[Τέλος] Guiltiness!

Subject: [Τέλος] Guiltiness! Fri Nov 06, 2015 11:51 am

16.Sempt.2015

Τίποτα δεν μυρίζει καλύτερα από το χώμα λίγο πριν την βροχή. Είναι μια μυρωδιά που με συντροφεύει από τα παιδικά μου ακόμα χρόνια, τότε μαζί τους...
Ο Renar Z. Alphonse, που γνωστός πλέον στον κόσμο ήταν με το όνομα Rezal Rezali καθόταν κάτω από έναν πλάτανο και ατένιζε τον συννεφιασμένο ουρανό. Ήξερε πως έπρεπε σύντομα να εγκαταλείψει αυτόν τον τόπο. Έπρεπε να το είχε κάνει αρκετό καιρό πριν όμως ο Sumi-chichi δεν τον άφηνε. Ο Sumι Rezali ήταν ο άνθρωπος που τον μεγάλωσε όταν στα οκτώ του έχασε τους γονείς του σε μια πυρκαγιά. Ακόμα στα μάτια του τρεμοπαίζουν οι φλόγες, ακόμα στα αυτιά του ακούγονται τα ουρλιαχτά των γονιών του που καίγονταν ζωντανοί. Ήταν τόσο αδύναμος τότε, ανίκανος να σώσει αυτούς, τον αδελφό του, την Alice. Τώρα οκτώ χρόνια αργότερα θα προσπαθούσε να τους βρει. Γιατί οι γονείς του μπορεί να είχαν πεθάνει όμως, ο Sumi-chichi ήταν ο μόνος άνθρωπος εκτός από τον Rezal που το ήξερε, η Alice και ο Ryuk, η παιδική του φίλη, και ο δύο χρόνια μικρότερος αδελφός του, είναι κάπου εκεί έξω, και όχι νεκροί, όπως όλοι νομίζουν, από τα χέρια του Renar Z. Alphonse.
Θα το ένιωθα αν είχαν πεθάνει. Δεν θέλω να σκέφτομαι ότι άργησα τόσο. Πρέπει να έχω πίστη. Θα τους βρω! Και όταν τους βρω θα γυρίσουμε όλοι μαζί στο σπίτι. Σκεπτόμενος όλα αυτά ο Rezal δεν αντιλήφθηκε την βροχή που ξέσπασε. Τα δάκρυά του με τις σταγόνες του νερού αναμείχθηκαν στο πρόσωπό του. Για όλα έφταιγε εκείνος. Αν δεν ήταν τόσο περίεργος, τώρα όλα θα ήταν καλά.

Subject: Μακάρι να... Fri Nov 06, 2015 12:26 pm

"Rezal, Rezal που στο καλό πήγε.. Α! εδώ είσαι! Τι κάνεις μουσκεμένος σαν το γατί; Πήγαινε να αλλάξεις σου αγόρασα αυτό." είπε ο Sumi-chichi και πέταξε στον Rezal ένα κίτρινο φόρεμα με κόκκινες βούλες.
"Σοβαρά Sumi-chichi, αυτό πάει πολύ. Δεν υπάρχει περίπτωση να φορέσω αυτό το πράγμα! ΑΠΟΚΛΕΊΕΤΑΙ ΣΟΥ ΛΈΩ ΝΑ ΤΟ ΒΆΛΩ!"
"Μην μου φωνάζεις εμένα νεαρέ! Ξέρεις πολύ καλά πως η κάλυψη αυτή καθ' αυτή, οφείλετε στο ότι κυκλοφορείς ακόμα ελεύθερος. Εξάλλου ήταν ο μοναδικός τρόπος για να μείνεις μαζί μου. Βλέπεις όλοι ξέρουν πως έχω μια εγγονή. Τυχερός είσαι που η κόρη μου δεν την φέρνει ποτέ για επίσκεψη." Ο Rezal κατέβασε απογοητευμένος το κεφάλι του.
"Όταν φύγω από εδώ δεν πρόκειται να ξανά βάλω φουστάνι ΠΟΤΕ!" είπε θυμωμένος, το άρπαξε και πήγε να βγάλει τα βρεγμένα ρούχα από πάνω του.
Συγνώμη που σε ζορίζω μικρέ. Ξέρω πως δεν ήμουν ο καλύτερος γονιός που θα μπορούσες να έχεις. Όμως σε έχω σαν πραγματικό μου εγγόνι. Μακάρι τότε πριν από οκτώ χρόνια να είχα προστατέψει και τον Ryuk με την Alice. Τουλάχιστον θα ήσουν πιο ευτυχισμένος και εσύ και οι γονείς της Alice οι οποίοι μέρα με την μέρα μαραζώνουν ολοένα και περισσότερο. Αν ήμουν πιο νέος.. Αχ.. Αν ήμουν πιο νέος...

