[Τέλος] Holy Ground!

Προς τα νοτια στην μερια του Gajeel και Gray

Οι δυο τους απο τοτε που ειχαν φυγει, που ειχαν χωριστει με τους αλλους ειχαν περασει καμποσα λεπτα, δεν ηξεραν που πηγαιναν. Ειχαν ομως προορισμο, ειχαν σχηματισει πριν φυγουν ο καθενας σε ενα χαρτί τον δρομο, οποτε γνωριζαν πανω κατω το μονοπατι τους. Πισω ο Γκαζιλ και ο Γκρει δεν ειχαν καποιον να τους κηνηγα οποτε αυτη την στιγμη απλα περπαταγαν, ηξεραν ομως πως θα βρουν καποιον καθως εδω περα εχει ερθει η φρουρα του θεου.
-Γκαζιλ να προσεξεις μην ερθει κανενας του ειπε ο Γκρει αλλα ο Γκαζιλ τον αγνοησε και υστερα του ειπε.
-Δεν χρειαζεται να μου το λες γκι χι του ειπε, τοτε ο Γκρει ειχε λιγο νευριασει αλλα δεν ηθελε να μπλεξει με τον Γκαζιλ. Καθως ομως οι δυο πειρατες ακομα περπαταγαν τοτε ειχαν αρχισει να ακουνε κατι, ενιωθαν τα φυλα του δασους να τα παιρνει το αερακι κιολας. Ενιωθαν και το εδαφος λιγο να τριζει καθως αρχισαν να ακουνε ενα σορο κραυγες και ηχους απο κατι μηχανισμους που ειχαν. Αφου ειχαν ακουσει αυτα τοτε ο Γκρει με τον Γκαζιλ ειχαν γυρισει την πλατη τους, μολις το εκαναν αυτο τοτε ειδαν απο πισω τους ενα σορο αντρες ντιμενους στα λευκα και να εχουν κερατα στο κεφαλι.

-Τι ειναι αυτοι??? Ειπε απλα ο Γκαζιλ μολις επεσε το βλεμμα του πανω τους, τοτε ειδε και ο Γκρει εκεινους.
-Οντως τι ειναι??? Ο Γκρει δεν τους ειχε δει ακομα, ενω ο Γκαζιλ ειχε νιωσει την δυναμη ενος, τωρα ειναι ενταξει αλλα θα προσεχει εδω και στο εξης.
-Α θυμήθηκα τι ειναι Gray, εκεινοι εχουν κατι περιεργα οπλα που σε κανουν να αποροφισουν την επιθεση σου μολις του ειπε ετσι τοτε ο Γκρει ειχε σχηματισει ενα πλατυ χαμογελο στο προσωπο του.
-Ωστε ετσι ε, τοτε πρεπει να μαθεις πως σε μενα εκεινο δεν θα λειτουργήσει και τοσο ειπε καθως εβγαλε εξω το σπαθι του, με το φρουτο θα μπορει να κανει επιθεσεις οπου δεν θα μπορουν να επιστραφουν καθως θα ειναι απο μακρυα. Αμα ηταν κανενα kairoseki η χακι αρμαμεντ τοτε ισως να γινοταν.
-Πιαστε τους!!! Ειπαν οι φρουροι του θεου καθως ερχοντουσαν πανω σε κατι συννεφα που ειχαν βγαλει με ενα κοχυλι.

