Αυτοκτονια του Silver Elf [Tελος] [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]

---Εϋ εσυ! φωναξε αμεσως στον ευσωμο αντρα. Τον παρατηρησε καλυτερα και διαπιστωσε οτι ειχε παραξενη εμφανιση....Ηταν καραφλος αλλα ενα μακρυ κοτσιδι ξεχωριζε στο γυαλιστερο δερμα της κεφαλης . Στο φρειδι του ηταν ζωγραφισμενος ενας μαυρος ηλιος που εκανε σετ με εναν κιτρινο που ειχε στον θωρακα του. Ποσο αντρικιο και δικαιο το βρισκεις να βαζεις ενα πιτσιρικι σε ενα καδο σκουπιδιων?
---Ξενε, κοιτα τη δουλεια σου αν δεν θες να βρεθεις χωμενος ακομα πιο βαθια στον καδο...ειπε ριχνοντας ενα λοξο βλεμμα και σηκωνοντας το κιβωτιο που ειχε πεσει κατω.
---Το κιβωτιο που μολις πηρες μου ανηκει. Δωστο μου. Ο Elf σηκωσε το δεξυ του χερι και του εκανε μια κλητικη κινηση.
---Γιατι τι ειναι? Ενα απλο κιβωτιο ..τι το θες?
Ο τυπος επαιξε πολυ καλα τον ρολο του και ο Elf επεσε στην παγιδα του ξερνώντας ο,τι ηξερε γιαυτο το κουτι αν και γενικα σε καποιο σημειο του κουτιου εγραφε "ΠΡΟΣΟΧΗ-Φρουτο του διαβολου"
---Ειναι ενα κουτι που μεσα περιεχει ενα φρουτο του διαβολου....Και το θελω πισω.
---Φρουτο του διαβολου ε? Τοτε μαλλον θα το κρατησω για μενα...ειπε και παιρνοντας ενα ψευτικο χαμογελο πηδηξε και γαντζωσε τα χερια του σε μια σιδερενια σκαλα που αποτελουσε την εξοδο κινδυνου της διπλανης πολυκατοικιας

Ο Εlf σε καμμια περιπτωση δεν θα αφηνε ουτε ενα πιτσιρικι , ουτε εναν ψευτομαγκα να του παρουν τοσο ευκολα το κιβωτιο με το φρουτο του διαβολου.... Εκανε μια γρηγορη κινηση και πηδηξε και εκεινος αγκαλιαζοντας με τα χερια του το ποδι του τυπου. Το παππουτσι του ηταν γεματο λασπες που λερωναν τοσο τον χιτωνα του Elf οσο και το προσωπο του. Ο τυπος, με το ελευθερο ποδι του κλωτσαγε το κεφαλι του Elf . Tου εριξε κατω το σομπρερο και το πλουσιο μελαχροινο μαλλι του ειδε ξανα το φως του ηλιου.
---Με ποιον πας να τα βαλλεις ρε? Με τον Βigalo??? Εχω ατομα απο πισω μου που δεν θα σ'αφησουμε ησυχο...

Εκεινη τη στιγμη ακουστηκε η φωνη του μικρου Edgar. Το κεφαλι του ξεπροβαλε απο τον καδο σκουπιδιων και ειπε:
---Bigalo, εισαι ενα τιποτα σ'αυτο το νησι και ολοι το λενε!!
---Σκασε σκατο! ουρλιαξε ο Bigalo o oποιος παροτι κλωτσαγε στο κεφαλι τον αντιπαλο του, δεν μπορουσε να τον ξεφορτωθει απο το ποδι του. Μετα απο πολλες προσπαθειες αποφασισε απλα να ανεβει ο ιδιος σερνοντας τον και να τον "τακτοποιησει" πανω.

Οταν ανεβηκε ομως, ο Bigalo αλλαξε σχεδιο και του εδωσε απλα μια γροθια στο προσωπο ξαπλωνοντας τον κατω.Μεχρι να συνελθει και να σηκωθει, εκεινος κρατώντας το κιβωτιο , αρχισε να ακολουθει την σιδερενια σκαλα που εκανε κυκλους γυρω απο τον εαυτο της με κατευθυνση την ταρατσα. Λιγο πριν φτασει στο πλατυσκαλο ακριβως απο πανω του, ο Elf πηδηξε και εχωσε το χερι του αναμεσα στα μεταλλικα σκαλοπατια αρπαζοντας το ποδι του Bigalo και κανοντας τον να πεσει.
Eχοντας εξασφαλισει λιγο χρονο, ετρεξε γρηγορα και τον προλαβε πριν σηκωθει. Πηγε να αρπαξει το κουτι αλλα ο Bigalo ξαπλωμενος κατω του εδωσε ενα χτυπημα και επεσε μακρια στο περβαζι ενος παραθυρου οπου και εκατσε.
---Ποσο βλακας εισαι!! φωναξε ο Εlf προσπαθώντας να σκεφτει τι να κανει για να το παρει απο κει. Ακομα και αν τεντωνοταν, δεν θα το εφτανε . "Κατι πρεπει να σκεφτω..."

