{Αρχή}Από μάχη σε μάχη{τέλος} [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]

-Δεν ενδιαφέρομαι
-Μα ήδη έχεις κηρύξει πόλεμο με τον πιο καταζητούμενο πειρατή του νησιού τουλάχιστον βοηθάμε να τον
τότε καθώς ήπια μία γουλιά sake παρατήρησα πως το δεξί του χέρι ήταν από μέταλλο
-Γιατί είναι έτσι το δεξί σου χέρι
-Αυτό λες,ξέρεις σε αυτή την πόλη ο καθένας ενδιαφέρετε μόνο για την ανάπτυξη της τεχνολογίας έτσι και εγώ το εκμεταλεύτηκα και έκανα τα δύο μου πόδια,το δεξί χέρι και τους πνεύμονες μηχανικούς έτσι ώστε να παλεύω καλύτερα
-Αλήθεια αυτό θέλω να το δω και θα σε βοηθήσω με αυτόν τον πειρατή, Lacuba νομίζω λέγετε
-Ναι αυτός ο πειρατής,οι marines βλέπεις μας έχουν ξεχάσει δεν έρχονται πια στο νησί μας γιατί πολύ απλός νομίζουν πως μπορούμε να τους χειριστούμε
-Δεν έχετε κανέναν που να σας διοικεί εδώ????
-Ο δήμαρχος μας
-Και αυτός τι κάνει????
-Άκου,ο δήμαρχος της πόλης είναι δημιουργός της πρώτης μηχανής που χρησιμοποιούσε νερό για να παράγει την απαιτούμενη ενέργεια που χρειαζόταν για να λειτουργήσει. Είναι από τα μεγάλα μυαλά της εποχής και όλοι του το αναγνωρίζουν. Βέβαια ορισμένες φορές οι αποφάσεις που παίρνει είναι παράλογες αφού μετά από αυτό του το επίτευγμα νομίζει ότι έχει σε όλα όσα κάνει δίκιο και δεν δέχεται κριτική από κανέναν.Γι αυτό ούτε τον νοιάζει ποιος έρχεται κι φεύγει από το νησί

-Κατάλαβα,και τώρα τι θες να κάνουμε???? είπα καθώς ήπια και την τελευταία γουλιά sake
-Να πάμε να πιάσουμε αυτόν τον Lacuba
-Ξέρεις που είναι????
-Όχι
-Ε τότε πως θα τον πιάσουμε??!!??
-Δεν ξέρω
-Καλά εγώ πάω να εξερευνήσω το νησί
-Να έρθω μαζί σου????
-Άμα θέλεις
Τότε αρχίσαμε να περπατάμε μαζί σε ένα δρομάκι,αυτός μου εξηγούσε ότι εκπληκτικό έβλεπα μπροστά μου.Πήγαμε και στο κέντρο της πόλης και είδαμε την λίμνη μετά μου έδειξε και άλλα κτήρια και σχετικά μπορώ να πω πως περνούσα αρκετά καλά μακριά από τις δυσκολίες και τα προβλήματα που είχα σε κάθε νησί αλλά αυτό έμελλε να αλλάξει

Καθώς κοιτούσα την θάλασσα και έπινα το δεύτερο μπουκάλι sake μαζί με τον Tetsujin,ξαφνικά άρχισαν να ακούγονται φωνές αλλά δεν καταλάβαινα από πού ήταν έτσι εγώ σηκώθηκα και άρχισα με γοργό βήμα να περπατάω στο δρομάκι κοιτώντας αριστερά και δεξιά.
-Βοήθεια!!!!!!!!!!!!!! ακούστηκε ξαφνικά
Άρχισα να τρέχω από εκεί που ακούστηκε,μόλις έφτασα είδα κάτω πεσμένο έναν αιμόφερτο άνδρα αμέσως σήκωσα το κεφάλι του
-Είσαι καλά???ποιος το έκανε αυτό????
-La....la.....cuba και ξεψύχησε
Τότε έσφιξα την μπουνιά μου φανερά νευριασμένος γύρισα στον Tetsujin και του είπα
-Φώναξε τους άνδρες σου έχουμε έναν πειρατή να πιάσουμε
Αμέσως έβγαλε αυτός ένα den den mushi και είπε που ακριβώς βρισκόμασταν.Δεν άργησαν να έρθουν οι δικοί του και έτσι ξεκινήσαμε να τον ψάχναμε.Δεν ήξερα που να ψάξω πρώτα ούτε που να τον βρω αλλά ένα ήξερα μόλις τον βρω θα τον βαρέσω τόσο δυνατά που θα λιώσω το κρανίο του

