[Τέλος] Ένας αδύναμος ήρωας (Μέρος Β')

Έπειτα από κάποια ώρα, η αναταραχή και η κίνηση αυξήθηκε, σημάδι ότι οι καλεσμένοι τους είχαν φτάσει και έρχονταν προς το μέρος τους. Ο Caleb Martin έσπευσε να τους προϋπαντήσει, αφήνοντας λίγο παράμερα το κορίτσι στο πλευρό του Grey. Εκείνη είδε τις φιγούρες μερικών αντρών με σκληρές, έμπειρες όψεις που αγνοούσαν υποτιμητικά το πλήθος των αντρών του Zalkov. Ο Martin παρουσιάστηκε με μια βαθιά υπόκλιση.
-Ευχαριστούμε για τον κόπο σας να έρθετε μέχρι εδώ. Με μεγάλη μου τιμή υποδέχομαι την κεφαλή της οικογένειας Falcon. Κύριε Gregory Falcon, ονομάζομαι Caleb Martin και αντιπροσωπεύω τον κύριο Von Zalkov.
Στην αναφορά του ονόματος του ίδιου, οι άντρες της ομάδας μαλάκωσαν, χαμόγελα επιστράφηκαν στον Martin που σταθεροποιήθηκε στην στάση του. Προφανώς η επιλογή του άντρα για τον ρόλο ήταν η καλύτερη δυνατή επιλογή, μιας και το όνομα του ήταν περισσότερο οικείο στα αυτιά τους από όσο είχε ιδέα η May.
-Ώστε είναι ο κύριος Caleb Martin αυτοπροσώπως! Η χαρά είναι εξίσου δική μας φίλε μου. Ο ίδιος ο Flacon πρότεινε το χέρι του στον Martin που του έσφιξε. Ελπίζω η συνεργασία μας να αποδειχτεί μακροχρόνια και να ευδοκιμήσει όσο υπολογίζουμε.

Το τι εννοούσε με αυτό το “μακροχρόνια συνεργασία” και η θέρμη της οικειότητας ανάμεσα στους άντρες ήταν κάτι που ξένισε το κορίτσι. Η May ήταν έτοιμη να διακόψει, όμως κάποιος άλλος την πρόλαβε! Η αναταραχή που διαδόθηκε μέχρι τον χώρο τους με φωνές μαρτυρούσε ότι η φασαρία ερχόταν προς το μέρος τους γοργά.
-Τι συμβαίνει;
Ο Grey για πρώτη φορά ανέλαβε την οργάνωση και ζήτησε να μάθει από τους άντρες που έρχονταν προς το μέρος τους. Μόλις είχαν έρθει οι πελάτες τους, το ενδεχόμενο να τους δυσαρεστήσουν με απρόοπτα θα έριχνε απαγορευτικά την εικόνα της οικογένειας στα μάτια τους και αυτό ήταν κάτι που δεν θα επέτρεπε να συμβεί.
-Κύριε Grey, δεν φταίμε εμείς, ήρθε ικετευτικά η απάντηση. Μόλις το ανακαλύψαμε να τριγυρνά, ήταν ήδη πολύ κοντά στον χώρο!
-Άσε με κάτω γορίλα!
Ανάμεσα στους άντρες που το είχαν περικυκλώσει ήταν ένα νεαρό αγόρι, να κρέμεται στον αέρα κυριολεκτικά από την λαβή του άντρα που είχε μιλήσει.
Ήταν ακριβώς ο Mark, ο οποίος είχε ξεγλιστρήσει από τον κλοιό της επιφυλακής, έπειτα από καρτερική υπομονή και επιμονή, για να φτάσει όσο πιο κοντά μπορούσε στον χώρο επίβλεψης του λιμανιού. Η ξεροκεφαλιά του δεν αναγνώριζε κινδύνους. Εφόσον είχε πάρει την απόφαση του να έρθει, αναγκαστικά θα πίεζε μέχρι να έφτανε στο μοναδικό σημείο όπου μπορούσε να βρει κόσμο που οργάνωνε την κίνηση του λιμανιού. Παρά τις προσπάθειες του να μείνει αφανής είχε εισχωρήσει πολύ βαθιά για να αντέξει για πολύ. Τελικά τον είχαν γραπώσει σαν αγρίμι που ήταν και τον είχαν οδηγήσει εκεί για να αποφασίσουν τι θα τον έκαναν, ατυχώς την χειρότερη στιγμή!

