[Τέλος] Orders [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]

Guest

Ξύπνησα απο κάτι ακτίνες του ήλιου που είχαν πέσει στα μάτια μου.Άνοιξα σιγά σιγά τα μάτια μου .Που βρισκόμουν? Σήκωσα το κεφάλι μου και κοίταξα τριγύρω..Ένα ερώτημα ήρθε και χαράχτηκε στο μυαλό μου.Γιατί κάθε φορά ξυπνούσα στο κρεβάτι ενός ιατρείου ?? Βέβαια υπήρχαν σοβαροί λόγοι απλά αυτό το επαναλαμβανόμενο εις διπλούν γεγονός μου έκανε εντύπωση.Στην πρώτη μάχη μου ήμουν κουρασμένος απο το περιστατικό στο Emerald και συν αυτού είχα μπλεχτεί σε μια μεγάλη μάχη που είχα φάει ξύλο για να προστατέψω εκείνο το κορίτσι.
Σηκώθηκα από το κρεβάτι αφήνοντας τα σκεπάσματα κάτω. Ακόμα είχα επιδέσμους επάνω μου. Στο λιμάνι της Emerald είχα μονομαχήσει με έναν άντρα που ;είχε αρκετά μεγάλο πλήρωμα και εκτός αυτού ήταν μακράν ο πιο δυνατός άντρας που είχα αντιμετωπίσει. Μετά από μια μεγάλη μάχη ,οπού και οι δυο τα δώσαμε όλα, χάσαμε τις αισθήσεις μας όμως αυτός αιχμαλωτίστηκε από τους μισθοφόρους.Μετά απο ένα μικρό τράνταγμα έκανα μια ερώτηση στον εαυτό μου...ΓΙ να είμαι στο πλοίο , δεν σημαίνει οτι είμαστε στην θάλασσα? Μπορούσαν να με έστελναν σε κάποιο ιατρείο αν ήμασταν ακόμα στην Emerald

Guest

Τι γίνεται εδώ? Πήρα το ακουμπισμένο στην καρέκλα δίπλα από το κρεβάτι ,Katana μου , το έδεσα στην ζώνη, έβαλα και την καπα επάνω από την ''μπλούζα από γάζες'' και βγήκα έξω. Πήρα τον αριστερό διάδρομο για να πάω στο γραφείο του Sharinguru ο οποίος είχε έρθει στο καράβι
Κάθε βήμα συνοδευόταν απο ένα ήσυχο επιφώνημα πόνου. ΤΟ τραύμα στο δεξί μου πόδι με πονούσε ακόμα.Μόλις έφτασα στην πόρτα, χτύπησα 3 φορές και αφού άκουσα το ''περάστε'' , μπήκα.Μέσα είδα τον Sharinguru να συνομιλεί στο Den DEn mushi του. Μόλις με είδε , φάνηκε έκπληκτος αλλά και ταυτόχρονα χαρούμενος
-Alucard! Πως είσαι? 1000 χρόνια θα ζήσεις!, μετά είπε στο Den Den mushi'' Ένα λεπτό ,μόλις μπήκε''
-Ποιος είναι?
-Ο μεγάλος
-Τι ακριβώς συμβαίνει?
Δείχνοντάς μου μια θέση , είπε
-Κάτσε για πέντε λεπτά, έχω να τελειώσω μια αναφορά και μετά θέλω να συζητήσουμε.
-Εντάξει

