[Τέλος] Vaiton Reigns [Διεγραμένος Χαρακτήρας]

Πληροφορίες για την ιστορία:

Ήταν σε ένα ξεχασμένο νησί της South Blue που ξεκίνησε η δική του ιστορία. Σε μια γωνιά της πόλης, σε ένα καταχρεωμένο ορφανοτροφείο με αυστηρές καλόγριες για επίβλεψη και πολλούς καβγάδες. Εκτός από το όνομα του, είχε αποκτήσει και άγριο χαρακτήρα μετά τον εγκλεισμό του εκεί. Η ηγουμένη τον κατσάδιαζε κάθε μέρα τουλάχιστον τρεις φορές. Μετά τον πρωινό, τον απογευματινό και τον βραδινό ξυλοδαρμό κάποιου άμοιρου πλάσματος που έτυχε να τον ενοχλήσει. Ο Reigns δεν μετρίαζε τα όρια του μέχρι τη στιγμή που θα τον τραβούσαν από τους αιμόφυρτους. Και ως σωστός τραμπούκος, είχε το πλεονέκτημα της εξάσκησης για την γρήγορη ενδυνάμωση. Αλλά αυτός ήταν μόνο ο πρόλογος γιατί μετά από εκείνο το συμβάν τα υπόλοιπα σβήστηκαν. Λες και ξεκινούσε από την αρχή το σύστημα καταχώρησης μνήμης.
-Κάποια μέρα θα στα κόψω τα βρωμόχερα! τον απείλησε για πολλοστή φορά η ηγουμένη που όμως αναγκαζόταν να τον καθαρίσει από τα αίματα για να τον επιστρέψει στο κρεβάτι του.
Τα έξοδα που τους κόστιζε εξαιτίας των αυξημένων παραγγελιών σε φάρμακα την έφερναν ένα βήμα πριν του ρίξει ποντικοφάρμακο στο φαγητό. Θα το είχε κάνει ήδη πιθανώς, αν δεν φοβόταν τις επιπτώσεις αν επιβίωνε! Τραβώντας τον μέσα στο γραφείο της, το αγόρι διέκρινε το σκισμένο περιτύλιγμα ενός πακέτου. Κάτι λαμπύριζε από κάτω τους, του τραβούσε το μάτι.

Το στόμα του μισάνοιξε σαν κανονικού παιδιού που βλέπει κάτι θαυμαστό μπροστά του. Άπλωσε φευγαλέα το χέρι και έσπρωξε το περιτύλιγμα για να το δει καλύτερα. Η ηγουμένη εξοργίστηκε ακόμα περισσότερο. Του χτύπησε το χέρι για να μάθει να μην το απλώνει.
-Δεν είναι για τα μούτρα σου αυτό!
Αλλά το κακό είχε γίνει. Την έσπρωξε με όλο του το βάρος, κάνοντας την να τσιρίξει και την απομάκρυνε αρκετά για να πλησιάσει βιαστικά το πακέτο. Μέσα υπήρχε ένα μικρό αντικείμενο που, πέρα από το χαριτωμένο χρώμα και την κομψή γραμμή του, δεν πρέπει να στοίχιζε καμιά περιουσία. Μία κλεψύδρα. Ένιωσε τραχιά την ανάσα του και απόμακρες τις αισθήσεις του. Αλλά το χέρι του λειτούργησε ακούσια πιάνοντας την και γέρνοντας τη στο πλάι. Την άφησε έτσι, μαγνητισμένος, την ώρα που η ηγουμένη σηκωνόταν και σήκωνε το χέρι της για να τον χαστουκίσει. Μπορεί να έφταιγε ότι χτύπησε στο πλάι το κεφάλι του πέφτοντας, αλλά μετά από αυτό χρειάστηκε να επαναλάβουν στον Reigns το όνομα του και όλα όσα υπήρχαν να πουν για τον ίδιο. Η συμπεριφορά του άλλαξε δριμύτατα, δεν έβρισκε κάποιο λόγο για καβγά αφού δεν θυμόταν όλους τους προηγούμενους που είχε δημιουργήσει από μόνος του. Θα ήταν όντως ευτύχημα για το ορφανοτροφείο αν τα υπόλοιπα παιδιά δεν το έβρισκαν σαν ευκαιρία για να πάρουν εκδίκηση.

