[Τέλος-Αποστολή] Εκρηκτικό Γεύμα [Διεγραμένος Χαρακτήρας]

Βρίσκονταν στο νησί Pucci όπου είχαν φτάσει εδώ και μισή μέρα αλλά δεν είχαν περιθώριο για χρονοτριβές. Το ζήτημα ήταν όσο πιο επείγον γινόταν και όλοι σχεδόν έδειχναν να αντιλαμβάνονται ως τέτοια την κατάσταση. Το σχεδόν αφορούσε αποκλειστικά ένα άτομο όμως αυτό ήταν το κυριότερο στην όλη οργάνωση. Ναυτικοί και Πράκτορες απέστρεφαν τα βλέμματα και απευθύνονταν σε εκείνη μόνο στην χειρότερη περίπτωση. Ακόμα και η συντρόφισσα της, νέο μέλος στην παρέα, Morena αμφέβαλλε με την ίδια της την επιλογή να ακολουθεί ένα τέτοιο άτομο. Γιατί η Shura δεν ήταν καλά. Στην πραγματικότητα η πορεία προς την κατρακύλα μόλις είχε ξεκινήσει. Και είχε ξεκινήσει με τον πιο προφανή τρόπο, το ποτό. Ήταν μεθυσμένη πέρα από κάθε επιτρεπτό όριο και είχε το θράσος να μην προσπαθεί να το καλύψει. Το απροκάλυπτο σοκ όσων είχαν συναντήσει στο νησί το ίδιο πρωί έμεινε ανεξίτηλο στις μνήμες...

Άραξαν το καράβι τους στο λιμάνι της Gourmet City δίπλα στα λοιπά πλοία των Ναυτικών όπου οι σημαίες της Παγκόσμιας Κυβέρνησης ανέμιζαν επιβλητικές. Όλα τα μέλη που θα έπαιρναν μέρος στην αποστολή αδημονούσαν καθώς στο τελευταίο αυτό πλοίο επέβαινε η ανατεθειμένη επικεφαλής της ομάδας. Όταν χαιρέτησαν όμως την εν λόγω κοπέλα, αυτό που έλαβαν ως ανταπόκριση ήταν ένα ξέσπασμα ξεκαρδισμένου γέλιου. Τα σαγόνια τους έπεσαν καθώς η Shura πλησίασε έναν από τους παραταγμένους άντρες, που μόρφασε ενοχλημένος από την μυρωδιά του αλκοόλ, και του κατέβασε το καπέλο μέχρι κάτω από τα μάτια, γελώντας και πάλι.

Όταν δεν υπήρχε περιθώριο αμφιβολίας για την κατάσταση της, ένας από τους ανώτερους της ομάδας την πλησίασε και ξέσπασε όσο λιγότερο μπορούσε ζητώντας εξηγήσεις:
-Κυρία μου, η περίσταση δεν αντέχει πιθανότητα για λάθη. Παρακαλώ περιποιηθείτε τον εαυτό σας για να ξεκινήσουμε.
-Είσαι πολύ σφιγμένος αδερφάκι μου! Χαλάρωσε!
Με χαμηλωμένα βλέφαρα και νωθρότητα, η Shura άνοιξε την παλάμη της μπροστά από το στόμα της. Παρότι δεν υπήρχε κάτι πάνω της, εκείνη φύσηξε και μια κιτρινωπή μάζα αερίου δημιουργήθηκε χτυπώντας το πρόσωπο του άντρα. Εκείνος έβηξε αλλά ταυτόχρονα κατέβασε μεγάλη από την ποσότητα του αερίου.
-Κυρία, σας παρακαλώ--
Διέκοψε αμέσως την ομιλία γιατί ο τόνος της φωνής του είχε ανέβει μερικές οκτάβες. Μιλούσε λεπτά και πολύ ψιλά, είχε καταπιεί ήλιο! Τα μάτια όσων αντιστέκονταν μέχρι τότε γούρλωσαν θεαματικά ενώ μόνο η ίδια ξέσπασε σε γέλια.
-Λοιπόν, ας πάμε εκεί που πρέπει να πάμε. Μπορείς τουλάχιστον να οδηγήσεις τον δρόμο, έτσι; συνέχισε κοροϊδευτικά απευθυνόμενη στον ντροπιασμένο άντρα που δεν απάντησε.
Είχε κατακοκκινίσει από τα νεύρα του. Όπως και η Morena. Σε αντίθεση ο Kaze παρέμενε ανέκφραστος, συνέχιζε να παρατηρεί τις εξελίξεις.