Οι άντρες του Falcon σκυθρώπιασαν αναπόφευκτα, το μοναδικό αίτημα τους για να κάνουν το ταξίδι ήταν να διατηρηθεί η ανωνυμία των προσώπων τους. Ένα αλητάκι είχε εισχωρήσει κάτω από τις μύτες τους, τι αποδείκνυε αυτό για την οικογένεια Zalkov; Ο Grey που διατηρούσε χαμηλό τον τόνο του με δυσκολία ήταν έτοιμος να ξεστομίσει την καταδίκη του αγοριού αλλά...
-Εσύ είσαι το αγοράκι που είχε στείλει εκείνο το μήνυμα για τον Andre...;
Η May είχε εκπλαγεί τόσο από την απρόσμενη συνάντηση που άνοιξε το στόμα της χωρίς να το σκεφτεί. Πράγματι, είχε δει τον μικρό να ψάχνει τον Arima-“Andre Zalkov” στο μαγαζί “Άβυσσος” και είχε παραδώσει το μήνυμα για λογαριασμό του. Στο σχόλιο της, η απορία ζωγραφίστηκε στα πρόσωπα όλων των παρευρισκόμενων, συμπεριλαμβανομένων των Caleb Martin, Grey και Mark. Το παιδί ανοιγόκλεισε τα μάτια, έχοντας πάψει στιγμιαία να αντιμάχεται.
-Μεγάλη Αδελφούλα;! Την αναγνώρισε επίσης. Ουααααα! Τι κάνεις εσύ εδώ; Α! Άσε με παλιογορίλα!
Στην αυθόρμητη προσπάθεια να την προσεγγίσει, η στραγγαλιστική αντίσταση του άντρα επανήλθε αυτόματα.
-Άστον κάτω! Είναι από τον κύκλο του Andre Zalkov! μάλωσε τον άντρα κι εκείνος συμμορφώθηκε.

Οι υπόλοιποι δεν πρόβαλαν αντιρρήσεις, μιας και δεν μπορούσαν να  βάλλουν το χέρι τους στην φωτιά ότι ήξεραν κάθε άτομο που συναναστρεφόταν το νεαρό αφεντικό τους. Εφόσον η κοπέλα του νεαρού αφεντικού έδειχνε τέτοια σιγουριά, ήταν αναμενόμενο να το θεωρήσουν αλήθεια. Από την μεριά τους, ο Falcon με τον Martin χαλάρωσαν. Είχε διαφορά να εισβάλλει στην περίμετρο ένας ακόλουθος του Andre Zalkov παρά ένας άγνωστος.
Μόνο ο Grey συνέχιζε να παρακολουθεί καχύποπτα. Γιατί αυτός γνώριζε πρώτον, ότι ο νεαρός αφέντης απεχθανόταν να κοιτάζει οτιδήποτε άσχημο, κι ένα βρώμικο αλητάκι σίγουρα άνηκε στην κατηγορία αυτή. Και δεύτερον, ότι στο κορίτσι είχε συστηθεί κάποιος άλλος ως “Andre Zalkov”. Προσθέτοντας αυτά τα δύο, μπορούσε να φανταστεί επιτυχημένα τι είχε συμβεί. Όμως δεν θα το αποκάλυπτε. Η ύπαρξη του υποκριτή ήταν μυστική. Επίσης, τον βόλευε να προσπεράσουν οι πελάτες το περιστατικό. Και τέλος, ίσως του έδινε ευκαιρία να ανακαλύψει τι έτρεχε στην τελική με τον αόρατο “φίλο” τους!
O Mark χαμογέλασε λαμπρά στο κορίτσι που του ανταπέδωσε την έκφραση.
-Μεγάλη Αδερφούλα, είσαι φοβερή! Πρώτα με βοήθησες με το μήνυμα, τώρα με εκείνον τον γορίλα! θαύμασε με ευγνωμοσύνη.