Ετσι μολις πηγαν να πιασουν τους πειρατες αμεσως οι δυο τους ειχαν παρει σταση μαχης, ο Γκαζιλ ειχε κανει το ενα χερι του σπαθι και το αλλο τσεκουρι, γνωριζε και τις ιδιοτητες εκεινων των αντρων οποτε τωρα θα ειναι πιο προσεκτικος. Μολις ειχαν ερθει, φαινοταν να ειναι περιπου στους 4 αντρες, το κακο ομως ηταν ενω ηταν λιγοι απο πισω ερχοντουσαν κιαλλοι. Δεν σταματαγε το τρενο απο αντρες να ερχονται στους πειρατες. Μολις ειχαν ερθει εκεινοι οι αντρες ειχαν χωριστει σε δυο ομαδες. Δυο ειχαν παει στον Γκαζιλ και οι αλλοι δυο στον Γκρει. Μολις ειχαν φτασει πρωτα οι δυο αντρες στον Γκαζιλ τοτε αμεσως ο ενας του εκανε μια επιθεση με το ροπαλο που ειχε στρεφοντας το προς τα δεξια αλλα ο Γκαζιλ τον απεφυγε, δεν σταματησε ομως η επιθεση τους εκει. Αμεσα μετα την επιθεση του πηγε και ο αλλος φρουρος να του κανει επιθεση με ενα σπαθι, του ηταν καπως γρηγορο του Γκαζιλ οποτε διχως δευτερη σκεψη ειχε κανει την γλωσσα του σε ενα μικρο κανονακι οπου ειχε φαει καποια στιγμη πριν ερθουν στο νησι αυτο. Μολις εγινε αυτο, ανοιξε πυρ και επειτα ετρεξαν αιματα απο το κεφαλι του φρουρου. Ο αλλος φρουρος τον ειχε δει και για αυτο πηγε να του κανει επιθεση αλλα ο Γκαζιλ τον απεφυγε και επειτα με το δεξι του χερι που ηταν τσεκουρι αμεσως τον ειχε σχισει στο στηθος, τοτε ο αντρας ειχε πεσει κατω. Στον Γκρει οι δυο που ειχαν ερθει και εκεινοι ειχαν πεσει κατω, ο Γκρει ειχε ανοιξει ενα πεδιο γυρω απο τους αντρες εκεινους οπου εκανε μετα δυο κοψίματα στον αερα οπου αυτο ειχε σαν αποτελεσμα να κοπουν οι αντρες στα δυο. Δεν ειχαν πεθανει ομως, ακομα οι ιδιοι αναρωτιοντουσαν τι ειχε συμβει, δεν μπορουσαν επισης να κουνηθουν. Ετσι μετα απο αυτο αρχισαν να τρεχουν καθως δεν ειχαν αλλο χρονο να χασουν, απο πισω αρχισαν κιαλλοι να ερχονται.

Προς την μερια του Ελφμαν στα νοτια

Απο τοτε που ειχε παει ο Ελφμαν προς τα νοτια ειχε περασει 30 λεπτα, απο πισω του ολο καποιοι ερχοντουσαν αλλα με την δυναμη του τους ειχε εξολοθρευσει ολους. Ετσι καθως ακομα ετρεχε τοτε ειδε μια γυναικα στον οριζοντα του, σε αυτο το σημειο για εκεινον ηταν ολοι εχθοι.
-Lizardman!!! Ειπε ο Ελφμαν και τοτε πηρε την υβριδια μορφη του κροκοδειλου. Ειχε γινει τεραστιος και ειχε μυτερα τελειωματα πανω στο δερμα του. Ετσι οταν πηρε την μορφη εκεινη τοτε ειχε αρχισει να πηγαινει προς την γυναικα που ειχε δει για να της επιτεθει αλλα μολις ειχε φτασει αυτο που ειδε δεν το περιμενε καθολου.
-Αδερφουλα.... ψελισσε ο Ελφμαν.
-Τι κανεις εσυ εδω??? Γιατι βρισκεσαι εδω περα??? Δεν ηξερε τι να πει, θυμαται πριν μηνες την ειχε αφησει στις αρχικες θαλασσες για να παει με το πληρωμα του Natsu. Ετσι πηγε να την αγγαλιασει επειδη της ειχε ληψει. Μολις το ειχε κανει τοτε ομως ειχε εξαφανιστει η αδερφη του. Καταλαβε πως ηταν ενα παιχνιδι του εχθρου του.

