Τέλος-Φρούτο] Πρώτη μάχη με χρήστη Φρούτου

Ήταν φανερό ότι ο Bloody μονολογούσε γιατί παρότι απευθυνόταν στους πειρατές, κανένας τους δεν τον καταλάβαινε. Τώρα τελείωνε και η δική τους υπομονή. Όσο παράφρων κι αν ήταν ο νεαρός αυτός, δεν τον έβαζαν στα μάτια τους σαν σοβαρή απειλή.
-Εφόσον το ζητάς μόνος σου, θα σου κάνουμε την χάρη.
Ο Bloody λύθηκε στα γέλια. Κυριολεκτικά έσφιξε το στομάχι του και διπλώθηκε από το “αστείο”. Η αντίδραση αυτή θα είχε άσχημα αποτελέσματα, όμως οι πειρατές σκίρτησαν στις θέσεις τους κι έσφιξαν τις λαβές των όπλων τους. Κάτι άλλαζε στην όψη του νεαρού. Κάτι που τους έστειλε ρίγη στην σπονδυλική στήλη κι έφερε το ξεκάθαρο μήνυμα στο μυαλό τους: Κίνδυνος!
-Είμαστε σε αρκετή απόσταση από το πανδοχείο, κανείς δεν θα μας ενοχλήσει εδώ. Το κεφάλι του σηκώθηκε και αποκάλυψε ένα σαδιστικό χαμόγελο ανάμεσα από τα κενά των μακριών μαλλιών του. Ελάτε βρωμιάρηδες! Σας δίνω 1 ώρα ζωής! Θα έχετε την τιμή να δείτε κάτι αξιόλογο πριν πεθάνετε...

Πίσω, στο μέτωπο του Arima:
Ο Mark κινήθηκε για το σχοινί, η May πλησίασε περιμετρικά από το δάσος τον φρουρό, έτοιμη να επιτεθεί σαν αρπακτικό, και ο Arima κινήθηκε ανάμεσα από τις σκηνές ψάχνοντας πιθανούς αντιπάλους που κοιμόνταν εκείνη την ώρα.
Ήταν η πιο επικίνδυνη θέση ομολογουμένως γιατί σε περίπτωση που κάποιος ξυπνούσε και τον έβρισκε να καιροφυλακτεί πάνω από το κεφάλι του, θα ξεσπούσε χαμός. Το θέμα ήταν ότι δεν έβρισκε κανέναν. Η ανακούφιση του ήταν δεδομένη αλλά συνέχιζε να βρίσκεται σε εγρήγορση. Μέσα στο σκοτάδι της νύχτας και τον αέρα που λυσσωμανούσε, κινούταν σαν γάτα με τα μάτια του να λάμπουν πίσω από τα γυαλιά.
Περνώντας δίπλα από μια σκηνή, πάγωσε στην θέση του. Ένα ζευγάρι πόδια ξεπρόβαλαν από το εσωτερικό της. Το αγόρι έφτασε άμεσα στο συμπέρασμα: Έπρεπε να ξεμπερδέψει με τον ψηλό αθόρυβα. Η May ήταν έτοιμη να κάνει την επίθεση της από στιγμή σε στιγμή, δεν έπρεπε να πάει τίποτα λάθος. Χωρίς να αναπνέει καν, μπήκε μέσα στην σκηνή. Ο άντρας έζεχνε αλκοόλ και ροχάλιζε του καλού καιρού. Αλλά στριφογύρναγε.
Για λίγο ο Arima έμεινε να συλλογίζεται πως έπρεπε να τον αντιμετωπίσει, ώστε να προκαλέσει το μικρότερο δυνατόν θόρυβο. Ένα εστιασμένο χτύπημα με μαχαίρι στον λαιμό θα τον σκότωνε ακαριαία και θα του έκοβε τις φωνητικές χορδές. Αλλά αν χτυπιόταν, πάλι θα μπορούσε να σημάνει το συναγερμό. Διαφορετικά, θα μπορούσε να τον δέσει κάπως ώστε να περιορίσει τις κινήσεις του. Αν τον φίμωνε επίσης θα ήταν ιδανικό.

