{Αρχή-Φρούτο} The Punisher:Το Φεγγαρόφωτο {Τέλος}

Ιστορίες:

Frank Castle:

Moon Knight :

Spoiler:

O Φρανκ μόλις είχε φύγει από το Frost Kingdom, βρισκόταν ανοιχτά της θάλασσάς της North Blue πάνω στο ψαροκάικό του που με αυτό έκανε μέχρι τώρα όλα τα ταξίδια του σε αυτή την θάλασσα. Στο Frost Kingdom βρήκε τον στόχο του και παρόλο που δεν πήρε της πληροφορίες που ήθελε έμαθε σημαντικά πράγματα για την συνέχεια του ταξιδιού του και που ακριβός να προσανατολιστεί. Στο επόμενο μέρος που ήθελε να πάει ήταν στο άλλο μεγάλο βασίλειο της North Blue το Sedna Kingdom αλλά θα του έπαιρνε μέρες μέχρι να φτάσει εκεί πέρα και έτσι άνοιξε τον χάρτη και είδε ποιο ΄νησί ήταν κοντά του ώστε να μπορέσει να ξεκουραστεί. Κοντά του βρισκόντουσαν αρκετά νησιά πριν το Sedna Kingdom αλλά ο Φρανκ αποφάσισε να πάει στο Micqueot. Σύμφωνα με τις πληροφορίες που είχε μαζέψει γι' αυτό το νησί ο Φρανκ, ήταν πως αυτό το νησί ήταν μικρό και είχε λίγους κατοίκους. Ότι πρέπει σκέφτηκε από μέσα του ο Φρανκ, ένα νησί όπου θα μπορούσε να ξεκουραστεί με την ησυχία του χωρίς να συναντήσει προβλήματα και μετά να συνεχίσει το ταξίδι. Τότε έβγαλε το βιβλίο που είχε μαζεμένους τους στόχους του και αφού έβαλε πλέον τον νεκρό πρίγκιπα Dios II από το μπεζ φάκελο στον κόκκινο το έκλεισε και το έβαλε πίσω στον σάκο του. Μετά άνοιξε το σημειωματάριο του και έγραψε σε μία κοινή άσπρη σελίδα με κεφαλαία γράμματα το όνομα Tudor και από δίπλα του έβαλε ένα ερωτηματικό. Το μόνο που ήξερε γι αυτόν τον άνθρωπό ήταν πως ασχολούνταν με την μαφία και πως αυτός τον παρακολουθούσε. Ο Φρανκ ήξερε πως αυτό κάποια στιγμή θα συνέβαινε οι πολλές πράξεις του εναντίων της μαφίας θα κινούσε τα βλέμματα και θα έστελναν άτομα να τον βγάλουν εκτός αλλά τίποτα δεν τον πτοούσε, ήθελε να βρει πάση θυσία τον άνθρωπο που πλήγωσε την οικογένειά του

Τότε ήταν που θυμήθηκε ο Φρανκ την μοιραία νύχτα, όσα μπορούσε να θυμηθεί, τα κορίτσια του να κείτονται κάτω νεκρά ενώ η μητέρα τους από πάνω να σφαδάζει στο κλάμα και να τις πιάνει με τα ματωμένα από το αίμα τους χέρια και ένας άντρας να την πυροβολεί στο κεφάλι, σκοτώνοντας την έτσι. Τότε άρχισαν οι αναλαμπές το κεφάλι του πονούσε ποιο πολύ ενώ το μόνο που ''έβλεπε'' μέσα στο κεφάλι του ήταν μια σκοτούρα και ξαφνικά μακριά εμφανίστηκε ένα μεγάλο άσπρο ''αρρωστημένο'' χαμόγελο όπου αμέσως κατάλαβε ο Φρανκ ότι αυτό το χαμόγελο άνηκε στον άνδρα-σκιά όπως τον αποκαλούσε. Πριν προλάβει να ''δει'' κι άλλα ο Φρανκ ξύπνησε καταϊδρωμένος σαν να είχε δει εφιάλτη και με έναν πονοκέφαλο να τον ταλαιπωρεί ξανά. Για να μπορέσει να ηρεμήσει πήρε δύο από τα χάπια του και έκλεισε τις σημειώσεις του έτσι ώστε να συγκεντρωθεί περισσότερο στο ταξίδι του. Έβαλε το καραβάκι του σε πλώρη για το επόμενο νησί και μετά άρχισε να καθαρίζει ένα ένα τα όπλα του ώστε να τα έχει σε ετοιμότητα αλλά και για να περάσει η ώρα ενώ βρισκόταν ανοιχτά της θάλασσας. Μετά από λίγη ώρα και καθώς είχε καθαρίσει τα μισά του όπλα άρχισε να φαίνεται στον ορίζοντα το νησί στο οποίο θα έκανε την στάση του ο Φρανκ, έτσι μάζεψε τα όπλα του και τα ξαναέβαλε στον σάκο του ενώ άφησε μόνο να έχει πάνω του τα πιστόλια του και τ μαχαίρι του. Από μακριά έβλεπες πως στο νησί κυριαρχούσαν τα βράχια και τα πέτρινα όροι κάτι που έκανε το νησί να έχει μία άγρια ομορφιά αλλά δεν τον συγκινούσαν αυτά τον Φρανκ οποίος συνέχισε να πλέει μέχρι να φτάσει στο λιμάνι του νησιού

