[Τέλος-Αποστολή]Πανικός στο Βασίλειο του Πάγου...Μέρος πρώτο:Υπόθεση Παζλ

-Gil εσύ μήπως ξέρεις πόσο καιρό έχει εμφανιστεί η ομίχλη στο νησί; ρώτησα τον Gil-προφανώς-ο οποίος παρέμεινε κοντά μου.
-Πως να μην ξέρω εδώ μεγάλωσα...Δεν είναι μία από εκείνες τις ομίχλες που βγαίνουν και μετά χάνονται.Είναι η εποχή τέτοια όπου το νησί περιβάλλεται από διαρκής ομίχλη.Πρέπει να έχει αρχίσει εδώ και κάνα μήνα και θα συνεχιστεί και για άλλο τόσο.
-Άρα κάποιος που θα ερχόταν σε αυτό το νησί κοντά σε αυτή την περίοδο δεν θα μπορούσε να πλησιάσει αρκετά παρά μόνο από την πλευρά του φάρου;
-Ναι...είναι πολύ επικίνδυνα να έρθει από αλλού...πέρα ότι θα έχει μηδενική ορατότητα,από την πίσω πλευρά του νησιού η ακτή είναι καλυμμένη με βράχια,πράγμα πολύ επικίνδυνο και για τα πλοία και για τους ανθρώπους που τα κουμαντάρουν.
-Υπάρχει κάποιο μέρος κοντά στην ακτή όπου θα μπορούσε να μπει ένα ολόκληρο πλοίο και να μην φαίνεται από την στεριά;
Ο Gil έμεινε για λίγο σκεπτικός,όμως ξαφνικά σαν να του ήρθε επιφώτιση μου απάντησε.
-Στα δυτικά του νησιού...υπάρχει ένα σπήλαιο,το οποίο δεν έχει έδαφος,μόνο νερό,και είναι αρκετά μεγάλο,όμως δεν ξέρω αν θα μπορούσε να χωρέσει πάνω από δύο πλοία.Συνήθιζα να πηγαίνω εκεί όταν ήμουν μικρός και έτσι το ξέρω καλά.Αλλά γιατί όλες αυτές οι ερωτήσεις;
-Για την ώρα μην σε απασχολεί...Ο χρόνος θα δείξει αν αυτές οι ερωτήσεις έχουν νόημα ή όχι.Για την ώρα όμως θέλω μια χάρη από εσένα.Πήγαινε στο Marok και πες του να σου δώσει δύο από τους άντρες του.Θέλω να τους οδηγήσεις στο σπήλαιο που μόλις μου είπες και να δείτε τι υπάρχει εκεί.Ότι και να δείτε μην δράσετε παρόλα αυτά.Ειδοποιήστε μας και θα σας δώσουμε τότε διαταγές.
-Σύμφωνοι.Όμως ο δρόμος είναι μακρύς και δύσβατος μέχρι εκεί.Δεν σου εγγυώμαι ότι θα είμαι πίσω σε λιγότερο από ότι ένα τρίωρο,αν σκεφτείς ότι και μόνο για να ανέβεις από την ακτή στην πόλη θέλει μία ώρα ολόκληρη.
-Καλώς...Όμως θα το εκτιμούσα να μην αργήσεις πολύ παραπάνω από τις τρεις ώρες.
-Θα το φροντίσω. μου απάντησε και κατευθύνθηκε προς τον Marok.

Έψαξα μέσα στον κόσμο τότε για τον Yosaku και τον Johnny.Όταν τους βρήκα τους πλησίασα.Εκείνοι τότε άρχισαν να πανηγυρίζουν και να καυχιούνται για την νίκη μας και μου έλεγαν το πόσο τρομερός ήμουν.Όταν τους είπα "Καλά τα πήγατε" μάλιστα,έβγαλαν δάκρυα χαράς και με αγκάλιασαν ταυτόχρονα φωνάζοντας "Σ' αγαπάμε αφεντικό.".Το ξέρω...είμαι αξιαγάπητος.
