(Τέλος) Prologue: Η κραυγή

Subject: (Τέλος) Prologue: Η κραυγή Fri Aug 11, 2017 5:21 pm

Η νύχτα είχε περάσει και ο ανατέλλοντος ήλιος έκανε την παρουσία του στην αχανή θάλασσα. Το πλοίο χαραζε την πορεία του προς το νησί micquoet. Όμως όπως όλα έδειχναν το γραφτώ ήταν να βρεθούν αλλού.
Στεκόμουν στην πρύμη του πλοίου και κοίταζα τον ορίζοντα και θαύμαζα την ανατολή. Η αλήθεια ήταν ότι δεν κοιμήθηκα καθόλου, η εικόνα του αοιδιαστικου εκείνου δημάρχου ερχόταν συνέχεια στο μυαλό μου. Με αποτέλεσμα να βλέπω εφιάλτες που διέκοψαν αρκετές φορές τον ύπνο μου.
Καθώς σκεφτόμουν όλα αυτά άνοιξα τον σάκο μου και για άλλη μια φορά κοίταξα το μυστήριο κουτί που μου δωθηκε ως δώρο. Κάτι μέσα μου με ωθουσε στο να το ανοίξω,όμως την ίδια στιγμή που τα δάκτυλα μου έκαναν την κίνηση να ανοίξουν το κουτί, την ίδια στιγμή σταματούσα.
Θα έπρεπε να περιμένω την κατάλληλη στιγμή, την στιγμή που πραγματικά θα κινδυνεύω για να το ανοίξω. Ίσως είναι κάτι μέσα μιας και μοναδικής χρήσης και δεν έπρεπε να το σπατάλησω έτσι. Έτσι το κουτί επέστρεψε στον σάκο και προσπάθησα να ηρεμήσω και να βγάλω από τις σκέψεις όσα έγιναν στην Sirakava.

Subject: Re: (Τέλος) Prologue: Η κραυγή Sat Aug 12, 2017 4:46 pm

Η αύρα της θάλασσας χτυπούσε απαλά τα μαλλιά μου, και τα χάδια που μου άφησε στο πρόσωπο με έκανα να ανατριχιάζω από ευχαρίστηση. Τότε από πίσω μου εμφανίστηκε ο μικρός Jay που έδειχνε να είχε μόλις ξυπνήσει από ένα βαθύ λήθαργο.
-Αlice πόσες ώρα κοιμόμουν...
Του απάντησα με το να του δείξω και τα δέκα μου δάκτυλα.
-Τόσο πολύ?... Εσύ όμως δεν κοιμήθηκες πολύ σε άκουσα το ξημέρωμα...
Τότε κατέβασα το κεφάλι, σαν να ήθελα να του ζητήσω συγχώρεση. Όπως ταυτόχρονα μου ξανά ήρθαν οι άσχημες σκέψεις τις νύχτας..
-Αν φοβάσαι τον κακό που σε πείραξε.. Μην ανησυχείς θα σε προστατέψω εγώ άμα σε ξανα πειράξει..
Τότε χάρισα στον μικρό ένα μεγάλο χαμόγελο και τον χαϊδεψα απαλά στα μαλλιά. Τις περισσότερες φορές εγώ τον προστατευα όταν ήταν νήπιο, όμως τώρα έχει γίνει πιο θαρραλέως και σε μερικά χρόνια θα γίνει ένας σωστός άνδρας.