Μία ήσυχη νύχτα και ενώ είχε πέσει για ύπνο, μία ομάδα παιδιών περίμενε καρτερικά για να κάνει την κίνηση της. Τον πλησίασαν όλα μαζί, για να πάρουν το αίμα τους πίσω. Αντί όμως να πάρουν αυτά την θέση του νταή ανακάλυψαν ότι το αγόρι διατηρούσε ακόμα την φυσική του δύναμη, όπως και τα αντανακλαστικά του. Η φασαρία και τα κλάματα σήκωσαν τις καλόγριες που κατέφτασαν για να βρουν απογοητευμένες μία εικόνα όπως χίλιες προηγούμενες. Με το αγόρι να μεταφέρεται και πάλι στην ηγουμένη, το σχοινί είχε παραξηλωθεί και ο ίδιος επέμεινε τον εξάψαλμο με κατεβασμένο το κεφάλι.
-Συγνώμη, ψέλλισε και ήταν η πρώτη φορά που το έλεγε. Δεν θυμάμαι για ποιο λόγο με μισούνε.
Ήταν στα πρόθυρα να βάλλει τα κλάματα από την ντροπή του. Ως ανταπόκριση, η ηγουμένη έσκυψε χαμηλά στο αυτί του με παραμορφωμένο πρόσωπο.
-Το να κλαψουρίζει ένας δαίμονας σαν και σένα είναι αηδιαστικό...
Ήταν και η τελευταία φορά που το αγόρι θα ζητούσε συγνώμη και θα την εννοούσε. Από τότε και στο εξής άρχιζε να εμφανίζεται το είδος του ατόμου που θα γινόταν. Συνέχισε τις ημέρες του στο ορφανοτροφείο δεχόμενες αποσπασματικές επιθέσεις που πάντα απέκρουε και αδιαφορώντας για ό,τι και αν του έλεγαν. Τα όνειρα και το μυαλό του ήταν καθαρό και τον καλούσαν να συνεχίσει να ζει με αυτόν τον τρόπο γιατί ήταν ο ευκολότερος.

Από εκεί και μετά τον απασχολούσαν μόνο ευχάριστα πράγματα τα οποία συχνά αποδεικνύονταν καθόλου πρακτικά για θέματα επιβίωσης. Με ξεροκέφαλη για να το πούμε κομψά αποφασιστικότητα, διάλεγε να κάνει μόνο το δικό του με απώτερο προορισμό να βγει στην θάλασσα. Τον έλεγαν πειρατή και ονειροπόλο, αυτός συνέχιζε να επιβεβαιώνει τους χαρακτηρισμούς. Δεν ήταν λίγες οι φορές που "δανείστηκε", που χτύπησε, που ξενοκοιμήθηκε με την γυναίκα κάποιου άλλου. Για κάποιο λόγο είχε πάντα αδυναμία στις κοκκινομάλλες... Οπότε, όταν κατέληξε στην Zarzara Town στα πόδια μιας εκθαμβωτικής τέτοιας κοπέλας, δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το χαμόγελο του από τις άκρες των αυτιών του. Ακόμα κι αν τότε τον απέρριψε κατέληξε να την ξαναδεί αναπάντεχα πολύ καιρό μετά. Στο ενδιάμεσο διάστημα το όνειρο του προχωρούσε με ταχύ βήμα. Ήταν καπετάνιος ανάμεσα σε ενδιαφέροντες για τον ίδιο άντρες και έπλεαν στην Μεγάλη Γραμμή. Ανάμεσα σε αυτούς που πρώτοι επιβιβάστηκαν στην ομάδα ήταν ένας πιο σοβαρός νεαρός, που συχνά έσκυβε το κεφάλι με κατωτερότητα. Λες και το έκανε επίτηδες μπροστά του, λες και τον δελέαζε με τον τρόπο του για να τον πλησιάσει.
-Λοιπόν, ψάρακα, πώς σε είπαμε;
Ήταν η πρώτη του κουβέντα καθώς τον σβέρκωνε με όρεξη.
Φυσικά, ο νεαρός δεν το έκανε επίτηδες. Η συμπεριφορά του ανταποκρινόταν στην προσωπικότητα που είχε εκείνη την εποχή.
-Nigel, κύριε! έκανε αυτόματα, λες και μιλούσε σε κάποιον επίσημο και ανώτερο.
Ο Reigns έσκασε στα γέλια μες στη φάτσα του, κουφαίνοντας τον. Ένιωθε την πίεση στον σβέρκο να τον βαραίνει άβολα. Τον εκνεύρισε αρχικά. Αλλά αυτό ήταν το πρώτο στάδιο για να τον συμπαθήσει.