-Τώρα όμως στο θέμα μας... είπα αφού τους ξεκρέμασα από πάνω μου ...Πείτε μου τι συναίβει προτού φτάσω την ώρα που πολεμούσατε τον Braze.
-Γυρνούσαμε όλη την περιοχή ψάχνοντας να τον βρούμε,όμως δεν είχαμε καμία τύχη.
-Τότε εμφανίστηκαν μπροστά μας πέντε-έξι τύποι και μας είπαν που είχαν δει τον Braze...
-Ενώ επίσης μας είπαν ότι είχαν ειδοποιήσει και την φρουρά η οποία κατευθυνόταν επίσης εκεί...
-Δεν ξέραμε αν αυτά που μας έλεγαν ήταν αλήθεια,όμως έπρεπε να το ελέγξουμε.
-Όταν φτάσαμε στο σημείο όπου μας είπαν πράγματι είδαμε εκεί τον Braze και τους άντρες του να μάχονται την φρουρά.
-Έτσι μπήκαμε και εμείς στην μάχη.
-Μετά ήρθες και εσύ αφεντικό,οπότε την συνέχεια την ξέρεις.
-Και ποιοι ήταν αυτοί οι τύποι που σας ειδοποίησαν;
-Δεν ξέρουμε...Πάντως ήταν μέσα σε αυτούς που μας επιτέθηκαν μετά. είπε ο Yosaku και η πληροφορία αυτή μου ήρθε σαν σοκ,άσχετα που δεν το άφησα να φανεί.
-Δηλαδή αυτή που μας αιφνιδίασαν και που βοήθησαν τον Braze να ξεφύγει ήταν και εκείνοι που τον κάρφωσαν;
-Ακριβώς έτσι αφεντικό...
-Ακριβώς έτσι αφεντικό... ανταποκρίθηκαν ταυτόχρονα.

Πράγματι παιζόντουσαν πολύ περισσότερα από τα όσα είχαν υποθεί.Τα όσα μου είχε πει εκείνος ο τύπος έβγαιναν όλο και περισσότερο λάθος.Τα διέψευδαν οι πράξεις του και τον δικό του,οι ίδιες οι συνθήκες που επικρατούσαν,ακόμα και ο καιρός.Το ήξερα ότι έλεγε ψέματα...Χρειαζόμουν μόνο κάποιες ώρες υπομονή και όλες μου οι σκέψεις,όλες μου οι υποθέσεις θα επιβεβαιώνονταν.Μόνο λίγες ώρες υπομονή.Εύκολο...Έκανα υπομονή για τρία ολόκληρα χρόνια.Τι ήταν λοιπόν οι τρεις ώρες;Τίποτα.
Για αρχή το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να ξαναπάω στο παλάτι και να δω τον βασιλιά.Αφού του είπα γιατα όσα έμαθα από τον εκείνο τον αντίπαλο μου-ακόμα και καταβάθος ήξερα ότι ήταν ψέματα-τον έπεισα ότι η κατάσταση ήταν δυσκολότερη από ότι περιμέναμε και έτσι του ζήτησα να διαθέσει κάθε πιθανό στρατιώτη που έχει για την φρούρηση της πόλης και κυρίως την ενίσχυση των πυλών της.Εκείνος δέχθηκε να κάνει αυτό που του λέω και μάλιστα παραχώρησε και την προσωπική του φρουρά,λέγοντας ότι ο ίδιος θα παρέμενε στο κάστρο μέχρι να καλυτερεύσουν τα πράγματα.Αν χρειαζόταν όμως ήταν διατεθειμένος να πολεμήσει και ο ίδιος,ήταν αυτό που μου είπε.
