[Τέλος]The arc of Sirakava (Part 3) - The Meeting

Πριν αποφασίσει να μιλήσει όμως ο William,τον λόγο πήρε ο James.
-Σκοπεύεις να φέρεις και τους υπόλοιπους στην συνάντηση;
-Ναι.Καλό είναι να είμαστε έτοιμη για τα πάντα και η παραπάνω βοήθεια δεν θα ήταν κακή.
-Έχουμε ήδη μια ομάδα επίλεκτων στρατιωτών και συ ακόμα επιμένεις να φέρεις μερικούς σιδεράδες για παραπάνω προστασία.Θέλω να δω τι μπορεί να πάει τόσο στραβά σε μία συνάντηση ώστε να τους χρειαζόμαστε όλους αυτούς. είπε ο James και σηκώθηκε από το τραπέζι να φύγει,μιας και δεν είχε όρεξη να συνεχίσει αυτή η συζήτηση,ακόμα και αν ο ίδιος την είχε ξεκινήσει.
O William έσφιξε τα δόντια του απ τα νεύρα του αλλα δεν μίλησε γιατί ήξερε οτι και οι δυο είχαν την ίδια αγωνία και τα ίδια νεύρα
-Οι υπόλοιποι στις θέσεις σας...και όπως είπαμε. συμπλήρωσε στο τέλος της πρότασης του και έριξε ένα πλάγιο βήμα προς τον William,για να δώσει στους υπόλοιπους να καταλάβουν.
Έτσι αποχώρησαν όλοι τους από το μαγαζί εκτός από τον William που έκανε ακόμα τις σκέψεις του,ενώ τελείωνε τον καφέ του.

Ο James δεν είχε κάτι να κάνει όσο περίμενε και έτσι άρχισε απλά να περπατάει μέσα στο χωριό.Ήταν μικρό και δεν είχε τίποτα να δει,ενώ αν συνέχιζε για κάνα μισάωρο το είχε γυρίσει άνετα όλο.Τότε έκανε την εμφάνιση του ο Inu.Μερικοί άνθρωποι που περαπτούσαν στον δρόμο εκείνη την ώρα,τρόμαξαν όταν είδαν τον λύκο να πλησιάζει,όμως ο James δεν έδωσε πολύ σημασία και γονάτισε μπροστά από τον φίλο του.Το πρόβλημα βέβαια ήταν η συνέχεια.Ο James είχε μια ιδέα για το ποιος ήταν ο άντρας που είχε δει και αν είχε πέσει μέσα ο Inu μπορούσε να του το επιβεβαιώσει.Αν όμως τώρα το άτομο ήταν οποιοδήποτε άλλο,θα έπρεπε να παίξει παντομίμα για να βγάλει μια απάντηση.
-Είδες καλά το πρόσωπο του άντρα; ρώτησε απευθείας ο James και ο Inu ανταποκρίθηκε θετικά με ένα γρύλισμα.
-Ήταν μήπως το δεξί χέρι του δημάρχου; ρώτησε και σύμφωνα με τον Inu όντως ήταν.
-Ήταν πράγματι παράξενο που δεν τον πέτυχα καθόλου τόσες φορές που μπήκα και βγήκα στην βάση των marines αφού συνέχεια βρίσκεται εκεί για να εποπτεύει τις κινήσεις τους ωστε να μην αντιπαρατείθενται στον δήμαρχο.Και μιας και δεν πιστεύω στις συμπτώσεις αμφιβάλλω ότι βρίσκεται τυχαία εδώ. μονολόγησε ο James και σηκώθηκε όρθιος.
-Inu γύρνα στο σπίτι και φέρε τον Volf.Σας θέλω και τους δύο μαζί μου.

