[Τέλος-Αποστολή-Τεχνική] Μια τελευταία στάση.

Argon's POV

Όταν επέστρεψε η Kanae μου έφερε κάποιες αποκαλυπτικές πληροφορίες.Ξέρω ότι για αυτό την είχα στείλει εκεί μέσα,όμως και πάλι εντυπωσιάστηκα που όντως βρήκα κάτι.Ο Masta και ο Gaius ήταν επίσης δίπλα όταν η Kanae μου εξηγούσε τι είχε ανακαλύψει και μου έδειχνε το περιεχόμενο κάποιον φακέλων που είχε φέρει μαζί της.
-Όπως φαίνεται λοιπόν ο δήμαρχος Asher ήταν αυτός που ξεκίνησε τους Red Dragon Bandits και συνέχισε να τους ενισχύει οικονομικά για ένα μεγάλο διάστημα.
-Τώρα κατάλαβα γιατί σε έκαιγε να μπεις τόσο πολύ εκεί μέσα στρατηγέ. του είπα και τον είδα να σφίγγει τα δόντια του.
-Όταν ανακάλυψα αυτές τις πληροφορίες,οι άντρες που μου είχε δώσει ο Gaius στράφηκαν εναντίων μου,με εντολές από τον ίδιο να με σκοτώσουν.
Με αυτό ο Gaius φάνηκε να μην μπορεί να κρατηθεί άλλο.
-Αντρ... πήγε να φωνάξει,μα η Σκιά ακουμπούσε ήδη τον λαιμό του.
-Ούτε να το σκέφτεσαι στρατηγέ.Όχι μόνο θα πεθάνεις ακαριαία,αλλά αν πάθουμε κάτι εμείς θα δώσεις την τέλεια αφορμή στην Κυβέρνηση να φέρει τον στόλο της και να τα κάνει όλα ρημαδιό.Θα είσαι νεκρός και παράλληλα θα ευθύνεσαι για την ολοκληρωτική καταστροφή του νησιού σου.Αναρωτιέσαι πως είναι να πεθαίνεις και όλοι όσοι σε γνωρίζουν να σε μισούν;Αν ναι έλα...δώσε μου ένα λόγο για να σου λύσω την απορία.
Ο στρατηγός δεν είπε τίποτα τελικά.Αφήσαμε μια μονάδα αντρών πίσω να καθαρίσει το μέρος και με τους υπόλοιπους επιστρέψαμε πίσω στην πόλη,με εμένα να περπατώ δίπλα στον Gaius σε όλη την διαδρομή.Όταν φτάσαμε το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να πάω προς το δημαρχείο.Ο στρατηγός και οι φρουροί εκεί συνέχισαν να μου λένε ότι δεν μπορώ να δω τον δήμαρχο,όμως ο Asher ήταν πολύ πιο ψύχραιμος άνθρωπος κι σταμάτησε τις λογομαχίες.Συμφώνησε να μιλήσουμε μόνοι μας οι δύο μας,αρκεί να άφηνα το ξίφος μου.Συμφώνησα και άφησα το όπλο μου στον Masta.Έτσι όσο εγώ και ο Asher είχαμε την προσωπική μας συζήτηση,στο απέξω δωμάτιο περίμεναν η ομάδα μου και ο στρατηγός Gaius,με τους άντρες του.Ακόμα και αν ξέσπαγαν φασαρίες ο Gaius δεν είχε καμία ελπίδα,οπότε ήμουν εντάξει.
-Παρακαλώ κάθισε. μου είπε.Του πέταξα τους φακέλους στο γραφείο του και μετά έκατσα.Εκείνος τους άνοιξε και τους κοίταξα.
-Φαίνεται ότι βρήκες το μυστικό μου. μίλησε ξανά.
-Είχα τις υποψίες μου.Καρφώθηκες εύκολα δήμαρχε.Οι Red Dragon Bandits που δραπέτευσαν δεν ήταν παραπάνω από τριάντα και όμως έστειλες,καμιά εκατοσταριά στρατιώτες για να αναλάβει αυτή την δουλειά που γινόταν πολύ πιο εύκολα.Δεν λέω σίγουρα τελειώσαμε πολύ πιο γρήγορα έτσι,όμως όλοι αυτοί οι άντρες ήταν αχρείαστη βία.Έτσι σκέφτηκα ότι αν ψάχναμε κάτι για σένα ίσως βρίσκαμε κάτι.
-Υποθέτω όντως ήμουν ιδιαίτερα ανυπόμονος και απρόσεκτος όσον αφορά το όλο θέμα,όμως εσύ μου παρέδωσες αυτά που ήθελα στα χέρια μου.Τι με εμποδίζει από το να τα σκίσω και να τα καταστρέψω επιτόπου;
-Εγώ.
-Και πως θα προλάβεις;
Με την ταχύτητα μου πετάχτηκα έκανα μια βόλτα ως τον Asher και ξανακάθισα στην καρέκλα μου.Με την ταχύτητα μου δεν θα με είχε δει,αλλά θα ένιωσε ένα κύμα αέρα καθώς περνούσα από δίπλα του.
-Ωραία ρολόι έχετε δήμαρχε. είπα καθώς έπαιζα με ένα χρυσό ρολόι,με αλυσίδα.
Ο δήμαρχος ξαφνιασμένος έψαξε τις τσέπες του και όταν δεν το βρήκε εκεί με κοίταξε σαστισμένος.
-Τώρα πείτε μου ας πούμε...τι με εμποδίζει από το να πιάσω το στυλό πάνω στο γραφείο και να σας το καρφώσω στο λαιμό,προτού αντιδράσετε; τον ρώτησα,καθώς έπαιζα ακόμα με το ρολόι στο χέρι μου.

