Soka: The Deadly Death [Τέλος] [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]

Last edited by Roni on Sun Mar 31, 2013 12:07 am; edited 1 time in total

Έπιασα την κόκκινη λαβή του μαύρου σαν τον Θάνατο κατάνα μου, την έσφιξα στο χέρι μου και περίμενα τους "αντιπάλους" μου να πλησιάσουν.
"Τς, αμφιβάλω αν και οι τέσσερις μαζί έχουν την ίδια εμπειρία μαχών με εμένα. Ας είναι όμως, δεν θα αφήσω ζωντανό όποιον μπαίνει στον δρόμο μου για την κορυφή." Σκέφτηκα και έβγαλα την λεπίδα από την θήκη της, έσκισα τον αέρα και μαζί του έσκισα και την κοιλιά του πρώτου. Τα σωθικά του πετάχτηκαν παντού καθώς το σώμα του κοβόταν στα δυο από την λεπίδα μου, ο δεύτερος έβγαλε μια κραυγή μίσους και μου επιτέθηκε. Σταμάτησα το όπλο του στον αέρα καθώς έπιασα το χέρι του, τον γύρισα με δύναμη και τον πέταξα πάνω σε κάτι ξύλινα κουτιά. Εκείνα έσπασαν και μικρά κομμάτια ξύλου καρφώθηκαν στην πλάτη του, του πάτησα το κεφάλι στο έδαφος και κάρφωσα την άκρη του σπαθιού μου στον λαιμό του. Γεύτηκα το αίμα του, ζεστό και λίγο ξινό. Οι άλλοι δυο άντρες με κοιτούσαν με τρόμο στα πρόσωπα τους, χαμογέλασα καθώς απολάμβανα την σκηνή. Ο Soka ήταν ακόμα ακίνητος και το πρόσωπο του ανέκφραστο, ήξερε πολύ καλά πως αυτά τα πιτσιρίκια δεν ήταν σε θέση να με κερδίσουν, ωστόσο τα θυσίασε για να δει την εξέλιξη μου.
"Τς, τελικά μου μοιάζει πολύ αυτό το παιδί! Του έμαθα ότι καλύτερο μπορούσα..." Σκέφτηκα καθώς έπαιρνα το βλέμμα μου από πάνω του, έκανα μερικά βήματα προς τους άλλους δυο αντιπάλους μου. Εκείνοι αρχικά έμειναν για λίγο παγωμένοι στην θέση τους και ύστερα έκαναν βήματα προς τα πίσω για να γλυτώσουν.
Τς, αυτοί είναι οι άντρες σου? Δυο πέθαναν ήδη και άλλοι δυο φοβούνται να με πλησιάσουν πάνω από πέντε μέτρα. Μάλλον μείναμε εγώ και εσύ μικρέ, έλα να δούμε αν έμαθες κάτι καινούργιο όλον αυτόν τον καιρό.

Last edited by Roni on Sun Mar 31, 2013 12:07 am; edited 1 time in total

Χμ, το ήξερα πως θα έπρεπε να το κάνω μόνος μου αν θέλω να γίνει σωστά... Λοιπόν, υποθέτω πως θα δούμε ποιος είναι ποιο δυνατός τελικά.
Έτρεξε προς το μέρος μου και έβγαλε τα μικρά μαχαίρια που χρησιμοποιούσε στις μάχες του, παρά το γεγονός πως ήξερα κάθε του κίνηση, δεν μπορούσα να μην παρατηρήσω πως η ταχύτητα του είχε αλλάξει κατά πολύ. Όντας ακόμα συνηθισμένος στις ταχύτητες των άλλων αντιπάλων μου, άργησα να κινηθώ απέναντι στον Soka και μια ακόμα ουλή δημιουργήθηκε στο πρόσωπο μου. Η λεπίδα του είχε περάσει ξυστά από το μάτι μου και με έκοψε το μάγουλο ακριβώς από κάτω. Τίναξα την λεπίδα μου προς το μέρος του αλλά κατάφερα να κόψω τον αέρα καθώς με απέφυγε με ευκολία. Πήδηξε στο πλάι και μου πέταξε ένα από τα μαχαίρια του, το απέφυγα στρίβοντας το σώμα μου και του ξανά επιτέθηκα. Αυτή την φορά βρήκα στόχο, μια μικρή πληγή έμεινε για να διακοσμεί το δεξί του χέρι. Ο Soka γέλασε, ήξερα πως δεν θα άφηνε την μάχη για μια τέτοια πληγή αλλά δεν περίμενα να την απολαμβάνει τόσο πολύ. Έτρεξε και πάλι προς το μέρος μου, του επιτέθηκα αλλά έσκυψε. Με χτύπησε στο στήθος με τα χέρια του και με πέταξε αρκετά μέτρα πίσω.
Οοο, ώστε έμαθες μερικά νέα κόλπα ε? Πολεμικές τέχνες? Μαζί με τα μαχαίρια σου κάνουν καλό συνδυασμό, με εκπλήσεις μικρέ!! Δείξε μου τι άλλο μπορείς να κάνεις.

