[Τέλος- Αποστολή-Φρούτο] Διπλός πράκτορας, καταδότης ή Marine;

Ο Kenzo από την χρονική στιγμή της μάχης μέχρι και εκείνην την μέρα έβραζε στο ζουμί του. Είχε επιλέξει πλευρά, το Ναυτικό. Το πρόβλημα όμως ήταν το πως θα αποχωρούσε από τους υπόλοιπους και πως θα έπαιρνε το φρούτο. Αν έφευγε την ώρα της μάχης στην παραλία και πήγαινε με τους Marines, θα έχανε το φρούτο. Αν έφευγε οποιαδήποτε στιγμή μέσα σε εκείνες τις 3 μέρες, ακόμα και με το φρούτο, θα έπρεπε να κοιτάξει κατάματα τον Rafael, τον Jinger, τον Τallin και τους άλλους και ένοιωθε οτι δεν μπορούσε. Είχε βαθιά μέσα του και ενοχές και τύψεις και στεναχώρια για την απόφαση του. Ειδικά για τον Rafael που του ήταν κάτι σαν ο καλύτερος φίλος στο νησί τα τελευταία χρόνια. Επομένως ό,τι ήταν να κάνει θα το έκανε αφότου αποχωρούσε το στράτευμα την ίδια μέρα. Ο ίδιος είχε ζητήσει από τον Jinger να μείνει στο χωριό ως ο μόνος γιατρός (μιας και ο Rafael ανυπομονούσε να πολεμήσει) και για να προσέχει το Φρούτο. Ο Jinger το επέτρεψε μιας και νόμιζε ότι ο Kenzo ήταν υπερβολικά φοβισμένος για να πολεμήσει.

-Πάμε λοιπόν να πολεμήσουμε για την αξιοπρέπεια και την τιμή και για τους νεκρούς των Nefelim Pirates, των Επαναστατών και των κατοίκων του Terra, Reva και Backalley! Καλή μας τύχη!
Ο Τallin ήταν λακωνικός και μεστός. Όπως ακριβώς χρειαζόταν. Ο Kenzo που είχε βγει λίγο έξω να τους δει, φώναξε στον Rafael
-Να προσέχεις Raf! Εκείνος του χαμογέλασε και έσφιξε τους μυς του χεριού του σηκώνοντας το ελαφρά υπονοώντας ότι ήταν δυνατός και δεν θα είχε πρόβλημα.
Μόλις έφυγαν, ο Kenzo επικεντρώθηκε στον στόχο του που ήταν να φάει το Φρούτο και να τρέξει ως την πόλη του Lyneel. Μπήκε ξανά στο ιατρείο του και κοίταξε τους δύο άλλους που το πρόσεχαν μαζί του. Ήταν ένας 50άρης από το Reva και ένας ακόμα 40άρης Επαναστάτης με χτυπημένο πόδι.
"Ευκολάκι... Ας πιάσω δουλειά!" Σκέφτηκε και επεξεργάστηκε ένα σχέδιο για να τους εξοντώσει αθόρυβα και να φάει το Φρούτο...

Στα δεξιά, ο 50άρης συζητούσε μαζί με έναν απ'τους δύο ασθενείς για την επανάσταση που είχε γίνει πριν χρόνια και που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο του Πρίγκιπα Jasper. O 40άρης επαναστάτης με το χτυπημένο πόδι καθόταν στην καρέκλα του γραφείου κοιτώντας έξω απ'το παράθυρο, έχοντας όμως το σπαθί του στα δεξιά. Ο Kenzo πήγε στην τουαλέτα και έκανε την ανάγκη του προκαλώντας όσο πιο πολύ θόρυβο μπορούσε για να το καταλάβουν. Όταν τελείωσε, δεν τράβηξε το καζανάκι αλλά φώναξε.
-Γιατί δεν λειτουργεί το καζανάκι; Ξέρει κανείς απο καζανάκια; Θεώρησε ότι το πιο πιθανό ήταν να έρθει ο 40άρης ως πιο νέος και πρόθυμος.
-Έρχομαι εγώ κάτσε... Υδραυλικός είμαι! φώναξε ο 50άρης κάνοντας νόημα στον ασθενή να τον περιμένει. Έφτασε στην τουαλέτα όπου ο Κenzo του έκανε χώρο για να πλησιάσει την λεκάνη. Την στιγμή που έσκυβε και άπλωνε τα χέρια του ο Kenzo είχε αρπάξει ήδη ένα μαρμάρινο πλακάκι και του το είχε κοπανήσει στο κρανίο.
-Shine
-Α! φώναξε καθώς σωριαζόταν στο έδαφος.