Ο Φρανκ μόλις είχε φτάσει στο λιμάνι της πόλης το οποίο συνδεόταν με την πρωτεύουσα του νησιού, το μεγαλύτερο χωριό από τα τρία που βρισκόταν και κατοικούταν πάνω στο νησί. Ο Φρανκ άφυσε την βάρκα του δίπλα από κάτι άλλα ψαροκάικα και το έδεσε, εξάλλου στο λιμάνι αυτού του νησιού δεν χωρούσαν να μπουν μεγαλύτερου βεληνεκούς πλοία. Μεσα στην βάρκα ο Φρανκ άφησε τον σάκο του αφού πρώτα τον κάλυψε με την ρόμπα του και βγήκε για να εξερευνήσει το χωριό όπου σαν πρώτη εντύπωση του φάνηκε αρκετά ζεστή ''χώρα''. Τα σπίτια ήταν όμορφα χτισμένα με ξύλινους τοίχους και με στέγη που ήταν κυρίως φτιαγμένη από άχυρα και από φύλα ενώ όλες οι καμινάδες έβγαζαν καπνό όπου σε συνεργασία με την μυρωδιά έκαναν τον Φρανκ να πεινάσει και να αρχίσει να ψάχνει ένα μπαρ ώστε να κάτσει και να φάει. Είχε κουραστεί από την προηγούμενη περιπέτεια και είχε να φάει καλά αρκετό καιρό έτσι πήρε την απόφαση να χαλαρώσει σε αυτό το χωριό. Ήταν μεσημέρι και έβλεπες να μην έχει πολύ κόσμο έξω στους δρόμους εκτός από έναν γεράκο με την μαγκούρα του ο οποίος καθόταν κάτω από την σκιά ενός δέντρου και απολάμβανε την δροσιά που είχε αυτή η μέρα αλλά ο Φρανκ δεν του έδωσε πολύ σημασία. Τότε αυτός σήκωσε το βλέμμα του κι όταν τον είδε τον έπιασε τρόμος και αμέσως έπιασε την μαγκούρα του και σηκώθηκε και άρχισε να φωνάζει
{Jegins}-Χωριανοί!!!.....Χωριανοί!!!....Ξυπνήστε ήρθε η μεγάλη κατάρα που σας έλεγα ότι θα χτυπήσει το όμορφο χωριό μας ο υπαίτιος για της μελλοντικές καταστροφές όλου του κόσμου. Η μεγαλύτερη απειλή που συνάντησε το δύσμοιρο νησάκι μας……Ξυπνήστε!!!
Ο Φρανκ κατάλαβε ότι τα έλεγε για εκείνον όλα αυτά αλλά δεν ήξερε ακριβός τον λόγο, μπορεί να ήταν ένας καταζητούμενος από την κυβέρνηση αλλά όλο αυτό που έλεγε ο γεράκος τον έκανε περισσότερο να βάλει τα γέλια παρά να κάτσει να ασχοληθεί σοβαρά μαζί του

