[Τέλος] Ένας αδύναμος ήρωας (Μέρος Β')

-Ποιος είναι αυτός;
-Είναι σίγουρα άνθρωπος;
Κάθε είδους ψίθυρος διέτρεξε το πλήθος, μόνο τα ορφανά έδειξαν ανακούφιση στην εμφάνιση του αγοριού.
-Arima, είσαι καλά; τον περικύκλωσαν έντρομα, φανερά επηρεασμένα από την σκηνή.
-Πηγαίνετε ευθύς στο “Σπίτι”, τα πρόσταξε ψυχρά και άκουσε τις μύτες τους να ρουφιούνται για να μην ξεσπάσουν σε κλάματα.
Η συντροφιά έσπασε αμέσως, αφήνοντας τον πάλι μόνο στο πεδίο του πλήθους. Συνέχισε την πορεία του στον ίδιο παθητικό ρυθμό, ενώ οι ψίθυροι έπαιρναν όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις. Πρέπει να ομολογήσουμε ότι χωρίς πλήρη γνώση της ταυτότητας του νεαρού, κανείς θα πίστευε με βάση το θέαμα που παρακολουθούσε εκεί ότι ο Arima ήταν απλώς ένα ακόμα ορφανό που βρέθηκε στο λάθος μέρος την λάθος στιγμή και είχε επιβιώσει κατά τύχη εκεί που όλοι είχαν χάσει την ζωή τους. Ακόμα, το γεγονός ότι ανάμεσα στους νεκρούς αναγνωρίστηκαν γνωστά μέλη της οικογένειας Zalkov, έδωσε τροφή στις φήμες που θα διέδιδαν. Το ξεκαθάρισμα του εσωτερικού της οικογένειας ήταν άλλωστε μυστικό. Οπότε η παρουσία ενός μυστήριου νεαρού στον τόπο ήταν φυσικό και επόμενο να εγείρει συζητήσεις.

Για την ώρα, ο Arima δεν μπορούσε να δώσει σημασία ή να φανταστεί τέτοια θέματα. Ο δρόμος του ήταν σταθερός με προορισμό την διεύθυνση που του είχε μεταδώσει ο Mills στις τελευταίες του στιγμές. Ήθελε απελπισμένα στοιχεία για τους Zalkov και η μόνη που του ερχόταν στο μυαλό ήταν η αναπληρώτρια καθηγήτρια, το πραγματικό όνομα της οποίας ήταν Meredith.
Έφτασε στην διεύθυνση, μια αποθήκη αρκετή απόσταση από τους εμπορικούς δρόμους της πόλης παρατεταγμένη σε σειρά με πλήθος άλλες όμοιες. Όλες είχαν την ίδια κρεμώδη απόχρωση στην πρόσοψη, τσίγκινη υποτυπώδη σκεπή για τις βροχές και έναν αύξων αριθμό για να ξεχωρίζουν. Το πλήθος και μόνο έκανε αδύνατο να εντοπίσεις κάποιον αν δεν ήξερες τον ακριβή αριθμό, οπότε ήταν ομολογημένα ιδεατή κρυψώνα για τους προσεχτικούς. Ο Arima βρήκε αυτή που έψαχνε και έσυρε την πόρτα για να ανοίξει. Χωρίς να ξαφνιαστεί, ανακάλυψε ότι η πόρτα είχε μείνει ξεκλείδωτη. Μέσα ο χώρος ήταν μετρημένος και η ελεύθερη επιφάνεια ακόμα λιγότερη. Ως αποθήκη, ένα μεγάλο ποσοστό κατείχαν κιβώτια, μεταλλικές ντουλάπες και λοιπές συσκευές ενώ για χαλάρωση υπήρχαν δύο απλές καρέκλες, ένα τραπέζι και σφιχτά, μαζεμένος ένας υπνόσακος.
-Ε; Ποιος είσαι εσύ; Ποιος σου είπε να έρθεις εδώ;
Η αιφνιδιασμένη φωνή άνηκε αναμενόμενα στην αναπληρώτρια καθηγήτρια, την Meredith.

