[Τέλος] A place full of swordsmen [Διεγραμένος Χαρακτήρας]

Δεν ήταν κανείς εκεί πέρα, έτσι και εμείς μετά πήγαμε προς τα εκεί για να ανεβούμε πάνω στο πλοίο. Ήταν κάπως μεγάλο το πλοίο και για αυτό θα χρειαζόταν κάποια λεπτά μέχρι να ανεβούμε. Ανέβηκα πάνω στα σκοινιά και άρχισα να σκαρφαλώνω, μετά έκανε το ίδιο και ο Koshiro.
Μετά από 5 λεπτά είχα φτάσει πάνω πάνω στο πλοίο και πήγα να ανεβώ στο πλοίο αλλά σε ένα μέρος οπού δεν είχε marine, ερχόταν και ο Koshiro και όταν ανέβηκα πάνω του έδωσα το χέρι μου για να τον βοηθήσω να ανεβεί στο καράβι. Αφού είχαμε ανέβει και οι δυο αυτό που θα έπρεπε να κάνουμε τώρα είναι να πάμε στον Yuuji σιγά σιγά. Έτσι κρυφτήκαμε σε ένα σκοτεινό μέρος επειδή άκουγα κάτι βήματα να ερχόντουσαν προς τα εδώ. Ήταν ένας marine, δεν ήξερα τι να κάνω και όταν ήρθε προς τα εδώ τον αρπάζω και του έχωσα το σπαθί στο λαιμό, άχνα δεν μπορούσε να βγάλει επειδή τον σκότωσα πολύ γρήγορα. Αφού ο δρόμος ήταν άδειος βγήκαμε από εκεί οπού είχαμε κρυφτεί και συνεχίσαμε να πηγαίνουμε προς τον Yuuji. Σιγά σιγά φτάναμε αλλά πριν βρούμε εμείς αυτόν μας είδε εκείνος πρώτα και ήρθε προς τα εδώ. Ακόμη μου φαινόταν περίεργο, γιατί δεν έχει καθόλου την εμφάνιση αιχμάλωτου αλλά κάποιου οπού πάει διακοπές. Σκεφτόμουν μήπως του έκαναν τίποτα και έγινε έτσι αλλά από την άλλη μεριά κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει.

-Τι γυρεύεις εδώ Hayate??? Θα ερχόμουν εγώ να σε βρω, δεν είχα καταλάβει καλά με αυτά που είχε πει. Τι είχε γίνει δεν ξέρω, το ήξεραν ότι είναι σύντροφος μου η όταν τον βρήκαν στην θάλασσα η το έμαθαν τότε και ήρθαν προς τα εδώ να με βρουν. Και να ήταν έτσι πως με είχαν βρει.
-Εσύ εκεί πέρα με ποιον μιλάς??? Δεν φαινόμασταν καλά και για αυτό ακόμη απειλή για εκείνους δεν ήμασταν.
-Α στον Hayate!!! Είπε έντονα αλλά κάτι τέτοιο σίγουρα θα είναι μεγάλος μπελάς για εμάς.
-Hayate???? Αααα αυτόν τον νεαρό οπού έχει στο κεφάλι του επικήρυξη των 2.000.000!!! Είπε έντονα και ήρθε προς τα εδώ. Το ήξερα ότι θα μας δημιουργήσει προβλήματα αν κάτι τέτοιο συνέβαινε αλλά δεν μπορούσα να κάνω κάτι για αυτό επειδή ο Yuuji είναι ένα άτομο με πολύ ενέργεια και δεν λέει σχεδόν πότε ψέμα.
-Αλλά το ξέραμε ότι θα είσαι εδώ πέρα αν το καταλάβεις καλά, αυτός εδώ μας τα είχε πει όλα και ναι ξέρουμε ότι είναι μαζί σου... δεν τον είχαμε αιχμαλωτίσει επίτηδες.. θέλαμε να δούμε αν είσαι όντως σε αυτό το νησί αλλά τώρα πια αυτό δεν μας απασχολεί!!! Πως το ήξερε πως ήμουν σε αυτό νησί ο Yuuji, είχα μείνει γεμάτο απορίες. Μαζεύτηκαν γύρω γύρω και οι άλλοι marine. Μας είχαν περικυκλώσει, ήμασταν μόνο 3 άτομα και θα έπρεπε μάλλον να τους πολεμήσουμε.

