[Τέλος] Πλέοντας πάνω από θάλασσες και βουνά.

Μόλις έβγαλα το κεφάλι μου από το νερό είδα τον Kisame να χασκογελάει και πάλι,ενώ ξεπρόβαλε και το δικό του κεφάλι.
-Είσαι καλός.Αν πολεμάς έτσι υπό τέτοιες συνθήκες σε φαντάζομαι στην ξηρά.
-Ναι είναι η αλήθεια ότι αυτό δεν ήταν και το ιδανικό πεδίο για εμένα.
-Ωραία γιατί η αλήθεια είναι ότι θα ήθελα μια επανάληψη.Όταν δεν θα έχω να ανησυχώ μην σου σπάσω το καράβι θα σου δείξω και εγώ την πραγματική μου δύναμη.
-Ενδιαφέρον...μου λες δηλαδή ότι αυτό που είδα δεν ήταν όλο;
-Στο λέω!
-Τότε είμαστε σύμφωνοι,κάποια στιγμή θα πολεμήσουμε σε πιο ευνοϊκές καταστάσεις και θα δείξουμε και οι δύο την πραγματική μας δύναμη.
-Άι έκλεισε!
-Όι παιδιά,δεν θέλω να σας διακόψω αλλά έχουμε παρέα. είπε ο Masta και γυρίσαμε προς τα πίσω για να δούμε.Τότε είδαμε μια φάλαινα που μας είχε πλησιάσει και πλέον μας επισκίαζε.Πάνω από την φάλαινα αυτή ξεπρόβαλε τότε ένα κεφάλι.Καραφλό με μαλλιά μόνο στο πλάι,μικρά γυαλιά στα μάτια -του,αρκετά γέρικο.
-Πολλοί μπαίνουν στην Grand Line τώρα τελευταία μου φαίνεται. μονολόγισε ο γέρος.
-Γιο γέρο!Πως σε λένε; τον ρώτησε ο Masta.
-Το όνομα μου είναι είναι Crocus,Γιο.
-Α ναι...γιο δεν είναι το όνομα μου.Είναι απλά...ξέρεις...χαιρετισμός.
-Τι σόι τρόποι είναι αυτοί και δεν συστήνεσαι σε κάποιον που του ζητάς το όνομα; φώναξε ο Crocus Με εξαπάτησες να σου δώσω το δικό μου.
-Όι όι ηρέμησε γέρο.Masta...το όνομα μου είναι Masta. ανταποκρίθηκε ταραγμένα ο Masta,προσπαθώντας να σώσει τον Crocus από κάνα καρδιακό.
-Απαράδεκτο. μουρμούρισε εκείνος και αφού σήκωσε το κεφάλι του κοίταξε την σημαία μας.
-Είναι κάποιος από εσάς ο Mr.Shadow; ρώτησε τότε.Ποιες στο καλό ήταν οι πιθανότητες να με ξέρει και αυτός;Εννοώ...χαιρόμουν που ήμουν γνωστός,αλλά αυτό φαινόταν πλέον παράξενο.
-Γιο... είπα και εγώ με την σειρά μου και έβγαλα το ένα μου χέρι έξω από το νερό για να τον χαιρετίσω.
-Κάποιος ήρθε εδώ μερικές μέρες νωρίτερα και σε περίμενε.Τον άφηνα να μείνει στον φάρο μου μέχρι να φανείς.Παράξενος άνθρωπος,αλλά συμπαθητικός.
Σήκωσα το βλέμμα μου και κοίταξα την Kanae και τον Masta,πάνω στο πλοίο.Εκείνοι μου ανασήκωσαν τους ώμους τους,ως δείγμα της άγνοιας τους.
-Μπορώ να πάω να του μιλήσω;
-Ναι.Όσο καλός και να είναι,ήρθε η ώρα να ξεβολευτεί από την καρέκλα μου και να φύγει.Το μόνο θέμα είναι ότι ζήτησε να τον δεις μόνος σου όταν φτάσεις.
-Καλώς.Μην ξεκινήσετε χωρίς εμένα. είπα στους υπόλοιπους,καθώς κολυμπούσα μέχρι την ακτή δίπλα.Προτού ξεκινήσω έβγαλα τα ξίφη μου και τα άφησα στον Kisame να τα ανεβάσει στο πλοίο,ενώ μαζί μου κράτησα μόνο την Σκιά.Βγήκα στην ακτή και άρχισα να τινάζομαι σαν σκύλος για να διώξω όσο περισσότερο νερό μπορούσα από πάνω μου.Βέβαια ακόμα βρεγμένος ως το κόκκαλο παρέμενα.Τέλος πάντων.Άρχισα να ανεβαίνω στο φάρο με αργά βήματα τα οποία έκαναν θόρυβο.Έφτασα μέχρι την κορυφή και έσπρωξα το πορτάκι που βρισκόταν πάνω από το κεφάλι,βγάζοντας με στο δωμάτιο όπου ήταν ο προβολέας.