Έτσι ο Φρανκ αγνόησε τον τρελό γεράκο και συνέχισε να περπατάει στα δρομάκια του χωριού. Ήταν η πρώτη του φορά που έπλεε στην θάλασσα της North Blue, στην αρχή οι περισσότερες αποστολές του ως Marine ήταν στην East Blue και έπειτα λίγες στην Grand Line, έτσι του είχε κάνει εντύπωση το πόσο διαφορετικά είναι κάποια πράγματα από θάλασσα σε θάλασσα. Τη μεγαλύτερη εντύπωση που του είχε κάνει είναι το κλίμα που επικρατούσε σε αυτή την θάλασσα, βαρύς χειμώνας και πολύ ζεστό καλοκαίρι κάτι που απεικόνιζαν εξαιρετικά το προηγούμενο νησί που είχε βρεθεί στο Frost Kingdom με το κλίμα που επικρατούσε σε αυτό το νησί. Μόλις είχε φύγει από ένας νησί με μία έρημο καλυμμένη από χιόνι και είχε φτάσει σε ένα άλλο νησί με ένα χωριουδάκι και ένα κλίμα που δεν θύμιζε καθόλου το κρύο που είχε ''φάει'' προηγουμένως. Παρόλο που στο χωριό επικρατούσε ησυχία, έβλεπες κάποια μαγαζιά ανοιχτά και ανθρώπους να περιμένουν σε ουρά να μπουν μέσα σε κάποια από αυτά. Τελικά ο κόσμος το μεσημέρι έβγαινε από το σπίτι του για να πάει μόνο σε αυτά τα μαγαζάκια που υπήρχαν στοιχισμένα όλα μαζί δίπλα το ένα από το άλλο κάτι που κίνησε την περιέργεια του Φρανκ και πήγε προς τα εκεί για να δει τι συνέβαινε. Όλα αυτά τα μαγαζιά έγραφαν από πάνω στις επιγραφές για μαντείες και έγκυρες προβλέψεις κάτι που απογοήτευσε τον Φρανκ γιατί δεν πίστευε σε τέτοιες βλακείες όπως πάντα έλεγε όταν αναφερόταν σε αυτά. Τότε καθώς άρχισε να απομακρύνετε από αυτά τα μαγαζιά άκουσε μία τρεμάμενη φωνή να φωνάζει προς το μέρος του και έτσι γύρισε το βλέμμα του να δει ποιος ήταν. Ήταν μια γιαγιά ντυμένοι στα μαύρα και το μόνο που έβλεπες ήταν το πρόσωπό της, ένα πρόσωπο άσχημο στην όψη καθώς ο χρόνος είχε περάσει από πάνω του και το έβλεπες σταφιδιασμένο και γεμάτο στις ελιές. Αλλά το περίεργο της υπόθεσης στο πρόσωπό της δεν ήταν ότι ήταν άσχημο αλλά έβλεπες δύο τεράστιες ουλές, σαν σκισιματιές, να υπάρχουν στο πρόσωπό της μία στο κάθε της μάτι κάτι που την έκαναν ανήμπορη να ανοίξει τα μάτια της και ήταν σίγουρο πως είχε μείνει τυφλή λόγω αυτών

{Γιαγιά}-Ώστε ήρθες στο νησί μας, ήλπιζα πως δεν θα πατούσες το πόδι σου σε αυτό το ήσυχο μέρος
{Φρανκ}-Σε εμένα μιλάς γριά??
{Γιαγιά}-Θα φέρεις το σκοτάδι πάνω σε τούτο τον κόσμο, όπου πατάς θα φέρνεις την καταστροφή θα μείνεις στην ιστορία ως ένας από τους ποιο μισητούς ανθρώπους σε όλο τον κόσμο!!!..Είπε η γιαγιά καθώς ανύψωσε τα χέρια της και ''κοίταξε'' τον γαλάζιο ουρανό…Θέε μου κάνε να μην έρθει ποτέ αυτή η μέρα, όπου το σκοτάδι θα καλύψει οτιδήποτε φωτεινό πάνω σε αυτή την γη!!!
Ο Φρανκ την κοίταξε περίεργα ενώ την έβλεπε να μοιρολογεί και να διαταράζει την ησυχία που επικρατούσε μέχρι εκείνη την στιγμή ενώ όλο αυτό τραβούσε τα βλέμματα και τον περαστικών
{Φρανκ}-Νομίζω δεν ξέρεις τι λες γριά!!!.....Είπε και γύρισε ο Φρανκ καθώς άλλαξε κατεύθυνση…Όλοι τρελοί είναι σε αυτήν την πόλη τι στο διάολο…Μονολόγησε αλλά αυτή την σκέψη του την διέκοψε πάλη η γιαγιά που αυτή την φορά κατέβασε το ''βλέμμα'' της και το έστρεψε προς τον Φρανκ
{Γιαγιά}-Ξέρω πολύ καλά ποιος είσαι Φρανκ Καστλ!!!.....Για εσένα λέω τόση ώρα!!!...Εσύ θα είσαι η αιτία του σκοταδιού!!!
{Φρανκ}-Πως ξέρεις ποιος είμαι!?!?...Είπε ξαφνιασμένος προς την γιαγιά ενώ όλο αυτό άρχιζε να τον ανησυχεί, δεν περίμενε αυτή η γριά σε αυτό το απομονωμένο νησί να τον γνωρίζει πόσο μάλλον πως κατάλαβε ότι ήταν αυτός ενώ ήταν τυφλή. Όλες αυτές οι σκέψεις πέρασαν από το κεφάλι του Φρανκ αλλά δεν είχε τον χρόνο να τις καλοσκεφτεί και έτσι απευθύνθηκε ξανά προς την γριά…[Ποια είσαι???....Τι θες από εμένα???. Εύλογα ερωτήματα από τον Φρανκ που εκείνη την στιγμή ήταν αρκετά μπερδεμένος με όλη αυτήν την κατάσταση. Τα ερωτήματα όμως έμειναν αναπάντητα καθώς η γριά πλέον δεν μιλούσε μόνο μουρμούρισε κάτι κάτω από τα δόντια της κάτι που έκανε τον Φρανκ να εξοργιστεί

