Συμβουλές-Οδηγός για Ιστορίες

Με αφορμή τις πολλές ιστορίες που διάβασα τον τελευταίο καιρό, είπα να εκμεταλλευτώ την εξουσία και το χρώμα μου φτιάξω αυτό το topic για να πει ο καθένας, τι στοιχεία θεωρεί πως πρέπει να συμπεριλαμβάνει μια ιστορία για να θεωρείται από αξιοπρεπής έως τέλεια.
Καλό είναι να μη γίνει spam. Σε ένα post, όσοι θελήσουν να πουν την γνώμη τους. Η ουσία είναι να μαζευτούν όσο περισσότερες ιδέες-γνώμες και να φτιαχτεί ένας υποτυπώδης οδηγός.

Άποψη μου είναι ότι μια καλή ιστορία χρειάζεται δυνατές περιγραφές....

είτε είναι ενός τοπίου...είτε είναι μιας μάχης....είτε για το νερό που έπεσε στο αυλάκι....

μια κακή περιγραφή μπορεί να καταστρέψει μια ιστορία...
και μια καλή περιγραφή μπορεί να μεταφέρει τον αναγνώστη στον κόσμο που προσπαθείς να δημιουργήσεις, καθώς του δίνεις καθαρές εικόνες που μπορεί να φανταστεί....

ξεσκονίστε το λεξικό σας... καθώς οι καλές μεταφορές και λέξεις είναι το κλειδί της επιτυχειας

Θα πρωτοτυπήσω και θα απαντήσω-γράψω στο topic που ο ίδιος δημιούργησα.

Αρχικά θεωρώ πως μια ιστορία πρέπει να είναι προσεγμένη, ως προς την ορθογραφία (όχι σε ακραίο βαθμό αλλά να μη σου βγαίνουν τα μάτια), την σύνταξη και γενικότερα την έκφραση, ώστε να μπορεί ο αναγνώστης να την διαβάζει με άνεση, χωρίς να κουράζεται και έχοντας μια συνεχόμενη ροή (η οποία σπάει συχνά από τέτοια λάθη).
Η πλοκή παίζει επίσης πολύ σημαντικό ρόλο για μένα. Μια ιστορία δηλαδή, στην οποία το οποιοδήποτε μέλος-παίχτης έχει "στύψει" το κεφάλι του κι έχει σκεφτεί ένα βασικό στόχο κι ένα συγκεκριμένο τρόπο με τον οποίον θα τον καταφέρει. Δεν είναι δηλαδή ένα story, όπου πάει ο εκάστοτε χαρακτήρας σε ένα νησί για ανεφοδιασμό λόγου χάρη, παίζει ξύλο με έναν τύπο που τον έβρισε κι έφυγε.
Το τρίτο και βασικότερο πράγμα για μένα, είναι οι περιγραφές (που φυσικά σχετίζονται πολύ και με την έκφραση). Το πόσο καλά δηλαδή και πόσο χρόνο θα δώσει ο καθένας στην ανάλυση του τοπίου, των συναισθημάτων των χαρακτήρων, στη δράση, το δράμα, την κωμωδία ή το οτιδήποτε μπει στην πορεία της ιστορίας.
Η αληθοφάνεια ακόμα είναι αναγκαία για μένα. Το κατά πόσο τα γεγονότα ή οι διάλογοι είναι ρεαλιστικά. Αυτό το κομμάτι βέβαια μπορεί να αντικατασταθεί ως ένα βαθμό, από την ικανότητα του καθενός να "βάζει" τον αναγνώστη στον κόσμο του One Piece, όπου τα περισσότερα μόνο αληθοφανή δεν είναι. Βασικό και πρόσφατο παράδειγμα επί αυτού είναι η τελευταία ιστορία του Badboy, όπου εντάσσει πλήρως τον αναγνώστη στον κόσμο του One Piece (η διαφήμιση δεν είναι τζάμπα).
Ένα στοιχείο επιπλέον, είναι η εξέλιξη των γεγονότων. Το πόσο χρόνο δηλαδή θα αφιερώσει κανείς στην εξέλιξη των διαφόρων καταστάσεων, αφήνοντας την ιστορία να εξελιχθεί πλήρως, χωρίς να αλλάζουν απότομα οι καταστάσεις.
Τέλος (νομίζω τουλάχιστον), θαρρώ πως ο καθένας μας πρέπει να συμβουλεύεται την περιγραφή του νησιού που υπάρχει στον κάθε "προορισμό της περιπέτειάς" του και να την εμπλουτίζει-αλλάζει-εξειδικεύει ανάλογα με τα γούστα του, ώστε να την ταιριάξει στην πλοκή του ή το αντίθετο (να κάνει την πλοκή να ταιριάξει στην περιγραφή του νησιού) και να δείξει εν τέλει τις δυνατότητες της φαντασίας του.



