(Τελος) Prologue: Ο ψίθυρος

Subject: (Τελος) Prologue: Ο ψίθυρος Mon Aug 07, 2017 11:12 pm

Στην προηγούμενη Ιστορία- περίληψη:

Οι πρώτες πρωινές ακτίνες του ήλιου έκαναν την εμφάνιση τους, και φώτισαν ένα μικρο δωμάτιο ενος εμπορικού πλοίου, που έκανε το ταξίδι του στην θάλασσα του north blue. Το φως χτύπησε το πρόσωπο μου, αυτό αυτόματα μου έδωσε το σημάδι ότι η νύχτα είχε μόλις περάσει. Από το κατάστρωμα του πλοίο μπορούσα να ακούσω έναν ελαφρύ χτύπημα, ένας ήχος που δύσκολα θα μπορούσε να προσέξει κάποιος. Έτσι ετοιμάστηκα για να αποχωρήσω από το δωμάτιο και να απολαύσω την θαλασσινή αύρα. Διάλεξα ένα ελαφρύ μαύρο φόρεμα καθώς είχε αρκετή ζέστη την συγκεκριμένη εποχή και επίσης πήρα μαζί μου το σημειωματάριο και μια πένα με μαύρο μελάνι,διότι η πένα εκείνη και οι λευκές σελίδες ήταν ο μόνος τρόπος που θα μπορούσα να επικοινωνήσω με τον οποιοδήποτε. Από πολύ μικρή ηλικία δεν είχα την δυνατότητα να μιλήσω και να εκφράσω με λόγια τα συναισθήματα μου και τις σκέψεις μου. Κάτι που με τα χρόνια είχα αρχίσει να το συνηθίζω όμως ήταν ένα πρόβλημα τις ζωής μου στο οποίο έπρεπε να βρω άμεσα λύση

Subject: Re: (Τελος) Prologue: Ο ψίθυρος Tue Aug 08, 2017 1:06 am

Το μικρό πλοίο χαραζε την πορεία του μέσα στα κύματα, με αποτέλεσμα να γέρνει αρκετές φορές απότομα δεξιά και αριστερά, αυτό είχε ως αποτέλεσμα να χάσω μερικές φορές τον βηματισμό μου. Βέβαια δεν μου ήταν αρκετά δύσκολο να κρατήσω σταθερά την ισορροπία μου. Μετά από μερικά λεπτά βρέθηκα στο κατάστρωμα, το ελαφρύ δυτικό αεράκι χτύπησε τα μαλλιά και το πρόσωπο μου και ήταν ιδιαίτερα ευχάριστο. Στην πλώρη του πλοίου στεκόταν ο μικρός Jay συνταξιδιώτης μου για χρόνια. Παρατήρησα το πρόσωπο του και είδα μια θλιμμένη έκφραση στο βλέμμα του, το οποίο είχε καρφωθεί στον ορίζοντα.Τον άγγιξα απαλά στην πλάτη για να του κάνω γνωστή την παρουσία μου, εκείνος γύρισε για με κοιτάξει, και εκείνη την στιγμή το πρόσωπο του έλαμψε από χαρά.
-καλημέρα Alice, μάλλον σε ξύπνησε ο θόρυβος που έκανα..
Κουνησα αρνητικά το κεφάλι μου, πήρα την πένα μου έγραψα και του έδειξα την απάντηση μου
-Όχι μην ανησυχείς δεν με ενόχλησε.... Αλλά τι έκανες?
-Έκανα εξάσκηση στο σημάδι μου με το τόξο όμως απέτυχα παταγωδώς..
Είπε και μου έδειξε τον στόχο που είχε κρεμάσει χαμηλά στο καταρτι.

