[Τέλος-Αποστολή]Πανικός στο Βασίλειο του Πάγου...Μέρος πρώτο:Υπόθεση Παζλ

-Δεν έχει σημασία που τα έμαθες όλα αυτά Mr.Shadow... είπε και γέλασε ...Και μόνο ο Braze θα σας κοστίσει πολλούς άντρες.Βάλε και τις απώλειες που ήδη έχετε...Δεν θα τα καταφέρετε να τα βάλλεται με τους υπόλοιπους από εμάς.Θα χάσετε...Ω! και παρεπιπτόντως έτσι για να ξέρεις.Ήμασταν ενήμεροι για την άφιξη σου στο νησί.Και μάλιστα ετοιμαζόμασταν ειδικά για εσένα.Για να σε βγάλουμε από την μέση.
-Πως στο καλό το ξέρατε ότι ερχόμουν;
-Ένας δικός μας σε είδα και άκουσε πίσω στο Sedna Kingdom να ψάχνεις πληροφορίες για ένα πειρατή.Άκουσε πως θα περνούσες από εδώ και μας ενημέρωσε.Από την ημέρα που κατέστρεψες την βάση μας στο Zanakand Island και έπειτα που εμπόδισες την εισβολή μας στο Tohan είχες μπει στην μαύρη λίστα μας.Είσαι ο κύριος μας στόχος εδώ στην North Blue.Μόλις λοιπόν κάποιοι από τους υψηλόβαθμους ακούσανε ότι έρχεσαι εδώ μας έδωσαν αποστολή να σε ξεπαστρέψουμε.Δεν είναι ωραίο αυτό Mr.Shadow;Ένας πλήθος από επαναστάτες ετοιμάζονται για εβδομάδες και περιμένουν να πάρουν το κεφάλι σου.Όλα είναι έτοιμα για τον θάνατο σου.Πως σου φαίνεται τώρα αυτό;Πως σου φαίνεται να είσαι εσύ ο κυνηγημένος και όχι ο κυνηγός;
Προφανώς ο αντίπαλος μου νόμιζε ότι τα λόγια του θα με φόβιζαν,όμως ήταν το ακριβώς αντίθετο.Με χαροποιούσαν.Πέρα από τα όρια του φυσιολογικού.Κανείς φυσιολογικός άνθρωπος δεν θα χαιρόταν με κάτι τέτοιο,όμως εγώ δεν ήμουν φυσιολογικός.Ένας ολόκληρος-έστω και μικρός-στρατός στο κατώφλι μου.Πόσο υπέροχο ακουγόταν αυτό.Πόσο υπέροχο ΉΤΑΝ.Πόσο υπέροχο ΕΊΝΑΙ.
-Ανεβήτε απάνω και έρχομαι σε λίγο. είπα στον Marok και τους υπόλοιπους και έτσι έκαναν.
Μόνο ο Arashi έμεινε εκεί μαζί μου.
-Τι έγινε φίλε;Εσύ γιατί δεν πας μαζί σου;Φοβήθηκες τόσο που θεώρησες καλύτερο να μείνεις πίσω; άρχισε να λέει κοροϊδευτικά ο επαναστάτης.
Πλησίασα την πόρτα του κελιού του.Δεν απομακρύνθηκε.Μεγάλο λάθος.Τίναξα το χέρι μου μπροστά,το οποίο πέρασε μέσα από τα σίδερα και άρπαξε τον επαναστάτη από την μπλούζα ακόμα μια φορά.Το έσπρωξα προς τα πίσω και έπειτα τον τράβηξα μπροστά κοπανώντας του το πρόσωπο στα κάγκελα.Το έκανα άλλη μία φορά και έπειτα σταμάτησα.Όμως δεν τον άφησα.Τότε γέλασα.Μα το γέλιο μου δεν ήταν από χαρά...ήταν γέλιο ευχαρίστησης.Γέλιο ειδονής.Σιγανό,μα συνάμα τρομακτικό,από όσα μπορούσα να διακρίνω στο πρόσωπο του επαναστάτη.

-Βλέπεις γελοίε...ο λόγος που τους έδιωξα και έμεινα μόνος μου εδώ ήταν γιατί δεν ήθελα να δουν όταν θα γελάω στα μούτρα σου.Δεν μου αρέσει να δείχνω τι νιώθω για αυτό αν παρατήρησες παραμένω όλη την ώρα ανέκφραστος.Όμως εσύ είσαι τελειωμένος.Θα περάσεις εδώ την υπόλοιπη ζωή σου ή θα σε σκοτώσει κάποια σε λίγα χρόνια.Απόψε είναι η τελευταία φορά που με βλέπεις οπότε μπορώ ελεύθερα να γελάσω στα μούτρα σου και να σε κοροϊδέψω που ενώ προσπαθείς να με τρομάξεις στην πραγματικότητα μου φτιάχνεις την μέρα. είπε με ένα διάπλατο χαμόγελο χαραγμένο στο πρόσωπο μου.