Είδα ιδρώτα να τρέχει στο πρόσωπο του,καθώς τα μάτια του έπεσαν πάνω στο στυλό που βρισκόταν εκεί κοντά του.
-Δεν υπάρχει λόγος να είμαστε βίαιοι... μου είπε τελικά ...απλά ήθελα αν ξέρω αν με εμπιστεύεσαι αρκετά ώστε να κρατάω αυτά τα χαρτιά,αλλά πιστεύω ότι η απάντηση του το κάλυψε αυτό.
-Ωραία.Θες τώρα να μου εξηγήσεις τι είναι αυτά που διάβασα εκεί μέσα; τον ρώτησα και άφησα το ρολόι στο γραφείο του.
-Υποθέτω καλό θα ήταν.Ασχέτως τι θα υπάρχουν περισσότερες παρεξηγήσεις και προβλήματα,αν δεν ακούσεις την ιστορία.Μερικά χρόνια πριν όντως έδωσα τα λεφτά για να δημιουργηθούν οι Red Dragons,όμως τότε ήταν μια ειδική μονάδα ασφαλείας που βοηθούσε να διατηρώ τα πράγματα ήρεμα στο νησί.Αυτό ήταν για πολλά χρόνια το τι έκαναν.Όμως κάποια στιγμή όταν συνειδητοποίησαν ότι δεν είχαν ιδιαίτερη αντίσταση από θέμα δύναμης,έφυγαν από το στρατό και άρχισαν να λεηλατούν και να καταστρέφουν.Για να σταματήσω την όλη κατάσταση άρχισα να τους πληρώνω κομμάτι των φόρων και όσο το έκανα αυτό εκείνοι έμεναν μακρυά.Κάποια στιγμή αυτό δεν πήγαινε άλλο και η πόλη χρειαζόταν τα λεφτά,έτσι άρχισαν ξανά να επιτήθονται.Το ίδιο διάστημα προσέλαβα τον Gaius και επιπλέον στρατιώτες και τουλάχιστον είχαμε περιορίσει την ζημιά και την δράση των επονομαζόμενων πλέον Red Dragon Bandits.Φυσικά αυτό δεν το έμαθε ποτέ κανείς πέρα από τον Gaius,ο οποίος μου είναι αρκετά πιστός.Όταν ο πρώτος κυνηγός ήρθε εδώ και επιτέλους διαλύσαμε την ομάδα αυτή τα νέα ήταν πολύ καλά,αλλά ακόμα και τότε δεν είχαμε βρει όλα τα αρχεία που είχαν μέσα αυτά τα μυστικά.Όταν λοιπόν δραπέτευσαν και οργανώθηκαν αγχώθηκα ιδιαίτερα.Με την τοποθεσία της βάσης γνωστή έστειλα όσο το δυνατόν περισσότερους άντρες μπορούσα και τον Gaius ώστε να φροντίσει να εξαλείψει τα πάντα αυτή την φορά.Τα υπόλοιπα τα ξέρεις.
Μπορούσα να τον δω να με κοιτάει στα μάτια και να χαμηλώνει το βλέμμα του μόνο όταν τα λόγια του τον έκαναν να νιώθει ντροπή.Όπως φαινόταν έλεγε την αλήθεια.Και να μην την έλεγε βέβαια λίγο με ένοιαζε.Το τι μπορούσα να κερδίσω από αυτό είχε πιο πολύ σημασία.
-Είσαι καλός άντρας Asher,μα ακόμα και οι καλοί άνθρωποι κάνουν λάθη.Οι άνθρωποι σου ψηφίζουν συνέχεια τα τελευταία χρόνια,οπότε αυτό δείχνει κάτι... του είπα και εκείνος με αντίκρισε,με κάποια δείγματα ελπίδας στο βλέμμα του.
-Άκου λοιπόν τι θα γίνει.Θα τριπλασιάσεις την αμοιβή μας και κανείς δεν θα μιλήσει ποτέ ξανά για αυτό το θέμα.Μάλιστα σαν μπόνους θα σου δώσω την τοποθεσία ενός καταγωγίου όπου γίνονται κάποια παράνομα παιχνίδια εκεί.Ευγενική χορηγία από την κυρία της ομάδας μου.
Δεν του πήρε παραπάνω από μερικά δευτερόλεπτα σκέψης για να δεχθεί.Θα κατέστρεφε τα αρχεία,θα κρατούσε την σιωπή μου και θα μπορούσε να βελτιώσει την εικόνα του στον κόσμο καθαρίζοντας εκείνη την τρύπα που έπαιζαν πόκερ οι εγκληματίες στην περιοχή του.Βγήκα λοιπόν έξω έχοντας βγάλει ένα καλό κέρδος και ενημέρωσα την ομάδα μου ότι όλα τελείωσαν,ενώ ο Asher είπε το ίδιο στον Gaius και τους φρουρούς του.Εκτός από ένα πράγμα που έμενε εμένα να κάνω.Πλησίασα τον Gaius και του έδωσα μια μπουνιά στην μούρη χωρίς να κρατηθώ.
-Σέβομαι το ότι είχες τις εντολές σου και ήθελες να προστατεύσεις κάποιον πολύ σημαντικό για εσένα,όμως και για μένα το πλήρωμα μου είναι σημαντικό.Την επόμενη φορά που θα ξανά απειλήσεις κάποιον από το πλήρωμα μου θα σε σκοτώσω χωρίς δεύτερη σκέψη. του είπα όσο ήταν κάτω.Όχι ότι θα το ξανά έβλεπα ποτέ μόλις έφευγα από το νησί.Ο δήμαρχος έκανε νόημα στους φρουρούς του να ηρεμήσουν.Σύμφωνα με τον ίδιο,εκείνος ποτέ δεν είχε ζητήσει από τον Gaius να κάνει κάτι τόσο ακραίο,οπότε ίσως να του άξιζε η τιμωρία.

