[Τέλος-Αποστολή]Από βασιλιάς σε marine [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]

ΧΑΡΑΚΤΉΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
Pashalis

Spoiler:

Βασιλιάς

Spoiler:

Tashigi

Spoiler:

-Που είναι το κρασί μου επιτέλους γιατί αργή????!!!!!
είπα εκνευρισμένος λόγο ότι περίμενα στο θρόνο για αρκετή ώρα μέχρι να μου το φέρουν(περίπου ένα λεπτό)
-Τώρα κύριε έρχομαι
κι τότε εμφανίστηκε ένας υπηρέτης του παλατιού κρατώντας με έναν χρυσό δίσκο μία χρυσή κανάτα κρασί κι ένα γεμάτο κρασί χρυσό ποτήρι
-Γιατί άργησες απόβρασμα
κι τον κοίταξα με ένα άγριο βλέμμα,αφού μου υποκλίθηκε κι καθώς ήταν κάτω μου σκυμμένος ζήτησε συγνώμη,εγώ τότε του έκανα με το χέρι μου να φύγει κι έφυγε αφού μου άφησε το κρασί,τότε πήρα το ποτήρι κι το ήπια όλο,ήταν το καλύτερο κρασί που είχα δοκιμάσει ποτέ είχε τέλεια υφή,τέλεια μυρωδιά κι τέλεια γεύση
(Στρατιώτες)-Άρχοντά μου,συγνώμη που σας ενοχλούμε αλλά πιάσαμε αυτόν το παιδί να κλέβει μήλα από ένα μπακάλικο,τι να τον κάνουμε
-Μην φοβάστε θα τον τακτοποιήσω εγώ κι τότε άφυσα κάτω το ποτήρι κι πήγα απειλητικά προς το παιδί

Όταν έφτασα κοντά στο παιδί είδα πως είχε σκυμμένο το κεφάλι του
-Υποκλίσου στον άρχοντά σου τώρα!!!!!!!!!
το παιδί δεν έκανε καμιά κίνηση απλός έμεινε εκεί ακίνητο,αυτό με εξόργισε τότε του τράβηξα τα μαλλιά κι του έδωσα ένα χαστούκι στο πρόσωπο,το παιδί από την δύναμη έπεσε κάτω κλαίγοντας αλλά δεν με ενδιέφερε δεν είχε ακούσει την διαταγή που του έδωσα κι αυτό με είχε εξοργίσει,τότε πήγα κοντά του τον άρπαξα από τον λαιμό κι τον σήκωσα πάνω
-Είσαι και κλέφτης και δεν άκουσες της διαταγές μου ξέρεις ποιά είναι η τιμωρία σου γι' αυτά τα δύο σου παραπτώματα
-Ο.......ο......όχι μου είπε κλαίγοντας
-Ο θάνατος!!!!!!!!!!
κι τον πέταξα κάτω με δύναμη κι έβαλα το πόδι μου πάνω στην κοιλιά του πιεζοντάς τον,έβγαλα το σπαθί μου από την θήκη κι το έστρεψα προς τον λαιμό του
-Γιατί έκλεψες??? του είπα
-Συγνώμη εγώ κι ο αδερφός μου έχουμε να φάμε μέρες σε παρακαλώ μην με σκοτώσεις
-Αυτό να το είχες σκεφτεί πριν κλέψεις κι εκεί που ήμουν έτοιμος να του κόψω το κεφάλι άκουσα μια φωνή
-Σταμάτα εκεί που είσαι Pashali

Καθώς άκουσα την φωνή κοίταξα πίσω μου κι είδα τον πατέρα μου νευριασμένο να μου φωνάζει
-Βασιλιά!!!!! φώναξαν κι υποκλήθηκαν οι στρατιώτες στον πατέρα μου
-Τι θες του είπα βάζοντας το σπαθί μου στην θήκη μου
-Τι πας να κάνεις εκεί πέρα Pashali
-Να σκοτώσω αυτόν τον μικρό κλέφτη που είναι το κακό αφού εσύ ο ίδιος έχεις πει η τιμωρία για τους κλέφτες είναι ο θάνατος
-Ναι,αλλά γι'αυτό δεν θα γίνεις ποτέ βασιλιάς γιατί δεν καταλαβαίνεις,αυτό το παιδί δεν είναι κλέφτης απλός προσπαθούσε να ζήσει κι πάρε το πόδι από πάνω του
-Δεν καταλαβαίνω,εσύ είσαι αυτός που δεν καταλαβαίνει δεν έπρεπε να ήσουν βασιλιάς του είπα αφήνοντας το παιδί να φύγει
-Παιδί έλα εδώ καθώς πήγε το παιδί στον βασιλιά,αυτός έβγαλε ένα σακούλι με νομίσματα κι του το έδωσε
-Πήγαινε πάρε φαγητό για εσένα κι τον αδερφό σου
-Ευχαριστώ βασιλιά μου του είπε κι έφυγε τρέχοντας από το παλάτι
-Αυτή ήταν συμπεριφορά ενός βασιλιά τι να σου πω του είπα κοροιδευτικά
-Α δεν σου είπα θα φύγεις από εδώ θα πας να γίνεις marine

