Το λιμάνι είχε γεμίσει με πτώματα ψαρανθρωπον και είχε βαφτεί στο κόκκινο από το αίμα. Την ίδια στιγμή ένα πλοίο έκανε την εμφάνισή του, ήταν οι ενυσχησεις μας που ήρθαν καθηστερημενα. Μια μεγάλη ομάδα οπλισμένον επαναστατών κατέβηκε από το πλοίο και κοιτούσαν τα πτώματα γύρω τους. Ο τελικός απολογισμός ήταν 10 νεκροί ψαρανθρωποι. Η αλήθεια ήταν ότι ήμασταν τυχεροί που βρίσκονταν σε άθλια κατάσταση. Καθώς μόνη μας δύσκολα να μπορούσαμε να αναλάβουμε έναν τέτοιον αριθμό εχθρών..
-Lieutenant Gilbert.. Συγνώμη για την καθηστεριση..
-Δεν πειράζει στρατιώτη ήταν μια μικρή και αδύναμη μονάδα του πληρώματος..
-Με το χωριό τι κάνατε κύριε..?
-Ήρθα σε επικοινωνία με τους χωρικούς... Και τους υποσχέθηκα προστασία από κινδύνους σαν και τον σημερινό... Καλό είναι να φτιάξετε μια μικρή βάση επιχυρησεων για το νησί.. Είναι καλή ευκαιρία..
-Μάλιστα Lieutenant... Αυτό μας είπε και ο αρχηγός Joe...
Εκείνη την στιγμή όλοι οι χωριανοί βγήκαν από τα σπίτια τους και άρχισαν να χειρωκροτουν και να ζητοξραυγαζουν. Κάποιοι φώναζαν και το όνομα μου. Κάτι το οποίο με έκανε να κοκκινησω ολόκληρη από ντροπή. Το χωριό ποια ήταν ασφαλές και με μια βάση στο νησί θα ήταν ποιο εύκολο για εμάς να βοηθήσουμε σε ώρα ανάγκης.
-Λοιπόν έχουμε πολλά νησιά να δούμε ακόμα ομάδα..
-Σωστά nyah... Εσύ Alice τι νομίζεις..
Έτσι τους χάρισα ένα τεράστιο χαμόγελο καθώς ποια στην ομάδα μας, είχα βρει την καινούργια μου οικογένεια. Τα τραύματα μου ήταν η υπογραφή μου και το αίμα που έχασα μόνο η αρχή. Κάθε νέο νησί θα με έφερνε ποιο κοντά στους δολοφόνους.και κάθε ταξίδι θα με έδενε ποιο πολύ με την ομάδα μου..
ΤΕΛΟΣ
Subject: Re: (Τελος-Αποστολη)Chapter 1: Homesick 
Thu Aug 17, 2017 1:42 am