Guest

Η συζήτηση του κράτησε για περίπου πέντε λεπτά ακόμα. Όταν ο Sharinguru έκλεισε το Den den mushi, γύρισε προς τα εμένα
-Λοιπόν Alucard, σου έχω 2 καλά νέα και ένα άσχημο. Από που θέλεις να αρχίσω ?
Άσχημα και καλά νέα? τι ήταν άραγε?
-Ας αρχίσουμε απο τα άσχημα..
-H Circle of ossus έχει φτάσει στο Micqueot και βρίσκονται κάπου στην ενδοχώρα.
Ένα πονηρό χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπό μου. Αυτό δεν με πείραζε , αντιθέτως .Λίγο ανταγωνισμός δεν θα έβλαπτε.
-Και ποια είναι τα καλά νέα ?
-Οτι πλέον έχεις την απόλυτη εμπιστοσύνη μου μετά απο αυτά που έκανες και όπως επίσης και όλων των μισθοφόρων του πλοίου, και των υπολοίπων 9 που βρίσκονταν στην Emerald...Σε θεωρούν ηγετικό πρόσωπο ακόμα και αν ακόμα είσαι ένας πειρατής.Πιστεύω πως όταν αποκαλύψεις την πραγματική σου ταυτότητα θα θελήσουν να σε ακολουθήσουν.Το δεύτερο καλό νέο είναι οτι η επιτυχία σου έφτασε στα αυτιά του μεγάλου και θέλει να σε γνωρίσει Πριν όμως απο αυτό , και επειδή βρισκόμαστε στην south Blue, σου ανέθεσε μια αποστολή για να σε τεστάρει

Guest

Εσύ θα μιλήσεις με τους μισθοφόρους του νησιού, και θα τους βοηθήσεις. Βέβαια εμείς δεν θα σε βοηθήσουμε καθώς η αποστολή είναι αποκλειστικά για εσένα, όμως επειδή θέλω σε περίπτωση που υπάρχει πρόβλημα να είσαι καλυμμένος, θα στείλω μια ομάδα δέκα ατόμων να σε ακολουθάνε ...
Ωστε αυτή ήταν η αποστολή του μεγάλου.! Ήταν αρκετά καλή! Όμως δεν θα δεχόμουν την προσφορά για την ενίσχυση καθώς σε περίπτωση μάχης θα έπρεπε να ανησυχώ και για εκείνους, όμως έπρεπε να βρω μαι καλή και πειστική δικαιολογία
.Δεν δέχομαι την υποβοήθησή Sharinguru γιατί όπως είπε και ο μεγάλος και εσύ η αποστολή είναι για μένα.Είμαι ευγνώμων για την βοήθεια που θες να μου προσφέρεις αλλά έτσι δεν θα είμαι ικανός να καταλάβω τις δυνάμεις μου και ο μεγαλος μου ανέθεσε την αποστολή για να μάθει τι μπορώ να κάνω.Δεν νομίζω πως πρέπει να κοροϊδεύουμε τον μεγάλο

Guest

-Ε....έχεις δίκιο...Είπε,...Αυτό δεν το είχα σκεφτεί...Ξαφνικά σηκώθηκε απο την καρέκλα του και άρχισε να περπατάει προς την πόρτα. Έλα μαζί μου...
Σηκώθηκα γεμάτος περιέργεια και άρχισα να τον ακολουθώ..Προχωρούσαμε μέσα στον ξύλινο διάδρομο του πλοίου , μέχρι που φτάσαμε στο κατάστρωμα.Εκεί υπήρχαν μερικοί ''συνάδελφοι'' μου που σκούπιζαν ,άλλοι που περιπολούσαν και άλλοι που παρατηρούσαν τον ορίζοντα για τυχών απειλές. Κοντά μας υπήρχε ένα νησί , μικρό σε μέγεθος. Είχαμε αγκυροβολήσει δίπλα του , σε ένα μικρό χωριό.Άραγε αυτή ήταν η μεγάλη πόλη? Σταματήσαμε το περπάτημα μπροστά σε μια ξύλινη βάρκα.
-Εδώ είμαστε

