Chapter II: Rank Up & Mission [Τέλος-Αποστολή]

Η πόρτα πίσω μας άνοιξε διάπλατα και πέντε άντρες εμφανίστηκαν στο μπαρ. Μας κοίταξαν και ύστερα κοίταξαν τον μπάρμαν.
Τι νομίζετε πως κάνετε στον Max?
Aαα! Ώστε το όνομα σου είναι Max! Είδες, δεν ήταν και τόσο δύσκολο να το πεις, θα μπορούσες να έχεις ακόμα το μάτι και το δάχτυλο σου..
Shin. Αυτοί οι άντρες είναι οπλισμένοι, μπορείς να σοβαρευτείς?
Derden νομίζω πως δεν καταλαβαίνεις τι θα πει εντολή. Βουλωσέ το!
Oi! Σας ρώτησα τι κάνετε στον Max. Άντρες, φάτε τους και τους δυο.
Δεν θα στο πρότεινα αυτό. Αν θέλεις να κρατήσεις την ζωή σου καλύτερα να κάτσεις εκεί που είσαι και να μου δώσεις τις απαντήσεις που θέλω.
Νομίζεις πως θα μου δώσεις εντολές καθίκι; Ανήκω στην συμμορία του Joe. Θα σε κάνω κομμάτια.
Joe? Ώστε αυτός ευθύνεται για τις εξαφανίσεις στο νησί. Επιτέλους να και κάτι που αξίζει να μάθω.
ΕΙΝΑΙ ΜΑΡΙΝ DERIK.!!!! Ούρλιαξε ο μπάρμαν και από τα νεύρα μου του κάρφωσα το δόρυ μου στον λαιμό και τον άκουσα να πεθαίνει πάνω στην λεπίδα μου. Οι πέντε άντρες μας επιτεθηκαν ευθύς αμέσως, ο Derden σηκώθηκε για να πολεμήσει όμως εγώ ένιωθα περίιεργα χαρούμενος με τον θάνατο που μόλις είχα κάνει.
"Κάντο. Ελευθέρωσε με!" Ακούστηκε μια φωνή στο κεφάλι μου. Κοίταξα γύρω μου, έβλεπα δυο από τους άντρες να τρέχουν προς το μέρος μου. Πήγαιναν πολύ αργά, ένιωθα σαν να είμαι ζαλισμένος. Και τότε την ξανά άκουσα!
"ΚΑΝΤΟ!!!" Φώναξε μέσα στο κεφάλι μου και έξι κόκκινα και γυαλιστερά πλοκάμια πετάχτηκαν από την πλάτη μου. Κοίταξα τους πέντε άντρες και τον Derden, αρκούσε αυτό για να το οδηγήσω πάνω τους. Τους άκουσα να φωνάζουν καθώς τους διαπερνούσαν την καρδία σαν δόρυ. Τέσσερις πέθαναν, ο Derden και ένας ακόμα από τους άντρες έζησαν οριακά.

Ώστε άξιζε όντως εκείνη η ταλαιπωρία. Μονολόγησα καθώς κοιτούσα τα πράγματα που έβγαιναν από την πλάτη μου να πετάνε αριστερα και δεξία με κάθε μου σκέψη. Αναρωτήθηκα αν μπορούσα να τους αλλάξω μορφή και σκληρότητα. Κοίταξα ένα και αμέσως έγινε μυτερό και σκληρό σαν σίδερο. Το οδήγησα απευθείας πάνω στον Derden. Δεν πρόλαβε να βγάλει άχνα καθώς διαπερνούσε το κρανίο του. Το τράβηξα πάλι πίσω και το κουφάρι του έπεσε στο έδαφος.
Αυτός ο άντρας ήταν δικός σου. Τι ακριβώς κάνεις; είπε αχνά ο άντρας μπροστά μου.
Πέθανε πολεμώντας εσάς. Δεν έχω σκοπό να αφήσω κάποιον να μάθει για τις δυνάμεις μου. Τουλάχιστον όχι ακόμα. Και τώρα λέγε. Αν δεν θέλεις να έχεις την ίδια τύχη. Ποιος κρύβεται πίσω από όλα αυτά?