-Μα...μα πως γίνετε αυτό;Δεν φοβάσαι;Δεν καταλαβαίνεις σε τι κατάσταση θα βρεθείς; ρώτησε με τρεμάμενη φωνή ο επαναστάτης.
-Μα για αυτό γελάω γελοίε.Ένας ολόκληρος στρατός με διαταγές να με σκοτώσει.Δεν το καταλαβαίνεις;Είναι απόδειξη ότι η φήμη μου μεγαλώνει διαρκώς μέρα με την μέρα.Πέρα από αυτό...ένας ολόκληρος στρατός για να τον πολεμήσω με περιμένει εκεί έξω.Φαντάσου πόσο πιο δυνατός θα είμαι όταν πια θα έχω τελειώσει μαζί του.
-Εσύ δεν είσαι άνθρωπος...Είσαι...είσαι ένα τέρας.
-Ακριβώς,πολύ σωστά το έθεσες.Είμαι ένα τέρας,μα όχι το οποιοδήποτε.Είμαι το απόλυτο τέρας.Είμαι ένας δράκος όπως έχω ξαναπεί στους ομοίους σου.Είμαι ένας δράκος που κάποια στιγμή θα ξεπεράσει μάλιστα τον δικό σας και θα σας γκρεμίσει συθέμελα.Όμως αρκετά χαράμισα τον χρόνο μου με εσένα.Καλόν ύπνο. του ευχήθηκα και άλλη μια φορά του σβούριξα το κεφάλι στα κάγκελα,όμως πιο δυνατά από πριν,έτσι ώστε να πέσει αναίσθητος.
Με αργά βήματα ανεβήκαμε με τον Arashi-ο οποίος καταβάθος το ήξερα πως και εκείνος χαιρόταν,για την τροπή των πραγμάτων-πάνω και συναντήσαμε τους υπόλοιπους στο κεντρικό χολ,όπου είχαν όλοι τους μαζευτεί.Το πολύ ένα πεντάλεπτο ακόμα χρειάστηκε για να βρούμε όλες τις εγκαταλελειμμένες αποθήκες που υπήρχαν στο σύνολο,στην πόλη.Ήταν εφτά.Δηλαδή δύο κενές και πέντε ακόμα,πιθανές κρυψώνες του Braze.Μόλις τις εντοπίσαμε ο Garland διέταξε άμεση κινητοποίηση των στρατιωτών σε όλη την πόλη,εξαιρουμένου αυτών που φρουρούσαν την πύλη,μιας και δεν θα θέλαμε ο Braze να το σκάσει όταν δεν κοιτάζαμε και να έβρισκε κρησφύγετο στους επαναστάτες.
Όσοι ήμασταν στο παλάτι βγήκαμε έπειτα έξω ώστε να βοηθήσουμε στις έρευνες.Ακόμα και ο βασιλιάς βγήκε έξω και μαζί με την προσωπική του φρουρά πήγε να ελέγξει μία από τις αποθήκες.Εγώ με τους δικούς μου,και καμιά δεκαριά στρατιώτες ακόμα,αναλάβαμε επίσης μία αποθήκη.Βρισκόταν στο πίσω μέρος των τειχών της πόλης και έτσι την θεωρούσαμε την πιο πιθανή κρυψώνα του Braze.Χρειαστήκαμε ένα δεκάλεπτο να φτάσουμε.Οι στρατιώτες έσπασαν την πόρτα και μπήκαμε μέσα.Το μέρος ήταν γεμάτο όπλα.Δεν είχαμε πετύχει κάποια από τις άδειες αποθήκες,όμως και πάλι ο Braze δεν βρισκόταν εκεί.Βέβαια κάποιοι από τους άντρες ήταν,οπότε ξεκινήσαμε την δική μας μάχη.

Όλος ο στρατός της πόλης είχε χωριστεί σε οχτώ ομάδες.Η μία φρουρούσε την πύλη και οι άλλες εφτά είχαν αναλάβει η καθεμία από μία αποθήκη.Έτσι σε όποια και να βρισκόταν ο Braze θα ενημερωνόμασταν αμέσως και θα μπορούσαμε να μαζευτούμε όλοι εκεί.Βέβαια έπρεπε πρώτα να καθαρίζουμε και τις αποθήκες που είχαμε αναλάβει.Στην δικιά μας υπήρχε μια δωδεκάδα άντρες του Braze οπότε θα ήταν εύκολο να τους αναλάβουμε.Υποθέτω ότι ο Braze είχε θεωρήσει απίθανο να βρίσκαμε αυτό το μέρος,οπότε για αυτό υπήρχαν μόνο τόσοι εδώ.Δεν πειράζει έτσι έκανε τα πράγματα ευκολότερα για εμένα.