Έτσι λοιπόν κάθε διαθέσιμος στρατιώτης της πόλης έκανε εκείνη την στιγμή περιπολίες ή βρισκόταν μπροστά από τα τείχη της επιθεωρώντας την κάθε μακρινή και κοντινή κίνηση που μπορούσε να διακρίνει.Βρισκόμασταν σε κατάσταση συναγερμού.Ένα μεγάλο ποσοστό της φρουράς είχε καταστραφεί και ο Braze κυκλοφορούσε ακόμα ελεύθερος,λόγοι που δικαιολογούσαν την στάση αυτή.Αν έβγαινα τελικά σωστός θα ήταν ένας λόγος παραπάνω.
Όπως είχα ζητήσει ο Marok έστειλε τέσσερις από τους άντρες του στην ακτή κοντά στον φάρο να ψάξουν να βρουν αν υπήρχε άλλο πλοίο,πέρα από το δικό μου και των Johnny και Yosaku,ενώ άλλοι δύο συνόδευαν τον Gil προς τα δυτικά του νησιού σε αναζήτηση εκείνου του σπηλαίου που ο ίδιος μου είχε αποκαλύψει την ύπαρξη του.Ο Marok μαζί με τους υπόλοιπους τέσσερις Marines που είχαν μείνει και τον Johnny και τον Yosaku συνέχιζαν την αναζήτηση στοιχείων που θα μας αποκάλυπταν την τοποθεσία του Braze και θα μας έδιναν την ευκαιρία να τον συλλάβουμε.

Εγώ βρισκόμουν στην είσοδο της πόλης μαζί με μερικούς φρουρούς και τον Garland,εκείνο τον νέο που είχα δει στο παλάτι μαζί με τον βασιλιά που όπως φαινόταν ήταν και ο διοικητής της προσωπικής του φρουράς.Βρισκόμουν εκεί να κάθομαι και να αναμένω νέα από όλα τα μέτωπα-είχα δανειστεί ένα μικρό den den mushi από το παλάτι,για να μπορώ να επικοινωνώ με την ομάδα μου-.Από τους άντρες μου στην παραλία,από τον Gil,τον Marok και τους υπολοίπους και φυσικά από τον Arashi,ο οποίος ακόμα δεν είχε φανεί.
 Όπως καθόμουν εκεί βουβός να σκέφτομαι τα πάντα σχετικά με τα όσα συνέβαιναν είδα μέσα από την μουντίλα και την ομίχλη να ξεπροβάλλει ένα αγνό φως,το οποίο σταδιακά δυνάμωνε,έπειτα άρχισε να σβήνει,μέχρι που τελικά χάθηκε εντελώς.Αυτό συνεχιζόταν ατελείωτα.
-Είναι το φως από τον φάρο... μου εξήγησε ο Garland ...Είναι το μόνο "σημάδι" που παίρνουμε από την ακτή.Αν και έχει τύχει να εμφανιστούν πλοία με μεγάλους δικούς τους προβολείς για να βλέπουν καλύτερα μέσα από την ομίχλη.Θυμάμαι πως και αυτωνών το φως έφτανε εδώ πάνω.
-Είδες πρόσφατα κάποια άλλο φως πέρα από αυτό του φάρου; ρώτησα.
 Η απάντηση ήταν αρνητική.
-Έχω να δω τέτοιους προβολείς από όταν ήρθαν μέλη του ναυτικού για να μας πείσουν να ενταχθούμε μαζί τους... είπε ...Πάει πολύς καιρός από τότε.
 Κάθε νέα πληροφορία,κάθε τι καινούργιο που άκουγα και μάθαινα έβγαζε όλο και περισσότερο ψεύτη εκείνον τον τύπο που είχα ρωτήσει.Σιγά σιγά όλα τα κομμάτια του παζλ έμπαιναν στην θέση τους και έβγαζαν την τελική εικόνα.Τώρα το μόνο που έμενε ήταν να μπουν τα τελευταία κομμάτια,τα οποία απλά και μόνο επειδή μένουν τελευταία μας φαίνονται ασήμαντα,σίγουρα,όμως που χωρίς αυτά όλο το παζλ δεν ενώνεται.Είναι ο συνδετικός κρίκος και το κομμάτι στο οποίο συνήθως είναι όλο το νόημα της εικόνας.Το κέντρο.Περίπλοκο,δύσκολο να το βρεις ακόμα και αν εσύ θεωρείς αλλιώς,όμως έχει όλο την ομορφιά της εικόνας.Αυτό το κομμάτι μου έλειπε τώρα.Και σχεδόν το είχα βάλλει στην θέση του.

