[Τέλος-Αποστολή]Κλέφτης Διαμαντιών [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]

Μπορεί να μην το έδειξε, αλλά η Shura ένιωθε να αναπτερόνεται αναγνωρίζοντας ότι ο υπεύθυνος της αποστολής δεν ήταν όσο βλάκας είχε πιστέψει αρχικά. Έμαθε το μέρος όπου θα κάλυπτε καθώς και τα σημεία των κοντινότερων marines. Της δόθηκαν ρούχα ανάλογα αυτών των κατοίκων μετριου εισοδήματος καθώς και ένα μικρό σαλιγκάρι επικοινωνίας den den που είχε μάθει από παλιά να χρησιμοποιεί και τώρα θα χρησιμοποιούσε σε περίπτωση ανάγκης. Έπειτα η ομάδα έσπασε και η κοπέλα επέστρεψε στο δωμάτιο της για να βρει έναν επισκέπτη να την περιμένει με χαλαρή διάθεση.
-Πως κι απο δω γέρο; ρώτησε τον Hairem ξεκοκαλώνοντας από την πόρτα που είχε μείνει βλέποντας τον εκεί.
-Ήθελα να μάθω πως πήγε η συγκέντρωση, απάντησε απλά με την βαθιά φωνή του να προδίδει μια νότα διασκέδασης. Την κοίταξε υπομονετικά γιατί η κοπέλα είχε καταπιεί τη γλώσσα της εκενυρισμένη.
-Αφού ξέρεις πως πήγε γιατί ρωτάς; Πράγματι ο Hairem είχε το "συνήθειο" να ξέρει ό,τι γινόταν δίπλα του χωρίς να νιώθει την ανάγκη όμως να τα μοιραστεί με την μαθήτρια του.
-Το ότι ξέρω είναι προφανές. Το αν εσύ κατάλαβες, είναι αυτό που αμφιβάλλω!

Η κοπέλα γρύλισε εκνευρισμενη αλλά δέχτηκε να του επαναλάβει τι είχε αναφέρει ο Lieutenant Drake στην ομάδα. Λες και έτσι έδειχνε ότι καταλάβαινε πολύ καλά! Αντιθέτως όμως ο Hairem χαμογέλασε ευχάριστα.
-Οπότε τι περιμένεις να συναντήσεις αύριο, μικρή;
-Μας έσπειρε στην πόλη για περιπολία. Καλύτερο από το να βαριόμαστε με καταγραφές στο λιμάνι αλλά και πάλι είμαστε πολύ "απλωμένοι". Αυτο δείχνει ότι δεν ξέρουμε που ακριβώς ψάχνουμε και ούτε έχουμε υπόπτους.
-Έχεις δίκιο, μέχρι ένα σημείο τουλάχιστον. Συνέχισε! την προέτρεψε αλλά η κοπέλα κόμπλαρε σκεπτική.
Πέρα από τις οδηγίες, σπάνια της ζητούσαν να περιεγαστεί η ίδια το σκεπτικό πίσω από ένα πλάνο και αυτό την δυσκόλευε. Ο Hairem φαινόταν πιο ανυπόμονος, όσο εκείνη παρέμενε σιωπηλή.
-Οι άρχοντες της πόλης έχουν κάποια εμπλοκή στην υπόθεση, τόλμησε να απαντήσει απλά για να πει κάτι.
-Σίγουρα, αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Ούτε για τον Drake ούτε για σένα. Το θέμα δεν είναι ποιος, αλλά το πώς, που θα σε οδηγήσει στην επιτυχή ολοκλήρωση του σχεδίου. ...Έλα τώρα, αναφώνησε δυσανασχετώντας που η μαθήτρια του δεν μπορούσε να βρει κάτι παραπάνω. Το σκέφτεσαι και μόνη σου, τώρα δεν μπορείς να το εκφράσεις; Ντρέπεσαι μήπως;