{Φρανκ}-Τι λες πάλι κολόγρια?!?!....πώς ξέρεις το όνομά μου σε ξαναρωτώ!!!
{Γιαγιά}-Σε ''βλέπω'' συνέχεια Φρανκ εσένα και τους όμοιους σου, μία ομάδα από κακοποιούς, άπληστους, χωρίς να λογαριάζουν για αθώους ανθρώπους που θα γεμίσουν τα χέρια τους με αίμα και με τα δάκρυα πολλών από εμάς!!!
{Φρανκ}-Πώς τα ξέρεις όλα αυτά???...είναι δύναμη από κάποιο Φρούτο του διαβόλου???
{Γιαγιά}-Είναι κάτι που έχω κληρονομήσει από την οικογένεια μου, αυτή η δύναμη είναι ευχή και κατάρα αλλά μόνο ένα είναι σίγουρο εσύ είσαι η κατάρα!!!
{Φρανκ}-Πρόσεχε τα λόγια σου γριά!!!
{Γιαγιά}-Γιατί θα με σκοτώσεις??....Δεν θα το κάνεις το ξέρω, δεν ήρθε ακόμα η ώρα μου και ήδη έχω πάθει το μεγαλύτερο κακό, με έχουν τυφλώσει όπως μπορείς να δεις και μόνος σου Φρανκ
{Φρανκ}-Ποιος σου το έκανε αυτό??
{Γιαγιά}-Κάποιοι σαν κι εσένα Φρανκ, κάποιοι σαν κι εσένα
{Φρανκ}-Πειρατές??...Καταζητούμενοι??...Ποιος???...Δώσε μου ένα όνομα και θα δεις δεν είμαι αυτός ο οποίος λες
{Γιαγιά}-Δεν έχει καμία σημασία θα τον συναντήσεις πολύ σύντομα εξάλλου χαχα
Αυτό έκανε τον Φρανκ να παραξενευτεί γι ακόμα μία φορά, δεν καταλάβαινε τι συνέβαινε και ποιος ήταν ο σκοπός αυτής της γιαγιάς με τις μαντικές ικανότατες, του ακουγόταν σαν μία τρελή, σαν μια γριά η οποία είχε χάσει τα λογικά της. Αλλά κάτι μέσα του τον έκανε να την φοβάται ένα πρωτόγνωρο συναίσθημα για τον Φρανκ και είχε την εντύπωση πως αυτά που έλεγε ήταν αλήθεια και όχι παραμύθια όπως συνηθίζετε σε τέτοιες περιπτώσεις. Πριν προλάβει να κάνει το οτιδήποτε μέσα σε ένα βλεφάρισμα των ματιών του η γριά χάθηκε από την οπτική γωνία του Φρανκ, εκείνος άρχισε να κοιτάει και δεξιά για να την βρει αλλά μάταια έτσι κοίταξε τους περαστικούς για να δει αν είχαν καταλάβει τίποτα εκείνοι άλλα τίποτα αυτοί δεν έδιναν σημασία σε αυτό το γεγονός. Όλο αυτό έκανε τον Φρανκ να εκνευρίζεται, ήταν σαν κάποιος να παίζει μαζί του και δεν του άρεσε καθόλου.