Και ο Nigel ήταν ο πρώτος που τον πλησίασε μετά την επεισοδιακή απόδραση τους από το νησί Ruluka. Ο καπετάνιος του είχε αποσυρθεί στην χαμηλοτάβανη καμπίνα του και παρέμενε ξαπλωμένος να κοιτάζει την οροφή με ένα περίεργο ύφος.
-Την είδα ξανά... σχολίασε και ο νεαρός, που από πάντα κρατούσε στο μυαλό του το λόγο που είχε μπει στο πλήρωμα, κατάλαβε αμέσως σε ποια αναφερόταν.
-Την κοπέλα από την Zarzara; Του έγνεψε θετικά. Και; πίεσε να μάθει λεπτομέρειες για την παλιά του συνάδελφο.
-Κόντεψε να με σκοτώσει! Το χαμόγελο του ήταν εξωφρενικά ευδιάθετο. Λες και θυμόταν μια ευχάριστη εικόνα. Νομίζω ότι είμαι ερωτευμένος.
-Όι, καπετάνιε! Δεν σε βλέπω να επιζείς έτσι όπως το πας!
-Είναι τόσο παράξενη! Διαφορετική και όχι με την καλή έννοια! Μπελάς σίγουρα, αλλά είναι γεμάτη πάθος!
-Και να φανταστώ, σου έριξε πάλι άκυρο; Δεν πήρε απάντηση, από το χαμένο στα άστρα ύφος του συμπέρανε το αναμενόμενο. Εντάξει, κοιμήσου τώρα, ετοιμάστηκε να τον αφήσει. Και αύριο μέρα είναι για την επόμενη κατάκτηση.
-Δεν γέλασε... Ο Nigel κοντοστάθηκε. Όταν της είπα για τον "κόσμο" μου, δεν γέλασε...
Του έκλεισε την πόρτα διακριτικά σκυθρωπός. Δεν ήξερε πώς έπρεπε να εκλάβει την απρόβλεπτη αυτή εξέλιξη.