Η γυναίκα δεν είχε προλάβει καν να αλλάξει από την ενδυμασία που προτιμούσε για τις διδακτικές ώρες. Έχοντας λάβει το κατεπείγον μήνυμα του Mills να τον συναντήσει, είχε απλώς σιγουρευτεί ότι δεν την παρακολουθούσαν πριν καταφτάσει. Μετά το αρχικό σκίρτημα, η Meredith δεν αναγνώρισε προφανώς τον Arima και βιάστηκε να τον αποπάρει και να τον διώξει.
-Δεν σου είπα να μην εμπιστευτείς κανέναν πέρα από μένα;
Στην φράση του, έμεινε να τον κοιτάζει χαμένη. Η φωνή ήταν γνώριμη, αλλά δεν μπορούσε να την συνδέσει. Κι ύστερα θυμήθηκε ποιος της είχε πει τα ίδια λόγια λίγες μέρες πριν και αναφώνησε:
-Εσύ;! Πώς με βρήκες;
-Στο είχα πει ότι θα ερχόμουν όταν θα σε χρειαζόμουν.
Τα λόγια που είχε ξεστομίσει μπλοφάροντας την τελευταία του μέρα στο σχολείο, ποτέ δεν περίμενε ότι θα του ερχόταν τόσο βολικά εκείνη την ώρα. Θα είχε μείνει το ίδιο άναυδος όσο εκείνη, αν όχι περισσότερο, όμως πραγματικά η καρδιά του κόντευε να σπάσει από το άγχος και δεν του περίσσευε μυαλό για να σταθεί στην ειρωνεία της περίστασης.

-Η κατάσταση χειροτέρεψε περισσότερο από ό,τι φαντάζεσαι. Ο εραστής σου είναι νεκρός, την πληροφόρησε τόσο ψυχρά που η Meredith δεν συνειδητοποίησε αμέσως το νέο.
Είδε όλα τα στάδια της αλλαγής προσώπου μέχρι που ο φρικτός πόνος πήρε τον έλεγχο της ισορροπίας της. Θα μπορούσε να συμμεριστεί τα συναισθήματα της, ο ίδιος δεν είχε τέτοια γκάμα εκφράσεων. Αν της έλεγε πως λυπόταν, κανείς δεν θα αντιλαμβανόταν την ειλικρίνεια. 
-Δ-Δεν είναι...
Την συγκράτησε και την οδήγησε να κάτσει στην καρέκλα που είχε εγκαταλείψει πρόσφατα.
-Αυτός μου έδωσε το κλειδί. Δεν θα έλεγα ένα τόσο απαίσιο ψέμα, κατέληξε απλά, επιδεικνύοντας το κλειδί παράλληλα.
Η γυναίκα συνειδητοποίησε την οριστικότητα του γεγονότος και έβαλε τα κλάματα.
-Πώ-Πώς...;
-Αυτό πρέπει να περιμένει. Βασικά ούτε ο ίδιος γνώριζε τις λεπτομέρειες και τους λόγους που είχαν οδηγήσει στο φονικό. Αλλιώς θα έρθει η σειρά μας. Γι αυτό πες μου πρώτα τι ξέρεις.
-Είσαι... νεκρός.
Η παύση ήταν εξαιτίας των λυγμών της ενώ ο τόνος της δεν δήλωνε καμία εχθρότητα. Απλώς δήλωνε το αυτονόητο. Ύστερα του εξήγησε ότι ο πραγματικός Zalkov είχε έρθει στο σχολείο καθώς και την πιθανότητα να συνδέεται με τις αποχωρήσεις των Blaze και Navi.