Ο William πλήρωσε για τον καφέ του μετά απο περίπου μιση ώρα και σηκώθηκε για να φύγει απ το μαγαζί . Και πάλι δεν ήθελε να γυρίσει ακόμα στο σπίτι που ήταν το άτυπο αρχηγείο τους, όμως σε μια κλήση του Drake που ήρθε κάποια λεπτά αφότου βγήκε, έπρεπε να απαντήσει.
Που είσαι?
Είχα μια συνάντηση με κάποιες ενισχύσεις που κανόνισε ο αδερφός μου
Δηλαδή?
Θέλω απλά να διασφαλίσω την ομαλή διεξαγωγή την όλης διαδικασίας.
Νομίζω πως είσαι υπερβολικός.
Δεν είμαι καθόλου.Αν ήμουν θα είχα ήδη καλέσει τον Captain Hiro να έρθει στο νησί . Θα ήταν μια μεγάλη προσθήκη
Σταμάτησε την πρότασή του στην μέση . Στην κάτω μεριά του δρόμου αντίκρισε μια γνώριμη σιλουέτα που θεωρούσε σχεδόν απίθανο να ξαναδεί τουλάχιστον σε σύντομο χρονικό διάστημα. Ήταν ο Μονόφθαλμος.
Μα πως στο καλό μπορούσε να είναι ελεύθερος?
Ti?
Κλείνω , είπε απότομα και διέκοψε την σύνδεση.
Δεν έκανε το προφανές, δηλαδή να επιτεθεί στον άντρα, αλλα ξεκίνησε να τον ακολουθεί απο απόσταση . Ο μονόφθαλμος φαινόταν αρκετά νευρικός κάτι που αποδεικνυόταν απο το συνεχές γύρισμα του κεφαλιού του δεξιά και αριστερά για να ελέγχει την περιοχή .
Λίγα στενά πιο μετά μπήκε σε ένα βιβλιοπωλείο . Ο William εισήλθε κάποια δευτερόλεπτα αργότερα. Θα συνέχισε να αναρωτιέται τι ήθελε αυτός ο άνθρωπος μέσα σε μια βιβλιοθήκη, όμως η απάντηση ήρθε αρκετά πιο σύντομα απ όσο περίμενε.

Ο James δεν ήταν σίγουρος τι συνέβαινε.Η ώρα της συνάντησης είχε σχεδόν φτάσει και εκείνος δεν φαινόταν πουθενά.Όσο για τον ιδιο ήταν ήδη μέσα στο πανδοχείο και έπινε σάκε με τον Inu και τον Volf δίπλα του.Καλά νέα του ότι έλειπε βέβαια ο αδερφός του:1)δεν χρειαζόταν να "κρύβεται" και να βάλει τους λύκους του να είναι πίσω από στενάκια ή δεν ξέρει και αυτός τι και 2)δεν είχαν εμφανιστεί επίσης και η Rin με τους υπόλοιπους.Ένα σατανικό χαμόγελο χαρακτικέ στο πρόσωπο του James,σκεπτόμενος την πιθανότητα να μην φανεί ο αδερφός του.Αν όντως συνέβαινε αυτό θα πέταγε το όλο στήσιμο στα σκουπίδια και μακάρι να ερχόντουσαν και εχθροί,θα τους έσπαζε όλους στο ξύλο και θα το χαιρόταν .Με αυτές τις σκέψεις τελείωσε το τρίτο μπουκάλι σάκε που έπινε.
Η ώρα επιτέλους είχε φτάσει και οι "γονείς" της Eve θα έπρεπε να φτάνουν από στιγμή σε στιγμή.Ο James έβγαλε το den den mushi και κάλεσε τον Delion.
-Διοικητά μείνετε στην θέση σας.Το σχέδιο άλλαξε.Αν τύχει και ακούσετε φασαρία είστε ευπρόσδεκτοι να συμμετάσχετε,αλλά δεν χρειάζεται να πιεστείτε κιόλας.
-Αφεντικό δεν είμαι σίγουρος το πως να λάβω αυτήν την εντολή. ανταποκρίθηκε εκείνος.
-Όπως σου είπα...μην το σκέφτεσαι πολύ.Κλείνω.
Δεν πέρασαν παραπάνω από δέκα λεπτά όταν ο Reimu και η Rena μπήκαν μέσα στο πανδοχείο και πλησίασαν τον James.
O William ήταν άφαντος.

-Χαίρομαι που σε ξαναβλέπω νεαρέ, είπε ο Reimu και τότε κοίταξε γύρω του .Ο William που είναι; ρώτησε.
-Θα αργήσει,όμως είπε να μιλήσουμε εμείς και θα έρθει σε λίγο. είπε ο James και κάτι δεν του άρεσε.
Ο Reimu έδειχνε να είναι αρκετά αγχωμένος.
-Δεν πειράζει .θα τον περιμένουμε για λίγο.
Σίγουρα κάτι ήταν λάθος.Η κόρη του κινδύνευε,όμως ο Reimu είχε ήδη καθυστερήσει δύο μέρες για να κάνουν την συνάντηση και τώρα έτρωγε και άλλο χρόνο.
-Σε τι πρόβλημα έχει μπλέξει η Eve που έχεις τόσο χρόνο στην διάθεση σου; ρώτησε ο James και οι ''γονείς'' της Eve κοιτάχτηκαν.
Δεν απάντησαν αμέσως,όμως τελικά η Rena πήρε τον λόγο.
-Έχει δίκιο καλέ μου.Ας του πούμε ότι είναι και ο William θα έρθει.
Ο Reimu έγνευσε θετικά.
-Έχεις δίκιο.Περιμέναμε αρκετά... παραδέχθηκε εκείνος και γύρισε προς τον James.
Εκείνη την ώρα κόσμος άρχισε να μπαίνει στο πανδοχείο και ο Reimu παρατηρούσε με την άκρη των ματιών του τα πρόσωπα που έμπαιναν.Η καρδιά του είχε αρχίσει να χτυπάει δυνατά και ένιωθε ιδρώτα να σχηματίζεται στο πρόσωπο του.