-Γιατί μας περικυκλωνεται δεν μου είπες αν πάμε στο νησί και τον βρω θα μας αφήσετε να φύγουμε??? Είπε στον marine ο Yuuji.
-Βλάκας είσαι εσύ??? Δεν το κατάλαβες ότι σε χρισιμοποιησαμε για να μάθουμε που είναι ο Hayate από την στιγμή που τον είχες αναφέρει??? Τώρα είχα καταλάβει τι γίνεται.
-Κατάλαβα τι σκαρώσατε παλιονυφιτσες!!!! Μάλλον δεν θα είχε χάσει τις αισθήσεις του ο Yuuji και για αυτό θα είχε μπόρεσε να δει ότι ήμασταν κοντά σε νησί αλλά δεν πρόλαβε να σώσει εμένα και να με είδε να πηγαίνω προς τα εκεί... Έτσι όταν τον βρήκατε και σας είπε να πάτε σε εκείνο το νησί να με βρείτε, από το όνομα μου που ακούσατε μόνο σκαρώσατε το δικό σας σχέδιο ώστε να με πιάσετε, έτσι δεν είναι Marine?!?!?!? Τους είπα με ένα άγριο ύφος.
-Πιο σωστά δεν θα μπορούσε να ήταν αλλά και να το ξέρεις δεν θα αλλάξει τίποτα, θα σε συλλάβουμε τώρα για να μην γίνεις μεγάλος κίνδυνος στο μέλλον!!! Είχαν βγάλει τα σπαθιά τους έξω και ήταν έτοιμοι να έρθουν πάνω μου.
-Με κάνεις να κοκκινίζω άμα λες έτσι!!! Χαμογέλαγα ελαφρά καθώς έβγαζα το σπαθί μου έξω. Η στιγμή που είχα προετοιμαστει σε μάχη και εγώ είχε έρθει.

Πήγα προς τα πάνω τους αλλά καθώς πήγαινα είπα κάτι στον Yuuji.
-Σίγουρα δεν έχεις πετύχει κάτι τέτοιο εσύ Yuuji αλλά η θάλασσα είναι έτσι έξω αν βγεις, θα σε κοροϊδέψουν για να αποκτήσουν κάτι οι άλλοι αλλά ξέρεις κάτι??? Είχε κάτσει και περίμενε την απάντηση μου.
-Δεν θα τους αφήσω να κάνουν αυτό που είπε!!!! Είπα δυνατά και επιτέθηκα σε δυο marine που ήταν μπροστά μου, τους είχα κόψει και από τους δυο στο δεξί τους χέρι. Έπεσαν κάτω και ούρλιαζαν στον πόνο.
-Απάνω τους!!! Είπε ο marine και ήρθαν όλοι τους απάνω μας, ήταν γύρω στους 10 όλοι αυτοί. Αν ήμουν μόνος μπορεί να  μην είχα ελπίδες αλλά τώρα ήμαστε 3 άτομα. Δεν ήξερα όμως αν ο Koshiro θα πολεμήσει μαζί επειδή αν μπλεχτεί μπορεί μετά να έχει μπελάδες.
-Yuuji έλα πολέμησε και εσύ, θα έλεγα το ίδιο και σε σένα Koshiro αλλά κανε ότι θες.
-Και ναι θα κάνω ότι θέλω, θα πολεμήσω μαζί σας και μετά θα δω αν είσαι διαφορετικός από αυτό που περίμενα η όχι, είπε και ήρθε πλάι μου για να πολεμήσει, το ίδιο έκανε και ο yuuji. έβγαλαν και οι δυο τους τα σπαθιά και επιτέθηκαν σε κάτι marines οπού ήταν μπροστά τους.
-Χεχεχεχε, τι λες για τώρα???? Είπα στον marine, το είχα χαρεί επειδή πάνε όλα εναντίον του και δεν θα μπορέσει να μας πιάσει αν δεν κάνει κάτι σύντομα.

