[Τέλος-Αποστολή]Συμφωνία υπό τους 0 C [Διεγραμένος Χαρακτήρας]

-Μάλλον πρέπει να επιστρέψω στο κάστρο για να δω ποιος τους έστειλε και γιατί, μονολόγησε αλλά βρήκε ανταπόκριση.
-Αυτοί είναι άνθρωποι του Wapol, σε αυτόν κυρίως δίνουν λόγο. Έκανε μια μικρή παύση στην οποία ο καθένας επεξεργαζόταν δικούς του προβληματισμούς. Ποια είσαι; κατέληξε να ρωτήσει.
Η κοπέλα ξέσπασε σε γέλια.
-Πριν λίγο σε έσπασα στο ξύλο και τώρα ανησυχείς για μένα; Καθόλου φρόνιμη κίνηση, ακόμα και για κάποιον ηθικό σαν και σένα.
-Αν οι εχθροί μου στοχεύουν τη ζωή σου, μπορεί να είσαι εχθρός μου. Αν όμως δεν είσαι, τότε μπορώ να συμμαχήσω μαζί σου, ειδικά μια περίοδο σαν κι αυτή που το νησί βρίσκεται σε άμεση ανάγκη.
-Πήγαινε πίσω στο χωριό σου και μην ασχολείσαι. Ο Dalton έδειξε παραξενεμένος. Τι δεν κατάλαβες; Είσαι ελεύθερος! Όποιος κι αν ευθύνεται για αυτήν την επίθεση, η συμφωνία βρίσκεται στον πάγο μέχρι να ξεκαθαρίσει η κατάσταση. Αυτό σημαίνει ότι δεν είμαι αναγκασμένη να κάνω τίποτα για τον Mushuru. Ειλικρινά, το ότι μου ζήτησε να σε μεταφέρω ζωντανό ήταν κάτι που με παραξένεψε από την αρχή. 
-Ο Mushuru είναι μπελάδες! ανέφερε εκείνος, αλλά η κοπέλα κούνησε αρνητικά το κεφάλι της.
-Κάνε ό,τι σου είπα, αλλιώς θα το μετανιώσω και θα φάνε τα μούτρα σου χιόνι σαν κι αυτούς!

Ο Dalton δεν πρόσθεσε λέξη, δεχόμενος την πρόταση της. Δεν θα έμενε με σταυρωμένα χέρια βέβαια. Ένιωθε την επερχόμενη μάχη και ήξερε ότι έπρεπε να προετοιμαστεί. Να οργανώσει την αντίσταση για το καλό των πολιτών. Δεν ήξερε τι να συμπεράνει για την κοπέλα, στο μυαλό του όμως ερχόταν κάτι που τον έκανε να ανησυχεί. Ο πυρετός της ήταν κάτι για το οποίο δεν μπορούσε να υποκριθεί! Και η όψη της έδειχνε άρρωστη, όσο σκληρή και δυνατή κι αν ήταν. Κάποια στιγμή θα κατέρρεε. Μπορεί να τον είχε χτυπήσει, να είχε βγάλει νοκ άουτ τους συγχωριανούς του. Στην τελική όμως τον είχε σώσει. Μπορεί να μην έδινε η ίδια δεκάρα, εκείνος συνέχισε όμως να ελπίζει ότι, στην τελική, η συμβολή της θα μπορούσε να φέρει καλό για το νησί. Την άφησε να κοιτά με σηκωμένο το κεφάλι την κορυφή του βουνού και έκανε μεταβολή. Η Shura πήρε τον δρόμο της επιστροφής για το κάστρο καταφεύγοντας στην τεχνική του geppo για συντομία. Πράγματι ένιωθε το σώμα της να την εγκαταλείπει. Όταν έφτασε στην κορυφή, προσγειώθηκε βαριά, πέφτοντας στο ένα γόνατο. Για μια στιγμή τα πάντα γύρω της είχαν μαυρίσει, νόμιζε πως θα λιποθυμούσε. Ένιωθε ξηρό το λαιμό της σε σημείο να πνίγεται, τόσο που άρχισε να βήχει.