Spoiler:

Η ώρα περνούσε και τίποτα δεν συνέβαινε.Ίσως η μεγάλη κινητικότητα από την πλευρά της φρουράς να είχε κάνει εγκληματίες σαν τον Braze να αποτραβηχθούν για λίγο,να κρυφτούν μέχρι νεοτέρας,ή μέχρι να βρουν κάποιο σχέδιο δράσης.Είχα ακουμπήσει την πλάτη μου στα τείχη,είχα κλείσει τα μάτια μου και περίμενα υπομονετικά.Τελικά μετά από μια ώρα περίπου-ίσως και λίγο λιγότερο-το den den mushi μου άρχισε να χτυπά.Το σήκωσα και στην άλλη πλευρά ακούστηκε ο Marok.
-Μόλις με ειδοποίησαν οι άντρες μου από την ακτή...Προχώρησαν μέχρι και εκεί όπου πλέον το φως του φάρου φαινόταν αμυδρά,μα κανένα ίχνος από πλοίου πέρα των δικών σου και των δικών μας.
-Ωραία.Πες τους να επιστρέψουν όσο το γρηγορότερο μπορούν.
-Τους το είπα ήδη...Είναι καθ οδόν.
-Με τον Braze,καμία πρόοδο;
-Δυστυχώς καμία...Εγώ τουλάχιστον δεν έχω βρει κάτι,ενώ κανένας από τους άντρες μου ή τους κυνηγούς σου δεν έχει αναφέρει  τίποτα.
-Περίμενε λίγα λεπτά ακόμα και αν δεν σε καλέσουν κάλεσε τους εσύ.Δεν ξέρουμε σε τι κατάσταση βρίσκονται αν δεν κρατάμε επαφή.Μπορεί να κινδυνεύσουν ή κάτι τέτοιο.Ω και άμα μάθεις τελικά τίποτα για τον Braze δες αν μπορείς να βρεις για πρόσφατες συναλλαγές όπλων.
-Ελήφθη... ανταποκρίθηκε εκείνος και το έκλεισε.
 Το κέντρο λοιπόν...Μόνο αυτό μου έμενε.Ακριβώς τέσσερα κομμάτια αποτελούσαν το κέντρο μου.Πλέον μέναν τρία.Τρία,το καθένα διαφορετικό και μοναδικό από τα άλλα.Το ένα λεγόταν Gil,το ένα Arashi και το τρίτο Braze.Και ήξερα...ήξερα πια θα ήταν η τελική εικόνα.
 Άλλη μία ώρα πέρασε προτού το den den mushi μου χτυπήσει ξανά.Και ήταν πάλι ο Marok.
-Shadow επιτέλους βρήκα κάτι... φώναξε με χαρά ...Μου κόστισε κάμποσα λεφτά κι χρόνο,αλλά τελικά άξιζε.Ο Braze έχει όντως διάσπαρτες αποθήκες στη πόλη της οποίες τις γεμίζει με όπλα.Αυτές οι αποθήκες θεωρούνται εγκαταλελημένες και έτσι κανείς δεν τις έχει ψάξει ή δεν έχει κοιτάξει μέσα για χρόνια...
 Με το που το είπε αυτό κοίταξα τον Garland ο οποίος στεκόταν δίπλα μου και άκουγε και εκείνος.

-...Οι αποθήκες είναι συνολικά πέντε και αν δεν είναι όλες όσες έχουν εγκαταλειφθεί δεν θα υπάρχουν πολλές ακόμα.Αρκεί να τις βρούμε και σε μία από τις πέντε σίγουρα θα βρούμε τον Braze. συμπλήρωσε.
