[Τέλος-Αποστολή] Η κρυφή ατζέντα

Βασικά, τα παιδιά το είχαν υπολογίσει. Απλά δεν θεωρούσαν ότι ήταν τόσο σπουδαίο για τις ετοιμασίες. Κι έπειτα σκέφτηκαν την πλευρά του κοριτσιού. Η May πριν ξεκινήσει τα ταξίδια μαζί τους, απολάμβανε τη θέρμη ενός στοργικού πατέρα και ενός εύπορου σπιτιού. Σίγουρα είχε αρκετό αυτο-έλεγχο ώστε να μην μετανιώνει την απόφαση της να τους ακολουθήσει ή να παραπονιέται για τέτοια μικροπράγματα σαν κακομαθημένο κοριτσάκι. Όμως η συνήθεια ήταν ριζωμένη μέσα της και το τελευταίο διάστημα είχε πελαγώσει καθώς συνειδητοποιούσε ότι δεν είχαν πια τόπο για να αποκαλούν σπίτι, πέρα από μια ξύλινη βάρκα.
Τα αγόρια είχαν μεγαλώσει σε ορφανοτροφείο. Σε αυτούς η μετάβαση είχε γίνει πολύ ομαλά. Μετά από αυτή την σκηνή μπορούσαν να κατανοήσουν πλήρως την ανάγκη του κοριτσιού να δημιουργήσει νέες ρίζες και να ανέχεται να προσεγγίσει τους Επαναστάτες. Με την Παράταξη αυτή ως σύμμαχους, τουλάχιστον μπορούσαν να βρουν καταφύγιο στις διάσκορπες βάσεις τους. Κι έτσι έκαναν βουβά μια σημείωση στο μυαλό να καταβάλλουν περισσότερη ανοχή στις εντολές των Επαναστατών.
-Με τέτοιο κλίμα, είναι κρίμα να μην μπορούμε να ανάψουμε το τζάκι! παρατήρησε αναστενάζοντας ο Mark.
Το μάτι του κύλισε για την γωνία του δωματίου όπου η εσοχή του τοίχου μαρτυρούσε το τζάκι. Δυστυχώς όμως κάποιος είχε θεωρήσει ανεπίτρεπτη τη χρήση του και το είχε κλείσει με σοβά.
-Δεν είναι αληθινό, Mark! του εξήγησε χασκογελώντας εκείνη. Τα αγόρια απόρησαν και την κοίταξαν ζητώντας εξήγηση. Είναι καθαρά διακοσμητικό, ανασήκωσε τους ώμους. Αν δεν το προσέξατε, το κτήριο δεν έχει καμινάδα!
Αυτή ήταν μια σωστή παρατήρηση. Όμως ο Arima βλεφάρισε ξαφνιασμένος.
-Μα ακόμα και σε άλλους ορόφους είδα παρόμοιες εσοχές για τζάκι. Όντως όλες ήταν χτισμένες και είχαν φραχτεί, αλλά για ποιο λόγο να προσθέσουν διακοσμητικά τζάκια σε άσχετα σημεία του κτηρίου;
-Για ποιο λόγο χτίστηκε με τέτοια αρχιτεκτονική αυτό το κτήριο; ανασήκωσε τους ώμους υποδεικνύοντας του ότι δεν θα μπορούσαν να βρουν την απάντηση.
Όπως και να χε, το θέμα δεν θα είχε εξέλιξη και τα παιδιά προτίμησαν να περάσουν το βράδυ απολαμβάνοντας λιχουδιές σε ευχάριστη κουβεντούλα μέχρι να αποκοιμηθούν.

Την επόμενη μέρα, η May επέστρεψε στο καθήκον να αναζητήσει χρήσιμες πληροφορίες για τα μελλοντικά τους ταξίδια μέσα από τις διαθέσιμες πληροφορίες της βάσης. Τα αγόρια ετοιμάστηκαν γι ακόμα μία έξοδο στην Parmil, αφού πρώτα θα αντάλλαζαν μερικές κουβέντες με τον Daisuke.