Μια φλέβα πετάχτηκε από τον κρόταφο της. Τι τον είχε πιάσει και είχε αλλάξει συμπεριφορά; Ήθελε να πάει την εκπαίδευση της ένα βήμα παραπέρα; Να της μάθει να κρίνει σχέδια και να οργανώνει και η ίδια μήπως;
-Αύριο θα εργαστώ όπως κάθε φορά, γέρο! Έχω εργαστεί ως κρυφή πολλές φορές, θα πάω, θα δω, θα ακούσω. Αν βρω κάτι, τόσο καλύτερα! Θα ξεμπερδέψουμε σύντομα. Φαντάζομαι ότι για αυτήν την δουλειά θα υπάρχουν πολλοί που έχουν όφελος, πολλοί που θα με έβγαζαν από την μέση αν με καταλάβουν. Και τότε κατάλαβε, αν και το σοκ την έκανε να κοιτάξει τον Hairem με ορθάνοιχτα μάτια. Τον είδε να χαμογελά ικανοποιημένα έχοντας δει την κατανόηση στην έκφραση της. Φοβάσαι την δική μου αντίδραση. Ξέρεις ότι αν βρω κάτι, θα είναι κάτι που δεν θα μπορώ να τα βγάλω πέρα μόνη μου. Ωστόσο, πιστεύεις ότι θα ενεργήσω παρορμητικά. Τώρα το χαμογελούσε και αυτή ειρωνικά. Ηρέμησε τότε γιατί δεν πρόκειται να κάνω κάτι τέτοιο. Μου έχεις μάθει να ακολουθώ εντολές ανωτέρων κρατώντας το στόμα μου αδιαμαρτύρητα κλειστό, και εξάλλου δεν είμαι τόσο ηλίθια όσο φαντάζεσαι. Γι αυτό δεν με διάλεξε ο Lieutenant Drake; Γιατί έδειξα ότι έχω εγκράτεια;

Αν και την ευχαριστούσε το γεγονός ότι, κατά βάθος, ο δάσκαλος της νοιαζόταν για την ζωή της, την πείραζε λιγάκι που είχε θεωρήσει τόσο πιθανό ένα τέτοιο σενάριο για να έρθει ο ίδιος στον χώρο της βραδιάτικα. Του είπε ότι ήθελε να ξεκουραστεί και ότι έπρεπε να φύγει. Συμφώνησε και σηκώθηκε από την καρέκλα που είχε καταλάβει. Όταν εκλεισε πίσω του την πόρτα ξεφύσσηξε κουνώντας το κεφάλι του. Το κακό ήταν ότι την είχε διδάξει πολύ καλά μέχρι τότε, και αν όντως της είχε περάσει όσα ήθελε, τότε ήξερε ακριβώς πως θα αντιδορύσε η κοπέλα στην πράξη. Ακριβώς όπως θα έκανε και ο ίδιος!
Την επόμενη μέρα, η κοπέλα βγήκε πρώτα από την βάση των marines. Έπειτα διάλεξε ένα ήσυχο μέρος για να αλλάξει σε "καθημερινό πολίτη" και ξεκίνησε διακριτικά για το μέρος της πόλης που θα επέβλεπε. Κανείς δεν της έδωσε ιδιαίτερη σημασία, ούτε ένιωσαν κάποια περιέργεια που δεν της αναγνώριζαν με τα μαύρα γυαλιά να καλύπτουν τα μάτια της που σκάναραν όλο το χώρο. Σύντομα έφτασε στην γειτονιά που ήθελε που δεν είχε τίποτα το ξεχωριστό σε σύγκριση με τις υπόλοιπες. Άλλη μια γειτονιά με πανέμορφα, επίτηδες ακριβά σπίτια, ξένοιαστους πολίτες αδιάφορους για μια κοπέλα σαν κι εκείνη που έκανε την βόλτα της διακριτικά αλλά μόνιμα στην περιοχή.