Παρόλο που δεν είχε ξεπεράσει το αρχικό σοκ από αυτό που συνέβη πριν από λίγο, ο Φρανκ άρχισε να μπαίνει ποιο βαθιά μέσα στο χωριό όπου τώρα άρχισε να είναι ποιο προσεκτικός σε κάθε του βήμα. Δεν ήθελε να συνάντηση άλλες δυσάρεστες εκπλήξεις στην διαδρομή του ενώ το μόνο που επιθυμούσε ο ίδιος εκείνη την ώρα ήταν ένα πιάτο καλό φαί και κάπου να ξεκουράσει τα πόδια του. Άρχισε να κοιτάει δεξιά και αριστερά μπας κι βρει κάποιο εστιατόριο αλλά χωρίς επιτυχία το μόνο που μπόρεσε να βρει είναι ένα μικρό μπαρ όπου το ξεχώριζες από τα άλλα σπίτια των κατοίκων μόνο από την πινακίδα και το όνομά του μαγαζιού. ''Η Μεγάλη Καλύβα'', έτσι λεγόταν το μπαρ και έτσι ήταν και απέξω σαν μία μεγάλη καλύβα. Ο Φρανκ μην έχοντας κάπου αλλού να πάει και όντας κουρασμένος από το ταξίδι που έκανε για να φτάσει εδώ άνοιξε τις ξύλινες πόρτες του μαγαζιού και μπήκε στο εσωτερικό του. Μέσα σε αυτό το μπαρ που παρόλο δεν υπήρχε κανένας θαμώνας εκείνη την ώρα, μόνο μία γλυκιά σερβιτόρα και ο μπάρμαν ο οποίος ήταν πίσω από την μπάρα. Τα πρόσωπά τους ζωντάνεψαν μόλις είδαν ότι μπήκε μέσα πελάτης στο μαγαζί, ενώ ο Φρανκ δεν έδωσε και μεγάλη σημασία και πήγε και έκατσε σε ένα ξύλινο τραπέζι στο κέντρο του μαγαζιού και περίμενε κάποιον να πάρει την παραγγελία του
{Σερβιτόρα}-Για σας κύριε, τι θα πάρετε??
{Φρανκ}-Μία μεγάλη ζουμερή μπριζόλα, καλοψημένη με λίγες πατάτες από δίπλα και ένα ποτήρι μπύρα
{Σερβιτόρα}-Μάλιστα κύριε…Είπε και πήγε μέσα στην κουζίνα για να δώσει την παραγγελία εν το μεταξύ ο μπάρμαν άκουσε την παραγγελία και ετοίμασε το ποτήρι με την μπύρα και τον πήγε στον Φρανκ
{Φρανκ}-Σε ευχαριστώ….είπε ο Φρανκ μόλις πήρε το ποτήρι και ήπιε την πρώτη γουλιά ώστε να δροσίσει λίγο το σώμα του. Μετά από λίγα λεπτά η γλυκιά σερβιτόρα έφερε και το φαγητό στον Φρανκ ο οποίος καιρό είχε να φάει καλά έτσι έπεσε με τα μούτρα στο πιάτο και την καταβρόχθισε.