-Φαντάζομαι ψάχνουν για σένα. Ίσως πιστεύουν ότι μπορούσα να τους οδηγήσω εγώ σε σένα και με "λυπήθηκαν" για την ώρα. Ο δύστυχος, ο Mills μου... έκλαψε σπαραχτικά πριν του συνεχίσει.
Η αλήθεια είναι ότι η Meredith δεν γνώριζε πολλά για τους Zalkov πέρα των γνωστών. Ό,τι της είχε εκμυστηρευτεί ο Mills ήταν σκόρπιες γνώσεις, που δεν έδιναν πολλές ιδέες στον Arima. Νιώθοντας ότι δεν θα ήταν χρήσιμες στην παρούσα φάση, την διέκοψε.
-Ας δούμε το περιεχόμενο που φύλασσε.
Της το έδωσε μιας και ο ίδιος δεν ήξερε που βρισκόταν το κουτί. Η γυναίκα πήρε το κλειδί και αποκάλυψε κάτω από ένα μπαούλο μια χτισμένη εσοχή. Η κλειδαριά αντιστοιχούσε στο κλειδί και, ανοίγοντας το, τράβηξε ένα ξύλινο κουτί μεσαίου μεγέθους. Το απέθεσε σε ένα τραπέζι και ανέσυρε από μέσα φακέλους, χαρτιά το καθένα με τίτλο και ημερομηνία.
-Αυτά..!!
Αναγνώρισε αμέσως ονόματα, τόσο πελατών όσο και συνεργατών. Άτομα που εκβίαζαν, άτομα που είχαν σκοτώσει. Ημερομηνίες από δουλειές που είχαν αναλάβει ή ολοκληρώσει ή ραντεβού με πελάτες. Υποκλοπές, λαθρεμπόριο, δωροδοκίες. Όλων των ειδών οι αποδείξεις για το σύνολο των επιχειρηματικών τους δραστηριοτήτων. Ακόμα υπήρχαν στοιχεία για τοποθεσίες ακινήτων με τους αντίστοιχους ιδιοκτήτες τους, λεπτομέρειες για κρυψώνες και σχέδια διαφυγής. Όλοι οι κόποι του Mills ήταν συγκεντρωμένοι σε αυτό το κουτί.
Πρέπει να αναφέρουμε ότι, μπορεί ο Mills να είχε πέσει στην παγίδα του Zalkov, αλλά δεν ήταν κάποιος ανίκανος! Ήταν αρκετά φιλόδοξος, αν βάλεις στο προσκήνιο ότι δεν εμπιστευόταν άλλον, το γεγονός ότι κρατούσε τα πράγματα του οργανωμένα και ξεκάθαρα ήταν πολύ σημαντικό για να μην κάνει λάθη.

Το χέρι της Meredith έσφιξε τον φάκελο με την πιο πρόσφατη ημερομηνία.
-Αυτό... Είναι απαίσιο...
Μέσα σε όλους αυτούς τους φακέλους πρέπει να υπήρχαν πάνω από 100 αναφορές σε δολοφονίες. Το σχόλιο της γυναίκας σε συνδυασμό με την ημερομηνία άναψαν την περιέργεια του νεαρού, έφερε το κεφάλι του πάνω από τον ώμο της. Με κάθε αράδα συμφωνούσε όλο και περισσότερο με τα λεγόμενα της και ύστερα έφτασαν ταυτόχρονα σε ένα σημείο.
-Τώρα όλα βγάζουν νόημα, κατέληξε μελοδραματικά κλείνοντας τα μάτια.
Ο Arima ήταν το ίδιο σοκαρισμένος, αλλά δεν μπορούσε να κάνει τις ίδιες συνδέσεις με την καθηγήτρια. Ο ίδιος είχε ακόμα πολλές απορίες. Είχε διαβάσει μερικά και ασφυκτιούσε με την ασυδοσία αλλά δεν ήταν ικανός να αντιληφθεί πόσο σημαντικά ήταν όσα υπήρχαν εκεί. Όχι ότι θα την πληροφορούσε γι αυτό βέβαια...
-Πρέπει να φύγουμε από εδώ! της τόνισε και με το "εδώ" δεν εννοούσε απλώς την κακοφωτισμένη αποθήκη.
-Χε, η ίδια δεν είχε καμία δύναμη πια να κουνηθεί. Μιλούσε λες και είχε εγκαταλείψει ήδη κάθε ελπίδα να επιζήσει. Υποθέτω ότι θα έχουν κλείσει το λιμάνι, πού προτείνεις να κρυφτούμε ακριβώς;
-Δεν έχω τελειώσει μαζί τους, δήλωσε με την ίδια ψυχραιμία. Η Meredith παρατήρησε το πρόσωπο του που δεν είχε καμία ένδειξη φόβου ή πανικού και σκίρτησε μέσα της η ελπίδα. Αν θέλεις, συνάντησε με στην πόλη σε 1 ώρα. Έχω πρώτα μερικά πράγματα να κανονίσω.
Φυσικά ο Arima δεν είχε περισσότερες ελπίδες από την Meredith ούτε κάποιον άσσο στο μανίκι για σωτηρία. Έπρεπε όμως να κουνηθεί για να εξασφαλίσει ότι τουλάχιστον τα ορφανά δεν θα μπλέκονταν στους δικούς του μπελάδες και θα παρέμεναν ασφαλή. Κι έπειτα ήθελε να βεβαιωθεί ότι η May δεν θα πάθαινε κακό στο τέλος της ημέρας. Ύστερα, αν δεν υπήρχε πια πέτρα να κρυφτεί θα αντιμετώπιζε την μοίρα του, ανίκανος να αντισταθεί.