Ο τελευταίος τους περίμενε μετά την αίτηση τους στη συνηθισμένη σάλα στην κορυφή του κτηρίου. Δίπλα του στεκόταν ο Waka και μαζί άκουσαν τις απορίες των παιδιών.
-Αν έγινε κάτι αξιοσημείωτο την περασμένη βδομάδα..; του επανέλαβαν το ερώτημα που τους είχε αναπτυχθεί. Τίποτα από την πλευρά μας! κούνησε αρνητικά το κεφάλι σκεπτικός. Αντιθέτως, πολλά μέλη μας βρίσκονταν σε αποστολές εκτός πόλης, όπως ο Chic και ο Ken που συναντήσατε, τους εξήγησε. Βασικά ήταν καλή ευκαιρία να μας πιάσουν απροετοίμαστους, αλλά μόνο αυτό. Δεν υπήρχε κάποια δουλειά για να μας σαμποτάρουν εδώ.
-Και σε ό,τι αφορά γι αυτήν την βδομάδα; προσπάθησε να κλείσει και εκείνο το ενδεχόμενο.
-Με βάση όσα έγιναν ήδη, θα ήμουν παρανοϊκός να οργανώσω κάτι, εξέθεσε το επιχείρημα. Αν δεν ξεμπερδέψουμε πρώτα με αυτό το κίνημα θα γίνει πληγή που θα επιστρέψει να μας κάψει!
-Αρχηγέ! αναφώνησε μια άγνωστη, βαριά φωνή με προφορά από την είσοδο της σάλας.
Τα παιδιά γύρισαν τα κεφάλια και είδαν έναν Επαναστάτη που δεν είχαν γνωρίσει ακόμα. Είχε φαρδιές πλάτες αλλά, λεπτή κορμοστασιά. Τα μαλλιά του ήταν πιο ανοιχτά από του Daisuke, τα μάτια του τόσο γαλανά που έμοιαζαν ξεπλυμένα. Αλλά υπήρχε σπιρτάδα μέσα τους, παρότι δεν τον χαρακτήριζες όμορφο. Ωστόσο σε εκείνη την περίσταση τον είχε καταβάλλει το άγχος που προμήνυε προβλήματα.
-Dimitri! τον υποδέχτηκε σοβαρά, έχοντας αντιληφθεί το επείγον. Σε ένα λεπτό!
Σε αυτό το λεπτό, ο Arima και ο Mark έγνεψαν σε χαιρετισμό στον νεοφερμένο και αποχώρησαν για να ασχοληθούν με το έργο τους. Το όνομα του Επαναστάτη τους θύμιζε κάτι από εκείνη την πρώτη κουβέντα που είχαν με τον Waka, αλλά το άφησαν στην άκρη.

-Τι συνέβη; θέλησε αμέσως να ενημερωθεί, μόλις έμειναν οι 3 τους.
Από την άλλη, ο Waka είχε ένα άσχημο προαίσθημα. Ο Dimitri ήταν ο Επαναστάτης που είχε στείλει για να συνοδέψει τον αντίπαλο που είχαν συλλάβει και φέρει για ανάκριση οι Chic και Ken μαζί με τα παιδιά από το Elfheim Island. Αν κάτι είχε μεσολαβήσει, σίγουρα αφορούσε εκείνον τον τύπο.
-Συγχωρέστε με! απολογήθηκε αμέσως με την βαριά του φωνή και έσκυψε σε ορθή γωνία. Ο κρατούμενος είναι νεκρός! ανακοίνωσε.
Τα δύο αδέλφια τινάχτηκαν από το σοκ. Ο Daisuke έσμιξε τα φρύδια και ένιωσε τον εκνευρισμό του να τον καταλαμβάνει.
-Να πάρει! Τόσο πολύ τον βασανίσατε;! τον γράπωσε δυνατά από τον αγκώνα και τον ανάγκασε να τον κοιτάξει κατά πρόσωπο.