Ο Βigalo ομως ειχε ηδη σηκωθει και ειχε σπασει την πορτα που οδηγουσε στον κεντρικο διαδρομο του οροφου της πολυκατοικιας με σκοπο να κατεβει στον κατω οροφο και να χτυπησει την πορτα της γυναικας που ακουγοταν απο το παραθυρο να σιγοτραγουδαει και να μαγειρευει μεσημεριανο

Ο Εlf αποφασισε να ακολουθησει τον Bigalo και να προσπαθησει να παρει εκεινος το κουτι απο το περβαζι της γυναικας.Οταν ο Bigalo τον αντιληφθηκε ομως, εκανε μεταβολη, και αρπαζοντας τον , τον πεταξε απο την εξωτερικη σκαλα στο σοκακι που βρισκονταν πριν.Ο Elf δεν χτυπησε σχεδον καθολου καθως προσγειωθηκε οπως επρεπε για να μην σπασει καποιο μελος.
---Καταραμενε Bigalo! του φωναξε.
Τι θα κανω τωρα? σκεφτηκε ο Elf ακουμπώντας τα νυχια του στο στομα και μασουλώντας τα σμιγοντας τα φρειδια του.
Ξαφνικα, ενας ανεμος φυσηξε, ο Elf θα μπορουσε να τον χαρακτηρισει ως ουριο...θεικο.... Και αυτο γιατι ο δροσερος ανεμος ενοχλησε την γυναικα που σιγοτραγουδουσε μαγειρευοντας και αποφασισε να κλεισει το παραθυρο ριχνοντας προφανως κατα λαθος το κιβωτιο στο δρομακι λιγα μετρα μπροστα του.Θα μπορουσε να αναρωτηθει κανεις για ποιο λογο η γυναικα δεν αντιληφθηκε την προσγειωση του κουτιου στο περβαζι της, και την μετεπειτα απογειωση του...Ειναι λογικο ομως αν σκεφτει κανεις οτι ειναι συνηθειο των νοικοκυρων να κανουν τις δουλειες του σπιτιου με σχεδον κλειστα τα ματια ...

Ο Elf αδιαφορουσε πληρως για την νοικοκυρα. Στεκοταν ακινητος στην θεση του χτυπώντας την παλαμη του στο κουτελο χωρις να μπορει να πιστεψει στην τυχη του. Αφου ξεφυσηξε αργοσυρτα, αρπαξε το κιβωτιο και δεν μπορεσε να συγκρατησει το γελιο του καθως σκεφτοταν τον Bigalo να κανει τσαμπουκα στο σπιτι της γυναικας για το αν υπαρχει ή οχι ενα κουτι στο περβαζι της. Συντομα ο Βigalo θα αποκτουσε αρκετες μωλωπες απο την καυτη κουταλα της νοικοκυρας ...

---Edgar? Edgar εισαι καλα? Φωναξε στον μικρο ο Elf
---Ναι...νομιζω τουλαχιστον...
---Ελα, θα σε βοηθησω. Ο Εlf τον αρπαξε απο τους ωμους και τον τραβηξε εξω απο τον καδο.Ο μικρος δεν μιλουσε και ενοιωθε μαλλον στεναχωρεμενος με την καταληξη του.
---Παμε να φυγουμε γρηγορα απο δω! του ειπε ο Elf σχεδον τραβώντας τον. Φτανοντας στο σταυροδρομι με τον κεντρικο δρομο ακουστηκε απο πολυ κοντα η φωνη του Bigalo. Hταν συγχυσμενη και λαχανιασμενη
---Mια στιγμη!
Ο Elf γυρισε νευριασμενος και του εδωσε μια γροθια πετώντας τον στον καδο που πριν ηταν ο Edgar. Αφου εκλεισε το καπακι και εβαλε απο πανω δυο τσαντες, πηρε τον μικρο και απομακρυνθηκαν...