-Ποιος εισαι, βγες εξω??? Του με ενα σοβαρο υφος.
-Οοοο τι τρομερο, ενα τεραστιο τερας σαν και εσενα, φοβαμαι ελεγε με ειρωνια ο εχθρος του. Τοτε απο πισω του ειχε εμφανιστει. Ηταν ενας αντρας γυρω στο ενα μιση μετρο και καπως παχουλος, φορουσε τα ιδια ρουχα με τους αλλους φρουρους αλλα αυτος ηταν καπως διαφορετικος. Δεν παλευε με τον ιδιο τροπο, με μηρωδικα οπου σε κανουν να βλεπεις παραισθησεις. Ετσι τον καταλαβε τον τυπο ο Ελφμαν και γυρισε την πλατη του προς εκεινον, μολις το ειχε κανει τοτε τον ειδε και του ειπε.
-Τι ηταν αυτο που ειχες κανει, γιατι εβλεπα την εικονα της αδερφης μου??? Του ειπε με ενα σοβαρο υφος. Τοτε ο αντρας γελασε και του απαντησε.
-Εγω δεν γινεται να ξερω ποιοι ειναι οι αγαπημενοι σου ανθρωποι οποτε αυτο το μυρωδικό του ειπε ενω του εδειξε ενα φυλο.
-Μπορει να σε κανει να βγαλεις παραισθησεις οπου θα ειναι αυτο οπου επιθυμει η καρδια σου, ωστε θες να δεις την αδερφη σου ε??? Ξερεις αν ειναι ζωντανη??? Τοτε ο Ελφμαν ειχε νευριασει.
-Σταματα, ωστε αφου ξερω οτι ειναι παραισθησεις δεν ειναι πραγματικοτητα, αρα μπορω να σε νικησω ο εχθρος του τοτε προσπαθουσε να καταλαβει τι δεν ειχε κανει σωστα, με λιγα λογια του ειχε πει την αδυναμια του.
-Ερχομαι!!! Ειπε και τοτε αμεσως ειχε αρχισει να τρεχει προς τον αντρα, μολις εφτασε τον αρπαξε με το μεγαλο του χερι, τον σηκωσε στον ουρανο και τοτε με δυναμη τον ειχε πεταξει κατω στο πατωμα οπου υστερα στο εδαφος ειχε δημιουργηθεί ενα μικρο βαθουλωμα.

Μετα απο αυτο ο Ελφμαν ειχε αρχισει παλι να τρεχει προς τον προορισμο τους.

Τωρα στην μερια του Νατσου με την Λουσι στα βορεια

Ο Νατσου με την Λουσι απο τοτε που ειχαν χωριστει απο τους αλλους ειχαν περασει περιπου στα 45 λεπτα, ως τωρα δεν ειχαν δει τιποτα μπροστα τους αλλα τοτε στα ξαφνικα ειχαν αρχισει να βλεπουν μια τεραστια φασολια με κατι συννεφα που πηγαινε προς τα πανω, ετσι αμεσως ειχαν αρχισει να πηγαινουν κει.
-Νατσου μην τρεχεις!!! Του ελεγε η Λουσι, αλλα εκεινος ηταν ανυπομονετικός, δεν την ακουγε. Ετσι οταν ειχαν φτασει στην φασολια τοτε αρχισαν να την ανεβαίνουν. Σε λιγα λεπτα την ανεβηκαν και τοτε εφτασαν στο επομενο επιπεδο του νησιου αυτου. Μολις ειχαν φτασει εκει τοτε αρχισαν να βλεπουν μπροστα ενα σορο χρυσο.
-Γιου χου, βρηκαμε τον θυσαυρο Λουσι!!! Ειπε καθως καθως εβλεπε τον χρυσο με μια χαρα στην ψυχή του, δεν ηταν ακριβως χρυσος, απλα η πολη αυτη ηταν χρηση. Αλλα τοτε στα ξαφνικα ειχαν αρχισει να βλεπουν εναν αντρα να ερχεται απο ψηλα.