Subject: Re: (Τελος) Prologue: Ο ψίθυρος Tue Aug 08, 2017 1:41 pm

Η αλήθεια ήταν ότι δεν είχε μεγάλη επιτυχία, τα περισσότερα βέλη του είτε δεν είχαν πετυχημένο τον στόχο η είχαν πετύχει τα άκρα του. Το κόκκινο κέντρο του δεν το είχε αγγίξει τίποτα. Το βλέμμα μου καρφώθηκε στο τόξο που ήταν παρατημένο στο πάτωμα. Εκείνη την στιγμή έκανα την κίνηση και πήρα το τόξο με το αριστερό μου χέρι, με το δεξί μου χέρι πήρα ένα βέλος που ήταν καρφομενω στο κατάστρωμα. Ακούμπησα την άκρη του βέλους στην χορδή του μικρού τόξου και πήρα μια βαθιά ανάσα. Τότε ένιωσα το άνεμο να αλλάζει πορεία και να κινείτε νότια. Η περιφερειακή μου όραση άρχισε να μαζεύει και να συγκεντρώνει στο κόκκινο κεντρικό στόχο. Έτσι απελευθέρωσα το βέλος και την ανάσα μου την ίδια στιγμή. Το βέλος με ένα δυνατό κτύπημα καρφώθηκε στο κέντρο αλλά είχα χάσει ελάχιστα εκατοστά προς τα πάνω. Όμως ήταν μια πολύ ικανοποιητική βολή. Τι ίδια στιγμή άκουσα μια κραυγή ενθουσιασμού από τον μικρό Jay, η οποία έσπασε την συγκέντρωση μου και ταυτόχρονα με τάραξε λίγο.

Subject: Re: (Τελος) Prologue: Ο ψίθυρος Tue Aug 08, 2017 1:58 pm

-Έχεις πολύ καλό σημάδι αδερφούλα... Πως το κατάφερες με την πρώτη βολή.?
Εκεινη την στιγμή του χαμογέλασα και του έδωσα το τόξο του, με το που το πήρε στα χέρια του, άρχισα να γράφω μερικές οδηγίες στο σημειοματαριο μου και του τις έδειξα ακριβώς την επόμενη στιγμή..
-Να συγκεντρώσω το βλέμμα μου στον στόχο... Να προσέξω τον άνεμο?... Περιφερειακή όραση?... Ειιιι αυτό φαίνεται δύσκολο..
Τότε του χάρισα ένα χαμόγελο για άλλη μια φορά και κούνησα αρνητικά το κεφάλι μου. Ήξερα πολύ καλά ότι με αρκετή προπόνηση θα καταφέρει και αυτός το ίδιο αποτέλεσμα, ίσως δεν έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του. Όλα αυτά ήθελα κάθε μέρα να του τα εκφράσω με λόγια όμως έπρεπε για άλλη μια φορά να προβώ στης σελίδες μου για του δώσω να καταλάβει..
-Alice κάνω προπόνηση κάθε μέρα και δεν βλέπω καμία βελτίωση και ο γέρος μου δεν με ενθαρρύνει καθόλου... Όλο λέει ότι έχει να κάνει με το ταλέντο που δεν έχω..
Είπε και ξαναγύρισε το ίδιο θλιμμένο βλέμμα προς τον ορίζοντα.. Για το μικρό της ηλικίας του είχε πολλά στο κεφάλι του και καταλαβαίνω τον λόγο που είναι στεναχωριμενος... Έτσι του άφησα ένα απαλό χάδι στην πλατύ και στάθηκα δίπλα του κοιτώντας τον πρωινό ορίζοντα