Το μέρος δεν ήταν κενό.Είχε ένα κρεβάτι ένα γραφείο,με μια καρέκλα και κάμποσα βιβλία απάνω.Επίσης υπήρχε μια μικρή πολυθρόνα γυρισμένη ώστε να κοιτάζει προς τα έξω.Σε αυτή μπορούσα να δω κάποιον να κάθεται.Από πίσω όμως το μόνο που φαινόταν ήταν το μακρύ μαύρο παλτό του και μια επίσης μαύρη φεδόρα στο κεφάλι του.
-Καλώς όρισες Mr.Shadow.Ο Mr.X σε περίμενε κάμποσες μέρες τώρα. μίλησε μια αντιρκή φωνή,παιδιάστικα και ο άντρας γύρισε.Τότε είδα μια άσπρη μάσκα θεάτρου στο πρόσωπο του,εκείνη με το διάπλατο χαμόγελο και τα μαύρα νεκρά μάτια.

-Τι ενδιαφέρον,όλοι φαίνεται ότι είναι κύριοι εδώ.Τι ωραία σύμπτωση ότι το ψευδόνυμο σου έχει αυτή την ομοιότητα με του Mr.X. πήρε ξανά τον λόγο ο άντρας και είπε όλο χαρά.
Άλλος ένας τρελός και η φάτσα του -ακόμα και αν μου έδειχνε μια ψεύτικη- δεν με ενέπνεε για τίποτα καλό.
-Να φανταστώ εσύ είσαι ο Mr.X; τον ρώτησα.
-Φυσικά.Ο Mr.X δεν βλέπει άλλωστε κανέναν άλλον εδώ,πέρα από εκείνον και τον Mr.Shadow.
-Πράγματι.Οπότε...θες να αρχίσεις με το ποιος είσαι και γιατί ήθελες να με συναντήσεις;Είναι ήδη εντυπωσιακό ότι συναντώ έναν δεύτερο θαυμαστή μου μέσα σε ένα μισάωρο.
-Χεχαχο ω ω πολύ καλό!Ο Mr.X εκτιμά τα άτομα που έχουν χιούμουρ και παρότι ο Mr.Shadow παραμένει σοβαρός και ανέκφραστος,αυτό ήταν ένα πολύ καλό σχόλιο. είπε χτυπώντας παλαμάκια.
-Ναι λέγετε σαρκασμός,όμως πως ήξερες ότι έκανα πλάκα;Θα έπρεπε να ξέρεις ότι συνάντησα κάποιον νωρίτερα και όμως ήσουν εδώ μερικές μέρες.
-Ο Mr.X ήξερε για τον Kisame καιρό τώρα,ήξερε πως ο Mr.Shadow θα τον συναντούσε μόλις πήγαινε να περάσει την γραμμή.
-Φίλος του Kisame;Δουλεύεις και εσύ για τον Alucard ή μήπως κυνηγός;
-Λάθος και λάθος.Ο Mr.X είπε απλά ότι ήξερε για τον Kisame,όχι ότι τον γνωρίζει.Επίσης ο Mr.X θα ήθελε να απαντήσει στην ερώτηση του Mr.Shadow νωρίτερα,όμως θα προτιμούσε εκείνος να κάνει μια μαντεψιά πρώτα,ως προς το για ποιον δουλεύει ο Mr.X.
Ω Θεέ μου αυτό το τρίτο πρόσωπο με τρέλαινε,ασχέτως αν δεν το άφηνα να φανεί.Όμως γιατί μου ζητούσε να μαντέψω,πως μπορώ να ξέρω από που ερχόταν ο κάθε τρελός...όμως πάνω σε αυτή την σκέψη μου σταμάτησα απότομα.Δεν μπορεί;Για να με ρωτάει βέβαια θα έπρεπε να είχα τουλάχιστον έστω και μια ιδέα για αυτόν του οποίο τις εντολές ακολουθεί.Όμως δεν ήξερα πολλές οργανώσεις ή άτομα που είχαν δουλειές με εμένα,βασικά αν τις μειώσω σε αυτές που είχα συναντήσει εγώ αυτοπροσώπος...μόνο μία μου φαινόταν λογική απάντηση.
-Για την οικογένεια μου; τον ρώτησα.Ακόμα και αν έκανα λάθος έπρεπε να το βγάλω αυτό από την μέση.Αλλά τελικά δεν είχα πέσει έξω.
-Ναι!Ο Mr.X το ήξερε ότι ο Mr.Shadow ήταν έξυπνος.Τον είχε παρακολουθήσει καθώς σιγά σιγά ανακάλυπτε την ύπαρξη μας τριγύρω του.
