[Τέλος-Αποστολή] Η κρυφή ατζέντα

Η συζήτηση μεταξύ Arima-Bloody δεν περιλάμβανε πολλές λεπτομέρειες καθώς θα έβλεπαν σύντομα τι θα αποφάσιζε ο Daisuke για του λόγου τους ώστε να δράσουν αντίστοιχα.
Εκείνη την μέρα τα παιδιά ξεκουράστηκαν και αναπλήρωσαν όλες τις δυνάμεις τους μετά από το θαλάσσιο ταξίδι. Έχοντας απολαύσει ευχάριστο γεύμα και χαλάρωση, τους έδωσαν το μήνυμα ότι ο αρχηγός της βάσης τους καλούσε σε ενημέρωση.
Πίσω στην σάλα όπου τον είχα πρωτοσυναντήσει, τώρα τους περίμενε εκείνος συντροφιά με τον Waka. Η σάλα είχε επιστρέψει στην βέλτιστη κατάσταση της, αλλά ακόμα είχαν στη μνήμη τους την εικόνα του Bloody να πατάει τους δύο άντρες. Οι στάσεις τους λοιπόν ήταν αμυντικές. Ιδίως αφού ο Daisuke πήρε το λόγο για να τους ανακοινώσει χωρίς να δέχεται διαπραγμάτευση.
-Από εδώ και πέρα θα δημιουργήσετε την δική σας ομάδα και θα κρατάτε συχνή επαφή με την βάση. Θα στέλνετε γενικά αναφορά για την πορεία σας, ώστε να μπορούμε να σας εντοπίσουμε αν υπάρχει κίνδυνος για την ασφάλεια σας! Από την πλευρά σας, περιμένω να εκτελείτε μερικές αποστολές όταν σας φέρνουν τα νερά κοντά σε κάποιο νησί όπου υπάρχει ανάγκη να επέμβετε!

Κανείς δεν πείστηκε ότι το μέλημα του ήταν η προστασία τους. Όπως και να το παρουσίαζε, το υπονοούμενο ήταν ότι θα χαρτογραφούσαν και έλεγχαν τις κινήσεις τους. Πρώτος σε ένσταση ήταν ο Mark που δεν είχε τους Επαναστάτες σε εκτίμηση μετά από τόσους καβγάδες με τους Chic και Ken.
-Ποιος σε έθεσε υπεύθυνο για τις κινήσεις μας;! Δεν θυμάμαι να δεχτήκαμε να γίνουμε μέλη. Το μόνο που ζητήσαμε είναι το αντίτιμο για το σεντούκι που σας παραδώσαμε, όχι περισσότερη δουλειά!
-Η δουλειά όπως την τοποθετείς μικρέ μου, θα συνοδεύεται από αμοιβή! συνέχισε ακάθεκτος. Εξάλλου δεν βλέπω κάποιον άλλο της παρέας σου να αρνείται! παρατήρησε, σέρνοντας το βλέμμα στις υπόλοιπες φιγούρες.
-Αφεντικό..; ρώτησε το παιδί αλλά ο Arima κοίταξε με εκνευρισμό τον Bloody δίπλα του και παρέμεινε σιωπηλός. Bloody..; Ο νεαρός αρνήθηκε να συναντήσει το αθώο, παρακλητικό του βλέμμα. Μεγάλη Αδελφούλα..; κατέληξε στην τελευταία του ελπίδα.
Αλλά η May χαμογελούσε καθησυχαστικά με αισιοδοξία. Είχε κάποια επικοινωνία με άλλα μέλη στο ενδιάμεσο της διαμονής τους εκεί και είχε εξαρχής καλές εντυπώσεις για τις προσπάθειες των Επαναστατών να βοηθήσουν τον απλό κόσμο. Η ίδια πάντα αναλάμβανε το έργο να προσφέρει υπηρεσία σε λιγότερο τυχερούς, αν προέκυπτε ευκαιρία.