Ο Dimitri είχε μια πικραμένη έκφραση αλλά η βιασύνη του να εξηγήσει και να λύσει κάθε παρερμηνεία έκανε τη γλώσσα του να χάνει τον ειρμό της.
-Όχι! Άργκ-Αρχηγέ! Εγκώ ακολούθησα τη καθημερωμένη μέθοδο ανάκρισης. Μό-Μόνο για να λυθεί γκλώσσα του τον ζόρισα. Λιγκάκι!
-Τότε;! επέμενε με μάτια που άστραφταν από αυστηρότητα.
-Φαίνεται ντεν άντεξε την πίεση. Δάγκ-Δάγκ-Δάγκωσε την γλώσσα του και αυτοκτόνησε! κόπιασε αλλά ολοκλήρωσε την πρόταση.

Ο Daisuke ελευθέρωσε το χέρι του άντρα που το έτριψε πονεμένα και ξεστόμισε μερικές βρισιές. Η εμφάνιση του άντρα ως κρατουμένου και πιθανώς πηγή πληροφοριών για τους αντιπάλους τους ήταν ένα ανέλπιστα ευπρόσδεκτο δώρο. Τώρα που του το στερούσαν ενώ τους το είχαν φέρει δόλωμα κάτω από την μύτη, δεν άντεχε την ειρωνεία.
-Πάμε αμέσως στα υπόγεια! πρόσταξε τον Dimitri. Θέλω να εξετάσω το πτώμα και κάθε τι που κουβαλούσε για στοιχεία. Ίσως έχει μείνει κάτι που μας ξέφυγε για να αναπληρώσουμε.
Ο άντρας έγνεψε μην τολμώντας να μιλήσει και ο Daisuke στράφηκε με νόημα στον Waka. Ο υπαρχηγός ορθάνοιξε τα μάτια.
-Θες και μένα μαζί;! συμπέρανε σωστά την νύξη.
-Δεν εμπιστεύομαι τον εαυτό μου όταν έχω τόσα νεύρα! του υπενθύμισε το λόγο που τον κράταγε στο πλευρό του τόσο συχνά σε σημείο να είναι αχώριστοι.
-Και τι θα γίνει με την επικύρωση της παραλαβής των καινούργιων όπλων; του ανέφερε την αρχική ασχολία που θα επιμελούνταν.
Η έκφραση του Daisuke του επισήμανε πιο ζήτημα λάμβανε επείγων διαχείριση και ο Waka αναστέναξε παραδομένος πριν τους ακολουθήσει.

Πίσω στο μέτωπο του Arima, το αγόρι με τον Mark είχαν επισκεφτεί τους τελευταίους αυτόπτες μάρτυρες των επιθέσεων.
Αυτή τη στιγμή, βρίσκονταν στο εσωτερικό ενός ογκώδους καταστήματος σε παραδοσιακή διακόσμηση. Μπορεί το μέρος να έμοιαζε βαρετό στα μάτια τους, με τις άπειρες ξύλινες μάσκες που διακοσμούσαν κάθε επιφάνεια των τοιχωμάτων του –ακόμα και το ταβάνι!- αποτελούσε όμως το πιο πολυσύχναστο και κερδοφόρο μέρος στην πώληση αυτού του ντόπιου κατασκευάσματος. Ήταν το κατάστημα ενός μεσήλικα άντρα με ανοιχτόχρωμα μαλλιά, αλλά μαυρισμένο, ρυτιδιασμένο δέρμα και ανυπόμονα μάτια που φανερά δεν τους είχε σε εκτίμηση. Από την στιγμή που του επισήμαναν τον ρόλο τους ως Επαναστάτες καθώς και το λόγο της επίσκεψης τους ώστε να εξιχνιάσουν τα κίνητρα του κινήματος, δεν τους είχε ξαναμιλήσει. Προφανώς βιαζόταν να τους ξεφορτωθεί. Κι εκείνοι θα του έκαναν τη χάρη με ανακούφιση, όμως το μέρος ήταν από τα ελάχιστα που είχαν ακόμα σημάδια από την επίθεση. Η τζαμαρία της βιτρίνας είχε σπάσει από ξώφαλτσες σφαίρες και τρύπες είχαν ανοιχτεί στους τοίχους. Αρκετά από τα εμπορεύματα είχαν καταστραφεί και οι κόκκινοι λεκέδες στο πάτωμα υπονοούσαν τραυματισμούς. Την μοίρα των θυμάτων δεν άντεξαν να μάθουν.