Φτάνοντας σε μια πλατεια,σταματησαν να ξαποστασουν.
---Λοιπον μικρε? Τι λες? Θες να παμε να τσιμπησουμε κατι?Κερναω εγω! προτεινε στον Edgar
---Ναιιιι!! Πειναω πολυ!Ο μικρος πηδηξε απο την χαρα του και δεν αργησαν να τρεξουν απο το στομα του μερικα σαλια.
Ο Εdgar τον οδηγησε σε ενα καλο εστιατοριο που ηξερε αλλα μαλλον δεν ειχε παει ποτε. Αφου παρηγγειλαν ο Elf αποφασισε να μαθει δυο πραγματα για τον Edgar.
---Πες μου Edgar...Πες μου για σενα...Που ειναι οι γονεις σου?
Αμεσως ο μικρος πηρε ενα σκυθρωπο υφος και καταπιε με βιαστικοτητα εναν κεφτε γουρλώνοντας τα ματια.Μετα απο μια μικρη παυση απαντησε.
---Η μαμα μου πεθανε πριν απο 6 χρονια...ημουν 7 χρονων τοτε εγω...
---Ω...Λυπαμαι Edgar...
---O μπαμπας μου ζει...
---Ωραια! τον διεκοψε αφελως ο Elf
---Οχι και τοσο ωραια...Ο μπαμπας μου συνεχεια λειπει απο το σπιτι. Γυρναει αργα τα βραδια. Με ξυπναει καθως κουτουλαει μεθυσμενος στα σκονισμενα επιπλα του σπιτιου...Εγω φοβαμαι οταν γυρναει ετσι και κουλουριαζομαι στο κρεβατι μου.Φοβαμαι γιατι μια φορα που κατι του ειπα, με χτυπησε...Αυτος ξυπναει το απογευμα κατα τις 5...6... Οταν πρωτοξεκινησε εγω πεινουσα γιατι ειχα συνηθισει να μου φτιαχνει η μαμα μου φαγητο...Εκανε ωραια μακαροναδα η μαμα...Ειπε και γουρλωσε τα ματια αφηρημενος

Τις πρωτες μερες λοιπον πεινουσα και περιμενα να ξυπνησει ο μπαμπας να μου φτιαξει να φαω. Αυτος δεν ξυπναγε και μια μερα σκεφτηκα να μαγειρεψω μονος μου.Παραλιγο να αρπαξει φωτια το σπιτι μας. Ο μπαμπας σηκωθηκε και με εδειρε....Ετσι απο τοτε και μετα, σκεφτηκα οτι το μονο που μπορουσα να κανω ηταν να βρω φαγητο εξω. Απ'οπου περνουσα εκλεβα και κατι. Δυο μηλα απο το μπακαλη, ενα καρβελι ψωμι απο το φουρνο ή ενα κουτι με μπισκοτα απο το περιπτερο. Επειδη ομως οι ανθρωποι ειναι ντοπιοι και γνωριζονται μεταξυ τους, γνωριζουν και εμενα, ποτε μου φωναζαν ποτε μου τις εβρεχαν και παντα με παρακολουθουσαν. Ετσι δεν μπορουσα να κανω κατι, απο το να κλεβω οχι τους ντοπιους αλλα τους τουριστες...Εκεινοι δεν μπορουν να με βρουν στο νησι...Αν κλεψω κατι πολυτιμο το πουλαω και βγαζω μερικα λεφτα ....Πολλοι τουριστες ειναι χαζοι και δεν προσεχουν τα πραγματα τους...
Ο Elf του εριξε ενα αυστηρο αλλα οχι σοβαρο βλεμμα. Και ο ιδιος ενας τετοιος χαζος τουριστας ηταν ....

Ο Elf εφερε στον νου του την ιστορια του παιδιου...Τον αδιαφορο και ανευθυνο πατερα. Το ενστικτο της επιβιωσης που αναγκασε ενα τυπικο φυσιολογικο αγορακι απο τα 7 του να κλεβει για να ζησει...Τοτε μονο μπορεσε να καταλαβει το υφος και την σκεψη εκεινης της γυναικας που φωναξε στον Εdgar πιο πριν...Του φωναζε που εκλεβε αν και γνωριζε την κατασταση του. Τι θα αλλο θα μπορουσε ο Edgar να κανει?