Last edited by Roni on Sun Mar 31, 2013 12:08 am; edited 1 time in total

Ο Soka χαμογέλασε, ήξερε πως τον προκαλώ όπως και εγώ ήξερα πως θα δεχόταν την πρόκληση. Έκανε μερικά γρήγορα βήματα και σε δευτερόλεπτα βρέθηκε κοντά μου, απέφυγε τις επιθέσεις μου με θεαματική ευκολία και ταχύτητα, ενώ παράλληλα με βάρεσε σε αρκετά κύρια σημεία του σώματος μου. Έκανα μερικά βήματα προς τα πίσω αλλά ο Soka είχε άλλα σχέδια, μου επιτέθηκε και πάλι κλείνοντας έτσι όλα σχεδόν τα περιθώρια μου για ανάσα.
Τς, αν συνεχιστεί αυτό τότε είναι πολύ πιθανό να πεθάνω πραγματικά. Καθίκι, θες αλήθεια να με σκοτώσεις? Δεν μου αφήνεις και πολλές επιλογές, δεν ήθελα να το χρησιμοποιήσω απέναντι σου αλλά πρέπει να σε πολεμήσω σοβαρά.
Γύρισα την κόκκινη λαβή και η λεπίδα του κατάνα μου έκανε να ανοίξει για να ελευθερώσει τις χορδές, ωστόσο δυο από τα μαχαίρια του Soka την σταμάτησαν.
Σε ξέρω Kenshin, όλον αυτόν τον καιρό ήμουν η σκιά σου. Όλον αυτόν τον καιρό σε παρατηρούσα και μάθαινα τον τρόπο που πολεμάς, δεν έχεις καμία ελπίδα απέναντι μου. Δεν θα σε αφήσω να παίξεις την μουσική του Θανάτου.
Πως? Είχες φύγει όταν έμαθα αυτή την τέχνη. Δεν μπορεί να ξέρεις τι ήθελα να κάνω...
Ησυχία! Ξέρω πολύ καλά, ήμουν σε κάθε νησί, ήμουν σε κάθε γωνία και σε κοιτούσα. Σε έβλεπα να αποκτάς δύναμη και αλαζονεία μαζί και τώρα ήρθα εδώ για να στα πάρω όλα.

