[Τέλος-Φρούτο] Η διάσωση

Καθώς φεύγαμε από το conomi Island που περάσαμε μια μεγάλη και κουραστική περιπέτεια. Βρισκόμασταν στην βάρκα ο ήλιος έλαμπε και είδη μοιραζόμουν μια νέα περιπέτεια. Πηγαίναμε προς το Shell Town καθώς ήθελα να αναπτύξω τον εξοπλισμό μου. Η θάλασσα ήταν ηρεμεί και δεν είχε κακοκαιρία. Κοίταξα για μια στιγμή την φωτογραφία του αδερφού μου ήξερα ότι θα τον βρω κάποια στιγμή και η Νικολέτα ήταν μαζί μου σε αυτό. Ξαφνικά κοίταξα μπροστά και είδα το νησί δεν πίστευα στα μάτια ότι υπήρχε τόσο μεγάλη βάση Marines. Κοίταξα την Νικολέτα στα μάτια και κατάλαβα ότι φοβόταν για το τι θα συμβεί. Τότε την αγκάλιασα και με έσφιξε δυνατά ήξερα ότι μπορεί να συμβεί κάτι κακό αλλά δεν φανταζόμουν να ήταν τόσο κακό. Μετά από λίγη ώρα φτάσαμε στο λιμάνι και έδεσα την βάρκα στο λιμάνι και κατέβηκα στο λιμάνι. Είπα στην Νικολέτα:

(Εγώ)- Πάω στο μαγαζί αν αργήσω πρέπει να αρχίσεις να με ψάχνεις.
Τότε γύρισα και είδα ένα παιδί με κόκκινα μαλλιά να με κοιτάζει περίεργα. Παραξενεύτικα δεν ήξερα τι μπορεί να είναι ή να σκέφτεται για μένα.

Ωστόσο ο Μάριος D. Fire...
Είχε περάσει μια ολόκληρη μέρα έπρεπε να αρχίσω να τον ψάχνω. Αλλά πεινούσα τόσο που πρώτα έπρεπε να φάω. Θα μπορούσα να μαγειρέψω κάτι μόνος μου αλλά ήθελα να δοκιμάσω τα φαγητά του νησιού. Κατέβηκα από την βάρκα και είδα ένα περίεργο τύπο με μπλε μαλλιά και ένα κόκαλο να εξέχει από την αριστερή πλευρά του προσώπου του. Κατάλαβα ότι το νησί θα ήταν επικίνδυνο αλλά και πολύ περίεργο. Τον αγνόησα και άρχισα να προχωράω στο λιμάνι ψάχνοντας ένα εστιατόριο. Παρατηρούσα τα κτήρια και όλα φαίνονταν ωραία παρόλο που είναι ένα νησί που οι Marines έχουν τρελαθεί από την εξουσία που ασκούν. Προχωρούσα για ώρα το λιμάνι ήταν πολύ μεγάλο αλλά δεν είχε σχεδόν τίποτα για φαΐ. Ξαφνικά είδα μπροστά μου ένα μαγαζί που πούλαγε εξοπλισμό αλλά και φαΐ έτσι αποφάσισα να μπω μέσα.

Ήξερα ότι μπορεί να ήταν Marine αλλά αμφέβαλα αν θα μπορούσε να με σταματήσει. Γύρισε προς την αντίθετη κατεύθυνση τότε αποφάσισα να τον ακολουθήσω κρυφά. Είχα αρχίσει να πιστεύω ότι η διαμονή μου σε αυτό το νησί θα ήταν πολύ δύσκολη. Ήμουν περίπου τέσσερα μέτρα πίσω του ώστε να μην καταλάβει ότι τον ακολουθώ. Περπατούσαμε για ώρα και δεν ήξερα που πήγαινα αλλά ούτε για το τι σκαρώνει. Τότε γύρισα το κεφάλι μου προς την θάλασσα και είδα τρία πλοία των Marines πίστευα ότι έπρεπε να φύγω αλλά όχι πριν μάθαινα τι ήθελε να κάνει αυτό το παιδί. Ξαναγύρισα το κεφάλι μου προς αυτόν και τον είχα χάσει. Άρχισα να γυρνά το κεφάλι μου προς όλες τις κατευθύνσεις και τότε τον ξανά εντόπισα τον είδα να μπαίνει μέσα σε ένα μαγαζί. Κοίταξα την ταμπέλα και ήταν μαγαζί με φαΐ και εξοπλισμό. Τότε μπήκα και εγώ μέσα πήγα στο πωλητή αφού κοίταξα τα πράγματα που είχε γύρω μου και του είπα:

(Εγώ)- Θέλω ένα Murasame.