-Οπότε ήρθε η ώρα να μου το πείτε και επισήμος ότι ήσαστε εδώ;
-Κάτι τέτοιο είναι η αλήθεια,όμως δεν ήρθε όποιος και όποιος,βλέπεις Mr.Shadow...ο Mr.X είναι ο αδερφός σου. μου είπε με στόμφο και σχεδόν κόλησε την μάσκα του στην μούρη μου.Δεν ήθελα να το πιστέψω και δεν το πίστεψα,απλά παρέμεινα ανέκφραστος να τον κοιτάζω.Δεν μου έκανε για άτομο που έμενε πολύ σιωπηλό.Πράγματι τρία δεύτερα μετά...
-Χεχαχο ήταν αστείο ήταν αστείο.O Mr.X έκανε πλάκα. άρχισε να γελάει και να χτυπιέται μόνος του Βέβαια ο Mr.Shadow δεν ξεγελάστηκε και πάλι,είναι έξυπνος.
-Μπορούμε να μπούμε στο ψητό Mr.X; τον διέκοψα Δουλεύεις για την οικογένεια μου και ξέρεις ότι έχω μάθει για εσάς καιρό τώρα,χωρίς όμως να ξέρω τίποτα παραπάνω από την ύπαρξη σας,οπότε;Ήρθες μήπως να μου γεμίσεις τα κενά και να μου δώσεις καμιά έξτρα πληροφορία ( ; ),γιατί προσωπικά αμφιβάλλω.Δεν μου φαίνεσαι για κάποιον που θα στελνόταν για να κάνει τα πράγματα πιο εύκολα.
-Άλλη μια εύστοχη παρατήρηση.Πράγματι η δουλειά του Mr.X συνήθως είναι να κάνει τα πράγματα χειρότερα,οπότε όχι δεν ήρθε εδώ για να δώσει πληροφορίες,παρά μόνο ένα μήνυμα. είπε και έκανε μια παύση,απλά για να δει αν έχει την προσοχή μου.
-Ο Mr.Shadow πρέπει να ξέρει ότι η οικογένεια του πάντα θα τον βλέπει και έχει μεγάλη σχέδια για εκείνον.Δεν θέλει τίποτα παραπάνω από το να βοηθήσει τον Mr.Shadow να γίνει ο καλύτερος και να ξεπεράσει μέχρι και τα δικά του όρια.Παρότι αυτό είναι κάτι που κατά βάση πρέπει να το κάνει μόνος του,η βοήθεια της οικογένειας ώστε να αναδειχθεί θα είναι διαθέσιμη.Πάντα θα εμφανίζονται ευκαιρίες να την καλέσει.Όταν όλα θα έχουν προχωρήσει καλά ο Mr.Shadow θα έχει την ευκαιρία να έρθει και διεκδικήσει την οικογένεια του όπως του αρμόζει.

Τι ήταν όλα αυτά που μου αράδιαζε.Πραγματικά με προβλημάτιζε περισσότερο από ότι με βοηθούσε και τα λεγόμενα του δεν φαινόντουσαν να έχουν κάποια άμεση αξία.
-Και;... τον ρώτησα όταν τελείωσε ...αυτό ήταν;Ήρθες ως εδώ απλά για να μου πεις αυτό;Ποια η λογική;Έρχεσαι και μου αραδιάζεις πράγματα που δεν βγάζουν νόημα για εμένα,ενώ θα μπορούσες εύκολα να μου πεις πράγματα όπως:ποια είναι η οικογένια μου,που βρίσκεται,τι στο διάστημα κάνουν με το να κάθονται κάπου μακρυά όλα αυτά τα χρόνια και μετά στέλνουν έναν μασκαρά να μου λέει ότι με παρακολουθούν;...ξέρεις τα σημαντικά θέματα.
-Η αλήθεια είναι ότι το αφεντικό του Mr.X είναι μεγάλος φαν των μυστηρίων και στον Mr.X αρέσουν τα παιχνίδια,όμως καταλαβαίνει τα όσα ο Mr.Shadow του λέει.Είναι αλήθεια ότι δεν βγάζουν πολύ νόημα ακόμα,όμως στην πραγματικότητα αυτό το μήνυμα είναι μόνο για να επιβεβαιωθεί ο Mr.Shadow ότι η οικογένεια του υπάρχει και κινεί κάποια πράγματα στο περιβάλλον του.Είναι καλύτερο τουλάχιστον να έχει κάποιες από τις θεωρίες του επιβεβαιωμένες από το να μην έχει τίποτα. απάντησε εκείνος και δεν μπορούσα να αρνηθώ την λογική πίσω από τις λέξεις του.Αν πραγματικά δεν ήθελαν να μου φανερώσουν τίποτα ακόμα και μόνο που απλά δέχθηκαν να με επιβεβαιώσουν είναι ένα πρώτο βήμα.Όμως η γενική εικόνα ακόμα μου διαφεύγει.
Ο Mr.X άνοιξε ξανά το στόμα του να μιλήσει,όμως αυτή την φορά η φωνή του ήταν βαριά και ο τόνος του σοβαρός,σαν να είχε αλλάξει ο άνθρωπος στον οποίο απευθυνόμουν.
