[Αρχή] Μάθημα Ξιφομαχίας [Διεγραμένος Χαρακτήρας]

Μόλις το είπε αυτό αγχώθηκαν λιγάκι γιατί σκέφτηκα αυτός είναι δάσκαλος ,εγώ τώρα μαθαίνω να ελέγχο τα σπαθιά μου πως θα τον νικήσω .Και άμα παλέψουμε με αληθινά σπαθιά μπορεί να κάνουμε μεγάλο κακό μεταξύ μας αλλά και μέσα στο Dojo.Μόλις όμως το είπε αυτό όλοι που είναι μέσα στο Dojo σταμάτησαν να εξασκούνται και έκαναν στην άκρη για να μπούμε μέσα στο χώρο ο δάσκαλος και εγώ.Καθώς μπαίναμε μέσα έτρεμαν τα πόδια μου όχι ότι θα μονομαχήσω με κάποιον αλλά αν θα με δεχτή να με προπονήσει .Για αυτό πρέπει να δείξω τον καλύτερο μου εαυτό σε αυτόν.Μπαίνουμε στο χώρο για να παλεύουμε και βγάζω τα σπαθιά μου.Τότε μου λέει
Δεν θα παλέψουμε με αληθινά σπαθιά εδώ μέσα αλλά με ξύλινα,είπε και πέταξε δυο σπαθιά ξύλινα προς τα πάνω μου.
Τότε βάζω μέσα τα σπαθιά μου και παίρνω τα ξύλινα και του λέω
Εντάξει έτσι θα είναι καλύτερα .
Είμαστε σε στάση έτοιμοι να πολεμήσουμε ,όλοι γύρω μας μας κοιτάνε .Αρχίζω να είμαι ακόμα περισσότερο αγχωμένος για αυτή την μάχη αφού πρώτη φορά με βλέπει κόσμος να μάχομαι.
Μετά από λίγο ακούω τον δάσκαλο να λέει
Είσαι έτοιμος;;
Μάλιστα απάντησα με δυνατή φωνή και τρέχω κατά πάνω του

Παίρνω στάση με τα δυο ξύλινα σπαθιά μου ,έτοιμος για να του επιτεθώ.Φτάνω κοντά του αλλά ήδη έχει πάρει θέση άμυνας.Από ψηλά ρίχνω με το αριστερό το σπαθί μου με δύναμη προς το κεφάλι του.Το αποκρούει λες και ήξερε τι θα κάνω .Όμως εκείνη την στιγμή πριν προλάβω καλά καλά να δω τι έκανε βάζω δύναμη στο δεξί χέρι του είναι κάτω . Βάζω δύναμη και φέρνω το σπαθί μου από κάτω προς τα πάνω καταπάνω του .Πριν όμως φτάσει στον δάσκαλο είχε ήδη εξαφανιστεί από μπροστά μου.Απόκρουσε τις επιθέσεις μου λες και δεν είναι τίποτα. Έρχεται από πίσω μου με μεγάλη ταχύτητα και προσπαθεί να με χτυπήσει με το ξύλινο σπαθί του .Εκείνη την στιγμή βάζω το σπαθί μου από το αριστερό χέρι μου και αποκρούω την επίθεση του. Πετάγεται πίσω και μου λέει
Τελικά κάτι ξέρεις μπορώ να πω .Για να δούμε τι μπορείς να κάνεις στα αλήθεια, καθώς πετάγεται προς τα πάνω μου με το σπαθί του πάνω από το κεφάλι του.
Θα δεις τι μπορώ να κάνω, βάζοντας τα σπαθιά μου για άμυνα .
Έρχεται κατά πάνω μου με ταχύτητα αλλά καταφέρνω να εμποδίζω την επίθεση του .Εκείνη την στιγμή βάζει δύναμη και με πετάει προς τα πίσω. Τότε προσπαθεί να με χτυπήσει από την δεξιά μεριά μου .