Το πρόβλημα για τον Kenzo ήταν ότι εν τέλει είχαν έρθει και οι δύο. Συγκεκριμένα είχε σηκωθεί πρώτος ο μισό-κουτσός 40άρης, και μετά τον πρόλαβε και τον προσπέρασε ο άλλος. Έτσι, ο Επαναστάτης παρακολούθησε τον Kenzo να επιτίθεται στον γέρο.
-Kenzo;
-Συγγνώμη... Χρειάζομαι αυτό το φρούτο...
Κατευθείαν ο Kenzo έτρεξε κατά πάνω του ενώ εκείνος έσπευσε να επιστρέψει στο γραφείο για να πάρει το σπαθί του. Ο Kenzo του πέταξε το μάρμαρο αλλά αστόχησε οπότε είχε μονάχα τα χέρια του. Δυστυχώς για εκείνον δεν πρόλαβε τον 40άρη με αποτέλεσμα να βρεθεί υπό την απειλή του σπαθιού του. Τότε ήταν που θυμήθηκε τα λόγια του Gary: "Δεν έχει σημασία το σπαθί από μόνο του. Το θέμα είναι πως κινείσαι και τί χημεία έχεις με το όπλο σου. Ας είναι τάβλα κρεββατιού, καλαμάκι του φραπέ ή οδοντογλυφίδα!" Έτσι λοιπόν άρπαξε τον μεταλλικό "καλόγερο" με τον οποίο συγκρατείται ο ορός ψηλά και στράφηκε προς τον 40άρη.
-Δεν ντρέπεσαι λίγο;
-Όχι...Θέλω το Φρούτο και θα το πάρω!!!

Οι δύο τους σύγκρούστηκαν κρατώντας σπαθί και καλόγερο αλλά ο Kenzo δεν είχε σοβαρό μειονέκτημα γιατί κρατούσε πολύ καλά το όπλο του. Στην σύγκρουση αυτή περισσότερη δύναμη είχε ο αντίπαλος του Kenzo αλλά ο νεαρός είχε την ευφυία και την πονηριά. Κλώτσησε λοιπόν το τραυματισμένο πόδι του Επαναστάτη με αποτέλεσμα να τον κάνει να αφήσει το σπαθί στο έδαφος και να γονατίσει κάτω. Ο Kenzo στάθηκε απο πάνω του και τον κοίταξε βλοσσυρά.
-Στάθηκες εμπόδιο στον δρόμο μου. Νομίζεις οτι θα σε λυπηθώ καθόλου; Με δύναμη πάτησε το πόδι του Επαναστάτη κάνοντας τον να σφαδάζει από τους πόνους ενώ ταυτόχρονα του έκλεισε το στόμα και του κράτησε το σαγόνι για να μην τον δαγκώσει.
-Hie hie hie... Τον πέταξε με βία στο πάτωμα και άρπαξε το σπαθί του. Με μία απότομη, του τραυμάτισε και το άλλο πόδι .

Με το πλάι του ματιού του είδε οτι ο ξύπνιος ασθενής είχε σηκωθεί απ'το κρεββάτι του και κατευθυνόταν προς τα έξω μάλλον για να ειδοποιήσει κάποιον. Ο Kenzo άφησε τον Επαναστάτη και έμπηξε το σπαθί του στην πλάτη του ασθενή ψιθυρίζοντας "Shine". Mετά επανέλαβε την ίδια σαδιστική και χαιρέκακη "ευχή" στον άλλο ασθενή που ακόμα κοιμόταν. Όταν εν τέλει στράφηκε προς τον Επαναστάτη, τον είδε να έρπεται προς την αποθήκη και να ανοίγει το ντουλαπάκι. Ο Κenzo γούρλωσε τα μάτια υπό τον φόβο ότι θα έχανε το φρούτο και έτρεξε προς το μέρος του. Ο Επαναστάτης γνωρίζοντας ότι θα πεθάνει, θέλησε να στερήσει την χαρά απ'τον Kenzo. Πρόλαβε να ανοίξει το σάκο και άρπαξε το φρούτο. Το πλησίασε στο πρόσωπο του και άνοιξε το στόμα. Λίγο πριν γευτεί το Φρούτο με την γλώσσα, το σπαθί του Kenzo τρυπούσε το σαγόνι του και διαπερνούσε το κεφάλι... Το "shine" δεν έλειψε ούτε σε αυτόν τον θάνατο...

Λίγα λεπτά αργότερα ο Kenzo έτρεχε στο δάσος του Lyneel μέσα στο σκοτάδι ενώ ταυτόχρονα είχε αρχίσει να βρέχει. Η ώρα είχε πάει 11.30 και ο Kenzo μόλις είχε προσπεράσει τον στρατό που θα αντιμετώπιζε τους Marines. Το δεύτερο μέρος της επανάστασης είχε ήδη ξεκινήσει και παρά την καταρρακτώδη βροχή ο ήχος απο σπαθιά και σφαίρες διαχεόταν μέσα στο δάσος απτόητος. Σταδιακά όμως, όσο ο Kenzo απομακρυνόταν απ'το σημείο που διεξαγόταν η μάχη, τόσο και οι ήχοι αυτοί χάνονταν για πάντα... Το Lyneel είχε αρχίσει να φαίνεται σε απόσταση ενός χιλιομέτρου περίπου. Αφού πλησίασε ακόμα πιο πολύ στην πόλη του Lyneel και πριν βγει απ'το δάσος, σταμάτησε.Ο Kenzo ήθελε ένα λεπτό να συνειδητοποιήσει τι είχε κάνει. Είχε σκοτώσει 4 άτομα μέσα στο ιατρείο του, είχε κατασπαράξει λαίμαργα το μωβ φρούτο, είχε βγάλει ένα παραλήρημα, στους δύο φύλακες που είχαν μείνει στο Terra, περί της ανάγκης να βοηθήσει στην μάχη και άρα να του επιτρέψουν να φύγει. Πλέον βρισκόταν στο σκοτεινό δάσος και κάτω απ'την βροχή. Λαχάνιαζε και κοίταζε την πόλη της οποίας τα φώτα έκαναν τα μάτια του να λαμπιρίζουν.