Αποφάσισε πως ήταν η χειρότερη δυνατή στην επόμενη φορά που έπεσαν πάνω της. Ο νεαρός δεν μπορούσε να σταθεί σε μία θέση, έκανε πάνω κάτω τον διάδρομο έξω από την καμπίνα του καπετάνιου μέχρι που άκουσε το χαρακτηριστικό "μπαμ". Σήμα ότι ο Reigns είχε ξυπνήσει. Εφόρμησε μέσα στο δωμάτιο την ώρα που ο άλλος έτριβε ζαλισμένος το κούτελο του.
-Είσαι καλά; Έμεινε να τον κοιτά σαν χαμένος. Κοιμόσουν πολλές ώρες και σε άκουγα να βογκάς, ανησύχησα.
-Έτσι μου έχουν πει ότι κάνω συνήθως, σχολίασε αγνοώντας το δεύτερο κομμάτι. Η αλήθεια ήταν ότι τον τελευταίο καιρό, ο ύπνος του ήταν ανάστατος. Ευτυχώς δεν θυμόταν τι έβλεπε αλλά, όταν ξύπναγε, δεν ήταν λίγες οι φορές που έβλεπε πράγματα σπασμένα γύρω του. Τι συνέβη;
-Έχει να κάνει με αυτήν! του τόνισε με νόημα. Πρέπει να μείνεις μακριά της!
-Δεν είναι ότι προγραμματίζω να την συναντώ, ξέρεις! του υπενθύμισε ανάλαφρα ξεπιάνοντας τους μυς του.
-Σοβαρολογώ! Δεν την είδες πως πολέμησε με εκείνη την άλλη γυναίκα!
-Έχεις δει εμένα να πολεμάω; του αντιγύρισε αλλά το παρακλητικό ύφος που απέσπασε, τον έκανε να συνεχίσει κάπως πιο σοβαρά. Εντάξει. Από όσο κατάλαβα, εσύ την ξέρεις από παλιά. Και είσαι φίλος μου, άρα η γνώμη σου μετράει. Το κομμάτι αυτό το ανέφερε βιαστικά, προσπερνώντας να του δώσει έμφαση. Οπότε, σε εμπιστεύομαι και θα προσπαθήσω να μείνω μακριά της, αν τύχει να την δω ξανά!

Στην πορεία του, ο Vaiton Reigns επηρέασε πολλούς ανθρώπους, εξακολουθώντας να διατηρεί τον δρόμο του. Μένοντας ο ίδιος αναλλοίωτος από την στιγμή που αποφάσισε ποιος ήθελε να είναι. Και κάπως έτσι φτάνουμε στο νησί Fireworks και σε μία ακόμα τυχαία συνάντηση...

Ο Reigns περπατούσε ευδιάθετος με τον Nigel στο πλευρό του, ανεβαίνοντας σταδιακά την πλαγιά.
-Ξέρεις ότι μπορείς να βασίζεσαι σε μένα~!
Το μάτι του έπιασε την καθιστή φιγούρα στην άκρη της αυλής. Την αναγνώρισε αμέσως παρότι ήταν γυρισμένη πλάτη. Σταμάτησε απότομα, κόβοντας την φράση του. Η εικόνα της, δεν μπορούσε να μην τον έλκει. Ο Nigel τον προσπέρασε, μπαίνοντας στο ξύλινο εξοχικό. Και εκείνος την πλησίασε και γονάτισε δίπλα της. Οι αντιδράσεις της δεν άλλαξαν, σαν να μην συνειδητοποιούσε ότι κάποιος ήταν δίπλα της. Συνέχισε να χαϊδεύει τα πέταλα των λουλουδιών στα πόδια της. Ο Reigns την παρακολουθούσε σιωπηλός. Δεν χρειαζόταν κάτι παραπάνω μπροστά στην ομορφιά που του μετέδιδε η αύρα της. Και σαν να ήταν από πάντα στο πλευρό της, η κοπέλα του μίλησε με κενό βλέμμα.
-Πλησιάζουμε πάλι στην ίδια κατάσταση. Τα πράγματα έχουν αλλάξει λίγο και το βάρος τους με αποπροσανατολίζει. Υπάρχουν στιγμές που δεν ξέρω ποια είμαι.