Ένιωθε άσχημα για αυτό που έκανε,ένιωθε άσχημα που είχε μπλεκτεί σε αυτήν την κατάσταση και που δεν είχε κάνει τίποτα,που δεν είχε φέρει αντίρρηση.Ίσως να κινδύνευε η ζωή του και η ζωή της γυναίκας του ή να ήταν ήδη και οι δύο νεκροί αν είχαν φέρει αντίρρηση,όμως αυτή την στιγμή ένιωθε πολύ πιο άσχημα από ότι θα ένιωθε αν ήταν νεκρός.Και τώρα είχε μπροστά του ένα από τα δύο άτομα που υπήρξε αδερφός της κόρης του,ενός κοριτσιού που είχε γνωρίσει τυχαία σε ένα νησί και όμως είχε αγαπήσει τόσο πολύ.Ίσως έπρεπε να δώσει το σύνθημα τώρα.Ναι! αυτό έπρεπε να κάνει!Θα έδινε το σύνθημα νωρίτερα και έτσι ότι και να γινόταν ο William δεν θα πιανόταν στον χαμό αφού δεν βρισκόταν εδώ.Ο James θα την είχε άσχημα και λυπόταν για αυτό,όμως ήταν καλύτερα έτσι γιατί ο William θα είχε μια πιθανότητα να τον σώσει.
-Περίμενω . είπε ο James καθώς άνοιγε το νέο μπουκάλι σάκε.
-Μπαρμαν πιάσε μου και μένα ένα σάκε. είπε ο Reimu και η φράση αυτή είχε περισσότερο νόημα στα άτομα που μόλις είχαν μπει στον χώρο.
Στο άκουσμα της φράσης μια ντουζίνα άντρες σηκώθηκαν όρθιοι και πλησίασαν τον James και τους γονείς της Eve.Ο Reimu κράτησε το χέρι της Rena και οι δύο τους σηκώθηκαν και απομακρύνθηκαν από τον James.

-Λυπάμαι. του είπε ο Reimu.
-Δεν υπάρχει λόγος. είπε ο James ψύχραιμα και γύρισε να αντικρήσει τους άντρες.
-Μικρέ θα έρθεις μαζί μας με το καλό,αλλιώς θα χρειαστεί να σε πάρουμε με το άγριο. είπε ένας από τους άντρες.
-Eίμαι σίγουρος, ανταποκρίθηκε ο James και γύρισε προς τον Volf.Σήκω να φας.
Ο λύκος στάθηκε όρθιος και τότε συνειδητοποίησαν οι άντρες το μέγεθος του.Όλοι τους κάναν μερικά βήματα πίσω,ενώ άλλα άτομα που βρίσκονταν στο πανδοχείο και κατάλαβαν πως μια μάχη ήταν έτοιμη να ξεσπάσει πετάχτηκαν όρθια και έτρεξαν έξω από το κτήριο,ενώ ο ιδιοκτήτης κρύφτηκε κάτω από τον πάγκο του μπαρ.
-Λοιπόν.μπορώ να ρωτήσω περί τίνος πρόκειται αυτό;
-Η Επανάσταση μας πλήρωσε για να σε πιάσουμε και αυτό σκοπεύουμε να κάνουμε! είπε όσο πιο θαρραλέα μπορούσε ο άντρα που στεκόταν μπροστά από την υπόλοιπη ομάδα.
-Ωραία λοιπόν.Περιμένω,ελάτε να με πιάσετε. είπε ο James χωρίς να κουνηθεί από την θέση του,με τον Volf να στέκεται μπροστά του και να δείχνει τα δόντια του στους αντιπάλους.
Εκεί όπου είχαν φτάσει οι άντρες δεν μπορούσαν να κάνουν πίσω.Με μια κραυγή όρμηξαν προς τον κυνηγό.