Last edited by Roni on Sun Mar 31, 2013 12:08 am; edited 1 time in total

Ακουγόταν τόσο σίγουρος που με εξόργιζε, ένιωθα πως θα εκραγώ και θα τον σκοτώσω. Γύρισα και πάλι την λαβή και έκρυψα τις χορδές, ήξερα πως αν προσπαθούσα να ανοίξω την λεπίδα μου με την βια υπήρχε μεγάλη πιθανότητα να κάνω ζημιά στο όπλο μου. Έπιασα την λαβή της λεπίδας μου και με τα δυο χέρια και ετοιμάστηκα να αποκρούσω κάθε επίθεση από τον αντίπαλο μου, η μάχη μας μόλις άρχιζε.
Ο Soka γύρισε τα μαχαίρια στα χέρια του και ετοιμάστηκε να επιτεθεί, μπορούσα να καταλάβω από την στάση του σώματος του πως κάτι είχε στο μυαλό του. Θα απέφευγε να μου επιτεθεί ανοικτά, γνώριζε πολύ καλά πως κατείχα πολύ περισσότερη δύναμη από εκείνον έτσι θα φρόντιζε να μου επιτεθεί από το πλάι που ήμουν πιο ευάλωτος. Όμως ήμουν έτοιμος, είχα διαβάσει την κίνηση του πριν καν την κάνει. Θα τελείωνα αυτή την μάχη με μια κίνηση, θα τον σώριαζα στο έδαφος και τελικά θα τον έστελνα στον άλλο κόσμο.
Μου επιτέθηκε αρχικά κατά μέτωπον όμως ήταν προσποίηση, γύρισε το σώμα του και δοκίμασε να με χτυπήσει από την δεξιά πλευρά. Γύρισα απότομα το σπαθί μου για να τον κόψω όμως δεν ήταν πλέον εκεί.
"Και άλλη προσποίηση?" Σκέφτηκα όμως ήταν ήδη αργά, τα μαχαίρια του μπήχτηκαν στο στήθος μου και με δύναμη με έσπρωξε προς τα πίσω.
Σου είπα πως θα σε σκοτώσω Kenshin, εδώ θα γίνει ο τάφος σου. Ψέλλισε.
Νομίζεις πως μπορείς να με σκοτώσεις??? Φώναξα εξοργισμένος και κάτι που δεν περίμενα συνέβη, το χέρι μου εκρήχτηκε καθώς έσφιξα την γροθιά μου.

Last edited by Roni on Sun Mar 31, 2013 12:09 am; edited 1 time in total

Ήμουν το ίδιο σαστισμένος με τον Soka. Και αυτός όπως και εγώ δεν περιμέναμε κάτι τέτοιο να συμβεί, το μυαλό μου πήγε με αμέσως στο φρούτο που είχα φάει.
"Δεν μπορεί, αν όμως είναι αλήθεια..." Σκέφτηκα, για μια στιγμή σκέφτηκα πως αυτό που μόλις έγινε ήταν αποτέλεσμα του φρούτου του διαβόλου. Δίχως να χάσω λεπτό έσφιξα το χέρι μου και έριξα μια καλοζυγισμένη γροθιά στην κοιλιά του Soka, το χέρι μου εκρήχτηκε και πάλι και ο αντίπαλος μου πετάχτηκε στο απέναντι κτήριο. Καπνοί γέμισαν τον χώρο, έτρεξα ανάμεσα τους και πήδηξα στον αέρα. Πλέον ήμουν σίγουρος πως αυτή η δολοφονική δύναμη ήταν δικιά μου, προσγειώθηκα μπροστά από τον γεμάτο αίματα Soka και γέλασα.
Αυτό δεν το είχες υπολογίσει σκουπίδι, αλλά θα φροντίσω να το μάθεις από πρώτο χέρι. Άρχισα να τον χτυπάω με τις γροθιές μου, σε κάθε χτύπημα γινόταν και μια έκρηξη. Το κτίριο άρχισε να διαλύεται κάτω από την μεγαλειότητα της δύναμης μου, το σώμα του Soka είχε ήδη σχεδόν καταστραφεί. Το μόνο που απέμεινε να τον θυμίζει ήταν το μισό καμένο πρόσωπο του. Σταμάτησα και κοίταξα τα χέρια μου, δεν είχαν ούτε μια γρατζουνιά από τις εκρήξεις.
Ώστε λοιπόν αυτό έγινα? Ένα τέρας που μπορεί να καταστρέψει ένα ολόκληρο κτήριο με τις γροθιές του? Μια βόμβα που μπορεί να εκραγεί και να πάρει πόσες ανθρώπινες ζωές μαζί της? Ζεχαχαχαχα, είναι πράγματι μια δύναμη που αρμόζει σε έναν θεό. Μια δύναμη που αρμόζει σε εμένα.
Σηκώθηκα και έριξα μια ματιά στα κομμάτια του πρώην υπηρέτη μου, όλα είχαν τελειώσει πια για εκείνον και όμως τον μισούσα ακόμα στον ίδιο βαθμό. Σχεδόν ευχόμουν να αναστηθεί για να τον ξανασκοτώσω, όμως κάτι τέτοιο δεν μπορούσε πλέον να γίνει. Δυσαρεστημένος γύρισα και κατευθύνθηκα προς το κατάνα μου.