Βάζω το σπαθί μου την τελευταία στιγμή και αμύνομαι στην επίθεσή του . Από την δύναμη που έχουμε βάλει πεταγόμαστε πίσω ,σέρνοντας τα πόδια μας από την δύναμη .Μόλις σταματήσαμε να κινούμαστε ,αρχίζει πάλι να τρέχει κατά πάνω μου ενώ δεν έχω προλάβει καν να σταθεροποιηθώ .Φτάνει αρκετά κοντά μου και με χτυπάει με το σπαθί του στο κεφάλι μου.Δεν μπορώ να κάνω κάτι ,αποδέχτηκα την ήττα μου πριν καλά καλά χάσω.Τελευταία στιγμή όμως σταματάει το σπαθί του πάνω από το κεφάλι μου χαμογελάει και μου λέει
Μπράβο αγόρι μου είσαι πολύ καλός ξιφομάχος δέχομαι να σε προπονήσω και να σε βοηθήσω να μάθεις την τέχνη των σπαθιών . Πάνε να ξεκουραστείς τώρα και θα τα πούμε αργότερα
Ξαφνιάστηκα από αυτά που είπε δεν το περίμενα . Κοκκάλοσα για λίγο αλλά μόλις κατάλαβα τι γίνεται σήκωσα το κεφάλι μου και είπα
Ναι δάσκαλε σε ευχαριστώ .Αλλά δεν έχω μέρος να μείνω δεν είμαι από εδώ και δεν έχω αρκετά λεφτά για να μείνω σε κάποιο μέρος στο νησί. Μόνο στην βάρκα μου.
Όχι αγόρι μου εδώ θα μείνεις στο Dojo ,υπάρχουν δωμάτια μην αγχώνεσαι σαν το σπίτι σου

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ δάσκαλε .Είναι μεγάλη τιμή για μένα.Σας ευχαριστώ . απάντησα .Πριν το καταλάβω καν πετάχτηκαν όλοι οι μαθητές πάνω μου και άρχισαν να με ρωτούν διάφορα για μένα και για το πως εξασκούμαι .Τρομοκρατήθηκα στην αρχή αλλά μετά μου άρεσε να βρίσκομαι σε πολλά άτομα και να με ρωτάνε διάφορα .Είμαι πολύ χαρούμενος και δεν σταματούσα να απαντάω στις ερωτήσεις τους .Είχα σχεδόν ξεχάσει την μάχη και ακόμα που βρίσκομαι.Παρόλα αυτά μετά από αρκετές ερωτήσεις και μετά από πολλές ώρες πήγα στο δωμάτιο που μου είχε δώσει ο δάσκαλος για να ξεκουραστώ. Σκέφτηκα δεν έχω και τίποτα στην βάρκα μου οπότε δεν θα πάω να τα πάρω . Πάω να ξαπλώσω ,έτοιμος για να κοιμηθώ αλλά τότε συνειδητοποιώ ότι ξέχασα να πάρω τα σπαθιά μου από το μέρος που πάλεψα με τον δάσκαλο . Πετάχτηκα πάνω τρομαγμένος και άρχισα να τρέχω σε αυτό το μέρος. Μέχρι να φτάσω σκέφτηκα πολλά από μέσα μου ότι τα πήρα και δεν θα τα βρω πότε . Μόλις μπαίνω στον χώρο βλέπω τα σπαθιά μου απέναντι . Τρέχω προς τα εκεί ,τα παίρνω και μόλις κάνω να κοιτάξω το μέρος όπου πάλεψα με τον δάσκαλο άρχισα να βλέπω τις σκιές μας να πολεμάνε όπως και εμείς. Το φανταζόμουν αυτό, και πραγματικά δεν το πίστευα . Ο δάσκαλος είναι αρκετά δυνατός αλλά και εγώ ήμουν καλός στην προπόνηση.

Βλέπω εκείνη την στιγμή ένα στιγμιότυπο της μάχης πως κάθε φορά που με χτυπούσε ο δάσκαλος από την αριστερή πλευρά μου ίσα ίσα μπορούσα να προστατεύσω τον εαυτό μου.Τότε σκέφτηκα ότι πρέπει να δυναμώσω την αριστερή μου πλευρά ή να χρησιμοποιώ ένα σπαθί και να το κρατάω με τα δυο μου χέρια.Εκείνη την στιγμή ανοίγει η πόρτα ,τρομάζω και ανοίγω την πόρτα από την άλλη μεριά και κρύβομαι.Μπαίνει μέσα ο δάσκαλος με έναν ακόμα και μιλάνε μεταξύ τους .
Ναι το ξέρω είναι καλός και θα τον βοηθήσω αλλά δεν μπορώ να του ζητήσω κάτι τέτοιο. είπε ο δάσκαλος ανοίγοντας την πόρτα στον άλλον.
Ναι είναι δύσκολο να γίνει κάτι τέτοιο αλλά ζήτα του εσύ και βλέπουμε .Αλλά είναι πολύ δυνατός όντως .Καλύτερα όμως θα ήταν να χρησιμοποιεί ένα σπαθί και όχι δυο.
Ναι έχεις δίκιο θα του το πω αύριο και ας κάνει ότι θέλεις αυτός . Αυτός θα αποφασίσει τι θα κάνει .
Τα άκουσα αυτά ,έχω ένα περίεργο συναίσθημα .Τι θα με ρωτήσει ο δάσκαλος και τι θα κάνω με την τεχνική μου .Αλλά είμαι και χαρούμενος αφού ακόμα και οι δυο καλοί ξιφομάχοι παραδέχτηκαν την αξία μου στο σπαθί

