[Τέλος] A Mystery Fruit For Me, The Death Of My Teacher [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]

-Αχ τι ωραίος ύπνος....χχχχχχχ, είχα πει καθώς κοιμόμουν και την στιγμή εκείνη ακούω ξαφνικά ένα τεράστιο θόρυβο οπού ήταν η αδερφή μου και κοπάναγε με τα τηγανιά για να με ξυπνήσει ώστε να ετοιμαστώ και να πάω στον δάσκαλο για να αρχίσω την εκπαίδευση μου στο σπαθί.
Εντάξει εντάξει θα ξυπνήσω, της είχα πει και τότε σταμάτησε να βαράει τα τηγανιά.
-Εντάξει αλλά έλα κάτω έχω βάλει φαγητό ήδη, μου είχε πει και μετά έφυγε. Έτσι σηκώθηκα μετά ντύθηκα και πήγα να πλύνω την μούρη μου και καθώς έπλενα την μούρη μου, αναρωτιόμουν γιατί μαγειρεύει η αδερφή παρά η μάνα μου. Αφού είχα τελειώσει να πλένομαι κατέβηκα κάτω και μετά μου είπε η μάνα μου να καθίσω να φάω γρήγορα ώστε να μην αργήσω αλλά  τότε  είχα πάει να δω τι ώρα είναι.
-Μα τι λες η ώρα είναι πολύ νωρίς ακόμη.....και τότε μου είπε.
-Αυτό είναι παλιό, έλα πάρε αυτό να δεις, όταν μου το είχε δώσει κατάλαβα ότι ήταν αργά είχα μόνο γύρω στο ένα τέταρτο αλλά δεν μου έλεγε τίποτα ο δάσκαλος αν αργούσα εδώ και πέντε χρόνια.
-Καλά εντάξει θα κάνω γρήγορα και θα φύγω.

Τότε προσπάθησα να φάω όσο πιο γρήγορα μπορούσα για να προλάβω να πάω στον δάσκαλο ο οποίος ήταν στο βουνό.. Έπρεπε όμως να κάνω γρήγορα και να φύγω νωρίς , επειδή είναι μακρυά και λόγο του ότι δεν ξέρω τον δρόμο , τις περισσότερες φορές χάνομαι.. Όταν τελείωσα με το φαγητό μου , σηκώθηκα , σκουπίστηκα , ετοιμάστηκα και πήγα στην πόρτα.. Βγήκα και άρχισα να τρέχω προς το βουνό...
-Φεύγω!!!! Είπα και τότε όταν πήγα να ανοίξω την πόρτα ξαφνικά μου φωνάζει και έρχεται προς τα εδώ η αδερφή μου.
-Περίμενε ξέχασες το μπολάκι σου οπού έχει μέσα το φαγητό για όταν πεινάσεις!!!! Δεν ξέρω αλλά τελευταία η μικρή αδερφή μου μου έχει γίνει κολλιτσίδα αλλά τώρα που το σκέφτομαι ήταν έτσι από πιο μικρή αλλά δεν ξέρω γιατί, μάλλον επειδή είμαι πολύ καλός σε αυτήν. Και τότε όταν το πήρα μετά έφυγα από το σπίτι και πήγαινα προς το βουνό ώστε να πάω στον δάσκαλο μου για να αρχίσω την εκπαίδευση αλλά ξαφνικά με σταματάει ένας από πίσω μου και γύρισα να δω ποιος ήταν, την στιγμή που είχα γυρίσει είδα τότε την αδερφή μου να έρχεται προς τα εδώ με το σπαθί μου.
-Εεεεεε το είχα ξεχάσει εδώ πέρα!!!!!! Και επίσης τελευταία είμαι πολύ ξεχασιάρης.
-Σε ευχαριστώ πολύ Nagi!!!! Της είπα και μετά άρχισα να φεύγω πάλι.