-Δεν μπορείς να το σκάσεις;
Δεν ήξερε σε ποιο πράγμα αναφερόταν, αλλά ήθελε να την παρηγορήσει με κάποιο τρόπο. Έδειχνε τόσο λυπημένη. Του έγνεψε αρνητικά.
-Αν το κάνω θα καταλήξουμε από την αρχή. Εφόσον ξεκίνησε, ας τελειώσει. Τουλάχιστον, πριν η ασφυξία με προλάβει.
Την πλησίασε λίγο περισσότερο.
-Μακάρι να μπορούσα να κουβαλήσω εγώ όσα σε βαραίνουν. Δεν θα με πείραζε ξέρεις!
Η κοπέλα σήκωσε το κεφάλι, αλλά του χαμογελούσε ευγενικά και με ευγνωμοσύνη.
-Τώρα είναι η δική μου σειρά.
Ένας σφυριχτός θόρυβος πυροδοτούσε την έναρξη των πυροτεχνημάτων, αλλά κανείς τους δεν την παρακολουθούσε. Τα χρώματα έσκαγαν στον ουρανό σε πανδαισία σχημάτων και μεγεθών. Θάμπωναν τα πρόσωπα τους. Μέχρι που ένα γιγάντιο πυροτέχνημα συντάραξε την ατμόσφαιρα. Η Shura άνοιξε τα μάτια της και βρήκε ξαφνικά συγκέντρωση. Αποτραβήχτηκε ξαφνιασμένη, κοιτώντας τον Reigns με σοκ.
-Reigns, τι κάνεις εσύ εδώ;
Αυτός κοκάλωσε από την αλλαγή, αλλά δεν απάντησε. Η παγωνιά που τον διαδέχτηκε δεν χωρούσε λόγια. Σαν να έχασε πάλι την ευκαιρία του να περάσει το μήνυμα με επιτυχία. Αλλά η Shura δεν του έδωσε άλλη σημασία. Για να βρισκόταν ο Reigns εκεί, μάντευε ποιος άλλος ήταν μαζί του.

Η συζήτηση ήταν έτοιμη να εξελιχθεί σε πάλη, όταν έφτασε το μήνυμα ότι ένα warship με marines κατεύθανε προσεχώς. Η Shura άρπαξε το χέρι της Olia, τραβώντας την από την αγκαλιά του Nigel.
-Αρκετά με σένα!
-Εσύ!
-Nigel, πάρε την κοπέλα σου και εξαφανιστείτε! ήταν η τελευταία οδηγία του καπετάνιου, και οι δυο τους έκαναν αυτό ακριβώς που τους είπε.
Αφήνοντας τους δύο πίσω τους να παλεύουν, κατηφόρισαν για την πόλη. Η Olia γύριζε το κεφάλι πάνω από τον ώμο, ψάχνοντας με απελπισία να δει αν έρχονταν.
-Ο Reigns θα είναι καλά, ανέφερε με ένταση, πιστεύοντας το και ο ίδιος. Πες μου, υπάρχουν κι άλλοι από την "Ravens" στο νησί; Πώς έφτασες εσύ εδώ;
-Με δικό μας καράβι. Υπάρχουν, αλλά δεν είναι κατάλληλοι για μάχη και ειδικά απέναντι σε marines. Δεν πειράζει. Έχουμε αφήσει το πλοίο μακριά από το λιμάνι, σε μία ακτή έξω από την πόλη.
Ο Nigel δάγκωνε τα χείλη του με αγωνία. Το κακό ήταν ότι το δικό τους μέσο ήταν σε εμφανές οπτικό πεδίο. Άραγε θα κατάφερναν να περάσουν δίπλα από το warship χωρίς να τους αναγνωρίσουν; Η Olia διάβασε το πρόσωπο του και αμέσως άρπαξε το den den mushi του.
-Πες στους δικούς σας να αλλάξουν. Να μεταφερθούν στο δικό μου πλοίο, να φύγετε από τα πλάγια. Θα πω το ίδιο στους δικούς μου. Εμάς δεν θα μας αναγνωρίσουν, δεν θα μας πειράξουν στα πεταχτά, χωρίς δικαιολογία μπροστά στα μάτια των πολιτών.
-Έλα μαζί μου! Ήταν η τελευταία του προσπάθεια να την μεταπείσει.
-Δεν μπορώ! Πρέπει να συνεχίσω. Δεν μπορώ να αφήσω αυτό που έρχεται να γίνει. Τον χαϊδεψε απαλά στο μάγουλο. Χαίρομαι τόσο πολύ για τον καιρό που πέρασα μαζί σου. Απομακρύνθηκε τρέχοντας, αλλά κοντοστάθηκε όταν φώναξε το όνομα της. Όταν θα τελειώσουν όλα, υπόσχομαι πως θα σε βρω.

