Όνομα χαρακτήρα: Kenshin
P.o.M. Points: 4
Belli: 20.000
Τυχόν παρατηρήσεις: Λοιπόν...αυτή η ιστορία δε μου πολυάρεσε. Αν και σου έδωσα παραπάνω απ'ότι σκεφτόμουν για την ειλικρινή προσπάθεια που έγινε με το παιδί - εφόσον μου άρεσαν αρκετά οι αντιδράσεις του κσι ο τρόπος που ρωτούσε κι ααντούσες - όλη αυτή η μάχη στο τέλος πρόδοσετις προσδοκίες μου.
Το σοκ που είχε πάθει όταν ξύπνησε κι άρχισε να ρωτάει ήταν πολύ έξυπνο. Δε μου φαίνεται σαν άνθρωπος που πανικοβάλλεται οπότε το ότι κατευθείαν ρώτησε στο πότε είναι για να καταλάβει ήταν ωραίο για τον χαρακτήρα σου. Μ'άρεσε που και το παιδί μεγάλωσε.
Παρόλα αυτά, μου φάνηκε πολύ απότομη, πολύ βιαστκή, και όλοι οι διάλογοι σχεδόν είχαν την ίδια φόρμα και με κούρασε. Τι εννοώ; μπλαμπλαμπλα θαυμαστικό. Μπλαμπλαμπλα αποσιωπιητικά θαυμαστικό και όλη την ώρα και πραγματικά σε μερικά σημεία δεν χρειαζόταν. Νομίζω πολλά αν όχι τα 8/10 μπορούσαν να αντικατασταθούν με τελείες για να δώσει καλύτερα τον τόνο. Κι όσο για το απότομη και βιαστική εννοώ πως όλα έγιναν υπερβολικά στο τσακ μπαμ. Ήρθαμε, νικήσαμε, φύγαμε. Η εισαγωγή μου άρεσε περισσότερο απ'όλα, αν και θα προτιμούσα και λίγο περισσότερη περιγραφή στο παιδί.
Τέλος, επιστρέφω στη μάχη...αν και καταλαβαίνω πως θα ήταν αναγκαστικά γρήγορη εφόσον η διαφορά δύναμης είναι τέτοια, διαμαρτύρομαι για το πως διεξήχθη. Δε με...έπεισε. Και στο τέλος ειδικά τα "φιλοσοφικά" του Kenshin επίσης δε με έπεισαν. Θα μου φαινόταν πιο ειλικρινές αν έλεγε κάτι άλλο, κι όχι πως δεν ήθελε να τον προκαλέσει εφόσον και μόνο αυτά που έλεγε ήταν σχεδόν σίγουρο πως θα προκαλούσαν τον άλλον: "ξέρεις ποιος είμαι γω;" και "είμαι εκτός κατηγορίας σου" - στην ουσία - μου κάνουν σαν προκλήσεις.