-Έμαθες τίποτα για πρόσφατες συναλλαγές;
-Ω ναι! Παραλίγο να το ξεχάσω.Εκτός του νησιού έχουν γίνει κάμποσες...Εντός όμως έχουν γίνει δύο τρεις με αγοραστές τους ίδιους κάθε φορά ανθρώπους,οι οποίοι μάλιστα δεν είναι από το νησί.Θα είχαν γίνει πολύ περισσότερες όμως από ότι φαίνεται οι φρουρά σταμάτησε πολλές ανταλλαγές όπλων τον τελευταίο καιρό και έτσι φαίνεται πως και οι δύο πλευρές χάσανε πολλά.Αυτό μπορούν να στο επιβεβαιώσουν και οι στρατιώτες.
-Πράγματι... είπε ο Garland ...Μπορεί να μην πιάσαμε τον Braze,όμως χαλάσαμε πολλές συναλλαγές του τους τελευταίους δύο μήνες.
-Ωραία.Marok μάζεψε τους υπολοίπους και ελάτε να με βρείτε στην είσοδο της πόλης,όπου από εδώ θα ξεκινήσουμε την έρευνα για τον Braze. είπα και κοίταξα τον Garland ο οποίος μου έγνευσε ότι συμφωνεί.
-Έγινε θα σε δούμε εκεί σύντομα. μου είπε και το έκλεισε.
 Το δεύτερο κομμάτι μπήκε.Δύο ανέμεναν.Δεν πέρασαν παραπάνω από πέντε δεύτερα προτού το den den mushi ξαναχτυπήσει.Το σήκωσα γρήγορα.Αυτή τη φορά ήταν ο Gil.
-Φτάσαμε στο σπήλαιο Mr.Shadow...Υπάρχουν πλοία μέσα και μπορώ να διακρίνω αμυδρά στον ορίζοντα λίγο πιο πέρα από αυτό ότι υπάρχουν και άλλα.Δεν έχουν ούτε νεκροκεφαλή,ούτε το σήμα των Marines. είπε χαμηλόφωνα.μιας και θα μπορούσε να υπάρχει κάποιος εκεί κοντά να φυλάει το μέρος.
-Μην κάνετε τίποτα,αυτό ήθελα μόνο να μάθω.Επιστρέψτε όσο πιο γρήγορα μπορείτε πίσω στην πόλη αμέσως.Αν δεν μπορέσετε να μας βρείτε μόλις φτάσετε πηγαίνετε προς το παλάτι.
-Εντάξει...επιστρέφουμαι.

Πάει και το τρίτο κομμάτι,έμενε μόνο το τελευταίο.Ο Ara...
-Κάτι κουνιέται εκεί πέρα. φώναξε ένας φρουρός τότε και έδειχνε μέσα στο δάσος.
 Τότε ξεπρόβαλε ο Arashi.Φώναξα στους φρουρούς να μην πυροβολήσουν-όχι ότι άμα το έκαναν θα πάθαινε τίποτα-,έσκυψα δίπλα του και τον χάιδεψα.
-Θα σε ρωτήσω κάτι και εσύ γνεύσε μου αν είναι αυτό που είδες εντάξει;Οι άντρες που είδες στο δάσος...ήταν επαναστάτες;
 Είχα δίκιο.Το τελευταίο κομμάτι μόλις είχε μπει στο παζλ.Πλέον το κέντρο ήταν έτοιμο και μπορούσα ξεκάθαρα να δω την τελική εικόνα.Η εικόνα αυτή μου έδειχνε μόνο ένα πράγμα.Επανάσταση!
 Κάλεσα γρήγορα τον Marok.
-Αλλαγή σχεδίου...Συναντήστε με στο παλάτι. είπα με το που το σήκωσε και του το έκλεισα προτού προλάβει ο ίδιος να πει τίποτα.
