεκοψα υψωνοντας τον τονο μου, και θα το ξαναεκανα για να σας βοηθησω και να σας απαλλαξω απο τον κινδυνο...
Εκεινος σταματησε και με κοιταξε καταματα. Εδειχνε να χαλαρωνει σιγα σιγα.
---Μα εισαι ενας αγνωστος!! ειπε δειχνοντας τις παλαμες του και σμιλευοντας τα φρειδια.
---Καιρος λοιπον να γνωριστουμε! Απαντησα με ενα χαμογελο

Ο Bernard εκανε μια κινηση με το χερι του παροτρυνοντας με να πω δυο λογια για τον εαυτο μου.
---Καταγομαι απο την πολη Parmil του νησιου Elfheim... Πριν λιγους μηνες αναγκαστηκα να εγκαταλειψω το νησι μου και να γινω μελος των Woonan Pirates . Αφοτου αποχωρησα, ξεκινησα να κανω μονος μου ταξιδια στην θαλασσα γνωριζοντας κοσμο και ζωντας πολλες και διαφορες περιπετειες. Στην θαλασσα η σκουνα μου επαθε ζημια και φτανοντας σε αυτο το νησι ζητησα βοηθεια απο την Elvisa η οποια με εφερε ως εδω. Δεν κανω κακο σε κανεναν και γιαυτο οπως σας ειπα ειμαι διατεθειμενος να σας βοηθησω οπως μπορω ...Eκανα μια μικρη παυση για να καταπιω το σαλιο μου. Διεκρινα οτι γουρλωσε τα ματια του μολις ακουσε για τους Woonan Pirates αλλα εμελλε να τα γουρλωσει ακομα παραπανω με την επομενη προταση μου :
---Ονομαζομαι Silver Elf
Ετεινα το χερι μου για χειραψια αλλα ποτε δεν μου εδωσε το δικο του. Πηρε μια εκφραση σαν να ειδε φαντασμα και σηκωθηκε ορθιος.
Ταυτοχρονα ακουστηκε και ενα σουσουρο πισω απο την εισοδο της κουζινας. Ο Bernard σηκωθηκε ορθιος και πηγε να δει ποιος ηταν.

Πισω απο την πορτα βρισκοταν η μητερα και ο αδερφος της Elvisa δηλαδη αδερφη και ανιψιος του Bernard αντιστοιχα οι οποιοι μαλλον κρυφακουγαν. Στο ακουσμα του ονοματος μου εκαναν σουσουρο και εγιναν αντιληπτοι.
---Κρυφακουγατε? Ρωτησε δυνατα ο Βernard θετοντας τα χερια του στην μεση
---Οχι... απλα ετυχε να ακουσουμε.... τραυλισαν και οι δυο μαζι Silver Elf ! φωναξαν και ορμησαν στην κουζινα αγνοώντας τον Bernard.
Mε πλησιασαν και η γυναικα μου επιασε τα χερια ενω ο αδερφος της με χτυπαγε φιλικα στην πλατη. Αρχισαν και οι δυο να ψελλιζουν διαφορα πραγματα ταυτοχρονα κανοντας με να μην μπορω να καταλαβω το τί λενε. Αργοτερα μπηκε στο χορο και ο ιδιος ο Bernard ο οποιος αφησε στην ακρη το αυστηρο και επιβλητικο προσωπειο και μαζι με την αδερφη και τον ανιψιο του μου εκαναν ερωτησεις και σχολια .
---Εϋ Εϋ ! Φωναξα και τους ωθησα προς τα πισω οπως διωχνει καποιος τις μυγες. Προς τί ολο αυτο?
---Αφηστε θα του εξηγησω εγω... ειπε ο Bernard και καθισε ξανα στο τραπεζι.

O Bernard εδειχνε να θελει να εξηγησει κατι παρα πολυ σημαντικο οποτε πηρε σοβαρο και εξομολογητικο υφος.
---Ακουσε με λιγο. Ο αντρας της γυναικας μου δηλαδη ο πατερας της Elvisa και του Charlie απο δω, ειπε δειχνοντας τον ανησυχο αδερφο της Elvisa, πεθανε πριν καμποσους μηνες και εκτοτε ζουμε ολοι μαζι εδω...To κακο ειναι οτι ο αντρας της δεν πεθανε τυχαια, αλλα δολοφονηθηκε... Και μαλιστα απο τον ονομαζομενο Montblanc Cricket που ζει στην North Blue... O τυπος αυτος μαλιστα ειναι ο μεγαλος αδερφος ενος πολυ γνωστου σου προσωπου... Του Yamada με τον οποιο πολεμησες στο νησι Elfheim...Eγω η αδερφη μου και ο Charlie, ειχαμε ερθει στο Εlfheim island πριν λιγο καιρο, με σκοπο να βρουμε τον Yamada και να τον κανουμε με καποιο τροπο να μας πει που ειναι ο Montblanc Cricket, o αδερφος του. Οταν φτασαμε, πεσαμε πανω σε μια μεγαλη μαχη οπου εσυ Silver Elf πολεμουσες τον Yamada! Ειχαμε καθισει στην ακρη και σε παρακολουθουσαμε να τον τσακιζεις...Νομιζαμε οτι τον σκοτωσες οποτε εγκαταλειψαμε καθε προσπαθεια και επιστρεψαμε . Τουλαχιστον ειχε πληρωσει ο αδερφος του Cricket... Αργοτερα μαθαμε οτι ο Υamada επεζησε απο την μονομαχια σας...Να σαι καλα Elf για ο,τι του εκανες! ειπε με χαρα

Ξαφνικα ενοιωσα να πλημμυριζομαι απο υπερηφανια και ευχαριστηση που καποιοι τυχαιοι ανθρωποι με παρακολουθησαν να μονομαχω με τον Υamada σε εκεινη την επικη για τα δεδομενα μου μαχη, και να ελπιζουν σε μενα, να προσευχονται σιωπηλα να νικησω. Οχι μονο αυτο, αλλα με θυμοντουσαν μετα απο τοσο καιρο!!
---Αληθεια πως γινεται να με θυμαστε ακομα απο τοτε? ρωτησα κατι πολυ φυσιολογικο που μου ηρθε στο κεφαλι
---Μα αφου πλεον περα απο ηρωας μας, εισαι και γνωστος!! απαντησε ο αδερφος της Elvisa Charlie
---Τι εννοεις γνωστος? αναρωτηθηκα
---Καλα δεν ξερεις? Μισο λεπτο. Ο Charlie σηκωθηκε και πηγε στο διπλα δωματιο
Δεν ηξερα τι επροκειτο να φερει ή να μου δειξει αλλα οταν εμαθα...
Eφτασε κρατώντας μια εφημεριδα - μαλλον οχι την τελευταια - και το ματι μου επεσε αμεσως στο εξωφυλλο οπου ειδα την φωτογραφια μου και απο κατω να γραφει
"Νεος κινδυνος που ακουει στο ονομα Silver Elf "
---Τι?? Γιατι με εγραψαν οι εφημεριδες? κρυος ιδρωτας αρχισε να με λουζει και αρπαξα την εφημεριδα να διαπιστωσω για ποιο λογο βρισκομουν εκει και μαλιστα στο εξωφυλλο...