Έπειτα από δύο λεπτά, στο εσωτερικό της “Αβύσσου” η πόρτα ενός γραφείου άνοιξε χωρίς προειδοποίηση και ο Andre μπήκε ευδιάθετος μέσα. Στρογγυλοκάθισε στην καρέκλα που υπήρχε μπροστά από μια βιβλιοθήκη με άνεση, σφηνώνοντας το πάχος του ταυτόχρονα, και άρχισε να παίζει με μια γυάλινη σφαίρα που υπήρχε πάνω στο έπιπλο. Πίσω από το γραφείο μια όρθια φιγούρα είχε την πλάτη γυρισμένη.
-Νόμιζα ότι θα έμενες στην βίλα στην επαρχία για λίγο ακόμα.
-Βαρέθηκα πιο γρήγορα από ό,τι υπολόγιζα, μπαμπά!
Η φιγούρα γύρισε και τον κοίταξε με αυστηρότητα. Ήταν ακριβώς ο Von Zalkov. Ο αρχι-μαφιόζος της πόλης.
-Έχουμε πρόβλημα αν δεν το έχεις πάρει είδηση! Κάποιος παίζει στην έδρα μας όταν λείπουμε! τον πληροφόρησε. Το ήξερες ότι κάποιος παριστάνει εμένα στο σχολείο που υποτίθεται θα με έστελνες να καλοπεράσω;
Τα μάτια του Von Zalkov κατακεραύνωσαν τον γιο του κι ύστερα στένεψαν.
-Αυτό είναι δικό σου πρόβλημα. Θα το χειριστείς κατάλληλα θεωρώ!
-Σίγουρα, είναι αρκετά ενδιαφέρον! Τώρα πετούσε την γυάλινη μπάλα στον αέρα, απλώνοντας το χέρι για να την μαζέψει μόνο την τελευταία στιγμή. Παρεμπιπτόντως δάνεισες σε κάποιον γαιοκτήμονα τώρα τελευταία;
-Τον Caleb Martin. Έγινε κάτι με αυτόν; έσπευσε να μάθει.
-Τίποτα-τίποτα! Α! Φρόντισε δύο τύπους στα γρήγορα. Blaze και Navi. Αν θυμάμαι καλά οι πατεράδες τους είναι έμποροι;
Η αδιαφορία του πατέρα άφησε να εννοηθεί πόσο ασήμαντο θεωρούσε το ζήτημα. Επικεντρώθηκε αλλού. Είχε ακούσει ότι η κόρη του Martin ήταν χάρμα οφθαλμών και γνώριζε τις προτιμήσεις του γιου του.
-Κοίτα να μην το παρακάνεις και με ντροπιάσεις. Και φρόντισε αυτόν τον “υποκριτή σου”. Δεν θέλω ευτράπελα αυτό το διάστημα. Είναι καίριο για την ανάπτυξη της δουλειάς.
-Μάλιστα-Μάλιστα! Ουπς! Έχασε την γυάλινη σφαίρα για ελάχιστα. Η σφαίρα έσκασε στο δάπεδο και έγινε θρύψαλα. Τι κρίμα! Και είχε ενδιαφέρον!