Είχα νευριάσει με αυτόν τον πειρατή γιατί με εμένα τα είχε βάλει δεν χρειάζεται να σκοτώνει αθώους πολίτες.Αλλά βέβαια μόνο την δύναμή του την δείχνει σε αυτούς δεν θα μπορούσε να παλέψει με κανέναν δυνατό και έτσι αυτό με είχε κάνει να φτάσω στα όριά μου
-Oi Lacuba!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!φώναξα δυνατά αλλά δεν πείρα απάντηση.Τότε άρχισα να ξανά φωνάζω όσο ποιο δυνατά μπορώ μπας με ακούσει και έρθει για να τον διαλύσω
-Δεν χρειάζεται να φωνάζεις νεαρέ μάλλον δεν είναι σε αυτή την περιοχή ας γυρίσουμε πίσω ξεφύσησα και άρχισα να περπατάω προς τα πίσω μαζί με τον Tetsujin και την ομάδα του αλλά καθώς περπατούσαμε ακούσαμε από πίσω μας μία ακόμη τρομαγμένη φωνή
-Βοήθεια!!!!!!!!!!!!!!!!
δεν έχασα καιρό άρχισα να τρέχω προς τα εκεί που ακούστηκε.Μέχρι να φτάσω είχε ακουστεί αυτή η φωνή ακόμα δύο φορές αλλά όταν έφτανα σώπασε.Όχι πάλι σκέφτηκα και έστριψα σε ένα σκοτεινό δρομάκι και είδα το πτώμα μίας γυναίκας αυτή την φορά.

Αμέσως πήγα στο πτώμα και έλεγξα αν είναι ακόμα ζωντανό,αλλά μάταια αυτό ήταν ο δεύτερος αθώος πολίτης που σκοτώνετε εξαετίας μου.Δεν με ένοιαζε που σκότωνα εγώ πολίτες γιατί όσους έχω σκοτώσει ήταν μόνο αυτοί που μου επιτέθηκαν,ποτέ δεν θα σκότωνα κάποιον ο οποίος δεν θα μου είχε κάνει τίποτα είναι ενάντια στις αρχές μου ως samurai.
-Λοιπόν ακούστε έχω μία ιδέα
-Πες την ιδέα σου Tetsujin
-Αντί για να πηγαίνουμε όλοι μαζί και να περιμένουμε να δούμε ποιο θα είναι το επόμενο θύμα του, γιατί δεν χωριζόμαστε έτσι ώστε να τον βρούμε???
-Καλή ιδέα αλλά υπό έναν όρο
-Ποιος είναι αυτός???
-Θα πάω μόνος μου