-Δεν μας απαγόρευσαν να κινούμαστε ελεύθερα όπως επιθυμούσαμε και προθυμοποιούνται να μας καλύψουν, αν τους χρειαστούμε. Ακόμα θα μας πληρώσουν το τίμημα της εργασίας μας. Ποιο το όφελος να εναντιωθούμε; τον καλόπιασε, αλλά το παιδί δεν κάλμαρε.

-Έχω ένα πολύ κακό προαίσθημα για την συνθήκη αυτή! μονολόγησε δυσοίωνα με φρίκη. Και εγώ δεν έχω ποτέ κακά προαισθήματα όταν μπλέκουμε σε φασαρίες!!
Το σχόλιο τάραξε την ομάδα τους που σκίρτησαν σύγκορμοι.Αν αναλογιζόσουν σε τι είδους μπελάδες τους είχε μπλέξει ο Mark μέχρι στιγμής, το γεγονός ότι το ένστικτο του τον προειδοποιούσε σε αυτό το σημείο έπρεπε να ληφθεί σοβαρά υπόψιν! Αλλά μπορούσαν να αρνηθούν στο σημείο που είχαν φτάσει;
-Δεν αξίζει να το συλλογιστούμε περαιτέρω, κατέληξε ο Bloody κουνώντας το κεφάλι.
-Έξοχα! αναφώνησε ο Daisuke. Προς το παρόν είστε ελεύθεροι να μείνετε όσο θέλετε στην Spira. Ίσως να θέλετε να την εξερευνήσετε, να ξέρετε ότι η ιδιότητα σας σαν Επαναστάτες δεν είναι κάτι απαγορευτικό να αναφέρετε εδώ. Αντιθέτως μπορεί να σας ανοίξει πολλές πόρτες και να σας γλιτώσει από περιττά έξοδα. Αλλά σας δίνω μια προειδοποίηση! σήκωσε το δείκτη του χεριού και τα μάτια του έλαμψαν με περίεργο τρόπο. Στην πόλη έχουν ανακύψει επεισόδια με φιλοκυβερνητικά άτομα. Μερικοί κουβαλάνε όπλα!
-Άσε τις προφάσεις! δεν τσίμπησε ο Bloody που είχε μυριστεί με την πρώτη λέξη την πρόθεση του. Το να κουβαλάνε άγνωστοι όπλα και να ξεσπάνε μάχες, σίγουρα είναι κάτι που οι Επαναστάτες θα ερευνούσαν για την περιφέρεια της Spira. Θες από εμάς να το αναλάβουμε! τον ξεμπρόστιασε.
-Χαίρομαι που καταλαβαινόμαστε γρήγορα! τον χειροκρότησε με σαρκασμό, δίχως να ψάξει δικαιολογία. Θεωρείστε το σαν δοκιμαστική αποστολή ώστε να καταλάβετε τι θα ζητάμε από εσάς στο μέλλον. Και κάτι τελευταίο: Αν βρείτε ποιος κρύβεται πίσω από την υπόθεση και από πού προμηθεύεται τα όπλα, έχετε το ελεύθερο να τον διαγράψετε πρόωρα από τη λίστα των Θεριστών!

Από εκεί και μετά, η ομάδα των παιδιών είχε την άνεση να κινείται στην Parmil όπως επιθυμούσε. Όσων αφορούσε την αποστολή που τους ανέθεσε ο Daisuke, ο Arima προέτρεψε τον Mark να τον ακολουθήσει. Το παιδί, μην μπορώντας να αρνηθεί στο Αφεντικό του δέχτηκε. Πίσω έμεινε η May, που δέχτηκε να μείνει εκτός δράσης μετά από την συζήτηση με τους φίλους της. Και ο Bloody, που “εξαφανίστηκε” και δεν μπορούσαν να επικοινωνήσουν μαζί του. Ο Arima δεν ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για τον τελευταίο. Θεωρούσε ότι θα αναδυόταν όταν θα είχε κάτι να προσφέρει. Μέχρι τότε προτιμούσε να μην τον βλέπει μπροστά του.