Και τώρα που τελείωσα το post στο topic μου και νιώθω λες και μιλάω στον εαυτό μου πάνω σε σκοτεινό φόντο, ας μου κάνει κάποιος την χάρη να με βγάλει απ'τη μιζέρια της μοναξιάς...

Υ.Γ.: Ο jester αποφάσισε να χαλάσει την παραπάνω ατάκα μου... hate you...

Για εμένα προσωπικά μια καλή ιστορία δεν είναι μονο μια καλογραμμένη, αλλα και κάποια που θα μου αφήσει μερικά ωραία πράγματα και σκέψεις μετά την ανάγνωση.


Πρώτα απ όλα μου αρέσει να χρησιμοποιεί ο παίκτης και άλλους χαρακτήρες μέσα στις ιστορίες του, πέρα των μινιον και των αναγραφόμενων στις περιγραφές των νησιών , δηλαδή npc της επινόησής του.

Οι περιγραφές των χαρακτήρων πρέπει να γίνονται με μια σχετική ανάλυση (ρούχα, μαλλιά, όπλο, πως πολεμά αν υπάρχει μάχη, κτλ)

Περιγραφές τοπίων, πόλεων, καταστάσεων και σκέψεων είναι επίσης πολύ σημαντικό κομμάτι . Πάντα με την βοήθεια και την χρησιμοποίηση στοιχείων απο τις περιγραφές


Δεν μου αρέσει καθόλου το σενάριο του στυλ, πάω στο νησι το πρωι, βλεπω τι παιζει, τους δέρνω και φεύγω το ιδιο απογευμα..Δεν υπαρχει δράση, δεν υπάρχει σενάριο, δεν υπάρχει ''βελτίωση'' στους χαρακτήρες και της δυνάμεις τους


Επίσης θέλω να βλέπω τις διαπροσωπικές σχέσεις που έχουν τα άτομα της ομάδας του χαρακτήρα (αν ειναι 3 και παραπάνω)
Δηλαδή, πως συμπεριφέρονται μεταξύ τους, πως απευθύνεται ο ένας στον άλλο; Τους ενώνει μονο ο αρχηγός τους, κάποιος σκοπός, βρήκαν φως και μπήκαν στο καράβι; Τι γινεται;

Σε αρκετές περιπτώσεις μου αρέσει να βλέπω μερικά ποστ ''στην θάλασσα'' πριν παει στο νησί ο χαρακτήρας. Δεν είναι ωραιο να λες οτι για κάποιον λόγο κοιτάω μονο τον ουρανό και απο το πουθενα λεω να σηκωθώ, κοιτάω τριγύρω και αμαν, να ένα νησί!

Στις μάχες μου αρέσει να βλέπω και περιγραφές των κινήσεων, όχι απλά το '' χτύπησα μια γροθια έναν πειρατή, τον έστειλα επάνω σε έναν τοίχο τον οποίο και έσπασε''  και τέλος μάχης. Ας αναφέρεται η κίνηση των χεριών, των ποδιών, η κατεύθυνση και ο προορισμός των επιθέσεων, οι κινήσεις του σώματος και η ισορροπία που υπάρχει σε αυτό καθώς επίσης και να υπάρχει μια λογική εξέλιξη στην αντοχή του χαρακτήρα στην μάχη. Πολλοί βγαίνουν απο μάχες χωρίς να ιδρώσουν καν, χωρίς να τραυματιστούν (ούτε γρατζουνιά) και επίσης όλοι οι δικοί τους βγαίνουν το ιδιο άφθαρτοι απο τις μάχες. Ελάχιστες φορές είδα κάποιον να τραυματίζεται και να χρειάζεται βοήθεια γιατρού, ή να του μεταφερθεί αίμα, ή να χρειαστεί να μεινει στο κρεβάτι για λίγο καιρό και να συνεχίσουν οι υπόλοιποι την ιστορία μέχρι να αναρρώσει. Το 80 με 90 %των ιστοριών έχουν τους τραυματισμούς ή τις ενδείξεις υπερπροσπάθειας κοντά στο τέλος της ιστορίας, ωστε μετά να γίνουν τα ''μαγεια'' και στην επόμενη ιστορία να συνεχίσουμε κανονικά..
Νομίζω πως πρέπει να αναφέρεται το σκηνικό της μάχης, εαν εκμεταλλεύεσαι αυτό η απλά γίνεται η μάχη (αλλο παλεύω σε ενα στενό, άλλο σε μια έρημο )

