Δια πυρός και σιδήρου... [Τέλος] [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]

Τι είπες σκουπίδι? Ποιος νομίζεις πως είσαι και μιλάς έτσι? Είμαστε άντρες του Ναυτικού, αν δεν είμαστε εμείς ποιος θα σας προστάτευε από τους πειρατές???
Ποιος σου είπε πως χρειάζομαι προστασία από κάποιον?? Είπα και έκανα ένα βήμα μπροστά, ώστε να τους αφήσω να δουν το πρόσωπο μου...
Σε ξέρω εσένα, είσαι ο Kenshin. Είσαι αυτός που άφησε τον τίτλο του ως κυνηγός επικηρυγμένων για να γίνει κυνηγός... Άντρες, στα όπλα.! Πρέπει να πιάσουμε αυτόν τον παράνομο, είναι ντροπή για το Ναυτικό αν τον αφήσουμε να ξεφύγει...
Ακόμα δεν το κατάλαβες? Το θέμα δεν είναι αν θα με αφήσεις να ξεφύγω, ποτέ δεν ήταν... Το θέμα είναι αν θα σας αφήσω εγώ να ζήσετε και για κακή σας τύχη, το σχέδιο μου απαιτεί μυστικότητα προς το παρόν, οπότε θα πρέπει να πάρω τις... Ζωές σας...!
Επιτέθηκα δίχως να τους δώσω το περιθώριο να αντιδράσουν, οι δυο πρώτοι Μαρίν δίχως καν να κουνηθούν, έπεσαν νεκροί και ξεκοιλιασμένοι. Οι υπόλοιποι τρεις έβγαλαν τα όπλα τους, αλλά ούτε αυτό ήταν αρκετό. Ο Shoujou έπιασε έναν από αυτούς και του έσπασε το κεφάλι καθώς τον κοπανούσε στον τοίχο, ο Kriket σκότωσε τον δεύτερο με μια μαχαιριά στον λαιμό.

Ο Ensign τράπηκε σε φυγή αλλά δεν θα τον άφηνα να βγει από το σοκάκι, έβγαλα το μαχαίρι μου και σημάδεψα την πλάτη του. Το πέταξα και η φωνή του ακούστηκε μερικά δεύτερα αργότερα, το σώμα του τεντώθηκε από τον πόνο και έπεσε στο έδαφος. Τον πλησίασα ενώ ψυχορραγούσε και τον κοίταξα.
Οι... Μαρίν θα νικήσουν στο τ.. Τέλος... Ψέλλισε πριν πεθάνει, έβγαλα το μαχαίρι μου από την πλάτη του και αφού το καθάρισα, το έβαλα στην θήκη του. Μαζέψαμε τα πτώματα των Μαρίν και τα κρύψαμε σε έναν υπόνομο που υπήρχε στο σοκάκι, σύμφωνα με τον Kriket το νερό του υπονόμου θα τους ξέβραζε στα ανοιχτά τις θάλασσας, αρκετά μακριά από εδώ. Ύστερα βγήκαμε από το μικρό σοκάκι και κατευθυνθήκαμε προς το μέρος που έμενε ο Montblanc Kriket και ο Shoujou. Μερικά λεπτά περπατήματος αργότερα είχαμε φτάσει στο μικρό σπίτι των δυο αντρών και μπήκαμε μέσα. Ο χώρος μύριζε κλεισούρα και η σκόνη είχε επικαλύψει σχεδόν όλες τις επιφάνειες....
Ξέρεις, θα ήταν πιο εύκολο να μείνω εδώ μέσα αν είχα κάποιο μέρος να ακουμπήσω... Μάλλον πρέπει να σκεφτείτε το ενδεχόμενο να πάρετε μια γυναίκα να σας καθαρίζει!!!
Πολύ αστείο Kenshin, τώρα κάτσε για να δούμε πως θα δράσουμε...

Οι οι, πολύ σφιγμένος είσαι εσύ... Χαλάρωσε, τους Μαρίν τους σκοτώσαμε και τους κρύψαμε σε καλό μέρος. Κανένας δεν πρόκειται να καταλάβει τι κάνουμε, τουλάχιστον όχι μέχρι να είναι πολύ αργά για να αλλάξει κάτι... Ωστόσο θα πρέπει να βρούμε αρκετούς καλούς άντρες για να μπορέσουμε να κάνουμε αυτό που θέλουμε. Ξεκίνα λοιπόν και πες μου το σχέδιο σου, μόνο μην ξεχνάς πως στο τέλος θα πρέπει να με πληρώσεις...
Άπληστο καθίκι, σου είπα πως θα πληρωθείς. Είμαι άνθρωπος που τιμάει τον λόγο του οπότε καλά θα κάνεις να το καταλάβεις και να περιμένεις την πληρωμή σου δίχως να με ζαλίζεις...!
Montblanc, ξεφεύγεις από το θέμα μας... Ας του πούμε τι έχουμε στο μυαλό μας...
Λοιπόν, όλος ο κόσμος του Lyneel νομίζει πως ο Βασιλιάς είναι καλός και ενάρετος. Όμως κάνουν λάθος, στην πραγματικότητα είναι ένα άκαρδο σκουπίδι που σκέφτεται μόνο τον εαυτό του και κανέναν άλλο. Όλοι όσοι μένουν εδώ καθώς και στο Terra Village, ξέρουν πόσο άκαρδος είναι ο Βασιλιάς. Θέλω να τον καταρρίψω από τον θρόνο του και να δώσω την Κυβέρνηση του νησιού στον λαό του Lyneel. Έχουμε ήδη αρκετούς καλούς άντρες και ψάχνουμε για πολλούς ακόμα. Εδώ μπαίνεις εσύ...