Παράλληλα με αυτά, η έγνοια του Arima, η May είχε οδηγηθεί με ασφάλεια από τον Grey ακριβώς στο λιμάνι. Το μέρος αποτελούσε άβατο για παρείσακτους, οι άντρες του Zalkov έζωναν κάθε σπιθαμή σε έναν ασφυκτικό κλοιό όπου τίποτα δεν έμπαινε και τίποτα δεν έβγαινε εν αγνοία τους. Κι όλα αυτά γιατί περίμεναν τους πολύτιμους, ξένους πελάτες που θα έφερναν την παχυλή προκαταβολή. Εκτός από την βάση των επιχειρήσεων τους, το μαγαζί "Άβυσσος" όπου στεγαζόταν και το γραφείο του Von Zalkov, στην παρούσα φάση το λιμάνι αποτελούσε το πιο καλά προστατευμένο μέρος υπό την επίβλεψη τους.
Οι δυο τους δεν σταμάτησαν κατά την είσοδο τους από κανέναν, όσοι είδαν τον Grey προφανώς αναγνώρισαν ότι δεν είχαν κανένα κύρος μπροστά του. Κατευθύνθηκαν στο χώρο που είχαν ετοιμάσει όπου θα ανέμεναν τους πελάτες και ο επιβλέπων ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας ήταν ο Caleb Martin, ο πατέρας της May.
Βλέποντας την η ανησυχία του ξεχύθηκε από μέσα του και έτρεξε να την αγκαλιάσει. Με την ίδια ανακούφιση, η May αφέθηκε να παρηγορηθεί, η ζεστασιά του μοναδικό βάλσαμο για το σύγκρυο του σώματος της.
-May, τι ευτυχία! Είσαι ασφαλής!

-Πατέρα, τι συμβαίνει; Τι κάνεις εδώ; Για ποιο λόγο είμαστε και οι δύο εδώ;
Το κορίτσι γνώριζε ότι ο πατέρας της είχε χρεωθεί στον Von Zalkov. Η πρώτη της σκέψη ήταν ότι κάποια κακή μοίρα τους περίμενε.
-Ηρέμησε, παιδί μου. Αυτό, τόνισε υποδεικνύοντας την γενική εικόνα, είναι το αντίτιμο που ζήτησε ο Von Zalkov. Μόλις τελειώσουμε από εδώ, το χρέος θα διαγραφεί και όλα θα επιστρέψουν στους ομαλούς ρυθμούς, στο υπόσχομαι.
-Πατέρα, η May δίστασε αλλά δεν ήθελε να έχει παρανοήσεις απέναντι του. Δεν εννοείς ότι το να γίνω δόλωμα για τους Blaze και Navi στην υπόθεση ξεκαθαρίσματος της οικογένειας Zalkov ήταν το αντίτιμο που συμφώνησες;!
-Τι πράγμα;!
Ο Martin τράβηξε το κορίτσι από τους ώμους ώστε να το κοιτάξει ανήσυχα. Η δυσπιστία του έπειτα στράφηκε στον συνοδό της που είχε παραμείνει αμίλητος και απόμακρος μέχρι στιγμής.
Εκείνος ανασήκωσε αδιάφορα τους ώμους.
-Βρισκόταν μέσα στους υπολογισμούς του κυρίου Zalkov, δήλωσε κρύβοντας την υπόλοιπη αλήθεια.