-Όλα αυτά από την περασμένη επίθεση; βρήκε το κουράγιο ο Mark να ρωτήσει τον Kowo Sugamane.
-Ακριβώς! ρουθούνισε ο άντρας. Οι τεχνίτες έχουν αρκετές δουλειές τον τελευταίο καιρό επισκευάζοντας τα υπόλοιπα συντρίμμια. Τους είπα να αφήσουν αυτό το μέρος τελευταίο, μιας και οι δουλειές πηγαίνουν καλά και δεν έχω ανάγκη. Κοίταξε τον Mark, δίχως να του χαρίζεται. Οι Επαναστάτες σας είπαν ότι θα αναλάβουν τα έξοδα, αλλά κάντε μου την χάρη και μην ασχοληθείτε! Να μου λείπουν οι φιλανθρωπίες!

Παρότι, κανένας φυσιολογικός άνθρωπος δεν θα τα έβαζε με ένα παιδί τόσο νεαρό, όσο ο Mark, ο Kowo Sugamane δεν είχε τέτοιους ενδοιασμούς. Το παιδί θέλησε να διαμαρτυρηθεί. Ούτε στον ίδιο άρεσε η συγκεκριμένη ταυτότητα που αναγκαστικά του αποδόθηκε. Περίμενε όμως πως εκεί στην Spira, κανένας ντόπιος δεν θα τον υποτιμούσε ακριβώς γι αυτήν. Αλλά δεν μπορούσε να διαμαρτυρηθεί. Από την άλλη ο Arima δεν έκατσε αμέτοχος όταν το παιδί σκοτείνιασε σιωπηλά.
-Αυτές οι σφαίρες δεν στοχεύτηκαν από Επαναστάτες! Αν δεν έχετε προσωπικά προβλήματα μαζί τους, δεν βλέπω για ποιο λόγο λογοκρίνετε τον φίλο μου.
Τα μάτια του μπορούσαν να σου κόψουν τα ύπατα από την παγωνιά τους και ο τόνος του είχε μια υποψία κατηγορίας. Με βάση τα δεδομένα, ο καταστηματάρχης θα μπορούσε να θεωρηθεί ύποπτος υποκινητής. Δεν μπορούσε λοιπόν να διατηρήσει την ψυχραιμία του ο άντρας πριν ξεσπάσει γαβγίζοντας:
-Ποιος ξέρει ποιος πραγματικά φταίει που γάζωσαν το μαγαζί μου;! Εγώ είδα μόνο μερικούς άντρες να τρέχουν και να κυνηγιούνται. Ο πανικός ξέσπασε και κόπηκε όσο διαρκούν 10 ανάσες! Θα μπορούσε να ήταν ο οποιοσδήποτε! αμύνθηκε και έβγαλε την ουρά του απέξω.

-Ε; απόρησε το παιδί με ανοιχτά μάτια που δεν βλεφάριζαν, πριν προλάβει ο Arima να αντικρούσει. Μα όλες αυτές οι τρύπες έχουν την ίδια διάμετρο! Τα δάχτυλα του κάλυψαν την τρύπα από την πλησιέστερη σφαίρα κι έπειτα την επόμενη, αποδεικνύοντας το προφανές. Συνεπώς προέρχονται από τον ίδιο τύπο όπλου!
-Αυτό δεν σημαίνει κάτι! του πέταξε ακόμα έξαλλος. Τα όπλα είναι όπλα και τα περισσότερα είναι μαζικής κατασκευής. Φθηνά όπλα που μπορούν να προμηθευτούν τόσο Επαναστάτες όσο και οποιοσδήποτε άλλος δεν είναι σπάνιο να ανήκουν στην ίδια κατηγορία. Και επομένως να έχουν την ίδια διάμετρο ή διατρητική ικανότητα!