Συνήλθε πιέζοντας κι άλλο τον εαυτό της και έκανε βήμα για το κάστρο, αλλά δεν χρειάστηκε να πάει μακριά. Όλη η παράσταση είχε μεταφερθεί ανοιχτά στον χώρο μπροστά από την είσοδο. Οι φρουροί μόλις την αντίκρισαν, την σημάδεψαν με τα όπλα τους, αλλά η προσοχή της στράφηκε αποκλειστικά σε ένα περίεργο άγαλμα που δεν υπήρχε νωρίτερα εκεί. Έμοιαζε με έργο τέχνης από κάποιον αρρωστημένο καλλιτέχνη κι αυτό γιατί περιείχε ζωντανό έκθεμα. Ή τουλάχιστον έτσι ήλπιζε. Το κεφάλι του Kaze είχε πέσει μπροστά και κρεμόταν με έντονα τα σημάδια πάλης. Τα άκρα του ήταν παγιδευμένα σε ένα είδους καύκαλο, σκληρό σαν πέτρα. Το βλέμμα της αναζήτησε τον υπαίτιο και μόλις τον εντόπισε, σκλήρυνε αυτόματα. Ο Mushuru στεκόταν στο κέντρο του περίγυρου και στο πλευρό του ο Wapol με διασκεδασμένα ύφη.
-Τι του έκανες; σφύριξε απειλητικά αλλά κέρδισε μόνο περισσότερες κοροϊδίες.
-Προς το παρόν ζει ακόμα, όχι για πολύ όμως. Μπορούμε όμως να κάνουμε μια συμφωνία. Θα πάρεις την θέση του και εγώ θα τον αφήσω να φύγει.

-Με περνάς για ηλίθια; Ποτέ δεν είχες πρόθεση να συνεργαστείς, μας έσκαβες τον λάκκο πριν καν με ακούσεις. Αλλά δεν υπολόγισες σωστά Musshuru. Ή μήπως δεν παρατήρησες ότι στέκομαι μπροστά σου ολοζώντανη ενώ τα τσιράκια σου υποτίθεται ότι θα με καθάριζαν; Μάντεψε πώς κατέληξαν!
Ο Wapol κλονίστηκε για λίγο και τα χαμόγελα τους κόπηκαν. Έπειτα οργή τους πλημμύρισε.
-Σκοτώστε την! διέταξε και οι κάννες ήχησαν.
Αλλά η κοπέλα είχε ήδη κινηθεί. Την κίνηση της όμως περίμενε ο Mushuru. Καθώς η Shura πλησίαζε τον Kaze, εκείνος την βρήκε στην μέση της διαδρομής. Δεν πρόλαβε να ενεργοποιήσει το φρούτο της, οι αισθήσεις της είχαν μουδιάσει τόσο που αμφέβαλλε αν θα τα κατάφερνε έτσι κι αλλιώς. Ο αγκώνας του τσάκισε τα πλευρά της και την ώθησε να καλύψει την υπόλοιπη απόσταση πετώντας σχεδόν. Κουτρουβάλησε μέχρι το σημείο που είχε κοκαλώσει ο νεαρός.

Αντί να δοκιμάσει αντεπίθεση, πιάστηκε από πάνω του για να τον ελευθερώσει. Ο Mushuru με ασύλληπτη ταχύτητα βρέθηκε πάλι πίσω της. Εκείνη έσκυψε και την κλοτσιά του δέχτηκε το καύκαλο που έσπασε. Η ορμή του χτυπήματος όμως πέταξε και τους δύο αρκετά μακριά. Προσπάθησε να συνέλθει, ένιωσε τον Kaze να σκιρτά. Τουλάχιστον ήταν ζωντανός και είχε ανακτήσει τις αισθήσεις του. Το πρόσωπο του όμως είχε σκοτεινιάσει σε μια νεκρική απόχρωση. Η οργή ήταν το μόνο που της έδινε πάτημα να συνεχίσει, αλλά την συγκράτησε αδύναμα. Σταμάτησε και τον κοίταξε.
-Δεν μπορείς... Φύγε...
Πριν πάρει την απόφαση της, ο Mushuru και πάλι δοκίμασε να τους συντρίψει. Η κοπέλα έπεσε πάνω από τον νεαρό και κυλίστηκε στο πλάι, παίρνοντας τον μαζί της για να τον προστατέψει. Για την ώρα προείχε να σώσει την ζωή του και σε αυτό θα έδινε προτεραιότητα, όσο κι αν έτριζε τα δόντια από απροθυμία.