Last edited by Roni on Sun Mar 31, 2013 12:09 am; edited 1 time in total

Το σήκωσα από το έδαφος και γύρισα την λαβή για να δω αν είχε πάθει κάποια βλάβη ο μηχανισμός που ελευθέρωνε τις χορδές. Για καλή μου τύχη όλα έδειχναν να λειτουργούν σωστά, ευτυχώς είχα προλάβει να κλείσω την λεπίδα προτού πάθει κάποια ζημιά από τα μαχαίρια του Soka. Γύρισα και πάλι την λαβή και η κοφτερή λεπίδα έκλεισε κρύβοντας μέσα τις τις χορδές του Θανάτου. Περιέστρεψα το κατάνα στο χέρι μου και το έβαλα στην θήκη του, μερικά ποδοβολητά ακούστηκαν και μέσα σε δευτερόλεπτα το σοκάκι είχε γεμίσει με ανθρώπους. Μπροστά μπροστά ήταν ένας τεράστιος τύπος με χέρια χοντρά σαν κολώνες, οι μύες του πετούσαν σαν εξογκώματα του σώματος του.
Τι έγινε εδώ? Τι έπαθαν αυτοί οι άνθρωποι? Εσύ το έκανες έτσι δεν είναι βρωμοπειρατή?
Οι οι, καλύτερα να φύγετε από εδώ πέρα. Δεν είναι χώρος για μικρά παιδάκια, είχαμε μια διαμάχη και τους σκότωσα. Ποιο είναι το πρόβλημα σου?
Σκουλήκι, είσαι χειρότερος και από σκουπίδια. Είσαι μια μόλυνση που φέρνει την καταστροφή, αλλά δεν θα σε αφήσω να την φέρεις και στο νησί μου. Εγώ ο Tilestone ορκίζομαι στην τιμή μου ως μάστορας των ναυπηγείων πως θα σε σταματήσω.
Ο κόσμος φάνηκε να ζητωκραυγάζει για τον τεράστιο άντρα, από ότι φαινόταν ήταν αρκετά γνωστός.
Οοο, ένας από τους μάστορες ε? Άκουσα πως είστε πολύ δυνατοί μαχητές, θα ήθελα να το εξακριβώσω με τα ίδια μου τα χέρια. Έλα Tilestone, ας βάλουμε ένα στοίχημα. Εγώ θα στοιχηματίσω πως θα διαλύσω την πόλη σου, εσύ από την άλλη μπορείς να δοκιμάσεις να την προστατέψεις. Ο χαμένος θα πληρώσει με την ζωή του.
Στοίχημα ή όχι και πάλι σκόπευα να σε σκοτώσω. Πολύ καλά πειρατή, δέχομαι την πρόκληση σου.

Ο Tilestone δεν έχασε λεπτό, φαινόταν πως ήθελε να τελειώσει γρήγορα μαζί μου. Άρχισε να τρέχει προς το μέρος μου φωνάζοντας και βρίζοντας.
Τς, τόσο θορυβώδης... Μου χαλάς την όρεξη για μια καλή μάχη, εξαφανίσου από μπροστά μου. Ας δούμε τι μπορεί να κάνει πλέον το σώμα μου, θα σε πολεμήσω δίχως το σπαθί μου μάστορα.
Μια μάχη σώμα με σώμα? Κανένας δεν με έχει νικήσει σε μια τέτοια μάχη, δεν έχεις ελπίδα απέναντι μου αν δοκιμάσεις κάτι τέτοιο.
Επέτρεψε μου να έχω την αντίθετη άποψη για αυτό το θέμα.
Συγκεντρώθηκα και έφερα στο μυαλό μου την εικόνα του Soka, εξαγριώθηκα σχεδόν αμέσως. Χτύπησα τον τοίχο του σπιτιού που ήταν αριστερά μου ενώ συγχρόνως έκανα μια έκρηξη στο χέρι μου. Κομμάτια τοίχου άρχισαν να πέφτουν βροχή προς τα πάνω μας, τότε ήταν που το κατάλαβα. Όχι μόνο το χέρι μου αλλά ολόκληρο το σώμα μου ήταν μια κινητή βόμβα, πήδηξα στον αέρα και κλότσησα μερικά κομμάτια τσιμέντου, άλλη μια έκρηξη και εκείνα διαλύθηκαν και έπεσαν σαν βροχή πάνω στον Tilestone.
Τι είναι αυτό? Έχεις ένα από τα φρούτα του διαβόλου? Δεν μπορεί...
Σου είπα πως πρέπει να με φοβάσαι, βλέπεις πάνω στα ταξίδια μου έτυχε να συναντήσω αυτό το φρούτο προτού έρθω στο νησί σας. Αν δεν είχα πετύχει αυτό εκεί το σκουπίδι δεν θα είχα καταλάβει την τρομακτική δύναμη που μου έδωσε. Λοιπόν? Ακόμα νομίζεις πως μπορείς να σώσεις την πόλη σου?
Θα την σώσω ακόμα και αν χάσω την ζωή μου για αυτήν.
Ζεχαχαχαχα, καλή απάντηση. Μου αρέσουν οι άνθρωποι που δεν φοβούνται τον Θάνατο, παίρνουν καλές εκφράσεις όταν φτάσουν κοντά του τελικά...