Ο Volf τότε πήδηξε ακαριαία και προσγειώθηκε πάνω στους δύο μπροστινούς άντρες,τους οποίους έπειτα έκοψε-κυριολεκτικά-σε κομματάκια.Τρεις από τους άντρες δοκίμασαν να επιτεθούν στον Volf,ενώ οι υπόλοιποι προσπέρασαν τον μεγάλο λύκο και επικεντρώθηκαν στον James.Ο Inu έτρεξε γρήγορα και μπήκε ανάμεσα στον Volf και τους άντρες που τον απειλούσαν και τους αποσυντόνησε.Ο James πετάχτηκε από την καρέκλα του,στο πλάι,καθώς ένας από τους άντρες κατέβαζε το ξίφος του και έκοβε την πλέον άδεια καρέκλα , έτσι βρήκε ευκαιρία και αφού τράβηξε γρήγορα το δικό του ξίφος έκοψε τον επιτιθέμενο άντρα στο αριστερό του πλευρό.Οι υπόλοιποι έξι άντρες συνέχισαν την επίθεση τους προς τον κυνηγό,όμως εκείνος δεν πολεμούσε.Απλά απέφευγε την κάθε επίθεση και έμενε σε ασφαλή απόσταση από τους εχθρούς του.Ο James ήξερε ότι δεν χρειαζόταν να κάνει κάτι για να κερδίσει αυτή την μάχη.

Ο Inu και ο Volf είχαν εύκολα τελειώσει με τους τρεις αντιπάλους τους,ενώ εκείνη την στιγμή έμπαιναν στο μπαρ οι ενισχύσεις του Brandon,με τον Delion να ηγείται.Έχοντας δει τον κόσμο να φεύγει γρήγορα από το πανδοχείο,ο Delion διέταξε τους άντρες του να μπουν μέσα και να πολεμήσουν τον πιθανό εχθρό.Έτσι οι έξι εναπομείναντες άντρες είχαν βρεθεί περικυκλωμένοι και αριθμητικά λιγότεροι.Είχαν ήδη δει τι είχαν κάνει ο James και ο Volf στους άλλους άντρες της ομάδας τους,οπότε αποφάσισαν να παραδοθούν σχεδόν άμεσα.Ο Delion και οι άντρες του έδεσαν τους ''επαναστάτες'' και τους έβαλαν σε μια γωνία.Ο James από την άλλη είχε μια συζήτηση που έπρεπε να κάνει.
-Μήπως μπορούμε τώρα να προχωρήσουμε στις εξηγήσεις; ρώτησε τους γονείς της Eve,ενώ ο ίδιος ξανακάθισε στο μπαρ και παρήγγειλε ένα ακόμα μπουκάλι σάκε σαν να μην είχε τίποτα συμβεί.

O κρύος αέρας είχε πλέον παγώσει το χιόνι που πατούσε ο William κατευθυνόμενος κάτω απο το φώς της σελήνης στο χωριό.
Στάθηκε στην κορυφή ενός υψώματος κοιτώντας κάτω στην κοιλάδα.
Σε λίγο φτάνουμε . Είπε στους δυο ακόλουθους που είχε εκείνη την ώρα
Λίγο πιο πίσω, ο Μονόφθαλμος προσπαθούσε να καλύψει την κόρη του με μία κουβέρτα .
Είπες στους άλλους που να σας βρούνε?
Ναι του απάντησε όσο πιο σύντομα μπορούσε καθώς το κρύο τον είχε κάνει να προσπαθεί να μειώσει τις κινήσεις τέτοιου είδους και να επικεντρωθεί στις κινήσεις των ποδιών και των χεριών του ωστε να κυκλοφορήσει το αίμα του καλύτερα και να ζεσταθεί.
Το ψύχος ήταν δριμύ και το μυαλό τους έδινε μόνο τις απαραίτητες εντολές για την επιβίωσή του σώματος οπότε ο William δεν τον κατηγορούσε για τις σύντομες απαντήσεις του απο τότε που έπεσε η νύχτα. Άλλωστε δεν είχε την εκπαίδευση που είχε και ο ίδιος , ούτε είχε τις εμπειρίες του William αν και η ηλικία του ήταν μεγαλύτερη.
Απο εδώ, τους υπέδειξε δείχνοντας τους το σημείο που κατευθύνονταν με τον δείκτη του δεξιού του χεριού.