Τι εννοείς εδώ μπαίνω εγώ? Νόμιζα πως δουλειά μου ήταν να πολεμήσω τον Βασιλιά, όχι να μαζέψω στρατιωτάκια για πάρτη σου...
Εμείς θα μαζέψουμε άντρες, εσύ θέλω να τους προπονήσεις στην μάχη. Είδα τον τρόπο που πάλευες σήμερα με τον Shoujou, αλλά και τις κινήσεις σου με το σπαθί... Με την βοήθεια σου θα είμαστε ανίκητοι...
Μάλιστα, καλώς λοιπόν. Δέχομαι να μάθω στους άντρες σου να πολεμάνε, μόνο να ξέρεις πως αυτό θα σου κοστίσει λίγο παραπάνω από όσο συμφωνήσαμε...
Οκ, οκ...
Ένα σατανικό σχέδιο είχε μόλις δημιουργηθεί στο μυαλό μου, μπορεί ο Kriket να ήθελε να με χρησιμοποιήσει για να έχει μια σίγουρη νίκη αλλά έκανε κάτι πολύ περισσότερο από αυτό... Μου έδωσε μια ιδέα για να ανέβω αρκετά στην κλίμακα της κυβέρνησης και ήξερα ακριβώς τι να κάνω για να το επιτύχω...
Σηκώθηκα από το τραπέζι και ανέβηκα πάνω, μπήκα σε ένα από τα άδεια δωμάτια και έπεσα για ύπνο... Η αυριανή μέρα θα ήταν αρκετά ενδιαφέρουσα και έπρεπε να είμαι στο μέγιστο της δύναμης μου.

To πρωί σηκώθηκα και αφού ετοιμάστηκα, κατέβηκα στο κάτω μέρος και βρήκα τον Montblanc Kriket και τον Shoujou.
Πείτε στους άντρες μας να με συναντήσουν στο δάσος πίσω από το σπίτι αυτό. Αν είναι να τους προπονήσω θέλω απόλυτη ησυχία και εσάς μακριά... Θα μείνουμε στο δάσος για μια βδομάδα, στο τέλος εκείνης θα βρεθούμε στην είσοδο της πόλης και θα κινήσουμε εναντίων του Βασιλιά. Είπα αφού πρώτα τους χαιρέτησα...
Φάνηκαν να συμφωνούν και είπαν πως εκείνοι θα ετοίμαζαν το ολοκληρωμένο σχέδιο δράσης μας και θα έκλειναν κάθε τρύπα που θα μπορούσε να οδηγήσει στην καταστροφή του. Γύρισα την πλάτη μου και βγήκα από το σπίτι, προχώρησα μερικά μέτρα και μπήκα στο πυκνό δάσος, περπάτησα αρκετά μέχρι που βρήκα το ξέφωτο στο κέντρο του και άρχισα να στήνω την "κατασκήνωση". Τρεις ώρες πέρασαν και επιτέλους όλα ήταν έτοιμα, η κατασκήνωση ήταν σχεδόν απόρθητη. Ο γύρω τόπος είχε γεμίσει με δολοφονικές παγίδες με καρφιά, λακκούβες και σπασμένα ξύλα. Όλα ήταν έτοιμα, μόνο οι πιο δυνατοί από τους άντρες του Kriket θα μπορούσαν να εκπαιδευτούν και τότε το πραγματικό μου σχέδιο θα άρχιζε...!