Subject: Re: (Τελος) Prologue: Ο ψίθυρος Tue Aug 08, 2017 5:08 pm

Οι ώρες περνούσαν καθώς το πλοίο άρχισε σταδιακά να αυξάνει την ταχύτητα του. Αυτό ήταν σημάδι ότι σύντομα θα βρισκόμασταν σε ένα νησί της north blue και σίγουρα θα ήθελα κάτι να σπάσει την μονοτονία της θάλασσας.Τα ταξίδια μας τα τελευταία χρόνια έχουν μικρήνει σε διάρκεια καθώς ο Layton έχει γνωστούς σχεδόν σε όλα τα νησιά και πάντα βρίσκει ευκαιρία να παρκάρει σε κάποιο νησί, για μπορέσει να πάρει η να πουλήσει εμπόρευμα. Σιγά-σιγά στον ορίζοντα άρχισε να αχνοφαίνεται ένα νησί το φως του ήλιο το χτυπούσε και έτσι από μακριά έλαμπε τόσο που φαίνονταν σαν ένα κομμάτι χρυσό στην μέση της θάλασσας.
-Χαχα~~ παιδιά μου φαίνεται ότι σύντομα θα είμαστε και πάλι στην sirakava...
Από πισο μας στο κατάστρωμα έρχονταν με αργό βήμα ο Layton ο άντρας που με μεγάλωσε σαν κόρη του.
-Προς τι ή κατεβασμένη μούρη μικρέ? Σε μάλωσε η Alice που δεν μπόρεσες να πετύχεις τον στόχο.. Χε χε..
Με το είπε αυτά τα λόγια στον Jay τον κοίταξα οργισμένη και του έδειξα τον στόχο πίσω του..
-αχα μπράβο μικρέ...
Είπε στον γιο του και ακούμπησε την παλάμη του στην κορυφή του κεφαλιού του Jay.. Ο μικρός με κοίταξε σαστησμενος εγώ το μόνο που έκανα ήταν να του κλείσω το μάτι.. Δεν χρειαζόταν ο πατέρας του να ξέρει πάντα την αλήθεια..

Subject: Re: (Τελος) Prologue: Ο ψίθυρος Tue Aug 08, 2017 5:22 pm

-Στην Sirakava γιορτάζουν τα γενέθλια του δημάρχου... Και θα τραβήξει πολύ κόσμο από τα γύρω νησιά. Είναι καλή ευκαιρία να ξεφορτωθώ ένα μεγάλο κομμάτι από το εμπόρευμα μας..
Το δήμαρχο της πόλης τον είχα γνωρίσει όταν ήμουν πολύ μικρή, οπότε δεν τον θυμάμαι καθαρά, όμως το όνομα του, Major Keynel έχει χαραχθει στο μυαλό μου. Επίσης θα ήθελα πολύ να ξαναδώ το κατάστημα της madame Rosa, με τα πανέμορφα φορέματα και τα τέλεια υφάσματα που είχε.
Το πλοίο πια είχε φτάσει ακόμα πιο κοντά στο νησί. Από κοντά μπορούσα να δω τα ψηλά βουνά στην ανατολική πλευρά του νησιού, και επίσης μπορούσα να ξεχωρίσω τα κεραμίδια στις ταράτσες τον σπιτιον. Η εικόνα αυτή και μόνο με έκανε να νιώθω σαν να γυρνούσα πίσω στην πατρίδα μου. Όμως αυτή η αίσθηση χάθηκε όταν προσπάθησα να θυμηθώ το σπίτι μου... Χωρίς κανένα αποτέλεσμα..
-Λοιπόν παιδιά μου ετοιμαστείτε σε λίγο πιάνουμε λιμάνι...