Τα παιχνίδια είχαν τελειώσει, τόσο ο Tilestone όσο και εγώ ξέραμε πως δεν είχε πολλές πιθανότητες απέναντι στις εκρήξεις μου. Ωστόσο φαινόταν αποφασισμένος να φτάσει μέχρι το τέλος, ήταν από τους ανθρώπους που εκτιμούσα. Άρχισα να περπατώ προς το μέρος του, το σώμα μου ήταν έτοιμο να κάνει την τελειωτική έκρηξη. Ήμουν σίγουρος πως θα μπορούσα να κάνω πολλά περισσότερα από απλές εκρήξεις, όμως τώρα δεν ήταν η σωστή ώρα να το δοκιμάσω. Τώρα έπρεπε απλά και σκάσω το τεράστιο κεφάλι του Tilestone, πράγμα που θα μου έδινε μεγάλη ευχαρίστηση. Άρχισα να τρέχω προς τα πάνω του, εκείνος ακολούθησε την κίνηση μου. Ο μεγάλος του όγκος λειτουργούσε αρνητικά στο μικρό στενάκι, οι κινήσεις του ήταν ατσούμπαλες και αργές. Εγώ σε αντίθεση παρά το ψηλό κορμί μου μπορούσα να κινηθώ πολύ πιο γρήγορα μιας που το σώμα μου είχε συνηθίσει τις κοντινές μάχες. Έσκυψα για να αποφύγω την γροθιά του και έπιασα το χέρι του από τον αγκώνα, η παλάμη μου εκρύχθηκε και έκοψε το χέρι του σε δυο κομμάτια. Η φωνή του πόνου του Tilestone ακούστηκε στα σοκάκια του Water 7, οι πολίτες που έβλεπαν την μάχη μας έβγαλαν μια κραυγή ανησυχίας για τον ήρωα τους. Γέλασα δαιμονισμένα και έπιασα με δύναμη το πρόσωπο του, τον κοπάνησα στον τοίχο για να τον κάνω να ματώσει. Η απώλεια του μισού χεριού του σε συνδυασμό με τον πόνο τον είχαν παγώσει.
Είσαι γενναίος αντίπαλος Tilestone. Το όνομα μου είναι Kenshin, τώρα πλέον ξέρεις πως λένε αυτόν που σε νίκησε.
Τον κοπάνησα μια ακόμη φορά στον τοίχο και τον πέταξα στο έδαφος.