Τίποτα δεν άλλαξε στις ώρες που πέρασαν. Διαφορετικοί άνθρωποι πέρναγαν και είτε επισκέπτονταν μαγαζιά είτε γνωστούς τους. Η ίδια είχε πάρει την ώρα της για να απομνημονεύσει τους γύρω δρόμους και τα περάσματα, αλλά συνέχιζε να παρακολουθεί κινήσεις και περάσματα. Είχε φτάσει σχεδόν η ώρα να επιστρέψουν στην βάση, είχε βγάλει από ώρα τα γυαλιά της αμέσως μετά το ηλιοβασίλεμα και η κίνηση είχε "σπάσει". Τότε άκουσε μια φασαρία από την εσωτερική τσέπη της και τραβήχτηκε αμέσως στην σκοτεινιά ενός στενοσόκακου. Τραβηξε από εκεί το den den mushi και άκουσε την φωνή του marine που περιπολούσε στην κοντινότερη γειτονιά.
-Shura! του ξέφυγε αλλά αμέσως μετά χαμήλωσε τον τόνο. Είδα έναν τύπο πολύ περίεργο να κυκλοφορεί μόλις πριν λίγο. Τον παρακολούθησα γιατί δεν σταμάτησε να φορά τα μαύρα γυαλιά του ακόμα και αφού βράδιασε. Και τότε βρέθηκε με έναν άλλον τύπο και τα έβγαλε. Και τότε κάτι είπαν αλλά δεν άκουσα γιατί ήμουν ακόμα μακριά, αλλά του έδωσε έναν φάκελο.
-Ηρέμησε-ηρέμησε! του σύστησε για να καλμάρει. Ειδοποίησες στην βάση; Πρέπει να έρθεις εδώ και μετά θα πάμε μαζί στην βαση, του θύμησε το αρχικό σχέδιο του Lieutenant Drake.
-Δεν κατάλαβες! Μόλις παραδώσει ο τύπος τον φάκελο θα του βάλει φωτιά για να τον καταστρέψει! Πρέπει να πάρουμε το φάκελο αυτό!

Η κοπέλα έμεινε άφωνη ακούγοντας την φωνή του να ανεβαίνει κλίμακα, τσιριχτή με άγχος.
-Ξέρω ότι δεν πρέπει να τον ακολουθήσω! Δεν μπορώ να τον ακολουθήσω γιατί έρχεται προς την περιοχή σου και δεν ξέρω τα στενά της! Αλλά μπορεί να χάσουμε μια ευκαιρία! Τι να κάνω, δεν ξέρω!
Ζητούσε την υποστήριξη της. Ζητούσε από την κοπέλα να του πει "Μην κάνεις βλακειές! Αυτά μας είπαν, αυτά θα κάνουμε!" Όμως και η ίδια δεν μπορούσε παρά να σκεφτεί αυτό το δελεαστικό ενδεχόμενο. Και ερχόταν προς το μέρος της, τι διαβολική σύμπτωση! Της έβαζε σε τέτοιο πειρασμό! Και θυμήθηκε τον Hairem, πως είχε πάει να την προειδοποιήσει. Και καταράστηκε το κεφάλι της για αυτό που διάλεξε μετά.
-Πήγαινε στην βάση και ενημέρωσε αμέσως! Μην έρθεις από δω, πήγαινε μόνος σου, μην με περιμένεις! Θα επιστρέψω κι εγώ σύντομα!
Δεν τον άφησε να διαμαρυρηθεί, έκλεισε το den den για να μην λαμβάνει άλλη κλήση και την ενοχλήσει ενώ αυτή κατευθυνόταν προς την πλευρά που βρισκόταν πιο κοντά στην γειτονιά του άλλου marine, σκανάροντας για τον εν λόγο τύπο. Και πράγματι τον είδε, με τα μαύρα γυαλιά ακόμα στα μάτια, με μισοφθαρμένα ρούχα και στρογγυλή κοιλιά.