Και ξαφνικά την ώρα εκείνη όπου ξανά ξεκίνησα να τρέχω προς το βουνό βλέπω την αδερφή μου να έρχεται προς τα εδώ, το οποίο αυτό το πράγμα που έκανε δεν μου άρεσε και τόσο.
-Γιατί με ακολουθείς μου λες? Της είχα πει αλλά δεν μου απαντούσε και τότε την στιγμή που περπατούσαμε και οι δυο μας. Εκείνη σταματάει και μου λέει με ένα ανησυχητικό ύφος.
-Γιατί πας συνέχεια στο βουνό και εκπαίδευσε με το σπαθί αδερφέ? Δεν μπορούσα να βρω μια καλή δικαιολογία να της για να μην την κάνω να στεναχωρηθεί.
-Γιατί άλλο βρε χαζό για να γίνω πιο δυνατός ώστε να προστατεύσω αυτό το χωριό και εσάς!!!! Της είπα με ένα χαμόγελο στο στόμα. Όταν της το είχα πει αυτό τότε σταμάτησε να έχει ένα ανησυχητικό ύφος όπως πριν, αν της έλεγα ότι θέλω να γίνω δυνατός ώστε να μπορέσω να γίνω πειρατής μπορεί μετά να μην ήταν καλά ψυχολογικά επειδή νοιάζεται πολύ για μένα. Όπου αν την έβλεπα να είναι λυπημένη μετά, θα άρχιζα να είμαι λυπημένος και εγώ .
-Πήγαινε σπίτι δεν έχεις καμία δουλειά εδώ πέρα, της είπα αλλά αυτή την φορά μου είχε μιλήσει.
-Με τίποτα!!!! Μου είχε πει καθώς μου έβγαζε την γλωσσά της έξω όπου θα έπρεπε αυτή την στιγμή να της δώσω κανένα χαστούκι αλλά δεν είχα τα κότσια να κάνω κάτι τέτοιο στην ίδια μου την αδερφή.

-Εεεεεε πλάκα κάνεις εκεί που θα πάμε τώρα δεν είναι όλα ωραία και εντάξει θα αρχίσω να εκπαιδεύομαι και θα είσαι εσύ μονή, σίγουρα θες να έρθεις μαζί μου έτσι, πολύ σίγουρα ετσιιιιιιι???? Της είχα πει κάπως πιεστικά.
-Δεν με πειράζει εξάλλου θέλω να δω τι είδους άνθρωπος είναι ο δάσκαλος, τόσα χρόνια πας και σε μαθαίνει να παλεύεις με σπαθί αλλά ποτέ δεν τον έχω δει ούτε εγώ ούτε η μάνα.... αυτά που έλεγε ήταν όλα σωστά επειδή θα έπρεπε έστω και μια στιγμή να τους γνωρίσω στον δάσκαλο αλλά φοβάμαι ότι θα τον βαρεθούνε πολύ γρήγορα. Επειδή όταν κάτσεις να μιλάς μαζί του μπορεί εκείνος να αρχίσει να σου πει σχεδόν την μισή ιστορία της ζωής του.
-Καλά εντάξει έλα αρκεί μην μπεις στην μέση της εκπαίδευσης μου επειδή για μένα είναι πολύ σημαντική, της το είπα και μετά έκατσε ήσυχα. Την στιγμή που περπατάγαμε προς το βουνό τότε με σταματάει ένας και μου λέει.
-Φίλε για που πας? Εκείνη την στιγμή όταν είχε έρθει προς τα εδώ εκείνος, η αδερφή μου είχε κρυφτεί από πίσω μου επειδή είχε τρομάξει.
-Εσύ εκεί δεν είσαι κάπως γλύκα, έλα στον θείο να παίξεις.... όταν το είχε πει είχε ένα πονηρό βλέμμα στο πρόσωπο του.

Το κεφάλι μου είχε πάρει φωτιά από τα νεύρα που είχα για εκείνον με αυτά που έλεγε στην αδερφή μου. Έτσι τον έσπρωξα λίγο μακρυά για να απομακρυνθεί από την αδερφή μου.
-Oi πιο είναι το πρόβλημα σου μου λες??? Με είχε ρωτήσει αλλά θα πρέπει να ήξερε ότι εγώ δεν παίρνω αστεία όταν πρόκειται για κάποιον αγαπημένο μου και αν κάτι κάνουν σε εκείνο το άτομο μπορεί μετά να τον σκοτώσω.
-Λοιπόν για να ξέρουμε που θες να σε κόψω λαιμό, κεφάλι, κοιλιά, χέρι η πόδι ε? Του είπα καθώς προετοίμαζα το σπαθί μου, ήμουν σχεδόν έτοιμος να του επιτεθώ από τα πολλά νεύρα.
-Ρε τι θες ρε κοκορόμυαλε?? Όσο πιο μίλαγε έτσι τόσο πιο πολλά νεύρα είχα ώσπου δεν μπόρεσα άλλο και πήγα να του επιτεθώ, όμως εκείνη την στιγμή μπήκε στην μέση η αδερφή μου και με σταμάτησε.
-Ώστε θα κάνεις κάτι τέτοιο για μένα??? Αυτός είχε χαρεί επειδή νόμιζε ότι το κάνει για αυτόν.
-Huh μην λες αηδίες δεν το κάνω για σένα αλλά για τον αδερφό μου, αδερφέ γιατί πας να τον σκοτώσεις έμαθες την τέχνη του σπαθιού για να σκοτώνεις όποιον σε νευριάζει??? Αυτά που είχε πει με έκαναν να κατεβάσω το σπαθί μου. Όταν το κατέβασα κάτω μετά αρχίζαμε πάλι να περπατάμε προς το βουνό.