Κοίταξε γύρω του τις επιλογές για να εφαρμόσει την μέθοδο. Έκοψε λίγο από το σχοινί της σκηνής και το πέρασε προσεχτικά γύρω από το έναν καρπό του. Ύστερα τεντώθηκε πάνω από το κορμί του και πέρασε την άλλη άκρη γύρω από τον δεύτερο καρπό και τα έδεσε με επιτυχία. Έχοντας αναθαρρήσει, ετοιμάστηκε να επαναλάβει την διαδικασία για τα πόδια. Και τότε συνειδητοποίησε ότι τα βλέφαρα του άντρα είχαν μισανοίξει.
Οι δυο τους κοιτάχτηκαν για μια στιγμή. Ο άντρας βλεφάρισε καθώς συνερχόταν ο εγκέφαλος σε κανονική λειτουργία.
-Τι..;;
Δεν πρόλαβε να βγάλει άλλη κουβέντα. Ο Arima με αποφασιστικές κινήσεις άρπαξε το πλησιέστερο αντικείμενο και του το χωσε στο στόμα.
-Μμμμμμμ!!!
Αλλά ήταν ανώφελο. Το αντικείμενο ήταν ένα ρολό τουαλέτας, σαν χαρτί έκοβε τον ήχο που προσπαθούσε να βγάλει και κόλλησε στο λαιμό του. Ο άντρας δοκίμασε να σηκωθεί αλλά το αγόρι έπεσε πάνω του φαρδύς-πλατύς. Για την υπόλοιπο χρόνο τσακώνονταν πεσμένοι καταγής με τον Arima να συγκρατεί με τα χέρια τα πόδια του άντρα ώστε να μην τον κλοτσήσει ή γυρίσει στο πλάι και τον άντρα να προσπαθεί με τα δεμένα χέρια να αρπάξει κάποιο όπλο για να επιτεθεί στο αγόρι. Ο Arima τον κλώτσησε κι έπειτα έφερε το παπούτσι στο σαγόνι του άντρα, πιέζοντας προς τα πίσω το κεφάλι του. Με τα χέρια έφερε αντίσταση ο άντρας αλλά ήταν μάταιο. Κάθε φορά που του έσπρωχνε το πόδι, το αγόρι έφερνε το δεύτερο πόδι και επαναλάμβανε την διαδικασία. Μετά από αρκετές τέτοιες επαναλήψεις, συν ότι είχε μπλαβιάσει από την έλλειψη οξυγόνου, ο άντρας έχασε τις αισθήσεις του και σταμάτησε να φέρνει αντίσταση. Ο Arima σηκώθηκε λαχανιασμένος και παρατήρησε τον λιπόθυμο άντρα με το μελανιασμένο σαγόνι και τα μάτια όπου φαίνονταν μόνο τα ασπράδια. Αφού τον περιποιήθηκε για να μην ξαναπροκαλέσει πρόβλημα, βγήκε από την σκηνή για να ελέγξει την κατάσταση.

Choosing a Weapon:

Η May στεκόταν πίσω από τον φρουρό και με μια λαβή ασκούσε πίεση στην καρωτίδα του κάνοντας τον να χτυπιέται ανεξέλεγκτα. Με λίγη περισσότερη δύναμη, καμπυλώνοντας προς τα πίσω την μέση της, τον έφερε στον αέρα και σε αυτή τη στάση τα άκρα του άντρα σταμάτησαν να παλεύουν. Τον άφησε να πέσει στο έδαφος σαν άψυχη μαριονέτα. Το κορίτσι έλεγξε τον περίγυρο, εντόπισε τον Arima και τον πλησίασε.
-Καλή δουλειά, την επαίνεσε. Δεν βρήκες άλλον φρουρό, έτσι;
-Αυτός ήταν ο δεύτερος! εξήγησε το κορίτσι σαν να μην έγινε τίποτα. Βρήκες κι εσύ κάποιον πειρατή; θέλησε να μάθει κρίνοντας από την ανάστατη εμφάνιση του αγοριού.
-...Ναι. Τώρα μόλις πριν ένα λεπτό τον ανακάλυψα και τον περιέλαβα...
-Δεν καταλαβαίνω, κούνησε το κεφάλι παραξενεμένη, χωρίς να έχει αντιληφθεί το ψέμα του Arima. Υποτίθεται ότι ήταν 10 πειρατές στο σύνολο. 11, αν υπολογίσεις ξεχωριστά τον καπετάνιο. Αν υπάρχουν 3 εδώ, πόσοι πήγαν για έφοδο στο πανδοχείο;
Πριν ασχοληθούν με το ερώτημα, μια φωνή έσπασε τον αέρα και τα κεφάλι τους στράφηκαν προς τα κάτω του γκρεμού, στο πειρατικό καράβι. Εκεί ο Mark είχε έρθει σε μάχη με έναν πειρατή που τον είχε πάρει είδηση. Του ορμούσε σαν λύκος ενάντια σε αρκούδα, με σβελτάδα όμως και δεξιότητα, κι έτσι απέφευγε να δεχτεί χτύπημα.
-4! μέτρησε ο Arima τους πειρατές που είχαν συναντήσει.

Στο καράβι, φαινόταν ότι το παιδί είχε αιφνιδιάσει τον άντρα, γιατί τον είχε ήδη τραυματίσει και τώρα τον αποτελείωνε. Πράγματι, ο πειρατής έπεσε σύντομα στο ένα γόνατο και το παιδί του κατάφερε μια γονατιά στο κεφάλι, στέλνοντας τον με φόρα ανάσκελα στο κατάστρωμα του πλοίου. Το κακό όμως είχε γίνει. Η κραυγή του άντρα έδωσε το σήμα κινδύνου. Αμέσως μετά την πτώση εκείνου του πειρατή, άλλοι δύο έκαναν την εμφάνιση τους από το εσωτερικό του καραβιού. Στα χέρια τους έσφιγγαν καμπυλωτά σπαθιά. Ο αριθμός ανέβηκε εξωφρενικά στους 6 και τα παιδιά τρομοκρατήθηκαν.
-Κινδυνεύει! συγκράτησε με κόπο την ψυχραιμία της.
-Πάμε! την έσπευσε εκείνος, ξεκινώντας πρώτος για το σχοινί που ένωνε τον γκρεμό με το καράβι.
-Kyaaaaaaah!
Το κορίτσι στρίγκλισε αναπάντεχα, εκεί όπου δεν είχε εκδηλώσει ποτέ πριν σοκ. Η δυσάρεστη έκπληξη είχε συνδυαστεί με έναν οξύ πόνο στην γάμπα της και με την εμφάνιση του χειρότερου δυνατού ατόμου που θα μπορούσαν να συναντήσουν. Ανάμεσα από τις σκηνές ξεπρόβαλε η τερατώδες σε όγκο και όψη φιγούρα του καπετάνιου των Skinless Pirates, “Skinless” Damian. Χρήστης ενός μυστηριώδους Φρούτου του Διαβόλου.