Το έβαλε στα πόδια, περνώντας το μπράτσο του γύρω από το σβέρκο της και, χωρίς δεύτερη σκέψη, πήδηξε από την άκρη του βουνού στο κενό. Οι φρουροί, ο Wapol και ο Mushuru δεν κυνήγησαν, είχαν πιο σημαντικά σχέδια να οργανώσουν. Κι εξάλλου, αν επιζούσαν της πτώσης, ήξεραν ότι θα επέστρεφαν εκείνοι σε αυτούς. Η Shura επιστράτευσε τις τελευταίες της δυνάμεις για να μην συντριβούν στο έδαφος με πλήρη ταχύτητα. Παρόλα αυτά, η πτώση δεν ήταν λιγότερο επικίνδυνη. Οι τελευταίες εικόνες πριν χάσει τις αισθήσεις της ήταν το λευκό τοπίο γύρω της, η μπρούμυτη μορφή του Kaze. ...Είχε την εντύπωση ότι είδε μια πελώρια φιγούρα να σαλεύει αλλά το κεφάλι της ήταν πολύ βαρύ, έπεφτε από μόνο του όταν προσπαθούσε να το σηκώσει. Όταν συνήλθε, νόμιζε ότι είχαν περάσει μήνες. Βρισκόταν σε ένα άγνωστο μέρος αλλά ήταν βολικά. Ήταν ζεστά, μαλακά, θα ήταν ωραία αν μπορούσε να μείνει εκεί για μια βδομάδα. Αλλά πού βρισκόταν; Άνοιξε τα μάτια και διέκρινε ένα φιλικό, στρογγυλό χώρο. Βήματα δήλωναν την παρουσία κάποιου. Ή μάλλον κάποιας!

-Ξύπνησε η πριγκίπισσα;
Το γέλιο της ήταν σαν μάγισσας και η μορφή της επίσης, παρότι η νεανική ενδυμασία ταίριαζε σε κοπελίτσα. Είχε γκρίζα, μακριά μαλλιά, πολλές ρυτίδες, μακρύ πιγούνι και χαμόγελο υπεροψίας.
-Πού είμαι; Ποια είσαι εσύ;
Στις πρώτες της κινήσεις, ο πόνος στο κορμί της επέστρεψε. Μάλλον δεν είχε περάσει τόσος πολύς καιρός. Αλλά ένιωθε καλύτερα από όσο περίμενε. Η γριά την πίεσε με το ένα δάχτυλο να ξαπλώσει και πάλι πίσω.
-Μην κουνιέσαι! Είναι απορίας άξιο πώς ζεις ακόμα! Κάποια άλλη στην θέση σου θα τα είχε τινάξει από ώρα.
-Ναι, αλλά δεν μιλάμε για φυσιολογικό άτομο έτσι κι αλλιώς!
Η φωνή τράβηξε τα μάτια της. Ο Kaze βρισκόταν λίγο πιο πέρα καθιστός δίπλα σε ένα τραπέζι. Το πρόσωπο του είχε σημάδια, μελανιές και γδαρσίματα, αλλά το απαίσιο εκείνο χρώμα είχε φύγει μαζί και η νεκρική εικόνα. Της χαμογέλασε πονεμένα. Και η ανακούφιση της την άφησε να επιστρέψει στα σκεπάσματα.