Είχε περάσει γύρω στη μίση ώρα από την ώρα που είχαμε ξανά ξεκινήσει... Τότε για λίγο είχαμε σταματήσει και κοίταζα ποιον δρόμο πρέπει να πάρω, αλλά όσο και να κοίταζα δεν μπορούσα να βρω το δρόμο τον σωστό.
-Μην μου πεις αδερφέ πως έχουμε χαθεί έτσι??? Επειδή δεν ήθελα να την στεναχωρήσω έπρεπε να βρω μια δικαιολογία.
-Μα και βεβαία όχι βρε χαζό χαχαχαχαχα!!!! Της είπα.
-Καλά εντάξει άμα είναι έτσι, θα σε πιστέψω...Και για να μην την κάνω να υποψιαστεί ότι της είχα πει ψέματα... Είχα πάει σε ένα δρόμο τυχαίο, οπού θα τα άφηνα όλα πάνω στην τύχη.
-Έλα από εδώ θα πάμε, και έτσι πήγαμε από εκεί πέρα και όσο πιο πολύ προχωρούσαμε άρχιζα και καταλάβαινα ότι ήταν ο σωστός δρόμος.
-Hayate!!!!! Και καθώς περπατούσαμε εκείνη την στιγμή αρχίζαμε και ακούγαμε μια φωνή οπού όταν κοιτάξαμε βλέπαμε έναν γερο άνθρωπο να μας κουνάει και να μας μιλά... Και τότε κατάλαβα ότι ήταν ο δάσκαλος μου...
-Δάσκαλε!!! Του είχα πει και ήμουν έτοιμος να βγάλω το σπαθί μου για να αρχίσω την εκπαίδευση μου.
-Ώστε αυτός είναι ο δάσκαλος ε... Δεν είχε πολύ ενθουσιασμό όσο περίμενα να είχε.

Την στιγμή όταν είχαμε φτάσει είχε έρθει δίπλα μου και ήταν έτοιμος να μου κάτι στο αυτί οπού μάλλον θα είναι για την αδερφή μου.
-Να σου πω Hayate ποια είναι αυτή εκεί??? Οι υποψιάσεις μου είχαν βγει σωστές και ο καθένας αυτό θα έλεγε αν έβλεπε κάποιον για πρώτη φορά.
-Είναι η αδερφή μου... Την στιγμή που είπα ότι είναι η αδερφή μου κάθισε κάτω και άρχισε να σκεφτόταν πολύ καλά κάτι... Και ξαφνικά έτσι όπως πήγα να ετοιμάσω το σπαθί ώστε να αρχίσω την εκπαίδευση μου τότε πετάγεται ξαφνικά προς τα πάνω, ώσπου παρά λίγο να τα κάνω πάνω μου επειδή εκείνη την στιγμή είχα ξαφνιαστεί.
-Συγνώμη, ξέρω ότι είσαι η αδερφή του αλλά δεν είναι μέρος αυτό εδώ για σένα, της είπε αλλά δεν έδινε καμία σημασία... Έτσι πήγα δίπλα του και του είπα ότι όσο και να της μιλά δεν θα του μιλήσει.
-Εεεεε καλά άμα είναι έτσι, τότε ας αρχίσουμε την εκπαίδευση... Και τότε με πήρε και με πήγε σε ένα δέντρο οπού εκεί προπονούσα τις ωθήσεις μου... Όταν ήμουν έτοιμος να αρχίσω την εκπαίδευση τότε σηκώθηκε η Nagi πάνω και ήρθε κατά δω για να δει καλύτερα πως εκπαιδεύομαι.