Ο Reigns έτρεχε σαν τον άνεμο. Οι αρθρώσεις του πονούσαν και το δέρμα του τον έτσουζε εκεί που είχε χτυπηθεί, αλλά είχε αργήσει. Αν καθυστερούσε κι άλλο, θα δυσκόλευε την θέση όσων των περίμεναν. Έφτασε στο λιμάνι για να ανακαλύψει πως μέσα στο πλοίο του βρίσκονταν ένα σωρό άγνωστα άτομα. Μόνο την κοπέλα του Nigel αναγνώρισε και εκείνη τον παρατήρησε με ορθάνοιχτα μάτια.
-Που πήγε το πλήρωμα μου;! απόρησε δυνατά.
-Δεν προλαβαίνω να σου εξηγήσω, μπες μέσα γρήγορα.
Ήταν έτοιμοι για αναχώρηση. Το warship φαινόταν καθαρά με όλα του τα κανόνια παραταγμένα και γυαλιστερά.
-Γιατί κανείς δεν ειδοποίησε τον καπετάνιο; μουρμούρισε απογοητευμένος.
-Ας γλιτώσουμε από δω και θα βρούμε τρόπο να επικοινωνήσουμε με τον Nigel.
-Τι συμβαίνει...;
Οι συζητήσεις διακόπηκαν μαχαίρι, καθώς έβλεπαν το warship να αλλάζει πορεία. Οι ίδιοι δεν είχαν ακόμα εγκαταλείψει την θέση τους, αλλά δεν τους έδιναν σημασία. Τα βλέμματα τους ακολούθησαν την πορεία που σημάδευαν τα κανόνια. Ένα καράβι βρισκόταν στα πλάγια και προσπαθούσε να αποδράσει απαρατήρητο. Και τα κανόνια ήχησαν το ένα μετά το άλλο, οι βολές βρήκαν στόχο ανοίγοντας τρύπες στο ξύλινο μέσο. Τίναξαν τα πάντα στον αέρα και εκρήξεις διαδέχονταν η μία την άλλη.
-NIGEL!
Στο ουρλιαχτό της, η Olia όρμησε για την θάλασσα. Ο Reigns την πρόλαβε και την συγκράτησε. Αλλά και ο ίδιος ένιωσε τα πόδια του να του κόβονται καθώς το καράβι που κουβαλούσε όλους τους συντρόφους του γινόταν φύλλο και φτερό και παραδινόταν στις φλόγες μπροστά στα μάτια του. Όλοι τους θα πέθαιναν. Όλοι τους νεκροί. ΝΕΚΡΟΙ! Η συναίσθηση έστειλε παράνοια στο μυαλό του, καθώς κατέρρεε με την Olia στην θέση τους. Ίσως ήταν η χειρότερη στιγμή, αλλά τα μάτια του έψαξαν την άλλη κοπέλα. Και την διέκρινε στο κατάστρωμα του δικού της καραβιού με ένα den den mushi στο χέρι. Ούρλιαξε το όνομα της και την είδε να αναπηδά από έκπληξη. Έδειχνε να μην έχει συνειδητοποιήσει τι είχε γίνει μέχρι εκείνη την στιγμή. Η πρώτη της αντίδραση όμως ήταν μια παγερή και αδιάφορη αποστροφή του βλέμματος. Το δικό τους καράβι κανείς δεν το άγγιξε. Οι marines τους προσπέρασαν για να μπουν στο λιμάνι για να συνεννοηθούν με την Shura, όσο εκείνοι απομακρύνονταν βουβοί. Και έτσι τελείωσε το όνειρο του Vaiton Reigns...