Ο Bloody στήριξε το ένα χέρι στον κορμό του πλησιέστερου δέντρου και κοίταξε πίσω του τα κορμιά των πειρατών. Όλοι τους ήταν πεσμένοι στο έδαφος με διάφορων ειδών τραύματα. Άλλοι έπλεαν μες το αίμα τους και άλλοι είχαν αηδιαστικές εξαρθρώσεις στα μέλη τους. Υπήρχε όμως ένα κοινό σημείο: Κανείς δεν ανέπνεε πια. Ο νεαρός χαμογέλασε πλατιά, νιώθοντας ανακούφιση για το ξέσπασμα του. Το γέλιο που ανέβηκε στο λαιμό του έφερε και βήχα και μια αναγούλα που τον δίπλωσε στη μέση. Έφτυσε μια γουλιά από το αίμα του και συνέχιζε να βήχει μέχρι να καθαρίσει ο λαιμός του. Του πήρε αρκετή ώρα να συνέλθει κι έπειτα σκούπισε με το μανίκι τα υπολείμματα του αίματος από το σαγόνι. Η αναπνοή του επέστρεψε αλλά τα μάτια του ήταν ακόμα θολωμένα.
-Αυτό πήρε περισσότερο από ό,τι υπολόγιζα! Τι κατάντια! Αααα... παραπονέθηκε μόλις είδε την κατάσταση των ρούχων του, που ήταν βαμμένα με πηχτό αίμα. Αηδία! Με το δάχτυλο ξεκόλλησε το ύφασμα από το στέρνο του. Κι έπειτα άρχισε να ξαναγελά μοναχός του. Λες και έχει κάποια σημασία τώρα!
Με αργές, κουρασμένες κινήσεις πέταξε την μπλούζα του στο έδαφος και γύρισε το κεφάλι του προς την κατεύθυνση που θα ακολουθούσε.
-Ο αρχηγός έλειπε. Σίγουρα ο πληροφοριοδότης μας έπαιξε σε διπλό ταμπλό. Είχε φτάσει στο συμπέρασμα, αλλά δεν μπορούσε να ξέρει πώς πήγαιναν τα πράγματα στο μέτωπο του Arima. Αποκλείεται να αποτύχει! αρνήθηκε να δεχτεί. Έφτασα μέχρι εδώ για να δω το θέαμα, δεν πρόκειται να το χάσω τώρα!
Και ξεκίνησε την αργή πορεία μέσα από το δάσος για το λημέρι των πειρατών.

Όλα πήγαιναν ανάποδα. Λες και ο καιρός συντονίστηκε με την κατάσταση τους, τα σύννεφα συμπτύχθηκαν και άρχισε να βρέχει. Ο Arima και η May έστεκαν κοκαλωμένοι αντικριστά από τον Damian που τους παρατηρούσε σχεδόν διασκεδασμένος. Τι στο καλό είχε πάει λάθος με το σχέδιο τους και έφτασαν αντιμέτωποι με τον καπετάνιο τους πληρώματος; Τα παιδιά δεν μπορούσαν να συγκεντρωθούν να απαντήσουν στο ερώτημα με λογική στην παρούσα φάση. Ούτε τα ενδιέφερε στην προκειμένη!
-Ουγκ!
Η May είχε λυγίσει στο ένα γόνατο και έσφιγγε την γάμπα της. Ο Damian της είχε πετάξει ένα μαχαίρι. Με το που το τράβηξε από την σάρκα, η πληγή άρχισε να αιμορραγεί ακατάπαυστα. Δεδομένου ότι ο αντίπαλος τους ήταν τόσο κοντά, δεν υπήρχε περίπτωση να ξεφύγει. Ο Arima έτριξε τα δόντια και μπήκε μπροστά της. Το απειλητικό του ύφος αγνοήθηκε πλήρως από τον πειρατή που παρατηρούσε το κορίτσι, γλείφοντας τα χείλη.
-Είστε τα παιδάκια που θα “αιφνιδίαζε” το πλήρωμα μου; Τι ευγενικό να έρθετε μόνοι σας στην παρέα μας!
Ο Damian προφανώς δεν περίμενε τα υποψήφια θύματα του να επιτεθούν στο λημέρι τους. Πράγματι είχαν πιάσει στον ύπνο τους πειρατές και είχαν βγάλει εκτός μάχης πολλά μέλη, αλλά δεν τον ανησυχούσε. Είχε αρκετή αυτοπεποίθηση και για να πούμε την αλήθεια, αρκετή ικανότητα να τους αντιμετωπίσει και τους τρεις που ήταν παρόντες.