-Άκου Argon.Τα πράγματα φαίνονται μπερδεμένα και παράξενα και κατανοώ τους προβληματισμούς σου.Αν ήταν πάνω σε μένα θα σου έδινα τις πληροφορίες που θέλεις,όμως γνωρίζεις ότι δεν πάει έτσι.Ασχέτως τι θα κρατήσεις από την συνάντηση μας αυτή να θυμάσαι το εξής:θα βρίσκομαι κοντά σου και θα έχω τα μάτια μου πάνω σου.Μην το πάρεις με τον κακό τρόπο,ακριβώς το αντίθετο μάλιστα.Θέλω να ξέρεις ότι θα βρίσκομαι κοντά και όταν καταφέρεις να με αντιληφθείς θα είμαι στην διάθεση σου να δράσω για σένα,αρκεί να θυμάσαι επίσης ότι η δουλειά μου δεν μπορεί να γίνει φανερά.Μπορώ να σε βοηθήσω αρκεί να μένω στις σκιές.Δεν θα μπορώ να επέμβω στις δουλειές τις οργάνωσης σου,ούτε θα σε βοηθήσω στις μάχες,όμως με τον καιρό θα δεις ότι έχω πολύ καλύτερα πράγματα να σου προσφέρω.
Μέσα μου με είχε πιάσει ένα ξαφνικό σοκ από όλη αυτή την αλλαγή του χαρακτήρα,αλλά έδωσα βάση στα λόγια του και πίστεψα τα όσα μου έλεγα.Του ένευσα θετικά.
-Εντάξει.
-Καλώς.Αν και προσωπικά δεν σε φοβάμαι.Άπιαστος σαν μια σκιά,ξίφος αόρατο σαν τον άνεμο,γλώσσα κοφτερή σαν λεπίδα και μυαλό πονηρό σαν της αλεπούς.Έχεις ότι χρειάζεσαι για να επιβιώσεις και να αναδειχθείς σε αυτό τον κόσμο γεμάτο καθάρματα,χρησιμοποίησε λοιπόν τα χαρίσματα σου καλά. είπε και τότε η φωνή του άλλαξε πάλι και επέστρεψα στην αρχική του κατάσταση.
-Τώρα αν τον συγχωρείται,ο Mr.X πρέπει να αποχωρήσει. συμπλήρωσε παιχνιδιάρικα και μου υποκλίθηκε.
-Φαντάζομαι ότι θα ξανασυνατηθούμε τότε.
-Κάποια στιγμή... ανταποκρίθηκε και ήξερα ότι γελούσε κάτω από την μάσκα του.
-I am the Light before Dark,I am the Key to all Doors,I am the Smile that covers all Sorrows.I walk down the path of Shadows offering Help to those who find me.I am the White Mask.
Ξαφνικά μια λάμψη κάλυψε όλο τον χώρο και δεν μπόρεσα να κρατήσω τα μάτια μου ανοικτά.Μου πήρε μερικά δεύτερα να συνέλθω,αλλά όταν τελικά τα κατάφερα ο Mr.X δεν βρισκόταν πλέον εκεί.Όλο αυτό ήταν τόσο παράξενο.Τόσο παράξενο και αχρίαστο στο μυαλό μου.Ίσως για την οικογένεια μου είχε λογική,όμως για εμένα όλη αυτή η φασαρία δεν σήμαινε τίποτα.Δεν ήξερα τι σκέρωναν όμως εξ αρχής θα προτιμούσα απλά να βρίσκονταν μαζί μου.Απλά να ήταν μια φυσιολογική οικογένεια,όμως ήξερα -προτού καν αυτή η συνάντηση λάβει μέρος- ότι δεν ίσχυε κάτι τέτοιο.Κρίμας λοιπόν,γιατί ενώ ο Mr.X μου είπε ότι είχε να πει,εγώ δεν του άνοιξα το μυαλό μου.Δεν του είπα ότι δεν με νοιάζει τι σχεδιάζει η οικογένεια μου.Θέλω να τους βρω καθαρά από περιέργεια,γιατί κατά τα άλλα την θέση τους δεν την είχαν ποτέ στην ζωή μου.Οι δάσκαλοι μου,η Kanae και ο Kaizen ήταν η οικογένεια μου για χρόνια τώρα και αυτό δεν θα άλλαζε.Ας έκαναν ότι ήθελαν,ας μου έριχναν ότι ήθελαν.Εγώ σκόπευα να φτάσω στην κορυφή έτσι και αλλιώς.Αν κάπου στο δρόμο μου βρεθούν και εκείνοι...ποιος ξέρει πως θα αντιδράσω απέναντι τους.

Αφού πήρα λίγο χρόνο να μαζέψω τις σκέψεις μου,κατέβηκα ξανά προς τα κάτω.Φαίνεται πως η ομάδα μου είχε πιάσει κουβέντα με τον γέρο και δεν πλακόνονταν μεταξύ τους ή κάτι τέτοιο.Πάλι καλά.Μόλις έφτασα όμως όλα αυτά διακόπηκαν απότομα.Δεν είχα σκοπό να κάτσω εδώ,μιας και δεν είχα λόγο,ενώ στην Grand Line με περίμενε πολύ δουλειά.Αποχεραιτίσαμε τον γέρο και αποχωρήσαμε μέσα στα επόμενα λεπτά,αφού πρώτα τον επιβεβαίωσα ότι ο Mr.X δεν θα γυρνούσε πίσω στην πολυθρόνα του.