Με αυτά αποχωρήσαμε από το κτήριο και πλέον ήταν η ώρα να ενημερώσω τους δικούς μου σχετικά με τον ξιφομάχο.Τους είπα ότι ήταν κάποιος που γνώριζα από το νησί Matsue,όπου εκεί υπήρχε μια κρυφή φυλή σαμουράι.Τους εξήγησα ότι οι σαμουράι ήταν τίμιοι άνθρωποι και πως αυτός ο ξιφομάχος είχε νιώσει ότι είχε αδικηθεί για αυτό και είχε προκαλέσει όλη αυτή την καταστροφή.
-Μπορώ να τον κάνω να παραδοθεί,όμως θα χρειαστώ να μου δώσετε δύο μέρες να μείνω μόνος μαζί του.Δεν θα μιλήσει με κανέναν άλλο και άτομα που δεν γνωρίζει θα περιπλέξουν τα πράγματα.
Κανείς από την ομάδα δεν είχε πρόβλημα με αυτό και συμφώνησαν να με περιμένουν για αυτές τις δύο μέρες.Οι ιστορίες που έφτιαχνα ήταν δεύτερη μου φύση,όσο καλές όσο η ικανότητα μου σαν ξιφομάχος.Αν ποτέ έπαυα να τα καταφέρνω ως κυνηγός μπορούσα πάντα να γίνω σεναριογράφος.
Άφησα όλη την ομάδα πίσω λοιπόν,περιλαμβανομένου και του Arashi και αποχώρησα.
-Μην κάνεις τίποτα περίεργο. είπα στον Masta προτού αποχωρήσω και μετά ανέβηκα πάνω στο βουνό,να βρω τον Takeshi.
Έτσι για τις επόμενες δύο μέρες έμεινα μόνος μαζί του,προσπαθώντας να ελέγξω την ταχύτητα μου μέσα σε εκείνο το μικρό σπήλαιο.Την πρώτη μέρα ο Takeshi δοκίμαζε το soru μαζί μου για να μου δείξει πως ο ίδιος το σταματάει,ενώ αργότερα μου έδειξε κάποιες μανούβρες που θα αύξαναν την τριβή του σώματος μου με τον αέρα και θα με βοηθούσαν να μειώσω απότομα την ταχύτητα,που θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω μέχρι να μάθω να το ελέγχω.Έτσι πέρασαν γενικά και οι δύο αυτές μέρες,με εμάς να μην λέμε ή να κάνουμε τίποτε άλλο.Είχε γυμνάσει τα πόδια μου και ήξερα την λογική χρόνια,το μόνο που ήθελα ήταν εμπειρία και όπως ήταν λογικό με κάθε προσπάθεια μου έβγαινε όλο και πιο εύκολα,πιο φυσικά να κάνω την σωστή εκκίνηση.Έτσι κάποια στιγμή την δεύτερη μέρα είχα αρχίσει να το ελέγχω και να κόβω ταχύτητα και κάθε φορά πήγαινε όλο και καλύτερα.Μέχρι το βράδυ δεν είχα καταφέρει τελικά να σταματήσω εντελώς,αλλά δεν είχε πλέον σημασία.Ήξερα πως να χρησιμοποιήσω την τεχνική και σε ανοικτό πεδίο δεν θα είχα κανένα πρόβλημα με τον έλεγχο που ήδη είχα.