Είχα μείνει κάγκελο,δεν το πίστευα αυτό που άκουσα
-Marine από που κι ως που του είπα ξαφνιασμένος
-Για να μάθεις να συμπεριφέρεσαι σαν βασιλιάς
-Κι πως θα μάθω αν πάω marine
-Απλώς θα μάθεις να υπακούς σε διαταγές,να φροντίζεις απλούς πολίτες, να τους προστατεύεις,να ξεχωρίζεις το κακό από το καλό
-Αποκλείτε δεν θα πάω εγώ είμαι πρίγκιπας δεν θα δεχτώ τέτοιο πράγμα \
-Και κάτι ακόμα άμα δεν πας θα σε αποκληρώσω από τον θρόνο
-Δεν μπορείς να το κάνεις αυτό του είπα τρομαγμένος καθώς με ''έλουζε'' κρύος ιδρώτας
-Όλα μπορώ να τα κάνω είμαι ο βασιλιάς
-Μπ@σταρδε θα δεις κάποια μέρα θα με παρακαλάς να μην σε σκοτώσω του είπα κι έβγαλα το σπαθί μου κι το έστρεψα προς την μεριά του
-Λοιπόν αύριο φεύγεις κι γίνεσαι marine είδει έχω συνεννοηθεί να σε πάρουν από εδώ με καράβι θα πας στην loguetown
Τότε εγώ έφυγα νευριασμένος πηγαίνοντας στο δωμάτιό μου χωρίς να πιστεύω ακόμα αυτό που είχε συμβεί

Επόμενη Μέρα
Ενώ ήμουνα καθισμένος στον θρόνο μου κι απολάμβανα το υπέροχο κρασί μου ένας αγγελιοφόρος με διέκοψε,αφού μπήκε μέσα κι μου υποκλίθηκε μου είπε
-Άρχοντα μου το πλοίο που θα σας πάρει έφτασε στο λιμάνι
-Ωραία πες τους ότι έρχομαι
-Όπως διατάξατε
και έφυγε τρέχοντας,εγώ τότε πήγα στο δωμάτιο μου έσπρωξα το κρεβάτι μου κι άνοιξα κάτω στο δάπεδο μία καταπακτή,αφού πήρα έναν πυρσό που είχα εκεί συνέχισα τις σκάλες μέχρι που βγήκα σε ένα σεντούκι το άνοιξα κι είδα το πολύτιμο σπαθί μου ή όπως αλλιώς λεγότανε Golden Demon ήταν ένα σπαθί από χρυσάφι και άλλα κράματα που το έφτιαξε ο καλύτερος σιδεράς για εμένα. Αφού το πήρα ανέβηκα πάλι πάνω στο δωμάτιό μου έκλεισα την καταπακτή κι έφυγα από το παλάτι με
προορισμό το καράβι το οποίο με περίμενε στο λιμάνι

Καθώς έφτασα στο λιμάνι είδα τον πατέρα μου κι μία ομάδα marines να με περιμένουνε
-Πάμε να τελειώνουμε κι πήγα να ανεβώ στο καράβι των marines πριν όμως προλάβω να κάνω ένα βήμα με έπιασε από τον ώμο ο πατέρας μου κι μου είπε
-Παιδί μου ευχαριστώ που το κάνεις αυτό είμαι πολύ περήφανος για εσένα
-Το κάνω μόνο κι μόνο για να γίνω βασιλιάς για τίποτε αλλό το κατάλαβες
-Θα καταλάβεις στην πορεία μου είπε χαμογελώντας χωρίς να καταλάβω τη εννοούσε,εγώ τότε ανέβηκα στο πλοίο κι το πλοίο αναχώρησε για την loguetown.Τότε με πλησίασε μία κοπέλα μάλλον των marines κρατούσε ένα katana στα χέρια την είχε κοντό μαλλί μαύρο κι φορούσε γυαλιά
-Εσύ πρέπει να είσαι ο καινούριος χαίρομαι που σε γνωρίζω είμαι η Ensign Tashigi καλωσόρισες στους marines κι μου άπλωσε το χέρι,εγώ την κοίταξα απειλητικά και την αγνόησα

