[Τέλος]The arc of Sirakava (Part 4) - Grand Finale

Πεινούσαν λίγο πολύ όλοι τους,ίσως όχι τόσο ο James,μιας και είχε πιει τόσο σάκε που είχε φουσκώσει.
Κουρασμένοι ήταν κυρίως η Rin και οι δικοί της.Δεν είχαν συνηθίσει να περπατάνε τέτοιες αποστάσεις μέσα στο κρύο και ήταν επίσης αυτοί που δεν είχαν κανένα είδος στρατιωτικής εξάσκησης.Ο James τα παρατήρησε όλα αυτά και για αυτό πλησίασε τον Reimu και την Rena που οδηγούσαν μπροστά.
-Είναι μακρυά ακόμα το κρησφύγετο;Δεν ξέρω αν όλα τα μέλη της ομάδας μας μπορούν να αντέξουν για πολύ ακόμα. είπε κάπως φωναχτά μιας και ο αέρας είχε αρχίσει να δυναμώνει υπερβολικά.
-Όχι πολύ,μερικά λεπτά ακόμα,αλλά πρέπει να συνεχίσουμε να περπατάμε. ανταποκρίθηκε το ίδιο δυνατά ο Reimu.
Όμως τα πράγματα δεν θα ήταν τόσο απλά.Ο αέρας δεν δυνάμωσε απλά,αλλά έφερε και χιόνι και ξαφνικά ο αέρας άρχισε να γίνεται πυκνός και η ορατότητα δύσκολη.Έπρεπε να είναι κοντά σύμφωνα με την Rena,όμως λόγο της κακοκαιρίας δεν μπορούσε να δει τι βρισκόταν τριγύρω.Δεν πέρασε ούτε λεπτό που κανείς πλέον δεν μπορούσε να δει παρά ακριβώς δίπλα του.Αν και ήταν πολύ κοντά οι τρεις ομάδες ήταν αποκομμένες η μία από την άλλη.Όλοι άρχιζαν να φωνάζουν για να βρουν ο ένας τον άλλο.Δεν γινόταν να προχωρήσουν έτσι άλλο,ειρωνικό καθώς δεν γνώριζαν ότι το κρησφύγετο που έψαχναν δεν ήταν παρά λίγα μέτρα πιο πέρα.Όμως δεν μπορούσαν να το δουν.

Οι δυο λύκοι φάνηκε οτι είχαν την λύση στο χέρι τους και μάλιστα πολύ καλύτερη απο τις σκέψεις που έκανε ο William , δηλαδή να πυροβολήσει στον αέρα ή να προσπαθήσει να ανάψει πυρσό . Και στις δυο περιπτώσεις θα έδιναν στόχο. Με το ουρλιαχτό των λύκων όμως? Κανένας δεν θα υποπτευόταν τις ζωικές κραυγές .
Ο Inu έδωσε πρώτος το έναυσμα και ακολούθησε λίγο αργότερα ο Volf απο λίγο πιο πίσω.Με αυτόν τον τρόπο οι ομάδες κατάφεραν να επανενωθούν και για καλή τους τύχη δίχως να τους καταλάβει κανείς.
Μια ευχάριστη έκπληξη τους περίμενε μόλις λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα, πάνω απο τις ψηλότερες κορυφές των δέντρων, υψωνόταν κάποια τοίχοι φτιαγμένα απο μεγάλους κορμούς δέντρων oi οποίοι ήταν σκαλισμένοι στις άκρες τους δημιουργώντας μια κωνικότητα η οποία θα απέτρεπε τους επίδοξους επιδρομείς απο το να σκαρφαλώσουν και να περάσουν στην αντίπερα μεριά.
Περνάμε ελεύθερα απο την αριστερή μεριά, είπε ο πατέρας της Eve. Οι φρουροί εκεί είναι δικοί μας . Αν θυμάμαι καλά κοντά στον πύργο τους υπάρχει μυστικό πέρασμα το οποίο βγάζει μέσα στην βάση αλλα αυτό θα μας το επιβεβαιώσουν τα παιδιά.
Ο William επιδεικτικά ουτε που τον κοίταξε, απλά περίμενε τα άτομα της ενωμένης και ενιαίας πλέον ομάδας να ξεκινήσουν την πορεία τους