Subject: Re: (Τέλος) Prologue: Η κραυγή Sat Aug 12, 2017 4:58 pm

Για άλλη μια φορά επέστρεψα το βλέμμα μου στον ορίζοντα. Όμως κάτι στην θάλασσα μου τράβηξε την προσοχή,έμοιαζε σαν ένα κομμάτι ξύλο. Αλλά κάτι υπήρχε πάνω του, καθώς το πλοίο συνέχιζε την πορεία του με χαμηλή ταχύτητα, η εικόνα γινόταν όλο και ποιο ξεκάθαρη. Ήταν ένας μαυρομαλλης άνδρας πάνω σε μια σανίδα.
Εκείνη την στιγμή με κινήσεις πανικού έδειξα στον Jay αυτό που είδα.
-είναι άνθρωπος στην θάλασσα πρέπει να τον βοηθήσουμε... Όμως δεν ξέρω καλό κολύμπι...
Εκείνη την στιγμή του έκανα νεύμα να σταματήσει. Κοίταξα γύρω μου στο κατάστρωμα και βρήκα κουλουριασμενο μερικά μέτρα σχοινί. Έτσι χωρίς δεύτερη σκέψη το έδεσα σφικτά στην μέση μου, εκείνη την στιγμή ο μικρός κατάλαβε τις προθέσεις μου.
-Σωστά... Θα κρατήσω εγώ το σχοινί...
Ο Jay για σίγουρια έδεσε και αυτός το σχοινί στην μέση του. Εγώ με ένα μακρύ άλμα και μια μεγάλη βουτιά κατέληξα μέσα στην θάλασσα μερικά μέτρα μακρυά από τον άνδρα. Έτσι ξεκίνησα να κολυμπώ με όλη μου την δύναμη, μέσα σε δευτερόλεπτα είχα φτάσει δίπλα του. Πήρα τα χέρια του και τα ακούμπησα στους ώμους μου.. Δεν ήταν η πιο σοφή κίνηση αλλά θα είχα αποτέλεσμα.

Subject: Re: (Τέλος) Prologue: Η κραυγή Sat Aug 12, 2017 5:13 pm

Έτσι καθώς επέπλεα μαζί με τον ανδρα πάνω μου, έκανα νεύμα στον μικρό να αρχίζει να τραβάει. Εκείνος ήταν αναίσθητος και έριχνε όλο του το βάρος πάνω μου, όμως μπορούσα να το αντέξω. Βοήθησα το έργο του Jay καθώς εγώ κολυμπούσα με δυσκολία προς το πλοίο. Μετά από μερικά λεπτά προσπάθεια είχα φτάσει στα τοιχώματα του εμπορικού. Έτσι άφησα τον ανδρα να πέσει από τους όμως μου και τον πήρα στην αγκαλιά μου. Εκείνο το σημείο ήταν το ποιο δύσκολο καθώς μπορούσα να ακούσω τον Jay ο οποίος είχε πάρει το δύσκολο έργο, να τραβήξει το βάρος και τον δύο μας. Πριν φτάσουμε στην κορυφή του πλοίου το σχοινί άρχισε να κόβεται από το βάρος. Έτσι πήρα την απόφαση μου. Έβαλα όλη μου την δύναμη και πέταξα τον ανδρα προς το πλοίο με ένα πλάγιο πέταμα. Την ίδια στιγμή όμως το σχοινί κόπηκε και ένιωσα τον υλιγγο της πτώση. Με μια απότομη στροφή προς το πλοίο κατάφερα να πιαστώ με τα χέρια μου στην κορυφή και με τα πόδια μου στο τοιχώματα καθώς το σχοινί έπεσε στην θάλασσα.