Έτσι είχαν καταλήξει στην ακριβέστερη και επίφοβη για την ώρα συνοικία της πόλης, την Cooking Paradise. Το κομμάτι του πληθυσμού που διέμενε ήταν το πιο πλούσιο, τα μαγαζιά εξεζητημένα αλλά άξια των τιμών τους. Υπό κανονικές περιπτώσεις η φύλαξη του μέρους ήταν υπερβολική. Τώρα, που είχαν προστεθεί κάμποσες δεκάδες Ναυτικών και Πρακτόρων, δεν έπεφτε καρφίτσα! Ντόρος μεγάλος, λογικά οι φήμες για τρομοκρατική επίθεση είχε επεκταθεί, αλλά δεν αποθάρρυνε τα πλήθη από το να ζητάνε τις νεότερες πληροφορίες ή υποθέσεις. Τουλάχιστον η επίσημη ενδυμασία της ομάδας, που ξεχώριζε αισθητά από τις συνηθισμένες των τοπικών αρχών, τους απέτρεπε από το να τους βομβαρδίσουν με ερωτήσεις.

Αυτοί που θα έπρεπε να αγχωθούν όμως πραγματικά ήταν αυτοί που δεν ήταν στους δρόμους, παρά κλεισμένοι αναγκαστικά στα ακριβά εστιατόρια τους. Εφόσον επρόκειτο για τρομοκρατική επίθεση και όχι για μεμονωμένη, προσωπική απειλή, το χτύπημα θα γινόταν σε κάποιο εμπορικό χώρο. Και στο μεγαλύτερο ποσοστό, στο στόχαστρο έμπαιναν τα εστιατόρια! Πρώτη τους στάση λοιπόν ήταν το, όπως τους πληροφόρησαν, δημοφιλέστερο μαγαζί, το "O Wat Joi". Σε παραδοσιακό ιαπωνικό στυλ, το μαγαζί απάρτιζε σχεδόν ένα οικοδομικό τετράγωνο. Το εσωτερικό του όμως ήταν σχεδόν άδειο, ελάχιστοι πελάτες εξάλλου είχαν τις τσέπες να αντέξουν τις τιμές και για την ψυχική τους ηρεμία, η σιγή ήταν κάτι που εκτιμώταν από όλο το προσωπικό. Κάτι που καταστράφηκε μεμιάς με την είσοδο της ομάδας...

Η Shura πρώτη από όλους έβγαλε ένα επιφώνημα που ταίριαζε σε έκθαμβο πεντάχρονο και πήδηξε πάνω σε μια από τις μαξιλάρες με τα οπίσθια πρώτα! Στην εμφάνιση τέτοιου πλήθους οι σερβιτόροι έπαθαν εγκεφαλικό και ζήτησαν το λόγο.
-Οι πελάτες μας έχουν κάνει κράτηση εδώ και πολλούς μήνες και περιμένουν εξυπηρέτηση για την αναμονή τους. Παρακαλώ φύγετε! δήλωσε ένας τυχαίος ψηλομύτης σερβιτόρος.
Βλέποντας την υπεύθυνη της ομάδας ανίκανη να αναβάλει τα ηνία, η Morena πήρε ένα βήμα μπροστά και ξεσπάθωσε με πυγμή.
-Δεν αντιλαμβάνεστε το ύψος των περιστάσεων μου φαίνεται, ανέφερε αγνοώντας επιδεικτικά την ειρωνεία της εικόνας. Αν χτυπηθεί το κατάστημα σας οι πελάτες θα πρέπει να περιμένουν πολύ περισσότερο για να εξυπηρετηθούν. Κάμποσους μήνες μέχρι την ανακατασκευή του μαγαζιού και την πρόσληψη αρτιμελών σερβιτόρων!
Ο σερβιτόρος σκίρτισε λες και τον μαστίγωσαν αλλά έχασε το πάτημα του. Η γυναίκα συνέχισε:
-Πού είναι ο ιδιοκτήτης του καταστήματος;
-Η δεσποινίς Arisa Blacktea δεν βρίσκεται αυτή τη στιγμή εδώ, την ενημέρωσε. Από το υψωμένο φρύδι της βιάστηκε να εξηγήσει: Βρίσκεται στους δρόμους της περιοχής, προσπαθεί να μάθει φήμες για το ζήτημα που σας έφερε εδώ... κατέληξε κοιτώντας μια γωνιά, όντας εμφανώς σε άβολη θέση.