Το πρόβλημα ήταν πως με αυτά και με αυτά είχαν καταλήξει να περπατάνε όλοι την νύχτα και πλέον οι περισσότεροι σίγουρα δεν μπορούσαν να συνεχίσουν άλλο.
-Αφού στον πύργο έχουμε συμμάχους θα μπορέσουμε να ξεκουραστούμε,σωστά; ρώτησε ο James τον Reimu.
-Θετικό.Είναι κάτι που χρειαζόμαστε. απάντησε εκείνος και ο James παίρνοντας αυτή την απάντηση γύρισε προς τους υπολοίπους.
-Ξέρω ότι όλοι έχουμε κουραστεί αλλά κάντε λίγη ακόμα υπομονή.Με το που φτάσουμε στον πύργο θα ξεκουραστούμε.Για αυτό κρατηθείτε λίγο ακόμα. τους παρότρυνε.
Παρότι οι περισσότεροι ανταποκρίθηκαν θετικά στην τελική δεν ήταν δική τους η απόφαση.Τα σώματα τους άρχισαν να τους εγκαταλείπουν.Η Isedora και η Orilia ήταν οι πρώτες που κατέρρευσαν στην μέση της διαδρομής.Ο άντρας και ο θείος της οικογενείας ανέλαβαν το έργο να κουβαλήσουν τις δύο αναίσθητες γυναίκες.Η Rin κρατιόταν καλά ακόμα,προς ''απογοήτευση'' του Drake και του Ozaki,που παρότι και οι δύο ήταν κουρασμένοι δεν τους ενοχλούσε η ιδέα να κουβαλήσουν την Rin και να το παίξουν ήρωες.Η Rena ήταν η επόμενη που δεν μπορούσε να συνεχίσει άλλο.Ο Reimu,όντας ο άντρας της,ήταν πρόθυμος να την κουβαλήσει,όμως ο James τον έβλεπε πως ούτε εκείνος έδειχνε να έχει ακόμα πολλές αντοχές.

-Αν μου επιτρέπεται. είπε ο James και πλησίασε την Rena,σκύβοντας ώστε να την σηκώσει.
-Δεν χρειάζεται James,θα...
-Προχώρα μπροστά και κράτα μας στον δρόμο. είπε ο James διακόπτοντας τον και παίρνοντας την Rena στην πλάτη του.
Δύο από τους άντρες του Reimu εγκατέλειψαν μετά.Ο James θα το εκτιμούσε αν ο αδερφός του έπαιρνε τον ένα,αλλά ήξερε ότι δεν θα το έκανε,τουλάχιστον όχι χωρίς να νιώθει άσχημα,για αυτό και φώναξε τον Volf κοντά του.Αφού δύο άλλοι στρατιώτες σήκωσαν τους αναίσθητους άντρες τους έβαλαν πάνω στον πελώριο λύκο.
-Άντεξε το για λίγο φίλε. του ζήτησε ο James.
Μετά από αρκετό περπάτημα και αφού όλοι πιέστηκαν να μην πέσουν κάτω από την κούραση,η ομάδα έφτασε κάτω από τον πύργο.Δεν υπήρχαν πολλά σκαλιά μέχρι την δυτική πλευρά,όπου βρίσκονταν οι προδότες-επαναστάτες και έπρεπε να ανέβουν,όμως την δεδομένη στιγμή φαίνονταν βουνό.
-Μείνετε εδώ και ξεκουραστείτε για λίγο.Θα ανέβω μέχρι πάνω να βεβαιωθώ ότι οι άντρες μας είναι στην θέση τους και ότι όλα είναι εντάξει. είπε ο James με δυσκολία,μιας και οι αντοχές του δεν έφταναν ούτε για λόγια.
Ο James ήξερε ότι αυτό που θα πρότεινε ήταν σκότωμα για εκείνον αλλά θα έκανε τα πράγματα γρηγορότερα.

-Reimu μείνε εδώ με τους υπόλοιπους.Θα ανέβω εγώ μέχρι πάνω.
-Όχι πάω εγώ.Δεν σε ξέρουν εσένα άλλωστε.
-Αφού μας περιμένουν έτσι και αλλιώς,θα τους εξηγήσω ποιος είμαι.Άλλωστε θα ανέβω πολύ πιο γρήγορα. είπε ο James κάτι το οποίο υποστήριξαν ο Drake και ο Ozaki,οι οποίοι πραγματικά ήθελαν απλά να ανέβουν και να τελειώνουν.
-Καλά... ανταποκρίθηκε ο Reimu,χωρίς να είναι σίγουρος γιατί θα υπήρχε τόση διαφορά το να ανέβει ο James,αντί για εκείνον.
Ο James στάθηκε απέναντι από τις σκάλες και αφού πήρε μια ανάσα τις σκαρφάλωσε όσο πιο γρήγορα γινόταν.
Μέσα σε δευτερόλεπτα ο James βρισκόταν ήδη στην κορυφή .

