[Τέλος-Παρελθον 1] Το νήμα του δράματος

Καμία πένα δεν είναι ικανή να περιγράψει επακριβώς μία ιστορία. Χίλιες λέξεις και πάλι δεν αρκούν για να περιγραφεί μία εικόνα ακόμα και απλή. Αν μία ιστορία είναι κάτι σαν αλυσίδα πολλαπλών εικόνων, τότε τα λόγια δεν είναι λίγα αλλά περιττά. Όμως έτσι κανείς δεν θα έμπαινε στον κόπο να μεταδίδει ιστορίες, τραγούδια, μύθους και γεγονότα. Η ζωή θα ήταν φτωχότερη χωρίς να γνωρίζουμε το παρελθόν και έτσι οι άνθρωποι θα επαναλάμβαναν πολύ περισσότερο τα λάθη τους... Άλλωστε κανείς δεν είπε οτι μία ιστορία πρέπει να είναι τέλεια. Ίσως μόνο σε ένα φανταστικό κόσμο θα βαθμολογούνταν ιστορίες και μάλλον κάτι τέτοιες ιστορίες χάνουν σε ποιότητα γιατί δεν έχουν εκείνα τα λάθη, τις ατασθαλίες, τις μικρές πινελιές παραλογισμού που τις δίνουν αξία...ή μήπως όχι;

Οι ιστορίες λοιπόν απαρτίζονται απο ανθρώπους , οι άνθρωποι αυτοί είναι που δίνουν το χρώμα και τον τόνο στην υπόθεση. Ειδικά όταν ασχοληθεί κανείς με το τί σκέφτεται κανείς στο κεφάλι του, τί τον βασανίζει και τί τον έχει πειράξει, τί του αρέσει και τί αγαπάει, όταν κανείς προσπαθήσει να φτιάξει έναν χάρτη του μυαλού ενός ανθρώπου, του λαβύρινθου αυτού με τις πολλές πόρτες που άλλοτε οδηγούν στο πουθενά και άλλοτε είναι κλειστές, τότε τα συμπεράσματα είναι πλούσια και το ενδιαφέρον βγάζει σπίθες όπως η φωτιά οταν της ρίξεις λάδι. Αν το μυαλό ενός ενήλικα είναι ενας λαβύρινθος, τοτε το μυαλό ενός παιδιού είναι ένα απλό δωμάτιο με δύο πόρτες. Το ποιά πόρτα θα επιλέξει το παιδί ίσως είναι καθοριστικό για όλη του τη ζωη και ο Silver Kenzo, ήταν ενα παιδί απο το Winterhold που επέλεξε μάλλον την λάθος πόρτα...

Για αρχή, το Winterhold είναι ένα νησί της North Blue που όπως σχεδόν όλα τα νησιά της θαλασσας αυτής τείνουν να έχουν ψυχρό κλίμα και πολικές θερμοκρασίες. Τα καλοκαίρια είναι δροσερά αλλα οι χειμώνες είναι σχεδόν τρομακτικοί με το θερμόμετρο να δείχνει αρκετά πιο κατω απο το μηδεν. Ειδικά το νησί αυτό ειναι ιδιαιτερα τρομακτικο αφου στην βορεια πλευρα του βρισκεται ενα πολυ ψηλο και κρεμνώδες βουνο που ακόμα και οταν ο καιρος ειναι καλος, κρυβει τον ηλιο και μαζευει αρκετα συννεφα γυρω του. Στο νότιο τμήμα του βρίσκεται η μοναδική πόλη του νησιου κοντα στη θαλασσα. Για άλλες θάλασσες και αλλα κλιματα αυτό θα ηταν πολυ καλο γιατι θα ευνοουσε την ψυχαγωγια, τον τουρισμο και την οικονομια. Για το Winterhold όμως προκειται είτε για κακόγουστο αστείο είτε για ειρωνία αφου για πενήντα περίπου μέρες κατα τη διαρκεια του χειμώνα, η θαλασσα κάθε χρόνο παγώνει ολοκληρώνοντας την εικόνα του τρομακτικού αυτου νησιου.

Ενα τετοιο φυσικο περιβαλλον σιγουρα δεν βοηθαει την επαφη και επικοινωνια των ανθρωπων μιας κοινωνιας όπως η πολη του Winterhold. Αν ο ζεστος ηλιος ηταν συχνος επισκεπτης του νησιου, οι ανθρωποι θα βρισκοντουσαν πιο ευκολα. Τα παιδια θα επαιζαν στις αλανες απο το πρωι ως το βραδυ και οι παραλίες θα γεμιζαν με κόσμο που θα απολαμβανε τον ηλιο, τους γλαρους και το παιχνιδισμα της θαλασσας κατω απ'τα ποδια τους. Τα παιδια του νησιου αυτού λοιπον έπρεπε να βρουν έναν διαφορετικό τρόπο να διοχετεύσουν την ενεργητικοτητα τους. Ο Silver Kenzo το είχε αποδεχτει απο μικρός αυτο και έτσι το μεγάλο σπιράλ τετραδιο του, εγραφε απ'εξω με μεγάλα γραμματα:
ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΚΕΝΖΟ

Το ημερολογιο αυτο ομως δεν ηταν και πολυ φιλοξενο αφου στην πρωτη σελιδα ο Kenzo απετρεπε τον οποιονδηποτε απο το να προχωρησει σε περαιτερω αναγνωση του ημερολογιου:

''Εαν αυτο το ημερολογιο βρεθει στα χερια σας δωστε το πισω στον Kenzo. Aπαγορευεται να διαβασετε παραπανω πραγματα οποτε μη το προσπαθησετε

Δεν μας εδωσε επαρκεις λογους για να μη διαβασουμε παρακατω οποτε μπορουμε να το ξεφυλλισουμε σε τυχαιες σελιδες...

''Αγαπημένο μου ημερολόγιο χαιρομαι πολυ που εχω εσενα για να μπορω να σου μιλαω και να σου λεω διαφορα πραγματα! Η μαμα νομιζω οτι νευρίασε μαζι μου επειδη δεν καθαρισα τον κηπο τοτε πριν δεκαπεντε μερες. Δε μου μιλαει πολυ. Μηπως δε με αγαπαει πια?''