-Θα σε πείραζε αύριο το πρωί να έρθεις μαζί μου μέχρι την πόλη και να παραδοθείς;Έχω και μια φήμη να διατηρήσω. ρώτησα τον Takeshi,το δεύτερο βράδυ προτού ξαπλώσουμε
-Ουοου!Δεν μασάς τα λόγια σου έτσι;Στην ψύχρα...σαν και τον εργοδότη μου.Τέλος πάντων...οι οδηγίες μου περιλαμβάνουν επίσης ότι δεν πρέπει να σου δημιουργήσω προβλήματα,οπότε εντάξει.Θα έρθω μαζί σου.Έτσι και αλλιώς με τις διασυνδέσεις που έχουν θα με βγάλουν έξω σε μερικές μέρες.
-Κάτι τέτοιο φανταζόμουν και εγώ.
Έτσι λοιπόν κατέβηκα την τρίτη μέρα μαζί με τον Takeshi στην πόλη.Είχα δέσει τα χέρια του με σχοινί και του είχα πει την ιστορία που είχα δώσει σε περίπτωση που τον ρωτούσε κανείς.Τον παρέδωσα στις αρχές και έπειτα πήγα προς το πλοίο μου.Είχαμε ήδη πάρει την αμοιβή μας και το πλήρωμα ανυπομονούσα να φύγουμε.Όχι όλοι βασικά.Όπως ήδη είπα αυτό ήταν το τελευταίο ταξίδι μας εδώ στις αρχικές.Ο Johnny και ο Yosaku θα αποχωρούσαν αφού τους άφηνα στο νησί τους και ήταν αρκετά στεναχωρημένοι με αυτό.Εκείνη την μέρα όσο ήμασταν στο καράβι κάναμε ένα γερό γλέντι για να έχουμε όλοι μας σαν ανάμνηση τα καλά πράγματα που είχαμε μαζί,ενώ είχα ήδη φροντίσει να πάρουν μεγαλύτερο μερίδιο από τα κέρδη μας εδώ στο νησί.Ήταν ηλίθιοι,αλλά ήταν οι δικοί μου ηλίθιοι και θα μου έλειπαν.
Όμως τώρα με περίμεναν πολλά πράγματα μπροστά.Η οικογένεια μου για την οποία ακόμα δεν ήξερα τίποτα,όμως εκείνη ήξερε τα πάντα,τον Yoshida και την  μονομαχία μας για το Yonku,την Wolfpack και την εξάπλωση της στην Grand Line και φυσικά τον Alucard,που ενώ είμαστε σε αντίθετες πλευρές τα πράγματα ήρθαν έτσι ώστε να έχουμε μια διαφορετική σχέση μεταξύ μας και αυτή την στιγμή βασιζόταν σε εμένα να τον βοηθήσω με κάτι μεγάλο.Ποτέ άλλοτε δεν είχα τόσους λόγους για να πάω σε ένα μέρος,ούτε καν όταν επέστρεψα στο Aldean,και όπως είχε το πράγμα το μέρος αυτό τύχαινε να είναι ένα από τα πιο επικίνδυνα.Ένα πράγμα ήξερα στα σίγουρα.Δεν θα βαριόμουνα!

