Rough Start - For a Marine? (Φρούτο-Τέλος)

Last edited by Roni on Fri Oct 02, 2015 3:47 am; edited 2 times in total

Άνοιξα τα μάτια μου και κοίταξα τους τρεις άντρες, ήταν όλοι τους στο έδαφος και μικρές λιμνούλες από το αίμα τους είχαν ήδη αρχίσει να σχηματίζονται. Το χέρι μου έτρεμε όπως πάντα από τότε που μου είχε κόψει το δάχτυλο εκείνο το σκυλί. Το δεξί μου χέρι από την άλλη ήταν σταθερό και κρατούσε σφιχτά το κατάνα μου που έσταζε σιγά σιγά, χαμογέλασα. Ήμουν χαρούμενος με τον εαυτό μου αν και δεν θυμόμουν πως έγινε αυτό που είχε γίνει..
Τα στενά του Lyneel ήταν πάντα έτσι, σκοτεινά, υγρά και επικύνδινα... Έγυρα πίσω και ακούμπησα στον τοίχο, δεν βιαζόμουν να φύγω ή να κρυφτώ. Κανένας δεν θα μας αναζητούσε άλλωστε τέτοια ώρα, κανένας δεν ήταν τόσο χαζός να περπατάει ζητώντας την λεπίδα βραδιάτικα. Έφερα όσα περισσότερα μπορούσα στο μυαλό μου για να καταλάβω τι είχε συμβεί, το κεφάλι μου έσταζε ακόμα αίμα από ένα χτύπημα μάλλον...
Έφερα το χέρι μου ψηλα και εψαξα το γνωστο σημειο που το κρανιο μου εκανε λακουβα, αυτο που παλιά παραλίγο να με σκοτώσει πλέον μου εδινε την δυνατότητα να διαβάζω τους αντιπάλους μου σαν βιβλία.

Last edited by Roni on Fri Oct 02, 2015 2:28 am; edited 1 time in total

Τς, αν δεν ήταν αυτό δεν ξέρω τι θα έκανα... Τέλος παντων, αυτοί δεν φαίνεται πως θα πάνε και πουθενά...! μονολογησα.
Έπιασα ενα κομμάτι απο τα ρούχα του ενός και καθάρησα την λεπίδα του κατάνα μου, ύστερα έσκισα ενα αλλο καθαρό κομμάτι και το εδεσα στην πληγή μου για να σταματήσει το αίμα.
Οι τρεις αντρες είχαν έρθει σε αντιπαραθεση μαζι μου σε ενα σκοτεινό μπαρ του Lyneel, φαίνεται δεν τους άρεσαν τα μπλε μάτια μου και ήθελαν να μου τα βγάλουν... Είχα αρχισεί πλέον να συνηθίζω, η ζωή στις φτωχογειτονιές του Lyneel είχε τις δυσκολίες της.. Ιδίως αν όπως λένε και πολλοί.. "Έχεις καλά μάτια.. Ο φθόνος, η κλεψιά και ο σκοτωμός έδιναν και έπερναν εδώ πέρα..
Πφφ, τώρα δεν βλέπω να έχετε πρόβλημα μαζί μου. Ζεχαχα, καλό θα ήταν να αντεχατε λιγο ακόμα.. Πάνω που είχα αρχίσει να περνάω καλά..
Χαζολογησα τρεκλιζοντας και κίνησα για να φύγω απο το σκοτεινό σοκάκι. Οι πρώτες ακτίνες του ήλιου είχαν κάνει την εμφάνιση τους και εγω βρισκόμουν ήδη στον δρόμο του γυρισμού.
Ένιωθα το κεφαλι μου βαρυ από το χτύπημα που είχα δεχτεί και η όραση μου είχε αρχίσει να θαμπώνει σιγά σιγά.. Με τα πολλά κατάφερα να φτάσω στην μικρή παράγκα στην εξω περιοχή της πόλης και ξάπλωσα σχεδόν σαν κούτσουρο.. Τα μάτια μου βάρυναν αμέσως σχεδόν, οι αισθήσεις μου έφυγαν και το δωμάτιο σκοτείνιασε δίχως να το καταλάβω..

