[Τέλος] Another island [Διεγραμένος Χαρακτήρας]

Δεν μπόρεσαν να αντέξουν αυτό που είδαν και όλοι τους νευριασαν πάρα πολύ μαζί μου σε στάδιο οπού με μίσησαν με όλοι τους την καρδιά.
-Μπορεί για εσάς τους πειρατές να νομίζετε ότι απλά κάνουμε το καθήκον μας μόνο αλλά ανάμεσα μας φτιάχνουμε και φιλίες, αυτός που σκότωσες μόλις τώρα ήταν ο φίλος μας...πως μπόρεσες και τον σκότωσες!!! Μου έλεγε καθώς ερχόταν προς τα πάνω μου, αλλά δεν εφταιγα εγώ αλλά εκείνος, επειδή έκανε κάτι που δεν έπρεπε.
-Ήταν η μοίρα του καθώς και οι δικοί σας, να πεθάνετε!!!! Είπα γελώντας κάπως περίεργα καθώς πήγαινα κατά πάνω τους. Και οι τρεις μου έκαναν επίθεση, το ίδιο και εγώ. Την στιγμή που συγκρούστηκαν τα σπαθιά μας μπορούσα να αμυνθω και από τους τρεις εύκολα. Και έριξα μια κλωτσιά στον ένα στα πλευρά του. Απομακρύνθηκα σε μια στιγμή και έκανα γρήγορη επίθεση σε αυτόν που τον είχα κλωτσήσει. Πήγαινα να κόψω σχεδόν σε όλο του το σώμα, αλλά με σταμάτησε ένας άλλος. Είχε αποκρούσει την επίθεση μου.
-Μην νομίζεις ότι αν θέλουμε να πολεμήσουμε τότε ήμαστε εύκολοι αντίπαλοι, μου είπε και με έσπρωξε προς τα πίσω αλλά δεν έβλεπα κάτι το διαφορετικό από πριν, σίγουρα είναι λίγο πιο δύσκολοι αλλά θα τους σκοτώσω θέλουν δεν θέλουν. Αφού με είχε σπρώξει προς τα πίσω του έκανα πάλι επίθεση, εκείνος πάλι απόκρουσε την επίθεση μου και ένας άλλος πήγε να μου επιτεθεί από πίσω μου αλλά τον πρόλαβα και του έδωσα μια κλωτσιά στην κοιλιά του.
-The end for you!!! Ήταν ευκαιρία μου να τον σκοτώσω αφού είχε πέσει κάτω και δεν υπήρχε κανείς εκεί πέρα ώστε να με σταματήσει. Έτσι και έγινε, είχα πιάσει με δύναμη το σπαθί και το κάρφωσα βαθιά στην καρδιά του.

Έβγαλα το σπαθί από την καρδιά του και πήγαινα επιτεθώ και στους άλλους δυο που είχαν μείνει. Είχαν αποκρούσει την επίθεση μου αλλά δεν σταμάτησα εκεί να κάνω τις επιθέσεις μου, έκανα συνέχεια επιθέσεις και στους δυο πολύ γρήγορα. Και οι δυο τους συνέχεια απέκρουαν τις επιθέσεις μου, θα έπρεπε να τους συγχαρώ που μπόρεσαν να αποκρούουν τις επιθέσεις μου σε τέτοια ταχύτητα αλλά από τι έβλεπα όσο προχωρούσαν τα λεπτά τόσο πιο πολύ κουραζόντουσαν. Συνέχισα τις επιθέσεις μου ώστε να τους κουράσω τόσο πολύ για να μπορέσω να δώσω το τελικό χτύπημα, ο ένας όταν πήγε να αποκρούσει μια επίθεση μου δεν μπόρεσε να αποκρούσει καλά και πήγε λίγο προς πίσω. Μάλλον θα είχε κουραστεί ήδη και δεν μπορούσε να αμυνθεί άλλο. Έτσι πείρα ευκαιρία και του έκανα επίθεση. Τον είχα πετύχει στα πλευρά και τον είχα κόψει εκεί πέρα. Ο άλλος μου έκανε επίθεση με όλη του την δύναμη όταν είδε να κόβω τον άλλον στα πλευρά, όμως η επίθεση του ήταν πολύ εύκολη να την διαβάσω και την απέφυγα πηγαίνοντας στο πλάι έπειτα σήκωσα το σπαθί ψηλά και έτσι όπως ήταν μπροστά μου και λίγο πιο κάτω από το σώμα μου τον κάρφωσα στην πλάτη πολύ γερά. έβγαλα το σπαθί από την πλάτη του και μετά γύρισα προς τον άλλον που είχε απομείνει, δεν μπορούσε όμως να κάνει κάτι επειδή τον είχα κόψει ήδη στα πλευρά.
-Ήρθε η σειρά σου να πεθάνεις!!! Είπα φωναχτά και πήγα να του κάνω επίθεση. Του είχα κόψει τα χέρια και αυτός ούρλιαζε συνεχεία, αίμα έτρεχε μπόλικο αλλά δεν σταμάτησα εκεί πέρα όλο επιθέσεις έκανα μέχρι να τον κόψω σε πολλά κομμάτια.