Έκατσα στην θέση μου στο κέντρο της κατασκήνωσης και περίμενα να ακούσω τις κραυγές πόνου καθώς πολλοί από τους άντρες που έφταναν εδώ θα πέθαιναν από τις παγίδες που είχα στήσει. Μια ζεστή κούπα με καφέ μου έκανε παρέα και σιγά σιγά, η μεγάλη ορχήστρα του πόνου γέμισε τα αυτιά μου με ευχαρίστηση. Φωνές πόνου που κόβονταν ξαφνικά καθώς οι κουρτίνες έπεφταν, κινήσεις που σταμάταγαν δίχως κάτι να ακούγεται μετά, ήταν όλα τόσο μελωδικά, είχα φτιάξει την δική μου ορχήστρα.
Δυο ώρες μετά, δεκαπέντε άντρες είχαν καταφέρει να μπουν στον χώρο της κατασκήνωσης, φαίνονταν όλοι τους διαλυμένοι από τους κινδύνους που είχαν περάσει για να φτάσουν σε μένα...
Σήμερα το πρωί, πενήντα από εσάς ξεκίνησαν για να φτάσουν εδώ πέρα. Μόνο δεκαπέντε τα κατάφεραν, είστε ήδη οι επίλεκτοι και οι πιο δυνατοί. Σκοπός μου είναι να σας κάνω ακόμα πιο δυνατούς, αλλά πρώτα θα πρέπει να ορκιστείτε πίστη σε εμένα και μόνο σε μένα. Απλώστε το δεξί σας χέρι μπροστά και με τα μαχαίρια που βρίσκονται μπροστά σας κόψτε το μικρό σας δάχτυλο στην μέση και κάφτε το.
Είπα κοιτώντας τους άντρες, εφτά από αυτούς έσκυψαν μονομιάς και έπιασαν το μαχαίρι από το έδαφος. Μερικά δεύτερα αργότερα 7 μισό κομμένα δάχτυλα έπεσαν στο έδαφος. Η ατμόσφαιρά γέμισε από την μυρωδιά της καμμένης σάρκας, καθώς έκαιγαν την πληγή για να σταματήσει η αιμορραγία και να αποφευχθεί κάποια μόλυνση...

Συγχαρητήρια αδέρφια μου, πλέον είστε μέλη της οικογένειας μου. Οι υπόλοιποι φύγετε από τον δρόμο που ήρθατε, με ντροπιάζετε μόνο και μόνο με το ότι βρίσκεστε εδώ πέρα...
Οι εφτά άντρες φώναξαν από χαρά και δίχως να πουν άλλη κουβέντα, έπιασαν και πάλι τα μαχαιριά και οδήγησαν τους υπόλοιπους οχτώ εκτός της κατασκήνωσης. Περίμενα δυο λεπτά και ύστερα ενεργοποίησα την τελευταία μου παγίδα, ένας μεγάλος κορμός με καρφιά πάνω του, έπεσε κρεμασμένος από ένα δέντρο και έστειλε τους οχτώ άντρες στον άλλο κόσμο.
Απόψε θα φάμε και θα γιορτάσουμε την ένωση την οικογένειας μας. Αύριο θα ξεκινήσει η προπόνηση σας, αδέρφια μου, θα κάνουμε όλον τον κόσμο να μιλάει για εμάς στο τέλος της βδομάδας...
Ένα μεγάλο "πανηγύρι" ξεκίνησε, φαγητά και ποτά είχαν γεμίσει όλον τον τόπο και η φωτιά έκαιγε συνεχώς. Φάγαμε και ήπιαμε μέχρι αργά, μέχρι που όλοι οι άντρες είχαν κοιμηθεί. Βρέθηκα να κάθομαι μόνος δίπλα στην φωτιά και να σκέφτομαι το σχέδιο μου, θα ανατίναζα το παλάτι του Lyneel και μαζί με αυτό θα έπαιρνα το κεφάλι του Kriket για να αφήσω ένα σημάδι στους Μαρίν για το ποιος ήταν ο υπεύθυνος...

Οι επόμενες μέρες πέρασαν με εξουθενωτικές προπονήσεις, όλοι οι άντρες ήξεραν να χειρίζονται το σπαθί πολύ καλά και με την δική μου βοήθεια είχαν γίνει ακόμα καλύτεροι. Ο καιρός περνούσε και μόνο μια μέρα είχε μείνει πλέον για την αρχή του σχεδίου.
Φτάσατε όλοι σας πολύ μακριά, ήρθατε εδώ άντρες και βγαίνετε θεοί του πολέμου. Αύριο θα καταστρέψουμε το παλάτι, θέλω ο κάθε ένας από εσάς να πάρει ένα από αυτά και να το τοποθετήσει στα εφτά σημεία που έχω σημειώσει στον χάρτη αυτόν. Είναι δυναμίτης, το έφτιαξα τις μέρες που κάνατε προπόνηση. Το παλάτι του Βασιλιά μπορεί να είναι τεράστιο και απόρθητο, αλλά τίποτα δεν αντέχει αν χτυπηθεί στα νεύρα. Στην νίκη αδέρφια μου!!! Φώναξα καθώς ύψωνα το ποτήρι μου πάνω από την φωτιά...
Στην νίκη!!! Ακούστηκαν οι άντρες μου με μια φωνή. Με εμπιστεύονταν απόλυτα και ήταν πραγματικά κρίμα που θα πέθαιναν μαζί με τον Βασιλιά και τον Kriket. Το βράδυ πέρασε και το ξημέρωμα μας βρήκε να ετοιμαζόμαστε για να ξεκινήσουμε για τον τόπο συνάντησης με τον Montblanc Kriket και τον Shoujou. Ξεκινήσαμε πριν ακόμα χαράξει, μέσα στο παγωμένο πρωινό περπατάγαμε σιγά, δίχως κανέναν θόρυβο για να μην προδώσουμε την θέση μας...