Last edited by Roni on Fri Oct 02, 2015 2:27 am; edited 1 time in total

Τι θα γίνει θα σηκωθείς;
Άκουσα μέσα στον ύπνο μου και λίγα δευτερόλεπτα μετά νερό έπεσε στο πρόσωπο μου. Πετάχτηκα όρθιος και κοίταξα γύρω μου, ο Κi βρισκόταν εκεί...
Τι θες πάλι γερο-ξεκούτη..? Γιατί με ενοχλείς; Είχα δύσκολο βράδυ...
Το βλέπω... Έχεις τα μαύρα σου τα χάλια... Το κεφάλι σου είναι γεμάτο αίματα, πάλι σε μπελάδες είχες μπει; Υποτίθεται πως σήμερα θα έκανες την εγραφή σου στο Ναυτικό.. Αντι να ετοιμάζεσαι, εσύ αποφάσισες να βγεις χθες, να μεθύσεις και να μπεις σε μπελάδες με κάποιον μεθύστακα...
Για την ακρίβεια... Ήταν τρεις..! Απάντησα βαριεστημένα και ένας ακόμα κουβάς νερό έπεσε πάνω μου..!
Σήκω και πλύσου. Πρέπει να πας στο λιμάνι, πως θα σε δει έτσι ο Daigin? Μέθυσε... Τίποτα δεν έμαθες πια? Μετανιώνω την ώρα και την στιγμή που σε μάζεψα από εκείνα τα χιονισμένα σοκάκια... Είπε τσαντισμένα αλλά ήξερα πως δεν το εννοούσε... Ο Ki ήταν ο πατέρας μου, ή μάλλον ο θετός μου πατέρας. Οι γονείς μου είχαν πεθάνει σε μια από τις πολλές επιδρομές των πειρατών στο νησί μας... Ο Ki με είχε βρει και με μεγάλωσε σαν παιδί του, μου έμαθε να αγαπώ το Ναυτικό και μου έμαθε να πολεμάω σαν σωστός Μαρίν.

Last edited by Roni on Fri Oct 02, 2015 2:27 am; edited 1 time in total

Σηκώθηκα και καθαρίστηκα. Το αίμα ευτυχώς είχε σταματήσει να τρέχει και δεν δυσκολεύτηκα ιδιαίτερα να καθαρείσω την πληγή. Έβαλα καθαρα ρούχα και βγήκα από το σπίτι. Είδα τον Ki να κάθετε στην αυλή και να κοιτάει την πόλη που απλωνόταν μπροστά μας.. Ήταν χαμένος στις σκέψεις του.
Φεύγω. Ήρθε ο καιρός που περίμενες... Από σήμερα.. Θα είμαι ένας Μαρίν.
Δίχως να με κοιτάξει χαμογέλασε, ήξερα τι σκεφτόταν μετά από τόσα που είχαμε περάσει μαζί. Μπορεί η δική του καριέρα ως Ναυτικός να είχε λάβει τέλος αρκετό καιρό πριν, αλλά η δική μου μόλις θα ξεκινούσε..
Γύρισα την πλάτη μου και έκανα να φύγω όταν η φωνή του με σταμάτησε για λίγο.
Να προσέχεις μικρέ.. Και να είσαι περήφανος.
Χαμογέλασα και συνέχισα τον δρόμο μου. Το κατάνα του πατέρα μου, ήταν δεμένο στην μέση μου και το χέρι μου κρατούσε την λαβή του. Το φορούσα πάντα πάνω μου πριν βγω στον έξω κόσμο, ακόμα και αν είχα μεγαλώσει με τον Ki και μου είχε μάθει πως να προστατεύω τον εαυτό μου, πάντα ένιωθα πιο σίγουρος όταν είχα μαζί μου αυτό το κατάνα. Κατέβηκα τον λόφο και μπήκα μέσα στο δάσος για να κόψω δρόμο, έτσι μερικά μόνο λεπτά αργότερα βρισκόμουν ήδη πολύ κοντά στο λιμάνι και την βάση του Commodore Daigin.