Αρχίζω να τρέχω γρήγορα προς το δωμάτιο μου πριν με καταλάβουν. Φτάνω στο δωμάτιο μου ,βάζω τα σπαθιά μου δίπλα από το κρεβάτι μου και πέφτω στο κρεβάτι μου για να κοιμηθώ .Δεν μπορούσα όμως να κλείσω μάτι σκεφτόμουν συνέχεια την μάχη αλλά και την συζήτηση που είχε ο δάσκαλος με τον άλλον. Δεν μπορώ να αποφασίσω πως θα αναπτύξω την τεχνική μου .Δεν μπορώ να καταλάβω τι είναι το σωστό και το λάθος. Τι πρέπει να κάνω και τι να κάνω. Τι θα είναι καλύτερο για μένα και χειρότερο για τους εχθρούς μου . Είναι μια δύσκολη απόφαση που πρέπει να πάρω αλλά καλύτερα να την πάρω αύριο. Είμαι αρκετά κουρασμένος για να σκεφτώ σήμερα. Έκανα ολόκληρο ταξίδι και δυο μάχες με δύσκολους αντίπαλους . Αφού μονολογούσα για αρκετή ώρα στον εαυτό μου αποκοιμήθηκα . Κάποια στιγμή το πρωί ακούγετε ένας ήχος .Ανοίγει την πόρτα και φωνάζει ένα μαθητής .
Σήκω Νίκο είναι η ώρα για πρωινό και φεύγει
Σηκώνομαι από το κρεβάτι , τεντώνομαι παίρνω τα σπαθιά μου και βγαίνω από το δωμάτιο μου.Πηγαίνω στο χώρο όπου πάλεψα με τον δάσκαλο αφού δεν ξέρω που είναι η τραπεζαρία για να φάμε. Βρίσκω τον δάσκαλο με έναν ακόμα να μιλάνε ,μπαίνω μέσα και του λέω
Καλημέρα δάσκαλε τι θα κάνουμε το πρωί που θα φάμε ;; Πεινάω πάρα πολύ

Καλημέρα και σε σένα παιδί μου ,πρώτα από όλα κάτι που ξέχασα να σου πω χθες.. εκείνη την στιγμή μπήκε στο μυαλό μου αυτό που άκουσα χθες και ξέρω τι θα μου πει .
πρέπει να μου δώσεις τα σπαθιά μου, δεν μπορείς να κάνεις προπόνηση με αυτά ,είναι επικίνδυνα απλώνοντας το χέρι μου για να του τα δώσω .Δεν περίμενα μου πει κάτι τέτοιο ,κόλλησα για λίγο και με ξανά ρωτάει
Τι έχεις Νίκο όλα καλά ;
Αμέσως σηκώνω το κεφάλι και του λέω
Ναι δάσκαλε όλα μια χαρά αφαιρέθηκα για λίγο αυτό μόνο .Εντάξει πάρε τα σπαθιά μου αλλά δεν μου είπες που θα φάμε ;;
Έξω αγόρι μου έξω ,πάνε όλα τα παιδιά είναι εκεί
Μετά από την μικρή αυτή συζήτηση βγήκα έξω στην αυλή για να φάω το πρωινό μου . Βγαίνω από την πόρτα και βλέπω μερικους μαθητές να τρώνε όμορφα και ωραία ,να κάθονται όλοι στις θέσεις τους και μερικούς να μιλάνε μεταξύ τους . Αρκετά μεγάλο Dojo θα έλεγα για να χωράει τόσα πολλά άτομα.Εκείνη την στιγμή πετάγεται από πίσω ο δάσκαλος και μου λέει
Για την ακρίβεια μόνο εσύ μένεις εδώ όλα αυτά τα παιδιά είναι από το νησί ,οπότε όλοι έχουν κάπου να μείνουν και να φάνε . μόλις είχε βγει από το Dojo.
Άντε πήγαινε να φας και εσύ για να αρχίσουμε την προπόνηση
Μάλιστα δάσκαλε πάω αμέσως ,είπα τρέχοντας για να πάω να φάω