Ο σακατεμένος άντρας το σκέφτηκε και μου ομολόγησε όλες τις δραστηριότητες του Joe και της συμμορίας του. Τα κατέγραψα όλα στο μπλοκάκι μου. Το ποιος τους πλήρωνε, που πήγαιναν τους κρατούμενους και που τα πτώματα καθώς την επόμενη αποστολή τους που ήταν το ίδιο βράδυ. Το μόνο που μου έμενε τώρα ήταν να τους πιάσω στα πράσα και να τους συλλάβω.

Πιστεύω πως οφείλω να σε ευχαριστήσω για την συνεργασία σου. Φυσικά όπως σου είπα, θα αμοιφθείς για αυτό. Πως σου φαίνονται οι διακοπές από το έγκλημα και τα κυνηγητά; Μπορώ να σου προσφέρω μόνιμες διακοπές... Αναφώνησα καθώς ένα από τα πλοκάμια σηκωνόταν στον αέρα. Άλλαξα την μορφή του, το έκανα πιο χοντρό και όχι τόσο μυτερό.
Ο άτυχος άντρας ψέλισε κάτι για να με πείσει αλλά δεν μπορούσα να τον ακούσω κάτω από τον ήχο που έκαναν τα κόκκαλα του καθώς τα έσπαγα από τοίχο σε τοίχο.

Πέθανε σχετικά σύντομα αλλά από το σώμα του δεν είχα παραμείνει κάτι για να αναγνωριστεί. Το κεφάλι του έμοιαζε με χτυπημένο κρέας, κανένα χαρακτηριστικό του δεν είχε απομείνει. Κοίταξα και πάλι όλο χαρά τα κομμάτια μυών που έμοιαζαν με πλοκάμια που πετάγονταί από την πλάτη μου. Τόσο κόκκινα, τόσο όμορφα. Μπορούσα να νιώσω την χαρά μέχρι βαθειά μέσα μου, ήμουν βέβαιος πλέον πως ήμουν φτιαγμένος για να ξεβρομίσω αυτόν τον κόσμο. Αλλά πρώτα έπρεπε να έχω τον ανάλογο βαθμό. Απενεργοποίησα τις δυνάμεις μου και τα κόκκινα πλοκάμια μπήκαν και πάλι μέσα στο σώμα μου. Έπιασα το μικρό den den mushi που είχα για να επικοινωνώ με την υπόλοιπη ομάδα μου και τους κάλεσα για να συναντηθούμε στο μέρος που είχαμε πει.

Η ώρα είχε περάσει λίγο και ήδη βρισκόμουν πάνω στον μικρό λοφίσκο στα βόρια του νησιού όταν είδα τους άντρες μου να φτάνουν από διαφορετικές ο καθένας πλευρές. Με κοίταξαν και είδαν τα ρούχα μου που ήταν γεμάτα αίματα.
Ο Derden πέθανε ωστόσο μάθαμε πληροφορίες για να πιάσουμε τους υπαίτιους. Τους είπα. Τους εξήγησα αναλυτικά τι είχα μαθει και καταστρώσαμε το σχέδιο. Θα πιάναμε την συμμορία πριν φτάσει στον στόχο της. Κανένας δεν γνώριζε για την είσοδο μας στο νησί οπότε θα ήταν εύκολη υπόθεση.

Ξεκινήσαμε για το σημείο που είχαμε ορίσει, μας πήρε περίπου μισή ώρα να φτάσουμε κρατώντας παράλληλα και τις ανάλογες προφυλάξεις. Πιάσαμε τις θέσεις μας και περιμέναμε για περίπου δυο ώρες. Είχα τις αμφιβολίες μου ωστόσο αποδείχτηκε πως ο ληστής που βασάνισα μου είχε δώσει σωστές πληροφορίες και έτσι ακόμα μισή ωρα αργότερα εμφανίστηκε ένα μικρό γκρουπ των δέκα ατόμων, ήταν πλήρως οπλισμένοι ωστόσο δεν φαίνονταν να είχαν κάποια στρατιωτική εκπαίδευση.. Θα ήταν εύκολος στοχος.