Χωριστήκαμε εγώ πήγα μόνος μου προς σε ένα σκοτεινό δρομάκι γιατί είχα μία διαίσθηση πως κάπου εκεί θα είναι ενώ ο Tetsujin και η ομάδα του πήγαν να ψάξουν κοντά στο κέντρο της πόλης.Εγώ συνέχιζα να περπατάω αργά στο δρομάκι σύροντας το ένα katana μου στον δρόμο κάνοντας ένα περίεργο θόρυβο βγάζοντας μαζί και σπίθες.
-Βοήθεια!!!!!!!!!!!!!! ξανά άκουσα αλλά αυτή την φορά ήταν κοντά μου και θα τον προλάβαινα.Έτσι άρχισα να τρέχω όσο ποιο γρήγορα μπορούσα και καθώς ακόμα άκουγα φωνές έστριψα αριστερά σε ένα δρομάκι και συνάντησα έναν ψιλό άνδρα να φοράει ένα πειρατικό καπέλο με μία κόκκινη κάπα και να κρατάει έναν άνδρα από το λαιμό,δίπλα του να είναι πέντε με έξι άνδρες του και να γελάνε.
-Οι captain αυτός είναι ο Pashalis
{Lacuba}-Εσένα έψαχνα είπε και πέταξε αυτόν που κρατούσε από τον λαιμό στο έδαφος και τράβηξε το πιστόλι του στο ένα χέρι και το ξίφος του στο άλλο -Το ξέρω
-Όποιος τα βάζει μαζί μου ή με το crew μου θα τιμωρηθεί να το ξέρεις
-Για να σε δω βρομιάρη

-Πως με είπες άχρηστε!!!!!!!!!!!! φώναξε και άρχισε να με πυροβολεί με το όπλο του.Εγώ τότε έβγαλα το ένα katana μου και απέκρουσα δύο από τις πέντε σφαίρες που ερχόντουσαν κατά πάνω μου.Τις άλλες τρεις τις απέφυγα καθώς έσκυψα και με διαδοχικές γρήγορες κινήσεις zik-zak μπόρεσα να μην χτυπηθώ.Μόλις τις απέφυγα άρχισα να τρέχω προς το μέρος τους,αυτός πέταξε το όπλο του καθώς του είχε τελειώσει από σφαίρες και έπιασε και με τα δύο του χέρια το σπαθί.Εγώ τότε του επιτέθηκα με το katana μου και προσπάθησα να τον κόψω κάθετα ενώ αυτός έβαλε οριζόντια το σπαθί του πάνω από το κεφάλι του σαν ασπίδα και απέκρουσε την επίθεσή μου.
-Γιατί σκότωσες τόσους αθώου πολίτες αφού εμένα γύρευες
-Γιατί ήθελα μέχρι να σε βρω να ξεσπάσω κάπου Derahahahahaha-Μόνο σε αδύναμους πολίτες δείχνεις την δύναμή σου,μόνο εκεί μπορείς
-Τι είπες????? και έβαλε δύναμη στο σπαθί του και με πέταξε πίσω

-Τι είπες????????
-Θα το ξαναπείς πολλές φορές αυτό
-Δεν μπορείς να μου μιλάς έτσι είμαι ο καταπληκτικός Lacuba το κεφάλι μου κοστίζει 20.000.000 beli
-Δεν με νοιάζει ποιος είσαι απλώς θέλω να σε σκοτώσω
του είπα και έβγαλα και το άλλο μου katana και του επιτέθηκα.Προς έκπληξή μου μπορούσε να χειριστή καλά το σπαθί του και αυτό το έκανε ακόμα ποιο δύσκολο να τον νικήσω.Του επιτεθομουν και με τα δύο katana μου αλλά αυτός μπορούσε να τα αποκρούσει.Σε μία στιγμή με το ένα katana μπόρεσα και του ''έσπασα'' την ασπίδα που είχε κάνει και με το άλλο του επιτέθηκα και στόχευα κατευθείαν την καρδιά.Αυτός έκανε μία γρήγορη κίνηση προς τα δεξιά και σαν δεν έφτανε αυτό με κλότσησε στο δεξί πλευρό μου.
-Άτιμε
-Αυτά παθαίνει κάποιος όταν τα βάζει με τον Lacuba
-Εσύ ήθελες να το πάθεις αυτό είπα,έβαλα το ένα katana μέσα στην θήκη και στο ''ελεύθερο'' χέρι έκανα μία ''Quake Bubble''