-Είναι επικίνδυνο το μέρος για σένα, μικρέ μου! Το κορίτσι που ένιωθε την αγνότητα του, συμπαθούσε βαθιά το παιδί. Μην μου πεις ότι ο Andre σε έστειλε πάλι εδώ;
-Όχι, αυτή τη φορά πήρα μόνος την πρωτοβουλία να έρθω εδώ. Ήθελα να βρω κάποιο πλοίο που να φεύγει από το νησί. Ήθελα να βοηθήσω το Αφεντικό μου!
Το κορίτσι απόρησε, έστρεψε το βλέμμα στον πατέρα της μήπως γνώριζε κάτι άλλο σχετικά. Εκείνος απλώς γέλασε ευδιάθετα.
-Αν είναι κάτι που θα βοηθήσει τον νεαρό αφέντη, εννοείται ότι δεν υπάρχει ζήτημα.
Με αυτή τη δήλωση, κάθε πλευρά χαλάρωσε αισθητά. Ο Falcon ιδιαίτερα άρχισε να αστειεύεται με τους δικούς του.

-Πατέρα, μπορώ να σου μιλήσω λίγο;
Η May δεν είχε ξεχάσει το σχόλιο του Falcon. Εφόσον απέφυγαν το επεισόδιο είχε έρθει η ώρα να μάθει την πλήρη αλήθεια.
Εκμεταλλευόμενος την απουσία της, ο Grey πλησίασε τον Mark...
-Τι έγινε πάλι;
-Πες μου ειλικρινά. Τι είδους συνεργασία έχεις με τον Von Zalkov και αυτόν τον Falcon;
Αναγνωρίζοντας ότι δεν γλίτωνε τόσο εύκολα, φρόντισε πρώτα να την πάρει από τον ώμο και να την απομακρύνει από τα αυτιά του τελευταίου.

-Δεν χρειάζεται να φορτίζεις το κεφάλι με τις σκοτούρες μου! γέλασε ψεύτικα, θέλοντας να επισκιάσει το θέμα.
-Δεν πρόκειται απλώς να τους συνοδεύσεις μέχρι του Zalkov, σωστά; Είναι κάτι περισσότερο. Κάτι που ίσως φοβάσαι να μου πεις; Κάτι επικίνδυνο; Με κάθε φράση έβλεπε τις αλλαγές στο πρόσωπο του. Σημάδι ότι πλησίαζε στην απάντηση. Δεν χρειάζεται να το κρύβεις. Αν μπορείς να μου το πεις, σημαίνει απλώς ότι δεν ντρέπεσαι για ό,τι κάνεις, σωστά;
-May, πρέπει να καταλάβεις ότι η δική μου ελευθερία στο όλο ζήτημα είναι άνευ σημασίας. Ο τόνος του από καθησυχαστικός είχε γίνει διαπραγματευτικός. Όπως βλέπεις και μόνη σου, είναι πολύ ισχυρά άτομα για να δεχτούν απόρριψη. Μπορεί στο νησί να με θεωρούν πλούσιο γαιοκτήμονα, αλλά αυτό είναι μόνο για τοπικά δεδομένα. Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν ενδοιασμούς να χρησιμοποιήσουν βία. Κι εγώ έχω ένα πολύτιμο πρόσωπο να προστατεύσω μόνος μου, όπως έκανα όλα αυτά τα χρόνια.
Η τρυφερότητα του απέναντι της ήταν κάτι που η May εκτιμούσε και είχε κληρονομήσει ταυτόχρονα, ώστε να χαρακτηρίζει την ίδια από πάντα. Της είχε αφάνταστη αδυναμία, έχοντας χάσει την μητέρα της από παλιά, έχοντας μεγαλώσει ένα ευτυχισμένο, πανέμορφο και αισιόδοξο κοριτσάκι.