-Johnny,Yosaku,Arashi μαζί μου...Οι υπόλοιποι καλύψτε μας από πίσω. διέταξα και φύγαμε μπροστά.
Οι Marines που είχα μαζί μου,προφανώς πολύ καλύτερα εκπαιδευμένοι από τα τσιράκια του Braze έριξαν προτού προλάβουν οι αντίπαλοι μας και με μεγάλοι ακρίβεια.Έπειτα χάρις τους στρατιώτες που είχαμε μαζί μας υπερτερούσαμε αριθμητικά και έτσι η πλευρά μας έκανε περισσότερη ζημιά από ότι θα μπορούσαν οι αντίπαλοι μας.Βέβαια ήμουν και εγώ με τους άλλους τρεις στην μέση,οπότε κλείναμε κάπως το πεδίο των αντρών μας.Πάντως την δουλειά τους την κάνανε.Με τους πρώτους πυροβολισμούς οι πέντε πρώτοι είχαν ήδη πέσει κάτω.Οι αντίπαλοι μας έριξαν,στοχεύοντας κυρίως εμάς,όμως κάποιες σφαίρες πέρασαν και από πίσω μας.Ο Arashi έδιωξε αρκετές από αυτές προστατεύοντας με και εγώ εμπόδισα μερικές να χτυπήσουν τον Johnny και τον Yosaku.Για τους από πίσω μου δεν ήξερα τι έγινε καθώς δεν είχα χρόνο να γυρίσω να δω.
Φτάσαμε τους αντιπάλους μας από τους οποίους οι πρώτοι δεν μπόρεσαν να αντιδράσουν,μιας και δεν μπόρεσαν να αφήσουν τις καραμπίνες τους και να τραβήξουν αρκετά γρήγορα τα ξίφη τους,προτού τους κόψουμε.Έτσι άλλοι τέσσερις πέσαν με την μία.Ο Arashi δρώντας πιο γρήγορα από εμάς πρόλαβε και επιτέθηκε και σε δεύτερο προτού μπορέσουμε να αντιδράσουμε.Φυσικά οι σφαίρες που του έριξε εκείνος δεν είχαν καμία επίδραση απάνω του και έτσι το πετσόκομμα του ήταν γρήγορο.
Με τα πολλά τους θερίσαμε.Οι τελευταίοι ανήμποροι να αντιδράσουν στις ταυτόχρονες κοντινές και μακρινές επιθέσεις μας δεν μπόρεσαν καν να αντιδράσουν πριν πέσουν μαζί με τους υπολοίπους.Ξαφνικά το den den mushi ενός στρατιώτη άρχισε να χτυπάει επίμονα.Το σήκωσε ταχύτατα.
-Ο Braze βρέθηκε...Επαναλαμβάνω ο Braze βρέθηκε... ακούστηκε η φωνή ενός άλλους-πιθανότατα-στρατιώτη να λέει ...Στην εγκαταλελειμμένη αποθήκη κοντά στο κέντρο.Όλοι γρήγορα εδώ δεν μπορούμε να τον κρατήσουμε για πολύ. συμπλήρωσε και το έκλεισε.

-Πόσο μακριά είναι αυτή η αποθήκη από εδώ στρατιώτη; τον ρώτησα άμεσα.
-Σε σύγκριση με τους υπολοίπους είμαστε οι πιο μακρινοί.Πιθανότατα όσο μας πήρε να φτάσουμε από το παλάτι εδώ,αν πάμε τρέχοντας.Τουλάχιστον οι υπόλοιποι θα φτάσουν γρήγορα εκεί για να τους καλύψουν. απάντησε.
-Τρέχοντας τότε... πρόσταξα και όλοι μαζί αρχίσαμε να κινούμαστε προς την αποθήκη εκείνη.