Στους δρόμους της Spira, τα δύο παιδιά επέλεξαν να περιδιαβούν κοντά στα μέρη όπου είχαν ξεσπάσει τις προηγούμενες μέρες τα επεισόδια. Έτσι θα είχαν περισσότερες πιθανότητες να ανακαλύψουν τι πρόβλημα υπήρχε. Ήταν επίσης περισσότερες οι πιθανότητες να πετύχουν τα επικίνδυνα άτομα και να συμμετέχουν σε μάχη, αλλά δεν δείλιαζαν.
Σε εκείνους τους δρόμους και στα γειτονικά καταστήματα ζήτησαν πληροφορίες για όσα είχαν μεσολαβήσει, καθώς και λοιπές εικασίες και φήμες από τους ντόπιους. Τα αποτελέσματα δεν παρέκκλιναν από όσα τους είχε αναφέρει ήδη ο Daisuke. Προφανώς αποτελούσαν ένα φιλοκυβερνητικό κίνημα αλλά τα κίνητρα του, εκτός των δεδομένων, ήταν άγνωστα. Στις συρράξεις ένα κομμάτι του κινήματος είχε πεθάνει στα χέρια των Επαναστατών. Το υπόλοιπο είχε τραπεί σε φυγή και έμελλαν την ανάκαμψη του σε νέα επίθεση.
-Το μόνο που παραμένει γεγονός είναι ότι οι αθώοι πολίτες, που προσπαθούν να μείνουν αμέτοχοι, μεγαλώνουν την λίστα με τα θύματα! σφύριξε κακοδιάθετα ο Mark.
Έχοντας βιώσει παρόμοιες μάχες στην πατρίδα τους, μπορούσε να συμμεριστεί τα συναισθήματα του κοινού. Παράλληλα, ο εκνευρισμός του που είχε κληθεί να επιλέξει στρατόπεδο αυξανόταν. Γιατί αντιλαμβανόταν ότι κάθε πολίτης, μέσα από την κλιμακωμένη νευρικότητα, θα καλούταν να πάρει μια παρόμοια απόφαση.
-Αυτό αυτή την κατάσταση επωφελούνται τόσο οι άνθρωποι του κινήματος, αλλά και οι Επαναστάτες! αποφάνθηκε. Ο αριθμός των μελών τους πάντα αυξάνεται από άτομα που ζητούν να προστατέψουν τους εαυτούς τους και τους αγαπημένους τους!

Ο Arima κοίταξε τον Mark με μελαγχολία. Δεν μπορούσε να παρηγορήσει το παιδί για την κατάσταση. Το μόνο που μπορούσαν να κάνουν ήταν να βρουν στοιχεία ώστε να λήξουν τον κλεφτοπόλεμο. Όσο όμως κι αν ρωτούσαν, δεν μπορούσαν να διαπιστώσουν ούτε κάποιο όνομα υποκινητή, ούτε την προέλευση των όπλων τους. Μόνο να κατασταλάξουν σε μια ημερομηνία, που σηματοδοτούσε την έναρξη των εχθροπραξιών, κατάφεραν.
-Είναι μόλις μια βδομάδα που ξεκίνησε ο πανικός! σχολίασε με περιέργεια. Δεν είναι μεγάλο χρονικό διάστημα.
-Λογικό, αν σκεφτείς ότι οι Επαναστάτες δεν τον έχουν λύσει ακόμα.
-Λες να υπάρχει κάποια ίντριγκα πίσω από το κίνημα; ζήτησε την άποψη του. Να έμαθαν ότι πλησιάζει κάποιο σημαντικό γεγονός για τους Επαναστάτες και να προσπαθούν να το σαμποτάρουν, έμμεσα; έκανε μια υπόθεση.