Guest

-Τι εννοείς?
-Ανέβα στην βάρκα!. Θα στην κατεβάσω εγώ.Θα πας στο νησί μόνος..Θα πας στο μπαρ του χωριού και θα βρεις έναν άντρα που τον λένε Mellow. Αυτός θα σου πει τι θα κάνετέ στην πόλη. Όταν τελειώσετε, θα έρθεις ξανά εδώ. Θα σε περιμένουμε στο λιμάνι
-Εντάξει!!,
Μπήκα μέσα στην βάρκα και σιγά σιγά ο Sharinguru την κατέβασε μέχρι που έφτασα στην επιφάνεια της θάλασσας.Η θάλασσα ήταν πολύ ήρεμη και έτσι δεν αντιμετώπισα κάποιο πρόβλημα για μέχρι να φτάσω εκεί . Έδεσα την βάρκα σε έναν πάσσαλο και ανέβηκα στην στεριά .'Ωραία! Τώρα πρέπει να βρω το μπαρ είπα από μέσα μου! Άρχισα να περπατώ προς το μικρό χωριό .Δεν υπήρχε πολύς κόσμος έξω, αλλά όσος υπήρχε , φαινόταν να κάνει τις δουλειές του με προσοχή και αφοσίωσή

Guest

Πήγα προς το μαγαζί ενός σιδερά για να τον ρωτήσω σχετικά με την τοποθεσία του μπαρ.
-Με συγχωρείτε, μήπως θα μπορούσατε να μου πείτε που είναι το μπαρ του χωριού?
Εκείνος σήκωσε το βλέμμα του απο το σίδερο το οποίο χτυπούσε με το μεγάλο σφυρί του , σκούπισε τον ιδρώτα του με το δεξί του χέρι και άρχισε να μου μιλάει
-Βλέπεις εκείνα τα δυο σπίτια νεαρέ?
-Ναι φυσικά....
- Θα στρίψεις αριστερά από αυτά και στα 20 περίπου μέρα θα το βρεις.
-Ευχαριστώ πολύ , είπα καθώς τον χαιρετούσα
-Δεν κάνει τίποτα. Άρχισε να ξαναχτυπάει εκείνο το μέταλλο . Ακολούθησα πιστά τις οδηγίες του και βρέθηκα σε ένα μικρό μπαρ.
Μια εχθρική αύρα υπήρχε γύρω απ το μέρος. Έτσι άνοιξα την πόρτα γρήγορα. Είδα ένα κατανα να έρχεται απο την άκρη της πόρτας προς τα πάνω μου. Θα με χτυπούσε στο δεξί πλευρό σύμφωνα με τους υπολογισμούς μου..

Guest

Και έτσι έγινε. ΤΟ κατανα αυτό που το κρατούσε ένας αδύνατος άντρας, πήγε να με χτυπήσει κέι. Όμως με μια αστραπιαία κίνηση έφερα το σώμα μου σε πλάγια θέση με μια επιτόπια στροφή 90 μοιρών για να αποφύγω το χτύπημα. Έτσι έγινε. Τότε τράβηξα το δικό μου κατανα και το έφερα στον λαιμό του .Εκείνος έκανε μια κίνηση προς τα πίσω
-Σε παρακαλώ μην με σκοτώσεις!
-Δεν θα σε σκοτώσω ,γιατί μου επιτέθηκες?
-Νόμιζα οτι ήσουν πειρατής..
'Πειρατής είμαι'' Κόντεψα να πω
Σου μοιάζω για πειρατής?
-Ομολογώ πως όχι . Μην μου πεις! Είσαι αυτός που μας ειδοποίησαν οτι θα έρθει γιια να μας βοηθήσει?
Έβαλα το σπαθί μου στην θέση του.
-Ναι εγώ είμαι. Εσύ είσαι ο Mellow?
-Ναι , λοιπόν έλα μαζί μου γρήγορα. Μόλις με ειδοποίησε ο αρχηγός οτι ένα πλήρωμα επαναστατών κοντεύει να φτάσει στο λιμάνι και οτι στο μπαρ της γειτονιάς Gaar εθεάθη ο πειρατής Greil the Ripper .
Βγήκαμε απο το μαγαζί . Αρχίσαμε να τρέχουμε προς το δάσος
-Είναι μακριά?
-Όχι περίπου 10 λεπτά απόσταση