Ωστόσο ο Jimmys D. Fire...
Καθώς ξημέρωσε ξύπνησα και κοίταξα γύρω μου νόμιζα ότι όλα ήταν ένα όνειρο αλλά έκανα λάθος. Ήμουν μια ολόκληρη μέρα μέσα στην φυλακή τότε έφεραν στο κελί μου ένα περίεργο αγόρι που είχε ένα μεγάλο μέρος του καλημένο με κόκαλο και είχε πορτοκαλί μαλλιά. Επίσης είχε αίματα στο θώρακα και στα πόδια του και λίγους επιδέσμους. Τον έδεσαν δίπλα μου χειροπόδαρα όπως και εμένα. Αφού έφυγαν οι Marines από το κελί τον κοίταξα και του είπα:

(Εγώ)-Είσαι καλά;

(Άγνωστο παιδί)-Ναι αλλά γιατί νοιάζεσαι για έναν άγνωστο;

(Εγώ)-Επειδή είσαι τραυματησμένος και ψάχνω πάντα καινούργιους φίλους. Με λένε Jimmy.

(Άγνωστο παιδί)-Με λένε Ichigo. Γιατί βρίσκεσαι εδώ;

(Εγώ)-Η τρέλα μου και η αλαζονεία μου με έφεραν εδώ καθώς ήθελα να ανεβάσω την επικήρυξη μου. Εσύ;

(Ichigo)- Είναι μεγάλη ιστορία αλλά με λίγα λόγια έψαχνα τον καμένο μου αδερφό και εμπιστεύτηκα λάθος άτομα που με έφεραν σε αυτό το σημείο.

Ωστόσο ο Μάριος D. Fire...

Κάθισα σε ένα τραπέζι στο βάθος και περίμενα τον σερβιτόρο. Αφού πέρασε λίγη ώρα είδα το παιδί με τα μπλε μαλλιά να μπαίνει στο μαγαζί. Πήγε στον πωλητή για όπλα και αγόρασε ένα κατάνα. Ήξερα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά τον κοίταζα ώρα τότε μου μίλησε ο σερβιτόρος και μου έδωσε το κατάλογο. Καθώς έβλεπα τα φαγητά πάτησα κάτι με το πόδι μου έσκυψα και κοίταξα να δω τι είναι. Ήταν μια σημερινή εφημερίδα την σήκωσα και άρχισα να διαβάζω και είδα τα bounty το δικό μου ήταν 4.000.000 και του αδερφού μου ήταν 10.000.000 έτσι όπως τα πέρναγα είδα το παιδί με τα μπλε μαλλιά και είχε 3.000.000 και το όνομά του είναι Yoh. Κοίταξα την τελευταία σελίδα και είδα ότι έχουν συλλάβει τον αδερφό μου. Τότε πέταξα τον κατάλογο και βγήκα βιαστικά από το μαγαζί έκλεισα την πόρτα και άρχισα να τρέχω.

(Πωλητής)-Ορίστε μικρέ.

Πήρα το σπαθί και γύρισα είδα τον παιδί με το κόκκινο μαλλί να διαβάζει την εφημερίδα. Έτσι σκέφτηκα να τον περιμένω έξω έτσι βγήκα έξω από το μαγαζί και περίμενα. Περίμενα περίπου πέντε λεπτά μέχρι που τον είδα να βγαίνει τρέχοντας από το μαγαζί. Έτσι μπήκα μπροστά του για να τον σταματήσω αλλά τελικά κουτουλήσαμε και πέσαμε κάτω. Τότε τον ρώτησα:

(Εγώ)- Γιατί είσαι τόσο βιαστικός;

(Μάριος)- Δεν έχω χρόνο συνέλαβαν τον αδερφό μου και πρέπει να τον ελευθερώσω.

(Εγώ)- Θα σε βοηθήσω.

Σηκωθήκαμε και αρχίσαμε να τρέχουμε προς την βάση. Δεν ήξερα αν έπρεπε να τον εμπιστευτώ αλλά μου φαινόταν ειλικρινείς και ξέρω πως είναι να παθαίνει κάτι ο αδερφός σου. Καθώς τρέχαμε είπαμε ο ένας στον άλλο τα μηνύματα μας. Τρέχαμε στην ανηφόρα αλλά δεν ήμουν σίγουρος πως θα μπούμε μέσα αλλά κάποιο τρόπο θα βρίσκαμε.

Ωστόσο ο Jimmys D. Fire...

(Εγώ)- Μην ανησυχείς είμαι σίγουρος ότι σήμερα θα φύγουμε.

(Ichigo)- Πως είσαι τόσο σίγουρος;

(Εγώ)- Ο αδερφός μου θα είναι είδη καθ οδών για εδώ. Αν και δεν είμαι σίγουρος ότι θα τα καταφέρει.

(Ichigo)- Έχω ένα σχέδιο απόδρασης αλλά υπάρχουν λίγες πιθανότητες να πετύχει αφού δεν είμαστε τόσο καλή πολεμιστές.

(Εγώ)- Πες το μου να σου πω την γνώμη μου.

(Ichigo)- Θα το μάθεις όταν έρθει η ώρα.

Τότε κοίταζα το παράθυρο και περίμενα τον αδερφό μου να έρθει να μας σώσει. Ήμουν σίγουρος ότι είχε πάει να φάει. Κοίταξα τον Ichigo και τον είδα να έχει σκημένο το κεφάλι λες και τα είχε παρατήσει όλα. Τότε τον ρώτησα:

(Εγώ)- Ξέρεις που είναι ο αδερφός σου;

(Ichigo)- Όχι ακριβώς ξέρω μόνο ότι βρίσκεται στην East Blue.