Έφτασα μπροστά στην επιβλητική πύλη της βάσης, κοντοστάθηκα για λίγο και κοίταζα γύρω μου. Λίγος κόσμος είχε μαζευτεί για να γραφτεί στις τάξεις των Μαρίν. Ωστόσο αυτοί που ήταν ήδη γραμμένοι έκαναν τις πρωινές τους εκπαιδεύσεις υπό την επίβλεψη του ίδιου του Daigin.
Άνοιξα το βήμα μου και έφτασα στα γραφεία των εγγραφών. Ο μαρίν που καθόταν εκεί σήκωσε το κεφάλι του και με κοίταξε.
Νέο αίμα εε; Εμπρός λοιπόν, μην αργείς. Συμπλήρωσε το όνομα σου και βάλε μια υπογραφή εδώ... Μετά θα περάσετε κάποια τεστ και αν περάσετε, θα καταταγείτε.
Έκανα αυτό που μου είπε και σχεδόν μισή ώρα αργότερα βρέθηκα να περιμένω καθισμένος σε έναν πάγκο παρέα με καμιά δεκαριά ακόμα νεοσύλλεκτους.
Μπροστά μου, οι Μαρίν που είχαν ήδη καταταγεί τελείωναν την εκπαίδευση σιγά σιγά. Πολλοί από αυτούς μας έριχναν κλεφτές ματιές, άλλοι με ενθουσιασμό και άλλοι με κάτι άλλο που δεν ήξερα τι ήταν.
Ο Daigin τους μίλησε μετά το τέλος της εκπαίδευσης και ύστερα γύρισε και κίνησε προς το γραφείο του. Οι άντρες περίμεναν μέχρι που ο Commodore έφυγε από το οπτικό τους πεδίο και ύστερα διαλύθηκαν σε ομάδες και άρχισαν να μαζεύουν τα πράγματα τους για να πάει ο καθένας στην υπηρεσία του.

Last edited by Roni on Fri Oct 02, 2015 2:26 am; edited 1 time in total

Μπα μπα! Κοιτάξτε τι έχουμε εδώ... Νεούδια.. Καμιά δεκαριά από δαύτα, καιρός ήταν κάποιος να καθαρίζει εδώ μέσα... Εσύ χοντρέ σε βλέπω να περνάς αρκετή ώρα στις τουαλέτες...! Θα καλοπεράσεις θα καλοπεράσεις... Είπε ένας από τους Μαρίν που μόλις είχαν τελειώσει την εκπαίδευση τους, οι φίλοι του γύρω γέλασαν και όλοι μαζί βάλθηκαν να πειράζουν τους υπόλοιπους νέους. Αρκετοί μαζεύτηκαν φοβισμένα, άλλοι εναντιώθηκαν για λίγο αλλά δεν το συνέχισαν από εκεί και πέρα. Εγώ πάλι συνέχισα να κάθομαι ήσυχα στην γωνία μου και κοιτούσα την λαβή του σπαθιού μου όταν δυστυχώς ασχολήθηκαν και μαζί μου.
Εσύ εκεί.. Στην γωνία, γιατί δεν μιλάς. Θεωρείς τον εαυτό σου καλύτερο από εμάς; Σου μιλάω, εσύ με βρωμόσπαθο... Καλά θα κάνεις να απαντάς όταν σου μιλάνε οι ανωτεροι...
Την φωνή του ακολούθησε μια κραυγή πόνου καθώς το κατάνα μου έσκισε το πρόσωπο του. Έκανε μερικά βήματα πίσω και έπεσε στο έδαφος. Ευθύς αμέσως οι υπόλοιποι μαρίν σήκωσαν τα όπλα τους.
Μπορείς να λες ότι θέλεις για εμένα. Όμως αυτό το σπαθί δεν θα το ξαναπιάσεις στο στόμα σου. Φώναξα καθώς με ακινητοποιούσαν ήδη οι υπόλοιποι. Μου έδεσαν χέρια και πόδια και με οδήγησαν απευθείας στα μπουντρούμια.