Όνομα χαρακτήρα: Αrgon Naito

P.o.M. Points: 22

Belli: 69.000 + 6.000

Τυχόν παρατηρήσεις:
Μέχρι το γράμμα στα είπα μέσω πμ οπότε δεν τα γράφω και εδω!

Η ιστορία ήταν πολύ καλογραμμένη αν και νομίζω πως το έκοψες και άλλαξες τους χαρακτήρες σε λάθος σημείο .Σε όλες τις άλλες ιστορίες σου μου φαινόταν οτι ήταν το ιδανικό αλλα εδώ έχω καποιες ενστάσεις! (δεν κόπηκε τιποτα για αυτα, απλή γνώμη παραθέτω)

Quote :

Ναι το ξέρω,αλλά αμφιβάλλω ότι έχει σήμα εδώ πάνω

για το den den mushi έλεγες; Ή είναι ειρωνικό ;
οι απλές ωραίες στιγμές με λίγη νοσταλγία για το παρελθόν ανάμεσα σε καναε και Αργκον είναι παρα πολυ ομορφες!

Quote :

Αν ποτέ έπαυα να τα καταφέρνω ως κυνηγός μπορούσα πάντα να γίνω σεναριογράφος.

λες.

''αναρωτιέμαι'':

Το μονο που μου φάνηκε οτι είχε ψωμί αλλα έξυπνα το μείωσες ήταν η εισβολή. Εκεί περίμενα λίγο παραπάνω μάχη!