-Ο Daisuke θα μπορεί να το επιβεβαιώσει ή διαψεύσει, ανασήκωσε τους ώμους σε άγνοια. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να επιτρέψουμε για να τον ρωτήσουμε.
-Θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι ακόμα! πρότεινε ακόμα ο Mark με μάτια που έλαμπαν και το ύφος που έσερνε μπελάδες στο διάβα τους. Θα μπορούσαμε να παριστάνουμε ότι μας ενδιαφέρει να συμμετέχουμε σε αυτό το κίνημα ώστε να πάρουμε πληροφορίες εκ των έσω! Είμαστε καινούργιες φάτσες στην πόλη, επιχειρηματολόγησε. Δεν μας ξέρουν για να μας εμπιστευτούν, αλλά επίσης δεν ξέρουν ότι είμαστε με τους Επαναστάτες, κοίταξε τον Arima για να πάρει την συναίνεση.
Ο Arima, που συνήθως την πάταγε όταν ακολουθούσε τέτοιου είδους προτάσεις από τον Mark, το κλωθογύρισε στο κεφάλι του ζυγίζοντας τα συν και πλην. Κι έπειτα το κούνησε και ανέφερε:
-Είναι ήδη αργά, αρκετά κάναμε για μία μέρα. Πάμε πίσω για να ξεκουραστούμε και συνεχίζουμε αύριο την έρευνα. Αν δεν καταλήξουμε πουθενά, θα το εξετάσουμε πάλι.
Τα παιδιά πήραν το δρόμο της επιστροφής, έχοντας υποσχεθεί στην May ότι θα δειπνούσαν μαζί.

Παρόμοιες σκέψεις με τον Mark έκανε κάποιος άλλος. Ή για να ακριβολογούμε, ήταν η επιρροή αυτού του νεαρού που είχε κάνει τον Mark να σκέφτεται με αυτόν τον τρόπο.
Ο Bloody που είχε χαθεί δίχως να αφήσει στοιχεία για το πού θα πήγαινε, είχε επιστρέψει στην είσοδο της Spira. Εκεί όπου τα παιδιά είχαν τριγυρίσει την προηγούμενη μέρα όταν κατέφτασαν. Ο ίδιος εννοείται πως ήξερε την Spira τόσο καλά, ώστε να μην χρειάζεται να την εξερευνήσει εκ νέου. Μπορεί να είχε χρόνια να την επισκεφτεί, κάποτε όμως ήταν και δική του βάση. Γι αυτό, μπορεί στα υπόλοιπα παιδιά να φαινόταν παράξενο που ο Bloody ασχολιόταν με καταστήματα ρούχων της περιοχής, για τον ίδιο το παράξενο ήταν ακριβώς αυτά τα καταστήματα!
Ο νεαρός πέρασε μέσα σε ένα κατάστημα που του είχε τραβήξει το ενδιαφέρον εξαρχής. Το κουδουνάκι της πόρτας χτύπησε με την κίνηση, ενημερώνοντας τον ιδιοκτήτη για την ύπαρξη πελάτη. Αμέσως από το εσωτερικό ξεπρόβαλε ένας χαμογελαστός, τσουπωτός μεσήλικας με μουστάκι που αναπηδούσε στην ομιλία του.
-Πώς μπορώ να σας εξυπηρετήσω; υποδέχτηκε ευγενικά τον Bloody.
Εκείνος τον αγνόησε αδιάφορος και επιθεώρησε το χώρο. Ήταν ένα ορθογώνιο δωμάτιο με βάθος προς το εσωτερικό. Στην βιτρίνα είχε ξεχωρίσει τις κούκλες-μανεκέν με τα ρούχα που έδιναν μια εντύπωση των προϊόντων. Δεν μπορούμε να τα χαρακτηρίσουμε ως ακριβά ή μοντέρνα κομμάτια. Πράγματι στο εσωτερικό, τα ράφια είχαν τέτοιου στυλ ρούχα, σχεδόν αδιάφορα. Αυτό που τράβηξε την προσοχή του ήταν αποθηκευμένο σε γυάλινες προθήκες και αποτελούσαν ξύλινες μάσκες, βαμμένες με διαφόρων ειδών σχέδια.