-Huh ποιος εισαι εσυ??? Του ειπε με ενα σοβαρο υφος ο Νατσου μολις τον ειδε. Η Λουσι ειχε παει λιγα βηματα πισω επειδη ενιωσε τον κινδυνο.
-Μην κανεις ετσι, σε λιγο ολα θα τελειωσουν, ειμαι ο αρχηγος του στρατου. Σε λιγη ωρα θα ερθει ολος ο στολος επισης, δεν ξερω τι θελατε εδω περα αλλα σιγουρα δεν θα κανετε τιποτα! Του ειπε ο αντρας, εκεινος επισης φορουσε μια περικεφαλαια χρυση και μια πανοπλια επισης χρυση.
-Ετσι νομιζεις ε, εγω οχι και τοσο!! Του ειπε δυνατα και τοτε αμεσως πηγε να επιτεθει στον αντρα εκεινο. Αν δεν κανει κατι τοτε ο χρυσος που βλεπει μπροστα του δεν θα γινει δικος του, εδω ηρθε για περιπετεια οπου την ζει μολις τωρα. Θα ηθελε ομως να βγει επιτυχημενη και χωρις κανεναν νεκρο.
-Ελα τοτε, και αν κανεις κατι τρύπησε την μυτη μου ειπε  ενω εβγαλε το σπαθι του εξω.

Οι δυο αντρες σε λιγα λεπτα ειχαν συγκρουστει, ο Νατσου ειχε τυλιξει την γροθια του στην φωτια και ο αρχηγος του στρατου με το σπαθι του πηγε να του κανει επιθεση. Ετσι οπως ειχαν φτασει ο καθενας κοντα πηγε ο Νατσου να ριξει την φλογερη γροθια του, ο Γκαμπριελ ομως τοτε τον απεφυγε χαρης το μαντρα που ειχε. Το μαντρα με λιγα λογια ειναι το kenbunshoku haki που εχουν οι πειρατες και ολοι οι αλλοι κατω στην μπλε θαλασσα. Ο Νατσου για αρχη νομιζε πως ηταν απλα καλος, οτι ειχε καλα reflexes δηλαδη. Ετσι πηγε να του δωσει αλλη μια επιθεση, μολις το εκανε τοτε ο Γκαμπριελ τον ειχε αποφυγει παλι και πηγε να του κανει επιθεση με το σπαθι του. Ο Νατσου τοτε χαμωγελασε λιγο.
-Δεν ποιανει αυτο, καθως ειμαι φωτια ειπε με ενα πλατυ χαμογελο στο προσωπο του, ειχε αφησει να περασει η επιθεση του απο μεσα. Ο Γκαμπριελ ειχε καταλαβει πως ο Νατσου ηταν τοτε λογκια της φωτιας, ετσι επρεπε να παρει δραστικα μερα. Αφου η επιθεση του Γκαμπριελ ειχε περασει απο μεσα του τοτε ο Νατσου χωρις να χασει κανενα δευτερο πηγε να του δωσει μια φλογερη γροθια, ομως οχι απλη. Ειχε βαλει στην γροθια του και χακι καθως δεν ειχε να κανει με καποιον αδυναμο οπως πολεμουσε πριν, ετσι μολις εγινε τοτε η φλογα του ειχε γινει μαυρη και επειτα πηγε να του δωσει μια γροθια στην κοιλια. Ο Γκαμπριελ στην αρχη δεν καταλαβε την κινηση του Νατσου αλλα ηξερε πως ηταν καταστροφικη χαρης το μαντρα.