-Ώστε είσαι έτσι!!!! Νευρίασε και ήρθε κατευθείαν απάνω μου με πολύ φόρα. Όταν ήρθε απανω μου μου έκανε επίθεση φέρνοντας το σπαθί του στα πλάγια αλλά τον είχα αποφύγει και έπειτα έπιασα με το χέρι μου το χέρι του και το έσφιξα πολύ δυνατά. Από την πολύ την δύναμη που είχα βάλει με έσπρωξε ελαφρά και απομαρκυνθηκε. Πήγα προς τα εκείνον την στιγμή που απομακρυνθηκε και του έκανα επίθεση φέρνοντας το σπαθί μου στα οριζόντια, πήγε να την αποφύγει αλλά δεν πρόλαβε να την αποφύγει όλη και τον είχα τραυματίσει λίγο στην κοιλιά. Έπιασε εκεί που τον είχα τραυματίσει και όταν είδε να τρέχει αίμα ήρθε ξανά πάνω με πολύ οργή. Όταν ήρθε να μου κάνει επίθεση έβαλα το σπαθί για άμυνα και τον έσπρωξα μπροστά με πολύ δύναμη. Πήγε λίγα βήματα πιο πίσω, ήταν η ευκαιρία μου να τον αποτελειώσω. Έτσι έτρεξα γρήγορα και πήγα να του κάνω επίθεση φέρνοντας το σπαθί προς τα κάθετα. Όταν του έκανα την επίθεση σώθηκε επειδή είχε έρθει ένας άλλος marine, τον έσπρωξε και στην θέση του πέθανε εκείνος.
-Γιατί μπήκες στην μέση?!?!?!? Μπορεί να είναι marine αλλά από τι φαίνεται οι marine νοιάζονται για τους συντρόφους τους αλλά για μένα δεν έχει σημασία. Όποιος μπει στον δρόμο μου είναι εχθρός και τίποτα παραπάνω.

Είχε ενευριασει μαζί με τον άλλον marine οπού είχε μπει στην μέση αλλά και μαζί μου επειδή τον είχα σκοτώσει αλλά αυτό οπού τον είχε ενευριασει πιο πολύ ήταν ότι τον είχα σκοτώσει και γρήγορα μάλιστα. Έτσι μετά ήρθε κατά πάνω μου με δάκρυα και μου έκανε επίθεση φέρνοντας το σπαθί του στα κάθετα αλλά τον απέφυγα πηγαίνοντας στο πλάι και πήγα μετά να του κάνω επίθεση με το σπαθί φέρνοντας το οριζόντια. Δεν είχε τι ευκαιρία όμως να την αποφύγει και για αυτό έβαλε το σπαθί του για να αποκρούσει την επίθεση μου. Είχα βάλει τόσο πολύ δύναμη οπού δεν μπόρεσε να αποκρούσει την επίθεση αλλά δεν αρκούσε μόνο αυτό. Από την πολύ την δύναμη που είχα βάλει του είχε σπάσει και το σπαθί του κιόλας.
-Ήρθε η ώρα να σε αποτελειώσω μια και καλής!!! Δεν είχε κάτι για να υπερασπιστεί τον εαυτό του και για αυτό αυτή την στιγμή ήταν εύκολο θύμα. Πήγα να τον καρφώσω στην καρδιά αλλά πριν πάει το σπαθί στην καρδιά έπιασε το σπαθί μου με τα χέρια του.
-Χαζός είσαι δεν μπορείς γλυτώσεις έτσι την επίθεση μου, θα σου φέρνει πόνο πιο πολύ!!! Του έλεγα αλλά εκείνος κράταγε το σπαθί μου γερά και δεν με άκουγε καθόλου. Μπορεί να με είχε καθυστερήσει λίγο αλλά αυτό δεν θα διαρκησει για πολύ.