Οι ξύλινες μάσκες στο νησί Centaurea ήταν παράδοση. Ήταν τόσο αναγνωρισμένες ώστε γινόταν μαζική εξαγωγή και σε άλλα νησιά, προσφέροντας αρκετά έσοδα σε κατασκευαστές και εμπόρους.
-Είναι πολύ καλές! επαίνεσε, αναφερόμενος στις μάσκες. Πώς και δεν τις εκθέτεις στην βιτρίνα; στράφηκε δίχως να καταλαβαίνει στον ιδιοκτήτη.
-Έχεις καλό μάτι! ευχαριστήθηκε εκείνος. Θα το έκανα, αλλά είναι πρόσφατη προσθήκη στην κατοχή μου και δεν είχα ακόμα την ευκαιρία. Υπάρχει κάποια συγκεκριμένη που σε ενδιαφέρει;
-Κάνετε εκπτώσεις στην τιμή; αντιγύρισε την ερώτηση, έτοιμος για παζάρι και ξέροντας ότι γενικά ήταν υπερεκτιμημένες λόγω αναγνώρισης. Είμαι Επαναστάτης!
Το ότι ο Bloody παραδεχόταν τόσο ανοιχτά την ιδιότητα αυτή, δεν ήταν κάτι μεμπτό. Ο ίδιος ο Daisuke τους είχε επισημάνει ότι μπορούσαν να γλιτώσουν έξοδα, αν τύχαινε οι έμποροι να διατηρούν καλές σχέσεις με την Παράταξη. Άξιζε λοιπόν μια δοκιμή.

Ο ιδιοκτήτης ξαφνιάστηκε και βλεφάρισε μέχρι να επανέρθει στον εαυτό του. Έπειτα στο πρόσωπο του πλάτυναν το χαμόγελο και τα μάτια σε σχισμές μέχρι τα αυτιά.
-Εννοείται πως θα κάνουμε μια εξαίρεση, νεαρέ μου! Οι Επαναστάτες έχουν θυσιάσει τόσα για να προστατέψουν το νησί από κινδύνους. Είναι το λιγότερο που μπορούμε να ανταποδώσουμε εμείς οι ντόπιοι.
Με τα λόγια του αυτά συνόδεψε τις κινήσεις του να συλλέξει την μάσκα που του υπέδειξε ο Bloody και να την κλείσει σε μια θήκη που τύλιξε σε συσκευασία. Ήταν έτοιμος να ολοκληρώσει την αγοραπωλησία, αλλά στάθηκε απλώς για να ρωτήσει.
-Είναι η πρώτη που αγοράζεις; Είσαι αρκετά νέος και ειλικρινά δεν σ' έχω ξαναδεί στο νησί, σχολίασε.
-Ναι, αν και δεν μπορώ να παραστήσω τον συλλέκτη. Δυστυχώς πλέον αποτελεί απαραίτητο αξεσουάρ χαλάρωσης.
Ο ιδιοκτήτης  κόμπλαρε δίχως να καταλαβαίνει. Το ύφος του έφερε γέλιο στον Bloody, που τελικά του συνέχισε:
-Βλέπεις με όλα αυτά που γίνονται τώρα τελευταία, τα μέλη μας έχουν τεθεί σε επαγρύπνηση. Και γω δεν έχω όρεξη να ασχοληθώ. Μόλις ήρθα στο νησί, ξέσπασε. Αν με δουν να λουφάρω θα έχω επιπτώσεις. Οπότε... απλά δεν θα με δουν! τόνισε με νόημα δείχνοντας την νεαποκτηθείσα μάσκα.