Φάνηκε η απογοήτευση στα μάτια της αλλά δεν με ένοιαζε εγώ είμαι ένας πρίγκιπας δεν συναναστρέφομαι με απλούς πολίτες,αφού την αγνόησα προχώρησα ποιό μέσα στο πλοίο,αλλά αυτή ήρθε πάλι δίπλα μου
-Τι θες?
-Απλός μου είπαν πως είσαι πρίγκιπας ενός αποκομένου νησιού από τον ''έξω κόσμο''
-Και τι με αυτό
-Μάλλον δεν θα ξέρεις τι θα γίνετε κι μου είπαν να σε ενημερώσω
-Ξέρω τη συμβαίνει δεν είμαι άσχετος
-Εμένα απλός μου είπαν να σε ενη....
-Είπα δεν είμαι άσχετος μήπως με αμφισβητείς
-Δεν είπα κάτι τέτοιο
-Καλώς,έχει κάποιο μέρος να ξεκουραστώ?
-Ναι πήγαινε κάτω στους κοιτώνες κι ξάπλωσε
-Εγώ ένας πρίγκιπας να πάει να κοιμηθεί σε κάτι βρόμικους κοιτώνες προτιμώ να κάτσω όρθιος μέχρι να φτάσουμε
-Καλά όπως θες

Μετά από ώρα καθώς περίμενα όρθιος πάνω στο καράβι επιτέλους φτάσαμε στην loguetown,ήμουνα εξουθενωμένος και νευριασμένος καθώς περίμενα για πολύ ώρα πάνω στο καράβι κι αυτή η συμπεριφορά δεν αρμόζει σε έναν πρίγκιπα,ήμουν έτοιμος να τα παρατήσω κι να γυρίσω πίσω αλλά ήθελα να γίνω βασιλιάς οπότε είχα μία επιλογή να κάτσω εδώ
-Πάμε νεοσύλλεκτοι θα σας δείξω την βάση των marines
τότε κατέβηκαν από το πλοίο άλλα τέσσερα άτομα κι ακολούθησαν αυτή την ηλίθια marine που την πρωτοσυνάντησα πριν λίγο,δεν είχα τίποτε άλλο να κάνω οπότε την ακολούθησα κι εγώ,καθώς κατέβαινα από το πλοίο άκουσα έναν άνθρωπο μάλλον ψαράς θα ήτανε γιατί βρομούσε ψαρίλα να λέει πως έπιασε κάτι που ονομαζόταν Blue-Finned Elephant Tuna αλλά δεν έδωσα πολύ σημασία.Ήμασταν στο κέντρο της πόλης όταν άκουσα θαυμασμό από τους μπροστινούς μου τότε κοίταξα εκεί που κοιτάζανε κι είδα μία μεγάλη πλατφόρμα
-Όπως ξέρετε εδώ γεννήθηκε ο βασιλιάς των πειρατών κι σε αυτή την πλατφόρμα σκοτώθηκε
-Άντε να προχωράμε όμως δεν έχουμε όλη την μέρα
τους είπα γιατί σχεδόν είχε βραδιάσει