Subject: Re: (Τέλος) Prologue: Η κραυγή Sat Aug 12, 2017 5:40 pm

Πήρα μια βαθιά ανάσα ανακούφισης καθώς την ίδια στιγμή με την τελευταία σπιθαμή της δύναμης μου κατάφερα να ανέβω στο πλοίο. Τοτε παρουσιάστηκε και ο Layton τον οποίο σίγουρα θα ξύπνησε η φασαρία που κάναμε.
-Τι κάνατε εκεί τρελαθήκατε?
-συγνώμη μπαμπά αλλά θέλαμε να βοηθήσουμε...
Τότε κούνησα και εγώ το κεφάλι μου για να συμφωνήσω μαζί του.
-Η πράξη που κάνατε ήταν για καλό αλλά επικίνδυνη..
Καθώς ο έμπορος μιλούσε εγώ ακούμπησα τα δάκτυλα μου στον λαιμό του αγνώστου άνδρα για να δω αν είχε παλμού. Είχε παλμό όμως όλα έδειχναν ότι δεν έπαιρνε ανάσα. Το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να πιεσω το στήθος τού και να του δώσω το φιλί της ζωής. Έτσι καθώς τα χείλη μου πλησίαζαν τα δικά του τα μάτια του άνοιξαν απότομα. Ανασηκωθηκε αμέσως και άρχισε να φτύνει νερό. Από τον τρόμο μου πετάχτηκα μερικά μέτρα μακρυά του και έτρεξα πίσω από τον Layton.
O Άνδρας μετά από λίγο σηκώθηκε και μας κοίταξε όλους με τα γαλάζια μάτια του.
-Που είμαι..? Ποίοι είστε?
-Είσαι τυχερός νεαρέ τα παιδιά μου σε έσωσαν από σίγουρο θάνατο. Ονομάζομαι Layton και είμαι έμπορος.. Τι σου συνέβη και βρέθηκες μέσα στην θάλασσα?
-είμαι ψαράς από το Amino.. Ένα πειρατικό πλοίο μου έριξε με τα κανόνια του.. Μόνο αυτό θυμάμαι είμαι... Σας ευχαριστώ που με σώσατε.. Θα είμαι για πάντα ευγνώμον και θα σας το χρωστάω...
Ο άνδρας έπεσε στα πατώματα και υποκλίθηκε μπροστά. Τότε απότομα ο έμπορος πήγε δίπλα του και τον σήκωσε..
-Μην ευχαριστείς εμένα αλλά τον Jay και την Alice..
-Σας ευχαριστώ.. Ονομάζωμαι g.. g.. Gary.. Χαίρομαι για την γνωριμία.. Σας ευχαριστώ και πάλι.

Subject: Re: (Τέλος) Prologue: Η κραυγή Sat Aug 12, 2017 5:55 pm

-Το πρόβλημα όμως είναι πως θα σε επιστρέψουμε στην πατρίδα σου... Εμείς πάμε προς το micqueot..
-Κύριε αν δεν κάνω λάθος το νησί μου δεν είναι πολύ μακριά.. Επίσης όπως σας είπα κυκλοφορεί ένα πειρατικό πλήρωμα κοντά..
-Η αλήθεια είναι ότι χρειαζόμαστε λίγη ξεκούραση μετά αυτό... Και σίγουρα δεν θα ήθελα να πέσω σε πειρατές..
Για έναν περίεργο λόγο ο Gary καθώς μιλούσε με τον Layton έριχνε μερικές ματιές προς το μέρος μου. Έκανα το καλό και τον έσωσα όμως εκείνος αντιδρούσε περίεργα και η όλη παρουσία του με έκανε να νιώθω άβολα.
-Μπαμπα βλέπω ένα νησί από εδώ..
Φοναξε ο μικρός καθώς στον ορίζοντα φάνηκε ένα όμορφο κομμάτι γης.
-Αυτό είναι το νησί μου... Τελικά είχατε πάρει τον λάθος δρόμο κύριε..
-Μα πως εγώ δεν πέφτω ποτέ έξω σε αυτά..
Ο έμπορος φάνηκε πολύ σκεπτικός και ίσως και λίγο απογοητευμένος από την όλη κατάσταση..
-τέλος πάντων κάναμε το ένα καλο ας κάνουμε και το δεύτερο...
Τότε ο νεαρός ψαράς ήρθε προς το μέρος και πέρασε από δίπλα μου..
-Η οικογένεια σου κινδυνεύει Alice μπορούμε να σε βοηθήσουμε όταν φηγω από το πλοίο ακολούθησε με.
Εκείνη την στιγμή σταμάτησε και το μόνο που έκανε ήταν να με κοίτα επίμονα στα μάτια.