Πριν προλάβει να στρύψει ο τύπος στην γωνία και βγει σε πιο κεντρικό δρόμο, η κοπέλα τον πλησίασε από πίσω. Κάτι στην αιφνιδιαστική της επίθεση πρέπει να τράβηξε κάποια από τις αισθήσεις του γιατί ο άντρας γύρισε και πρόλαβε πάνω στην ώρα να αποφύγη την ύπουλη επίθεση του σπαθιού της που κατέβαινε. Κανείς τους δεν φώναξε, κανείς τους δεν ήθελε να τραβήξει τα βλέμματα των υπολοίπων και γι αυτό και ο άντρας απέναντι της τράβηξε αμίλητος το δικό του σπαθί. Συγκρούστηκαν σχεδόν αμέσως, με τον άντρα να πιέζει όλο του το βάρος στην λαβή του όπλου του και σπρώχνοντας πίσω την κοπέλα που μετακινήθηκε το κέντρο βάρους της και έχασε την ισοροπία της. Επέμεινε προσπαθώντας με μια κατακόρυφη κίνηση να την κόψει στο στήθος όσο είχε χρόνο. Ίσα που κατάφερε η κοπέλα να σηκώσει το δικό της και να αποκρούσει. Έπεσε στο έδαφος σφίγγοντας τα δόντια της, τα γόνατα της λύγισαν κάτω από το σώμα της αλλά αυτό απλά της έδωσε την ευκαιρία να σπρώξει πιο δυνατά από πριν το σώμα της κατά πάνω στον αντίπαλο. Τώρα ίσα που άντεξε ο άντρας να αποκρούσει, παρότι δεν έχασε την ισοροπία του. Ήταν πολύ πιο μεγαλόσωμος από την κοπέλα όμως κι εκείνη ήταν πολύ ικανή και γρήγορη με το σπαθί της.

Ξεκινήσανε πάλι τις επιθέσεις. Αυτήν την φορά όμως η κοπέλα περίμενε την δύναμη του αντιπάλου της και δεν πίεζε τις επιθέσεις της παρά υποχωρούσε αμέσως μετά την σύγκρουση. Έτσι ανάγκασε τον άντρα να την κυναγά σχεδόν για να της επιτεθεί ενώ εκείνη δεν είχε πρόβλημα να κινείται σε γρήγορο ρυθμό. Η κούραση ζωγραφίστηκε στο πρόσωπο του άντρα, κυλίδες ιδρώτα γέμισαν το πρόσωπο του και έγινε ανυπόμονος. Της επιτέθηκε με όλη του την δυναμη, κατεβάζοντας την κόψη για να τελειώσει την μάχη. Αυτήν ακριβώς την αντίδραση περίμενε και η Shura, που βλέποντας τον θυμό στο παραμορφωμενο πρόσωπο του, υποχώρησε χωρίς να προσπαθήσει να σηκώσει το σπαθί της. Εκείνος όμως, που περίμενε την αντίσταση να του εξισσοροπήσει το δικό του βάρος, τα έχασε και σχεδόν έπεσε. Το κορμί της τραβήχτηκε στο πλάι και το σπαθί της έπεσε πετυχαίνοντας (ίσα που έφτανε) το τεντωμένο χέρι του και κάνοντας τον να αφήσει το σπαθί του. Ο άντρας είδε την κοπέλα να του κλείνει το δρόμο της ανάκτησης του όπλου του και τρόμαξε. Έκανε να το βάλει στα ποδια, γυρνώντας της την πλάτη σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια. Η κοπέλα δεν έχασε χρόνο και του πέταξε το όπλο της που καρφώθηκε στην εκτεθημένη πλάτη του μέχρι την μέση της κόψης, και τον έριξε στο πάτωμα. Του είχε ξεφύγει απλά μια χαμηλή φωνή πριν σκάσει στο έδαφος και η κοπέλα έτρεξε από πάνω του, αδιάφορη για το αν ζούσε ή πέθαινε. Έψαξε τις τσέπες του αλλά πάνω στην ώρα άκουσε φωνές και τρεχάτα βήματα. Μια ομάδα από marines είχαν φτάσει στο σημείο και παρατάσσονταν μπροστά της με τον Lieutenant Commander Drake πιο μπροστά από όλους.

