[Τελος] Cyborgs?!?!?!!?

Ο jerry με τον  Engels έβλεπαν προς τις σκάλες αυτα τα λιγα λεπτα που οι πειρατές ετοιμάζονταν για να φυγουν. Οταν ο Henry τους εκανε νοημα μπήκαν και αυτοι στο δωμάτιο που ειχαν μαζευτεί ολοι για να ακούσουν το σχεδιο.


Μαζευτήκαμε σε αυτο το δωμάτιο γιατι εχει πρόσβαση στη επόμενη σκεπή. Μεσω αυτης θα ξεφυγουμε .Θα περάσουμε απο σκεπη σε σκεπη μεχρι  να απομακρυνθούμε απο το ξενοδοχείο και επειτα θα κατεβούμε στους δρομους. Απο εκει θα φύγουμε απο την πολη και θα αναζητήσουμε καταφύγιο σε καποια σπηλιά η οτιδήποτε εχει στεγη. Δεν μπορουμε να κάτσουμε άλλο εδω οποτε ξεκινάμε κατευθειαν


Ετσι ανοιξαν το παράθυρο και ο παγωμένος αέρας εισέβαλε μεσα ενω τα πρωτα βήματα επανω στη σκεπη τα εκαναν ο Markus με τον Elfman και τον Gray.Ο Henry με τον Natsu οι οποίοι ήταν τελευταίοι άκουσαν βηματισμούς στην σκάλα , έτσι βγήκαν και αυτοί γρήγορα απο το παράθυρο και το έκλεισαν αθόρυβα

Παλι καλα που ειχαν βγει αμεσως γιατι μπορει να ηταν εκεινοι οι 4 οπου ειχε δει πριν ο Henry. Θα πρεπει τωρα αμεσως να φυγουν πριν τους βρει κανεις. Ετσι ο Henry αρχισε να τρεχει, το ιδιο ειχαν κανει και οι αλλοι.
Ειχε εδω πανω πολλα σπιτια, μπορουσαν να περνανε τις σκεπες σαν νιντζα. Μια μια τις περναγαν. Δεν ειχαν φυγει ομως μακρυα απο το ξενοδοχειο εκεινο, επρεπε να πανε ακομα πιο μακρυα. Μπορει να κοιταζουν εκει περα απο εδω και εκει, ενταξει δεν ξερει ο νεαρος εαν γνωριζουν τον Henry αλλα σιγουρα τον ιδιο τον Νατσου δεν τον ξερουν, μπορει εαν ειναι καποιοι της κυβερνησης να εχουν αφισες πανω τους και κατα τυχη μπορει να εχουν και την αφισα του Νατσου κατι το πολυ δυσκολο δηλαδη να τυχει.
-Γρηγορα γρηγορα!! Ελεγε ο Markus, ηταν νυχτα οποτε ο μονος που θα μπορουσαν να τους δουν θα ειναι καποιος της κυβερνησης οπου θα εχει δουλιες εδω περα. Μαλλον και για αυτο αρχισαν να πηγαινουν απο τις σκεπες.
Απο την στιγμη που ειχαν αρχισει να τρεχουν στις σκεπες ειχαν περασει 10 λεπτα και ειχαν απομακρυνθει πολυ μακρυα απο το ξενοδοχειο.
-Εδω καλα πρεπει να ειναι, κατεβαινουμε τωρα! Ειπε ο Henry. Ειχαν σταματησει σε μια σκεπη οπου απο κατω ειχε σοκακι και θα μπορουσαν να κατεβουν εκει. Ετσι και εκανα, αμεσως ολοι τους πηδηξαν απο την σκεπη και επεσαν σε εκεινο το σοκακι. Κανεις δεν θα τους εβλεπε κιολας εκει, ηταν πολυ σκοτεινα.

Αφού κατέβηκαν στο στενό και σκοτεινό δρομάκι κοίταξαν προς την άκρη του. Δεν υπήρχε κανένας. Αφού βεβαιώθηκαν οτι οι τέσσερις άντρες που είδαν πριν δεν ήταν μέσα στο λιγοστό πλήθος που υπήρχε στον δρόμο , βγήκαν και άρχισαν να κατευθύνονται προς το εξωτερικό της πόλης . Αν και νύχτα μπορούσαν να δουν το θεόρατο βουνό του Karakuri δίπλα στο οποίο τα άλλα βουνά έμοιαζαν με λόφους .
Το κρύο ήταν τσουχτερό αλλα ευτυχώς χιόνιζε ελαφρά . Το τοπίο καθώς έβγαιναν απο την πόλη γινόταν όλο και πιο έρημο. Τα δέντρα ήταν ελάχιστα και αυτό που μπορουσαν να δουν κατα κύριο λόγο ήταν ένα απέραντο λευκό τοπίο. Αυτό που τους κρατούσε ''ζεστούς'' κατα την διάρκεια της πορείας τους ήταν η σκέψη της φωτιάς που θα άναβαν σε κάποια σπηλιά για να κοιμηθούν επιτέλους.