Βασικά αυτό που υποψιαζόταν και ενοχλούσε το αφεντικό τους ήταν τυχόν άγνωστοι κίνδυνοι, των οποίων δεν μπορούσε να υπολογίσει το βεληνεκές. Αφήνοντας ένα γνωστό μέλος όπως ο Mills αρχικά στόχευε στο να προσελκύσει τέτοιους εχθρούς για να τον καθαρίσουν. Φυσικά ο μοναδικός, άγνωστος παράγοντας αποτελούσε τον Arima, ο οποίος δεν ήταν σε θέση να οργανώσει κάποια σοβαρή απειλή! Όχι ότι το γνώριζαν εκείνοι όμως!
-Ο κύριος Mills έπρεπε να βγει από την μέση, η κόντρα της κόρης σας με τους συμμαθητές της ήταν απλώς μια βολική συγκυρία.
-“Βολική”;! τσίριξε ο Martin εκτός εαυτού. Ο Zalkov υποσχέθηκε ότι η May θα έμενε έξω από όλα αυτά. Τώρα μαθαίνω ότι κινδύνευσε σοβαρά εξαιτίας των εσωτερικών σας προβλημάτων. Πώς ακριβώς πρέπει να το εκλάβω αυτό;
Ο απειλητικός του τόνος δεν πέρασε απαρατήρητος από το αυτί του Grey. Τα μάτια του τελευταίου γυάλισαν με αισθητό κίνδυνο. Ο Caleb τινάχτηκε λες και τον χτύπησε ηλεκτρικό ρεύμα.
-Εφόσον το θέτετε με αυτό τον τρόπο, τα εσωτερικά μας προβλήματα δεν σας ενδιαφέρουν κύριε Caleb. Αυτή η παρατήρηση αρκούσε για να του πει ότι το ζήτημα δεν μπορούσε να γνωστοποιηθεί. Κι εξάλλου η κόρη σας δεν βρέθηκε ποτέ σε αληθινό κίνδυνο. Ήμουν παρών σε κάθε φάση του περιστατικού.

O Martin σιώπησε, αλλά η ένταση δεν είχε φύγει από το πρόσωπο του. Η May ηρέμησε από το ξέσπασμα του πατέρα της, της έδειξε ότι τουλάχιστον εκείνος παρέμενε ο ίδιος γλυκός και προστατευτικός γονιός που ήξερε.
-Πατέρα, αν δεν ήταν αυτό που υποσχέθηκες στον Von Zalkov, τότε τι είναι; Και γιατί βρισκόμαστε στο λιμάνι;
-May, σε λίγη ώρα θα έρθουν μερικοί πελάτες του Von Zalkov. Δουλειά μου είναι να τους συνοδεύσω με ασφάλεια και διακριτικότητα ώστε να ολοκληρώσουν τις συναλλαγές τους.
-Αυτό μόνο;!
-Μην υποτιμάς το ρόλο! Μπορεί να ακούγεται απλό, αλλά είναι πολλοί αυτοί που θα ήθελαν τα εύσημα ή απλώς να ανταλλάξουν μια χειραψία με τα άτομα αυτά. Η δύναμη τους στην οικογένεια θα ανέβαινε αυτομάτως. Ο Von Zalkov γι αυτό ακριβώς εμπιστεύτηκε εμένα, ώστε να αποφύγει άλλες εσωτερικές αψιμαχίες.
Σίγουρα το επιχείρημα του πατέρα της είχε μια βάση, το αναγνώριζε έπειτα από περιστατικό με τον Mills. Όμως η May δεν πείστηκε απόλυτα. Συγκρατήθηκε εφόσον και ο Caleb Martin δεν έδειχνε πρόθυμος να πει παραπάνω.