Ετσι στα γρηγορα πηγε λιγα βηματα πιο πισω για να τον αποφυγει. Οταν ειχε παει τοτε επρεπε να σκεφτει κατι αλλο, μεχρι να ερθει ο στρατος θα πρεπει να τον καθυστερήσει, μετα ολα θα ειναι στο τσεπακι τους.
Καθως ομως σκεφτοταν ο Γκαμπριελ τοτε στα ξαφνικα ειχαν αρχισει να ακουγονται φωνες, νομιζε πως ηταν ο στρατος του αλλα ηταν καπως νωρις για να ερθει. Ετσι προσπαθουσε να δει και αυτο που ειδε δεν ηταν αυτο που νομιζε.
-Γκρει κανεις πολυ αργα για να πας! Ακουστηκε μια γυναίκεια φωνη, ηταν της Ερζα. Μολις το ακουσε αυτο ο Νατσου τοτε καταλαβε πως ηταν οι δικοι του.
-Ηρθαν! Ειπε με ενα χαμογελο ο Νατσου καθως κοιταξε την Λουσι, η Λουσι συμφωνησε μαζι της. Ετσι σε ενα λεπτο πανω σε αυτο το μερος, στην πολη την χρυσή τωρα πια υπηρχαν ολοι οι White Scarf Pirates! Μολις τους ειδες ο Γκαμπριελ τοτε δεν μπορεσε να κανει τιποτε αλλο παρα να γελασει. Ηταν 6 ατομα και ο στρατος τους ηταν 300 μελη! Δεν θα μπορεσουν να κανουν κατι το τρελο μπροστα σε εναν αριθμο σαν και αυτον!

-Τι χαζοι που ειστε, νομιζετε μπορειτε να τα βαλετε με 300 στρατιωτες!!!! Του ειπε ενω αρχισε παλι να τρεχει προς τον Νατσου ο Γκαμπριελ. Τοτε ο Νατσου ειχε βγαλει φωτια απο τα ποδια και εκτοξευτηκε προς τον Γκαμπριελ.
-Σου ειπα, εγω δεν το νομιζω, μπορουμε να νικησουμε! Του ειπε ενω το χερι του και το σπαθι του Γκαμπριελ ειχαν συγκρουστει, ο Νατσου το χερι του ειχε γινει φωτια αλλα δεν σημαινε πως μπορουσε το σπαθι του Γκαμπριελ να περασει απο μεσα του αν ο χρηστης δεν το θελησει.
-Καλα τοτε, περιμενε να δεις την μοιρα σου! Καθως του ελεγε αυτο τοτε στα ξαφνικα ειχαν αρχισει να ακουνε κατι θορυβοι, οχι οπως πριν ομως που ειχαν εμφανιστει οι πειρατες, η Ερζα οπου ειχε μιλησει και ο Νατσου την καταλαβε. Ηταν εντελως διαφορετικο. Αυτη την φορα ακουγοντουσαν πολυ βαρια πατηματα να ερχονται. Οι πειρατες με τον Γκαμπριελ σε ολη την διαρκεια που πολεμουσαν στην χρηση πολη ειχαν μετακινηθει πιο κατω, ειχαν παει στην πολη και πολεμουσαν, καθως εκει που ηταν πριν ηταν η αρχη του επιπεδου. Εκει περα ο Νατσου ειχε παει να επιτεθει παλι στον Γκαμπριελ και του ειχε κανει επιθεση με μια γροθια. Ο Γκαμπριελ ομως τον ειχε αποφυγει, τοτε η Λουσι ειχε αρχισει να καταλαβαινει λιγο πως τον αποφευγει τοσο πολυ ο Γκαμπριελ. Ετσι διχως αλλη σκεψη εκανε νοημα στον Νατσου να ερθει μια στα γρηγορα να του πει κατι. Εκεινος ομως δεν μπορουσε να παει.
-Νατσου ελα εδω σου λεω, ειναι αναγκη!!! Του ελεγε, εκεινος ομως δεν γινοταν να παει, ο αλλος του εκανε επιθεσεις ενα σορο.