Ο ιδιοκτήτης ανέλαμψε με κατανόηση και τα μάτια του σκίρτησαν στις εσοχές τους. Χωρίς να σχολιάσει κάτι, σήκωσε την συσκευασία προς τον Bloody. Αλλά στο χαμόγελο του διακρινόταν μια πονηριά που ο νεαρός δεν παρερμήνευσε. Χωρίς να προσθέσει τίποτα περιττό, τον αποχαιρέτησε και βγήκε από το κατάστημα. Μόνο όταν ο Bloody χάθηκε από το οπτικό του πεδίο, ο ιδιοκτήτης άφησε την δική του “μάσκα” να πέσει. Χωρίς να χάσει χρόνο, τράβηξε μια κόλλα χαρτί και κατέγραψε κάθε λεπτομέρεια της εξωτερικής εμφάνισης του Bloody. Αυτό το σημείωμα θα το παρέδιδε σε έμπιστα άτομα που θα υπολόγιζαν αν άξιζε να προσεγγίσουν τον εν λόγω νεαρό για στρατολόγηση στο κίνημα τους.

Έξω από το μαγαζί και μόλις έστριψε στο πρώτο στενό, ο Bloody άφησε επίσης τα προσχήματα. Με μια απότομη κίνηση, άνοιξε το σακίδιο της πλάτης του και πέταξε αδιάφορα μέσα την συσκευασία με την μάσκα. Η οποία προσγειώθηκε πάνω σε ένα σωρό άλλες μάσκες που είχε αγοράσει την ίδια μέρα. Ο Bloody είχε ξοδέψει όλο το χρόνο του επαναλαμβάνοντας την προηγούμενη διαδικασία σε άλλα μαγαζιά. Αλλά μόνο από το συγκεκριμένο εξέλαβε ύποπτη ατμόσφαιρα.
Δεν ήξερε αν είχε πετύχει διάνοια, θεώρησε όμως ότι άξιζε η δοκιμή να κατασκοπεύσει το μέρος για να δει τι είδους άτομα έρχονταν σε επαφή με τον ιδιοκτήτη. Ο οποίος είχε τύχει να προσθέσει μια συλλογή από μάσκες για πώληση το τελευταίο διάστημα, από τότε περίπου που ξεκίνησε τη δράση του το κίνημα. Και είχε τύχει να ρωτήσει τι ακριβώς σκοπό είχε για τη μάσκα και είχε δείξει ενδιαφέρον για την ταυτότητα του ως Επαναστάτη. Επίτηδες και ο Bloody είχε παραδεχτεί ότι ήταν, φανερώνοντας μια κάποια δυσχέρεια.
Μπορεί ο Mark να είχε βλέψεις να γίνει κατάσκοπος για να πάρει πληροφορίες για το κίνημα, την έμπειρη προσέγγιση και την αψεγάδιαστη θεατρικότητα του Bloody απείχε αιώνες μέχρι να πλησιάσει. Αν τα κατάφερνε ποτέ δηλαδή –πράγμα αμφίβολο έτσι όπως καρφωνόταν!
Το μόνο μειονέκτημα ήταν, και ο Bloody έτριψε πικραμένα το στομάχι του, ότι θα ξενύχτιζε στους δρόμους στο καρτέρι. Και θα έχανε το γεύμα που ετοίμαζε η May πίσω στην βάση.

Το κορίτσι της παρέας είχε μείνει στο κτήριο της βάσης, όπου εξοικειωνόταν με το περιβάλλον και τις ιδιοσυγκρασίες των Επαναστατών. Μιας και είχε τις πιο φιλικές διαθέσεις ανάμεσα στα άτομα της ομάδας τους και ομολογουμένως καλύτερη βάση κριτηρίων, της είχαν αναθέσει αυτό το έργο. Εκείνη είχε δεχτεί την ειρηνική μεριά, έχοντας αφήσει την επίφοβη αναζήτηση για την αποστολή στα αγόρια με προθυμία. Γιατί είχε ακόμα ένα πλάνο στο μυαλό και το είχε θέσει σε εφαρμογή.