Καθώς φτάσαμε στην βάση των marines μας είπαν να πάμε να ξεκουραστούμε στα δωμάτια μας γιατί αύριο είχε σκληρή προπόνηση,όταν πήγα πάνω στο δωμάτιο μου απογοητεύτηκα κι νευρίασα ήταν ένα απλό δωμάτιο με μόνο κρεβάτι κι μια ντουλάπα κι ήταν κι πολύ μικρό
-Μα πως περιμένετε να ζήσει μέσα σε αυτό το αχούρι ένας πρίγκιπας μου λέτε!!!!!!!!!! είπα νευριασμένος αλλά μετά σκέφτηκα πως πρέπει να το αντέξω για να γίνω βασιλιάς κι έτσι έβγαλα την χρυσή πανοπλία μου κι την έβαλα στην ντουλάπα ίσα που χώρεσε κι μετά έπεισα να κοιμηθώ.Καθώς ξημέρωσε ένας marine άρχιζε να φωνάζει σε όλο τον διάδρομο να ξυπνήσουμε
-Ποιος τολμάει κι με ξυπνάει ήταν η πρώτη λέξη που είπα μόλις ξύπνησα,τότε άκουσα να ανοίγει η πόρτα του δωματίου μου,αμέσως έπιασα το σπαθί μου αλλά τελικά ήταν ένας marine
-Ετοιμάσου κι έλα κάτω για προπόνηση
-Δεν θα με διατάζεις εμένα κατάλαβες
-Άσε της βλακείες κι έλα κάτω
-Πως μιλάς έτσι σε ένα πρίγκιπα
-Πλέον εδώ δεν είσαι πρίγκιπας είσαι ένας νεοσύλλεκτος marine κι θα κάνεις ότι σου λένε οι ανώτεροι το κατάλαβες? μου είπε κι έκλεισε την πόρτα

Ήμουν έτοιμος να τον σκοτώσω αλλά ηρέμησα πήρα το σπαθί μου κι χωρίς την πανοπλία πήγα κάτω για προπόνηση,κάτω ήταν αυτή η ηλίθια marine κι μάλλον άλλοι τέσσερις νεοσύλλεκτοι σαν κι εμένα σε ένα χώρο που έμοιαζε σαν γήπεδο
-Λοιπόν είμαι η ensign Tashigi με εμένα θα μάθετε πως να χειρίζεστε το σπαθί επίσης θα έρχεστε μαζί μου σε αποστολές που αρχηγός θα είναι ο captain Smoker καταλάβατε???
-Μάλιστα!!!!!! είπαν οι άλλοι με μια φωνή
-Ναι ναι ότι να ναι
-Λοιπόν αρχίστε το τρέξιμο κι μόλις κάνετε 20 γύρους σε όλο το γήπεδο μετά θα κάνετε 100 πους απς κι μετά άλλους 20 γύρους
Καθώς τελειώσαμε αυτό που μας διέταξε
Όλοι ήταν πεσμένοι κάτω ενώ εγώ ακόμα συνέχιζα,από πολύ μικρός έκανα γυμναστική κι μάθαινα να χρησιμοποιώ το σπαθί όπου αυτά μου φαινόντουσαν απλά
-Ωραία αφού τελειώσατε τώρα θα εξασκηθούμε στα σπαθιά
κι πήρε έξι ξύλινα σπαθιά κι μας έδωσε στον καθένα από ένα τότε είπε να χωριστούμε σε ομάδες των δύο κι να πολεμήσουμε εγώ έμεινα μόνος κι δεν ήξερα με ποιον θα πάω
-Εγώ με ποιον θα πάω??
-Τι έμεινες μόνος???
-Από 'τι βλέπεις
-Μαζί μου αλλά μην φοβάσαι δεν θα βάλω τα δυνατά μου
-Μην με υποτιμάς εμένα κι έκανα ένα γρήγορο βήμα και της επιτέθηκα αλλά αυτή με μία γρήγορη κίνηση πρόλαβε και προστατεύτηκε
-Ξέρεις από σπαθί!!!!! είπε ξαφνιασμένη
- Ευτυχώς το κατάλαβες νωρίς της είπα χαμογελώντας
Αρχίσαμε να παλεύουμε με όλη μας την δύναμη κινούμασταν και οι δύο με μεγάλη ταχύτητα
-Ευτυχώς υπάρχει κάποιος που αξίζει να πολεμήσω με σπαθί σε αυτήν την βάση όλοι οι άλλοι άχρηστοι είναι
-Μην φοβάσαι δεν θα σε κρατήσω κι πολύ όρθια σε λιγάκι θα σε νικήσω
-Θα ήθελες μου είπε ενώ ακόμα παλεύαμε κι είχε μαζευτεί και πλήθος από marines γύρο μας κι μας παρακολουθούσε.Μετά από πολύ ώρα ενώ ήμασταν και οι δύο κουρασμένοι κι είχε σχεδόν δύσει ο ήλιος σταματήσαμε την μάχη κι είπαμε να την συνεχίσουμε αύριο κι πήγαμε και οι δύο στα δωμάτια μας ενώ ένιωθα κάτι περίεργο μέσα μου σαν κάτι να αλλάζει κι δεν ένιωθα κάτι κακό αλλά το αντίθετο ένιωθα καλά και αυτό με έκανε χαρούμενο