-Νομίζεις δεν ξέρω ότι έχεις φρούτο άχρηστε πειρατή
-Και που ξέρεις τι θα κάνεις γι αυτό????
Του είπα και βάρεσα τον αέρα βάζοντας μεγάλη δύναμη.Τότε καθώς με την δυνατότητα του DF ήταν να ραγίσει ο αέρας σαν γυαλί.Αμέσως σηκώθηκε ένα τόσο μεγάλο οστικό κύμα που όχι μόνο πέταξε τον Lacuba μακριά αλλά διέλυσε ολόκληρο τον δρόμο κι κάτι σπίτια.Ήμουνα εξουθενωμένος έβαλα το katana μέσα στην θήκη κι γύρισα για να φύγω
-Που πας ανθρωπάκι μίλησε και πάλι ο Lacuba που ήταν γεμάτος αίματα στο κεφάλι
-Ακόμα ζεις μετά από μία τέτοια επίθεση????
-Δεν γεννήθηκε ακόμα ο πειρατής που θα με νηκ.....
και έπεσε κάτω στο έδαφος χάνοντας τις αισθήσεις του,και εγώ τότε κάθισα σε έναν βράχο που είχε φύγει από ένα σπίτι για να ξεκουραστώ

Καθώς έπαιρνα βαθιές ανάσες άκουσα το όνομά μου να το φωνάζουν από μακριά αλλά δεν κατάλαβα ποιος ήτανε.Το κεφάλι μου κόντευε να σπάσει δεν μπορούσα να δω μακριά και έβλεπα θολά,τα πόδια μου έτρεμαν και όταν κουνούσα τα χέρια μου πονούσε όλο μου το σώμα.Όμως κατάλαβα γιατί το έπαθα αυτό,τις τελευταίες εβδομάδες χρησιμοποιώ σε έναν μεγάλο βαθμό τις δυνάμεις μου αλλά χωρίς να έχω την δύναμη να τις ελέγξω τόσο πολύ και έτσι το σώμα μου τραυματίζετε.
-Pashali!!!!!!!!!!!!!!!!! φώναξε ο Tetsujin και ήρθε προς τα εμένα
-Πως το ξέρεις το όνομά μου αφού δεν στο έχω πει ποτέ
-Το έμαθα και ξέρω ποιος είσαι,υπό άλλες συνθήκες θα σε πήγαινα στους marines αλλά τώρα θα σε σώσω από αυτούς.Η ομάδα μου τους καθυστερήσει όσο μπορεί έλα δεν πρέπει να χάνουμε χρόνο
τότε με σήκωσε και με βοήθησε να πάω στο λιμάνι,τα πόδια μου ήταν μουδιασμένα δεν μπορούσα να περπατήσω πολύ και έτσι έκανε την διαδρομή ως εκεί ποιο επίπονη και κουραστική
-Σε πιο νούμερο έχεις δέσει το πλοίο σου
-35 είπα καθώς ήμουνα έτοιμος να τα πέσω κάτω δεν μπορούσα άλλο όλο μου τω σώμα πονούσε.Ανέβηκα στο καράβι το ξ έδεσαν και με έσπρωξαν,όταν έφτασαν οι marines στο λιμάνι εγώ ήμουνα στην έξοδο του λιμανιού τρελά κουρασμένος τόσο που δεν μπορούσα να μιλήσω

» [Τέλος] Πρώτη μάχη Μέρος πρώτο [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος] Πρώτη μάχη Μέρος δεύτερο [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» [Τελος]Μεγαλη μαχη στο Elfheim...Ελευθερος ξανα! [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» [ Τελος] Μια γρηγορη σταση πριν την μεγαλη μαχη [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» [Τελος-Διπλη] Μαχη ηγεσίας στο Onrac Kingdom. Woonan vs BrainLess Pirates!!! [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]