Η ομάδα κινούταν με αρκετή προσοχή και συχνά κοίταζαν πίσω τους για να δουν αν τους ακολουθούσαν. Οι πατημασιές που άφηναν στο χιόνι θα καλύπτονταν ως το πρωί αλλα το θέμα ήταν αν θα τους έψαχναν ως τότε.

Κρυο ειχε ηδη και το χειροτερο ειναι οτι ειναι αργα την νυχτα, κατι το πολυ κακο δηλαδη. Το κρυο αυτη την στιγμη ειναι ανυποφορο, παλι καλα ομως που εχουν φτιαξει σωματα τα οποια μπορουν να αντεξουν καπως. Ενταξει τωρα τα κοριτσια και ειδικα η Λουσι δεν εχει και τοσο γυμνασμενο σωμα αλλα θα αντεξει, μπορει να γκρινιαξει αλλα δεν πειραζει.
Ετσι μετα απο μια ωρα περπατηματος ειχαν φτασει σε κατι βουνα. Ειχαν δρομο ακομη ομως, επρεπε να συνεχιζαν επειδη πρεπει αμεσαν να πανε. Ομως καθως σενεχιζαν να περπατανε τοτε στα ξαφνικα σταματαει η Λουσι.
-Γιατι σταματησες??? Την ρωτησε ο Νατσου. Επειτα εκεινη του απαντησε.
-Εχω κουραστει πολυ απο το περπατημα! Ειπε εντονα η Λουσι, βασικα ολοι τους φαινοταν καπως κουρασμενοι.
-Ναι δικιο εχει, πρεπει να σταματησουμε προσθεσε η Ερζα. Η Ερζα ηταν κουρασμενη αλλα οχι και τοσο, δεν ηταν οπως την Λουσι.
-Ωραια τοτε, θα σταματησουμε! Θα πρεπει ομως να ψαξουμε μια σπιλια για να μεινουμε και να αναψουμε μια φωτια για να μας κραταει ζεστα ειπε σε ολους ο Henry. Ετσι σταματησαν ολοι να περπατανε και ευθυς αρχισαν να ψαχνουν για μια σπιλια.

Το τοπίο που περπατούσαν τώρα ήταν κάτι βράχια με 20 ποντους χιονι επάνω τους και ενδιάμεσα τους κάποια στενά μονοπάτια, απάτητα απ ότι φαινόταν . Τόση ώρα που περπατούσαν  φρόντιζαν να μαζεύουν και ξύλα ωστε να ανάψουν αργότερα φωτιά.

Εδώ, είπε ο Gray

Ένα μικρό και στενό άνοιγμα στους πρόποδες ενός βουνού ήταν το καταφύγιο που θα είχαν. Χωρίς πολλά πολλά κατευθύνθηκαν προς το εσωτερικό . Η υγρασία και η μουχλα που υπήρχαν μέσα ήταν το κυρίαρχο πράγμα που μύριζαν και αισθάνονταν αυτή την στιγμή πέρα απο τις πολικές θερμοκρασίες.

Ο Natsu μαζί με τον Bartholomew άναψαν φωτιά και οι γυναίκες κούρνιασαν κοντά στην φωτιά τυλιγμένες και απο κάποιες κουβέρτες που έκλεψαν απο το ξενοδοχείο.

Πηγαίνετε για να ξεκουραστείτε εσείς, είπε ο Bartholomew. Εγώ θα επικοινωνήσω με το καράβι για να το φέρουν ως τον προορισμό μας και θα φυλάξω σκοπιά. Θα ξυπνήσω τον Elfman ή τον Μarkus αν κουραστώ η νυστάξω.

Κανένας δεν είχε το κουράγιο για να πει οχι ή να διαφωνήσει, όπως επίσης δεν ήθελε να μεινει και κανένας ξύπνιος. Είχαν κουραστεί όλοι.Σίγουρα δεν θα τον άφηνε έτσι ο Henry. Μίλησε με τον Markus και σε μια ώρα θα τον άλλαζαν.Θα φυλούσαν σκοπιά όλοι ανα μια ώρα μέχρι να ξημερώσει και να φύγουν .