Subject: Γυναίκες - Αlphonse, 1-0 Fri Nov 06, 2015 12:45 pm

Λίγες στιγμές αργότερα ο Rezal βγήκε από το δωμάτιό του, ντυμένος με το πουά φόρεμα. Τα μάγουλά του ήταν κόκκινα από ντροπή. Μετά από οκτώ χρόνια που ντυνόταν έτσι θα έπρεπε να το είχε συνηθίσει όμως του ήταν φύση αδύνατον. Τώρα που έκλεισε τα δεκαέξι τα κορίτσια της ίδιας ηλικίας, που αναγκαζόταν να κάνει παρέα, είχαν γίνει ανυπόφορα.
"Δες τον Rezal, δεν είναι πολύ όμορφος. Κοίτα ένα σώμα που έχει και πόσο ψηλός είναι" ή
"Μα τα μαλλιά μου τα βαρέθηκα, σκέφτομαι να πάω να τα κόψω. Μήπως να τα βάψω, εσύ τι λες Rezal;"
"Τρίχες! Αγόρια και τρίχες! Τι το ενδιαφέρον έχει να είσαι κορίτσι. Θέλω να αρχίσω να τις βαράω μία μία. Και τι εννοούν με το 'πόσο ψηλός είναι' εντάξει έτυχε να είναι αναπτυγμένος για την ηλικία του, γιατί το κάνουν τόσο θέμα ε; Γυναίκες! Πφφ"
"Χαχαχα, τώρα ακούγεσαι ακριβώς σαν τον πατέρα σου. Μακάρι να ήταν εδώ να σε καμάρωνε"
"Ντυμένο έτσι; Να μου λείπει."
"Έλα τώρα, από στιγμή σε στιγμή θα έρθουν. Σπάνια έρχεται κόσμος στο σπίτι ας είμαστε ευγενικοί και γλυκομίλητοι. Ο Tomas είναι φίλος σου εδώ και καιρό."
"Φίλος της Rezal Rezali είναι, όχι δικός μου."
"Baka.. είστε το ίδιο.."
Ο Sumi-chichi χαμογέλασε εγκάρδια στον Rezal και εκείνος ανταπέδωσε με ένα συγκροτημένο χαμόγελο.
Μια βδομάδα έμεινε και φεύγω. Θα περάσει. Οκτώ χρόνια περίμενα. Θα αντέξω λίγο ακόμα.