Subject: Re: (Τέλος) Prologue: Η κραυγή Sat Aug 12, 2017 10:53 pm

Τον κοιτούσα για μερικά δευτερόλεπτα στα μάτια αλλά ένιωθα ότι ήταν σαν ώρες. Ένιωθα ότι είχα πέσει στην παγίδα κάποιου ανώμαλους για άλλη μια φορά. Όμως η φωνή του ήταν τόσο πειστική που δεν μπορούσα να αρνηθώ. Το σώμα μου άρχισε να τρέμει και η θερμοκρασία μου ανέβαινε ταυτόχρονα.
Ήταν φόβος η μήπως κάτι που δεν είχα ξανανιώσει ποτέ. Ότι και αν ήταν δεν ένιωθα καθόλου άνετα απέναντι του. Έτσι απότομα έτρεξα τρομαγμένη προς την καμπίνα μου.
Όταν έφτασα στον προσωπικό μου χώρο άρχισα να παίρνω βαθιές ανάσες. Το μυαλό μου δεν ήταν θολό ποια έπρεπε να προειδοποίησω τον Layton, έτσι έκανα την κίνηση να πάρω το σημειωματάριο από τον σάκο μου. Όμως δεν ήταν εκεί. Εκείνος το πείρε?
Δεν δίστασα και αφαίρεσα από πάνω μου τα βρεγμένα μου ρούχα, και άλλαξα σε μια στεγνή ενδυμασία. Αστραπιαία έτρεξα προς το κατάστρωμα και πλησίασα τον έμπορο καθώς στο πρόσωπο μου υπήρχε μια έκφραση πανικού. Του έδειχνα συνέχεια μες την ταραχή τον παράξενο εκείνο άνδρα για να τον προειδοποίησω.
-Σε καταλαβαίνω φαίνεται περίεργος αλλά θα τον ξεφορτωθουμαι μόλις πιάσουμε λιμάνι.

Subject: Re: (Τέλος) Prologue: Η κραυγή Sat Aug 12, 2017 11:07 pm

Τα λόγια του με καθησυχασαν, και μπόρεσα να πάρω άλλη μια βαθιά ανάσα για να ηρεμήσω. Όμως τα λόγια του Gary μου τράβηξαν την περιέργεια, από τι να κινδυνεύουν οι άνθρωποι μου. Έτσι περπάτησα προς την πλώρη του πλοίου καθώς εκείνο πλησίαζε το νησί.
-Μην μπλέξεις τον έμπορο σε αυτό... Δεν θέλει να μάθεις την αλήθεια.. Εμείς θα σου πούμε τα πάντα δείξε μου λίγη εμπιστοσύνη..
Γύρισα απότομα και ήταν πίσω μου και στα χέρια του κρατούσε το σημειωματάριο μου. Το έδωσα ένα βλέμμα οργής.
-συγνώμη Alice αυτά είναι μέτρα ασφάλειας... Θα στο δώσω πίσω όταν έρθεις μαζί μου για ένα ποτό.. Όπως σου είπα... Απλά ακολούθησε με..
Τότε περπάτησε μακρυά μου και έκρυψε το σημειωματάριο στα ρούχα του. Μετά από λίγο έπιασε την κουβέντα με τον μικρό Jay ενώ το πλοίο έφτασε στο λιμάνι.
-συγνώμη κύριε Layton που έχω το θράσος αλλά.. Θα ήθελα να κάνω μια ξενάγηση στην Alice... Δεν θα αργήσουμε και θα την επιστρέψω σύντομα το υπόσχομαι..
Είπε ο Gary και έπεσε στα πόδια του Layton. Εκείνος με κοίταξε στα μάτια και περίμενε την απάντηση μου. Ήθελα τόσο πολύ να πω όχι... Όμως η περιέργεια μου κέρδισε και κούνησε διστακτικά το κεφάλι για να δεκτω την πρόταση του νεαρού..
-Ένα μόνο θα σου πώ... Άμα μάθω ότι της έκανες τίποτα είσαι νεκρός..
Του είπε καθώς την ίδια στιγμή τον είχε πιάσει από τα μαλλιά και τον κοιτούσε με οργή στα μάτια..
-Ναι.. Ναι.. Κύριε δεν έχω κακές προθέσεις.. Απλά θέλω να ευχαριστήσω την σωτήρα μου..