Τους αφήσαμε να πλησιάσουν στην απόσταση που θέλαμε και επιτεθήκαμε. Οι άντρες πανικοβλήθηκαν και άρχισαν να πυροβολούν αριστερά και δεξία σκοτώνοντας έτσι δυο από τους δικούς τους. Οι υπόλοιποι αν και με αρκετά χτυπήματα, πιάστηκαν ζωντανοί και τους ασφαλίσαμε επιτυχώς.
Ποιος από εσάς είναι ο Joe? Ρώτησα και ένας ψηλός σχετικά άντρας με μούσια και αρκετά μυώδες σώμα γύρισε και με κοίταξε. Ήμουν σίγουρος πως είχα πιασει τα σωστά άτομα. Διέταξα τους άντρες μου να τους οδηγήσουν στο πλοίο μας.

Οι κρατούμενοι μας είχαν φορτωθεί και ήταν έτοιμοι για να τους πάμε στην πιο κοντίνη μας βάση. Κάλεσα τους άντρες στο κατάστρωμα για να γιορτάσουμε την πρώτη μας νίκη. Το ποτό ήταν άφθονο, όλοι έβαλαν να πιουν και αφού τσουγκρήσαμε το κατέβαν κάτω με λαιμαργία..
Χαμογέλασα. Ήξερα πως δεν έπρεπε να πιω. Το είχα δηλητηριάσει άλλωστε.. Ένας ένας οι άντρες μου άρχισαν να πέφτουν κάτω στο κατάστρωμα του πλοίου μου. Γνώριζα πολύ καλά πως δεν θα μπορούσα να προχωρήσω αρκετά με τέτοιους ακολούθους. Έπρεπε να γινει αυτό για να γίνει και αλλαγή στα άτομα που είχα γύρω μου.

Άλλωστε, η ιστορία: "πολέμησαν με τους ληστές και σκοτώθηκαν στην μάχη αλλά μονο ο Ensign Shin Kirikaya κατάφερε όχι μόνο να γλυτώσει αλλά και να πιάσει την συμμορία με κίνδυνο της ζωής του." Θα γινόταν πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες μόλις το ανέφερα στους ανωτέρους μου.
Πέταξα τα πτώματα τους στην θάλασσα και κίνησα για την πιο κοντινή βάση. Ωστόσο έμενε κάτι ακόμα... Η ιστορία μου έπρεπε να γίνει πιστευτή. Ενεργοποίησα το φρούτο μου και δημιούργησα ένα μυτερό πλοκάμι. Το πέρασα με δύναμη από τα δεξιά μου πλευρά. Το σώμα μου λύγισε και το αίμα μου πετάχτηκε στην θάλασσα και την έκανε λίγο κόκκινη. Κάλυψα την πληγή με ένα πανί και απενεργοποίησα το φρούτο μου. Τώρα ήμουν έτοιμος για να παραδώσω τους παρανόμους και να πάρω τα ανάλογα εύσημα.

Όνομα χαρακτήρα: Shin Kirikaya

P.o.M. Points: 12

Belli: 40.000 + 15.000

Τυχόν παρατηρήσεις: Ο χαρακτηρας σου δεν ξερω οσο περισσοτερο διαβαζω για τον χαρακτηρα σου τοσο πιο πονηρος και αιμοβορος γινεται, νιωθω πως πηγε στο επομενο βημα στην δολοφονια με το φρουτο που εχει παρει. Του ταιριαζει απολυτα. Ανυπομονω τι αλλα μπορεις να κανεις με εκεινο. Επισης μακαρι μην αλλαξεις στρατοπαιδα γιατι το στυλ που εχει σαν μαριν ειναι πολυ ωραιο! Η ιστορια ηταν καλη, λιγα ποστ αλλα ωραια κατα τα αλλα.

Η αποστολη ειναι επιτυχης

» (Τελος-Αποστολη)Chapter 1: Homesick
» (Τελος-Αποστολη)Chapter 1: Build A Wall
» (Τελος-Αποστολη) Chapter 1: Lethal Weapon 2017
» (Τελος-αποστολη) Chapter 2: [The Witch Arc} Boiling Point
» (Τέλος-αποστολή)Chapter 2: {The Witch Arc} Good and Evil