Subject: Ερωτική εξομολόγηση;; Fri Nov 06, 2015 1:30 pm

Δέκα λεπτά αργότερα ακούστηκε ένας χτύπος στην πόρτα. Ο Rezal πήγε να ανοίξει και στο κατώφλι εμφανίστηκε μια κυρία, κοντά στην ηλικία του Sumi-chichi και ένα μελαχρινό αγόρι. Ήταν ψηλότερος από τον Rezal και είχε σπινθηροβόλα καστανά μάτια.
"Καλώς ήρθατε στο σπίτι μας, περάστε περάστε." ακούστηκε ο Sumi-chichi από την κουζίνα που τους χαιρετούσε.
"Καλώς σας βρήκαμε, χαιρόμαστε που είμαστε εδώ" απάντησε η κυρία και έδωσε το μπουφάν της στον Rezal να το τακτοποιήσει.
Σοβαρά τώρα, γιατί τους καλέσαμε εξ' αρχής; Κάτι είχε πει ο Sumι-chichi για κάλυψη όμως δεν πρόσεχα.
Το μελαχρινό αγόρι, ο Thomas, κάθισε απέναντι από τον Rezal και του χαμογέλασε όλο νάζι.
Θα ξεράσω, και τα αγόρια χαμογελούν τόσο γελοία;
Η Κυρία Azura, που ήταν η θεία του Thomas, άρχισε να μιλάει με τον Sumi-chichi για τον καινούριο γιατρό που κατ' έφτασε χθες στο νησί.
"Είναι νέος και δείχνει πολύ ενεργητικός"
Το φαγητό ήταν απλό αλλά πολύ νόστιμο. Ο Sumi-chichi είχε βάλει τα δυνατά του για να εντυπωσιάσει.
"Και τώρα παιδιά αν φάγατε πηγαίνετε στο δωμάτιο της Rezal για να μιλήσουμε λίγο με τον κύριο Sumi." είπε η κυρία Azura και προς μεγάλη δυσαρέσκεια του Rezal κατευθύνθηκαν προς το δωμάτιό του.
"Το δωμάτιό σου δεν θυμίζει σε τίποτα, τα άλλα κοριτσίστικα δωμάτια που έχω δει. Είναι λιτό, καθόλου υπερβολικό και όμορφο...σαν κι εσένα." του είπε ο Thomas και πήγε να του χαϊδέψει τα μαλλιά.
Σκατά! Και τώρα; Αν πάει να κάνει τίποτα χαζό θα μετανιώσει την ώρα και την στιγμή. Γκρρρ, Ψυχραιμία Alphonse αγόρι μου. Βαθιές ανάσες.
"Ευχαριστώ πολύ. Εμμ, ξέρεις εγώ.. έχω αγόρι και.. να.."
"Μην λες ψέματα! Ρώτησα τις φίλες σου. Είσαι ελεύθερη. Και εξάλλου και με άλλον να ήσουν δεν θα έκανα πίσω. Μου αιρέσεις πολύ Rezal.
Είπε και τον πλησίασε επικίνδυνα πολύ κοντά στο πρόσωπο.
Θα τον βαρέσω, ΘΑ ΤΟΝ ΒΑΡΕΣΩ! ... Sumi-chichi... βοήθεια....

Subject: Στραβά και Ανάποδα Fri Nov 06, 2015 1:56 pm

O Thomas πλησίασε τον Rezal ακόμα περισσότερο.
"Μην κάνεις καμιά ανοησία! Εμένα δεν μου αρέσεις!" του είπε θυμωμένος ο Rezal και έκανε να αποτραβηχτεί κατά πίσω.
"Αυτό δεν μπορείς να το ξέρεις αν δεν το δοκιμάσεις" του είπε ο Thomas αρπάζοντας τον από τους καρπούς."
"Σε παρακαλώ άφησέ με" του είπε ο Rezal μέσα στην απελπισία του.
Άσε με να σε πλακώσω...
"Δεν πρόκειται να σε αφήσω αν δεν με φιλήσεις! Τότε μόνο θα σε αφήσω. Ένα φιλί και ξεμπέρδεψες."
Δεν υπάρχει περίπτωση.. Ανέχομαι το φουστάνι αλλά φιλί να δώσω ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ!
"Ξέχνα το. Άσε με που να πάρει" είπε και του έδωσε κλωτσιά κάτω από την μέση με αποτέλεσμα ο Thomas να διπλωθεί στα δύο από τον πόνο.
"Ανόητη, έλα εδώ, έλα εδώ ρε" φώναξε ο Thomas και άρπαξε τον Rezal από τον αστράγαλο.
"Μην παίζεις μαζί μου, θα το μετανιώσεις" είπε ο Rezal και το πρόσωπό του σκοτείνιασε. Ο Thomas τον κοίταξε τρομαγμένος και σηκώθηκε από το πάτωμα που είχε πέσει.
"Δεν θα μου ξεφύγεις τόσο εύκολα την επόμενη φορά." είπε και βγήκε έξω από το δωμάτιο.
Σκατά, σκατά, ΣΚΑΤΑ! Αυτό μου έλειπε τώρα. Έλεος τι άλλο θα μου τύχει πια; ]