Μόλις ο Φρανκ φώναξε την σερβιτόρα για να πληρώσει για το ωραίο γεύμα που μόλις έφαγε ακούστηκε ένας θόρυβος ενώ η δεξιά πόρτα της κεντρικής εισόδου του μαγαζιού ξεκόλλησε και πετάχτηκε κάτω στο πάτωμα κοντά στο κέντρο του μαγαζιού ενώ εμφανίστηκε ένα πόδι το οποίο είχε μόλις χτυπήσει αυτήν την πόρτα. Και τότε έκανε την εμφάνιση της μία ομάδα από πειρατές, μία ομάδα τριών ατόμων με αρχηγό έναν όμορφο νεαρό. Ο Φρανκ κατάλαβε αμέσως ποιος ήταν ο αρχηγός λόγος την ενδυμασίας αλλά και του παρουσιαστικού, ενώ οι άλλοι δύο δεξιά του και αριστερά από τον μεσαίο φορούσαν κάτι ρούχα απλοϊκά με κόκκινες και άσπρες γραμμές ο μεσαίος εκτός από αυτά τα ρούχα φορούσε και μία μεγάλη πανοπλία που κάλυβε τον αριστερό του ώμο ενώ στο ύφασμα στην κοιλιά του είχε κρεμάσει και τέσσερα kunai και είχε δεμένο στην πλάτη του ένα τεράστιο σπαθί το οποίο το είχε μέσα σε μία μεγάλη θήκη. Ενώ και οι τρεις φορούσαν μία κόκκινη μπαντάνα στο κεφάλι τους με ένα άσπρο κρανίο το οποίο ήταν και το σήμα αυτου του πληρώματος.
Spoiler:
Ο Φρανκ τότε έκατσε ήσυχα στην καρέκλα του και περίμενε να δει πως θα κυλήσει όλο αυτό το θέμα που είχε δημιουργηθεί. Οι πειρατές με την σειρά τους δεν έμεινα άπραγοι οι δύο κομπάρσοι άνοιξαν μία μεγάλη ψάθινη σακούλα και ο νεαρός χαμογέλασε προς τον μπάρμαν και του κούνησε το κεφάλι του προς την σακούλα για να του κάνει σήμα τι ζητούσαν
{Kopon}-Είμαστε οι Kudos Pirates με καπετάνιο τον Dani Kudos ένας από τους ποιο δημοφιλείς και έμπειρους πειρατές στην North Blue με επικήρυξη για το κεφάλι του στα 15.000.000 beli, δεν θέλουμε να σας κάνουμε κακό ακούστε μας και όλα θα πάνε καλά. Το μόνο που θέλουμε είναι να βάλεις όσα beli έχεις σε αυτήν την σακούλα και εμείς από την σειρά μας δεν θα σου καταστρέψουμε το μαγαζί χαχα!!!

{Μπαρμαν}-Τι ζητάτε από αυτό το χωριό, δεν δεχόμαστε καταζητούμενους εδώ καλό θα ήταν να φύγετε!!!.....Φώναξε αγριεμένος ο μπαρμαν, ενας ψηλός άντρας γεροδεμένος, με μαυριδερό δέρμα και ανοιχτά καστανά μαλλιά ενώ έβαλε το χέρι του κάτω από την μπάρα και έβγαλε ένα μακρύ μεταλλικό κοντάρι και το έστρεψε προς τους πειρατές
{Kopon}-Χαχαχα, ξέρεις ποιος είμαι εγώ και το κάνεις αυτό γελοίε???....Είμαι ο Serpan Kopon το δεξί χέρι του καπετάνιου Kudos με επικύρηξη για το κεφάλι μου 5.000.000Beli, στοιχίζω περισσότερο από αυτό το κολομάγαζο οπότε θα στο ζητήσω άλλη μία φορά ευγενικά. Δώσε μου τα Beli!!!!...Φώναξε ο νεαρός πειρατής καθώς με το αριστερό του χέρι έπιανε την βάση του σπαθιού του και χαμήλωσε το σώμα του. Ο Μπαρμαν δεν έμεινε αμέτοχος καθώς ακούμπησε το αριστερό του χέρι πάνω στην μπάρα και με ένα επιτόπιο άλμα βρέθηκε από μπροστά της και χωρίς να χάσει χρόνο επιτέθηκε στον νεαρό πειρατή με το κοντάρι κάνοντας μία κάθετη κίνηση προσπαθώντας να βρει το κεφάλι. Αλλά δεν φάνηκε να αποθαρρύνετε ο μικρός και με τον αριστερό του ώμο απέκρουσε το κοντάρι όπου και το έσπασε στην μέση με την πανοπλία του και μετά έδωσε μία κλοτσιά στον μπάρμαν που τον πέταξε κάτω στο πάτωμα ενώ αυτός άρχισε να χασκογελάει. Ο Φρανκ έβλεπε αυτή την μάχη αμέτοχος ενώ έγλυφε το κόκαλο της μπριζόλας που μόλις είχε τελειώσει και έπινε την τελευταία γουλιά μπύρας που είχε απομένει στο ποτήρι του
{Kopon}-Αυτά παθαίνει όποιος τα βάζει μαζί μου ανόητε!!!
Είπε και ο νεαρός πειρατής και άρχισε να γελάει μαζί με τους άλλους δύο ενώ κοιτούσε με βλοσυρό βλέμμα τον μπαρμαν που ήταν κάτω στο πάτωμα και έπιανε από τον πόνο την κοιλιά του. Ο Φρανκ τότε σκούπισε τα χέρια του με μία χαρτοπετσέτα και σηκώθηκε από το τραπέζι του, έπιασε το άδειο του ποτήρι και το πέταξε προς τον πειρατή που αυτό είχε ως αποτέλεσμα να τον βρει στο κεφάλι και να σπάσει στο πρόσωπό του