Guest

Μετά από πέντε λεπτά τρεξίματος , είδα την πόλη ανάμεσα από τα δέντρα του δάσους και μετά από άλλα 5 είχαμε μπει μέσα στην πόλη και τρέχαμε ανάμεσα από τα σπίτια της....Ήταν μια μικρή πόλη αλλά πολύ 'όμορφη και ''τακτοποιημένη'' όσον αφορά τις κατασκευές σπιτιών .Στο βάθος έβλεπα ένα καράβι να έρχεται στο λιμάνι. Ήταν πολύ κοντά , σε λίγο θα έδεναν . οι πολίτες έτρεχαν να κρυφτούν στο δάσος ενώ τα πρόσωπά τους έδειχναν αγανάκτηση και φόβο.Η πειρατική σημαία είχε υψωθεί στο φυλάκιο του λιμανιού αντικαθιστώντας αυτήν της παγκόσμιας κυβέρνησης.ήμασταν αρκετά κοντά ώστε να μπορώ να την διακρίνω.Είχε την νεκροκεφαλή και δυο δρακους στο πλάι και πίσω απο το κρανίο . .Πλέον η απόσταση ήταν απο το λιμάνι ήταν ένας δρόμος , δεν υπήρχε σωτηρία για τους επαναστάτες
Στα δεξιά, πίσω από το βουνό , είδα το πλοίο των μισθοφόρων να πλησιάζει..Τι σημαίνει αυτό? Γιατί το κάνουν?Δεν έχω χρόνο να το αναλύσω. Με ένα απότομο βήμα σταμάτησα να τρέχω. Ήμουν το λιμάνι μαζί με τον κυνηγό και απέναντι μας ήταν περίπου 20 απο δαύτους που δεν μας είχαν πάρει χαμπάρι , αλλά και ακόμα δυο άντρες ανάμεσά τους που τους πολεμούσαν αλλά έδειχναν να χάνουν την μάχη .

Guest

-Mayuri ! φώναξε ο Mellow ενώ κοιτούσε τους άντρες που πολεμούσαν Άρχισε να τρέχει προς τους πειρατές, το ίδιο έκανα και εγώ..Η φωνή του ήταν αρκετή για να κάνει τους πειρατές να μας προσέξουν. Έτσι 6 επαναστάτες άρχισαν να τρέχουν προς τα πάνω μας.Τράβηξα το σπαθί μου . Ένας επαναστάτης στάθηκε και πήγε να με πυροβολήσει, όμως το ίδιο προαίσθημα όπως και πριν στο μπαρ , με είχε κατακλύσει..Τι στο καλό είναι αυτό που μου συμβαίνει.Αρχίζω και αντιλαμβάνομαι καλύτερα τον χώρο γύρω μου? Αν κάνω λάθος αυτή τη φορά? Δεν είχα όμως παραπάνω ωρα για να σκεφτώ.Σήκωσε το όπλο του κάπου στο ύψος του κεφαλιού μου. Έτσι μόλις άκουσα τον πυροβολισμό, έκανα μια τούμπα προς το μέρος του, σηκώθηκα με φόρα και του έκοψα το χέρι .
Η πληγή που είχα στο πόδι μου άρχισε να ανοίγει μετά απο αυτό το άλμα. Δεν είχα ώρα για άλλα παιχνίδια.
Έβαλα το ξίφος μου στην θήκη του και τράβηξα τα πιστόλια μου πυροβολόντας αυτούς που ήταν γύρω μου
Όρμηξα προς τα πάνω τους μόλις οι σφαίρες τελείωσαν
Αυτοί άρχισαν να τρέχουν και να φωνάζουν τον Greil

» The Name... [Τέλος] [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος]R.E.M. [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος] Ο θαλασσοδαρμένος [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» Somewhere Far Beyond [Τέλος] [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος] Not now [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]