Last edited by Lummynia on Sat Nov 07, 2015 1:07 pm; edited 2 times in total

Ο Thomas βγαίνοντας από το δωμάτιο κατευθύνθηκε στο σαλόνι όπου οι δύο ενήλικες καθόντουσαν και συζητούσαν με σοβαρό ύφος. Μόλις τον είδαν σταμάτησαν απότομα και κοιτάχτηκαν μεταξύ τους με νόημα.
"Τι συμβαίνει;" ρώτησε αμέσως ο Thomas κοιτώντας μια τον έναν μια τον άλλον. Εκείνη την ώρα έκανε την εμφάνισή του και ο Rezal ο οποίος χωρίς να δώσει ιδιαίτερη σημασία πήγε και κάθισε στην πλησιέστερη πολυθρόνα.
"Δεν είναι τίποτα σημαντικό χρυσό μου." αποκρίθηκε η κυρία Azura βιαστικά.
"Μην μου λες ψέματα, πες μου τι συμβαίνει;" αποκρίθηκε ο Thomas ακόμη πιο σοβαρός από πριν. Τότε εκείνη ξεφύσηξε και είπε,
"Θυμάσαι την Alice Usami; Ήσουν πολύ μικρός βέβαια, ε.. να... σήμερα βρέθηκαν οι γονείς της νεκροί." Τότε ο Sumi-chichi κοίταξε προς το μέρος του Rezal. Εκείνος είχε μείνει ακίνητος με γουρλωμένα μάτια να κοιτάζει τα πόδια του.
"Είναι το κορίτσι που κάηκε στην πυρκαγιά. Αλήθεια ποτέ δεν έχω μάθει λεπτομέρειες για αυτή την ιστορία. Λένε πως ευθύνεται ένα αγόρι το οποίο τους δολοφόνησε και έφυγε μακριά. Πες μου όμως και άλλα." Τότε η θεία κοίταξε αυστηρά τον Thomas και σηκώθηκε όρθια.
"Ήρθε η ώρα να πηγαίνουμε. Αρκετά καταχραστήκαμε την φιλοξενία σας. Ευχαριστούμε πολύ για όλα"
"Εμείς ευχαριστούμε για την παρέα σας" αποκρίθηκε ο Sumi-chichi την ώρα που ο Rezal έφερνε τα μπουφάν τους.
"Στο επανιδείν λοιπόν"
"Γεια σας γεια σας στο καλό" είπαν και έκλεισαν την πόρτα πίσω τους.
"Λυπάμαι που το έμαθες με αυτόν τον τρόπο παιδί μου" είπε ο Sumi-chichi όμως ο Rezal κατευθυνόταν ήδη προς το δωμάτιό του σιωπηλός όσο ποτέ.