-Garland εσύ μαζί μου.Να μην ξεκινήσετε καμία έρευνα, μην ειδοποίησετε τους υπολοίπους για τον Braze,να αναμείνετε-είπα στους φρουρούς-.Πρέπει πρώτα να πάμε στο παλάτι.Μόλις τελειώσουμε θα αρχίσουμε την έρευνα. του είπα και,μαζί μας και ο Arashi,αρχίσαμε να τρέχουμε προς το παλάτι.
 Στο δρόμος μας πετύχαμε τον Marok και τους υπόλοιπους και έτσι φτάσαμε στο παλάτι ταυτόχρονα.Είπα βιαστικά στον Garland να μου δείξει τον δρόμο για τα μπουντρούμια,ενώ έστειλα ένα φρουρό να φωνάξει τον βασιλιά και να του πει να με συναντήσει εκεί.Κατεβήκαμε γρήγορα τις σκάλες που οδηγούσαν στα μπουντρούμια και πήγα απευθείας στο κελί εκείνου του άντρες που μου είχε δώσει τις ψεύτικες πληροφορίες.

Άνοιξα την πόρτα του κελιού του και μπήκα μέσα με ταχύτητα.Πριν προλάβει να μιλήσει,πριν προλάβει να κάνει τίποτα τον είχα αρπάξει από την μπλούζα του και τον είχα κολλήσει στον τοίχο.
-Άκου τι θα γίνει... άρχισα να του λέω ...Για λίγο εσύ θα βγάλεις τον σκασμό και θα ακούσεις τι έχω να πω.Θα μιλήσεις μόνο όταν σου πω ότι μπορείς.Κατάλαβες;
 Ο άντρας εμφανώς τρομοκρατιμένος έγνευσε θετικά.
-Καλώς τότε ας αρχίσω... είπα και τον πέταξα χάμω ...Από όσα μου είπες τίποτα δεν αποδείχθηκε αλήθεια.Έχω αποδείξεις ότι δεν είσαι ούτε αυτός που λες,ούτε έκανες τα όσα είπες.Έστειλα άντρες μου στην ακτή κοντά στον φάρο και την επιθεώρησαν.Τα μόνα καράβια που βρέθηκαν ήταν τα δικά μας...
-Ναι γιατί αφήσαμε τα καράβια μας από την άλλη πλευρά του νησιού... είπε εκείνος.
 Τους έδωσα μια γερή κλωτσιά κάνοντας την πλάτη του να κολλήσει στον τοίχο.
-Νόμιζα ότι συμφωνήσαμε να μην μιλάς μέχρι να σου πω...όμως ξέρεις κάτι,δεν θα μπορούσα να κάνω σωστό διάλογο χωρίς παρτενέρ,οπότε για την ώρα επιτρέπετε να μιλήσεις.Μπορείς να πετάξεις την κάθε σου αντίρρηση και να μου δώσεις την χαρά να την διαψεύσω.Άσε με λοιπόν να ξεκινήσω.Μου είπες ότι είχατε το νησί το πολύ πέντε μέρες που αν αυτό ισχύει θα ήταν αδύνατον να αφήσετε τα πλοία σας στην άλλη πλευρά της ακτής,γιατί αυτή είναι περίοδος διαρκής ομίχλης και αν είχατε επιχειρήσει να κάνετε κάτι τέτοιο δεν θα βλέπατε τίποτα και θα καταλήγατε να πέφτατε πάνω στα βράχια και να σκοτωνόσασταν.Ο μόνος τρόπος για να μην χρειάζεστε το φάρο θα ήταν να είχατε φέρει προβολείς μαζί σας,όμως αν ήταν έτσι τα πράγματα οι φρουροί θα είχαν αντιληφθεί το φως τους από μακρυά,όμως είχαν να δουν φως από προβολείς από πολύ παλιά,οπότε δεν είχατε τέτοια μέσα.Έπειτα ξέρω που είναι τα καράβια σας.Είναι στη δυτική πλευρά του νησιού κοντά και μέσα στο σπήλαιο που υπάρχει εκεί,όμως αυτό αποδεικνύει ότι έχετε εδώ πέρα παραπάνω καιρό από πέντε μέρες.Το λιγότερο δύο μήνες θα έλεγα.Άρα μου είπες ψέματα.