{Φρανκ}-Αρκετά με τα παιχνιδάκια σου μικρέ, εδώ δεν είναι χώρος για να παίζεις
Είπε ο Φρανκ με ένα μικρό χαμόγελο ενώ τον το βλέμμα τους προς αυτόν ήταν γεμάτο ειρωνεία και χλευασμό. Ο Νεαρός πειρατής αφού πρώτα τίναξε το κεφάλι του για να φύγουν τα θραύσματα από το ποτήρι κοίταξε τον Φρανκ με μίσος και έβγαλε το τεράστιο σπαθί του από την θήκη όπου και το κράτησε με το αριστερό του χέρι
{Kopon}-Ποιος στο διάολο είσαι εσύ!?!?!?.....Είπε νευριασμένος ο Kopon ενώ έδειξε με το σπαθί του προς τον Φρανκ, τότε ήταν που παρατήρησε το άσπρο κρανίο στο αλεξίσφαιρο του Φρανκ και τον κοίταξε στα μάτια….Ώστε είσαι κι εσύ πειρατής, τι θα έλεγες να κάνω πως ξεχνάω αυτό που μόλις συνέβη και να ενταχθείς στο πλήρωμα του Kudos εξάλλου ψάχνουμε για νέα μέλη
{Φρανκ}-Δεν με ενδιαφέρει να μπω σε ένα τόσο γελοίο πλήρωμα
{Kopon}-Η Επιλογή τότε είναι δική σου….Είπε ο Kopon και έτρεξε προς την μεριά του Φρανκ, αυτός με την σειρά του δεν έκανε κίνηση να πιάσει τα όπλα του όπως συνήθιζε ήθελε μία μάχη σώμα με σώμα και έτσι ανύψωσε της γροθιές του. Ο νεαρός πειρατής σήκωσε το σπαθί του με το αριστερό χέρι και με μία κάθετη κίνηση επιτέθηκε στον Φρανκ όπου αυτός με ένα μικρό πηδηματάκι προς τα πίσω απέφυγε την επίθεση. Ο Kopon τότε χωρίς να χάσει χρόνο πήδησε με την φόρα που είχε προς τα μπροστά χτυπώντας έτσι στο στήθος τον Φρανκ με την πανοπλία του, ενώ εκείνος περισσότερο αιφνιδιάστηκε παρά τραυματίστηκε. Και τότε έπεσε στο πάτωμα, ο πειρατής όμως δεν σταμάτησε εκεί και σήκωσε πάλι το σπαθί του στον αέρα και επιτέθηκε αλλά ο Φρανκ δεν θα την πατούσε για δεύτερη φορά έβαλε δύναμη στα χέρια του και με τα δυο του πόδια κλώτσησε τον νεαρό στο στήθος και τον έκανε να πάει πίσω λίγα βήματα. Τότε ο Φρανκ βρήκε την ευκαιρία να σηκωθεί από το πάτωμα και να πάει κοντά στον πειρατή όπου με ένα δεξιό και αριστερό κροσέ τον χτύπησέ δυνατά στο πρόσωπο όπου τον έκανε να πάει ακόμα ποιο πίσω σε σημείο να φτάσει στους άλλους δύο πειρατές όπου τον κράτησαν για να μην πέσει

» {Αρχή-Φρούτο} The Punisher Pirates: Punisher Justice {Τέλος}
» {Αρχή-Φρούτο} The Punisher Pirates: Η Πόλη Φάντασμα {Τέλος}
» {Αρχή}The Punisher Pirates:Το τέλος ενός ταξιδιού,η αρχή μιας νέας περιπέτειας {Τέλος}
» {Αρχή}The Punisher: Το χρυσό εισιτήριο {Τέλος}
» {Αρχή} The Punisher Pirates: Η Επανάσταση των Μακκαβαίων {Τέλος}