Ευτυχώς είχαμε χάσει μόνο έναν στρατιώτη στην αποθήκη που ήμασταν πράγμα που ήταν καλό,γιατί θα χρειαζόμασταν κάθε διαθέσιμο στρατιώτη και για τώρα,αλλά και για μετά που θα πολεμούσαμε τους επαναστάτες.Συναγερμός είχε σημάνει σε όλη την πόλη και έτσι όλοι οι κάτοικοι είχαν μπει στα σπίτια τους,πράγμα ιδιαίτερα βολικό,μιας και οι άδειοι δρόμοι μας επέτρεπαν να κινούμαστε γρηγορότερα.Όταν τελικά φτάσαμε στην αποθήκη το μέρος έδειχνε σκέτη κόλαση.Εκτός και εντός της αποθήκης ένα τσούρμο ανθρώπων να πολεμάει ένα άλλο τσούρμο ανθρώπων.Πεσμένα κορμιά κάτω στο έδαφος.Ρυάκια αίματος και η σκόνη από το μπαρούτι είχαν έκαναν το κάποτε λευκό χιόνι να φαίνεται άλλοτε κόκκινο,άλλοτε μαύρο και άλλοτε μια ανάμειξη και των δύο.
Έψαξα γρήγορα γύρω μου,μα πουθενά ο Braze.Άρα ήτανε μέσα.
-Ακούστε τι θα γίνει σκορπιστείτε παντού και βοηθήστε όπου υπάρχει ανάγκη.Εγώ με τον Arashi πηγαίνουμε μέσα να βρούμε τον Braze. είπα και έπιασα τον Marok από το μπράτσο του λίγο προτού φύγει.
-Δεν με νοιάζει πως θα το κάνεις απλά φρόντισε στο τέλος,οι μόνες απώλειες που θα υπάρχουν να είναι στρατιώτες της φρουράς.Καλυφθήτε και ρίχνεται από μακρυά αν χρειαστεί,όμως επιβιώστε.Μου είστε πολύ πιο χρήσιμοι από ότι οι άλλοι,πέρα ότι δεν θα ήθελα κανείς υπό τις διαταγές μου να πάθει κάτι. του είπα.
Έγνευσε θετικά και αποχώρησε.Εγώ με τον Arashi αρχίσαμε να τρέχουμε ανάμεσα στο πλήθος και μπήκαμε μέσα στην αποθήκη.Εκεί στο βάθος βρισκόταν ο Braze,ο οποίος έδειχνε να κανονίζει άνετα τους στρατιώτες που εμφανίζονταν στον δρόμο του.Παραδίπλα ο βασιλιάς Theron,μαζί με τον Garland και την προσωπική του φρουρά έδειχναν να μην μπορούν να τα βγάλουν πέρα με τον μεγάλο αριθμό αντιπάλων που είχε εμφανιστεί μπροστά τους.Λογικό να πήγαιναν όλοι εκεί.Αν πέθαινε ο βασιλιάς η νίκη θα πήγαινε στον Braze στο τέλος ακόμα και αν είχαμε το πάνω χέρι.
-Arashi εσύ πήγαινε εκεί και φρόντισε να μείνει ζωντανός ο βασιλιάς. του είπα και εκείνος έφυγε αμέσως.
Εγώ θα αναλάμβανα,όπως ήδη είχα πει,τον Braze.

Spoiler:

Έτρεξα ανάμεσα στον κόσμο,σπρώχνοντας μάλιστα κάποιους,όμως δεν σταμάτησα για κανένα λόγο.Έφτασα τον Braze,ο οποίος ήταν απασχολημένος με μερικούς στρατιώτες που παρόλα αυτά όπως και πριν τους έβγαλε εύκολα από την μέση.Τράβηξα γρήγορα το ξίφος μου,όμως εκείνος γύρισε το ίδιο γρήγορα-προς μεγάλη μου έκπληξη-και με τα μεταλλικά βραχιόλια του με μπλόκαρε και με έσπρωξε πίσω.
-Βρε βρε βρε...ώστε ο ζουμπάς ξαναγύρισε βλέπω.Έχεις κότσια μικρέ. είπε ενώ γελούσε.
-Έχουμε μια μάχη να τελειώσουμε.Δεν μπορούσα να μην εμφανιστώ. ανταποκρίθηκα.
-Χαίρομαι που το έκανες γιατί ετοιμάστηκα για την συνάντηση μας.
-Βλέπω ότι έφερες και όπλο αυτή την φορά. είπα αναφερόμενος στο πελώριο ρόπαλο που κρεμόταν στην πλάτη του.
-Πράγματι.Βλέπεις αυτό είναι το κανονικό μου όπλο,μα δεν είχα συναντήσει κάποιον ο οποίος άξιζε να το χρησιμοποιήσω.Παρόλα αυτά εσύ τα κατάφερες να με κάνεις να το βγάλω. είπε.
Το τράβηξε από την πλάτη του και το κράτησε γερά στα δύο του χέρια.Με το πάτημα ενός κουμπιού αγκάθια πετάχτηκαν έξω από το ρόπαλο και το περιέβαλλαν.
-Αφού είναι έτσι τα πράγματα,επέτρεψε μου να σου χορέψω τον "Χορό του Θανάτου".