Μέσα σε λίγα λεπτά, ένας από τους υπαλλήλους είχε βρει και επιστρέψει την ιδιοκτήτρια στο μαγαζί της. Σε αυτά τα λεπτά, η Shura συνέχιζε το μοναχικό ξεφάντωμα. Η Arisa Blacktea εμφανίστηκε με ευγενικό, ειλικρινές χαμόγελο που ταίριαζε στα όμορφα και λεπτά χαρακτηριστικά της. Πριν προλάβουν να ξεκινήσουν την έρευνα όμως, τους είχε ήδη φλομώσει με ένα κάρο ερωτήσεις αδιάκριτες και απόρρητες για την δουλειά τους. Και όταν αρνούνταν να ξεδιψάσουν την περιέργεια της, εκείνη τους ανέφερε κάθε άσχετη λεπτομέρεια που η ίδια έβρισκε ενδιαφέρον θέμα συζήτησης.

Σε μια τέτοια φάση διέκοψε η Shura που πλησίασε και σκούντηξε τον Kaze στον ώμο για να της δώσει προσοχή. Είχε "δανειστεί" από την ξαφνιασμένη γειτονική παρέα δύο κούπες ποτού και τώρα πρόσφερε στον νεαρό την μία.
-Έλα Kaze! Πες "Kanpai!" τον προέτρεψε ενθουσιασμένη.
-Τώρα που είπατε "Kanpai" έχει πολύ ενδιαφέρον. Ξέρετε, το έθιμο προήρθε από τους "Vikings". Οι άρχοντες τους τσούγκριζαν τις κούπες τους με δύναμη ώστε να αναμειχθούν τα περιεχόμενα των ποτών τους. Έτσι βεβαιώνονταν ότι δεν υπήρξε δόλος και πρόθεση δηλητηρίασης από την αντίθετη ομάδα.
Στο ενδιάμεσο, η κοπέλα την παρακολουθούσε με θολά μάτια που δεν βλεφάριζαν, πίνοντας και από τις δύο κούπες και χύνοντας λίγο από το περιεχόμενο στο σαγόνι. Ήταν προφανές ότι δεν άκουγε λέξη αλλά επίσης ότι το προσωνύμιο της ιδιοκτήτριας ως "Η Άχρηστη Πληροφορία της Ημέρας" της ταίριαζε γάντι! Μιας και δεν είχαν χρόνο για χάσιμο, αποφάσισαν λακωνικά να προχωρήσουν στο επόμενο μαγαζί. Αλλά κάποια μάλλον είχε αντίθετη διάθεση...

-Μα μόλις ήρθαμε... παραπονέθηκε λες και της χαλούσαν το παιχνίδι.
Μόνο ο Kaze είχε αμφιβολίες για το αν έπρεπε να την αφήσουν μόνη της πίσω αλλά, με μια σπρωξιά από την Morena δεν υπήρχε εναλλακτική. Η Shura ανοιγόκλεισε περιχαρής τα δάχτυλα.
-Καλή διασκέδαση! κελάηδησε βλέποντας την πόρτα να κλείνει πίσω της.
Η Arisa καταλαβαίνοντας ότι έπρεπε να παίξει το ρόλο της υποδοχής προθυμοποιήθηκε να συνεχίσει την κουβέντα.
-Σίγουρα οι συνάδελφοι σας δεν θα ανησυχήσουν;
-Κανένα πρόβλημα! την διαβεβαίωσε. Εφόσον είμαι η αρχηγός της ομάδας είμαι η πιο δυνατή, σωστά;
Χασκογέλασε αλλά η Arisa ανανέωσε το ενδιαφέρον της με ένα νέο κύμα περιέργεια να την κυριεύει.
-Οπότε εσύ θα ξέρεις κάθε λεπτομέρεια της υπόθεσης. Μπορείς να μου εκμυστηρευτείς κάτι; Οτιδήποτε! Υπόσχομαι να μην το πω πουθενά!
-Λοιπόν, δεν είμαι και το πιο αξιόπιστο άτομο για να μου εμπιστεύονται πράγματα, δεν μου φαίνεται; Εξάλλου δεν είμαι και τόσο έξυπνη! ψιθύρισε με ύφος παραδοχής γνέφοντας παράλληλα με το κεφάλι.
Η Arisa σύντομα απογοητεύτηκε οπότε επέστρεψε στην κλασσική ταχτική.
-Λοιπόν, εγώ να επιστρέφω στις δουλειές μου! Ο ξάδερφος μου, ο Keisuke από δω, θα σε εξυπηρετήσει με όλες τις ανέσεις.
Και κάπως έτσι έκανε μεταβολή επιστρέφοντας στους δρόμους και τα καυτά κουτσομπολιά.