-Οπότε είναι έτοιμα! αναφώνησε όλο κέφι στην διπλανή της.
Η May χαμογελούσε στο πλευρό μιας γυναίκας με ευγενική αύρα και γλυκύτητα στα όμορφα χαρακτηριστικά της. Τα καστανά μαλλιά της τινάζονταν πανάλαφρα σε κάθε της κίνηση και τα ετερόχρωμα μάτια της απλώς πρόσθεταν στην ιδιαίτερη χάρη της. Ήταν η Kamirana Tokonashe, η γυναίκα του Daisuke και ήταν το νο 1 πιο δημοφιλές πρόσωπο της βάσης, παραμερίζοντας για λίγο τον Waka.
-Εκείνα τα αγόρια είναι πολύ τυχερά που έχουν κάποια σαν εσένα να τους περιποιείται, May! της αντιγύρισε το χαμόγελο η γυναίκα.
Στέκονταν πάνω από ένα ταψί γλυκά(!) τα οποία είχαν μαγειρευτεί από τα χεράκια της May. Ήταν η πρώτη της προσπάθεια και γι αυτό είχε ανατρέξει στην Kamirana, η οποία πάντα ετοίμαζε τα γεύματα στην κουζίνα. Αυτή ήταν ακόμα μια ένδειξη για την υποστήριξη της γυναίκας στον σύντροφο της.
-Νιώθω ευλογημένη που έχω τόσο καλούς φίλους! Είναι αυτοί που με κάνουν να θέλω να γίνομαι καλύτερη! Εφόσον είχαμε την ευκαιρία, τέτοιες γιορτινές μέρες ήθελα να τους κακομάθω!
Με συνδυασμένες κινήσεις, κορίτσι και γυναίκα προετοίμασαν έναν πλουσιοπάροχο δίσκο με ντελικάτες δημιουργίες που μοσχοβολούσαν και σε ποσότητες που έκαναν τα σάλια να τρέχουν. Τέλος, η May τον φορτώθηκε και κατευθύνθηκε στην πόρτα. Έστριψε τον κορμό και τα μαλλιά της χάιδεψαν τους ώμους της.
-Σ ευχαριστώ τόσο πολύ, Kamirana! Δεν ξέρω τι θα έκανα χωρίς τη βοήθεια σου!
Το πλατύ χαμόγελο της σου ζέσταινε την καρδιά. Η ομορφιά, η χάρη και η αθωότητα της έφεραν επίσης το χαμόγελο στην γυναίκα που την ξεπρόβαλε. Και εκείνο το χαμόγελο έφτασε πραγματικά στα μάτια της που έλαμψαν.
-Θα τα κατάφερνες περίφημα! της έγνεψε. Πες στους πολύτιμους φίλους σου να προσέχουν τους αντιπάλους τους! ...Όπου κι αν βρίσκονται.
Η May έγνεψε κοφτά με την καλοπροαίρετη υπόδειξη της γυναίκας, αν και δεν στάθηκε να την επεξεργαστεί πιο βαθιά.
Μόλις αποχώρησε, η Kamirana Tokonashe έχασε τη διάθεση της. Το χαμόγελο και η συμπαθητική αύρα είχαν γίνει δεύτερη  φύση της σε στάδιο που πονούσαν οι μυς του προσώπου της. Αλλά απέναντι σε εκείνο το νεαρό κορίτσι, παραδόξως οι εσωτερικές χορδές της είχαν σκιρτήσει. Μπορεί στην πραγματικότητα να αποτελούσε μια μυστική πράκτορα της Κυβέρνησης που κατασκόπευε χρόνια τώρα τις κινήσεις των Επαναστατών, είχε ακόμα προσωπικές προτιμήσεις. Και η May ήταν αξιολάτρευτη από κάθε άποψη.