Είχα σηκώσει το σπαθί μου ψηλά και άρχιζα να δίνω ωθήσεις το δέντρο... Αυτό συνέχιζα να το κάνω πολύ ώρα γύρω στα 30 λεπτά και όσο περνούσε η ώρα τόσο πιο γρήγορα, έβλεπα την αδερφή μου εκεί πέρα να με βλέπει και να είναι με κάτι μάτια οπού έλεγαν ότι είμαι πολύ καλός με το σπαθί.... Εκείνη την στιγμή είχε έρθει ο δάσκαλος και μου είχε πει κάτι.
-Λοιπόν τώρα σταμάτα αυτό που κάνεις και έλα να αναμετρηθούμε για να δω πόσο δυνατός έχεις γίνει...
-Οκ δάσκαλε!!!!! Όταν μου είπε να αναμετρηθούμε είχα χαρεί τόσο πολύ επειδή πάντα ήθελα να αναμετρηθώ με τον δάσκαλο ώστε να δω και πόσο δυνατός ειναι αλλά και να δει ότι έχω γίνει πιο δυνατός ακόμη και από αυτόν... Έτσι πήρα το σπαθί το ίδιο και ο δάσκαλος και μετά τρέξαμε ο καθένας πάνω στον άλλον, εκείνος πήδηξε στον αέρα και μου έκανε επίθεση όταν προσγειώθηκε αλλά τότε την απέφυγα πηγαίνοντας προς τα πίσω... Και τότε βρήκα την ευκαιρία και του έκανα μια επίθεση στον ώμο του όμως αυτός την απέφυγε αλλά για κακούργα μου τύχη το σπαθί από την πολύ δύναμη που είχα βάλει είχε πέσει στο πάτωμα κάτω οπού κατέληξε να κολλήσει στο χώμα και κατάφερε να μου δώσει μια μπουνιά στην μούρη, αλλά τότε είχα καταφέρει να βγάλω το σπαθί από το χώμα και βρήκα την ευκαιρία και τον βάρεσα στο μέτωπο με το κάτω μέρος του σπαθιού.

Όταν τον είχα βαρέσει είχε πάει πίσω κάνα δυο τετράγωνα αλλά σίγουρα δεν θα αρκούσε μόνο αυτό για να τον νικήσω, οπού σήμαινε ότι πρέπει να βάλω όλη την δύναμη μου αλλιώς μπορεί να νομίζει πως είμαι ακόμη αδύναμος...
-Με ξάφνιασες εκεί πέρα λιγάκι Hayate, δεν ήξερα πως είχες γίνει τόσο δυνατός... Αυτό που έλεγε δεν μου άρεσε και τόσο επειδή μπορεί να σήμαινε ότι πρέπει να σταματήσουμε την εκπαίδευση...
-Αλλά θα σταματήσουμε εδώ πέρα γιατί έχω αρχίσει και πεινάω... Από μέσα μου άρχιζα και στεναχωριόμουν επειδή σταματήσαμε τόσο νωρίς και επειδή ήταν η ευκαιρία μου να του αποδείξω ότι έχω γίνει πιο δυνατός από εκείνον, αλλά τότε ήρθε η Nagi μου κοντά.
-Μην ανησυχείς αδερφέ θα έρθει η μέρα όπου θα ξανά παλέψετε πάλι και εκείνη την μέρα ως το τέλος... Αυτά που έλεγε με έκανε να αισθανθώ λίγο καλύτερα...
-Αλλά όπως και να έχει ήσουν πολύ φοβερός με το σπαθί παρά λίγο να σε ερωτευτώ... Όσο προχώραγε όλο και το παράκανε, και τότε καθώς μίλαγε ακούσαμε κάτι φωνές να έρχονται προς τα δεντρά μέσα... Έτσι πήγα να κοιτάξω και είδα κάτι άντρες να έρχονται προς τα εδώ, και μετά έτρεξα γρήγορα στο δάσκαλο για να του πω ότι κάποιοι έρχονται προς τα εδώ.

Όταν το είπα στον δάσκαλο ότι έρχονται κάποιοι άντρες τότε με πήρε μαζί του και πήρε τα σπαθιά μας επίσης …Την στιγμή που με πήρε μαζί του τότε πήγαμε αμέσως ήταν εκεί όπου είχα δει τους άντρες εκείνους…
-Που πας αδελφέ τώρα, μήπως τελειώσατε την εκπαίδευση??? Ήθελα να της πω ότι δεν τρέχει τίποτα αλλά δεν ήθελα να της λέω πω ψέματα σε μια ώρα σαν και αυτή…
-Δεν τρέχει τίποτα μην ανησυχείς, έχουν έρθει κάτι άντρες εδώ πέρα και το μόνο που θα κάνουμε είναι να τους διώξουμε μάλλον...Μπορεί να το είπα αυτό αλλά δεν ξέρω μπορεί να χρειαστεί να τους παλέψουμε.
-Α άμα είναι έτσι τότε θα κάτσω εδώ πέρα ήσυχα και ωραία αλλά πως είσαι τόσο σίγουρος ότι θα συζητήσετε απλά αλλά μην φοβάσαι δεν θα χάσετε επειδή είστε φοβεροί αδελφέ… Είχα χαρεί με τα λόγια αυτά που έλεγε μόλις τώρα η αδελφή μου επειδή αυτά που έλεγε με έκαναν να πάρω πιο πολύ θάρρος.
-Αν συμβεί αυτό το πράγμα τότε θα τους κανονίσουμε έτσι όπως είπες Nagi... Της είπα με ένα χαμόγελο...