Φτάσαμε στο σημείο συνάντησης και περιμέναμε τον Kriket και τον Shoujou, ύστερα από πέντε λεπτά τους είδα να έρχονται προς το μέρος μας μέσα από το δάσος.
Άργησες... Φρόντισε να είσαι συνεπής όταν στο ζητάνε...
Έχεις δίκιο, έπρεπε να κάνουμε κύκλο για να αποφύγουμε μια περίπολο. Ίσα που προλάβαμε να τους ξεφύγουμε πριν μας πάρουν χαμπάρι...
Τέλος πάντων, είστε έτοιμοι? Οι άντρες μου θα ξεκινήσουν μπροστά και θα σκοτώσουν ήσυχα και αθόρυβα τους φρουρούς. Θα μπουν στο παλάτι ακολουθούμενοι από τον Shoujou και θα σκοτώσουν όποιον βρουν μπροστά τους. Εμείς οι δυο, θα πάμε τελευταίοι από την μυστική είσοδο στους υπονόμους και θα φτάσουμε αθόρυβα στον Βασιλιά. Θα τον σκοτώσεις και θα τελειώσει μια για πάντα η τυραννία του.
Μάλιστα κύριε! Είπαν οι άντρες μου και κίνησαν αθόρυβα προς το παλάτι. Μερικά λεπτά αργότερα ο Shoujou τους ακολούθησε, ο Kriket έκανε να ξεκινήσει αλλά τον σταμάτησα...
Περίμενε, εμείς θα ξεκινήσουμε σε λίγο που θα γίνει ο μεγάλος χαμός. Τότε θα είμαστε απαρατήρητοι... Το σχέδιο μου πήγαινε κατ'ευχήν, οι άντρες μου θα έκαναν δέκα λεπτά περίπου να στήσουν τους δυναμίτες, το κοντρόλ και ο Kriket δεν είχε καταλάβει τίποτα ακόμα...

Η ώρα πέρασε και δέκα λεπτά αργότερα περίπου έκανα νόημα στον Kriket να προχωρήσει, εκείνος συμφώνησε με ένα νεύμα και άρχισε να προχωράει προς το παλάτι. Βρισκόμουν ακριβώς πίσω του και είχα στο χέρι μου το σπαθί μου.
Ξέρεις, θέλω να σου πω ένα μεγάλο μυστικό. Δεν είμαι αυτός που νομίζεις, δεν πρόκειται να σε βοηθήσω να ελευθερώσεις τίποτα. Του είπα καθώς το κατάνα μου διαπερνούσε την πλάτη του και έβγαινε από το στήθος του. Έπεσε στο έδαφος και σιγά σιγά γύρισε και με κοίταξε...
Γιατί? Ήσουν με το μέρος μας...
Πότε μου δεν ήμουν, απλά σας χρησιμοποίησα για να βρω πρόσβαση στο παλάτι και τώρα ήρθε η ώρα να κάνω το δικό μου σχέδιο πραγματικότητα... Κοίτα, τον φίλο σου και τους άντρες μου να πεθαίνουν... Πάτησα τον διακόπτη και πολλαπλές εκρήξεις έγιναν στο κάστρο, φωνές τις συνόδευαν και σιγά σιγά άρχισε να καταρρέει... Μέσα σε μερικά μόνο λεπτά ένα τέτοιο κτίσμα έγινε κομμάτια, κανένας δεν επέζησε...
Καθίκι... Το είχες σχεδιάσει από την αρχή...
Ναι, και ξέρεις πιο είναι το καλύτερο? Εσύ μου έδωσες την ιδέα...!!! Πέθανε από τα λόγια σου... Του έκοψα το κεφάλι και το παράτησα λίγο πιο πέρα από το σώμα του, αυτό θα έδινε το μήνυμα που ήθελα στην κυβέρνηση, άλλωστε εκείνοι οι ίδιοι με είχαν ονομάσει "Head Hunter". Έφτασα στο πλοίο μου και έφυγα από το νησί, πίσω μου μια μεγάλη φωτιά χρωμάτιζε τον πρωινό ουρανό του Lyneel...

» The Name... [Τέλος] [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος]R.E.M. [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος] Keep going [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» Somewhere Far Beyond [Τέλος] [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος] Not now [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]