-Και τι σημασία έχει αν έχουμε εδώ πέντε μέρες ή δύο μήνες; φώναξε ο άντρας.

Ο άντρας δεν απαντούσε.Απέφευγε το βλέμμα μου και έμενε σιωπηλός.Τελικά κατάλαβε ότι δεν είχε άλλα χαρτιά να παίξει και έτσι απάντησε.
-Έχεις δίκιο...Έτσι έγιναν τα πράγματα.Μόνο που στην ενέδρα και ο Braze ήταν στο κόλπο.Βασικά ήταν δική του ιδέα.
-Μικρή διαφορά... μονολόγησα και γύρισα προς τους άλλους που στέκονταν πίσω μου.
 Με κοιτούσαν όλοι σαν χάνοι.Ακόμα και ο βασιλιάς,τον οποίο δεν είχα αντιληφθεί ότι είχε φτάσει.Μα τι κοιτούσαν;Είχα κάτι πάνω μου;Όχι...τα ρούχα μου καθαρά,τα χέρια μου και το πρόσωπο μου επίσης.Τι στο καλό πάθανε;
-Πως...πως στο καλό έκανες όλον αυτό τον συλλογισμό; ρώτησε ο Marok.
Α! για αυτό επρόκειτο.
-Τι να σου πω...η αλήθεια είναι ότι τον έφτιαξα σταδιακά,μα σχετικά εύκολα. απάντησα.
-Πως μπορεί να λες ότι ήταν εύκολο;Εννοώ παρατήρησες το μέγεθος και όλες τις λεπτομέρειες που είχε αυτό το μακρινάρι που ξεστόμισες;
-Το είπα πρόσφατα,όμως φαίνεται ότι θα το ξαναπώ.Σε δύναμη υπάρχουν πολλοί εκεί έξω που με ξεπερνάνε και αυτό το δέχομαι.Όμως αν κάποιος πει ότι με ξεπερνάει στο μυαλό αυτό θα το αρνηθώ. είπα και προχώρησα έξω από το κελί.
Έκλεισα την πόρτα πίσω μου και παρέδωσα το κλειδί στον Garland.
-Εξοχότατε,όπως ακούσατε στο νησί σας εξελίσσεται μια επανάσταση.Τα πράγματα είναι δύσκολα,όμως σας υπόσχομαι ότι στο τέλος όλα θα πάνε καλά... είπα στον βασιλιά ...Ξέρουμε που θα βρούμε τον Braze και όταν το κάνουμε θα τον συλλάβω και θα σας τον παραδώσω.Όταν τελειώσω με αυτό μπορούμε να ασχοληθούμε,χωρίς να έχουμε εσωτερικά προβλήματα να αντιμετωπίσουμε,και με την επανάσταση.Μέχρι το τέλος της μέρας θα έχω καθαρίσει το νησί σας. τον διαβεβαίωσα και εκείνος με ευχαρίστησε και είπε ότι θα με στήριζε στην προσπάθεια μου.
Έπειτα γύρισα προς τον Garland.
-Βρες πόσες εγκαταλελειμμένες αποθήκες υπάρχουν στην πόλη.Όταν τελειώσεις στέλνουμε τους στρατιώτες στην πόλη να τις εξερευνήσουν.Σε όποια πετύχουμε τον Braze καλούμε ενισχύσεις και μαζευόμαστε όλοι εκεί για να τον εμποδίσουμε να διαφύγει και επιτέλους να τον συλλάβουμε.
Συμφώνησε με το σχέδιο και άρχισε να ανεβαίνει γρήγορα της σκάλας προς τα πάνω,με τον βασιλιά να τον ακολουθεί από πίσω.Ήμασταν έτοιμοι και οι υπόλοιποι να ανέβουμε όμως τότε ο επαναστάτης-τον οποίο ανέκρινα-κόλλησε την μούρη του στα κάγκελα του κελιού του και μου φώναξε.