Οι ώρες περνούσαν αργά και βασανιστικά μέχρι που επιτέλους ένα φως φάνηκε να με πλησιάζει. Τα σιδερένια κάγκελα του κελιού μου έλαμψαν σιγά σιγά καθώς το φως ερχόταν όλο και πιο κοντά.
Καιρός να σηκωθείς μικρέ. Τσακίσου και έλα εδώ, θα πας να δεις τον Commodore Daigin. Εκείνος θα αποφασίσει για την μοίρα σου.. Δηλαδή έχεις σχεδόν πεθάνει ήδη..
Καιρός ήταν να γνωρίσω το μελλοντικό μου αφεντικό.. Λοιπόν; Ορίστε τα χέρια μου, μπορείς να με δέσεις. Αρκεί να μου φέρετε το σπαθί μου.
Το σπαθί σου κατασχέθηκε. Παραλίγο να σκοτώσεις έναν από τους καλύτερους Μαρίν της βάσης μας. Δεν νομίζω να θέλεις και να σου το επιστρέψουμε. Θα δικαστείς και κριθείς ένοχος. Η αγχώνη είναι για σένα, όχι το ένδοξο σήμα του Ναυτικού. Είπε ο Μαρίν καθώς περνούσε και πάλι τις χειροπέδες στους καρπούς μου. Ύστερα με έσπρωξε για να προχωρήσω και ακολούθησε από πίσω κρατώντας το όπλο του στραμμένο στην πλάτη μου.
Ανεβήκαμε τα πέτρινα σκαλιά του μπουντρουμιού και συνεχίσαμε να περπατάμε στον υγρό και σκοτεινό διάδρομο. Άλλη μια σκάλα μας περίμενε στην άλλη μεριά του διαδρόμου. Ανεβήκαμε και εκείνη και επιτέλους βγήκαμε στο προαύλιο.

Είχε πλέον φτάσει αργά το απόγευμα, όλοι οι μαρίν ήταν παραταγμένοι στο προαύλιο. Μπροστά μπροστά μπορούσα να διακρίνω τους υπόλοιπους δέκα νεοσύλλεκτους. Είχαν ήδη ντυθεί στα μπλε και καθόντουσαν προσοχή μαζί με όλους τους άλλους Μαρίν.
Ο Ναύτης που με οδηγούσε μου έκανε νόημα να σταματήσω και ύστερα έκατσε και εκείνος προσοχή. Τότε ήταν που πρόσεξα πως ο Daigin ήταν ήδη εκεί και με κοιτούσε. Ύψωσα το ανάστημα μου και τον κοίταξα όσο πιο περήφανα μπορούσα. Αν ο Ki μάθαινε τι είχε συμβεί, ήμουν σίγουρος πως θα έμπαινε στην βάση απλά και μόνο για να με σκοτώσει.
Εσύ λοιπόν είσαι ο νέος που έκανε όλη αυτή την φασαρία. Τι έχεις να πεις για τον εαυτό σου? Είπε ο Commodore Daigin με βαριά φωνή.
Δεν επιτρέπω σε κανέναν να μιλάει άσχημα για το κατάνα μου. Ήταν του πατέρα μου, πέθανε πολεμώντας πειρατές για να προστατέψει αυτό το νησί. Απαιτώ να μου το επιστρέψετε.
Ζεχαχαχα, δεν νομίζεις πως είσαι σε λάθος θέση για να έχεις και απαιτήσεις. Ξέρεις σε ποιον μιλάς; Είμαι Commodore των Μαρίν. Εσύ τι είσαι; Ένα απόβρασμα που επιτέθηκε σε έναν από τους άντρες μου, θα έπρεπε να σε σκοτώσω εδώ και τώρα για παραδειγματισμό. Κανένας δεν θα μου έλεγε κάτι..
Γύρισα το βλέμμα μου και κοίταξα γύρω μου. Δεν είχα τρόπο να ξεφύγω από αυτό.. Αυτή την φορά η οξυθυμία μου με είχε βάλει σε μεγάλους μπελάδες.