-Πρόσεχε τους φίλους σου, May... μονολόγησε εσωτερικά. Σε αυτό το μέρος καιροφυλακτούν εχθροί την ύπαρξη των οποίων ακόμα κι εγώ αγνοώ...

Στο δωμάτιο του Arima, το αγόρι είχε ξαπλώσει παρέα με τον Mark και είχαν κλείσει τα μάτια, έτοιμοι να κοιμηθούν από την κούραση. Έπειτα από τόση έρευνα στους δρόμους της πόλης, μες την βαβούρα και το κρύο του καιρού, το μόνο που τους συγκρατούσε από το να κατεβάσουν ρολά ήταν η επιμονή της φίλης τους.
Χωρίς προειδοποίηση στην πόρτα, η May την άνοιξε και πέρασε μέσα με τον δίσκο πρώτα. Τα δύο αγόρια ανάβλεψαν νυσταγμένοι, ωθούμενοι από τις μύτες τους. Κι έπειτα τα μάτια τους άνοιξαν διάπλατα.
-Ουα! Μεγάλη Αδελφούλα!! πανηγύρισε και στήθηκε στα πόδια του πάνω στο κρεβάτι από ενθουσιασμό. Όλα αυτά είναι για μας; ρώτησε για την επιβεβαίωση πριν βουτήξει ακράτητα.
Το κορίτσι άστραψε ένα χαμόγελο όλο προτροπή και κόντεψε να πέσει από την παρόρμηση του Mark να την φιλήσει. Τουλάχιστον την ελάφρυνε από το βάρος του δίσκου σύντομα, παίρνοντας τον οκλαδόν πριν καθίσει πάνω στο κρεβάτι.
Δίπλα του, ο Arima ανακάθισε επίσης με ανεβασμένη διάθεση. Τα μάτια του στυλώθηκαν στον δίσκο με προσοχή.
-Μόνο 3 φλιτζάνια τσάι, παρατήρησε και το μάσημα του Mark διεκόπη.
-Ο Bloody δεν επέστρεψε, σχολίασε μαγκωμένα το κορίτσι και για λίγο επικράτησε ησυχία.
Δεν ήξεραν αν έπρεπε να ανησυχήσουν ή όχι. Μετά τις αποκαλύψεις για την ιδιότητα του νεαρού ως Επαναστάτη, κατά βάθος περίμεναν η μυστήρια συμπεριφορά του να επιδεινωθεί. Οπότε ο Arima δεν θα ασχολιόταν με εκείνον. Είχε ομολογουμένως ανώτερες προοπτικές να επιβιώσει σε αντίξοες συνθήκες.
-Σε τι οφείλεται η χειρονομία; άλλαξε κουβέντα για να επαναφέρει το κέφι.
-Ήθελα να σας περιποιηθώ! Τέτοιες γιορτινές μέρες έχουμε την άνεση να διαμένουμε σε αυτή τη ζεστή βάση με όλα τα εφόδια στα πόδια μας, άνοιξε τα χέρια αγκαλιάζοντας όλον τον χώρο. Έχουμε περάσει όλο το τελευταίο διάστημα σε ταξίδια, πηγαίνοντας από νησί σε νησί. Πραγματικά φοβήθηκα ότι θα μέναμε πάνω στη βάρκα μας, χωρίς καν ένα υποτυπώδες σπίτι για να γιορτάσουμε.
-Τι να γιορτάσουμε; παραξενεύτηκε το παιδί με ψίχουλα γύρω από το στόμα.
-Την αλλαγή του έτους! ανακοίνωσε εκείνη σχεδόν διασκεδασμένη. Μην μου πείτε ότι δε το συνειδητοποιήσατε καν! φαντάστηκε ότι της έκαναν πλάκα.