Άφησα για λίγο την Kanae να φτιάξει την πορεία μας.Συμβουλευόμενη την Log Pose της μας έβαλε στην σωστή κατεύθυνση.Όταν τελείωσε με την μόνη μας εναπομείναντα δουλειά μέχρι στιγμής τους μάζεψα όλους τριγύρω μου.Ήταν ώρα για κάποιες εξηγήσεις.
-Όπως υποσχέθηκα θα σας εξηγήσω την τωρινή κατάσταση με το Kisame και τον Alucard.Θα πρέπει να πάω κάπως πιο πίσω βέβαια μιας και η Kanae δεν βρισκόταν αρκετό καιρό μαζί μας για να ξέρει από την αρχή τα γεγονότα. είπα.
-Αν μιλάμε για τον Alucard τότε...πίσω στο Zanakand έτσι; ρώτησε ο Masta,αφού το σκέφτηκε για λίγο.
-Έτσι ακριβώς. ανταποκρίθηκα.
Η Kanae έριξε μια ματιά στον Masta,προτού καρφώσει το βλέμμα της πίσω σε μένα,αλλά δεν είπε τίποτα.
-Ήταν λίγο αφότου είχε δείρει στο ξύλο τον Masta επειδή ήταν αλήτης,γιατί τότε συνηδητοποίησε το πόσο γαμάτος ήμουν και δέχθηκε να δουλέψει για πρώτη φορά μαζί μου... είπα διατηρώντας σοβαρό τόνο,όμως έριξα μια πλάγια ματιά στον Masta.
-Ας μην βάζουμε υπερβολές στην ιστορία.Ήταν μέρος της δουλειάς η μάχη μας και δεν με έδειρες τόσο άσχημα.Πιο πολύ απλά στάθηκες τυχερός. είπε καυχησιάρικα,συνεχίζοντας το αστείο.Τέλος πάντων.
-Σημασία έχει ότι μιλάμε για μια περίοδο πριν την Wolfpack όπου έκανα τα πρώτα βήματα στο φως της δημοσιότητας.Λόγο των διοικητικών και πολεμικών ικανοτήτων μας επιλεχθήκαμε να ηγηθούμε μιας ομάδας Marine στο νησί Zanakand όπου φημιζόταν ότι υπήρχε μια κρυφή βάση της επανάστασης.
-Είχα διαβάσει για αυτό στην εφημερίδα.Είχε γίνει μεγάλη φασαρία με το όνομα σου εκείνη την περίοδο.Το πως νίκησες τον αρχηγό των επαναστατών και κατέστρεψες την βάση τους,ενώ παράλληλα έπρεπε να αντιμετωπίσεις τον περιβόητο Alucard.Φαντάζομαι για αυτό το γεγονός μιλάς και εσύ...
-Έτσι ακριβώς,αν και θα ήταν καλό να ξέρεις ότι τα πράγματα δεν έγιναν ακριβώς έτσι.Η αλήθεια είναι ότι ο Alucard βρισκόταν και εκείνος στο νησί για να κυνηγήσει επαναστάτες και στην πραγματικότητα καταστρέψαμε μαζί την βάση τους.Εκείνη την μέρα συνάντησα και συνεργάστηκα με έναν από τους βίαιους -όπως τον χαρακτήριζαν- ανθρώπους στον κόσμο και παρότι πολλά από όσα λέγονταν για αυτόν ήταν αλήθεια γνώρισα και μια άλλη του πλευρά.Μια πλευρά που αναγνώρισα και σε μένα,μια πλευρά που σεβάστηκα και θαύμασα.Παρότι η απέχθεια μου για τους πειρατές είναι μεγάλη,ο Alucard ήταν από την αρχή η εξαίρεση.Ο σεβασμός μου για αυτόν είναι μεγάλος,ασχέτως πως θα έρθουν τα πράγματα μεταξύ μας.Βέβαια αυτό ήταν ένα κομμάτι που δεν γινόταν να υποθεί στον τύπο.Αντ' αυτού είπαμε ότι χρειαζόταν για να αναδειχθεί απόλυτα μόνο η δική μας πλευρά.
-Χεχεχε θυμάμαι που το έλεγε αυτό ο καπετάνιος.Δεν ήταν τύπος που γελούσε πολύ,αλλά του ήταν εύθυμο το κολπάκι σου.Όχι ότι σε αδικούσε,όπως έλεγε ήταν μόνο λογικό να συμβούν έτσι τα πράγματα.