Αλλά δεν θα το κάνω. Θα κάνω κάτι άλλο έναντι αυτού. Θα σε αφήσω να δοκιμάσεις την τύχη σου. Θα πολεμήσεις με Riko, αν νικήσεις τότε θα έχεις μια ευκαιρία να βγεις ζωντανός, πιο δυνατός και θα είσαι πλέον υπό τις διαταγές μου ως μαρίν. Αν όμως χάσεις τότε θα χάσεις και την ζωή σου.
Το κοίταζα σαστισμένος. Δεν μπορούσα να καταλαβω τι εννοούσε πάντως δεν μπορεί να μην μιλούσε σοβαρά. Πολλοί από τους μαρίν γέλασαν με τον διοικητή τους ενώ δυο άλλοι ήρθαν και με πήραν σηκωτό για να με πάνε στο μέρος που θα μαχόμουν για το μέλλον μου.
Που με πάτε; Δεν έχω λόγο να πολεμήσω με κανέναν, η διαμάχη με έβαλε στην θέση που βρίσκομαι. Δεν πρόκειται να πολεμήσω κάποιον άλλο.
Δεν έχεις και πολλές επιλογές.. Δεν το καταλαβαίνεις, ή θα καταφέρεις να μπεις στις τάξεις μας ή θα πεθάνεις. Δεν έπρεπε να τραβήξεις το σπαθί σου εξαρχής, πλέον καλά θα κάνεις να μπορείς να κόψεις κιόλας. Είπε χαιρέκακα ένας από τους μαρίν.
Μου έλυσαν τα χέρια και με πέταξαν μέσα σε ένα μεγάλο κλουβί. Κοίταξα βιαστικά γύρω μου αλλά δεν είδα τον "Riko" που έλεγε ο Daigin.
Ωστόσο πλήθος από Μαρίν είχε μαζευτεί γύρω μου και ετοιμαζόταν να απολαύσει την μεγάλη μάχη...

Εγώ θα κοίταζα πίσω μου αν ήμουν στην θέση σου. Ακούσα την φωνή του Daigin και ακριβώς την ίδια στιγμή ένιωσα την καυτή ανάσα του στον σβέρκο μου. Γύρισα και είδα δυο σειρές κοφτερά δόντια να έρχονται προς το μέρος μου. Άπλωσα τα χέρια μου δίχως να το καλοσκεφτώ και τον έπιασα από τον λαιμό. Ο Riko ήταν ένας τεράστιος σκύλος έτοιμος για φόνο. Το ένα του μάτι ήταν βγαλμένο ενώ το σώμα του είχε ουκ ολίγες ουλές πάνω του. Μερικές από εκείνες ήταν ακόμα φρέσκες.
Σήκωσα το πόδι μου και τον κλώτσησα δυνατά στα πλευρά, φάνηκε να πονάει ελαφρώς αλλά δεν πτοήθηκε για να με αφήσει να προετοιμαστώ για την επόμενη επίθεση του. Εν αντιθέση τα σαγόνια του ανοιγόκλειναν βίαια, ζητούσαν να σπάσουν τον λαιμό μου στα δύο.
Άλλη μια κλωτσιά, αυτή την φορά στην κοιλιά και το ζώο έκανε λίγο πίσω για να μπορέσει να επιτεθεί και πάλι. Πετάχτηκα όρθιος και ετοιμάστηκα να το σταματήσω όπως μπορούσα. Έτρεξε και πάλι προς το μέρος μου, πήδηξε στον αέρα και στόχευσε το πρόσωπο μου. Έβαλα το δεξί μου χέρι μπροστά και δέχτηκα το δάγκωμα. Το αίμα μου πετάχτηκε παντού και έβαψε τα σαγόνια του κόκκινα. Είδα κάτι να λαμπυρίζει στο έδαφος, κάποιος μου είχε πετάξει ένα μαχαίρι. Έσκυψα και το άρπαξα ενώ το ζώο μασούσε ακόμα τον βραχίωνα μου. Δίχως να σκέφτομαι τον πόνο, κράτησα γερά το μαχαίρι και άρχισα να το μπήγω δυνατά στην κοιλιά του σκύλου. Εκείνο έβγαλε φωνές πόνου και με ελευθέρωσε αλλά δεν σταμάτησα. Όρμηξα πάνω του και συνέχισα να το μαχαιρώνω, ξανά και ξανά και ξάνα. Μέχρι που στράγγιξε κάθε σταγόνα αίματος που είχε μέσα του.

» [Τέλος- Αποστολή-Φρούτο] Διπλός πράκτορας, καταδότης ή Marine;
» [Τέλος-Ειδικότητα] A new start
» Start of the Quest [Τέλος] [Διεγραμένος Χαρακτήρας]
» [ΤΕΛΟΣ-Aποστολή] Back to Loguetown for my mission!.. A new start[New Arc] [Διεγραμένος Χαρακτήρας]
» [Τελος-Φρουτο] A Little Vacation