Πράγματι ένας άντρας γύρω στα τριάντα με αεράτα, μακριά μέχρι τους ώμους μαλλιά και μάλλον ευπαρουσίαστος έκανε εμφανή την παρουσία του, χαρίζοντας της μια υπόκλιση, πιότερο σαν κοφτό γνέψιμο αλλά με πολύ στυλ.
-Το "O Wat Joi" σας καλωσορίζει. Παρακαλώ, ποια είναι η παραγγελία σας;
-Oh what... ποιος;! ξέσπασε μόνη της στα γέλια. Ο Keisuke ήταν ο λιγότερο πιθανόν άνθρωπος να συμμεριστεί ένα αστείο. Όταν του ξαναπευθύνθηκε, η Shura είχε ένα πονηρό και συνωμοτικό ύφος στην έκφραση. Γιατί δεν με κερνάς λίγο από αυτό που "πίνεις" εσύ;
Πάλι ο σερβιτόρος δεν μετέβαλλε την έκφραση του. Ωστόσο η μύτη της κοπέλας ήταν σίγουρη για το άρωμα που είχε πιάσει.
-Δεν σας καταλαβαίνω, δεσποινίς.
-Ω, δεν έχεις πλάκα! Φέρε μου μια μπύρα! κατέληξε.
-Δεσποινίς είμαστε πολυτελές εστιατόριο, της υπενθύμισε χωρίς να αλλάξει το ανέκφραστο της στάσης του.
-Υπονοείς ότι η μπύρα είναι φτηνιάρα;! Αυτή τη φορά ένιωσε να φουντώνει. Την έλλειψη χιούμορ την αποδεχόταν, αλλά αυτό καταντούσε προσβολή! Καλά τότε φέρε μου σάκε! Ο Keisuke έκανε μεταβολή και απομακρύνθηκε, αλλά η Shura συνέχισε να μονολογεί με χαμηλωμένη φωνή. Και θα δούμε αν θα σου αρέσω μετά από πιο δυνατό αλκοόλ...

Στην πλευρά της υπόλοιπης ομάδας, η έρευνα συνεχιζόταν στα υπόλοιπα εστιατόρια της περιοχής. Στην προκείμενη είχαν φτάσει σε ένα πολυτελέστατο και εκκεντρικό μαγαζί με την ονομασία "Noir". Όπως και σε όλα τα υπόλοιπα, έπιαναν κουβέντα με τους ιδιοκτήτες τσεκάροντας τα μέτρα προφύλαξης που είχαν λάβει για την περίσταση και επαναλαμβάνοντας έναν δικό τους έλεγχο στο μέρος. Το αστραφτερό γυαλί του καταστήματος λειτουργούσε πολλές φορές σαν καθρέπτης, απαντώντας στα βλέμματα όσων τύχαινε να κοιτάξουν με τις αγχωμένες τους εκφράσεις. Πόσο χρόνο είχαν ακόμα διαθέσιμο; Πόσα πολλά μαγαζιά και μέρη είχαν ακόμα να τσεκάρουν; Η Morena επαναλάμβανε την ίδια ρουτίνα ερωτήσεων στον κύριο chef . Έναν αγγελικό στην όψη αλλά σνομπ στους τρόπους άντρα που έδειξε από την αρχή την αντιπάθεια του. Φυσικά για τον Haruto Nasu ήταν προσβολή και μόνο το γεγονός ότι η ομάδα είχε επισκεφτεί πρώτα το ανταγωνιστικό στέκι "O Wat Joi"! Αλλά το ενδιαφέρον της γυναίκας τράβηξε μια πιο διακριτική φυσιογνωμία. Παράτησε τον Chef που ρουθούνισε υποτιμητικά στον σκεπτικό Kaze και τον πλησίασε. Σύντομα και η προσοχή του νεαρού στράφηκε στην εικόνα τους.