-Άρα...τι συναίβει μετά;
-Μετά αυτό που συνέβει είναι ότι υποσχεθήκαμε ο ένας στον άλλον να συγκρουστούμε στην κορυφή,για το ποιος θα είναι ο δυνατότερος.Έπειτα έτυχε να τον ξανασυναντήσω μερικές φορές,όταν προσπάθησε να δολοφονήσει μια ολόκληρη βάση μαρίν για παράδειγμα,αλλά τέλος πάντων.Σημασία έχει ότι υπήρχε αυτή η παράξενη σχέση μεταξύ μας.Τώρα στα γεγονότα των προηγούμενων ημερών,πλέον μπαίνω σε ένα κομμάτι που ούτε εσύ γνωρίζεις Masta και είναι αυτό για το οποίο μιλούσε ο Kisame.
-Είμαι όλος αυτιά.

-Κατά την διάρκεια της προηγούμενης μας αποστολής συνάντησα έναν άντρα που μετέφερε ένα μήνυμα για εμένα.Αυτός ήταν ο Bron,που ανέφερε ο Kisame.Το γράμμα που μου παρέδωσε ήταν από τον Alucard.Ζητούσε την βοήθεια μου και μου ανέφερε κάποια πράγματα τα οποία καλό είναι για την ώρα να παραμείνουν μυστικά.Το θέμα είναι ότι μάλλον βρίσκεται σε δύσκολη θέση και αντιμετωπίζει εχθρούς που ποτέ μας δεν είχαμε φανταστεί.Kisame έσυ ξέρεις τους αντιπάλους για τους οποίους μιλάω;
-Είχα αποχωρήσει από το πλήρωμα του Alucard προτού μπει στα πολύ βαθυά και δεν διάβασα ποτέ το γράμμα.Είχε πει ότι ήταν μόνο για τα μάτια σου. Ένευσα θετικά.Κρίμα,θα ήταν χρήσιμο να ήξερα ακριβώς τι να περιμένω,όμως φαινόταν ότι όντως έπρεπε να βρω τον Alucard για να συμβεί αυτό.
-Καλώς.Για να καταλείξω κάπου τελικά:αποφάσισα ότι θα του προσφέρω αυτή την βοήθεια και έτσι φαίνεται ότι θα μας δωθεί και η ευκαιρία να ξεσκεπάσουμε προδότες μέσα στο ναυτικό σώμα -όπως είπα όχι λεπτομέριες-.Ο Alucard στο γράμμα του μου έδωσε προορισμό και τόπο συνάντησης οπότε θα συνεχίσουμε το ταξίδι μας και θα προσπαθήσουμε να κινηθούμε ως εκεί όσο πιο σύντομα γίνεται.
-Κανένα πρόβλημα με εμένα.Το ξέρεις αυτό...
-Ξέρω για τον Alucard,όμως πάντα έχεις την εμπιστοσύνη μου.Αν λες ότι έτσι πρέπει να κινηθούμε τότε εγώ είμαι μέσα.
-... συμπλήρωσε και ο Arashi.Τι καλό παιδί που ήταν.
Τότε ο Kisame μας διέκοψε.
-Παρότι δεν διάβασα ποτέ το κείμενο,γνωρίζω πολύ καλά ότι το γράμμα ήταν σημαντικό και επείγον.Με βάση αυτό θα σου πρότεινα να βιαστείς αν σκοπεύεις όντως να πας να τον βοηθήσεις.
-Γιατί έτσι;Μιας και δεν ήσουν μαζί του δεν μπορείς να γνωρίζεις πόσο άσχημη είναι η κατάσταση του.
-Πράγματι,όμως το θέμα είναι ο ενδιάμεσος χρόνος.Εσύ μπορεί να έλαβες τώρα το γράμμα από εμάς,όμως εμείς έχουμε ταξιδέψει πάνω από τρεις μήνες για να σε φτάσουμε να στο δώσουμε.
-Τρεις μήνες!; αναφώνισε ξαφνιασμένος ο Masta.
-Όπως σας είπα όταν πρωτό ανέβηκα στο πλοίο σας,μας κυνηγούσαν.Έπρεπε να κρυβόομαστε και να μεταφερόμαστε λαθραία από το ένα νησί στο άλλο και ακόμα και έτσι πολλές φορές δεν γλυτώναμε την μάχη.Τρεις μήνες ήταν καλός χρόνος για τα όσα περάσαμε.
Τότε τα πράγματα αλλάζανε.Η βοήθεια που χρειαζόταν ο Alucard μπορεί να ήταν πιο άμεση από ότι φαντάστηκα,όμως στο μυαλό μου τα πράγματα ήταν ξεκάθαρα.Ήθελα να τον βοηθήσω και αργά ή γρήγορα θα το έκανα,όμως δεν μπορούσα να τρέξω απευθύας στο μέρος του και να χυθώ σε οποιαδήποτε πρόκληση μου έρθει κατά πρόσωπο.Είχα και εγώ πολλά να κάνω.Το όνομα της Wolfpack δεν θα εξαπλωνόταν μόνο του και οι δουλειές μου δεν θα γινόντουσαν χωρίς εμένα.Μέσα μου πίστευα στην δύναμη του Alucard και πως δεν θα με είχε τόσο μεγάλη ανάγκη,πως θα κρατούσε για αυτό το διάστημα και χωρίς εμένα,αν ήδη είχε αντέξει και πιο πριν.Ασχέτως με το ποιον και το τι είχα να κάνω,τα πράγματα θα γινόντουσαν με τον δικό μου ρυθμό.