Subject: Re: (Τελος) Prologue: Ο ψίθυρος Tue Aug 08, 2017 5:36 pm

Τα λόγια του Layton έσπασαν τις σκέψεις μου και έτσι επέστρεψα στην καμπίνα μου, καθώς το πλοίο με σταθερό ρυθμό έφτανε στο λιμάνι του νησιού sirakava. Έτσι πήρα στον σάκο μου μερικές αλλάξιες ρούχα και όπως πάντα το σημειωματάριο και την πένα μου και ετοιμάστηκα για αποβίβαση. Το πλοίο μας έδεσε στο λιμάνι, και παντού γύρο μας ήταν όλα γιορτινά. Τα περισσότερα πλοία είχαν ανθοστόλιστει, και όλοι οι κάτοικοι του νησιού ήταν σε πολύ γρήγορους ρυθμούς. Καθώς κάθε σπίτι της πόλης στολίζεται για την νύχτα. Καθώς κατεβήκαμε από το λιμάνι και περπατούσαμε σιγά προς την πόλη, κάθε ένα μπαλκόνι ήταν στολισμένο με λουλούδια και σημαίες της πόλης..
-Το έχουν πάρει πολύ σοβαρά φέτος από ότι φαίνεται. Λοιπόν πρώτη μας στάση η Rosa, πρέπει να προμηθευτώ λίγο ύφασμα για της αγορές τον άλλον νησιον..
Με το που άκουσα τα λόγια του το πρόσωπο μου έλαμψε ανυπομονούσα την στιγμή που θα ξανά αντικρίζα εκείνο το πανέμορφο κατάστημα

Subject: Re: (Τελος) Prologue: Ο ψίθυρος Tue Aug 08, 2017 6:05 pm

Βρισκόμασταν πια μέσα στα στενά της πόλης όπου κάθε δρόμος και δρομάκι ήταν περιποιημένο μέχρι και στην μικρή λεπτομέρεια. Όλοι δρόμοι ήταν πλακόστρωτοι με άσπρα και μπλε πλακάκια και σε πολλά στενά υπήρχαν και διάφορα σχέδια. Σε ένα στενό είχαν σχεδιάσει ένα πλοίο, σε ένα άλλο ένα λουλούδι και κάθε στενό έκρυβε και μια εικαστικη έκπληξη για εμάς. Μετά από μερικά λεπτά είχαμε φτάσει στο κατάστημα, που από έξω είχε ένα πανέμορφο βιολετί χρώμα που σου τράβαγε αμέσως την προσοχή, τα παράθυρα ήταν στολισμένο με γαλάζιο γυαλί και πάνω τους είχαν σχέδια από τριαντάφυλλα. Έτσι ενθουσίασμενη έκανα ένα απότομο βήμα μπροστά και βρέθηκα στην ξύλινη δίφυλλη πόρτα. Ετσι με τα δύο μου χέρια άνοιξα την πόρτα και ήμουν ποια μέσα. Τα άρωματα του χώρου ήταν μεθυστικά, και τα χρώματα γύρο μου είχαν τραβήξει την προσοχή μου.
-Καλοσηρθ...
Μία πανέμορφη κυρία βρέθηκε μπροστά μου με μακρύ ξανθό μαλλί και καταπράσινα μάτια, τα οποία είχαν αρχίσει να με κοιτούν από την κορυφή ως τα νύχια, όταν μετά από λίγο τα βλέμματα μας συναντήθηκαν μου χάρισε ένα πανέμορφο χαμόγελο...
-Γλυκιά μου έχεις ένα τέλειο σώμα, θα μπορούσα να σε κανω διάσημο μοντέλο...
-Ας την Alice ήσυχη Rosa μην της γεμίζει τα μυαλά με τις χαζομάρες σου..
-Δεν είναι χαζομάρες γερό Layton είναι τέχνη... Για μισό... Layton?... Alice..? Ohoho~~ αυτή είναι η μικρή Alice ohoho πως περνάνε τα χρόνια.. Έχει γίνει μια πανέμορφη δεσποινίδα η μικρή..