Τα παιδιά συγκράτησαν τις γλώσσες τους καθώς τα κεφάλια τους έπαιρναν στροφές. Καθώς οι ίδιοι μάχονταν τις περισσότερες φορές σώμα με σώμα ή με χρήση απλών όπλων όπως τα μαχαίρια, δεν είχαν γνώσεις για τέτοιου είδους λεπτομέρειες. Με την δήλωση του άντρα, νέα ενδεχόμενα απλώθηκαν σε σενάρια. Βλέποντας τους ως στήλες άλατος, ο Kowo Sugamaneδεν επέμενε. Και σύντομα τα παιδιά τον αποχαιρέτησαν με τα κεφάλια τους ακόμα σε υπερένταση.

-Αφεντικό, έχω μια πολύ άσχημη ιδέα για το ζήτημα. Ο Arima περίμενε να ακούσει αν και μια παρόμοια ιδέα είχε σχηματιστεί στο μυαλό του. Λες τα όπλα που χρησιμοποιούν για το κίνημα να προέρχονται από τους Επαναστάτες;
-Μιλάς για προδότες από μέσα; θέλησε να εξακριβώσει.
-Όχι απαραίτητα. Δεν ξέρω! κούνησε το κεφάλι μπερδεμένος. Οι γνώσεις του δεν του επέτρεπαν να στοχεύσει σε σκευωρίες και βαριές κατηγορίες. Θα μπορούσαν ίσως να κλέψουν από τις αποθήκες των Επαναστατών! κατέληξε στην πιο ασφαλή και απλή εξήγηση.
Μερικές φορές, είναι η εξήγηση μπροστά στα μάτια μας και δεν την βλέπουμε. Πάνω σε αυτό στάθηκε ο Arima που το κλωθογύρισε στο κεφάλι του. Αμέσως ένιωσε να βουλιάζει σε πιθανότητες, η μία πιο ξέφρενη από την άλλη. Το κούνησε για να καθαρίσει και απευθύνθηκε σοβαρά στο παιδί:
-Δεν ξέρουμε τόσα για πυρομαχικά και όπλα. Πάμε πίσω στην βάση. Εσύ βρες την May και μαζί ανατρέξτε σχετικές πληροφορίες και εγώ θα ρωτήσω τον Daisuke για την ασφάλεια των αποθηκών.

Ο Arima πάτησε το πόδι του μέσα στη σάλα στην κορυφή του κτηρίου.
Η ησυχία που επικρατούσε του επισήμανε ότι έλειπε τόσο ο Daisuke όσο και ο Waka, που συνήθως ανέμεναν εκεί όταν δεν είχαν ζητήματα να διευθετήσουν. Τώρα υπήρχε μόνο το σκοτάδι καθώς κάθε φως ήταν σβηστό. Αλλά οι φωταγωγίες από την πόλη έφταναν μέχρι εκεί χάρη στην τζαμαρία. Κι έτσι μπορούσε να διακρίνει τις γραμμές από τις επιφάνειες των επίπλων. ...Και την φιγούρα ενός αγνώστου να στέκεται ανάμεσα τους.
Ο άγνωστος τον παρατήρησε επίσης και κοντοστάθηκε. Στην συγκεχυμένη, βουβή εικόνα η πρώτη του αντίδραση ήταν να το σκάσει. Όχι προς την έξοδο, δηλαδή την σκάλα πίσω από τον Arima. Αλλά προς το εσωτερικό της βάσης.
Η αναλαμπή ήρθε στο μυαλό του Arima. Εχθρός! Και το χέρι του με απόλυτη ηρεμία κινήθηκε όχι για τη ζώνη του και το μαχαίρι που υπήρχε εκεί. Το να σημαδέψει και να τον πετύχει εν κινήσει υπό τέτοιες συνθήκες, θα ήταν γελοίο! Το μόνο που μπορούσε να κάνει ήταν το πιο απλό: Να ανάψει τα φώτα!