Όλα αυτά τα γνώριζε η May και γι αυτό σεβόταν βαθιά τον πατέρα της. Παράλληλα όμως είχε υψηλές προσδοκίες, στα μάτια της ήταν ιδανικός και αψεγάδιαστος. Οπότε μπορούσε εύκολα να ανακαλύψει τώρα την “ρωγμή”, τον ήξερε πολύ καλά για να μην τον πιέσει.
-Ορκίστηκες ότι μετά την σημερινή μέρα θα επιστρέφαμε στην ζωή μας, του αντιγύρισε τα λόγια του. Πώς πρέπει να το ερμηνεύσω αυτό;
Το πρόσωπο του Martin μπλάβιασε και κατάπιε με κόπο. Ένιωσε για πρώτη φορά να εκνευρίζεται ασυναίσθητα με το πείσμα της κόρης του. Το τελευταίο που ήθελε ήταν να της εξηγήσει. Ίσως γιατί καταλάβαινε πόσο βαθιά θα την απογοήτευε. 
-Δεν επηρεάζει τις δικές μας ζωές οι βρωμοδουλειές των Zalkov-Falcon! Δεν θα ασχοληθούμε καν εμείς!
-Εννοείς ότι θα σε χρησιμοποιήσουν; έφριξε εκείνη τρομαγμένη. Εσένα, έναν γαιοκτήμονα; Πώς;
-Όχι εμένα προσωπικά, όχι. Είμαι αρκετά άτυχος βασικά, ομολόγησε πονεμένα αλλά δεν την συγκίνησε. Ανάμεσα στα κτήματα που μου ανήκουν υπάρχει ένα χέρσο που αποτελεί όμως  φυσικό κόλπο, κατάλληλο για την προσάραξη καραβιών. Χρειάζονται ένα πέρασμα, μακριά από αδιάκριτα βλέμματα για τις επιχειρήσεις τους.

-Το ρίσκο όμως πέφτει πάνω σου σε περίπτωση που κάτι πάει στραβά, έτσι; Τι είδους πέρασμα;
-Για φορτίο, ανθρώπους...
-Λαθρεμπόριο; Κι έπειτα τα μάτια της γούρλωσαν. Δουλεμπόριο;!
-Δεν είχα επιλογή, May! Πρέπει να με καταλάβεις! Προφανώς μισώ τον εαυτό μου, είμαι όμως αποφασισμένος να κάνω τα στραβά μάτια για χάρη σου. Σε παρακαλώ, μην με μισήσεις γι αυτό!
Η απελπισία και η παράκληση μοιράζοντας ισάξια στις αντιδράσεις του. Το σοκ όμως της κοπέλας ήταν μεγάλο και η αποδοχή έμοιαζε μακρινή. Πώς μπορούσε ο άνθρωπος που πάντα θεωρούσε πρότυπο, να δέχεται κάτι τόσο ανήθικο ήταν πέρα της αντίληψης της!
Ο Caleb Martin συγκράτησε την ψυχραιμία του. Η May ήταν η περηφάνια και η χαρά της ζωής του. Σίγουρα θα χρειαζόταν ένα διάστημα για να συνέλθει αλλά εκείνος θα δούλευε σκληρά για να επιδιορθώσει την σχέση τους. Την άφησε στην ησυχία να αναλογιστεί όσα είχε μάθει κι επέστρεψε στον Falcon.

Παράλληλα με τον διαπληκτισμό της May με τον πατέρα της, ο Mark δεχόταν την διπλωματική ανάκριση του Grey.