-Πριν λίγες ώρες κατέρρευσες, αφού πρώτα με έσωσες από τον Mushuru. Τότε βρεθήκαμε μπροστά σε μία παράξενη, πελώρια αρκούδα που όμως δεν έδειξε απειλητική. Για κάποιο λόγο μας μετέφερε εδώ και η Dr.Kureha μας περιέθαλψε. Μου έδωσε το αντίδοτο για τους δηλητηριώδες σπόρους του Mushuru και εσένα αντιβιοτικά.
-Φτηνά την γλίτωσες, κοριτσάκι. Η ίωση που κόλλησες είναι κοινή για τους κατοίκους του νησιού, αυτό όμως δεν την καθιστά λιγότερο επικίνδυνη. Ακόμα και για κάποια σαν και σένα! τόνισε με νόημα που έδειχνε ότι ήξερε για ποιο πράγμα μιλούσε. Μπορεί να είσαι όσο δυνατή θέλεις, αλλά χωρίς ιατρική περίθαλψη κάποια στιγμή θα την πάθεις!
-Και ο Mushuru; Τι έγινε με αυτόν;
-Θα τον αναλάβει ο Dalton. Η Shura την κοίταξε με εξωφρενικό ύφος. Δεν είναι τόσο αδύναμος, το ξέρεις από πρώτο χέρι. Πρέπει να τον σταματήσει πριν εφαρμόσει το σχέδιο του.
Αλλά δεν ήταν αυτός ο λόγος που αντιδρούσε αρνητικά σε αυτήν την εξέλιξη.

-Όσο έλλειπες, βρήκα την ευκαιρία να τσεκάρω το γραφείο του, συνέχισε την εξήγηση. Όντως κάτι έκρυβε. Παλιότερα είχε εκδιωχθεί γιατί είχε δοκιμάσει τις δυνάμεις του φρούτου του πάνω στους κατοίκους. Ξεκληρίζοντας τα μισά χωριά! Τώρα θα φροντίσει να τα ερημώσει όλα! Πρώτα όμως θέλει να πάρει ό,τι μπορεί και να δραπετεύσει από το νησί. Έτσι πιστεύει ότι θα γλιτώσει από την Κυβέρνηση.
Πάνω στην ώρα ένα χτύπημα στην πόρτα, έστρεψε τα κεφάλια τους για να δουν τον Dalton να μπαίνει μέσα.
-Είμαστε έτοιμοι!
Η Kureha άρχισε πάλι το κακαριστικό της γέλιο και άρπαξε ένα μπουκάλι ρούμι, αδειάζοντας το μισό περιεχόμενο στο στόμα της.
-Βοήθησα την κοπέλα όπως μου ζήτησες και τους σακατεμένους συγχωριανούς σου Dalton. Μην ξεχνάς την πληρωμή μου!
-Τι θέλεις, παλιόγρια; Δεν καταλαβαίνεις ότι το να ανατρέψουμε τον Mushuru είναι για το καλό όλων;! ξέσπασε θυμωμένος.
-Δεν με νοιάζει! Βαρέθηκα να κρύβομαι στην παλιά κρυψώνα μου. Θέλω μόλις διώξετε τον Mushuru να επιστρέψω στο κάστρο!

-Καταραμένη μάγισσα! Ανάθεμα που πέσαμε στην ανάγκη σου! ξέσπασε και βρόντηξε πίσω του την πόρτα.
Μαζί με την αναχώρηση του, πήρε και η Shura την απόφαση της. Παραμέρισε τα σκεπάσματα που την κάλυπταν και ετοιμάστηκε να σηκωθεί. Οι δύο που την παρακολουθούσαν ξεκίνησαν τις διαμαρτυρίες.
-Πού νομίζεις ότι πας; Είσαι ακόμα άρρωστη! Τα φάρμακα που σου έδωσα είναι δυνατά και γι αυτό αισθάνεσαι καλά τώρα. Αλλά αν πιεστείς, θα υποτροπιάσεις με άσχημες παρενέργειες! Τα μισά σου κόκαλα έχουν ραγίσει από την πτώση, θα σπάσουν και θα κάνουν κάνα μήνα να επουλωθούν μετά!
-Ο Mushuru είναι δικός μου! δήλωσε όσο πιο σοβαρά γινόταν. Θα πληρώσει για όσα μου έκανε!
-Ακούς τι σου λέω;! συνέχισε ακάθεκτη. Κανείς δεν φεύγει από την εποπτεία μου, εκτός κι αν θεραπεύτηκε εντελώς ή είναι νεκρός! Διάλεξε!  
Στο χέρι της εμφανίστηκε ένα μαχαίρι πλατύ σαν μπαλτάς. Η Shura γούρλωσε έκπληκτη τα μάτια. Την επόμενη, τσακίστηκε να βγει έξω ενώ το μαχαίρι καρφωνόταν στην πόρτα που έκλεινε πίσω της.