Ο νεαρός που πρόσεξε η Morena ήταν κοντός, σχεδόν ένα ολόκληρο κεφάλι χαμηλότερος από την ίδια, με μπλε μαλλιά, συμπαθητική όψη κυρίως λόγω στο ευγενικό του χαμόγελο. Το όνομα του, αν και δεν το γνώριζε ακόμα, ήταν Souma Hiromi. Η γυναίκα στάθηκε ακριβώς απέναντι του χαμογελώντας του επίσης. Υπήρχε όντως κάτι παράταιρο στην εικόνα τους, ο ένας να χαμογελάει στον άλλο. Ο Haruto Nasu έπιασε επίσης την εικόνα και τινάχτηκε προσπαθώντας να διακόψει αλλά ο Kaze τον συγκράτησε.
-Είσαι ενδιαφέρον τύπος εσύ! παρατήρησε η γυναίκα με την ίδια χαμογελαστή έκφραση.
-Το ίδιο και συ από ότι φαίνεται! της αντιγύρισε φιλικά.
Φυσικά. Ήταν αναμενόμενο η Morena να "συλλάβει" την ιδιοσυγκρασία του συγκεκριμένου νεαρού. Την συμμεριζόταν απόλυτα εξάλλου. Αντί να κοιτάει στις γυάλινες επιφάνειες, έβλεπε τον καθρέπτη μπροστά της! Πίσω και από τις δύο μάσκες κρυβόταν από μια πανούργα, χαιρέκακη προσωπικότητα.
-Έχεις κάτι να μου πεις για την πιθανή επίθεση;
-Έχω κάτι να κερδίσω αν σου πω;
Τα μάτια της Morena από ευχάριστες σχισμές άνοιξαν και καρφώθηκαν δηλητηριώδη πάνω του. Το χαμόγελο του δεν τρεμούλιασε, αλλά κόμποι ιδρώτα εμφανίστηκαν στο μέτωπο του.
-Σου εγγυώμαι αρκετά σπασμένα κόκαλα και μερικές τρύπες. Για ορεκτικό...
Ο νεαρός ξεροκατάπιε με θόρυβο...

Μισή ώρα αργότερα, στην μεριά της Shura πίσω στο "O Wat Joi" το den den mushi της χτύπαγε χαρακτηριστικά. Το έπιασε κατευθείαν χαμογελώντας.
-Ναιαιαιαιαι; ρώτησε μελιστάλαχτα.
-Shura! πετάχτηκε αμέσως η φωνή του Kaze σοβαρή και κάπως ανήσυχη. Είναι παγίδα! Το μαγαζί που είσαι είναι γεμάτο εκρηκτικά. Πρέπει να τους σταματ--
-Άργησες πολύ, μικρέ, τον διέκοψε με χαμηλή φωνή και του το έκλεισε πριν του διευκρινίσει.
Ήταν όρθια σε ένα διαφορετικό δωμάτιο από ότι προηγουμένως και βάζοντας το σαλιγκάρι στην τσέπη, έκανε ένα βήμα μπροστά. Έσκυψε χαμηλά στο έδαφος, εκεί όπου μάζες κορμιών κείτονταν αναίσθητες και όχι μόνο. Αναγνώρισε ένα ματωμένο, γυναικείο καρπό και τον τράβηξε.
-Arisa Blacktea συλλαμβάνεσαι για συνεργασία σε τρομοκρατική επίθεση.
Λέγοντας το αυτό, τράβηξε το χέρι με μεγαλύτερη ευκολία από την αναμενόμενη. Το κοίταξε και είδε ότι το μέλος υπήρχε μέχρι τον αγκώνα, ξεκομμένο από το υπόλοιπο σώμα να στάζει ότι είχε απομείνει μέσα του από αίμα. Έβρισε δυνατά.
-Πού είναι τώρα το υπόλοιπο σώμα;