Subject: Re: (Τέλος) Prologue: Η κραυγή Sat Aug 12, 2017 11:21 pm

-Εντάξει μικρέ....
Του είπε και τον πέταξε μακρυά του, καθώς την ίδια στιγμή μου έκανε νεύμα να έρθω κοντά του. Το βλέμμα μου είχε πέσει στα πατώματα καθώς ένιωθα μεγάλη ντροπή για όλο το σκηνικό που μόλις συνέβη.
-Alice είσαι σίγουρη για αυτό.. Πριν λίγο τον έτρεμες..επισης που είναι το σημειωματάριο θέλω μια καθαρή απάντηση σε αυτό.
Εκείνη την στιγμή σαστησα για λίγο. Δεν ήξερα τι να του απαντήσω, όμως μετά από λίγο κούνησα το χέρι μου και του έδειξα την θάλασσα καθώς τα μάγουλα μου είχαν σίγουρα κοκκινίσει από την ντροπή που του έλεγα ψέματα...
-Χμμμ δεν πειράζει μικρή θα σου πάρω καινούργιο.. Απλά πρόσεχε με αυτόν.. Άμα γίνει κάτι ξέρεις να υπερασπιστείς τον εαυτό σου... Όμως τρέξε γρήγορα σε εμένα..
Τοτε δεκτικα όλα όσα μου είπε. Αν εκείνος ο άνδρας ήξερε την αλήθεια για μένα θα ήταν η μέρα που θα ήξερα ποιοι ήταν οι πραγματικοί μου γονείς, όμως σίγουρα οι κίνδυνοι καραδοκούν. Δεν μπορούσα να τον εμπιστευτώ στο έπακρο όμως ήθελα να μάθω.
Ποια το πλοίο είχε παρκάρει στο λιμάνι μιας περίεργης πόλης, η οποία δεν είχε δείγμα από πράσινο όλα ήταν τσιμεντένια και πλακόστρωτα. Όμως αυτό του έδινε μια ξεχωριστή εικόνα που λίγες φωνές είχα ξαναδεί. Τότε ο Gary με ένα άλμα κατέβηκε από το πλοίο και πάτησε το πλακόστρωτο λιμάνι, το ίδιο ακριβός έκανα και εγώ.

Subject: Re: (Τέλος) Prologue: Η κραυγή Sat Aug 12, 2017 11:34 pm

Έτσι αφού πρώτα δώσαμε τους χαιρετισμούς μας στην οικογένεια μου, πήραμε τον δρόμο προς την πόλη. Το μόνο που έκανα ήταν να ακολουθώ από πίσω και με μερικά μέτρα απόσταση εκείνον τον άνδρα. Δεν τον εμπιστεύομουν καθόλου όμως ήθελα να μάθω όσα ήξερε για μένα. Καθώς αρχίσαμε να περπατάμε μέσα στα πλακόστρωτα στενά εκείνης της γκρίζας πόλης, μια άγνωστη φιγούρα πετάχτηκε μπροστά μάς. Φορούσε έναν καφέ μανδύα, και το πρόσωπο του ήταν κρυμμένο από μια κουκούλα. Όμως το σωματοτυπο του έμοιαζε γυναικείο.
-Όλα καλά δεκτηκε...
Είπε ο Gary και η μανδυοφορουσα φιγούρα άρχισε να περπατά δίπλα του. Όμως το περπάτημα του ήταν περίεργο, αρκετές φορές μου φαινόταν σαν να έκανε αλματάκια.
-Σε αυτό το σημείο θέλω να σου πω το πραγματικό μου όνομα...
Τότε σταμάτησε περπάτησε κοντά μου κοιταξε γύρω του και μου είπε..
-Gilbert Morrow... Τιμή μου δεσποινίς Onizuka...
Onizuka? Πρώτη φορά είχα ακούσει αυτό το όνομα, μήπως ήταν το επίθετο μου? Αυτό που δεν ήξερα ποτέ?
Το μόνο που έκανα ήταν να σκυψω το κεφάλι μου για να δεκτω την γνωριμία. Επίσης ήμουν σχεδόν σίγουρη ότι μας είχε πει ψεύτικο όνομα και τώρα το επιβεβαιώσε.

» (Τελος) Prologue: Ο ψίθυρος
» [Τέλος-Αποστολή] Στο Τέλος Ξυρίζουν Τον Γαμπρό
» {Αρχή}The Punisher Pirates:Το τέλος ενός ταξιδιού,η αρχή μιας νέας περιπέτειας {Τέλος}
» [Τέλος] Το τέλος είναι η μαγεία..
» [Τέλος] New War