Ο James έφτασε στην κορυφή της σκάλας και σταμάτησε απότομα για να πάρει ανάσες.
-Πάντα μισούσα τις σκάλες. μονολόγησε και χτύπησε την πόρτα που βρισκόταν μροστά του.
Ένα παραθυράκι που βρισκόταν πάνω από την πόρτα άνοιξε και μια καραμπίνα έκανε την εμφάνιση της,με τον άντρα που την κρατούσε να μην φαίνεται.
-Ποιος είσαι και τι θες εδώ; ακούστηκε να ρωτάει μια βαρυά φωνή.
-Το...ονομά μου...είναι...Wolf... είπε ο James με πολλές διακοπές ...είμαι μαζί με τον Reimu και την Rena και ήρθα για να βοηθήσω με την όλη εξέγερση που πρόκειται να κάνεται.
-Και που είναι ο Reimu και η Rena τότε;

-Είναι κάτω.Περπατούσαμε όλοι την νύχτα και μέσα από χιονοθύελλα και είμαστε όλοι λίγο πολύ πτώματα.Για αυτό κάνε μου την χάρη φίλε και πήγαινε φώναξε τους,γιατί εγώ δεν ξανακατεβαίνω. απάντησε ο James και κάθισε στο πάτωμα,ανήμπορος να κουνηθεί άλλο.
Είχε κουραστεί περισσότερο από ότι θα χρειαζόταν.Παρότι οι φρουροί μέσα στον πύργο χρειάστηκαν λίγο χρόνο για να πειστούν τελικά συνειδητοποίησαν ότι ο James έλεγε την αλήθεια και έτσι ένας ένας κατέβαινε για να βοηθήσει τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας να ανεβούν τις σκάλες.Με τα πολλά όλοι μπήκαν τελικά μέσα στο πύργο και πλέον βρίσκονταν ξαπλωμένοι όπου έβρισκαν.Όλοι χρειάζονταν ύπνο προτού μπορέσουν να κάνουν τίποτε άλλο.Ο James ήταν στο πάτωμα με την πλάτη του στον τοίχο και τους δύο λύκους του δίπλα του.Προτού κλείσει τα μάτια του γύρισε και κοίταξε τον αδερφό του.Ήταν ακόμα ξύπνιος και παρότι στο πρόσωπο του γραφόταν ξεκάθαρα η κούραση του,ο James μπορούσε να διακρίνει και κάτι άλλο.Ο William έδειχνε σκεπτικός.Σίγουρα είχε πολλά να σκεφτεί εδώ που είχε καταλείξει να έρθει,αλλά ο James είχε πίστη στον αδερφό του ότι δεν θα έκανε τίποτα χαζό.Τότε έκλεισε τελικά τα μάτια του και κοιμήθηκε.

Όλοι είχαν πλέον κοιμηθεί . Όλοι πλην του William ο οποίος προτιμούσε την καθιστική ξεκούραση.
Η Rena ξύπνησε μια ώρα και κάτι πριν την ανατολή του ήλιου . Σηκώθηκε και πήγε προς την άκρη του πύργου , κοίταξε απο το παράθυρο έξω.
Νομίζω οτι κάναμε κακή αρχή. Είπε ο William που αθόρυβα πήγε δίπλα της. Η γυναίκα προς στιγμήν τρόμαξε αλλα μετά απο λίγο επανήλθε στην λογική της.
Η αλήθεια είναι πως ναι. Δεν περίμενα να τραβήξεις όπλο εναντίων μας.
Υπερβάλω αρκετές φορές. Κάποιες στιγμές δεν γνωρίζω καν τον εαυτό μου. Τώρα βέβαια έχουμε και το θέμα με την Eve το οποίο με άγχωσε απίστευτα. Ας συνεχίσουμε έξω όμως την συζήτηση. Να μην ξυπνήσουμε τους άλλους.
Έτσι κι έγινε. Ο William μαζί με την Rena κατέβηκαν την σκάλα του πύργου και βγήκαν προς το δάσος συνεχίζοντας την συνομιλία.
Η βόλτα τους έφτασε έως λίγο έξω απο την βάση . Η νύχτα κάλυπτε κάθε βήμα τους και οι κουκουβάγιες κάθε ήχο που έκαναν . Είχαν την τέλεια κάλυψη και δεν υπήρχε λόγος ανησυχίας. Περπάτησαν απο ένα μυστικό μονοπάτι σε έναν απότομο λόφο , μονοπάτι που είχε υποδείξει η ίδια. Απο εκεί είχαν αρκετά καλή οπτική εντός του φρουρίου.
Η βόλτα τους τελείωσε λόγο χρόνου. Το φεγγάρι ξεκίνησε να πέφτει και οι πρώτες ακτίνες του ηλίου έκαναν την εμφάνισή τους όταν είχαν ανέβει πλέον τις σκάλες. Εκεί ακόμα οι άλλοι δεν είχαν ξυπνήσει