Subject: Ένα βήμα πριν το τέλος Sat Nov 07, 2015 12:37 pm

Η βροχή έξω δεν είχε κοπάσει στο ελάχιστο και ταυτόχρονα φυσούσε. Ο Rezal καθόταν στο κρεβάτι του και κοίταζε έξω από το μικρό παράθυρο την αρχή του δάσους. Θυμόταν τα ουρλιαχτά απελπισίας των γονιών της Alice και τις κατάρες που έδιναν για εκείνον. Και τα δέχτηκε, τα δέχτηκε όλα από τότε παρόλο που ήταν μόλις οκτώ. Αντιλαμβανόταν το φταίξιμό του.
Θα φέρω την κόρη σας πίσω ακόμα και αν είναι το τελευταίο πράγμα που θα κάνω. Όμως δεν θα είστε εδώ να την δείτε. Και τι θα τις πω άμα την φέρω, πως οι γονείς σου πέθαναν από τον καημό τους γιατί εγώ δεν τους αποκάλυψα ποτέ ότι ζεις για να μην προδώσω την θέση μου; Για να μην με κυνηγήσουν;
Τις σκέψεις του διέκοψε ένα ελαφρύ χτύπημα στην πόρτα. Ο Sumi-chichi μπήκε μέσα φέρνοντάς του μια ζεστή κούπα τσάι.
"Είσαι καλά" τον ρώτησε με τρυφερό βλέμμα. Ο Rezal πήρε την κούπα και τον ευχαρίστησε με ένα νεύμα του κεφαλιού.
"Τι λες να το συζητήσουμε; Σε έχω σαν γιο μου ξέρεις και δεν θέλω να το κουβαλάς μόνος όλο αυτό." Ο Rezal χαμογέλασε και κοίταξε τον Sumi-chichi με αγάπη.
"Ότι και να είναι, είναι παρελθόν. Είμαι συμβιβασμένος με αυτό και το έχω δεχτεί προ πολλού. Την πραγματική σου βοήθεια την θέλω για όταν είναι να φύγω. Δεν θα είναι εύκολο όμως. Και θέλω να φύγω, πρέπει να φύγω. Δεν θα αντέξω περισσότερο από μία βδομάδα. Είναι φύση αδύνατον πια."
"Και που σκοπεύεις να πας?"
"Στην Grand Line.. Πρέπει να μαζέψω στοιχεία. Και θυμάμαι πως ο άντρας που τότε πήρε την Alice και τον Ryuk ήταν ένας πειρατής ονόματι Roger Grime. Για αρχή πρέπει να βρω αυτόν και να τον νικήσω. Μετά θα τον αναγκάσω να μου πει όλα όσα ξέρει."
"Πως σκοπεύεις να τον νικήσεις;"
"Θα προσπαθήσω να βρω ένα φρούτο του διαβόλου."
"Είσαι σοβαρός; Θέλεις να ταξιδέψεις στην θάλασσα και να μην μπορείς να κολυμπήσεις;"
"Δεν υπάρχει άλλη λύση. Δεν είμαι καλός σε τίποτα στην μάχη. Όντας "κορίτσι" τόσο καιρό δεν μπόρεσα να εξασκηθώ πάνω σε τίποτα. Δεν έχω καμία ελπίδα να νικήσω τον Grime αν δεν αποκτήσω δύναμη. Και αν δεν νικήσω τον Grime δεν πρόκειται να βρω την Alice και τον Ryuk. Είναι το μόνο στοιχείο που έχω. Όπως και το όνομα του άντρα που εξαιτίας του αναγκάζομαι οκτώ χρόνια τώρα να φοράω φουστάνια."
"Σσσσσ" είπε ο Sumi-chichi και κοίταξε έξω από το παράθυρο.
"Τι εγινε;" ρώτησε περίεργος ο Rezal και σηκώθηκε όρθιος.
"Κάποιος ήταν εδώ" είπε και κοιτάχτηκαν και οι δύο θορυβημένοι.

Subject: Αναμπουμπούλα Sat Nov 07, 2015 1:05 pm

Ο Sumi-chichi πήρε μια βαλίτσα από την ντουλάπα και άρχισε να την γεμίζει με τα ρούχα του Rezal.
"Alphonse, άκουσέ με προσεκτικά. Πρέπει να φύγεις το γρηγορότερο από εδώ. Στην θάλασσα δεν θα χρειαστεί να κρατήσεις την ταυτότητα της Rezal Rezali, μπορείς να ξανά γίνεις ο Renar Alphonse. Όμως πρόσεχε γιατί αν ανακαλύψουν ότι ζεις μπορεί να μην προλάβεις να φτάσεις στο στόχο σου. Η κυβέρνηση είναι αδίστακτη. Το ξέρω καλά. Αυτό που έκαναν ήταν απάνθρωπο. Είδαμε το πόσο σκληροί μπορούν να γίνουν με τον θάνατο αυτού του αγοριού του Ace. Τον σκότωσαν μόνο και μόνο γιατί ήταν ο γιος του Gol. Roger και είμαι σίγουρος για αυτό που λέω. Πρέπει να προσέχεις."
"Ευτυχώς που με λένε Z. και όχι D. είναι λίγο καταραμένο."
"Πάρε την βαλίτσα. Πρέπει να σου δώσω και μερικά φαγητά. Θα κρυφτείς στο δάσος. Πρέπει να φτιάξουμε μια βάρκα για να φύγεις. Πρέπει να βιαστούμε"