Click!
Ο διακόπτης άνοιξε και το φως έλουσε την φιγούρα που πήρε λεπτομέρειες μπρος τα μάτια του. Μαύρα μαλλιά μέχρι τους ώμους, νεανικό δέρμα και μάτια σαν κάρβουνα. Ήταν καλυμμένος με μαύρη κάπα, αλλά από κάτω τα ρούχα του ήταν νεανικά, ταίριαζαν σε καθημερινό άτομο.
Ο Arima δεν τον αναγνώριζε, θα μπορούσε όμως να τον περιγράψει σε οποιονδήποτε μόνιμο της βάσης και να καταλήξουν στο πρόσωπο του. Απέναντι σε αυτήν την προοπτική, ο άγνωστος νεαρός προτίμησε να διατηρήσει την θέση του. Είχε φανερωθεί. Η μόνη του εναλλακτική ήταν να βγάλει τον μάρτυρα από την μέση όσο πιο γρήγορα γινόταν.
Το αγόρι αναγνώρισε τον απειλητικό ερχομό του και επιβεβαιώθηκε. Ο νεαρός άνηκε αδιαμφισβήτητα στο αντίπαλο κίνημα. Για να έχει το θράσος να μπαίνει στα ενδότερα της βάσης, είχε τόσο την ικανότητα όσο και την θέση ανάμεσα στους συντρόφους του. Το μάτι του σκάναρε βιαστικά τον γύρω χώρο. Τα απόρρητα έγραφα πάνω στο τραπέζι. Την άλλη έξοδο που δοκίμασε να δραπετεύσει ο νεαρός στην άλλη πλευρά του τοίχου. ..Τοίχου; Αυτό δεν υπήρχε πριν εκεί! Από πού στο καλό είχε ξεφυτρώσει εκείνη η τρύπα στον τοίχο;

Δεν είχε άλλο χρόνο να το αναλογιστεί καθώς ο αντίπαλος του είχε τραβήξει ένα μαχαίρι για να τον καθαρίσει αθόρυβα. Πριν προλάβει να φωνάξει, ο Arima αναγκάστηκε να σκύψει προς τα πίσω για να το αποφύγει. Αλλά τον είχε πλησιάσει υπερβολικά πολύ. Μπορεί να γλίτωσε το λαιμό του, το χέρι του νεαρού όμως καμπυλώθηκε σε μια αγκωνιά στο στέρνο του. Η ανάσα ξέφυγε από το στόμα και το σώμα του έσκασε στο πάτωμα. Ο νεαρός κάθισε πάνω του σφίγγοντας και με τα δύο χέρια την λαβή του μαχαιριού και σέρνοντας το κατακόρυφα. Ο Arima σταμάτησε την κάθοδο και με τα δυο του χέρια και για λίγο έμειναν σε μια στάση όπου η σωματική δύναμη θα ανέδειχνε τον νικητή. Ή τον νεκρό!
Δυστυχώς ο Arima έχανε την μάχη. Τα δόντια του είχαν σφιχτεί και το πρόσωπο του είχε κοκκινίσει από την ένταση. Οι αντοχές του όμως λιγόστευαν και η απόσταση της μύτης του μαχαιριού από το μάτι του μίκραινε. Σε μια απέλπιδα προσπάθεια, δοκίμασε να τον κλοτσήσει ανάμεσα στα πόδια. Άνανδρο μεν, αλλά πόση αξία είχε η έντιμη μάχη αν κατέληγες πτώμα; Ο αντίπαλος του τινάχτηκε καθώς ενστικτωδώς απομακρύνθηκε για να γλιτώσει. Το μαχαίρι κατέληξε να ραγίσει το φακό από τα γυαλιά του Arima και να κόψει μια σχισμή δίπλα στο μάτι. Αλλά τουλάχιστον είχε αποφύγει τα χειρότερα.