Το εσωτερικό ρολόι του James ήταν το πιο καλό-κουρδισμένο που υπήρχε.Μπορεί να κοιμόταν βαριά,όμως είχε μάθει να ξυπνάει τον εαυτό του πάντα την ώρα που έπρεπε.Έτσι και τώρα ήταν από τους πρώτους που ξύπνησαν και ήταν αυτός που ανέλαβε,μαζί με την Rena,να σηκώσει και τους υπόλοιπους.Η Rena και ο William φαινόταν πως ήταν ξύπνιοι για κάποια ώρα τώρα και ο James χαιρόταν που δεν είχαν αλληλοσκοτωθεί ή κάτι τέτοιο.Για την ακρίβεια κάτι εντελώς το αντίθετο συνέβη σύμφωνα με την Rena.
-Συζητήσαμε λίγο με τον William και πιστεύω πως τα βρήκαμε. εκμυστηρεύτηκε στον James.
-Αλήθεια;! ανταποκρίθηκε ο James,που σίγουρα δεν περίμενε τέτοια κίνηση από τον αδερφό του Ω...ωραία , υποθέτω. απάντησε κάπως διστακτικά.
-Εμπρός όλοι...σηκωθείτε!Καλό είναι να κινηθούμε όσο πιο νωρίς γίνεται,ώστε οι υπόλοιποι φρουροί να μην είναι σε ετοιμότητα. είπε ο Reimu,όταν πλέον είχε ξυπνήσει για τα καλά.

Εκείνη την ώρα ο William είχε μαζέψει κοντά του τον Ozaki και τον Drake και είχαν αρχίσει μια προσωπική συζήτηση.Ο James ήταν έτοιμος να πάει κοντά και να ακούσει τι συζητούσαν οι άντρες,όμως ο Reimu τον τράβηξε για να του πει το σχέδιο.Ήταν ακόμα πολύ νωρίς και έτσι φρουροί υπάρχουν μόνο σε συγκεκριμένα σημεία του φρουρίου.Το πλάνο είναι η ομάδα να το εκμεταλλευτεί αυτό,με το να κινηθούν γρήγορα προς τα κελιά.Από εκεί ελευθερώνουν τα αιχμάλωτα παιδιά και παίρνουν το δρόμο της επιστροφής έξω από το φρούριο και έπειτα προς την πόλη.Αφού τα παιδιά επιστρέψει το καθένα σπίτι του και έχουν πάρει οι ίδιοι πίσω την Eve,o Reimu και οι άντρες του σκόπευαν να φύγουν από το νησί με βάρκες που θα τους έπαιρναν από μια πιο απόμακρη ακτή στο νησί.Απλό σχέδιο,αρκεί όλα να πήγαιναν καλά,κάτι για το οποίο ο James είχε λόγος να αμφιβάλλει.

Οι τρεις που συνομιλούσαν στην γωνία το έκαναν με αρκετή προσοχή. Η αντίδραση του Ozaki όταν έμαθε οτι αυτοί οι δέκα-δώδεκα που ήταν μαζί με τους γονείς της Eve και τον James ήταν στην πραγματικότητα επαναστάτες, ήταν αρκετά πιο ήρεμη και χαλαρή σε σχέση με αυτό που περίμεναν. Αρκέστηκε απλά στο να τους στραβοκοιτάξει επάνω απο τον ωμο του Drake.
Και Drake, έκανε ο William χαμηλώνοντας τον τόνο της φωνής του . Κάλεσες?
Ναι. Θα είναι στο νησί σε λίγο
Ο Ozaki με εμφανή απορία κοίταξε τον William.
Δεν του είπες?
Όχι. Αλλα τώρα είναι η ευκαιρία.Έπειτα γύρισε προς τον Ozaki.
Σε λίγο θα έρθει στο νησί ο Captain Hiro με ενισχύσεις . Όντας ουδέτερη ζώνη δεν μπορούμε να κάνουνε εμφανή την παρουσία τους στην πόλη η στα χωριά, έτσι θα προσπαθήσουμε να τραβήξουμε όσους περισσότερους επαναστάτες μπορούμε προς την ακτή ανατολικά της πόλης.
Εννοείς και αυτούς που θα μας βοηθήσουν?
Εννοώ τους πάντες.
Στο πρόσωπο του Ozaki φάνηκε η δυσανασχέτηση του όμως συνέχισε στην επόμενη ερώτησή του
Και γιατί δεν επικοινώνησες εσύ?
Γιατί δεν μπορούσα. Αν σηκωνόμουν μόνος μου στην μέση της νύχτας θα τραβούσα πολλά βλέμματα. Δεν με εμπιστεύονται όσο δεν τους εμπιστεύομαι και εγώ ..Έτσι επινόησα ένα άλλο σχέδιο και τράβηξα τα βλέμματα επάνω μου βγαίνοντας έξω με την μανα της Εve και άφησα ελεύθερο το πεδίο στον Drake να βγεί έξω και να καλέσει με την ησυχία του.