-Αναρωτιέμαι τον λόγο της επίσκεψης..; Θέλατε να το παίξετε ήρωες; Να πανηγυρίσετε ότι νικήσατε πειρατές μήπως..; Ή κάτι άλλο; Τα μάτια του γυάλισαν στο σκοτάδι. Δεν έχει σημασία. Θα έχουμε όλο τον χρόνο στην διάθεση μας για να το συζητήσουμε; Έτσι δεν είναι, ομορφούλα; απευθύνθηκε πάλι με γλοιώδες ύφος στην May και εκείνη ανατρίχιασε.
Ο Damian τους πλησίασε και η έκφραση του ζάρωσε με αηδία μόλις στράφηκε στον Arima.
-Τι υποτίθεται είσαι εσύ; Ο ιππότης της;! Στρίβε!
Με την ανάστροφη του χεριού πέταξε από την μέση το αγόρι που δεν πρόλαβε καν να αντιδράσει. Η May έχασε την ψυχραιμία της μόλις τον είδε να σωριάζεται στο έδαφος. Αμέσως μετά όμως είχε τα δικά της προβλήματα να λύσει. Ο Damian την άρπαξε από το μπράτσο και την ύψωσε στον αέρα φέρνοντας την πρόσωπο-με-πρόσωπο. Η ανάσα του έζεχνε αλκοόλ όπως τον υπολοίπων αλλά το χειρότερο ήταν η όψη του δέρματος του άντρα. Είχε άπειρες ουλές και παραμορφώσεις λες και είχε βγει από πυρκαγιά όταν ήταν μικρός.
-Για πες μου γλύκα! Πώς σου φαίνεται το τραύμα στο πόδι; Πονάει;
Ο τόνος του έσταζε ειρωνεία και σαδιστική απόλαυση. Ο Arima στήθηκε στα πόδια του και εξοργίστηκε.
-Θες ένα ακόμα μαχαίρι για να απαντήσεις; Σε ρώτησα αν πονάει! επέμεινε, τραντάζοντας το μπράτσο της.
Το κορίτσι συγκράτησε την ανάσα της με κόπο ώστε να μην ουρλιάξει. Κι ύστερα τα μάτια της γέμισαν μίσος και έβγαλε ένα μαχαίρι από το εσωτερικό του ρούχου της. Ο Damian σίγουρα αναγνώρισε την κίνηση της May, αλλά δεν την σταμάτησε. Το κορίτσι του κάρφωσε στον ώμο το μαχαίρι ώστε να τον αναγκάσει να την ελευθερώσει. Και η αντίδραση του άντρα ήταν να βάλει τα γέλια. Μάλιστα, γελούσε εξωφρενικά αγνοώντας πλήρως τις απεγνωσμένες εκφράσεις των παιδιών.