(Εγώ)- Σε καταλαβαίνω και εγώ είχα ένα χαμένο αδερφό αλλά τον βρήκα πριν λίγες μέρες.

(Ichigo)- Μπορείς να μου πεις την ιστορία;

(Εγώ)- Είναι πολύ μεγάλη οπότε θα στην πω περιληπτικά.

Ωστόσο ο Μάριος D. Fire...

Καθώς τρέχαμε με ρώτησε:

(Yoh)- Πως σε λένε;

(Εγώ)- Μάριο εσένα σε λένε Yoh.

(Yoh)- Που το ξέρεις;

(Εγώ)- Σε είδα στις αφίσες των επικηρυγμένων. Θέλω να σε ρωτήσω κάτι γιατί με βοηθάς;

(Yoh)- Γιατί ξέρω πως είναι να έχεις χάσει τον αδερφό σου ή να έχει πάθει κάτι γιατί και εγώ ψάχνω τον χαμένο μου αδερφό.

(Εγώ)- Καταλαβαίνω και εγώ είχα ένα χαμένο αδερφό και ήρθε και με βρήκε και τώρα έχουμε κάνει πλήρωμα.

(Yoh)- Και εγώ έχω πλήρωμα με την κοπέλα μου.

(Εγώ)- ΚΑΙ ΓΙΑΤΊ ΔΕΝ ΤΗΝ ΦΩΝΆΖΕΙΣ ΓΙΑ ΒΟΉΘΕΙΑ!!!

(Yoh)- Γιατί δεν θέλω να πάθει κάτι κακό.

Αφού τελειώσαμε την συζήτηση γυρίσαμε μπροστά μας και είδαμε ότι είχαμε φτάσει σχεδόν και ήμασταν είδη κουρασμένοι από το τρέξιμο στην ανηφόρα. Τότε σταματήσαμε και καθίσαμε λίγο να ξεκουραστούμε πριν μπούμε μέσα. Κοίταξα το τοίχος και ήταν πολύ ψηλό έτσι όπως γύρισα το κεφάλι μου είδα ένα σημείο που το τοίχος είναι πιο κοντό.

Αφού σταματήσαμε είδα ένα μέρος του τοίχου που ήταν πιο κοντό από το υπόλοιπο ήξερα ότι έπρεπε να μπούμε εκεί. Γύρισα και κοίταξα τον Μάριο και μου έκανε νόημα με το κεφάλι ότι συμφωνεί να μπούμε από εκεί. Αφού πέρασε λίγη ώρα σηκωθήκαμε και τεντωθήκαμε, αρχίσαμε να προχωράμε προς το σημείο που το τοίχος ήταν πιο κοντό. Περπατούσαμε για να μην τραβήξουμε την προσοχή επάνω μας.Όταν επιτέλους φτάσαμε εκεί το τοίχος ήταν διπλάσιο από εμένα σε ύψος δηλαδή περίπου τρία μέτρα και 60 εκατοστά. Δεν μπορούσα να πηδήξω τόσο ψηλά αλλά μπορούσα να χρησιμοποιήσω την δύναμη του φρούτου μου. Συγκέντρωσα όλη μου την δύναμη στα χέρια και στα πόδια και άρχισα να τρέχω πάνω στον τοίχο. Χάρης την γρηγοράδα μου πιάστηκα από τον τοίχο και ανέβηκα. Τότε είδα πολλούς Marines να προπονούνται ήξερα ότι δεν θα μπορούσαμε να μπούμε από εδώ.

Ωστόσο Η Νικολέτα...

Καθώς καθόμουν και περίμενα πολύ ώρα πείνασα και είπα να πάω να φάω κάτι. Σκέφτηκα όμως μήπως πάει κάποιος να μας κλέψει τα πράγματα αλλά μετά θυμήθηκα ότι δεν έχουμε τα λεφτά ή κάτι σημαντικό στην βάρκα. Έτσι ξεκίνησα πήγα από την μεριά που πήγε ο Υoh και εκείνη την στιγμή τον θυμήθηκα και κατάλαβα ότι έχει αργήσει. Γι'αυτό ξεκίνησα να περπατάω αρκετά γρήγορα. Το λιμάνι ήταν σχεδόν γεμάτο κόσμο και μου ήταν δύσκολο να δω καθαρά. Με έσπρωχνα πολλοί για να περάσουν τότε θύμωσα και άρχισα να τρέχω όσο πιο γρήγορα μπορώ σπρώχνοντάς τους όλους. Κοίταζα μήπως και έβλεπα κανένα μαγαζί αλλά τίποτα. Μετά από λίγη ώρα βγήκα από τον όχλο και συνέχισα να περπατάω κανονικά και τότε είδα το μοναδικό μαγαζί που υπήρχε σε ακτίνα χιλιομέτρων. Μπήκα μέσα κοίταξα γύρω μου αλλά δεν ήταν πουθενά και γι'αυτό πλησίασα τον πωλητή.