Ο άντρας ήξερε ότι δεν έπρεπε να τρομάξει το αγόρι, είχε ήδη αποδείξει πόσο απρόβλεπτο ήταν. Βλέποντας λοιπόν το καχύποπτο ύφος του, του χαμογέλασε ευγενικά.
-Πώς λέγεσαι μικρέ;
-...Mark, απάντησε μετά από κάποια ώρα.
Εκτός από την May, όλοι ήταν άγνωστοι για τον Mark και δεν τους εμπιστευόταν. Ιδίως τον άνθρωπο μπροστά του, από τον οποίο λάμβανε ενδείξεις ανώτερης δύναμης συγκριτικά με τους υπόλοιπους!
-Από πού ήρθες εδώ στο λιμάνι, Mark; συνέχισε με εικονική περιέργεια το ψάρεμα.
-Από την πόλη, ντα;! Από πού αλλού θα μπορούσα να έρθω εδώ;
Παρότι ο τόνος του αγοριού παρέμενε απόμακρος, ο Grey χαμογελούσε περισσότερο. Το γεγονός και μόνο ότι του μιλούσε περισσότερο μαρτυρούσε την πρόοδο.
-Έχεις δίκιο, χαζομάρα μου, του γέλασε. Ήθελα να μάθω ποιος σου είπε να έρθεις εδώ βασικά.
-Κανένας. Δεν με άκουσες όταν μίλαγα; Μόνος μου αποφάσισα να έρθω για να βοηθήσω το Αφεντικό.
-Είσαι πολύ αφοσιωμένος, θαύμασε. Γνωρίζεσαι χρόνια με το Αφεντικό σου;
-Μεγαλώσαμε μαζί, του έγνεψε θετικά. Βέβαια εκείνος είναι μεγαλύτερος και εννοείται πολύ πιο φοβερός από εμένα ή οποιονδήποτε άλλο. Ό,τι κι αν αποφασίσει να κάνει, το καταφέρει χωρίς πρόβλημα. Όλοι τον σέβονται γιατί δεν είναι εγωιστής, ενδιαφέρεται για εμάς, τα αδέλφια του!
Μιλώντας για τον Arima, το αγόρι είχε αφήσει την ρόδα του να τρέξει ροδάνι. Η αρχική δυσπιστία του είχε παραμεριστεί ασυναίσθητα.

Ο Grey καιγόταν να ρωτήσει την ταυτότητα του, αλλά συνέχιζε την έμμεση προσέγγιση.
-Ακούγεται καταπληκτικός χαρακτήρας! Πολύ θα ήθελα να τον γνωρίσω. Πώς λέγεται;
-Αφεντικό!
-Όχι, εννοώ πώς τον φωνάζεις; Εσύ, οι υπόλοιποι;
Το Mark έφερε το δάχτυλο στο πηγούνι και το σκέφτηκε προσεχτικά.
-Εγώ τον φωνάζω Αφεντικό, οι άλλοι στο “Σπίτι” τον φωνάζουν συνήθως Μεγάλο Αδελφό και οι μεγαλύτεροι απλώς με το όνομα του.
Τα μάτια του άντρα άστραψαν στιγμιαία.
-Είπες “Σπίτι”, εννοείς το ορφανοτροφείο της πόλης σωστά; ρώτησε με το ύφος κάποιου που γνώριζε, απλά ήθελε να επιβεβαιώσει.
-Ε, ναι.
-Και εκεί σκοπεύεις να επιστρέψεις μετά έτσι; Να συναντήσεις το Αφεντικό σου;
-Α όχι ακόμα! Έχω μερικές δουλειές στις πόλη πρώτα, σχολίασε σε στυλ πολυάσχολου. Αν και ανυπομονώ να του πω τα καλά νέα, θα πρέπει να  περιμένει λίγο ακόμα.
-Καταλαβαίνω. Είμαι σίγουρος ότι το Αφεντικό σου θα ευχαριστηθεί πολύ μαζί σου, Mark! Είσαι καλό παιδί! τον επιβράβευσε πριν του γυρίσει την πλάτη.