[Τέλος-Αποστολή]Το νησί των σαμουράι.

Τότε η βαβούρα επέστρεψε ξανά στο πλήθος και η αναγούλα επέστρεψε στο στόμα μου.Ω έλα τώρα.Δεν του το είχε  πει;Και έπρεπε τώρα;Τέλος πάντων αυτό όλο ίσως ερχόταν τουλάχιστον υπέρ μου.
-Δεν το πιστεύω... είπε εκείνος και την αγκάλιασε ξανά ...Είναι η καλύτερη μέρα της ζωής μου.
-Νύχτα αλλά τέλος πάντων...Παρότι δεν ξέρω πως κατέληξαν να έχουν τέτοια σχέση αυτοί οι δύο,είναι άλλο ένα παράδειγμα για το πως γίνεται να συνυπάρχεται οι σαμουράι με τους υπόλοιπους κατοίκους του νησιού.Αν αυτοί οι δύο νέοι κατάφεραν να ξεπεράσουν τις ασήμαντες διαφορές μεταξύ σας,τότε γιατί να μην μπορείτε και οι υπόλοιποι;
-Δεν το πιστεύω αυτό...Kane πότε συναίβει αυτό;
-Μια μέρα που κατέβηκα στην πόλη συνάντησα την Nira και την ερωτεύτηκα με το που την είδα.Μετά από κάποιες μέρες που συνέχισα να την βλέπω,έγινε ότι έγινε.Μετά από εκείνη την μέρα της εξήγησα γιατί δεν γινόταν να είμασταν μαζί και δεν ξανακαταίβηκα στην πόλη,έτσι ποτέ δεν έμαθα τι συναίβει έπειτα.
-Τις είπες το μυστικό μας;Μα γιατί;
-Γιατί μπορούσα να την εμπιστευθώ και εφόσον δεν εμφανίστηκε κανείς άλλος στο χωριό μας σημαίνει πως δεν είπε πράγματι τίποτα.Ο κυνηγός έχει δίκιο Shigeru...κάνουμε λάθος που μένουμε εδώ κρυμμένοι.Τα πράγματα θα ήταν καλύτερα αν απλά αποδεχόμασταν και τους υπόλοιπους ανθρώπους που ζουν στο νησί και ενωνόμασταν μαζί τους.Θα μπορούσαμε να καταφέρουμε τόσα πολλά.
 Ο Shigeru χαμήλωσε το  κεφάλι του.Έδειχνε σκεπτικός και ταραγμένος.
-Έλα Shigeru αποδέξου το... του είπε τότε ο Gentzi ...Ξέρεις ότι τα όσα μόλις είπε αυτός ο άνθρωπος δεν είναι λάθος,οπότε γιατί να τα αρνήσε. συμπλήρωσε και γύρισε προς τα εμένα.
-Mr.Shadow από εδώ και πέρα δεν θα σε σέβομαι λόγο του δασκάλου σου,αλλά επειδή εσύ με έκανες να σε σεβαστώ.Ο δάσκαλος σου το κατάφερε αυτό με το ξίφος του...εσύ το κατάφερες με τα λόγια,κάτι σίγουρα εξίσου εντυπωσιακό. είπε και γέλασε.

-Το εκτιμώ αυτό... ανταποκρίθηκα και έπειτα γύρισα προς το υπόλοιπο πλήθος ...Λοιπόν τι λέτε;Μπορείτε να δώσετε μια ευκαιρία στους εαυτούς σας να επιδιώξουν κάτι καλύτερο;Αν ναι δοκιμάστε να κάνετε αυτό που σας λέω τόσην ώρα.
 Η βαβούρα εξαπλώθηκε.Πολλά "Ναι","Έχει δίκιο","Γιατί όχι" ακούγονταν και ήξερα ότι καταβάθος τους είχα πείσει.
-Πολύ καλά... αναφώνησε τότε ο Shogeru ...Όσοι συμφωνούν να δοκιμάσουμε να συνυπάρξουμε με τους υπόλοιπους κατοίκους του νησιού ας σηκώσουν το χέρι τους.
 Από τα όσα έβλεπα,θα έλεγα ότι η πλειοψηφία συμφωνούσε.
-Οπότε γίνετε δεκτό.Η πρόταση περνάει και θα εφαρμοστεί από αύριο.
-Τότε θα μου επιτρέψετε να αποχωρήσω.Έχω να παραδώσω τον Gentzi στις αρχές και την κυρία από εδώ στον πατέρα της.Επίσης θα χρειαστώ ένα καλό ύπνο.
-Αύριο το πρωί θα καταίβω στην πόλη,με μερικούς ακόμα,και θα μιλήσουμε με τους κατοίκους της τα όσα αφορούν τα εγκλήματα του Gentzi και την συνύπαρξη μας.Όμως θα ήθελα πριν φύγεις να σε ρωτήσω κάτι Mr.Shadow.
-Και τι είναι αυτό;
-Ο λόγος που ήρθες στο χωριό μας ήταν για να μας πεις τα όσα είπες;
-Ναι.
-Μα γιατί ένας κυνηγός σαν και εσένα,ένας ξένος για το νησί μας να νοιάζεται τόσο για το πως ζούμε στο νησί;Γιατί τόσο ενδιαφέρον;
-Γιατί είμαι και άνθρωπος επίσης Shigeru και νοιάζομαι για τους υπόλοιπους.Πέρα από αυτό στην εποχή που ζούμε,είναι λες και ο μόνος τρόπος για να ενοποιήσεις κάποιον με άλλους έχει γίνει ο πόλεμος.Αυτό δεν είναι αποδεκτό από εμένα.Μου αρέσει να βλέπω ότι υπάρχουν ακόμα και άλλη τρόποι για να γίνει αυτό.Έπειτα δεν θα είμαι πάντα εδώ ούτε εγώ,ούτε κάποιος άλλος να σας προστατεύει.Ενωμένοι το νησί σας θα είναι σίγουρα πιο ασφαλές.Μα κυρίως γιατί είμαι και άνθρωπος,για αυτό. είπα και τους χαιρέτησα.
 Κανείς δεν απάντησε στα όσα ακούστηκαν,έτσι ξεκινήσαμε το δρόμο του γυρισμού.