Ηρθε η σειρα του Εlf να μιλησει.
---Eσυ? Εισαι Ναυτικος ?
"Ναυτικος? " σκεφτηκε ο Elf " Πως του ηρθε αυτο? Ουτε ακολουθους εχω , ουτε στολη φοραω ή καποιο σημα ..."
Ηταν λογικο ο Edgar να νομιζει οτι ο Elf που εκδικηθηκε τον Bigalo και τον βοηθησε ηταν Ναυτικος. Στα ματια ενος μικρου, προφανως αμορφωτου, παιδιου η μονη πηγη δικαιοσυνης ηταν οι Ναυτικοι ακομα και αν ειχαν καποια στραβα. Αλλωστε στο νησι Todash, οι Marines φροντιζαν να διατηρουν μια μικρη βαση.
Ο Elf τυλιχτηκε σε σκεψεις.Τι ήταν? Ηταν πειρατης? Ηταν σαν τον Woonan? Ηταν ληστης και κλεφτης σαν τον Ιsaac και τους αλλους στο Endless Waste? Η ερωτηση του 13χρονου μπορει να εμοιαζε απλη και παιδικη αλλα η απαντηση προκαλεσε συγχυση στον Elf...
---Μπορεις να πεις οτι ειμαι περιπλανώμενος....Ειμαι ταξιδιάρης...Ενας χαζος τουριστας που τον κλεβουν στα λιμανια...ειπε και χαμογελασε ψευτικα. Μεσα του ομως ενοιωθε ενα κενο και ενα στεναχωρο συναισθημα να τον κυριευει.

Αποτελειωνοντας το φαγητο τους, ο Elf πληρωσε και ζητησε απο τον Edgar να τον οδηγησει στα ιαματικα λουτρα του νησιου. Πλησιαζοντας σε μια κεντρικη πλατεια και με τον μικρο να αφηγειται ποσο καλος ειναι στο κυνηγητο οταν παιζει με τα αλλα παιδια, ο Εlf κοιταξε στην πισω πορτα ενος κτηριου και αντικρυσε καποιες γνωστες φατσες να μπαινουν, κοιταζοντας πρωτα υποπτα τριγυρω μηπως τους βλεπει καποιος .
---Edgar, τον διεκοψε, τί ειναι αυτο? ειπε δειχνοντας το κτηριο.
---Αα... Αυτο ειναι το μεγαλυτερο ξενοδοχειο στην πολη...Μαζευει παντα τους περισσοτερους τουριστες...Ανηκει στον Mr. Penkroft....
---Μαλιστα....απαντησε ο Elf. Eιχε δει να μπαινουν απο την πισω πορτα τρια προσωπα. Μια ξανθια γυναικα,ενας ξανθος αντρας με καομποικο στυλ και ενας μεγαλυτερης ηλικιας με καραφλα και μεγαλο μουστακι.
"Τί δουλεια εχουν οι τυποι που τους εκλεψα το κιβωτιο εδω?" αναρωτηθηκε .
---Ωπα κατσε, πως τον ειπες τον ιδιοκτητη του ξενοδοχειου?
---Mr.Penkroft... γιατι?

Ο Elf δεν απαντησε στον Εdgar και απορροφηθηκε στις σκεψεις του." Μα βεβαια...Mr. Penkroft... Το θυμαμαι που το ανεφεραν το πρωι οι τυποι στο καραβι ... Eδω ελεγαν να φερουν το κουτι με το φρουτο του διαβολου. Προφανως θα το παρεδιδαν σε καποιον σημαντικο πελατη με καποιο ανταλλαγμα... Να δεις, πως τον ειπαν εκεινον που θα του εδιναν το φρουτο...? Daikuse νομιζω.... "

---Εdgar? Εσυ που εισαι μεσα σ'ολα, ξερεις μηπως διαμενει στο ξενοδοχειο καποιος Daikuse?
O μικρος εγνεψε αρνητικα.
Ο Εlf επιασε ξανα τον εαυτο του να χωνει την μυτη του εκει που δεν τον επρεπε. Φυτρωνε εκει που δεν τον εσπερναν και αυτο του ειχε στοιχησει ηδη αρκετες φορες.Αποφασισε να διαγραψει απ'την μνημη του ο,τι ηξερε για τουτους τους ανθρωπους. Ετυχε απλα να μπει κρυφα στο καραβι τους και να τους παρει ενα φρουτο του διαβολου... Δεν ηταν ουτε ο πρωτος ουτε ο τελευταιος...
O Edgar τον οδηγησε στα ιαματικα λουτρα και κοιταξε τον Elf με χαμογελο και τα χερια πισω.
---Aκου Edgar... Σε ευχαριστω πολυ για την βοηθεια σου... Παρε απο μενα αυτο το δωρο...
εβγαλε απο την τσεπη του ενα σακουλι με μερικα belli και του το εδωσε.O Εdgar αφησε ενα δακρυ να κυλησει απο το ματι του και εσφιξε το σακουλι στο χερι του.
---Elf, να ξερεις οτι οταν μεγαλωσω λιγο ακομα, θα γινω και γω ταξιδευτης και θα σε συναντησω...Θα σου τα επιστρεψω τα belli !!
Tριβωντας τα ματια του εκανε μεταβολη και ετρεξε να φυγει. Ο Elf εμεινε πισω να χαμογελαει...