Έβαλα το χέρι μου στον ώμο του Kisame.
-Καταλαβαίνω... του είπα ...όμως δεν μπορούμε να το τρέξουμε αυτό.Ο Alucard θα πρέπει να κρατήσει λίγο ακόμα χωρίς εμάς.Όμως σίγουρα θα πάμε σε αυτόν κάποια στιγμή.
-Το καθήκον μου απέναντι του το έκανα πολλές φορές και μία επιπλέον τώρα που δεν του όφειλα τίποτα.Το αν θα κινηθείς προς τα εκεί και με τι ρυθμό είναι εντελώς δικιά σου ευθύνη και δεν μου πέφτει λόγος.Απλά όφειλα να σου πω για τον ενδιάμεσο χρόνο που φάγαμε. ήταν η ανταπόκριση του.
-Και καλά έκανες. του είπα προτού γυρίσω πάλι προς του υπόλοιπους.
-Αυτά ήταν όσα είχα να πω.Τώρα ξέρετε την κατάσταση και που πάμε να μπλέξουμε,οπότε ετοιμαστείται.Αυτό το ταξίδι μας μέχρι το πρώτο νησί μπορεί να είναι το τελευταίο ήρεμο που θα έχουμε για αρκετό καιρό.
Με αυτά όλοι τους πήγαν στα πόστα τους,εκτός από τον Kisame που τον σταμάτησα για άλλη μια φορά.
-Συγνώμη Kisame,αλλά θέλω κάτι τελευταίο,προτού σε αφήσω να χαλαρώσεις.

-Ακούω.
-Την τελευταία φορά που είδες τον Alucard και τους δικούς του,πως ήτανε;Ξέρω ότι περνάγαν δυσκολίες και συναίβησαν πολλά ενδιάμεσα,αλλά όσοι έμειναν κρατούσαν;Επίσης αν ξέρεις την Lighting...ανησυχούσα για το πως είναι...
-Κρατούσανε.Ο Alucard δεν θα άφηνε τα πράγματα να ξεφύγουν έτσι απλά.Το πλήρωμα του έχει πολλούς καλούς άντρες,ασχέτως αν είναι πειρατές και πως χαρακτηρίζονται,οπότε αντέχουν ακόμα.Τώρα για την Lightning... είπε και έκανε μια άβολη παύση,κρατόντας όμως σταθερό το βλέμμα του ...την ξέρω ή μάλλον την ήξερα.Πέθαναι ενώ ακόμα ήμουν στο πλήρωμα.Ήταν μια πληγή για όλους μας,ειδικά για τον (τότε) καπετάνιο μου.
Άλλη μια φορά συγκράτησα τα συναισθήματα μου.Δεν θα φαινόμουν θλυμένος και αδύναμος στα μάτια ούτε των πιο κοντινών μου,για εκείνους δεν ένιωθα θλίψη δεν λύγιζα.Μέσα μου όμως...μέσα μου ο πόνος ήταν βαρύς,τον ένιωθα να περιβάλλει και να πιέζει την καρδιά μου.Η Lightning πάντα μου φαινόταν διαφορετική.Ήταν καλή και ποτέ δεν καταλάβαινα πως βρισκόταν σε αυτό το πειρατικό πλήρωμα.Ήταν γεμάτη ζωή.Τώρα μου φαίνεται κάπως ανούσιο που την έσωσα πριν τόσο καιρό.Όχι ότι άμα ήξερα ότι θα πέθαινε δεν θα το έκανα και πάλι,αλλά...δεν ξέρω...δεν είμαι σίγουρος πως να συνεχίσω τον ειμό μου τώρα.Απλά είναι τόσο παράξενο,πως ο Alucard άφησε κάτι τέτοιο να συμβεί.
-Κρίμας... ανταποκρίθηκα με το κενό προσωπείο μου ...την συμπαθούσα ιδιαίτερα.Τέλος πάντων δεν σε χρειάζομαι για κάτι άλλο.Φαντάζομαι θα θες να ξεκουραστείς -ειδικά μετά από την μάχη μας- .Κατέβακα κάτω,έχουμε κουκέτες διαθέσιμες.
Εκείνου η διάθεση και το χαμόγελο φάνηκε να επιστρέφει.
-Θα δεχθώ αυτή την προσφορά! είπε και κίνησε προς τα κάτω.
Μέσα μου εκείνη την ώρα έκλαιγα.