-Τέρμα τα λόγια. φώναξε εκείνος και σήκωσε με τα δύο του χέρια το ρόπαλο πάνω από το κεφάλι του και έπειτα το κατέβασε με δύναμη στο σημείο όπου στεκόμουν.
Πήδηξα στο πλάι και το απέφυγα.Το χτύπημα του ρόπαλου ήταν τόσο δυνατό που το ξύλινο δάπεδο έσπασε ακαριαία.Αν είχα μείνει εκεί θα ήμουν σίγουρα νεκρός.Ο Braze χωρίς να σηκώσει το όπλο του άρχισε να το σέρνει στο έδαφος προς την κατεύθυνση όπου βρισκόμουν εγώ,καταστρέφοντας ακόμα περισσότερο το δάπεδο.Συνέχισα να φεύγω προς το πλάι μην αφήνοντας τον να με πετύχει.Μερικά κομμάτια ξύλου-στην διάρκεια της κίνησης του-εκτοξεύτηκαν προς το μέρος μου και έτσι αναγκάστηκα να τα κόψω για να μην έχω κάνα ατύχημα.Όταν τελικά τα χέρια του δεν πήγαιναν παραπέρα η κίνηση του Braze έκανε το ρόπαλο να έρθει ξανά πάνω από το κεφάλι του.
Θεωρώντας ότι δεν θα προλάβαινε να ξανακουνήσει αμέσως το όπλο του έκανα μερικά βήματα μπροστά και τον πλησίασα.Έκανα λάθος.Ξανά κούνησε το όπλο του.Άμεσα και με ευκολία,το κατεύθυνε και πάλι απάνω μου.Πως στο καλό είχε γίνει πιο γρήγορος από ότι μερικές ώρες πριν που τον πολέμησα,και ενώ μάλιστα κρατάει όλο αυτό το επιπλέον βάρος του όπλου του-πέρα από αυτό των μεταλλικών βραχιολιών του-.

Αναγκάστηκα λοιπόν να ξαναπηδήξω στο πλάι,μα αυτή την φορά έκανα αμέσως και ένα βήμα μπροστά.Βρέθηκα έτσι πολύ κοντά στο στήθος του.Ακόμα και να προλάβαινε να κουνήσει το όπλο του δεν μπορούσε να το φέρει σε θέση όπου θα τον κάλυπτε.Τράβηξα το ξίφος μου στοχεύοντας τον,όμως εκείνος ξαναμπλόκαρε.Είχε αφήσει την λαβή του όπλου του με το χέρι από την πλευρά που του έκανα επίθεση και βάζοντας το στην μέση το μεταλλικό του βραχιόλι με σταμάτησε και πάλι.Πλέον είχε μόνο το ένα του χέρι στην άμυνα οπότε προσπάθησα να το σπρώξω,όμως και πάλι δεν μπορούσα.Πάλι εκείνος με έσπρωχνε προς τα πίσω.Ακόμα και με το ένα του χέρι με απομάκρυνε.Μα τι στο καλό πολεμούσα;Αρκούδα;Και τέλος πάντων τι στο καλό συνέβαινε;Μόνο τόση δύναμη είχα;Και καυχιόμουν ότι ήμουν δράκος;Απαράδεκτο!
Τρία χρόνια....Τρία χρόνια εξασκούμουν με τον Sven στην σκλήρυνση του σώματος μου και στις πολεμικές τέχνες.Δεχόμουν χτυπήματα χωρίς άμυνα,χτυπούσα κορμούς δέντρων με τα χέρια μου μέχρι να μπορώ να τους σπάσω,έστω και για λίγο,σήκωνα πέτρες και οτιδήποτε άλλο βαρύ βρίσκαμε στο νησί,ακόμα και ζώα,για βάρη και είχα μόνο τόση δύναμη;Όχι!Αρνιώμουν να το πιστέψω.Δεν το δεχόμουν.Κάθε δάσκαλος μου είχε διδάξει και αναπτύξει από κάτι.Αν σε κάτι δεν τα κατάφερνα θα ήταν σαν να τους απογοήτευα.Μετά από όλα αυτά δεν γινόταν να έχω μόνο τόση δύναμη.Όχι δεν γινόταν.Δεν γινόταν.Δεν θα έχανα σε αυτόν τον διαγωνισμό δύναμης.Δεν θα χάσω.Δεν θα χάσω.
-Δεν θα χάσω. φώναξα και ξαφνικά ένιωσα την δύναμη μου να μεγαλώνει ένιωσα την ενέργεια μου να κυλάει γρήγορα όσο ποτέ πριν σε όλο μου το σώμα και να ξυπνάει κάθε μυ,να τον ενεργοποιεί,να τον κάνει να με βοηθήσει.