-Το ότι σε ρώτησα αν πονάς δεν σου έδωσε καμία ένδειξη, κοριτσάκι; ρώτησε θεατρικά και έβγαλε το μαχαίρι από τον ώμο του. Το αίμα πετάχτηκε σαν συντριβάνι και ύστερα κύλισε σαν ρυάκι. Έπειτα έτεινε το όπλο κοντά στο μάγουλο της απειλητικά. Ότι θα επιχειρούσες να πληγώσεις τον “Skinless” Damian, είναι αστείο. Δεν άκουσες τις φήμες ότι έχω φάει Φρούτο του Διαβόλου;
Τέρας! Ο άντρας ήταν σκέτο τέρας! Δεν θα τα έβγαζαν πέρα μαζί του, ακόμα και αν του επιτίθονταν συνδυασμένα και οι τρεις. Ο Arima το αναγνώριζε αυτό και ήταν ο λόγος που δεν είχε δράσει ακόμα. Αυτή δεν ήταν η ώρα για ανέλπιδους ηρωισμούς. Εκτός του ότι κρατούσε την May στα χέρια του, έπρεπε να σκεφτεί κάτι για να του τραβήξει την προσοχή. Αλλά τι; Αν απειλούσε κάποιον από τους συντρόφους του; Αμφέβαλε ότι θα εμπόδιζε τον Damian με αυτόν τον τρόπο; Αν του έκλεβε κάτι πολύτιμο; Ίσως, αλλά γύρω τους δεν έβλεπε κάτι ικανό για να παρασύρει τον πειρατή;
Αυτός δεν ήταν ο τομέας του Arima εξάλλου. Σε αυτό το κομμάτι, είχε ανάγκη τους φίλους του και ο ίδιος είχε την απαραίτητη εμπιστοσύνη για να τους ακολουθήσει: Η May μπορούσε να “δει” πιο πέρα. Γύρισε στον Arima με επιτακτικό πρόσωπο:
-Παράτα με εμένα! Πήγαινε στον Mark! Τώρα, όσο προλαβαίνεις!
Ο Arima δεν συνειδητοποίησε το λόγο για τα λόγια του κοριτσιού. Από την άλλη, ο Damian χασκογέλασε με την αυτοθυσία της, ξέροντας ότι δεν υπήρχε περίπτωση να αφήσει κανέναν τους με ολόκληρο πτώμα!
-Πήγαινε και κόψε το σκοινί πίσω σου! Είναι χρήστης Φρούτου! Δεν μπορεί να σας ακολουθήσει στην θάλασσα! Κλέψτου το καράβι και σκάστε το!

Συμπληρώνοντας την πρόταση, τα σώματα των άλλων τινάχτηκαν. Ο Arima πάλι δεν συνειδητοποίησε τι υπονοούσε εκείνη, ο Damian πάλι άρχισε να αγχώνεται. Όντως αν έκοβαν το σχοινί, θα ήταν πολύ δύσκολο για εκείνον να τους ακολουθήσει. Αν ο Arima υποστήριζε τον Mark, θα μπορούσαν να υπερνικήσουν τους άλλους πειρατές. Θα του έκλεβαν το πλοίο με όλους τους θησαυρούς που κουβαλούσε; Τα μάτια του στένεψαν απειλητικά, κεντράροντας στο αγόρι. Δεν υπήρχε περίπτωση να εγκαταλείψει την φίλη του, έτσι; Αποκλείεται να μην καταλάβαινε την μοίρα της στην περίπτωση που την άφηνε με τον Damian! Αλλά ο Arima έκανε μεταβολή, ακολουθώντας τις οδηγίες της! Τα μάτια του Damian γούρλωσαν! Ανεπίτρεπτο!
-ΕΙΣΑΙ ΝΕΚΡΟΣ! του φώναξε, πετώντας στην άκρη την May και ακολουθώντας τον όσο πιο γρήγορα μπορούσε.
Η αλήθεια είναι ότι ούτε ο Arima ήθελε να φύγει. Ακόμα και αν δεν κατάφερνε να νικήσει τον Damian, θα το δοκίμαζε για να υπερασπιστεί το κορίτσι. Αυτή δεν ήταν η αναμενόμενη συμπεριφορά; Αυτήν περίμενε και ο Damian. Το αγόρι όμως φέρθηκε πιο συνετά. Μπορούμε να πούμε ότι ήταν δειλό, ψυχρό και άκαρδο, αλλά ήταν η σωστή κίνηση. Αν καθόταν να διαπραγματευτεί με τον πειρατή, απλώς θα έχανε το χρόνο του και ύστερα την ζωή του. Μπορεί να ρίσκαρε με την κίνηση αυτή την ζωή της May, είχε επιτύχει στο να τραβήξει την προσοχή του.
Ο Damian εννοείται ότι έβαζε σε δεύτερη μοίρα το χόμπι του να βασανίζει αθώα, όμορφα κοριτσάκια συγκριτικά με την πιθανότητα να χάσει το καράβι του. Σε αυτό πόνταρε και η May όταν πήρε την απόφαση. Το πολύ-πολύ να την χτυπούσε ακόμα μία φορά πριν ακολουθήσει τον Arima, καλύτερο από το να υπομένει τα αργά βασανιστήρια.