Νυχτα πολυ δεν ειχε μεινει, ολοι τους εκτος του Bartholomew ειχαν πεσει σε βαθη υπνο. Ομως ο Νατσου με τον Henry ροχαλιζαν πολυ βαθια, δεν ειχαν το κουραγιο οι αλλοι να τους πουν κατι επειδη ηταν πολυ κουρασμενοι.
Μετα απο 2 ωρες ο Bartholomew ειχε αρχισει και αυτος να κουραζεται, ηθελε αλλος να κατσει να φυλαει σκοπια, δεν μπορουσε ειχε κουραστει πια. Αν ξυπναγε καποιο τωρα θα μπορουσε να φυλαξει επειδη εστω και λιγο εχει ξεκουραστει.
-Oi Elfman ξυπνα του ειπε. Εκεινος ξυπνησε τριβωντας τα ματια του.
-Ελα για να φυλαξεις σκοπια, εγω θα την πεσω τωρα.
-Ενταξει ειπε και εκατσε μετα να φυλαει και εκεινος. Η φωτια τους ζεσταινε πολυ καλα οποτε δεν κρυωναν και τοσο.
Επειτα απο μια νυχτα ηρθε και παλι το πρωι.
-Ξυπνατε! Ειπε ο Henry σε οσους κοιμοντουσταν, πριν 2 ωρες ειχε ξυπνησει ο Henry για να φυλαει εκεινος και τωρα οπου ηρθε το πρωι πρεπει να τους ξυπνησει ολους.
-Ελατε ξυπνηστε! Ειπε παλι. Αυτη την φορα τον ακουσαν και αρχισαν ενας ενας να ξυπναει.

Η επόμενη μέρα ήταν πιο ζεστή απο την περασμένη νύχτα λόγο του ήλιου.Ευτυχώς ξεκουράστηκαν κάπως και σε αυτό συνέβαλε και η φωτιά που κράτησε μέχρι την στιγμή που έφευγαν .

Στον ουρανό υπήρχαν αρκετά σύννεφα αλλα προς το παρόν δεν έκρυβαν τον ήλιο . Η ομάδα είχε πιο εύκολο ταξίδι πλέον. Ο Henry κοίταξε πίσω τους για λίγο πριν φύγουν απο την σπηλιά, τα ίχνη τους είχαν καλυφτεί .

Στο βουνό κοντά έφτασαν με δυο ώρες κανονικού περπατήματος. Σε αυτό το διάστημα ούτε ο Natsu ούτε ο Henry μπορούσαν να συγκρατήσουν την ανυπομονησία τους για να δουν αυτό το εργαστήρι και έτσι περπατούσαν μόνοι τους μπροστά απο τους άλλους με απόσταση είκοσι μέτρα απο τους επόμενους. Ο ρυθμός τους ήταν σχεδόν αυτός του γρήγορου βαδιν!


Οι πειρατές σταμάτησαν μόλις είδαν έξω απο κάτι εγκαταστάσεις τους Marines. Μαζί με αυτούς ήταν και δυο άλλοι μαυροφορεμένοι άντρες.
Πρέπει να προσέξουμε πως θα συνεχίσουμε, είπε στον Natsu ενώ κρυβόταν και πάλι πίσω απο τον βράχο που κοιτούσε.

Ηθελε πολυ προσοχη αυτη την στιγμη δεν θα πρεπει να κανουν κατι το απροσεκτο γιατι θα την βαψουν πολυ. Δεν ηξεραν ομως τι να κανουν, ακουγαν τι ελεγαν εκεινοι. Και τοτε στα ξαφνικα καθως ολοι τους ηταν κρυμενοι πισω απο τον βραχο ο Henry με τον νατσου ειχαν νιωσει κατι βηματα να ερχοντουσταν προς τα εδω. Κοιταξαν μια πισω και τοτε ειχαν δει δυο απο αυτους τους κυβερνητικους οπου τους εψαχναν πισω στο ξενοδοχειο.
Εκεινοι αφου ερχοντουσταν προς τον δρομο αυτο ειχαν δει τους πειρατες και αρχιζαν να τρεχουν. Μεσα σε 5 λεπτα ειχαν φτασει, οι αλλοι οπου οι πειρατες παρακολουθουσαν δεν ειχαν καταλαβει τιποτα.
Βρε βρε τι βλεπω εδω??? Εδω περα ειναι!!! Φωναξε ο ενας απο τους δυο κυβερνητικους.
-Την βαψαμε νομιζω ειπε ο Νατσου, ειχε φοβηθει λιγο ειναι η αληθεια. Δεν ηξερε τι θα γινοταν, ειναι ασημαντος πειρατης ο Νατσου τωρα αλλα απο την στιγμη που εκανε σημαχια με τον Henry τοτε πρεπει να εχει εμπλακει και εκεινος.
Επειτα επειδη ειχε φωναξει ο ενας τοτε ειχαν αρχισει οι αλλοι δυο μαζι με κατι μαρινς να ερχονται προς τα εδω, ειχε ερθει επισης ενας αλλος ακομας κυβερνητικος οπου ειχε φερει μαζι του κατι Cyborgs. Ηταν τεσσερα.
-Τι ειναι αυτα!!! Φωναζε η Λουσι. Αυτα τα Cyborgs ηταν εχθρικα, οχι οπως τον αλλον οπου τον ειχα δει στον πανδοχειο, εκεινος ηταν καλος αλλα αυτα οχι.