Με μια απότομη κίνηση μπροστά έσπρωξα πίσω το χέρι του Braze και τον άφησα κενό,χωρίς άμυνα.Λίγο πριν τον κόψω πρόλαβα να δω την έκπληξη να έχει ζωγραφιστεί στο πρόσωπο του.Η λεπίδα μου διαπέρασε το δεξί του πλευρό χωρίς κανένα πρόβλημα και του άφησε μια μεγάλη πληγή.Γύρισα να δω τον αντίπαλο μου και όπως περίμενα εκείνος συνέχισε ατάραχος.Με μια γρήγορη κίνηση περίστρεψε το σώμα του και έφερε το ρόπαλο του στο ύψος του κεφαλιού μου.Λύγισα το σώμα μου προς τα πίσω,οριακά,και άφησα το ρόπαλο να περάσει από πάνω μου.Στάθηκα ξανά όρθιος,μα με κάποια δυσκολία και έτσι δεν προλάβαινα να φύγω όταν το ρόπαλο του ήρθε να δεύτερη φορά.Ασυναίσθητα τράβηξα το Yoku και μαζί με την Σκιά τα έβαλα στην μέση να μπλοκάρουν το μεταλλικό ρόπαλο.
Ένιωθα τα πόδια μου από κάτω να θρυμματίζουν το έδαφος από την τριβή και ένα τσούξιμο να ακολουθεί.Πίεζα με όλη μου την δύναμη και τελικά κάποια στιγμή ο αντίπαλος μου σταμάτησε.Είχα αποκτήσει μια καλή απόσταση και είχα βγει αλώβητος για την ώρα.Άρα καλά τα πήγαινα.

Τότε ο Braze πάτησε άλλο ένα κουμπί και μια μεγάλη μεταλλική μπάλα πετάχτηκε από την κορυφή του ρόπαλου του καταπάνω μου.Δεν περίμενα αυτήν την κίνηση και έτσι όταν αντιλήφθηκα τι γινόταν ήταν αργά για μένα να την αποφύγω.Με πέτυχε απευθείας στο στομάχι,κάνοντας το αίμα να πεταχτεί σαν τρεχούμενο νερό από το στόμα μου.Πιέζοντας το ίδιο κουμπί η αλυσίδα στην οποία ήταν δεμένη η μπάλα άρχισε να μαζεύεται μέχρι που η μπάλα μπήκε πάλι στην θέση της.Ετοιμάστηκα να ξανασηκωθώ,όμως όταν τον είδα να πατάει και πάλι το ίδιο κουμπί απλά πήδηξα απευθείας στο πλάι.Η μπάλα πέρασε σαν σφαίρα από δίπλα μου και άνοιξε μια τρύπα στο σχήμα της πάνω στον τοίχο.
Πίεσα τον εαυτό μου να σηκωθεί,όμως δεν είχα συνέλθει εντελώς από το χτύπημα και έτσι δεν τα κατάφερα.Ο Braze δεν χρειάστηκε καν να τραβήξει πίσω την μπάλα.Με το ένα του χέρι κίνησε το ρόπαλο του προς την πλευρά μου και προς τα πίσω και έτσι η μπάλα άνοιξε μια δεύτερη τρύπα στον τοίχο.Μπήκε ξανά λοιπόν στο εσωτερικό της αποθήκης και άρχισε να κατευθύνεται στο κεφάλι μου.Έπεσα κάτω εντελώς και έγινα ένα με το πάτωμα.Η μπάλα έφυγε πολύ πίσω,όμως ο Braze απλά τίναξε το ρόπαλο του μπροστά και η μπάλα ξανάρθε προς το μέρος μου.Κυλήστικα στο πάτωμα και απέφυγα την μπάλα που άνοιξε ακόμα μια τρύπα.
Αυτή την φορά ο Braze πάτησε το κουμπί για να φέρει την μπάλα πίσω,όμως τώρα ήταν η σειρά μου να επέμβω.Χωρίς να το πολυσκεφτώ κάρφωσα την Σκιά στο πάτωμα αφού πρώτα πέρασε μέσα από ένα από τους κρίκους της αλυσίδας.Έστω και στιγμιαία δεν θα μπορούσε να καλέσει πίσω την μπάλα του.Άλλη μια φορά πίεσα τον εαυτό μου να σηκωθεί και ευτυχώς αυτή την φορά τα κατάφερα.Καλύτερα γιατί θα ήθελα πολύ να τελειώνω σιγά σιγά.