Έβαλα πιο πολύ δύναμη και έσπρωξα λίγο πιο πολύ για να πάει στην καρδιά του, έτρεχε ένα σωρό αίμα από τα χεριά επειδή άγγιζε το σπαθί. Τα χεριά του δεν θα κρατούσαν για πολύ όμως επειδή εσφυγγε πολύ σφιχτά το σπαθί και αν συνεχίσει έτσι μπορεί να του κοπούν τα δάχτυλα αλλά για μένα δεν θα με νοιάζει επειδή θα είναι πιο εύκολο μετά να τον σκοτώσω. Σε κάποια στιγμή τα δάχτυλα του είχαν κοπεί από το πολύ το σφίξιμο, λογικό όμως επειδή άγγιζε και την λεπίδα.
-Εγώ στο είπα!!!! Αφού δεν μπορούσε να κρατήσει άλλο το σπαθί τον κάρφωσα αλλά δεν τον είχα καρφώσει στην καρδιά. Είχε καρφωθεί το σπαθί στην κοιλιά του, μάλλον πήγε εκεί επειδή όταν κρατούσε το σπαθί, το είχε πάει πιο κάτω από την καρδιά και για αυτό καρφώθηκε το σπαθί στην κοιλιά του και όχι στην καρδιά του. Βέβαια και να καρφώθηκε στην κοιλιά του αυτό δεν σήμαινε ότι δεν μπορεί να πεθάνει. Μετά έβγαλα το σπαθί από την κοιλιά του και κοίταξα τους άλλους για να δω πως τα πάνε. Όταν κοίταξα για να δω πως τα πάνε, είδα να τους είχαν σκοτώσει όλους και να μην υπήρχε κάνεις άλλος ζωντανός. Ο μόνος που είχε απομείνει ήταν αυτός εδώ πέρα αλλά δεν θα ζήσει για πολύ ακόμη. Αφού το έβγαλα και οι άλλοι τους είχαν σκοτώσει όλους μετά έφυγα από εκεί πέρα μαζί με τον Koshiro και τον Yuuji. Πηδήξαμε κάτω και πήγαμε στην στεριά.

-Λοιπόν αφού ήμαστε και πάλι στην στεριά ας πάμε στο χωριό!!! Είπα και αμέσως πήγαμε να πάρουμε το μονοπάτι οπού οδηγούσε στο χωριό. Αν το περνάμε μετά θα πηγαίναμε αμέσως στο λιμάνι για να φύγουμε αφού δεν υπάρχει κάτι άλλο να κάνουμε εδώ πέρα. Βρήκα τον Yuuji αλλά θα πρέπει να αποχαιρετησουμε πρώτα τον Koshiro. Όπως ήταν και πριν, ο δρόμος για το χωριό από την στεριά για να πας παίρνει πολύ ώρα.
-Λοιπόν Yuuji μπορεί να είναι κάπως αργά αλλά θα σε συστήσω στον κύριο από εδώ!!! Του είπα και γύρισε προς τα εμένα ο Yuuji.
-Αυτός εδώ ο κύριος λέγεται Koshiro και έχει ένα dojo εδώ πέρα οπού διδάσκει σε παιδιά, το είχε πάρει κάπως χαμπάρι ότι ήταν ένας κάλος ξιφομάχος.
-Και όπως ξέρεις Koshiro αυτός εδώ πέρα είναι ο σύντροφος μου οπού έψαχνα να βρω όλη αυτή την ώρα, ο Yuuji!!!! Είπα έντονα.
-Ναι το ξέρω, το ξέρω.
-Να σε ρωτήσω κάτι??? Του είπα και μου είχε πει ναι μετά.
-Για να φύγω από εδώ πέρα υπάρχει λιμάνι στο χωρίο ??? Φοβόμουν μην υπήρχε επειδή φαινόταν κάπως δύσκολο να υπάρχει εκεί λιμάνι.
-Και βέβαια υπάρχει αλλά οι περισσότεροι ξένοι νομίζουν πως δεν υπάρχει, δεν μπορούν να το δουν οι ξένοι ότι υπάρχει λιμάνι επειδή είναι κάπως μακρυά από την ακτή αλλά δεν σημαίνει ότι το χωριό δεν συνδυάζεται με θάλασσα, μου είπε και όταν το σκέφτηκα καλύτερα μου φάνηκε λογικό.