Οι ενισχύσεις ακόμα αργούσαν ακόμα ευτυχώς έτσι έπρεπε να επικεντρωθούν σε αυτούς τους ''κυβερνητικούς'' οπως τους αποκαλούσε ο Jerry. Ο ένας ήταν κοκκινομάλλης και κρατούσε ένα κατανα περίεργο ενώ ο άλλος ήταν ένας μαυρομάλλης που δεν φαινόταν να έχει όπλο.

Spoiler:

Spoiler:

Δεν θα έπρεπε να έρθετε εδώ. Σας αφήσαμε να φύγετε πίσω στην πόλη αλλα αυτό δεν θα συμβεί δεύτερη φορά.  Είπε ο μαυρομάλλης

Γαμώτο... Είπε ο Jerry περνώντας μπροστά απο τα μέλη του πληρώματος του Henry. Δεν έπρεπε να γίνει έτσι . Natsu πάρε το πλήρωμά σου και φύγετε απο εδώ. Παντε εκεί που είπαμε πιο πριν και παρτε το καραβι σας, το φέρνουν ο Engels με τον Jin..  Markus, Bart τα πράγματα θα αγριέψουν, καλύτερα να φύγετε και εσείς.

Πλάκα μας κάνεις έτσι; Θα αφήσουμε έτσι τον Captain; αρνήθηκε ο Markus. Το ίδιο πήγε να κάνει και ο Natsu μα ο Jerry δεν τον άφησε, λέγοντάς του
Φύγετε και καλέστε γρήγορα τον Siro και τους υπόλοιπους συμμάχους στο νησί. Είναι επείγον.


Ο καπετάνιος των White Scarf έγνεψε θετικά με το κεφάλι του και έπειτα φώναξε στο πλήρωμά του
Φεύγουμε , γρήγορα!

Αν νομίζετε οτι θα σας αφήσουμε να ξεφύγετε τόσο εύκολα γελιέστε, ειρωνεύτηκε ο κοκκινομάλλης.. Soru! φώναξε και εξαφανίστηκε απ την θέση του κατευθυνόμενος προς την Lucy που είχε μείνει τελευταία.
Soru, ακούστηκε και απο την μεριά του Jerry. Ο άντρας έφερε το σώμα του ανάμεσα απο αυτό του κυβερνητικού και της πειρατίνας.

Tekkai!
Shigan!

Η επίθεση του έσκασε ανούσια επάνω στον θώρακά του. Έτσι προστάτευσε την κοπέλα η οποία συνέχιζε να τρέχει.


Συνέχεια εδώ https://onepiece-rpg.forumgreek.com/t2353-quest-metamorphosis

Δεν υπηρχε αλλη λυση να βρουν, οσο και να μην τους αρεσε ο Νατσου και οι δικοι του επρεπε να το κανουν. Αν κατσουν τοτε μπορει να σφαχτουν επειδη ειναι πιο πολυ αδυναμοι απο τους Phantom Pirates. Επισης ο Νατσου ηταν πολυ ευγνωμονος για τον Jerry. Δεν ηξερε τι θα μπορουσε να απογινει μετα εκεινος αλλα τον ευχαριστουσε πολυ οπου ειχε σωσει την Λουσι, χαρης εκεινο δεν σκοτοθηκε η Λουσι. Και για αυτο απο μεσα του ο Νατσου ευχοταν να μην παθει κατι εκεινος.
Μετα απο κατι ωρες ειχαν φτασει στις ακτες του νησιου αυτου. Το κρυο επικρατουσε ακομη αλλα δεν τους αφορουσε και δεν τους ενοιαζε και τοσο επειδη ειχαν γινει πολλα πραγματα. Δεν ειχαν καιρο να νοιαζονται για το αν το σωμα τους θα αντεξουν την θεμοκρασια η θα παγωσουν.
Οταν ειχαν φτασει ολοι τους στην ακτη τοτε προσπαθουσαν να βρουν το καραβι τους. Καθως ετρεχαν μπορουσαν να δουν το πλοιο τους καθαρα. Ετσι μετα απο ακομη 5 λεπτα ειχαν φτασει, το ειχε φερει ο Engels με τον Jin η οποιοι ελειπαν αυτοι την στιγμη, λογικα μπορει να πηγαν πισω μαζι με τους δικους τους επειδη χρειαζονται αυτη την στιγμη μαχητες. Ενας λογος ακομη επισης ειναι οπου ηθελε να τους βοηθησει ο Νατσου αλλα δεν μπορουσε επειδη δεν εχει βρει ακομη την δυναμη που ηθελε.