-Είσαι καλός μικρέ... είπε τότε ο Braze ...Κανείς δεν με έχει δυσκολέψει όπως εσύ και αυτό μου αρέσει σε εσένα.Όμως όπως θα κατάλαβες στην πρώτη μας μάχη δεν σου έδειξα τις πραγματικές μου δυνάμεις.Εκεί απλά έπαιζα θέατρο για να τραβήξω την φρουρά προς το μέρος μου και να την καθαρίσουν οι φίλοι μου,όμως τώρα σου δείχνω τα πραγματικά μου προσόντα.Όπως θα παρατήρησες είμαι πολύ δυνατότερος και γρηγορότερος από ότι στην πρώτη μας μάχη και χάρις το όπλο μου η καταστροφική μου δύναμη μπορεί να αξιοποιηθεί καλύτερα.Εσύ μου επέδειξες μεγαλύτερη δύναμη από ότι στην αρχή όμως αυτό δεν αρκεί.Οπότε παρ'όλη την χαρά μου που πολεμήσαμε θα πρέπει να το τελειώσω εδώ. είπε και γέλασε.

- Καταρχάς δεν χρειάζεται να μου λες για τα σχέδια σου... ανταποκρίθηκα εγώ ...Ξέρω ήδη τα πάντα.Για την σχέση σου με τους επαναστάτες και τα σχέδια σας κατά της φρουράς.
-Ακόμα καλύτερα.
-Δεύτερον,δυστυχώς για εσένα δεν είσαι ο μόνος που δεν έδειξε την πραγματική του δύναμη στην πρώτη μας μάχη.Σου είπα ότι θα σου δείξω τον χορό του θανάτου κι όμως δεν έχω κάνει ακόμα ούτε ένα βήμα.Αυτός που θα το τελειώσει είμαι εγώ Braze.Και θα το κάνω τώρα.
-Μην με εκνευρίζεις ζουμπά.Δέξου τους επαίνους μου και στρίβε του αν θες την ζωή σου.
-Οι έπαινοι σου δεν αξίζουν απολύτως τίποτα.Είσαι απλά ένας τυχαίος που βρέθηκε μπροστά μου.Ένα εμπόδιο στο δρόμο μου.Η μόνη σου αξία σε αυτό τον κόσμο είναι να γίνεις το σκαλοπάτι μου για να γίνω εγώ ο ίδιος δυνατότερος.Δεν πρόκειται να χάσω,οπότε πάρε πίσω και την μπάλα σου. είπα και έβγαλα την Σκιά από την αλυσίδα του.
-Ώστε με κοροϊδεύεις και με υποτιμάς κατάμουτρα;Κακό δικό σου.
-Δεν σε υποτιμώ...Όπως λέω συνέχεια δεν υποτιμώ ποτέ κανέναν αντίπαλο.Απλά λέω την αλήθεια.
-Αααα! ψόφα ζουμπά. φώναξε εκείνος και πάτησα ξανά το κουμπί κάνονας την μπάλα να πεταχτεί καταπάνω μου.
-Shadow Step-Clone Step Dual Assault...
Στιγμιαία σαν να χωρίστηκα,η μπάλα πέρασε ανάμεσα από τους δύο μου "κλώνους",οι οποίοι πλησίασαν ανενόχλητοι τον Braze.Μόλις πλησίασαν αρκετά προσπάθησε να με χτυπήσει,όμως η επίθεση του απλά βρήκε τον αέρα.
-Final Step... φώναξα μόλις οι δύο μου "κλώνοι" έφτασαν δίπλα του.
Το Final Step είναι ακριβώς όπως λέει και το όνομα το τελευταίο βήμα της επίθεσης.Το Final Step λειτουργεί σαν σύνδεσμος μεταξύ επιθέσεων.Με αυτό λίγο πριν το τέλος μιας κίνησης μου την σταματούσα στιγμιαία και άλλαζα την κατάληξη της.Έτσι μπορούσα να κάνω ταυτόχρονα περισσότερες από μία ειδικές κινήσεις που φυσικά αυτό κόστιζε παραπάνω ενέργεια,όμως προκαλούσε και παραπάνω ζημιά.Έτσι και τώρα.
-Final Step-Two Petals...

Εφόσον είχα δύο κλώνους,οι οποίοι κρατούν από δύο ξίφη που το καθένα έκανε δύο χτυπήματα....Κάντε τις πράξεις και έχετε οκτώ κοψίματα τα οποία πέτυχαν το σώμα του Braze χωρίς να προβάλλει στην μέση καμία άμυνα.Το σώμα μου έγινε ένα ξανά από πίσω του.Γύρισα μα δεν το είδα να πέφτει.Αντίθετα τον είδα να προσπαθεί να γυρίσει προς το μέρος μου.Προφανώς κάποιοι άνθρωποι δεν μαθαίνουν ποτέ.Έβαλα τα δύο ξίφη μου στην θήκες τους μα δεν άφησα τις λαβές τους.Έβαλα όλη μου την δύναμη στα πόδια και πατάχτηκα καταπάνω του.Τράβηξα αστραπιαία τα ξίφη μου κόβοντας τον ταυτόχρονα και στα δύο το πλευρά.