Σκεφτόμουν καθώς πηγαίναμε προς το χωρίο μήπως ο marine οπού πολέμαγα ήταν υψηλόβαθμος αλλά και να ήταν, ήταν πολύ αδύναμος. Μπορεί να τον είχαν συμπαθήσει οι άλλοι marines και να είχαν δεθεί μεταξύ τους και για αυτό να νοιαζοντουσαν ο καθένας μεταξύ τους λες και ήταν κάποιος υψηλόβαθμος. Μετά από 20 λεπτά είχαμε φτάσει επιτελούς στο χωριό και είπε μετά έντονα ο Yuuji.
-Επιτέλους φτάσαμε!!!! Είχε φωνάξει τόσο δυνατά οπού τον είχε ακούσει όλο το χωριό. Έπρεπε τώρα να αποχερτιστουμε και μετά να πάμε στο λιμάνι για να φύγουμε, δεν ήξερα όμως που ήταν το λιμάνι και για αυτό θα πρέπει να μας πάει εκεί πέρα ο koshiro.
-Koshiro μπορείς να μας πας στο λιμάνι επειδή δεν ξέρουμε???
-Και βέβαια αλλά μπορώ να σου πω ότι με εξεπληξες, δεν εδειξες καθόλου αυτό οπού περίμενα εγώ. Περίμενα να είσαι εντελώς κακός να σκοτώνεις του πάντες και έτσι αλλά έδειξες ότι νοιάζεσαι για τους γύρω σου και μόνο φέρεσαι έτσι στους εχθρούς σου, κάτι το λογικό. Λοιπόν το λιμάνι από εδώ πέρα είναι ελάτε! Μας είπε και τον ακολουθήσαμε χωρίς να μιλάμε. Μετά από 10 λεπτά είχαμε φτάσει στο λιμάνι.

Όταν φτάσαμε πήγα να αγοράσω  μια βάρκα επειδή η βάρκα οπού είχαμε είχε σπάσει όταν είχαμε πέσει πάνω στα βράχια την στιγμή που ερχόμασταν. Όταν πήγα σε αυτόν οπού πουλάει τις βάρκες του ζήτησα να πάρω μια βάρκα και μετά όταν μου είπε την τιμή για την βάρκα του έδωσα τα λεφτά. Αφού αγόρασα την βάρκα μετά επεστρεξα πίσω.
-Λοιπόν μπορεί να είχαμε κάποια προβλήματα στην αρχή αλλά τελικά όλα βγήκαν μια χαρά, εμείς τώρα θα φύγουμε, είπα στον Koshiro.
-Οκ τα λέμε, καλό σου ταξίδι Hayate!!! Μου είπε και πήγαμε προς την βάρκα για να μπούμε μέσα και ο Koshiro πήγε να φύγει προς το dojo του. Πριν όμως φύγουμε και οι 3 ξαφνικά βλέπουμε κάτι marines να έρχονται προς τα εδώ και να φωνάζουν.
-Περιμένετε δεν θα φυγεται τόσο εύκολα!! Θα σας πιάσουμε θέλετε δεν θέλετε!!! Νόμιζα ότι τους είχαμε σκοτώσει όλους αλλά και να μην τους είχαμε αυτοί ήταν μόνο 5 ακόμη ποιο λίγοι και από τους άλλους στο πλοίο. Μάλλον αυτοί δεν θα ήταν στο πλοίο και προσπάθησαν να μας στίσουν ενέδρα.
-Λοιπόν παίδες είστε για μια ακόμη φορά να συνεργαστουμε και να τους σκοτώσουμε όλους???
-Αμέ!!! Είπαν και οι δυο. Μετά βγάλαμε όλοι μας τα σπαθιά μας και πήγαμε να τους επιτεθούμε.
Πριν τους επιτεθούμε σταμάτησαν εκείνοι και άρχισε να μιλάει ένας.
-Είμαι ένας καπετάνιος των Marine και ήρθα για να σε συλλάβω πειρατή Hayate!!! Δεν είχα ιδέα τι ήθελε να πει στην αρχή αλλά με αυτό που μόλις είπε ήμουν σχεδόν έτοιμος να βάλω τα γέλια.