Πήρε μία βαθιά ανάσα και η μυρωδιά του βρεγμένου χώματος αλλά και των πεύκων, των βελανιδιών και των κυπαρισσιών γέμισε την μύτη του. Σκέφτηκε ποια ακριβώς θα ήταν τα βήματα του στην συνέχεια. Παρακολουθώντας τον κάποιος μπορεί να νόμιζε ότι θα μετάνοιωνε και θα επέστρεφε πίσω.
-Τα έχω πάει περίφημα. Μου έχει μείνει το finale! ψιθύρισε και συνέχισε να τρέχει.
Έφτασε στα όρια της πόλης όπου τον εντόπισαν δύο Marines. Τον στόχευσαν και του ζήτησαν να σταματήσει. Εκείνος τους εξήγησε ότι ήταν Marine και ότι είχε αποστολή να παρακολουθεί τα τεκταινόμενα στο Terra και ότι είχε κάτι πολύ σημαντικό να πει. Εκείνοι αφού επικοινώνησαν μέσω den den mushi με κάποιον, τον άφησαν να εισέλθει. Ο Kenzo λοιπόν κατευθύνθηκε προς την αίθουσα εκδηλώσεων του παλατιού. Οι δρόμοι ήταν αρκετά άδειοι αφού μάλλον οι περισσότεροι κάτοικοι είχαν συγκεντρωθεί για την μεγάλη Γιορτή του Αψεντιού.

Καθώς πλησίαζε τρέχοντας, άρχισε να ακούει φασαρία τόσο απο την πολυκοσμία όσο και απο μικρόφωνο που κάποιος κράταγε  για να απασχολεί και διασκεδάζει το κοινό. Σε ένα σπίτι με σταύλο στα αριστερά είδε πεταμένο ένα σακί που είχε κάποιον αγροτικό ρόλο. Πέρασε από κει και τον άρπαξε. Στρίβοντας στον τελικό δρόμο, είδε το κτήριο της αίθουσας εκδηλώσεων που ήταν έξω ακριβώς από το παλάτι του Βασιλιά. Το κτήριο αυτό είχε ένα μεγάλο ρολόι τοίχου το οποίο έλεγε 23.43 . Ο Kenzo επιτάχυνε και η οχλοβοή ακουγόταν ολοένα και πιο δυνατή. Καθώς πλησίαζε, είδε έναν άντρα να έρχεται απ'την αντίθετη κατεύθυνση, δηλαδή προς το μέρος του. Ήταν ο Larry.
-Kenzo; Που στο διάολο ήσουν; Σου έδωσα το den den mushi για έναν συγκεκριμένο λόγ-
-Δεν έχουμε χρόνο! Τον διέκοψε χωρίς να σταματήσει να τρέχει. Πρέπει να ανέβω πάνω και να πάρω το μικρόφωνο! Κάτι πολύ σημαντικό πρόκειται να γίνει! Έλα μαζί μου και στο μεταξύ κάλεσε στο den den mushi όσους κανουν περιπολία στα όρια της πόλης να έρθουν στην έπαυλη! Ο Kenzo τον προσπέρασε και συνέχισε να τρέχει. Το σώμα του δεν άντεχε άλλο, αλλά έπρεπε να συνεχίσει. Το finale θα ήταν δικό του. O Larry τον ακολούθησε και κάλεσε την περιπολία όπως του είπε.

Oι Marines ήξεραν οτι τα πράγματα κυλούσαν υπερβολικά ομαλά. Περίμεναν ότι κάτι θα συνέβαινε εκείνη την μέρα και για αυτό είχαν τοποθετήσει το 15% της δύναμης τους στην έπαυλη, το 20% να περιφρουρεί την πόλη και το 65% έτοιμο για μάχη η οποία μαινόταν μέσα στο δάσος. Ο Captain Fendor βρισκόταν επίσης στο δάσος.

O Larry και ο Kenzo λοιπόν έτρεξαν προς το κτήριο με τον πρώτο να δίνει διαταγές από δω και απο κει.
-Καντε στην άκρη! Επείγον! Ναύτες ανοίξτε δρόμο! Γρήγορα!
Ένας μικροπανικός είχε προκληθεί καθώς ο Larry και ο Kenzo χώθηκαν μέσα στο πλήθος με σκοπό να μπουν μέσα στο κτήριο. Ο Larry έχοντας χάσει την επικοινωνία με τον Kenzo δεν ήξερε αν ήταν με το μέρος τους ή αν υποστήριζε τους επαναστάτες επομένως τον ακολουθούσε για να τον ελέγχει.