Subject: Κακά μαντάτα Sat Nov 07, 2015 1:18 pm

Ο Rezal κρατώντας την βαλίτσα στο χέρι και ο Sumi-chichi κρατώντας μια τσάντα με τρόφιμα κατευθύνθηκαν προς το δάσος τρέχοντας. Η βροχή και ο αέρας δεν είχαν κοπάσει στο ελάχιστο όμως αυτό δεν τους εμπόδιζε. Κάποια στιγμή ο Rezal σταμάτησε να τρέχει λαχανιασμένος.
"Κάτσε κάτσε και αν μας άκουσαν και ξέρουν ποιος είμαι εσένα τι θα σε κάνουν;"
"Δεν θα κάτσουμε να σκεφτούμε αυτό τώρα;"
"Τι εννοείς δεν θα κάτσουμε να σκεφτούμε αυτό τώρα;"
"ALPHONSE! Προχώρα!" είπε θυμωμένα o Sumi-chichi και χώθηκαν ακόμα πιο βαθιά στο δάσος.
"Ξέχνα ότι είπα για να φτιάξουμε βάρκα. Πρέπει να κλέψεις μια. Δεν πρέπει να μένεις παραπάνω εδώ. Μόλις κοπάσει η βροχή και ο αέρας βρες μια βάρκα πάρε την και εξαφανίσου."
"Μπορεί να μην μας άκουσαν καν, γιατί αντιδράς τόσο έντονα;" ρώτησε απότομα ο Rezal κοιτώντας τον Sumi-chichi εξωχινιστικά. Εκείνος βούρκωσε και είπε
"Γιατί ξέρω ποιος μας είδε" Απάντησε και άρχισε να κλαίει γοερά."
"Τι, ποιος;"
"Η κόρη μου. Έξω από το παράθυρο ήταν η κόρη μου...."

Subject: Αποκάλυψη! Sat Nov 07, 2015 1:30 pm

Ο Rezal είχε μείνει ακίνητος και κοιτούσε έκπληκτος τον Sumi-chichi.
"Νόμιζα πως η κόρη σου δεν ερχόταν ποτέ."
"Η κόρη μου με μισεί Rezal, θα κάνει τα πάντα για να με δει να καταστρέφομαι. Και σε ξέρει, έκανε παρέα με τους γονείς σου παλιά. Σε έχει δει σε φωτογραφίες και από κοντά. Αν σε αναγνώρισε τότε και εσύ και εγώ έχουμε μπλέξει. Βλέπεις είναι από τους φανατικά εναντίον σου ανθρώπους. Νομίζει πως εσύ σκότωσες τους γονείς σου. Αλλά και να μην σε αναγνώρισε πάλι έχουμε μπλέξει γιατί σε έχω συστήσει σαν εγγονή μου. Εκείνη ξέρει πολύ καλά ποια είναι η εγγονή μου, αφού είναι η κόρη της."
"Sumi-chichi, γιατί σε μισεί η κόρη σου τόσο πολύ;" Ο Sumi-chichi τον κοίταξε βλοσυρά. Ο αέρας είχε αρχίσει να κοπάζει η βροχή όμως συνέχισε να μουσκεύει τα αδιάβροχα που φορούσαν. Είχαν μπει αρκετά βαθιά στο δάσος και το σπίτι τους δεν φαινόταν πια.
"Γιατί σκότωσα τον άντρα της" απάντησε και τα μάτια του Rezal γούρλωσαν έκπληκτα.

» [Τέλος-Αποστολή] Στο Τέλος Ξυρίζουν Τον Γαμπρό
» {Αρχή}The Punisher Pirates:Το τέλος ενός ταξιδιού,η αρχή μιας νέας περιπέτειας {Τέλος}
» [Τέλος] Το τέλος είναι η μαγεία..
» [Τέλος] New War
» [Τέλος] Mr Bel knows..