Παρά της ερωτήσεις του αρχηγού της πόλης όταν επιστρέψαμε,ούτε από εμένα,ούτε από την κόρη του,ούτε από τον Gentzi πήρε καμία απάντηση.Φυσικά ούτε από τον Arashi.Έβαλα τον Gentzi στην φυλακή μαζί με τους άλλους δύο πειρατές και έπειτα πήγα για ύπνο.
 Το πρωί πράγματι ο Shigeru,μαζί με μια ομάδα σαμουράι-μέσα στους οποίους ήταν και ο Kane-,έφτασαν στην πόλη.Τα πρώτα λεπτά της συνάντησης τους με τον αρχηγό και τους υπόλοιπους κατοίκους τα περάσαν φυσικά με το να εξηγούν την κατάσταση,ότι ήταν κρυμμένοι κλπ.Έπειτα άρχισαν να μιλάν για τα όσα είχε πράξει ο Gentzi και ακολούθησε η απολογία του Shigeru από μέρους όλου του χωριού τους,καθώς και μια διαβεβαίωση ότι ο Gentzi θα τιμωρηθεί.Το καλό ήταν ότι η συνάντηση κυλούσε ομαλά και καμία από τις δύο παρατάξεις δεν έδειχνε να έχει πρόβλημα να δεθεί και να καταλάβει την άλλη.Έτσι μπορώ να πω ότι στο τέλος η ένωση των δύο πόλεων έγινε με μεγάλη επιτυχία.
 Έτσι ήταν η ώρα μου να αποχωρήσω.Μερικά "ευχαριστώ" και επιβραβεύσεις και από τους μεν και από τους δε και έπειτα πήγα προς την φυλακή.
-Ώστε φεύγεις; ρώτησε ο Gentzi μόλις μπήκα μέσα.
-Ναι ήρθε η ώρα.
-Σου εύχομαι καλό ταξίδι τότε και ελπίζω να πετύχεις όποιον στόχο και να έχεις βάλλει στην ζωή σου.
-Σε ευχαριστώ...Μακάρι να μπορούσα να ευχηθώ κάτι καλό και για εσένα,μα ξέρω τι σε περιμένει.
-Μην σκας...το αξίζω.
 Έβγαλα τότε τους δύο πειρατές που είχα πιάσει χθες το πρωί από από το κελί τους και τους έσπρωξα προς τα έξω.
-Τα ξαναλέμε. του είπα πριν βγω εντελώς.
-Αμφιβάλλω. ανταποκρίθηκε εκείνος και γέλασε,προτού κλείσω την πόρτα πίσω μου.
 Δεν ήταν τόσο κακός όσο είχα νομίσει.Αν δεν είχε σκοτώσει ανθρώπους θα έλεγα κάτι για να την γλυτώσει,όμως τώρα όχι.

Έτσι μαζί με τον Arashi,τον Johnny,τον Yosaku και τους δύο πειρατές που τους σέρναμε από πίσω επιστρέψαμε στην ακτή όπου είχαμε αφήσει τα πλοία μας.
-Έχετε κάνα αμπάρι στο πλοίο σας να τους χώσουμε εκεί,μέχρι να τους παραδώσουμε στις αρχές. ρώτησα τους δύο κυνηγούς,όταν φτάσαμε,αναφερόμενος φυσικά στους πειρατές.
-Έχουμε αφεντικό.Μην φοβάσαι θα τους βάλουμε εκεί αν δεν έχεις εσύ.
-Βασικά έχω,απλά εκεί φυλάω τα λεφτά μου και δεν θα ήθελα αυτούς τους δύο γελοίους να είναι δίπλα τους,ακόμα και αν δεν μπορούν να τα πάρουν και να φύγουν.
-Λογικό...Θα πρέπει να έχεις πολλά λεφτά,έτσι αφεντικό;
-Αρκετά. απάντησα και ανέβηκα με τον Arashi στο καράβι μας,ενώ οι άλλοι δύο ανέβαιναν στο δικό τους.
 Έβαλα τους δύο πειρατές,δεμένους όπως ήταν,στο αμπάρι τους και κλείδωσαν την πόρτα.Έπειτα σηκώσαμε τις άγκυρες και ανοίξαμε τα πανιά.
-Που πάμε αφεντικό;
-Ήρθε η ώρα να πάμε στον πρωταρχικό μας προορισμό.
-Άρα βάζουμε πορεία για Frost Kingdom;
-Ακριβώς.
 Καιρός ήταν,επιτέλους μετά από τα όσα συνέβησαν θα πατούσα το πόδι μου στο Frost Kingdom.Το μόνο ήταν ότι ήλπιζα να βρω κάτι εκεί.Αν όχι τον Raziel,έστω κάτι άλλο,που να άξιζε τον κόπο.

Όνομα χαρακτήρα: Argon Naito

P.o.M. Points: 28

Belli: 90.000

Τυχόν παρατηρήσεις: Πολύ καλή ιστορία. Δεν υπήρχε κάτι για να κόψω. Μέχρι να εμφανιστεί ο σαμουράι η διάθεση της ιστορίας με έκανε να χαμογελάω. Το δίδυμο Johnny-Yosaku προσθέτει χιούμορ στις σκηνές. Ελπίζω να το συνεχίσεις.