Ας μιλήσω και εγώ για να μην γκρινιάζει αυτό το κριάρι.

Λοιπόν.

Μια καλή ιστορία πρέπει να έχει αρχή... Μέση... Τέλος.


Αυτά.

Βασικό να μην ξεχάσετε να έχει τέλος γιατί αλλιώς δεν θα μπορεί αν έχει και αρχή..


Στα σοβαρά τώρα.

Θέλει κάποιες περιγραφές, αν και προσωπικά δεν είμαι και τόσο των περιγραφών τοπίων παρά μόνο σε μέρη που ενδιαφέρομαι να επισκεφτώ στην ιστορία μου.
Θέλει περιγραφές ανθρώπων για να μεταφέρεις λίγο το τι βλέπεις στο μυαλό σου και στους άλλους.

Από εκεί και πέρα. Δεν θα μιλήσω για μέγεθος ποστ.. Δεν με καίει άλλωστε.

Πιστεύω πως ένα ποστ πρέπει να είναι γενικά ευκολοδιάβαστο και ευχάριστο για να θεωρηθεί καλό. Προσωπικά σε αυτό βάζω και την ορθογραφία.
Τώρα από εκεί και πέρα θα πρέπει να δίνονται μερικά ποστ στις μάχες. Καλό είναι να μην τελειώνει μια μάχη σε ένα ποστ, εκτός αν ο αντίπαλος έχει παρουσιαστεί από την αρχή ως τόσο αδύναμος. Αν και ακόμα και εκεί δεν το συνηθίζω..

Αυτά νομίζω.

Θα πω και γω λοιπόν.
Πρώτα από όλα οι ιστορίες πρέπει να έχουν σαφήνεια. Πχ. να γίνονται μικρές προτάσεις. Όχι να περιπλέκουμε σε μακροσκελείς κατεβατά γιατί μπερδεύουν τον αναγνώστη. (ποια μιλάει...)
Η όρεξη του παίχτη φαίνεται στα ποστ του. Αν είναι βιαστικά. Αν περιέχει λεπτομέρειες, είτε γράφει περιγραφές τοπίων, είτε περιγραφές μαχών. Ο καθένας εστιάζει σε ό,τι θέλει. Άλλα καίρια point έχει μια ιστορία-δράσης, άλλα μια ιστορία-μυστηρίου, άλλα μια τραγωδία και άλλα μια κωμωδία!
Τώρα, για μια ιδιαίτερα απολαυστική ιστορία, χρειάζεται ποικιλία. Και να υπάρχουν αστεία (ώστε να ξεσκάσει ο παίκτης και να χαλαρώσει ο αναγνώστης) και δράση(είτε με μάχη, είτε με ανατροπές στην πλοκή).
Και επειδή οι ιστορίες αναφέρονται στους πρωταγωνιστές του καθενός: Ας υπάρχει μια ανάπτυξη χαρακτήρων, συναισθημάτων, δυνάμεων κλπ! Ναι, το χαίρονται οι αναγνώστες, αλλά βασικά: Αν δεν υπάρχει ανάπτυξη στους πρωταγωνιστές κάποια στιγμή θα βαρεθούν οι ίδιοι παίκτες να γράφουν γι αυτούς!
Έστω και λίγο από το καθένα να υπάρχει σε μια ιστορία, εκτιμάται!
Αυτά.