-Windash Slash
Έβαλα τα ξίφη μου ξανά στις θήκες τους και επιτέλους ο αντίπαλος μου έπεσε κάτω.
-Αυτές...αυτέ οι κινήσεις...Είσαι ο κυνηγός...ο...ο Mr.Shadow... είπε με δυσκολία.
-Πράγματι.Θα έχεις τουλάχιστον την τιμή να λες ότι έχασες από εμένα και όχι κάποιον τυχαίο. ανταποκρίθηκα.
Μετά από λίγο έκλεισε τα μάτια του και έχασε τις αισθήσεις του.
Η υπόλοιπη μάχη τελείωνε ήδη αλλά με το που είδαν τα εναπομείναντες τσιράκια τον αρχηγό τους νικημένο παραδόθηκαν χωρίς πολλά πολλά.Πλησίασα τον βασιλιά ο οποίος με ευχαρίστησε για τις βοήθεια μου και την βοήθεια του Arashi.
-Αλήθεια μεγαλειότατε τι ακριβώς θέλατε από τον Braze εκτός από το να τον συλλάβετε;
Ο βασιλιάς μου εξήγησε ότι ο Braze είχε κλέψει ένα όπλο που άνηκε στην οικογένεια του για χρόνια και επιθυμούσε να το αποκτήσει πίσω.Ήξερε ότι πιθανότατα είχε ήδη πουληθεί και ότι μπορεί να βρισκόταν σε άλλο νησί πλέον,μα για να σιγουρευόταν όταν ξυπνούσε ο Braze τον ανέμενε εντατική ανάκριση.Το σημαντικό ήταν ότι την δουλειά μου την είχα κάνει.Είχα πιάσει τον Braze,είχαμε βρει την κρυψώνα του και πλέον ο βασιλιάς είχε την ευκαιρία να ξαναβρεί το όπλο του.Άρα αποστολή εξετελέσθει.Βέβαια πάλι είχαμε ακόμα το πρόβλημα με τους επαναστάτες που πολύ φοβάμαι ότι δεν θα λυθεί τόσο εύκολα όσο αυτό εδώ.

Κάπου σε ένα νησί στην Grand Line
Ένας άντρας καθισμένος σε μια πολυθρόνα κρατάει μια εφημερίδα στο χέρι της.Το άρθρο το οποίο τον απασχολεί αφορά έναν κυνηγό που έχει αρχίσει να αποκτά φήμη στην North Blue.
-Είσαι σίγουρος αφεντικό; ρώτησε μία από τις τρεις φιγούρες που στέκονταν όρθιες μπροστά από τον άντρα στην πολυθρόνα.
-Απόλυτα σίγουρα.Δεν χρειάζομαι δεύτερη ματιά για να το καταλάβω.Ξέρεις πως είμαι εγώ σε αυτά. ανταποκρίθηκε εκείνος.
-Ξέρουμε αφεντικό.
-Οπότε η συζήτησε έληξε.Mr.X αναχωρείς για τις αρχικές θάλασσες.Ξέρεις τι πρέπει να κάνεις.
-Ο Mr.X ξέρει. ανταποκρίθηκε η φιγούρα στην οποία απευθυνόταν ο άντρας και έπειτα αποχώρησε από τον χώρο.
-Όλα πάνε περίφημα... μονολόγησε ο άντρας.


Κάπου σε ένα νησί στις αρχικές θάλασσες
-Διοικητά Yoshida.Καλώς ήρθατε... χαιρέτησε ο επαναστάτης τον ανώτερο που μόλις είχε φτάσει στο νησί ...Δεν περιμέναμε την άφιξη σας και έτσι είμαστε λίγο ακατάστατοι κύριε... απολογήθηκε ο επαναστάτης μα ο Yoshida τον σταμάτησα.
-Δεν υπάρχει πρόβλημα.Προέκυψαν κάποια συμβάντα τα οποία με ανάγκασαν να επιστρέψω από την Grand Line σε απρόσμενο χρόνο. είπε εκείνος.
-Τουλάχιστον είχατε καλό ταξίδι;
-Αρκετά...
-Και ο λόγος που επιστρέψατε είναι;
-Να πάρω πίσω το ξίφος μου!

Συνεχίζεται...