Last edited by Roni on Tue Apr 02, 2013 10:38 am; edited 1 time in total

Καλύτερα να μείνεις εκεί πέρα, δεν έχεις την δύναμη να με σταματήσεις οπότε δεν χρειάζεται να προσπαθήσεις. Άλλωστε θα χάσεις την ζωή σου αν το κάνεις.
Είχαμε ένα στοίχημα, ο χαμένος θα πλήρωνε με την ζωή του. Έχασα από εσένα, οπότε πρέπει να με σκοτώσεις τώρα.
Οι, σκάσε είπα. Δεν είμαι αναγκασμένος να υπακούσω τους κανόνες ενός στοιχήματος, είμαι πειρατής άλλωστε. Πλήρωσες ήδη το τίμημα του στοιχήματος, σου πήρα το χέρι. Άλλωστε αν σε σκοτώσω δεν θα μπορείς να πεις στη κυβέρνηση σου τι έγινε, δεν θέλω να χαθεί το ενδιαφέρον της για εμένα..!
Ο Tilestone δεν απάντησε, τον κοίταξα και είδα πως είχε λιποθυμήσει από το αίμα που είχε χάσει. Δίχως να πω κουβέντα ξεκίνησα να περπατάω προς τον κεντρικό δρόμο, οι πολίτες που βρίσκονταν στο σοκάκι έκαναν βιαστικά βήματα προς τα πίσω. Το θηρίο μέσα μου βρυχόταν από ευχαρίστηση, ο φόβος κυρίευε σιγά σιγά την πόλη του Water 7. Βγήκα στον κεντρικό δρόμο και συνέχισα την πορεία μου, αρκετά βλέμματα έπεφταν κρυφά επάνω μου αλλά δεν έδινα σημασία. Ήμουν χαρούμενος, είχα αποκτήσει μια τρομακτική καταστροφική δύναμη και ήμουν πλέον πιο δυνατός από ποτέ. Το μόνο που μου έμενε να κάνω ήταν να βρω ένα μέρος για να δοκιμάσω όσο ήθελα το φρούτο μου. Την λύση μου έδωσε άλλο ένα σοκάκι, φαινόταν να είναι αρκετά βρώμικο και εντελώς διαφορετικό από τα άλλα. Μπήκα και το ακολούθησα για να δω που καταλήγει.

Έφτασα στο τέλος και κοίταξα γύρω μου, είχα βρει το τέλειο μέρος για να δοκιμάσω ότι ήθελα. Μια πόλη μέσα από την πόλη, όλοι οι τοίχοι ήταν βρώμικοι και σκοτεινοί, μπορούσαν να δω σκιές να κινούνται μέσα στα σκοτάδια. Με παρακολουθούσαν, ήθελαν να δουν τι είμαι και πόσο εύκολη λεία αποτελώ, όμως κανένας δεν τολμούσε να πλησιάσει. Περίμεναν το βράδυ να μας καλύψει, όπως οι λύκοι περιμένουν το βράδυ για να επιτεθούν στους στόχους τους. Βρήκα ένα καλό μέρος για να ξεκουραστώ και να κλείσω τις πληγές που μου είχε δημιουργήσει ο Soka, δεν περίμενα ποτέ να έχει τέτοια δύναμη μέσα σε τόσο λίγο καιρό.
Τς, παραλίγο να πεθάνω από το βρομόσκυλο. Εύχομαι να πάει στον διάολο τώρα που πέθανε, αν πάλι δεν πάει θα φροντίσω να τον βρω και να τον ξανά σκοτώσω μέχρι τελικά να πάει. Μονολόγησα καθώς με έραβα.
Γέλασα στο γεγονός πως είχα γίνει αρκετά καλός στο να ράβω τον εαυτό μου, είχα πράγματι περάσει πολλά από την μέρα που έφυγα από το Ice Nine. Πλέον είχα μια φανταστική δύναμη και έναν καπετάνιο από τον οποίο είχα πολύ καιρό να ακούσω νέα, όμως όλα ήταν κατά κάποιον τρόπο καλά.
Πρώτη φορά ένιωθα πως μπορώ πλέον να προχωρήσω ελεύθερα, όχι, πρώτη φορά ένιωθα πραγματικά ελεύθερος. Τελικά ο Soka είχε δίκιο, κανένας μας δεν μπορούσε πραγματικά να ζήσει όσο ζούσε και ο άλλος...

Τέλος του Αρκ.

Spoiler:

» [Τέλος] A Mystery Fruit For Me, The Death Of My Teacher [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος-Παρελθόν]13 Years Back!..Vladimir's <<Death>> [Brotherhood-Story] [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» The Bane Bane Power, The Death of a friend [Τέλος] [Διεγραμένος Χαρακτήρας]
» The Name... [Τέλος] [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος]R.E.M. [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]