Έπρεπε και εγώ να ξαπλώσω.Το σώμα μου πονούσε ακόμα από την μάχη μου,όπως ήταν λογικό,και το μυαλό χρειαζόταν να βρει επίσης την ηρεμία του.
-Αν μου επιτρέπεται,νομίζω ότι πρέπει να ξαπλώσω για λίγο. είπα στον Masta,στην Kanae και τον Arashi.
-Θες να έρθω να δω τις πληγές σου; με ρώτησε η Kanae.Πάντα καλή.
-Όχι δεν χρειάζεται,θα το κάνω μόνος μου.Έτσι και αλλιώς πιο πολύ μώλωπες είναι,οπότε θα βάλω λίγη κρέμα από πανώ και θα μου περάσει σιγά σιγά. με αυτά αποχώρησα στην καμπίνα μου,αφήνοντας τους άλλους έξω.
Έκλεισα την πόρτα πίσω μου και τότε ένιωσα ένα δάκρυ να κυλάει.Το σκούπισα γρήγορα και έβγαλα την μπλούζα μου.Το κρεβάτι μου δεν με έλκυε καθόλου,την συγκεκριμένη στιγμή,αλλά δεν ήξερα τι άλλο να έκανα τώρα.Ξάπλωσα και ποτέ μου δεν ένιωσα να μην βολεύομαι τόσο πολύ.Στο κεφάλι μου έπαιζε συνέχεια το ίδιο πράγμα: "Ο Alucard θα αντέξει.Δεν θα αφήσει να συμβεί ξανά ότι και με την Lighting."
Πέρα από αυτό είχα κλείσει όλες μου τις σκέψεις και είχα καρφώσει το βλέμμα μου στο ταβάνι,μέχρι που κάποια στιγμή άρχισα να γλαρώνω και τα μάτια μου άρχισαν να κλείνουν.Το πόσο εύκολα μπορούσε κάποιος να ξεφύγει αν απλά έκλεινε τα μάτια του ήταν εντυπωσιακό,αν και υπήρχε πάντα ο κίνδυνος τα προβλήματα σου να σε ακολουθήσουν στους εφιάλτες σου.Όμως εγώ δεν έιδα τίποτα,ο ύπνος μου ήταν μαύρος και κενός,ή τουλάχιστον έτσι θυμόμουν όταν ξύπνησα τελικά.Το μόνο που είχα δει,είχα ακούσει ήταν μια φράση,από μια φωνή παρόμοια και όμως διαφορετική από την δικιά μου,λίγο πριν με πάρει για τα καλά ο ύπνος.
-Everything will go your way in the end,for you are now:Greed!

Όνομα χαρακτήρα: Argon Naito

P.o.M. Points: 16

Belli: 92.000

Τυχόν παρατηρήσεις: Λοιπόν! Είχες αρκετά ορθογραφικά, που φυσικά δε μέτρησαν στη βαθμολογία, αλλά είμαι ψυχαναγκαστικός και έπρεπε να το αναφέρω. Σε πολύ αραιό βαθμό υπήρχαν επαναλήψεις, αλλά είναι λογικό αν σκεφτεί κανείς την έκταση του κάθε post. Όσον αφορά τα κομμάτια που βαθμολογήθηκαν αρνητικά τώρα· περίμενα καλύτερη περιγραφή του τοπίου μέχρι να φτάσεις στο Reverse Mountain. Επίσης θα ήθελα κάπως καλύτερη περιγραφή του πλοίου σου, ενώ σε μερικά σημεία της μάχης έχανα την "συνεχόμενη εικόνα" (παίζει ρόλο και η περιγραφή του πλοίου). Τέλος, πολύ θετικό που έβαλες τον Crocus και τον/την/το Laboon, αν και θα ήταν καλό να γίνει μεγαλύ αναφορά σε αυτούς.
Από κει και πέρα! Είναι η πρώτη ιστορία που δε σημειώνω post/post λάθη-σχόλια-παρατηρήσεις, κάτι που σημαίνει πως παρά την μεγάλη έκτασή της διαβαζόταν με τεράστια άνεση. Ακόμα είναι απ'τις λίγες ιστορίες που νιώθω τόσο έντονα πως βρίσκομαι στον κόσμο του One Piece. Το θέμα της ήταν πάρα πολύ καλό, ειδικά αν σκεφτούμε ότι έλαβε τόπο στο Reverse Mountain. Η είσοδος του Kisame ήταν επική, τα χιουμοριστικά σχόλια ήταν πολύ πετυχημένα χωρίς να ξεπερνούν τα όρια και η μάχη ήταν πάρα πολύ καλή! Να πω τέλος, πως ο Mr.X μου άρεσε πολύ σαν χαρακτήρας, δε μου άρεσε η ξαφνική αλλαγή της προσωπικότητας του βέβαια, αλλά είχες τους λόγους σου, τους οποίους δεν μπορώ καν να κρίνω μιας και δεν έχω τη συνολική εικόνα του παίκτη σου. Πραγματικά ανυπομωνώ για την επόμενη ιστορία!!!