Την κοίταζε με τόσο θυμό που έμοιαζε πιο οργισμένος από τον άντρα που είχε χάσει την ζωή του στα χέρια της. Η ίδια παράτησε την προσπάθεια της και σηκώθηκε όρθια, ήξερε ότι είχαν μάθει το λόγο που είχε κυνηγήσει τον άντρα. Είδε κάποιον άλλο να συνεχίζει την δουλειά που είχε διακόψει. Μετά όμως δεν είδε τίποτα άλλο γιατί επέστρεψε αμίλητη στην βάση με την συνοδία μερικών marines από την ομάδα. Από ότι έμαθε τις επόμενες μέρες, η προσπάθεια της εκείνη την μέρα είχε δώσει τις πληροφορίες για να βρουν το κιβώτιο με τα χαμένα διαμάντια και να πιάσουν τους λαθρέμπορους στα πράσα, πριν προλάβουν να τα μετακινήσουν σε νέα κρυψώνα. Γενικά ήταν μια επιτυχημένη αποστολή για την ομάδα των marines, που όμως την είχε φέρει σε πολύ δύσκολη κατάσταση. Οι επιπτώσεις πάνω της θα ήταν πολύ χειρότερες, η ίδια πίστευε ότι ο Hairem είχε μεσολαβήσει για να μην την στείλουν να σπάει πέτρες για κανά μήνα στα ορυχεία του νησιού μαζί με τους άλλους εργάτες!
Την ημέρα πριν αναχωρήσουν, αυτή βρισκόταν κλεισμένη στο δωμάτιο της με την απαγόρευση να βγει. Τότε πήγε ο Hairem να την βρει και να της ανακοινώσει ότι θα έφευγαν. Είχε μπει στο δωμάτιο χωρίς να χτυπήσει και φαινόταν δολοφονικά σοβαρός. Την κοίταζε με τέτοιο τρόπο που νόμιζες ότι διάβαζε και την παραμικρή έκφραση του προσώπου της.
-Ξέρω, με προειδοποίησες, του είπε πριν ανοίξει το στόμα του. Μάλλον το ήξερες τι θα έκανα πριν χρειαστεί καν να αποφασίσω εγώ.

-Σε ξέρω όντως πολύ καλά. Παρόλα αυτά σε άφησα να διαλέξεις και μόνη σου. Του επέστρεψε το βλέμμα ερωτηματικά. Τι ήταν αυτή η συζήτηση; Λες και παραδεχόταν ότι έφταιγε και ο ίδιος για την κατάσταση που είχε βρεθεί, και πλέον δεν της έμοιαζε τόσο οργισμένος όσο νόμιζε αρχικά. Διάλεξες ένα μονοπάτι και απέριψες ένα άλλο. Είσαι σίγουρη γι αυτήν την επιλογή;
-Θα το ξαναέκανα αν αυτό ρωτάς. Ξέρω ότι πάντα μου έλεγες να σκύβω το κεφάλι, να υπακούω χωρίς διαμαρτυρίες. Αλλά θα το ξαναέκανα. Το ήξερες... είπε και έσβησε η φωνή της λίγο ντροπιασμένα.
-Και βέβαια. Το ίδιο θα έκανα και γω, σχολίασε και η κοπέλα σήκωσε τα μάτια. Πρέπει να καταλάβεις ότι δεν έχει σημασία τι διάλεξες εσύ. Ό,τι κι να έκανες θα συνέχιζα να σε καθοδηγώ. Απλώς τώρα πρέπει να περιμένεις πιο δύσκολα πράγματα. Την γύρισε την πλάτη τελεστικά. Μάζεψε τα πράγματα σου και προετοιμάσου. Σε περιμένουν δύσκολα πράγματα, από τώρα ξεκινά η μάχη σου.
Η κοπέλα δεν κατάλαβε ακριβώς τι εννοούσε ο δάσκαλος της. Είχε όμως πάρει μια απόφαση και τουλάχιστον ήταν χαρούμενη ξέροντας ότι η απερίσκεπτη κίνηση της ήταν κάτι που θα έκανε και ο μοναδικός άνθρωπος που εμπιστευόταν.