Αφού τους είχα σκοτώσει όλους έφυγα μετά από εκεί πέρα, πάλι καλά που αυτή την στιγμή δεν υπήρχε κανείς να με δει να τους πολεμάω η μάλλον να τους σφάζω, ήταν καθαρή σφαγή για αυτούς όχι μάχη. Το χιόνι μπορεί να το είχα συνηθίσει που ήταν έτσι βαθύ αλλά ακόμη κάπως με ενοχλούσε, όχι όμως όπως πριν. Αφού είχα φτάσει στο λιμάνι έψαχνα να βρω που είχα αφήσει την βάρκα ώστε να μπω μέσα για να φύγω από αυτό το νησί, ήταν σχεδόν όλες ίδιες η βάρκες και δεν την έβρισκα με τίποτα όσο και να έψαχνα αλλά μετά σκέφτηκα αν δεν βρίσκω την δικιά μου τότε μπορώ να κλέψω μια άλλη αφού είμαι πειρατής. Έτσι πήγα σε μια βάρκα όποια να ναι και έλυσα την βάρκα από το πάσσαλο. Ήμουν έτοιμος μετά να μπω στην βάρκα μέσα και να φύγω από αυτό το νησί πριν γίνουν τα πράγματα ζόρικα και δεν υπάρχει σωτηρία διαφυγής για μένα. Έτσι και έκανα μπήκα μέσα στην βάρκα και ήμουν έτοιμος να κάνω κουπί αλλά πριν αρχίσω να κάνω κουπί είχε έρθει προς τα εδώ και μου φώναζε να βγω από την βάρκα του. Συνέχιζα εγώ το κουπί και έκανα πολύ γρήγορα κουπί για να απομακρυνθώ από το νησί εκείνο ώστε μην ακούω τις φωνές του και να μην με βρουν άλλοι marine επειδή αν μπλεχτω ξανά σε μάχη με marine τότε μπορεί να με πιάσουν αυτή την φορά. Έκανα όλο κουπί και χωρίς να το καταλάβω είχα απομακρυνθεί πάρα πολύ από το νησί.
-Χαχαχαχα, εμπρός στο επόμενο νησί!!!! Είπα φωναχτά καθώς έκανα κουπί.

τελος

Όνομα χαρακτήρα: Hayate

P.o.M. Points: 20

Belli: 70.000

Τυχόν παρατηρήσεις: Καλή η μεταξύ σας συνεργασία. Μου άρεσε ιδιαίτερα το σημείο που προτίμησες να ελευθερώσεις την Rosalie, μένοντας ακάλυπτος στις επιθέσεις. Θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον, αν ξανακάνετε κοινή, η εξέλιξη των σχέσεων σας!

Τώρα για τα δικά σου: Στα πρώτα ποστ ήταν μεγάλη υπερβολή να καταφέρεις να νικήσεις ένα πλοίο marine μόνος σου και με μόνο σου όπλο τη σωματική δύναμη. Το ότι κατέρρευσες χωρίς καν να συνειδητοποιήσεις πόσο κουρασμένος ήσουν, θεωρώ ότι ταιριάζει στον ασυγκράτητο χαρακτήρα και μου άρεσε. Έδωσε και τροφή για την συνέχεια της ιστορίας. Τέλος, πάλι στο τέλος σου ήρθαν πολύ εύκολα τα πράγματα, ελάχιστα σε δυσκόλεψαν οι μάχες.