Subject: Re: (Τελος) Prologue: Ο ψίθυρος Tue Aug 08, 2017 6:20 pm

-Ναι και έχει ένα τρομερό ταλέντο στο σημάδι.. Σκεφτόμουν να την βάλω να γίνει μέλος του ναυτικού σώματος..
-είσαι τρελός γέρο θα κάνεις αυτό το πανέμορφο κοριτσάκι μια δολοφόνο...
-Έχει το ταλέντο Rosa και καλό είναι να το αξιοποίησει..
-Και εγώ αυτό λέω άστη στα δικά μου χέρια και θα στην κάνω διάσημη σε όλες τις θάλασσες χωρίς να χηθει ούτε λίγο αίμα..
-Επίσης αυτό είναι δικιά της απόφαση εγώ μια επιλογή έδωσα σε εκείνη... Είναι στο χέρι της..
Η αλήθεια είναι ότι σκέφτομαι συχνά το μέλλον μου και τι να κάνω για αυτό. Όμως κάθε φορά που είμαι σε σκέψη το μυαλό μου προσπαθεί να γυρίσει στο παρελθόν. Ποια είναι η πατρίδα μου? Ποιοι είναι οι γονείς μου? Αυτές είναι ερωτήσεις που για χρόνια δεν είχα απάντηση και όλοι γύρο μου αποφεύγουν να το συζητήσουν μαζί μου.. Το πρόσωπο μου ποια είχε πέσει στα πατώματα, ήμουν σε βαθιά σκέψη και ταυτόχρονα δεν ήθελα οι άλλοι να μιλάνε για μένα.. Ήθελα να πάρω την πρωτοβουλία και να πω την δική μου άποψη όμως μου ήταν δύσκολο...
-Είδες την στεναχώρησες την μικρή με τις βλακιες σου..
-Αυτές τις μέρες πάντα είναι έτσι κάτι την τρώει μέσα της...
-ας τα αφήσουμε αυτά για τώρα ελάτε μέσα να σας προσφέρουν λίγο τσάι

Last edited by YokaiJester on Fri Aug 11, 2017 2:40 am; edited 1 time in total

Έτσι ακούσαμε την εντολή της και την ακολουθήσαμε στο πιο μέρος του καταστήματος. Μετά από μερικά λεπτά βρεθήκαμε σε ένα μια μαγευτική μικρή αυλή, η οποία από πρώτης όψης θα μπορούσε κάποιος να την περάσει για πίνακα. Γύρο μας υπήρχαν λουλούδια με διάφορα χρώματα και ήταν φυτεμένα σε σειρά ώστε να μοιάζουν σαν το ουράνιο τόξο, και όλα αυτά κάτω από τον καταγάλανο καλοκαιρινό ουρανό. Η madame Rosa μας οδήγησε στο κέντρο της αυλής όπου εκεί στεκόταν ένα γυάλινο τραπέζι και αυτό να το συνοδεύουν μερικές μεταλλικές καρέκλες αρκετές για να μας φιλοξενισουν.
Έτσι καθίσαμε στο τραπέζι και την ίδια στιγμή η madame κτύπησε τα δάκτυλα της και μια νεαρή πανικοβλυτη καμαριέρα εμφανίστηκε..
-σέρβιρε τους επισκέπτες μας τσάι γλυκιά μου... Επίσης από την καλή ποικιλία.. Είναι φίλοι..
-Μάλιστα madame..
Είπε η νεαρή κοπέλα και αξαφανιστηκε τόσο γρήγορα όπως ήρθε.
-Λοιπόν Layton δεν νομίζω να ήρθες τυχαία στο νησί μας.. Θα άκουσες σίγουρα για την μεγάλη γιορτή..
-Βέβαια οι πηγές μου δεν με απογοήτευουν ποτε.. Επίσης θα ήθελα να κανονίσουμε μια παραλαβή υφάσματος από την βιοτεχνία σου...
-Αυτό είναι το μόνο εύκολο.. Όμως...
Τότε η Rosa έφερε το πρόσωπο της πιο κοντά στον Layton.
-Εμένα με ανησυχεί η μικρή..

» (Τέλος) Prologue: Η κραυγή
» [Τέλος-Αποστολή] Στο Τέλος Ξυρίζουν Τον Γαμπρό
» {Αρχή}The Punisher Pirates:Το τέλος ενός ταξιδιού,η αρχή μιας νέας περιπέτειας {Τέλος}
» [Τέλος] Το τέλος είναι η μαγεία..
» [Τέλος] New War